Alle Kategorien:
 Baza informacji o EUWT
 Komentarze nt. EUWT
 Bibliografia EUWT
 Orzecznictwo dotyczące EUWT
 Prawo o EUWT
  Umowa Z Karlsruhe1996
  E U W T Art298 T F U E
  E U W T Pomoc Publiczna
  E U W T Prawo Podatkowe
  E U W T Prawo Pracy
  E U W T Reforma
  E U W T Zrodla Prawa
  Oddelegowanie Pracowni...
  Rozp W E E U W T
  E U W T Zagadnienia Ogolne
  E U W T Zagadnienia Prakt...
  Gospodarka Komunalna
  Gospodarka Przestrzenna
  Miedzynarodowe Prawo Admi...
  Zwiazek Celowy

Reforma EUWT

informacje o pracach nad zmianami w rozporządzeniu 1082/2006

A. OGÓLNIE O EUWT
Podstawowe informacje nt. EUWT zostały przedstawione w odrębnym dokumencie.

B. POTRZEBA REFORMY
Katalizatorem reformy było sprawozdanie Komisji o stosowaniu rozporządzenia 1082/2006 (dalej RozpWEEUWT). Do przedłożenia tego sprawozdania do dnia 1 sierpnia 2011 r. Komisja była zobowiązana na podstawie art. 17 RozpWEEUWT
art. 17 RozpWEEUWT
Do dnia 1 sierpnia 2018 r. Komisja przekaże Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komitetowi Regionów sprawozdanie dotyczące stosowania niniejszego rozporządzenia, oceniając, w oparciu o wskaźniki, jego skuteczność, wydajność, przydatność i europejską wartość dodaną oraz możliwości jego uproszczenia.
Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 17a, zawierających wykaz wskaźników, o których mowa w ustępie pierwszym.
.
Komisja wykonała swoje zadanie w terminie i dnia 29.07.2011 r. przedłożyła stosowny dokument (dalej zwany Raportem). W raporcie Komisji wskazano - obok generalnie pozytywnych konstatacji - na wady rozporządzenia z 2006 r. Zasadzają się one głównie na problemach związanych z założeniem i funkcjonowaniem EUWT (Raport, str. 5).
Na bazie tego dokumentu Komisja opracowała i złożyła dnia 6.10.2011 wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1082/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie europejskiego ugrupowania współpracy terytorialnej (EUWT) w celu doprecyzowania, uproszczenia i usprawnienia procesu tworzenia takich ugrupowań oraz ich funkcjonowania (KOM(2011) 610 wersja ostateczna). Wniosek ten został przez Komisję poprawiony w dokumencie z 14.3.2012 r. (KOM(2011) 610 final/2 = 2011/0272 (COD)]]).

C. ZAŁOŻENIA REFORMY WG KOMISJI (KOM(2011) 610 final/2)
Komisja postawiła sobie za cel, aby reforma odbyła się pod hasłami ciągłości, przejrzystości i elastyczności prawa o EUWT (Komisja, Wniosek..., KOM(2011) 610 final/2, s. 2).
1. Ciągłość
Dla Komisji ciągłość oznacza przede wszystkim kontynuację. Chodzi tu o "utrzymanie dotychczasowego charakteru EUWT" (KOM(2011) 610 final/2, s. 2). Tymczasem charakter ten nie jest wcale taki jasny. Wątpliwości dotyczą nadal charakteru osobowości prawnej (zob. PechsteinDejaEuR2011). Projekt nowelizacji tych wątpliwości wcale nie usuwa.
Ciągłość to również trwałość, która w tym wypadku oznacza to, że już istniejące EUWT nie będą musiały zmieniać swoich dokumentów ani w inny sposób dopasowywać się do nowego stanu prawnego (KOM(2011) 610 final/2, s. 2).

2. Przejrzystość
Wydaje się, że w przypadku przejrzystości należałoby raczej mówić o wyjaśnieniu pewnych zagadnień. Celem reformy jest bowiem terminologiczne dopasowanie rozporządzenia z 2006 r. do nowej sytuacji terminologicznej po wejściu w życie Traktatu Lizbońskiego. Ponadto autorzy reformy zmierzają nowelizacją do uproszczenia i doprecyzowania niektórych aspektów, które okazały się niejasne. Szczególnie jest to widoczne w przypadku propozycji odnoszącej się do uporządkowania treści dokumentów EUWT. Wreszcie przejrzystość to stworzenie nowych reguł informowania o powstaniu EUWT.

