Protokół zmian strony EUWTReforma
Usunięte:
{{files}}
Dodane:
Katalizatorem reformy było sprawozdanie Komisji o stosowaniu [[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2006:210:0019:01:PL:HTML rozporządzenia 1082/2006]] (dalej RozpWEEUWT). Do przedłożenia tego sprawozdania do dnia 1 sierpnia 2011 r. Komisja była zobowiązana na podstawie {{pu przepis="art. 17 RozpWEEUWT"}}.
Akty delegowane, o których mowa jest w przepisie art. 190 TFUE i przyszłym {{pu przepis="art. 17a RozpWEEUWT"}}, mogą służyć uzupełnieniu a nawet zmianie nieistotnych elementów aktu delegującego. Dzięki temu może być zapewniona większa elastyczność prawa dotyczącego EUWT. Proces uchwalania, zasady wejścia w życie i publikacji aktów delegowanych zostaną bliżej uregulowane w {{pu przepis="art. 17a RozpWEEUWT"}}.
CategoryEUWTPrzepisy
Akty delegowane, o których mowa jest w przepisie art. 190 TFUE i przyszłym {{pu przepis="art. 17a RozpWEEUWT"}}, mogą służyć uzupełnieniu a nawet zmianie nieistotnych elementów aktu delegującego. Dzięki temu może być zapewniona większa elastyczność prawa dotyczącego EUWT. Proces uchwalania, zasady wejścia w życie i publikacji aktów delegowanych zostaną bliżej uregulowane w {{pu przepis="art. 17a RozpWEEUWT"}}.
CategoryEUWTPrzepisy
Usunięte:
Akty delegowane, o których mowa jest w przepisie art. 190 TFUE i przyszłym art. 17a RozpWEEUWT, mogą służyć uzupełnieniu a nawet zmianie nieistotnych elementów aktu delegującego. Dzięki temu może być zapewniona większa elastyczność prawa dotyczącego EUWT. Proces uchwalania, zasady wejścia w życie i publikacji aktów delegowanych zostaną bliżej uregulowane w art. 17a RozpWEEUWT.
CategoryEUWT
Dodane:
Dnia 31.5.2013 r. sprawozdawca (Joachim Zeller) przedłożył [[http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?type=COMPARL&reference=PE-489.428&format=PDF&language=pl&secondRef=02 projekt sprawozdania]], w którym zaproponował brzmienie tekstu rezolucji ustawodawczej PE oraz 19 poprawek. W międzyczasie zgłoszono jeszcze dalsze propozycje zmian:
Usunięte:
W międzyczasie zgłoszono jeszcze dalsze propozycje zmian:
Dodane:
Parlement Europejski przyjął nowe dyrektywy na posiedzeniu w dniu 15.1.2014 r. Przepis dotyczący zamówień udzielanych przez EUWT znajduje się obecnie w art. 39 ust. 5 [[http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+TA+P7-TA-2014-0025+0+DOC+XML+V0//PL#BKMD-22 nowej dyrektywy zamówieniowej]]. Więcej na ten temat w [[EUWTZamowieniaPubliczne EUWT i zamówienia publiczne]].
Dodane:
Wreszcie dnia 27.9.2013 r. przedstawiony został [[http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//NONSGML+REPORT+A7-2013-0309+0+DOC+PDF+V0//PL tekst sprawozdania wraz z projektem rezolucji ustawodawczej PE]] (A7-0309/2013). Dnia 20 listopada 2013 r. odbyło się w Parlamencie głosowanie nad projektem. Sprawozdanie z debaty i głosowania można pobrać ze [[http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?type=REPORT&reference=A7-2013-0309&language=PL&mode=XML strony PE]]. Ostateczny tekst rozporządzenia, które uzyskało numer 1302/2013 uchwalono 17 grudnia 2013. Rozporządzenie ukazało się w [[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2013:347:0303:0319:PL:PDF Dz.Urz Nr L 347 z 20 grudnia 2013 r.]] Weszło w życie dnia 21 grudnia 2013 a stosowane będzie od 22 czerwca 2014 r.
Usunięte:
Dodane:
Wreszcie dnia 27.9.2013 r. przedstawiony został [[http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//NONSGML+REPORT+A7-2013-0309+0+DOC+PDF+V0//PL tekst sprawozdania wraz z projektem rezolucji ustawodawczej PE]] (A7-0309/2013). Dnia 20 listopada 2013 r. odbyło się w Parlamencie głosowanie nad projektem. Sprawozdanie z debaty i głosowania można pobrać ze [[http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?type=REPORT&reference=A7-2013-0309&language=PL&mode=XML strony PE]].
Usunięte:
Dodane:
Wreszcie dnia 27.9.2013 r. przedstawiony został [[http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//NONSGML+REPORT+A7-2013-0309+0+DOC+PDF+V0//PL tekst sprawozdania wraz z projektem rezolucji ustawodawczej PE]] (A7-0309/2013). Dnia 20 listopada 2013 r. odbędzie się głosowanie nad projektem. Debatę i głosowanie można śledzić na [[http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?type=REPORT&reference=A7-2013-0309&language=PL&mode=XML stronie PE]].
Dodane:
((2)) Kolejne etapy
W międzyczasie zgłoszono jeszcze dalsze propozycje zmian:
1) zmiany nr 20 - 28 (dnia 20.6.2013) - zob. [[http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-%2f%2fEP%2f%2fNONSGML%2bCOMPARL%2bPE-514.647%2b01%2bDOC%2bPDF%2bV0%2f%2fPL dokument]];
1) kompromisowe propozycje zmian (dnia 28.6.2013) - zob. [[http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-%2f%2fEP%2f%2fNONSGML%2bCOMPARL%2bPE-514.743%2b01%2bDOC%2bPDF%2bV0%2f%2fPL dokument]];
1) propozycja zmiany nr 31 (dnia 2.7.2013) - zob. [[http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-%2f%2fEP%2f%2fNONSGML%2bCOMPARL%2bPE-514.838%2b01%2bDOC%2bPDF%2bV0%2f%2fPL dokument]] oraz
1) propozycja zmiany nr 32 (dnia 9.7.2013) - zob. [[http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-%2f%2fEP%2f%2fNONSGML%2bCOMPARL%2bPE-516.587%2b01%2bDOC%2bPDF%2bV0%2f%2fPL dokument]].
W międzyczasie zgłoszono jeszcze dalsze propozycje zmian:
1) zmiany nr 20 - 28 (dnia 20.6.2013) - zob. [[http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-%2f%2fEP%2f%2fNONSGML%2bCOMPARL%2bPE-514.647%2b01%2bDOC%2bPDF%2bV0%2f%2fPL dokument]];
1) kompromisowe propozycje zmian (dnia 28.6.2013) - zob. [[http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-%2f%2fEP%2f%2fNONSGML%2bCOMPARL%2bPE-514.743%2b01%2bDOC%2bPDF%2bV0%2f%2fPL dokument]];
1) propozycja zmiany nr 31 (dnia 2.7.2013) - zob. [[http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-%2f%2fEP%2f%2fNONSGML%2bCOMPARL%2bPE-514.838%2b01%2bDOC%2bPDF%2bV0%2f%2fPL dokument]] oraz
1) propozycja zmiany nr 32 (dnia 9.7.2013) - zob. [[http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-%2f%2fEP%2f%2fNONSGML%2bCOMPARL%2bPE-516.587%2b01%2bDOC%2bPDF%2bV0%2f%2fPL dokument]].
Usunięte:
Dodane:
((2)) Sprawozdanie z dnia 31.5.2013
Dnia 31.5.2013 r. sprawozdawca (Joachim Zeller) przedłożył [[http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?type=COMPARL&reference=PE-489.428&format=PDF&language=pl&secondRef=02 projekt sprawozdania]], w którym zaproponował brzmienie tekstu rezolucji ustawodawczej PE oraz 19 poprawek. Obecnie dokument oczekuje w PE na pierwsze czytanie.
Dnia 31.5.2013 r. sprawozdawca (Joachim Zeller) przedłożył [[http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?type=COMPARL&reference=PE-489.428&format=PDF&language=pl&secondRef=02 projekt sprawozdania]], w którym zaproponował brzmienie tekstu rezolucji ustawodawczej PE oraz 19 poprawek. Obecnie dokument oczekuje w PE na pierwsze czytanie.
Dodane:
((2)) Porozumienie w trilogu Rada - Parlament Europejski - Komisja
Dnia 24 maja 2013 udało się osiągnąć kompromis w trilogu pomiędzy Radą, PE i Komisją. Jego efektem jest [[https://portal.cor.europa.eu/egtc/en-US/news/Documents/outcome%20EGTC_28%2005.pdf czterokolumnowa tabela]] (w j. angielskim), w której ustalono w sposób wstępny i jeszcze nie wiążący tekst przyszłego rozporządzenia. Kompromis ten bazuje w dużej mierze na propozycjach Prezydencji. Niepewna w zasadzie jest tylko kwestia instytucji tzw. milczącej zgody (art. 4 ust. 3). Pozostałe zagadnienia wydają się być rozstrzygnięte i nie budzące tyle kontrowersji. Można więc skłaniać się do wniosku, że reforma wejdzie w życie w ustalonym w kompromisie trilogu brzmieniu.
Informacje na temat stanu reformy, negocjacji z Komisją i Radą oraz ich wyniku przedstawił pan Joachim Zeller w wystąpieniu na sesji Komisji Rozwoju Regionalnego PE dnia 29.5.2013 ([[http://www.europarl.europa.eu/ep-live/en/committees/video?event=20130529-1500-COMMITTEE-REGI transmisja video]] od 16:57 do 17:35 min.).
Dnia 24 maja 2013 udało się osiągnąć kompromis w trilogu pomiędzy Radą, PE i Komisją. Jego efektem jest [[https://portal.cor.europa.eu/egtc/en-US/news/Documents/outcome%20EGTC_28%2005.pdf czterokolumnowa tabela]] (w j. angielskim), w której ustalono w sposób wstępny i jeszcze nie wiążący tekst przyszłego rozporządzenia. Kompromis ten bazuje w dużej mierze na propozycjach Prezydencji. Niepewna w zasadzie jest tylko kwestia instytucji tzw. milczącej zgody (art. 4 ust. 3). Pozostałe zagadnienia wydają się być rozstrzygnięte i nie budzące tyle kontrowersji. Można więc skłaniać się do wniosku, że reforma wejdzie w życie w ustalonym w kompromisie trilogu brzmieniu.
Informacje na temat stanu reformy, negocjacji z Komisją i Radą oraz ich wyniku przedstawił pan Joachim Zeller w wystąpieniu na sesji Komisji Rozwoju Regionalnego PE dnia 29.5.2013 ([[http://www.europarl.europa.eu/ep-live/en/committees/video?event=20130529-1500-COMMITTEE-REGI transmisja video]] od 16:57 do 17:35 min.).
Dodane:
Propozycja prezydencji polega na modyfikacji zmian przedstawionych przez Komisję w dokumencie z 14.3.2012 ([[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2011:0610:REV1:PL:PDF KOM(2011) 610 final/2 = 2011/0272 (COD)]]). W niektórych wypadkach chodzi o doprecyzowanie propozycji Komisji. Niekiedy jednak zmiany prezydencji powodują, iż propozycje Komisji zostają osłabione. Tak się dzieje w przypadku propozycji Komisji związanych z tworzeniem EUWT i przenoszeniem nań zadań.
Usunięte:
Dodane:
((1)) OGÓLNIE O EUWT
Usunięte:
Dodane:
3. W nagłówku aktów delegowanych dodaje się przymiotnik "delegowane" albo "delegowana".>>
Generalnie ocena kompromisu przedstawionego przez prezydencję jest pozytywna, choć - jak wspomniano wcześniej - ogranicza ona niektóre zmiany proponowane przez Komisję. Ich przyjęcie będzie jednak odpowiadać głównym założeniom reformy, którymi są zlikwidowanie barier w tworzeniu i funkcjonowaniu EUWT i tym samym upowszechnienie tej instytucji w UE.
EUWT zostanie objęte także reformą polityki spójności, która związana jest z nowym okresem programowania na lata 2014-2020.
((2)) Zamówienia publiczne
Do tej pory rozporządzenie o EUWT nie rozstrzygało kwestii związanych z zamówieniem publicznych. Stąd pojawiały się wątpliwości, na jakiej podstawie EUWT mógłby przeprowadzać zamówienia publiczne. Jako podmiot tworzony przez organy podlegające reżimowi zamówień publicznych polegałby takim samym regułom.
Ta niejasność ma zostać zlikwidowana w nowej Dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zamówień publicznych ([[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2011:0896:FIN:PL:PDF KOM/2011/0896 wersja ostateczna - 2011/0438 (COD)]]).
W art. 38 ust. 4 tejże dyrektywy członkowie europejskiego ugrupowania współpracy terytorialnej uzgadniają w drodze decyzji właściwego organu mające zastosowanie przepisy regulujące udzielanie zamówień. Mogą być nimi przepisy krajowe państwa członkowskiego, w którym EUWT ma siedzibę statutową albo przepisy krajowe państwa członkowskiego, w którym EUWT prowadzi swoją działalność.
((2)) EUWT jako instytucja w programach operacyjnych
W nowych przepisach EUWT będzie mogło również występować w charakterze instytucji w programach operacyjnych. Więcej o tym w [[EUWTJakoInstytucjaWProgramachUE osobnym dokumencie]].
Europejskie ugrupowanie współpracy terytorialnej mimo pewnych niejasności rozporządzenia i aktów narodowych, wynikających zwłaszcza z braku doświadczenia z formą prawną, jest instrumentem, który może realnie wesprzeć inicjatywy współpracy transgranicznej.
Generalnie ocena kompromisu przedstawionego przez prezydencję jest pozytywna, choć - jak wspomniano wcześniej - ogranicza ona niektóre zmiany proponowane przez Komisję. Ich przyjęcie będzie jednak odpowiadać głównym założeniom reformy, którymi są zlikwidowanie barier w tworzeniu i funkcjonowaniu EUWT i tym samym upowszechnienie tej instytucji w UE.
EUWT zostanie objęte także reformą polityki spójności, która związana jest z nowym okresem programowania na lata 2014-2020.
((2)) Zamówienia publiczne
Do tej pory rozporządzenie o EUWT nie rozstrzygało kwestii związanych z zamówieniem publicznych. Stąd pojawiały się wątpliwości, na jakiej podstawie EUWT mógłby przeprowadzać zamówienia publiczne. Jako podmiot tworzony przez organy podlegające reżimowi zamówień publicznych polegałby takim samym regułom.
Ta niejasność ma zostać zlikwidowana w nowej Dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zamówień publicznych ([[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2011:0896:FIN:PL:PDF KOM/2011/0896 wersja ostateczna - 2011/0438 (COD)]]).
W art. 38 ust. 4 tejże dyrektywy członkowie europejskiego ugrupowania współpracy terytorialnej uzgadniają w drodze decyzji właściwego organu mające zastosowanie przepisy regulujące udzielanie zamówień. Mogą być nimi przepisy krajowe państwa członkowskiego, w którym EUWT ma siedzibę statutową albo przepisy krajowe państwa członkowskiego, w którym EUWT prowadzi swoją działalność.
((2)) EUWT jako instytucja w programach operacyjnych
W nowych przepisach EUWT będzie mogło również występować w charakterze instytucji w programach operacyjnych. Więcej o tym w [[EUWTJakoInstytucjaWProgramachUE osobnym dokumencie]].
Europejskie ugrupowanie współpracy terytorialnej mimo pewnych niejasności rozporządzenia i aktów narodowych, wynikających zwłaszcza z braku doświadczenia z formą prawną, jest instrumentem, który może realnie wesprzeć inicjatywy współpracy transgranicznej.
Usunięte:
Generalnie ocena kompromisu przedstawionego przez prezydencję jest pozytywna, choć - jak wspomniano wcześniej - ogranicza ona niektóre zmiany proponowane przez Komisję. Wydaje się jednak, że ich przyjęcie będzie odpowiadać głównym założeniom reformy, którymi są zlikwidowanie barier w tworzeniu i funkcjonowaniu EUWT i tym samym upowszechnienie tej instytucji w UE.
Dodane:
>>**Artykuł 290 Traktatu o funkcjonowaniu UE**
1. Akt ustawodawczy może przekazywać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów o charakterze nieustawodawczym o zasięgu ogólnym, które uzupełniają lub zmieniają niektóre, inne niż istotne, elementy aktu ustawodawczego.
Akty ustawodawcze wyraźnie określają cele, treść, zakres oraz czas obowiązywania przekazanych uprawnień. Przekazanie uprawnień nie może dotyczyć istotnych elementów danej dziedziny, ponieważ są one zastrzeżone dla aktu ustawodawczego.
2. Warunki, którym podlega przekazanie uprawnień, są wyraźnie określone w aktach ustawodawczych i mogą być następujące:
a) Parlament Europejski lub Rada może zadecydować o odwołaniu przekazanych uprawnień;
b) akt delegowany może wejść w życie tylko wtedy, gdy Parlament Europejski lub Rada nie wyrażą sprzeciwu w terminie przewidzianym przez akt ustawodawczy.
Do celów litery a) i b) Parlament Europejski stanowi większością głosów wchodzących w jego skład członków, a Rada większością kwalifikowaną.
3. W nagłówku aktów delegowanych dodaje się przymiotnik "delegowane" albo "delegowana".>>
1. Akt ustawodawczy może przekazywać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów o charakterze nieustawodawczym o zasięgu ogólnym, które uzupełniają lub zmieniają niektóre, inne niż istotne, elementy aktu ustawodawczego.
Akty ustawodawcze wyraźnie określają cele, treść, zakres oraz czas obowiązywania przekazanych uprawnień. Przekazanie uprawnień nie może dotyczyć istotnych elementów danej dziedziny, ponieważ są one zastrzeżone dla aktu ustawodawczego.
2. Warunki, którym podlega przekazanie uprawnień, są wyraźnie określone w aktach ustawodawczych i mogą być następujące:
a) Parlament Europejski lub Rada może zadecydować o odwołaniu przekazanych uprawnień;
b) akt delegowany może wejść w życie tylko wtedy, gdy Parlament Europejski lub Rada nie wyrażą sprzeciwu w terminie przewidzianym przez akt ustawodawczy.
Do celów litery a) i b) Parlament Europejski stanowi większością głosów wchodzących w jego skład członków, a Rada większością kwalifikowaną.
3. W nagłówku aktów delegowanych dodaje się przymiotnik "delegowane" albo "delegowana".>>
Dodane:
**(1) członkostwo w EUWT**
Reforma ma doprowadzić do rozszerzenia katalogu podmiotów zdolnych do uczestniczenia w EUWT. Tą zdolność uzyskają:
- władze na szczeblu krajowym,
- przedsiębiorstwa publiczne w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit. b) [[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2004:134:0001:01:PL:HTML dyrektywy 2004/17/WE]], czyli "przedsiębiorstwa, na które instytucje zamawiające mogą wywierać bezpośrednio lub pośrednio dominujący wpływ na mocy ich prawa własności, udziału finansowego we wspomnianym przedsiębiorstwie lub poprzez zasady określające jego działanie" oraz
- krajowe, regionalne lub lokalne władze, lub podmioty lub przedsiębiorstwa publiczne równoważne z tymi, o których mowa w punkcie powyższym lit. d), z państw trzecich [...].
W art. 3a, który pojawi się w tekście rozporządzenia, sprecyzowane zostaną warunki, od których zależy przystąpienie członków z państw trzecich albo krajów lub terytoriów zamorskich.
**(2) dokumenty założycielskie EUWT**
W nowym brzmieniu rozporządzenia uporządkowane zostaną treści konwencji i statutu. Ponadto zniknie zbędny obowiązek powtarzania w treści statutu całej konwencji. [[EUWTKonwencja Konwencja EUWT]] stanie się konstytucją EUWT, zaś [[EUWTStatut statut ugrupowania]] będzie miał charakter porządkowo-organizacyjny.
**(3) publikacja w Dz.Urz. UE**
W przyszłości Komisja będzie odpowiedzialna za opublikowanie w Dz.Urz. UE seria C ogłoszenia o utworzeniu EUWT. W załączniku do rozporządzenia określony zostanie wzór wniosku.
**(4) budżet i kontrola finansowa**
Po reformie zlikwidowane zostanie niezbyt udane odesłanie z art. 11 ust. 2 do art. 2 ust. 1 lit. c). Jednoznaczne będzie wreszcie, że sporządzanie sprawozdania finansowego, sprawozdania rocznego (o ile jest wymagane), oraz przeprowadzenie audytu i publikacja tego sprawozdania podlega prawu państwa członkowskiego, w którym EUWT ma siedzibę statutową.
**(5) wydawanie aktów konkretyzujących**
Nowością zaproponowaną przez Komisję w 2012 r. oraz przejętą w niezmienionej formie w propozycji kompromisowej jest przyznanie Komisji kompetencji do wydawania aktów delegowanych (art. 17a). Chodzi tu o akty konkretyzujące, o których mowa jest w art. 290 TFUE i wydawanie których i tak mieści się w kompetencjach organów UE.
Akty delegowane, o których mowa jest w przepisie art. 190 TFUE i przyszłym art. 17a RozpWEEUWT, mogą służyć uzupełnieniu a nawet zmianie nieistotnych elementów aktu delegującego. Dzięki temu może być zapewniona większa elastyczność prawa dotyczącego EUWT. Proces uchwalania, zasady wejścia w życie i publikacji aktów delegowanych zostaną bliżej uregulowane w art. 17a RozpWEEUWT.
Generalnie ocena kompromisu przedstawionego przez prezydencję jest pozytywna, choć - jak wspomniano wcześniej - ogranicza ona niektóre zmiany proponowane przez Komisję. Wydaje się jednak, że ich przyjęcie będzie odpowiadać głównym założeniom reformy, którymi są zlikwidowanie barier w tworzeniu i funkcjonowaniu EUWT i tym samym upowszechnienie tej instytucji w UE.
((1)) PODNIESIENIE ZNACZENIA EUWT W POLITYKACH SPÓJNOŚCI
((1)) ZAKOŃCZENIE
Usunięte:
Generalnie ocena kompromisu przedstawionego przez prezdencję jest pozytywna, choć - jak wspomniano wcześniej - ogranicza ona niektóre zmiany proponowane przez Komisję. Wydaje się jednak, że ich przyjęcie będzie odpowiadać głównym założeniom reformy, którymi są zlikwidowanie barier w tworzeniu i funkcjonowaniu EUWT i tym samym upowszechnienie tej instytucji w UE.