3. Elastyczność
Elastyczność ma nie tyle dotyczyć samej reformy, co ma być jej skutkiem. Ma się przejawiać m.in. w tym, iż pola aktywności EUWT mają na przyszłość obejmować wszelkie aspekty współpracy terytorialnej, a nie tylko zarządzanie programami i projektami finansowanymi przez EFRR.
Elastyczna będzie również struktura podmiotowa EUWT. Według założeń Komisji EUWT ma stać się "podstawą prawną dla uczestnictwa władz i regionów z państw trzecich w charakterze członka". Chodzi więc o otwarcie formuły instytucjonalnej współpracy na podmioty z państw nie będących członkami UE.
Elastyczność formy prawnej EUWT zapewnią także np. zmiany w zakresie zadań, jakie może realizować EUWT. Obecnie EUWT może realizować wyłącznie te zadania, które mieszczą się w sferze kompetencji wszystkich członków (art. 7 ust. 2 RozpWEEUWT
art. 7 RozpWEEUWT
1. EUWT wykonuje zadania powierzane mu przez członków zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Zadania te określone są w konwencji uzgodnionej przez członków EUWT zgodnie z art. 4 i 8.
2. EUWT działa w ramach powierzonych mu zadań, polegających na ułatwianiu i wspieraniu współpracy terytorialnej w celu zwiększenia spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej oraz przezwyciężanie barier na rynku wewnętrznym. Każde zadanie określane jest przez jego członków jako mieszczące się w zakresie kompetencji każdego z członków, chyba że państwo członkowskie lub państwo trzecie zatwierdzą udział członka utworzonego na mocy ich prawa krajowego, nawet jeżeli członek ten nie posiada kompetencji w odniesieniu do wszystkich zadań określonych w konwencji.
3. EUWT może prowadzić określone działania związane ze współpracą terytorialną między swoimi członkami w ramach realizacji celu, o którym mowa w art. 1 ust. 2, niezależnie od tego, czy Unia udziela tym działaniom wsparcia finansowego.
Zadania EUWT mogą dotyczyć przede wszystkim realizacji programów współpracy lub ich części, lub też realizacji operacji wspieranych przez Unię za pośrednictwem Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, lub Funduszu Spójności
Państwa członkowskie mogą ograniczyć zakres zadań, które EUWT mogą wykonywać bez wsparcia finansowego Unii. Nie naruszając art. 13, państwa członkowskie nie mogą jednak wyłączyć zadań, które dotyczą priorytetów inwestycyjnych, o których mowa w art. 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1299/2013.
4. Zadania powierzone EUWT przez jego członków nie mogą dotyczyć wykonywania uprawnień przyznanych na mocy prawa publicznego lub obowiązków, których celem jest ochrona ogólnych interesów państwa lub ochrona ogólnych interesów innych organów publicznych, takich jak uprawnienia policyjne i regulacyjne, wymiar sprawiedliwości i polityka zagraniczna.
Zgodnie z właściwym prawem unijnym i krajowym zgromadzenie EUWT, o którym mowa w art. 10 ust. 1 lit. a), może jednak określić zasady i warunki korzystania z danego elementu infrastruktury zarządzanego przez EUWT lub zasady i warunki świadczenia usług w ogólnym interesie gospodarczym, w tym także opłaty wnoszone przez użytkowników.
5. Członkowie EUWT mogą jednogłośnie podjąć decyzję o upoważnieniu jednego z członków do wykonywania zadań EUWT.
). Po reformie ma wystarczyć, iż zadanie powierzone EUWT leży w kompetencji choćby jednego członka EUWT z danego kraju.
4. Krótka charakterystyka zmian proponowanych przez Komisję
Najważniejsze propozycji Komisji dotyczą uczestnictwa w EUWT podmiotów z państw trzecich oraz z krajów i terytoriów zamorskich, procedury zatwierdzania członkostwa w EUWT, zadań powierzanych EUWT, odpowiedzialności członków w sytuacji różnego jej ukształtowania w prawie państw macierzystych członków EUWT oraz przyznania Komisji kompetencji do wydawania aktów delegowanych.

D. STANOWISKO RZĄDU RP
Rząd Polski przyjął dnia 19.1.2012 r. stanowisko wobec proponowanych przez Komisję zmian (Stanowisko Rządu RP z dnia 19.1.2012 r. dot. wniosku rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1082/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie europejskiego ugrupowania współpracy terytorialnej (EUWT) w celu doprecyzowania, uproszczenia i usprawnienia procesu tworzenia takich ugrupowań oraz ich funkcjonowania). Generalnie jest ono przychylne proponowanym zmianom. Krytycznie oceniona została w zasadzie tylko propozycja Komisji w zakresie wprowadzenia tzw. milczącej zgody (zmiana w zakresie art. 4 ust. 3). Zdaniem rządu jest to rozwiązanie nieadekwatne wobec posiadającego osobowość prawną podmiotu ponadnarodowego.