((1)) PODNIESIENIE ZNACZENIA EUWT W POLITYKACH SPóJNOśCI
((1)) ZAKOńCZENIE
Dodane:
((1)) OGóLNIE O EUWT
Podstawowe informacje nt. EUWT zostały przedstawione w [[EuropejskieUgrupowanieWspolpracyTerytorialnej odrębnym dokumencie]].
Podstawowe informacje nt. EUWT zostały przedstawione w [[EuropejskieUgrupowanieWspolpracyTerytorialnej odrębnym dokumencie]].
Dodane:
Porządki krajów członkowskich UE różnią się co do zasad odpowiedzialności państwa i jednostek samorządu terytorialnego za zobowiązania ich własnych osób prawnych. W prawie polskim zasadą jest brak odpowiedzialności za zobowiązania takich podmiotów (wychodząc od zasady w {{pu przepis="art. 40 KC"}} poprzez akty dot. jednostek samorządu terytorialnego: {{pu przepis="art. 49 USamorzGm"}}, {{pu przepis="art. 49 USamorzPowiat"}}, {{pu przepis="art. 69 USamorzWoj"}}). Ta zasada została w Polsce przyjęta również wobec EUWT ({{pu przepis="art. 19 UEUWT"}}). Powoduje to daleko idące perturbacje w sytuacji, gdy członkami EUWT z udziałem polskich jednostek mają być podmioty z państw, w których obowiązuje odwrotna zasada (np. z Niemiec). Ustawodawca europejski postanowił ograniczyć te problemy wprowadzając możliwość ograniczenia odpowiedzialności również przez członków z tych państw, poprzez utworzenie EUWT z ograniczoną odpowiedzialnością ({{pu przepis="art. 12 ust. 2 RozpWEEUWT"}}). Nie we wszystkich krajach jednak dopuszczano możliwość działania takich EUWT (vide Republika Czeska).
Usunięte:
Dodane:
((3)) inne zmiany proponowane przez Komisję i prezydencję
Zob. na razie [[http://wdb.fh-sm.de/ReformEVTZ#section_4 opracowanie w j. niemieckim]].
Zob. na razie [[http://wdb.fh-sm.de/ReformEVTZ#section_4 opracowanie w j. niemieckim]].
Dodane:
((3)) odpowiedzialność członków EUWT za jego zobowiązania
Porządki krajów członkowskich UE różnią się co do zasad odpowiedzialności państwa i jednostek samorządu terytorialnego za zobowiązania ich własnych osób prawnych. W prawie polskim zasadą jest brak odpowiedzialności za zobowiązania takich podmiotów (wychodząc od zasady w {{pu przepis="art. 40 KC"}} poprzez akty dot. jednostek samorządu terytorialnego: art. 49 USamorzGmin, art. 49 USamorzPow, {{pu przepis="art. 69 USamorzWoj"}}). Ta zasada została w Polsce przyjęta również wobec EUWT ({{pu przepis="art. 19 UEUWT"}}). Powoduje to daleko idące perturbacje w sytuacji, gdy członkami EUWT z udziałem polskich jednostek mają być podmioty z państw, w których obowiązuje odwrotna zasada (np. z Niemiec). Ustawodawca europejski postanowił ograniczyć te problemy wprowadzając możliwość ograniczenia odpowiedzialności również przez członków z tych państw, poprzez utworzenie EUWT z ograniczoną odpowiedzialnością ({{pu przepis="art. 12 ust. 2 RozpWEEUWT"}}). Nie we wszystkich krajach jednak dopuszczano możliwość działania takich EUWT (vide Republika Czeska).
Chcąc ułatwić tworzenie EUWT z o.o. Komisja zaproponowała wprowadzenie przez państwa członkowskie wymogu zawarcia przez EUWT odpowiedniej umowy ubezpieczenia obejmującego rodzaje ryzyka charakterystyczne dla działalności EUWT (art. 12 ust. 2a w propozycji Komisji). Prezydencja rozszerzyła ten zapis wprowadzając obok ubezpieczenia możliwość posłużenia się gwarancją bankową lub podobnym instrumentem innego podmiotu publicznego lub wręcz państwa członkowskiego (Kompromis..., str. 27).
Generalnie ocena kompromisu przedstawionego przez prezdencję jest pozytywna, choć - jak wspomniano wcześniej - ogranicza ona niektóre zmiany proponowane przez Komisję. Wydaje się jednak, że ich przyjęcie będzie odpowiadać głównym założeniom reformy, którymi są zlikwidowanie barier w tworzeniu i funkcjonowaniu EUWT i tym samym upowszechnienie tej instytucji w UE.
Porządki krajów członkowskich UE różnią się co do zasad odpowiedzialności państwa i jednostek samorządu terytorialnego za zobowiązania ich własnych osób prawnych. W prawie polskim zasadą jest brak odpowiedzialności za zobowiązania takich podmiotów (wychodząc od zasady w {{pu przepis="art. 40 KC"}} poprzez akty dot. jednostek samorządu terytorialnego: art. 49 USamorzGmin, art. 49 USamorzPow, {{pu przepis="art. 69 USamorzWoj"}}). Ta zasada została w Polsce przyjęta również wobec EUWT ({{pu przepis="art. 19 UEUWT"}}). Powoduje to daleko idące perturbacje w sytuacji, gdy członkami EUWT z udziałem polskich jednostek mają być podmioty z państw, w których obowiązuje odwrotna zasada (np. z Niemiec). Ustawodawca europejski postanowił ograniczyć te problemy wprowadzając możliwość ograniczenia odpowiedzialności również przez członków z tych państw, poprzez utworzenie EUWT z ograniczoną odpowiedzialnością ({{pu przepis="art. 12 ust. 2 RozpWEEUWT"}}). Nie we wszystkich krajach jednak dopuszczano możliwość działania takich EUWT (vide Republika Czeska).
Chcąc ułatwić tworzenie EUWT z o.o. Komisja zaproponowała wprowadzenie przez państwa członkowskie wymogu zawarcia przez EUWT odpowiedniej umowy ubezpieczenia obejmującego rodzaje ryzyka charakterystyczne dla działalności EUWT (art. 12 ust. 2a w propozycji Komisji). Prezydencja rozszerzyła ten zapis wprowadzając obok ubezpieczenia możliwość posłużenia się gwarancją bankową lub podobnym instrumentem innego podmiotu publicznego lub wręcz państwa członkowskiego (Kompromis..., str. 27).
Generalnie ocena kompromisu przedstawionego przez prezdencję jest pozytywna, choć - jak wspomniano wcześniej - ogranicza ona niektóre zmiany proponowane przez Komisję. Wydaje się jednak, że ich przyjęcie będzie odpowiadać głównym założeniom reformy, którymi są zlikwidowanie barier w tworzeniu i funkcjonowaniu EUWT i tym samym upowszechnienie tej instytucji w UE.
Dodane:
((2)) Krótka charakterystyka zmian proponowanych przez Komisję
Najważniejsze propozycji Komisji dotyczą uczestnictwa w EUWT podmiotów z państw trzecich oraz z krajów i terytoriów zamorskich, procedury zatwierdzania członkostwa w EUWT, zadań powierzanych EUWT, odpowiedzialności członków w sytuacji różnego jej ukształtowania w prawie państw macierzystych członków EUWT oraz przyznania Komisji kompetencji do wydawania aktów delegowanych.
Propozycja prezydencji polega na modyfikacji zmian przedstawionych przez Komisję w dokumencie z 14.3.2012 ([[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2011:0610:REV1:PL:PDF KOM(2011) 610 final/2]] = 2011/0272 (COD)]]). W niektórych wypadkach chodzi o doprecyzowanie propozycji Komisji. Niekiedy jednak zmiany prezydencji powodują, iż propozycje Komisji zostają osłabione. Tak się dzieje w przypadku propozycji Komisji związanych z tworzeniem EUWT i przenoszeniem nań zadań.
((3)) tworzenie EUWT
Dotychczas uregulowany w art. 4 proces tworzenia EUWT był powszechnie uznawany za przeszkodę hamującą podmioty publiczne w powoływaniu tej instytucji (zob. uwagi Komisji, Komitetu Regionów, EKES i PE). Komisja proponowała ułatwienie procedury poprzez skrócenie katalogu przyczyn uzasadniających odmowę zatwierdzenia konwencji i uczestnictwa w EUWT oraz wprowadzenie instytucji tzw. milczącej zgody. W tym ostatnim przypadku przyjęto, że brak stanowiska państwa macierzystego potencjalnego członka EUWT w wyznaczonym terminie (sześć miesięcy od daty otrzymania wniosku) oznacza milczącą zgodę na konwencję i członkostwo. Ta zmiana wzbudziła zastrzeżenia m.in. rządu Polski ([[http://www.mrr.gov.pl/fundusze/Fundusze_Europejskie_2014_2020/Negocjacje_2014_2020/Stanowiska_Rzadu_RP/Documents/stanowisko_rzadu_RP_EUWT_19.pdf Stanowisko Rządu RP z dnia 19.1.2012 r.]]).
Prezydencja utrzymała instytucję milczącej zgody wprowadzając wymóg braku sprzeciwu państwa macierzystego. Wprowadziła jednak obowiązek formalnego zatwierdzenia konwencji przez państwo siedziby statutowej EUWT (pkt (5) propozycji prezydencji, str. 18). Bez takiego zatwierdzenia utworzenie EUWT w danym państwie nie będzie dopuszczalne. Dodatkowym osłabieniem propozycji Komisji jest wprowadzenie wstrzymywanie biegu sześciomiesięcznego terminu do wniesienia sprzeciwu przez państwo członkowskie . W propozycji prezydencji mowa jest wręcz o **przerwaniu** biegu terminu. Takie rozwiązanie byłoby jednak całkowicie chybione, gdyż za każdym razem po otrzymaniu odpowiedzi termin musiałby biec od nowa. Tymczasem propozycja zmierzała raczej do pominięcia przerw spowodowanych zapytaniami kierowanymi do członka EUWT przez jego państwo macierzyste.
((3)) przystępowanie nowych członków do EUWT
Komisja proponowała załagodzić problemy związane z przystąpieniem nowego członka do już istniejącego EUWT. Obecnie konieczne jest powtórzenie całego postępowania, jak przy tworzeniu EUWT. Komisja proponowała wprowadzenie obowiązku wyrażenia zgody jedynie przez państwo członkowskie, którego prawu podlega nowy członek. W tym wypadku miały znaleźć zastosowanie terminy sześciomiesięczne i instytucja milczącej zgody.
Kompromis w tym zakresie poszedł w stronę rozróżnienia, czy chodzi o przystąpienie członka z państwa, które już dokonało zatwierdzenia konwencji czy też nie albo wręcz o członka z państwa trzeciego (proponowany art. 4 ust. 7).
Prezydencja postuluje także wprowadzenie odrębnego przepisu dotyczącego członkostwa podmiotów z KTZ (art. 4a).