E. OPINIA KOMITETU REGIONÓW
Komitet Regionów przedstawił swoją opinię w dokumencie z dnia 15.2.2012 r. (Dz.Urz UE z C 113 z 2012 r., s. 22-33). KR również pozytywnie ocenił propozycję Komisji. Proponowane przez KR zmiany polegają w zasadzie na doprecyzowaniu zmian przedstawionych przez Komisję. Dodatkowo KR postuluje rozszerzenie katalogu podmiotów, które mogą tworzyć EUWT na "przedsiębiorstwa upoważnione do świadczenia usług w ogólnym interesie gospodarczym i finansowane z rekompensat z tytułu usług świadczonych w interesie ogólnym zgodnie z kryteriami określonymi we wniosku dotyczącym decyzji w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 TFUE do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do zarządzania usługami świadczonymi w ogólnym interesie gospodarczym (COM(2011) 146 final)".

F. OPINIA EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO
EKES swoją opinię przedstawił dnia 25.4.2012 (Dz. Urz. UE z 2012 C 191, s. 53). Także i ten Komitet poparł zmiany proponowane przez Komisję i w podkreślił znaczenie formy prawnej EUWT dla wdrażania strategii "Europa 2020". Ze swej strony zaproponował natomiast uzupełnienie katalogu potencjalnych członków o partnerów społecznych i inne organizacje społeczeństwa obywatelskiego (pkt 1.7). Podzielił także pogląd, że prywatnymi partnerami w EUWT powinny być wyłącznie te podmioty, które spełniają kryteria podmiotów zamawiających w ramach zamówień publicznych (pkt 3.9). Zachęcił także Komisję do aktywnego propagowania i promocji instytucji EUWT.

G. STANOWISKO KOMISJI ROZWOJU REGIONALNEGO W PARLAMENCIE EUROPEJSKIM
W dokumentach z 10.2.2012 (Dokument Roboczy PE nr DT\891883PL), z 10.5.2012 (Projekt sprawozdania) oraz z 5.6.2012 (Poprawki 24-52) sprawozdawca PE - Joachim Zeller - przedstawił łącznie 52 poprawki do projektu Komisji. Miały one na celu ułatwienie posługiwaniem się formą EUWT i docelowo upowszechnienie tej instytucji w UE.

H. KOMPROMISOWY TEKST PREZYDENCJI IRLANDZKIEJ
Dnia 25.2.2013 r. Prezydencja Irlandzka przedstawiła Radzie dokument zatytułowany jako "Kompromis prezydencji w sprawie europejskiego ugrupowania współpracy terytorialnej (EUWT)" (tekst dokumentu). Zawiera on kolejną wersję rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie 1082/2006, tym razem wypracowany w drodze kompromisu pomiędzy Radą i Prezydencją.

1. Najważniejsze propozycje
Propozycja prezydencji polega na modyfikacji zmian przedstawionych przez Komisję w dokumencie z 14.3.2012 (KOM(2011) 610 final/2 = 2011/0272 (COD)). W niektórych wypadkach chodzi o doprecyzowanie propozycji Komisji. Niekiedy jednak zmiany prezydencji powodują, iż propozycje Komisji zostają osłabione. Tak się dzieje w przypadku propozycji Komisji związanych z tworzeniem EUWT i przenoszeniem nań zadań.
a. tworzenie EUWT
Dotychczas uregulowany w art. 4 proces tworzenia EUWT był powszechnie uznawany za przeszkodę hamującą podmioty publiczne w powoływaniu tej instytucji (zob. uwagi Komisji, Komitetu Regionów, EKES i PE). Komisja proponowała ułatwienie procedury poprzez skrócenie katalogu przyczyn uzasadniających odmowę zatwierdzenia konwencji i uczestnictwa w EUWT oraz wprowadzenie instytucji tzw. milczącej zgody. W tym ostatnim przypadku przyjęto, że brak stanowiska państwa macierzystego potencjalnego członka EUWT w wyznaczonym terminie (sześć miesięcy od daty otrzymania wniosku) oznacza milczącą zgodę na konwencję i członkostwo. Ta zmiana wzbudziła zastrzeżenia m.in. rządu Polski (Stanowisko Rządu RP z dnia 19.1.2012 r.).
Prezydencja utrzymała instytucję milczącej zgody wprowadzając wymóg braku sprzeciwu państwa macierzystego. Wprowadziła jednak obowiązek formalnego zatwierdzenia konwencji przez państwo siedziby statutowej EUWT (pkt (5) propozycji prezydencji, str. 18). Bez takiego zatwierdzenia utworzenie EUWT w danym państwie nie będzie dopuszczalne. Dodatkowym osłabieniem propozycji Komisji jest wprowadzenie wstrzymywanie biegu sześciomiesięcznego terminu do wniesienia sprzeciwu przez państwo członkowskie . W propozycji prezydencji mowa jest wręcz o przerwaniu biegu terminu. Takie rozwiązanie byłoby jednak całkowicie chybione, gdyż za każdym razem po otrzymaniu odpowiedzi termin musiałby biec od nowa. Tymczasem propozycja zmierzała raczej do pominięcia przerw spowodowanych zapytaniami kierowanymi do członka EUWT przez jego państwo macierzyste.
b. przystępowanie nowych członków do EUWT
Komisja proponowała załagodzić problemy związane z przystąpieniem nowego członka do już istniejącego EUWT. Obecnie konieczne jest powtórzenie całego postępowania, jak przy tworzeniu EUWT. Komisja proponowała wprowadzenie obowiązku wyrażenia zgody jedynie przez państwo członkowskie, którego prawu podlega nowy członek. W tym wypadku miały znaleźć zastosowanie terminy sześciomiesięczne i instytucja milczącej zgody.
Kompromis w tym zakresie poszedł w stronę rozróżnienia, czy chodzi o przystąpienie członka z państwa, które już dokonało zatwierdzenia konwencji czy też nie albo wręcz o członka z państwa trzeciego (proponowany art. 4 ust. 7).
Prezydencja postuluje także wprowadzenie odrębnego przepisu dotyczącego członkostwa podmiotów z KTZ (art. 4a).
c. zadania powierzane EUWT
W obecnym stanie prawnym obowiązuje zasada, iż wszystkie zadania powierzane EUWT muszą mieścić się w zakresie kompetencji każdego z członków na mocy jego prawa krajowego (art. 7 ust. 2 RozpWEEUWT
art. 7 RozpWEEUWT
1. EUWT wykonuje zadania powierzane mu przez członków zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Zadania te określone są w konwencji uzgodnionej przez członków EUWT zgodnie z art. 4 i 8.
2. EUWT działa w ramach powierzonych mu zadań, polegających na ułatwianiu i wspieraniu współpracy terytorialnej w celu zwiększenia spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej oraz przezwyciężanie barier na rynku wewnętrznym. Każde zadanie określane jest przez jego członków jako mieszczące się w zakresie kompetencji każdego z członków, chyba że państwo członkowskie lub państwo trzecie zatwierdzą udział członka utworzonego na mocy ich prawa krajowego, nawet jeżeli członek ten nie posiada kompetencji w odniesieniu do wszystkich zadań określonych w konwencji.
3. EUWT może prowadzić określone działania związane ze współpracą terytorialną między swoimi członkami w ramach realizacji celu, o którym mowa w art. 1 ust. 2, niezależnie od tego, czy Unia udziela tym działaniom wsparcia finansowego.
Zadania EUWT mogą dotyczyć przede wszystkim realizacji programów współpracy lub ich części, lub też realizacji operacji wspieranych przez Unię za pośrednictwem Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, lub Funduszu Spójności
Państwa członkowskie mogą ograniczyć zakres zadań, które EUWT mogą wykonywać bez wsparcia finansowego Unii. Nie naruszając art. 13, państwa członkowskie nie mogą jednak wyłączyć zadań, które dotyczą priorytetów inwestycyjnych, o których mowa w art. 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1299/2013.
4. Zadania powierzone EUWT przez jego członków nie mogą dotyczyć wykonywania uprawnień przyznanych na mocy prawa publicznego lub obowiązków, których celem jest ochrona ogólnych interesów państwa lub ochrona ogólnych interesów innych organów publicznych, takich jak uprawnienia policyjne i regulacyjne, wymiar sprawiedliwości i polityka zagraniczna.
Zgodnie z właściwym prawem unijnym i krajowym zgromadzenie EUWT, o którym mowa w art. 10 ust. 1 lit. a), może jednak określić zasady i warunki korzystania z danego elementu infrastruktury zarządzanego przez EUWT lub zasady i warunki świadczenia usług w ogólnym interesie gospodarczym, w tym także opłaty wnoszone przez użytkowników.
5. Członkowie EUWT mogą jednogłośnie podjąć decyzję o upoważnieniu jednego z członków do wykonywania zadań EUWT.
- "zbiór wspólny kompetencji" ). Komisja proponowała modyfikację zasady w ten sposób, że zadania EUWT miałyby się mieścić, zgodnie z prawem krajowym, w zakresie kompetencji co najmniej jednego członka z każdego państwa członkowskiego reprezentowanego w tym EUWT. Ta zasada została jednak najwyraźniej zakwestionowana przez państwa członkowskie. Prezydencja zaproponowała powrót do zasady w obecnym brzmieniu, jednakże w lekko złagodzonej formie. Wymóg "wspólnego zbioru kompetencji" nie musiałby być spełniony w sytuacji, gdy macierzyste państwo członkowskie wyraża zgodę na udział członka w EUWT realizującego określone zadania nawet wówczas, gdy członek ten nie posiada kompetencji w odniesieniu do wszystkich zadań nałożonych na EUWT w konwencji (pkt (9) w: Kompromis..., str. 23).