((3)) zadania powierzane EUWT
W obecnym stanie prawnym obowiązuje zasada, iż wszystkie zadania powierzane EUWT muszą mieścić się w zakresie kompetencji każdego z członków na mocy jego prawa krajowego ({{pu przepis="art. 7 ust. 2 RozpWEEUWT"}}- "zbiór wspólny kompetencji" ). Komisja proponowała modyfikację zasady w ten sposób, że zadania EUWT miałyby się mieścić, zgodnie z prawem krajowym, w zakresie kompetencji co najmniej jednego członka z każdego państwa członkowskiego reprezentowanego w tym EUWT. Ta zasada została jednak najwyraźniej zakwestionowana przez państwa członkowskie. Prezydencja zaproponowała powrót do zasady w obecnym brzmieniu, jednakże w lekko złagodzonej formie. Wymóg "wspólnego zbioru kompetencji" nie musiałby być spełniony w sytuacji, gdy macierzyste państwo członkowskie wyraża zgodę na udział członka w EUWT realizującego określone zadania nawet wówczas, gdy członek ten nie posiada kompetencji w odniesieniu do wszystkich zadań nałożonych na EUWT w konwencji (pkt (9) w: Kompromis..., str. 23).
((1)) PODNIESIENIE ZNACZENIA EUWT W POLITYKACH SPóJNOśCI
((1)) ZAKOńCZENIE
Najważniejsze propozycji Komisji dotyczą uczestnictwa w EUWT podmiotów z państw trzecich oraz z krajów i terytoriów zamorskich, procedury zatwierdzania członkostwa w EUWT, zadań powierzanych EUWT, odpowiedzialności członków w sytuacji różnego jej ukształtowania w prawie państw macierzystych członków EUWT oraz przyznania Komisji kompetencji do wydawania aktów delegowanych.
Propozycja prezydencji polega na modyfikacji zmian przedstawionych przez Komisję w dokumencie z 14.3.2012 ([[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2011:0610:REV1:PL:PDF KOM(2011) 610 final/2]] = 2011/0272 (COD)]]). W niektórych wypadkach chodzi o doprecyzowanie propozycji Komisji. Niekiedy jednak zmiany prezydencji powodują, iż propozycje Komisji zostają osłabione. Tak się dzieje w przypadku propozycji Komisji związanych z tworzeniem EUWT i przenoszeniem nań zadań.
((3)) tworzenie EUWT
Dotychczas uregulowany w art. 4 proces tworzenia EUWT był powszechnie uznawany za przeszkodę hamującą podmioty publiczne w powoływaniu tej instytucji (zob. uwagi Komisji, Komitetu Regionów, EKES i PE). Komisja proponowała ułatwienie procedury poprzez skrócenie katalogu przyczyn uzasadniających odmowę zatwierdzenia konwencji i uczestnictwa w EUWT oraz wprowadzenie instytucji tzw. milczącej zgody. W tym ostatnim przypadku przyjęto, że brak stanowiska państwa macierzystego potencjalnego członka EUWT w wyznaczonym terminie (sześć miesięcy od daty otrzymania wniosku) oznacza milczącą zgodę na konwencję i członkostwo. Ta zmiana wzbudziła zastrzeżenia m.in. rządu Polski ([[http://www.mrr.gov.pl/fundusze/Fundusze_Europejskie_2014_2020/Negocjacje_2014_2020/Stanowiska_Rzadu_RP/Documents/stanowisko_rzadu_RP_EUWT_19.pdf Stanowisko Rządu RP z dnia 19.1.2012 r.]]).
Prezydencja utrzymała instytucję milczącej zgody wprowadzając wymóg braku sprzeciwu państwa macierzystego. Wprowadziła jednak obowiązek formalnego zatwierdzenia konwencji przez państwo siedziby statutowej EUWT (pkt (5) propozycji prezydencji, str. 18). Bez takiego zatwierdzenia utworzenie EUWT w danym państwie nie będzie dopuszczalne. Dodatkowym osłabieniem propozycji Komisji jest wprowadzenie wstrzymywanie biegu sześciomiesięcznego terminu do wniesienia sprzeciwu przez państwo członkowskie . W propozycji prezydencji mowa jest wręcz o **przerwaniu** biegu terminu. Takie rozwiązanie byłoby jednak całkowicie chybione, gdyż za każdym razem po otrzymaniu odpowiedzi termin musiałby biec od nowa. Tymczasem propozycja zmierzała raczej do pominięcia przerw spowodowanych zapytaniami kierowanymi do członka EUWT przez jego państwo macierzyste.
((3)) przystępowanie nowych członków do EUWT
Komisja proponowała załagodzić problemy związane z przystąpieniem nowego członka do już istniejącego EUWT. Obecnie konieczne jest powtórzenie całego postępowania, jak przy tworzeniu EUWT. Komisja proponowała wprowadzenie obowiązku wyrażenia zgody jedynie przez państwo członkowskie, którego prawu podlega nowy członek. W tym wypadku miały znaleźć zastosowanie terminy sześciomiesięczne i instytucja milczącej zgody.
Kompromis w tym zakresie poszedł w stronę rozróżnienia, czy chodzi o przystąpienie członka z państwa, które już dokonało zatwierdzenia konwencji czy też nie albo wręcz o członka z państwa trzeciego (proponowany art. 4 ust. 7).
Prezydencja postuluje także wprowadzenie odrębnego przepisu dotyczącego członkostwa podmiotów z KTZ (art. 4a).
((3)) zadania powierzane EUWT
W obecnym stanie prawnym obowiązuje zasada, iż wszystkie zadania powierzane EUWT muszą mieścić się w zakresie kompetencji każdego z członków na mocy jego prawa krajowego ({{pu przepis="art. 7 ust. 2 RozpWEEUWT"}}- "zbiór wspólny kompetencji" ). Komisja proponowała modyfikację zasady w ten sposób, że zadania EUWT miałyby się mieścić, zgodnie z prawem krajowym, w zakresie kompetencji co najmniej jednego członka z każdego państwa członkowskiego reprezentowanego w tym EUWT. Ta zasada została jednak najwyraźniej zakwestionowana przez państwa członkowskie. Prezydencja zaproponowała powrót do zasady w obecnym brzmieniu, jednakże w lekko złagodzonej formie. Wymóg "wspólnego zbioru kompetencji" nie musiałby być spełniony w sytuacji, gdy macierzyste państwo członkowskie wyraża zgodę na udział członka w EUWT realizującego określone zadania nawet wówczas, gdy członek ten nie posiada kompetencji w odniesieniu do wszystkich zadań nałożonych na EUWT w konwencji (pkt (9) w: Kompromis..., str. 23).
((1)) PODNIESIENIE ZNACZENIA EUWT W POLITYKACH SPóJNOśCI
((1)) ZAKOńCZENIE
Usunięte:
((1)) Zakończenie
Dodane:
EKES swoją opinię przedstawił dnia 25.4.2012 ([[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:C:2012:191:0053:0056:PL:PDF Dz. Urz. UE z 2012 C 191, s. 53]]). Także i ten Komitet poparł zmiany proponowane przez Komisję i w podkreślił znaczenie formy prawnej EUWT dla wdrażania strategii "Europa 2020". Ze swej strony zaproponował natomiast uzupełnienie katalogu potencjalnych członków o partnerów społecznych i inne organizacje społeczeństwa obywatelskiego (pkt 1.7). Podzielił także pogląd, że prywatnymi partnerami w EUWT powinny być wyłącznie te podmioty, które spełniają kryteria podmiotów zamawiających w ramach zamówień publicznych (pkt 3.9). Zachęcił także Komisję do aktywnego propagowania i promocji instytucji EUWT.
((2)) Ogólna ocena zmian
((2)) Najważniejsze propozycje
((2)) Ewaluacja
((1)) Zakończenie
((2)) Ogólna ocena zmian
((2)) Najważniejsze propozycje
((2)) Ewaluacja
((1)) Zakończenie
Usunięte:
((2))
Dodane:
((1)) ZAŁOŻENIA REFORMY WG KOMISJI (KOM(2011) 610 final/2)
((1)) STANOWISKO RZĄDU RP
Rząd Polski przyjął dnia 19.1.2012 r. stanowisko wobec proponowanych przez Komisję zmian ([[http://www.mrr.gov.pl/fundusze/Fundusze_Europejskie_2014_2020/Negocjacje_2014_2020/Stanowiska_Rzadu_RP/Documents/stanowisko_rzadu_RP_EUWT_19.pdf Stanowisko Rządu RP z dnia 19.1.2012 r. dot. wniosku rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1082/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie europejskiego ugrupowania współpracy terytorialnej (EUWT) w celu doprecyzowania, uproszczenia i usprawnienia procesu tworzenia takich ugrupowań oraz ich funkcjonowania]]). Generalnie jest ono przychylne proponowanym zmianom. Krytycznie oceniona została w zasadzie tylko propozycja Komisji w zakresie wprowadzenia tzw. milczącej zgody (zmiana w zakresie art. 4 ust. 3). Zdaniem rządu jest to rozwiązanie nieadekwatne wobec posiadającego osobowość prawną podmiotu ponadnarodowego.
((1)) OPINIA KOMITETU REGIONÓW
Komitet Regionów przedstawił swoją opinię w dokumencie z dnia 15.2.2012 r. ([[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:C:2012:113:0022:0033:PL:PDF Dz.Urz UE z C 113 z 2012 r., s. 22-33]]). KR również pozytywnie ocenił propozycję Komisji. Proponowane przez KR zmiany polegają w zasadzie na doprecyzowaniu zmian przedstawionych przez Komisję. Dodatkowo KR postuluje rozszerzenie katalogu podmiotów, które mogą tworzyć EUWT na "przedsiębiorstwa upoważnione do świadczenia usług w ogólnym interesie gospodarczym i finansowane z rekompensat z tytułu usług świadczonych w interesie ogólnym zgodnie z kryteriami określonymi we wniosku dotyczącym decyzji w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 TFUE do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do zarządzania usługami świadczonymi w ogólnym interesie gospodarczym (COM(2011) 146 final)".
((1)) OPINIA EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO
EKES swoją opinię przedstawił dnia 25.4.2012 ([[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:C:2012:191:0053:0056:PL:PDF Dz. Urz. UE z 2012 C 191, s. 53]]).
W dokumentach z 10.2.2012 ([[http://www.europarl.europa.eu/meetdocs/2009_2014/documents/regi/dt/891/891883/891883pl.pdf Dokument Roboczy PE nr DT\891883PL]]), z 10.5.2012 ([[http://www.europarl.europa.eu/RegData/commissions/regi/projet_rapport/2012/489428/REGI_PR(2012)489428_PL.pdf Projekt sprawozdania]]) oraz z 5.6.2012 ([[http://www.europarl.europa.eu/RegData/commissions/regi/amendments/2012/491049/REGI_AM(2012)491049_PL.pdf Poprawki 24-52]]) sprawozdawca PE - Joachim Zeller - przedstawił łącznie 52 poprawki do projektu Komisji. Miały one na celu ułatwienie posługiwaniem się formą EUWT i docelowo upowszechnienie tej instytucji w UE.
((1)) STANOWISKO RZĄDU RP
Rząd Polski przyjął dnia 19.1.2012 r. stanowisko wobec proponowanych przez Komisję zmian ([[http://www.mrr.gov.pl/fundusze/Fundusze_Europejskie_2014_2020/Negocjacje_2014_2020/Stanowiska_Rzadu_RP/Documents/stanowisko_rzadu_RP_EUWT_19.pdf Stanowisko Rządu RP z dnia 19.1.2012 r. dot. wniosku rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1082/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie europejskiego ugrupowania współpracy terytorialnej (EUWT) w celu doprecyzowania, uproszczenia i usprawnienia procesu tworzenia takich ugrupowań oraz ich funkcjonowania]]). Generalnie jest ono przychylne proponowanym zmianom. Krytycznie oceniona została w zasadzie tylko propozycja Komisji w zakresie wprowadzenia tzw. milczącej zgody (zmiana w zakresie art. 4 ust. 3). Zdaniem rządu jest to rozwiązanie nieadekwatne wobec posiadającego osobowość prawną podmiotu ponadnarodowego.