d. odpowiedzialność członków EUWT za jego zobowiązania
Porządki krajów członkowskich UE różnią się co do zasad odpowiedzialności państwa i jednostek samorządu terytorialnego za zobowiązania ich własnych osób prawnych. W prawie polskim zasadą jest brak odpowiedzialności za zobowiązania takich podmiotów (wychodząc od zasady w art. 40 KC
art. 40 KC
§ 1. Skarb Państwa nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania państwowych osób prawnych, chyba że przepis odrębny stanowi inaczej. Państwowe osoby prawne nie ponoszą odpowiedzialności za zobowiązania Skarbu Państwa.
§ 2. W razie nieodpłatnego przejęcia, na podstawie obowiązujących ustaw, określonego składnika mienia od państwowej osoby prawnej na rzecz Skarbu Państwa, ten ostatni odpowiada solidarnie z osobą prawną za zobowiązania powstałe w okresie, gdy składnik stanowił własność danej osoby prawnej, do wysokości wartości tego składnika ustalonej według stanu z chwili przejęcia, a według cen z chwili zapłaty.
§ 3. Przepisy § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do odpowiedzialności jednostek samorządu terytorialnego i samorządowych osób prawnych.
poprzez akty dot. jednostek samorządu terytorialnego: art. 49 USamorzGm
art. 49 USamorzGm
1. Gmina nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania innych gminnych osób prawnych, a te nie ponoszą odpowiedzialności za zobowiązania gminy.
2. W przypadku zniesienia lub podziału gminy odpowiedzialność za jej zobowiązania ponoszą solidarnie gminy, które przejęły jej mienie.
, art. 49 USamorzPowiat
art. 49 USamorzPowiat
Powiat nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania innych powiatowych osób prawnych, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Inne powiatowe osoby prawne nie ponoszą odpowiedzialności za zobowiązania powiatu.
, art. 69 USamorzWoj
art. 69 USamorzWoj
(uchylony).
). Ta zasada została w Polsce przyjęta również wobec EUWT (art. 19 UEUWT
art. 19 UEUWT
1. Skarb Państwa nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania ugrupowania, którego członkiem jest Rzeczpospolita Polska.
2. Jednostki samorządu terytorialnego, państwowe osoby prawne oraz samorządowe osoby prawne nie ponoszą odpowiedzialności za zobowiązania ugrupowania, którego są członkiem.
). Powoduje to daleko idące perturbacje w sytuacji, gdy członkami EUWT z udziałem polskich jednostek mają być podmioty z państw, w których obowiązuje odwrotna zasada (np. z Niemiec). Ustawodawca europejski postanowił ograniczyć te problemy wprowadzając możliwość ograniczenia odpowiedzialności również przez członków z tych państw, poprzez utworzenie EUWT z ograniczoną odpowiedzialnością (art. 12 ust. 2 RozpWEEUWT
art. 12 RozpWEEUWT
1. W odniesieniu do likwidacji, upadłości, zaprzestania płatności oraz podobnych procedur, EUWT podlega przepisom prawa państwa członkowskiego, w którym znajduje się jego siedziba statutowa, o ile ust. 2 i 3 nie stanowią inaczej.
EUWT odpowiada za wszystkie swoje zobowiązania.
2. Nie naruszając przepisów ust. 3, w zakresie, w jakim aktywa EUWT nie wystarczają na pokrycie jego zobowiązań, jego członkowie odpowiadają za zobowiązania EUWT niezależnie od charakteru tych zobowiązań, a udział każdego z członków zostaje ustalony proporcjonalnie do jego wkładu finansowego. W statucie zamieszcza się uregulowania dotyczące wkładów finansowych.
Członkowie EUWT mogą przewidzieć w statucie, że po ustaniu ich członkostwa w EUWT będą ponosić odpowiedzialność za zobowiązania powstałe w związku z działaniami EUWT podejmowanymi w okresie ich członkostwa.
2a. Jeżeli odpowiedzialność przynajmniej jednego członka EUWT z państwa członkowskiego jest ograniczona na mocy prawa krajowego, któremu podlega, pozostali członkowie mogą także ograniczyć swoją odpowiedzialność w konwencji, jeżeli pozwala im na to prawo krajowe wdrażające niniejsze rozporządzenie.
Nazwa EUWT, którego członkowie ponoszą ograniczoną odpowiedzialność, zawiera słowa "z ograniczoną odpowiedzialnością".
Wymogi opublikowania konwencji, statutu oraz sprawozdania finansowego EUWT, którego członkowie mają ograniczoną odpowiedzialność, są co najmniej równe wymogom obowiązującym inne podmioty prawne z ograniczoną odpowiedzialnością, które podlegają prawu państwa członkowskiego, w którym znajduje się siedziba statutowa tego EUWT.
W przypadku EUWT, którego członkowie ponoszą ograniczoną odpowiedzialność, każde zainteresowane państwo członkowskie może wymagać, aby EUWT zawarło odpowiednią umowę ubezpieczenia lub aby objęte było gwarancją udzieloną przez bank lub inną instytucję finansową z siedzibą w państwie członkowskim, lub aby było objęte instrumentem udzielonym jako gwarancja przez podmiot publiczny lub państwo członkowskie, w celu ubezpieczenia się od ryzyka właściwego działalności danego EUWT.
3. Bez uszczerbku dla odpowiedzialności finansowej państw członkowskich w odniesieniu do wszelkiego finansowania pochodzącego z funduszy strukturalnych lub Funduszu Spójności przekazanego EUWT, w odniesieniu do państw członkowskich nie powstaje żadna odpowiedzialność finansowa na podstawie niniejszego rozporządzenia w stosunku do EUWT, którego nie są członkiem.
). Nie we wszystkich krajach jednak dopuszczano możliwość działania takich EUWT (vide Republika Czeska).
Chcąc ułatwić tworzenie EUWT z o.o. Komisja zaproponowała wprowadzenie przez państwa członkowskie wymogu zawarcia przez EUWT odpowiedniej umowy ubezpieczenia obejmującego rodzaje ryzyka charakterystyczne dla działalności EUWT (art. 12 ust. 2a w propozycji Komisji). Prezydencja rozszerzyła ten zapis wprowadzając obok ubezpieczenia możliwość posłużenia się gwarancją bankową lub podobnym instrumentem innego podmiotu publicznego lub wręcz państwa członkowskiego (Kompromis..., str. 27).
e. inne zmiany proponowane przez Komisję i prezydencję