((1)) OPINIA KOMITETU REGIONÓW
Komitet Regionów przedstawił swoją opinię w dokumencie z dnia 15.2.2012 r. ([[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:C:2012:113:0022:0033:PL:PDF Dz.Urz UE z C 113 z 2012 r., s. 22-33]]). KR również pozytywnie ocenił propozycję Komisji. Proponowane przez KR zmiany polegają w zasadzie na doprecyzowaniu zmian przedstawionych przez Komisję. Dodatkowo KR postuluje rozszerzenie katalogu podmiotów, które mogą tworzyć EUWT na "przedsiębiorstwa upoważnione do świadczenia usług w ogólnym interesie gospodarczym i finansowane z rekompensat z tytułu usług świadczonych w interesie ogólnym zgodnie z kryteriami określonymi we wniosku dotyczącym decyzji w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 TFUE do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do zarządzania usługami świadczonymi w ogólnym interesie gospodarczym (COM(2011) 146 final)".
((1)) OPINIA EUROPEJSKIEGO KOMITETU EKONOMICZNO-SPOŁECZNEGO
EKES swoją opinię przedstawił dnia 25.4.2012 ([[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:C:2012:191:0053:0056:PL:PDF Dz. Urz. UE z 2012 C 191, s. 53]]).
W dokumentach z 10.2.2012 ([[http://www.europarl.europa.eu/meetdocs/2009_2014/documents/regi/dt/891/891883/891883pl.pdf Dokument Roboczy PE nr DT\891883PL]]), z 10.5.2012 ([[http://www.europarl.europa.eu/RegData/commissions/regi/projet_rapport/2012/489428/REGI_PR(2012)489428_PL.pdf Projekt sprawozdania]]) oraz z 5.6.2012 ([[http://www.europarl.europa.eu/RegData/commissions/regi/amendments/2012/491049/REGI_AM(2012)491049_PL.pdf Poprawki 24-52]]) sprawozdawca PE - Joachim Zeller - przedstawił łącznie 52 poprawki do projektu Komisji. Miały one na celu ułatwienie posługiwaniem się formą EUWT i docelowo upowszechnienie tej instytucji w UE.
Usunięte:
W dokumentach z 10.2.2012 ([[http://www.europarl.europa.eu/meetdocs/2009_2014/documents/regi/dt/891/891883/891883pl.pdf Dokument Roboczy PE nr DT\891883PL]]) z 10.5.2012 ([[http://www.europarl.europa.eu/RegData/commissions/regi/projet_rapport/2012/489428/REGI_PR(2012)489428_PL.pdf Projekt sprawozdania]]) oraz z 5.6.2012 ([[http://www.europarl.europa.eu/RegData/commissions/regi/amendments/2012/491049/REGI_AM(2012)491049_PL.pdf Poprawki 24-52]]) sprawozdawca PE - Joachim Zeller - przedstawił łącznie 52 poprawki do projektu Komisji. Miały one na celu ułatwienie posługiwaniem się formą EUWT i docelowo upowszechnienie tej instytucji w UE.
Dodane:
((1)) STANOWISKO KOMISJI ROZWOJU REGIONALNEGO W PARLAMENCIE EUROPEJSKIM
W dokumentach z 10.2.2012 ([[http://www.europarl.europa.eu/meetdocs/2009_2014/documents/regi/dt/891/891883/891883pl.pdf Dokument Roboczy PE nr DT\891883PL]]) z 10.5.2012 ([[http://www.europarl.europa.eu/RegData/commissions/regi/projet_rapport/2012/489428/REGI_PR(2012)489428_PL.pdf Projekt sprawozdania]]) oraz z 5.6.2012 ([[http://www.europarl.europa.eu/RegData/commissions/regi/amendments/2012/491049/REGI_AM(2012)491049_PL.pdf Poprawki 24-52]]) sprawozdawca PE - Joachim Zeller - przedstawił łącznie 52 poprawki do projektu Komisji. Miały one na celu ułatwienie posługiwaniem się formą EUWT i docelowo upowszechnienie tej instytucji w UE.
W dokumentach z 10.2.2012 ([[http://www.europarl.europa.eu/meetdocs/2009_2014/documents/regi/dt/891/891883/891883pl.pdf Dokument Roboczy PE nr DT\891883PL]]) z 10.5.2012 ([[http://www.europarl.europa.eu/RegData/commissions/regi/projet_rapport/2012/489428/REGI_PR(2012)489428_PL.pdf Projekt sprawozdania]]) oraz z 5.6.2012 ([[http://www.europarl.europa.eu/RegData/commissions/regi/amendments/2012/491049/REGI_AM(2012)491049_PL.pdf Poprawki 24-52]]) sprawozdawca PE - Joachim Zeller - przedstawił łącznie 52 poprawki do projektu Komisji. Miały one na celu ułatwienie posługiwaniem się formą EUWT i docelowo upowszechnienie tej instytucji w UE.
Usunięte:
W dokumentach z 10.5.2012 ([[http://www.europarl.europa.eu/RegData/commissions/regi/projet_rapport/2012/489428/REGI_PR(2012)489428_PL.pdf Projekt sprawozdania]]) oraz z 5.6.2012 ([[http://www.europarl.europa.eu/RegData/commissions/regi/amendments/2012/491049/REGI_AM(2012)491049_PL.pdf Poprawki 24-52]]) sprawozdawca PE - Joachim Zeller - przedstawił łącznie 52 poprawki do projektu Komisji. Miały one na celu ułatwienie posługiwaniem się formą EUWT i docelowo upowszechnienie tej instytucji w UE.
Dodane:
Na bazie tego dokumentu Komisja opracowała i złożyła dnia 6.10.2011 wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1082/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie europejskiego ugrupowania współpracy terytorialnej (EUWT) w celu doprecyzowania, uproszczenia i usprawnienia procesu tworzenia takich ugrupowań oraz ich funkcjonowania ([[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2011:0610:FIN:PL:PDF KOM(2011) 610 wersja ostateczna]]). Wniosek ten został przez Komisję poprawiony w dokumencie z 14.3.2012 r. ([[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=COM:2011:0610:REV1:PL:PDF KOM(2011) 610 final/2]] = 2011/0272 (COD)]]).
((2))
((2))
Usunięte:
Dokument ten ...
Dodane:
W dokumentach z 10.5.2012 ([[http://www.europarl.europa.eu/RegData/commissions/regi/projet_rapport/2012/489428/REGI_PR(2012)489428_PL.pdf Projekt sprawozdania]]) oraz z 5.6.2012 ([[http://www.europarl.europa.eu/RegData/commissions/regi/amendments/2012/491049/REGI_AM(2012)491049_PL.pdf Poprawki 24-52]]) sprawozdawca PE - Joachim Zeller - przedstawił łącznie 52 poprawki do projektu Komisji. Miały one na celu ułatwienie posługiwaniem się formą EUWT i docelowo upowszechnienie tej instytucji w UE.
((1)) KOMPROMISOWY TEKST PREZYDENCJI IRLANDZKIEJ
Dnia 25.2.2013 r. Prezydencja Irlandzka przedstawiła Radzie dokument zatytułowany jako "Kompromis prezydencji w sprawie europejskiego ugrupowania współpracy terytorialnej (EUWT)" ([[http://register.consilium.europa.eu/pdf/pl/13/st05/st05609-ad04re01.pl13.pdf tekst dokumentu]]). Zawiera on kolejną wersję rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie 1082/2006, tym razem wypracowany w drodze kompromisu pomiędzy Radą i Prezydencją.
Dokument ten ...
((1)) KOMPROMISOWY TEKST PREZYDENCJI IRLANDZKIEJ
Dnia 25.2.2013 r. Prezydencja Irlandzka przedstawiła Radzie dokument zatytułowany jako "Kompromis prezydencji w sprawie europejskiego ugrupowania współpracy terytorialnej (EUWT)" ([[http://register.consilium.europa.eu/pdf/pl/13/st05/st05609-ad04re01.pl13.pdf tekst dokumentu]]). Zawiera on kolejną wersję rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie 1082/2006, tym razem wypracowany w drodze kompromisu pomiędzy Radą i Prezydencją.
Dokument ten ...
Usunięte:
((1)) Inhalt der Reform - Kurzüberblick
Im Konkreten beziehen sich die Reformen vor allem auf den Wortlaut der EVTZ-VO, welcher nach dem Inkrafttreten des AEUV und des neuen EUV teilweise überholt ist. Des Weiteren wird der Kreis der potentiellen Mitglieder auf Subjekte aus Drittländern und überseeischen Hochheitsgebieten ausgedehnt. Wesentliche Änderungen beziehen sich auf den Aufgabenbereich, der grundsätzlich erweitert wird. Die Reform betrifft auch die grundlegenden Dokumente für EVTZ: die Übereinkunft über einen EVTZ sowie die Satzung des EVTZ. Die Übereinkunft soll den Rang der Verfassung des EVTZ erlangen. Damit werden einige Punkte von der Satzung in die Übereinkunft verschoben.
Das Gründungsverfahren soll auch einfacher werden, indem den Mitgliedstaaten das Vorschlagsrecht für die für ihn hinnehmbaren Änderungen in der Übereinkunft zugewiesen wird. Die Ablehnungsgründe wurden ebenfalls neu formuliert, nicht nur wegen der Ausdehnung des Kreises der Mitglieder auf Einrichtungen und Behörden aus den Drittländern.
Letztlich wird das transparentere Verfahren der Kommunikation eingeführt. Die Rolle der Übermittlungsstelle für die Veröffentlichungen sowie Weiterleiten von Informationen aus den Mitgliedstaaten (nationale Ausführungsvorschriften, Gründung neuer EVTZ usw. wird die Kommission übernehmen (Vorschlag, [[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_de.pdf COM(2011) 610 final/2]], S. 3).
((1)) Reform im Einzelnen
((2)) Mitgliedschaft
Eine der wichtigsten Änderungen betrifft die Ausdehnung des Kreises der potentiellen Mitglieder um: Gebietskörperschaften auf nationaler Ebene, Öffentliche Unternehmen i.S. der [[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:32004L0017:DE:HTML Sektorenrichtlinie]], Einrichtungen des öffentlichen Rechts i.S. der [[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:32004L0018:DE:HTML Vergaberichtlinie]] sowie Gebietskörperschaften oder Einrichtungen aus Drittländern.
((3)) Gebietskörperschaften auf nationaler Ebene
Aus dem ErwG Nr. 7 ergibt sich, dass es sich um **nationale Behörden** handeln soll. Zu verstehen sind daher darunter Ministerien, Agenturen u.ä. Der unterschiedliche Status der lokalen und regionalen Einrichtungen in den einzelnen Mitgliedstaaten führt nämlich dazu, dass die Kompetenzen auf der einen Seite der Grenze regional, auf der anderen Seite der Grenze jedoch national geregelt sind, so insbesondere in kleineren oder zentralisierten Mitgliedstaaten. Somit sollen auch neben dem Mitgliedsstaat auch die nationalen Behörden Mitglied eines EVTZ werden können. Dieser Aspekt ist auch bei dem Aufgabenbereich relevant, da die Zuständigkeit des EVTZ sich nach den Kompetenzen der Mitglieder richtet (Art. 7 Abs. 2 und 3 n.F.).
((3)) Öffentliche Unternehmen im Sinne von Art. 2 Abs. 1 lit. b der Richtlinie 2004/17/EG
Hier werden Unternehmen im Bereich der Wasser-, Energie-, und Verkehrsversorgung sowie Postdienste gemeint.
((3)) Einrichtungen des öffentlichen Rechts gemäß Art.1 Abs. 9 der Richtlinie 2004/18/EG
Diese Bestimmung erfasst alle öffentlichen Auftraggeber i.S. von Art. 1 Abs. 9 der Richtlinie 2004/18/EG, d.h. die Staaten, die Gebietskörperschaften, die Einrichtungen des öffentlichen Rechts und die Verbände, die aus einer oder mehreren dieser Körperschaften oder Einrichtungen des öffentlichen Rechts bestehen. Somit können auch Privatsubjekte (der öffentlichen Hand) Mitglieder des EVTZ werden. Der europäische Gesetzgeber zielt darauf ab, dass künftig öffentliche Dienstleistungen von allgemeinem wirtschaftlichen Interesse oder Infrastrukturen auch durch den EVTZ verwaltet werden können (EG Nr. 8).
((3)) nationale, regionale oder lokale Gebietskörperschaften oder Einrichtungen aus Drittländern oder überseeischen Hoheitsgebieten
Die Subjekte aus den Drittländern dürfen sich grundsätzlich an dem EVTZ dann beteiligen, wenn sie mit den oben genannten vergleichbar sind und die Bedingungen nach Art. 3a Abs. 1 erfüllen. Vorausgesetzt wird dabei, dass die Drittländer zusammen mit der EU Maßnahmen der territorialen Zusammenarbeit oder von der EU unterstützte Programme durchführen
((2)) Gründung des EVTZ
Bisher verläuft die Gründung nach Grundsätzen, welche näher in dem Dokument EVTZGruendung vorgestellt wurde, d.h.
- Beschlussfassung durch Mitglieder,
- Genehmigung durch den Mitgliedsstaat,
- Vereinbarung einer Übereinkunft,
- Beschluss der Satzung,
- Veröffentlichung der Übereinkunft und der Satzung,
- Eintragung ins Register.
Die Änderungen beziehen sich auf Art. 4 Abs. 3, 3a (eingefügt), 5 und 6 EVTZ-VO. Daraus ergeben sich folgende Schlussfolgerungen für die künftig zu gründenden EVTZ:
((3)) Ablehnungsgründe
Der Katalog der Ablehnungsgründe wurde ausgedehnt und erstreckt sich auf. Die Mitgliedstaaten dürfen die Teilnahme am EVTZ untersagen, wenn:
1) Verstoß gegen Verordnung oder sonstige EU-Rechtsvorschriften über die Tätigkeiten des EVTZ vorliegt,
1) die Mitgliedschaft wegen innerstaatlicher Rechtsvorschriften in Bezug auf die Kompetenzen des potenziellen Mitglieds unmöglich ist oder
1) die Mitgliedschaft aus Gründen des öffentlichen Interesses oder der öffentlichen Ordnung des jeweiligen Mitgliedsstaats unzulässig ist.
((3)) Genehmigungsverfahren
Eine Neuheit ist, dass der Mitgliedsstaat auch die Änderungen für die Übereinkunft vorschlagen. Dies erleichtert die Klärung der Problemfelder.
Die Frist zur Genehmigung wird auf 6 Monate verlängert (bisher waren die 3 Monate). Allerdings wurde eine Fiktion in Art. 4 Abs. 3 UAbs. 2 S. 2 begründet, dass das Schweigen des Staates als Zustimmung gilt.
((3)) Teilnehmer aus den Drittstaaten
Die Zulässigkeit der Mitgliedschaft der Einrichtungen aus den Drittländern überprüft der Mitgliedstat, in dem der EVTZ seinen Sitz haben soll. Im neuen Art. 4 Abs. 3a werden die Ablehnungsgründe für Teilnehmer aus den Drittländern formuliert. Bisher konnten diese keine Mitglieder des EVTZ werden (s. oben).
((2)) Aufgaben
Aufgaben des EVTZ werden in Art. 7 Abs. 2 und 3 neu bestimmt. Aus dieser Regelung ergibt sich zunächst, dass der Aufgabenkreis des EVTZ ausgedehnt wird. Des Weiteren werden die Einschränkungsmöglichkeiten für die Mitgliedsstaaten geringer werden.
((3)) Ausdehnung des Aufgabenbereiches
Nach der Reform wird für die Tätigkeit des EVTZ vor allem der Umstand maßgeblich, ob die Aufgabe die Erleichterung und Förderung der territorialen Zusammenarbeit zur Stärkung des wirtschaftlichen, sozialen und territorialen Zusammenhalts abzielt. Die Aufgaben werden daher zielorientiert bestimmt.
Wichtig ist auch, dass nach der Reform Behörden mit unterschiedlichen Zuständigkeiten im einem EVTZ vereinigt werden können. Für die Bejahung der Kompetenz des EVTZ wird ausreichen, dass die Aufgabe in den Zuständigkeitsbereich des nationalen Rechts von mindestens einem Mitglied aus jedem im EVTZ vertretenen Mitgliedsstaat fallen wird.
((3)) Einschränkungsrecht der Mitgliedstaaten
Bis jetzt wurde der unantastbare Kern der Aufgaben nach Art. 6 der [[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2006:210:0001:01:DE:HTML Verordnung (EG) Nr. 1080/2006]] (VO über den Europäischen Fonds für regionale Entwicklung) bestimmt.
Dieser Kernbereich wird dadurch erweitert, dass die Mitgliedsstaaten nicht die Maßnahmen ausschließen dürfen, die von den Investitionsschwerpunkten im Rahmen der Kohäsionspolitik der Europäischen Union, wie sie für den Zeitraum 2014-2020 beschlossen wurden, abgedeckt werden.
((2)) Übereinkunft
Die Übereinkunft über einen EVTZ wird neu definiert (Vorschlag, [[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_de.pdf COM(2011) 610 final/2]], S. 4). Nach der Reform soll die Übereinkunft nur konstitutive Elemente enthalten (EG. Nr. 13). Demzufolge beschränkt sich das Genehmigungsverfahren nur auf sie und erfasst die Satzung nicht mehr.
Aus dem Vergleich der bisherigen und der geplanten Regelungen ergibt sich Folgendes. Art. 8 Abs. 2 schreibt vor, welche Inhalte sich nunmehr in einer Übereinkunft befinden sollen. Im Vergleich zum früheren Inhalt sind
folgende Punkte hinzugekommen:
- die Vereinbarung über die Beteiligung von Mitgliedern aus Drittländern oder überseeischen Hoheitsgebieten, soweit zutreffend,
- die spezifischen EU-Rechtsvorschriften oder innerstaatlichen Rechtsvorschriften, die auf seine Tätigkeiten anzuwenden sind; bei letzteren kann es sich um Rechtsvorschriften des Mitgliedsstaats handeln, in dem die Satzungsorgane ihre Befugnisse ausüben oder in dem der EVTZ tätig ist,
- die auf die Mitarbeiter des EVTZ anzuwendenden Regelungen sowie die Grundsätze für die Vereinbarungen über die Personalverwaltung und Einstellungsverfahren,
- im Falle eines EVTZ mit beschränkter Haftung, die Vereinbarungen über die Haftung der Mitglieder gemäß Artikel 12 Absatz 3.
Als die auf Mitarbeiter anzuwendende Regelungen können gewählt werden::
- die Regelungen des Mitgliedsstaats, in dem der EVTZ seinen Sitz hat;
- die Regelungen des Mitgliedsstaats, in dem die EVTZ-Mitarbeiter tatsächlich tätig sind oder
- die Regelungen des Mitgliedsstaats, dessen Staatsangehöriger der Mitarbeiter ist.
Der EVTZ kann darüber hinaus zu diesen Regelungen weitere Ad-hoc-Regeln hinzufügen, soweit sie der Gleichbehandlung aller Mitarbeiter an ein und demselben Ort gewährleisten.
((2)) Satzung
Auch die Regelungen der EVTZ-VO bezüglich der Satzung unterliegen der Reform. Nach dem Inkrafttreten der ÄnderungsVO soll sich die Satzung auf die Umsetzungsmaßnahmen beziehen (vgl. EG Nr. 13). Sie unterliegt zwar nicht dem Genehmigungsverfahren, wird aber registriert und/oder veröffentlicht.
Erfahrungsgemäß ist daher zu empfehlen, in der Satzung die Konfliktlösungsmaßnahmen zu bestimmen.
((2)) Veröffentlichung
Die Veröffentlichung soll nach wie vor nach den Vorschriften des Mitgliedsstaates erfolgen. Mit diesem Tag erwirbt der EVTZ die Rechtsfähigkeit. Die bisherigen Voraussetzungen für die Bekanntmachung der Gründung bestehen fort. Ändert sich aber der Weg zur Bekanntmachung. Künftig wird die Veröffentlichung die Kommission veranlassen (Art. 5 Abs. 2).
((2)) Kontrolle
Die Kontrolle der Verwaltung der öffentlichen Finanzen, welche auch von der EU zur Verfügung gestellt werden erfolgt weiter nach den einschlägigen Vorschriften des EU-Rechts (Art. 6 Abs. 4).
((2)) Haushalt
Die Erstellung des Abschlusses, ggf. Jahresberichts, sowie die Prüfung und die Offenlegung dieses Abschlusses erfolgen nach dem Recht des Sitzstaates des EVTZ (Art. 11 Abs. 2). Damit wird ein unnötiger und verwirrender Verweis gestrichen. An Rechtsfolgen ändert sich grundsätzlich nichts.
((2)) Haftung
Auch hier ändert sich vor allem die Systematik der VO. Neu gefasst wurden die Regeln über die Haftung in den Fällen, in denen ein Mitglied beschränkt haftet. Neu ist das Recht des Mitgliedsstaats eine Versicherung zu verlangen, wenn die Mitglieder beschränkt haften (Art. 12 Abs. 2a UAbs. 4). Dagegen wird die Grundlage für die Versagung von beschränkt haftenden EVTZ gestrichen.
((2)) Kommunikation
Die Kommunikation mit anderen Mitgliedstaaten über die innerstaatlichen Bestimmungen erfolgt nach Maßgabe von Art. 16 Abs. 1 UAbs. 3. Danach unterrichtet der MS die Kommission und übermittelt alle Bestimmungen, die er zum EVTZ erlassen hat samt Änderungen. Die Kommission übermittelt diese Bestimmungen anschließend anderen Mitgliedstaaten und dem Ausschuss der Regionen.
((2)) Befugnisübertragung
Eine Neuheit ist die Möglichkeit der Übertragung von Befugnissen zum Erlass delegierter Rechtsakte auf die Kommission (Art. 17a). Es handelt sich um Konkretisierungsakte, für welche die EU grundsätzlich zuständig wäre (Art. 290 AEUV). Diese delegierten Rechtsakte können zur Ergänzung oder Änderung nicht wesentlicher Punkte des Gesetzgebungsaktes führen. Dies soll die Flexibilität des EVTZ steigern.