(1) członkostwo w EUWT
Reforma ma doprowadzić do rozszerzenia katalogu podmiotów zdolnych do uczestniczenia w EUWT. Tą zdolność uzyskają:
  • władze na szczeblu krajowym,
  • przedsiębiorstwa publiczne w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2004/17/WE, czyli "przedsiębiorstwa, na które instytucje zamawiające mogą wywierać bezpośrednio lub pośrednio dominujący wpływ na mocy ich prawa własności, udziału finansowego we wspomnianym przedsiębiorstwie lub poprzez zasady określające jego działanie" oraz
  • krajowe, regionalne lub lokalne władze, lub podmioty lub przedsiębiorstwa publiczne równoważne z tymi, o których mowa w punkcie powyższym lit. d), z państw trzecich [...].
W art. 3a, który pojawi się w tekście rozporządzenia, sprecyzowane zostaną warunki, od których zależy przystąpienie członków z państw trzecich albo krajów lub terytoriów zamorskich.
(2) dokumenty założycielskie EUWT
W nowym brzmieniu rozporządzenia uporządkowane zostaną treści konwencji i statutu. Ponadto zniknie zbędny obowiązek powtarzania w treści statutu całej konwencji. Konwencja EUWT stanie się konstytucją EUWT, zaś statut ugrupowania będzie miał charakter porządkowo-organizacyjny.
(3) publikacja w Dz.Urz. UE
W przyszłości Komisja będzie odpowiedzialna za opublikowanie w Dz.Urz. UE seria C ogłoszenia o utworzeniu EUWT. W załączniku do rozporządzenia określony zostanie wzór wniosku.
(4) budżet i kontrola finansowa
Po reformie zlikwidowane zostanie niezbyt udane odesłanie z art. 11 ust. 2 do art. 2 ust. 1 lit. c). Jednoznaczne będzie wreszcie, że sporządzanie sprawozdania finansowego, sprawozdania rocznego (o ile jest wymagane), oraz przeprowadzenie audytu i publikacja tego sprawozdania podlega prawu państwa członkowskiego, w którym EUWT ma siedzibę statutową.