Das Beschlussverfahren sowie Grundsätze des Inkrafttretens sowie Veröffentlichung der delegierter Rechtsakte wurden näher gelegt in Art. 17a geregelt.
((1)) Übergangsregelungen
Art. 2 der ÄnderungsVO bestimmt die Grundsätze der zeitlichen Anwendbarkeit der geänderten VO. Diese sollen - nach dem Grundsatz der Kontinuität - die bestehenden EVTZ nicht berühren.
Dodane:
((1)) STANOWISKO KOMISJI DS. ROZWOJU REGIONALNEGO W PARLAMENCIE EUROPEJSKIM
Usunięte:
Dodane:
Elastyczność ma nie tyle dotyczyć samej reformy, co ma być jej skutkiem. Ma się przejawiać m.in. w tym, iż pola aktywności EUWT mają na przyszłość obejmować wszelkie aspekty współpracy terytorialnej, a nie tylko zarządzanie programami i projektami finansowanymi przez EFRR.
Usunięte:
przez EFRR.
Dodane:
((1)) ZAŁOŻENIA REFORMY WG KOMISJI
Elastyczność ma nie tyle dotyczyć samej reformy, co ma być jej skutkiem. Ma się przejawiać m.in. w tym, iż pola aktywności EUWT mają na przyszłość obejmować wszelkie aspekty współpracy terytorialnej, a nie tylko zarządzanie programami i projektami finansowanymi
przez EFRR.
Elastyczna będzie również struktura podmiotowa EUWT. Według założeń Komisji EUWT ma stać się "podstawą prawną dla uczestnictwa władz i regionów z państw trzecich w charakterze członka". Chodzi więc o otwarcie formuły instytucjonalnej współpracy na podmioty z państw nie będących członkami UE.
Elastyczność formy prawnej EUWT zapewnią także np. zmiany w zakresie zadań, jakie może realizować EUWT. Obecnie EUWT może realizować wyłącznie te zadania, które mieszczą się w sferze kompetencji wszystkich członków ({{pu przepis="art. 7 ust. 2 RozpWEEUWT"}}). Po reformie ma wystarczyć, iż zadanie powierzone EUWT leży w kompetencji choćby jednego członka EUWT z danego kraju.
((1)) STANOWISKO KOMISJI DS. REGIONÓW W PARLAMENCIE EUROPEJSKIM
Elastyczność ma nie tyle dotyczyć samej reformy, co ma być jej skutkiem. Ma się przejawiać m.in. w tym, iż pola aktywności EUWT mają na przyszłość obejmować wszelkie aspekty współpracy terytorialnej, a nie tylko zarządzanie programami i projektami finansowanymi
przez EFRR.
Elastyczna będzie również struktura podmiotowa EUWT. Według założeń Komisji EUWT ma stać się "podstawą prawną dla uczestnictwa władz i regionów z państw trzecich w charakterze członka". Chodzi więc o otwarcie formuły instytucjonalnej współpracy na podmioty z państw nie będących członkami UE.
Elastyczność formy prawnej EUWT zapewnią także np. zmiany w zakresie zadań, jakie może realizować EUWT. Obecnie EUWT może realizować wyłącznie te zadania, które mieszczą się w sferze kompetencji wszystkich członków ({{pu przepis="art. 7 ust. 2 RozpWEEUWT"}}). Po reformie ma wystarczyć, iż zadanie powierzone EUWT leży w kompetencji choćby jednego członka EUWT z danego kraju.
((1)) STANOWISKO KOMISJI DS. REGIONÓW W PARLAMENCIE EUROPEJSKIM
Usunięte:
Elastyczność ma nie tyle dotyczyć samej reformy, co ma być jej skutkiem. Pola aktywności EUWT mają na przyszłość obejmować wszelkie aspekty współpracy terytorialnej.
Trudno jest zrozumieć, jak pod hasłem elastyczności zmieścić cel, wyrażony słowami, iż EUWT ma stać się podstawą prawną dla uczestnictwa władz i regionów z państw trzecich w charakterze członka.
Na pewno jednak elastyczność tej formy prawnej zapewnią np. zmiany odnoszące się do wspólnego mianownika kompetencji członków EUWT. W obecnym stanie prawnym zastrzeżone jest, iż EUWT realizuje wyłącznie te zadania, które mieszczą się w sferze kompetencji wszystkich członków ({{pu przepis="art. 7 ust. 2 RozpWEEUWT"}}).
Dodane:
Na pewno jednak elastyczność tej formy prawnej zapewnią np. zmiany odnoszące się do wspólnego mianownika kompetencji członków EUWT. W obecnym stanie prawnym zastrzeżone jest, iż EUWT realizuje wyłącznie te zadania, które mieszczą się w sferze kompetencji wszystkich członków ({{pu przepis="art. 7 ust. 2 RozpWEEUWT"}}).
Usunięte:
Dodane:
Na pewno jednak elastyczność tej formy prawnej zapewnią np. zmiany odnoszące się do wspólnego mianownika kompetencji członków EUWT. W obecnym stanie prawnym zastrzeżone jest, iż EUWT realizuje wyłącznie te zadania, które mieszczą się w sferze kompetencji wszystkich członków ({{pu przepis="art. 7 ust. 2 EUWT"}}).
Usunięte:
Dodane:
((2)) Ciągłość
Dla Komisji ciągłość oznacza przede wszystkim kontynuację. Chodzi tu o "utrzymanie dotychczasowego charakteru EUWT" ([[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_pl.pdf KOM(2011) 610 final/2]], s. 2). Tymczasem charakter ten nie jest wcale taki jasny. Wątpliwości dotyczą nadal charakteru osobowości prawnej (zob. PechsteinDejaEuR2011). Projekt nowelizacji tych wątpliwości wcale nie usuwa.
Ciągłość to również trwałość, która w tym wypadku oznacza to, że już istniejące EUWT nie będą musiały zmieniać swoich dokumentów ani w inny sposób dopasowywać się do nowego stanu prawnego ([[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_pl.pdf KOM(2011) 610 final/2]], s. 2).
((2)) Przejrzystość
Wydaje się, że w przypadku przejrzystości należałoby raczej mówić o wyjaśnieniu pewnych zagadnień. Celem reformy jest bowiem terminologiczne dopasowanie rozporządzenia z 2006 r. do nowej sytuacji terminologicznej po wejściu w życie Traktatu Lizbońskiego. Ponadto autorzy reformy zmierzają nowelizacją do uproszczenia i doprecyzowania niektórych aspektów, które okazały się niejasne. Szczególnie jest to widoczne w przypadku propozycji odnoszącej się do uporządkowania treści dokumentów EUWT. Wreszcie przejrzystość to stworzenie nowych reguł informowania o powstaniu EUWT.
((2)) Elastyczność
Elastyczność ma nie tyle dotyczyć samej reformy, co ma być jej skutkiem. Pola aktywności EUWT mają na przyszłość obejmować wszelkie aspekty współpracy terytorialnej.
Trudno jest zrozumieć, jak pod hasłem elastyczności zmieścić cel, wyrażony słowami, iż EUWT ma stać się podstawą prawną dla uczestnictwa władz i regionów z państw trzecich w charakterze członka.
Na pewno jednak elastyczność tej formy prawnej zapewnią np. zmiany odnoszące się do wspólnego mianownika kompetencji członków EUWT. W obecnym stanie prawnym zastrzeżone jest, iż EUWT realizuje wyłącznie te zadania, które mieszczą się w sferze kompetencji wszystkich członków ({{pu przepis="art. 7 ust. 2 EUWT).
Dla Komisji ciągłość oznacza przede wszystkim kontynuację. Chodzi tu o "utrzymanie dotychczasowego charakteru EUWT" ([[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_pl.pdf KOM(2011) 610 final/2]], s. 2). Tymczasem charakter ten nie jest wcale taki jasny. Wątpliwości dotyczą nadal charakteru osobowości prawnej (zob. PechsteinDejaEuR2011). Projekt nowelizacji tych wątpliwości wcale nie usuwa.
Ciągłość to również trwałość, która w tym wypadku oznacza to, że już istniejące EUWT nie będą musiały zmieniać swoich dokumentów ani w inny sposób dopasowywać się do nowego stanu prawnego ([[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_pl.pdf KOM(2011) 610 final/2]], s. 2).
((2)) Przejrzystość
Wydaje się, że w przypadku przejrzystości należałoby raczej mówić o wyjaśnieniu pewnych zagadnień. Celem reformy jest bowiem terminologiczne dopasowanie rozporządzenia z 2006 r. do nowej sytuacji terminologicznej po wejściu w życie Traktatu Lizbońskiego. Ponadto autorzy reformy zmierzają nowelizacją do uproszczenia i doprecyzowania niektórych aspektów, które okazały się niejasne. Szczególnie jest to widoczne w przypadku propozycji odnoszącej się do uporządkowania treści dokumentów EUWT. Wreszcie przejrzystość to stworzenie nowych reguł informowania o powstaniu EUWT.
((2)) Elastyczność
Elastyczność ma nie tyle dotyczyć samej reformy, co ma być jej skutkiem. Pola aktywności EUWT mają na przyszłość obejmować wszelkie aspekty współpracy terytorialnej.
Trudno jest zrozumieć, jak pod hasłem elastyczności zmieścić cel, wyrażony słowami, iż EUWT ma stać się podstawą prawną dla uczestnictwa władz i regionów z państw trzecich w charakterze członka.
Na pewno jednak elastyczność tej formy prawnej zapewnią np. zmiany odnoszące się do wspólnego mianownika kompetencji członków EUWT. W obecnym stanie prawnym zastrzeżone jest, iż EUWT realizuje wyłącznie te zadania, które mieszczą się w sferze kompetencji wszystkich członków ({{pu przepis="art. 7 ust. 2 EUWT).
Usunięte:
Dla Komisji ciągłość oznacza przede wszystkim kontynuację. Chodzi tu o "utrzymanie dotychczasowego charakteru EUWT" ([[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_pl.pdf KOM(2011) 610 final/2]], s. 2). Tymczasem charakter ten nie jest wcale taki jasny. Wątpliwości dotyczą nadal charakteru osobowości prawnej (zob. PechsteinDejaEuR2011). Projekt nowelizacji tych wątpliwości wcale nie usuwa.
Ciągłość to również trwałość, która w tym wypadku oznacza to, że już istniejące EUWT nie będą musiały zmieniać swoich dokumentów ani w inny sposób dopasowywać się do nowego stanu prawnego ([[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_pl.pdf KOM(2011) 610 final/2]], s. 2).
nie będą musiały zmieniać swoich statutów ani sposobu działania
Dodane:
Na bazie tego dokumentu Komisja opracowała i złożyła dnia 6.10.2011 wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1082/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie europejskiego ugrupowania współpracy terytorialnej (EUWT) w celu doprecyzowania, uproszczenia i usprawnienia procesu tworzenia takich ugrupowań oraz ich funkcjonowania ([[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_pl.pdf KOM(2011) 610 final/2]] = 2011/0272 (COD)).
((1)) ZAŁOŻENIA REFORMY
Komisja postawiła sobie za cel, aby reforma odbyła się pod hasłami ciągłości, przejrzystości i elastyczności prawa o EUWT (Komisja, Wniosek..., [[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_pl.pdf KOM(2011) 610 final/2]], s. 2).