Artykuł 290 Traktatu o funkcjonowaniu UE
1. Akt ustawodawczy może przekazywać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów o charakterze nieustawodawczym o zasięgu ogólnym, które uzupełniają lub zmieniają niektóre, inne niż istotne, elementy aktu ustawodawczego.
Akty ustawodawcze wyraźnie określają cele, treść, zakres oraz czas obowiązywania przekazanych uprawnień. Przekazanie uprawnień nie może dotyczyć istotnych elementów danej dziedziny, ponieważ są one zastrzeżone dla aktu ustawodawczego.
2. Warunki, którym podlega przekazanie uprawnień, są wyraźnie określone w aktach ustawodawczych i mogą być następujące:
a) Parlament Europejski lub Rada może zadecydować o odwołaniu przekazanych uprawnień;
b) akt delegowany może wejść w życie tylko wtedy, gdy Parlament Europejski lub Rada nie wyrażą sprzeciwu w terminie przewidzianym przez akt ustawodawczy.
Do celów litery a) i b) Parlament Europejski stanowi większością głosów wchodzących w jego skład członków, a Rada większością kwalifikowaną.
3. W nagłówku aktów delegowanych dodaje się przymiotnik "delegowane" albo "delegowana".
(5) wydawanie aktów konkretyzujących
Nowością zaproponowaną przez Komisję w 2012 r. oraz przejętą w niezmienionej formie w propozycji kompromisowej jest przyznanie Komisji kompetencji do wydawania aktów delegowanych (art. 17a). Chodzi tu o akty konkretyzujące, o których mowa jest w art. 290 TFUE i wydawanie których i tak mieści się w kompetencjach organów UE.
Akty delegowane, o których mowa jest w przepisie art. 190 TFUE i przyszłym art. 17a RozpWEEUWT
art. 17a RozpWEEUWT
1. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych powierzone Komisji podlegają warunkom określonym w niniejszym artykule.
2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 17akapit drugi, są powierzone Komisji na okres pięciu lat od dnia 21 grudnia 2013
3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 17 akapit drugi, może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Staje się ona skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w terminie późniejszym wskazanym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność aktów delegowanych już obowiązujących.
4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja powiadamia o tym równocześnie Parlament Europejski i Radę.
5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 17 akapit drugi wchodzi w życie tylko wtedy, kiedy Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie trzech miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub jeżeli przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten może zostać przedłużony o trzy miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.
, mogą służyć uzupełnieniu a nawet zmianie nieistotnych elementów aktu delegującego. Dzięki temu może być zapewniona większa elastyczność prawa dotyczącego EUWT. Proces uchwalania, zasady wejścia w życie i publikacji aktów delegowanych zostaną bliżej uregulowane w art. 17a RozpWEEUWT
art. 17a RozpWEEUWT
1. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych powierzone Komisji podlegają warunkom określonym w niniejszym artykule.
2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 17akapit drugi, są powierzone Komisji na okres pięciu lat od dnia 21 grudnia 2013
3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 17 akapit drugi, może zostać odwołane w dowolnym momencie przez Parlament Europejski lub Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie uprawnień określonych w tej decyzji. Staje się ona skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w terminie późniejszym wskazanym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność aktów delegowanych już obowiązujących.
4. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja powiadamia o tym równocześnie Parlament Europejski i Radę.
5. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 17 akapit drugi wchodzi w życie tylko wtedy, kiedy Parlament Europejski albo Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie trzech miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie lub jeżeli przed upływem tego terminu zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten może zostać przedłużony o trzy miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.
.
2. Ewaluacja
Generalnie ocena kompromisu przedstawionego przez prezydencję jest pozytywna, choć - jak wspomniano wcześniej - ogranicza ona niektóre zmiany proponowane przez Komisję. Ich przyjęcie będzie jednak odpowiadać głównym założeniom reformy, którymi są zlikwidowanie barier w tworzeniu i funkcjonowaniu EUWT i tym samym upowszechnienie tej instytucji w UE.
3. Porozumienie w trilogu Rada - Parlament Europejski - Komisja
Dnia 24 maja 2013 udało się osiągnąć kompromis w trilogu pomiędzy Radą, PE i Komisją. Jego efektem jest czterokolumnowa tabela (w j. angielskim), w której ustalono w sposób wstępny i jeszcze nie wiążący tekst przyszłego rozporządzenia. Kompromis ten bazuje w dużej mierze na propozycjach Prezydencji. Niepewna w zasadzie jest tylko kwestia instytucji tzw. milczącej zgody (art. 4 ust. 3). Pozostałe zagadnienia wydają się być rozstrzygnięte i nie budzące tyle kontrowersji. Można więc skłaniać się do wniosku, że reforma wejdzie w życie w ustalonym w kompromisie trilogu brzmieniu.
Informacje na temat stanu reformy, negocjacji z Komisją i Radą oraz ich wyniku przedstawił pan Joachim Zeller w wystąpieniu na sesji Komisji Rozwoju Regionalnego PE dnia 29.5.2013 (transmisja video od 16:57 do 17:35 min.).
4. Kolejne etapy
Dnia 31.5.2013 r. sprawozdawca (Joachim Zeller) przedłożył projekt sprawozdania, w którym zaproponował brzmienie tekstu rezolucji ustawodawczej PE oraz 19 poprawek. W międzyczasie zgłoszono jeszcze dalsze propozycje zmian:
  1. zmiany nr 20 - 28 (dnia 20.6.2013) - zob. dokument;
  2. kompromisowe propozycje zmian (dnia 28.6.2013) - zob. dokument;
  3. propozycja zmiany nr 31 (dnia 2.7.2013) - zob. dokument oraz
  4. propozycja zmiany nr 32 (dnia 9.7.2013) - zob. dokument.
Wreszcie dnia 27.9.2013 r. przedstawiony został tekst sprawozdania wraz z projektem rezolucji ustawodawczej PE (A7-0309/2013). Dnia 20 listopada 2013 r. odbyło się w Parlamencie głosowanie nad projektem. Sprawozdanie z debaty i głosowania można pobrać ze strony PE. Ostateczny tekst rozporządzenia, które uzyskało numer 1302/2013 uchwalono 17 grudnia 2013. Rozporządzenie ukazało się w Dz.Urz Nr L 347 z 20 grudnia 2013 r. Weszło w życie dnia 21 grudnia 2013 a stosowane będzie od 22 czerwca 2014 r.

I. PODNIESIENIE ZNACZENIA EUWT W POLITYKACH SPÓJNOŚCI
EUWT zostanie objęte także reformą polityki spójności, która związana jest z nowym okresem programowania na lata 2014-2020.
1. Zamówienia publiczne
Do tej pory rozporządzenie o EUWT nie rozstrzygało kwestii związanych z zamówieniem publicznych. Stąd pojawiały się wątpliwości, na jakiej podstawie EUWT mógłby przeprowadzać zamówienia publiczne. Jako podmiot tworzony przez organy podlegające reżimowi zamówień publicznych polegałby takim samym regułom.
Ta niejasność ma zostać zlikwidowana w nowej Dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zamówień publicznych (KOM/2011/0896 wersja ostateczna - 2011/0438 (COD)).
W art. 38 ust. 4 tejże dyrektywy członkowie europejskiego ugrupowania współpracy terytorialnej uzgadniają w drodze decyzji właściwego organu mające zastosowanie przepisy regulujące udzielanie zamówień. Mogą być nimi przepisy krajowe państwa członkowskiego, w którym EUWT ma siedzibę statutową albo przepisy krajowe państwa członkowskiego, w którym EUWT prowadzi swoją działalność.
Parlement Europejski przyjął nowe dyrektywy na posiedzeniu w dniu 15.1.2014 r. Przepis dotyczący zamówień udzielanych przez EUWT znajduje się obecnie w art. 39 ust. 5 nowej dyrektywy zamówieniowej. Więcej na ten temat w EUWT i zamówienia publiczne.
2. EUWT jako instytucja w programach operacyjnych
W nowych przepisach EUWT będzie mogło również występować w charakterze instytucji w programach operacyjnych. Więcej o tym w osobnym dokumencie.

J. ZAKOŃCZENIE
Europejskie ugrupowanie współpracy terytorialnej mimo pewnych niejasności rozporządzenia i aktów narodowych, wynikających zwłaszcza z braku doświadczenia z formą prawną, jest instrumentem, który może realnie wesprzeć inicjatywy współpracy transgranicznej.


CategoryEUWTPrzepisy
Na tej stronie nie ma komentarzy