((2)) Ciągłość
Dla Komisji ciągłość oznacza przede wszystkim kontynuację. Chodzi tu o "utrzymanie dotychczasowego charakteru EUWT" ([[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_pl.pdf KOM(2011) 610 final/2]], s. 2). Tymczasem charakter ten nie jest wcale taki jasny. Wątpliwości dotyczą nadal charakteru osobowości prawnej (zob. PechsteinDejaEuR2011). Projekt nowelizacji tych wątpliwości wcale nie usuwa.
Ciągłość to również trwałość, która w tym wypadku oznacza to, że już istniejące EUWT nie będą musiały zmieniać swoich dokumentów ani w inny sposób dopasowywać się do nowego stanu prawnego ([[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_pl.pdf KOM(2011) 610 final/2]], s. 2).
nie będą musiały zmieniać swoich statutów ani sposobu działania
Pliki dotyczące reformy:
{{files}}
((1)) ZAŁOŻENIA REFORMY
Komisja postawiła sobie za cel, aby reforma odbyła się pod hasłami ciągłości, przejrzystości i elastyczności prawa o EUWT (Komisja, Wniosek..., [[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_pl.pdf KOM(2011) 610 final/2]], s. 2).
((2)) Ciągłość
Dla Komisji ciągłość oznacza przede wszystkim kontynuację. Chodzi tu o "utrzymanie dotychczasowego charakteru EUWT" ([[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_pl.pdf KOM(2011) 610 final/2]], s. 2). Tymczasem charakter ten nie jest wcale taki jasny. Wątpliwości dotyczą nadal charakteru osobowości prawnej (zob. PechsteinDejaEuR2011). Projekt nowelizacji tych wątpliwości wcale nie usuwa.
Ciągłość to również trwałość, która w tym wypadku oznacza to, że już istniejące EUWT nie będą musiały zmieniać swoich dokumentów ani w inny sposób dopasowywać się do nowego stanu prawnego ([[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_pl.pdf KOM(2011) 610 final/2]], s. 2).
nie będą musiały zmieniać swoich statutów ani sposobu działania
Pliki dotyczące reformy:
{{files}}
Usunięte:
Daraus ausgehend hat die Kommission am 14.3.2012 einen Vorschlag für eine Änderungsverordnung vorgelegt (Vorschlag für eine Verordnung zur Änderung der Verordnung (EG) Nr. 1082/2006 des Europäischen Parlaments und des Rates vom 5. Juli 2006 über den Europäischen Verbund für territoriale Zusammenarbeit (EVTZ) im Hinblick auf Präzisierungen, Vereinfachungen und Verbesserungen im Zusammenhang mit der Gründung und Verwaltung solcher Verbünde ([[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_pl.pdf COM(2011) 610 final/2]] = 2011/0272 (COD)).
Postępowanie w sprawie zmiany rozporządzenia 1082/2006 można śledzić na stronach [[http://ec.europa.eu/prelex/detail_dossier_real.cfm?CL=pl&DosId=200887 PreLex]].
((1)) Thesen für die Reform
Bei der Reform hat sich die Kommission zum Ziel gestellt, dass mit der ÄnderungsVO die Kontinuität, die Klarheit und die Flexibilität des EVTZ-Rechts bewirkt werden sollte (Vorschlag, [[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_de.pdf COM(2011) 610 final/2]], S. 2).
Dodane:
((1)) POTRZEBA REFORMY
Komisja wykonała swoje zadanie w terminie i dnia 29.07.2011 r. przedłożyła stosowny [[http://ec.europa.eu/regional_policy/newsroom/pdf/COM_2011_0462_F_PL_RAPPORT.pdf dokument]] (dalej zwany Raportem). W raporcie Komisji wskazano - obok generalnie pozytywnych konstatacji - na wady rozporządzenia z 2006 r. Zasadzają się one głównie na problemach związanych z założeniem i funkcjonowaniem EUWT (Raport, str. 5).
Die Kommission hat die auferlegte Hausaufgabe fristgerecht erfüllt, indem sie am 29.7.2011 ein entsprechendes Dokument vorgelegt hat ( Bericht im Volltext]]). In diesem Bericht wurden - neben den durchaus positiven Aspekten - auch die Mängel der VO festgestellt. Die letzten beziehen sich vor allem auf die Probleme bezüglich der Gründung als auch der Funktionsweise des EVTZ (Bericht, S. 5).
Komisja wykonała swoje zadanie w terminie i dnia 29.07.2011 r. przedłożyła stosowny [[http://ec.europa.eu/regional_policy/newsroom/pdf/COM_2011_0462_F_PL_RAPPORT.pdf dokument]] (dalej zwany Raportem). W raporcie Komisji wskazano - obok generalnie pozytywnych konstatacji - na wady rozporządzenia z 2006 r. Zasadzają się one głównie na problemach związanych z założeniem i funkcjonowaniem EUWT (Raport, str. 5).
Die Kommission hat die auferlegte Hausaufgabe fristgerecht erfüllt, indem sie am 29.7.2011 ein entsprechendes Dokument vorgelegt hat ( Bericht im Volltext]]). In diesem Bericht wurden - neben den durchaus positiven Aspekten - auch die Mängel der VO festgestellt. Die letzten beziehen sich vor allem auf die Probleme bezüglich der Gründung als auch der Funktionsweise des EVTZ (Bericht, S. 5).
Usunięte:
Die Kommission hat die auferlegte Hausaufgabe fristgerecht erfüllt, indem sie am 29.7.2011 ein entsprechendes Dokument vorgelegt hat ([[http://ec.europa.eu/regional_policy/newsroom/pdf/COM_2011_0462_F_PL_RAPPORT.pdf Bericht im Volltext]]). In diesem Bericht wurden - neben den durchaus positiven Aspekten - auch die Mängel der VO festgestellt. Die letzten beziehen sich vor allem auf die Probleme bezüglich der Gründung als auch der Funktionsweise des EVTZ (Bericht, S. 5).
Dodane:
Die Kommission hat die auferlegte Hausaufgabe fristgerecht erfüllt, indem sie am 29.7.2011 ein entsprechendes Dokument vorgelegt hat ([[http://ec.europa.eu/regional_policy/newsroom/pdf/COM_2011_0462_F_PL_RAPPORT.pdf Bericht im Volltext]]). In diesem Bericht wurden - neben den durchaus positiven Aspekten - auch die Mängel der VO festgestellt. Die letzten beziehen sich vor allem auf die Probleme bezüglich der Gründung als auch der Funktionsweise des EVTZ (Bericht, S. 5).
Daraus ausgehend hat die Kommission am 14.3.2012 einen Vorschlag für eine Änderungsverordnung vorgelegt (Vorschlag für eine Verordnung zur Änderung der Verordnung (EG) Nr. 1082/2006 des Europäischen Parlaments und des Rates vom 5. Juli 2006 über den Europäischen Verbund für territoriale Zusammenarbeit (EVTZ) im Hinblick auf Präzisierungen, Vereinfachungen und Verbesserungen im Zusammenhang mit der Gründung und Verwaltung solcher Verbünde ([[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_pl.pdf COM(2011) 610 final/2]] = 2011/0272 (COD)).
Daraus ausgehend hat die Kommission am 14.3.2012 einen Vorschlag für eine Änderungsverordnung vorgelegt (Vorschlag für eine Verordnung zur Änderung der Verordnung (EG) Nr. 1082/2006 des Europäischen Parlaments und des Rates vom 5. Juli 2006 über den Europäischen Verbund für territoriale Zusammenarbeit (EVTZ) im Hinblick auf Präzisierungen, Vereinfachungen und Verbesserungen im Zusammenhang mit der Gründung und Verwaltung solcher Verbünde ([[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_pl.pdf COM(2011) 610 final/2]] = 2011/0272 (COD)).
Usunięte:
Daraus ausgehend hat die Kommission am 14.3.2012 einen Vorschlag für eine Änderungsverordnung vorgelegt (Vorschlag für eine Verordnung zur Änderung der Verordnung (EG) Nr. 1082/2006 des Europäischen Parlaments und des Rates vom 5. Juli 2006 über den Europäischen Verbund für territoriale Zusammenarbeit (EVTZ) im Hinblick auf Präzisierungen, Vereinfachungen und Verbesserungen im Zusammenhang mit der Gründung und Verwaltung solcher Verbünde ([[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_de.pdf COM(2011) 610 final/2]] = 2011/0272 (COD)).
Dodane:
Postępowanie w sprawie zmiany rozporządzenia 1082/2006 można śledzić na stronach [[http://ec.europa.eu/prelex/detail_dossier_real.cfm?CL=pl&DosId=200887 PreLex]].
Usunięte:
Dodane:
Postępowanie w sprawie zmiany rozporządzenia 1082/2006 można śledzić na stronach [[PreLex http://ec.europa.eu/prelex/detail_dossier_real.cfm?CL=pl&DosId=200887]].
Dodane:
Katalizatorem reformy było sprawozdanie Komisji o stosowaniu [[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2006:210:0019:01:PL:HTML rozporządzenia 1082/2006]] (dalej RozpWEEUWT). Do przedłożenia tego sprawozdania do dnia 1 sierpnia 2011 r. Komisja była zobowiązana na podstawie art. 17 RozpWEEUWT.
Die Kommission hat die auferlegte Hausaufgabe fristgerecht erfüllt, indem sie am 29.7.2011 ein entsprechendes Dokument vorgelegt hat ([[http://ec.europa.eu/regional_policy/newsroom/pdf/COM_2011_0462_F_DE_RAPPORT.pdf Bericht im Volltext]]). In diesem Bericht wurden - neben den durchaus positiven Aspekten - auch die Mängel der VO festgestellt. Die letzten beziehen sich vor allem auf die Probleme bezüglich der Gründung als auch der Funktionsweise des EVTZ (Bericht, S. 5).
Die Kommission hat die auferlegte Hausaufgabe fristgerecht erfüllt, indem sie am 29.7.2011 ein entsprechendes Dokument vorgelegt hat ([[http://ec.europa.eu/regional_policy/newsroom/pdf/COM_2011_0462_F_DE_RAPPORT.pdf Bericht im Volltext]]). In diesem Bericht wurden - neben den durchaus positiven Aspekten - auch die Mängel der VO festgestellt. Die letzten beziehen sich vor allem auf die Probleme bezüglich der Gründung als auch der Funktionsweise des EVTZ (Bericht, S. 5).
Usunięte:
Dodane:
((1)) Reformbedarf
Den Anreiz für die Reform gab der Bericht der Kommission über die Anwendung der [[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2006:210:0019:01:DE:HTML EVTZ-VO]]. Dieser war nach Art. 17 EVTZ-VO bis zum 1.8.2011 dem EP und dem Rat vorzulegen. Die Kommission hat die auferlegte Hausaufgabe fristgerecht erfüllt, indem sie am 29.7.2011 ein entsprechendes Dokument vorgelegt hat ([[http://ec.europa.eu/regional_policy/newsroom/pdf/COM_2011_0462_F_DE_RAPPORT.pdf Bericht im Volltext]]). In diesem Bericht wurden - neben den durchaus positiven Aspekten - auch die Mängel der VO festgestellt. Die letzten beziehen sich vor allem auf die Probleme bezüglich der Gründung als auch der Funktionsweise des EVTZ (Bericht, S. 5).
Daraus ausgehend hat die Kommission am 14.3.2012 einen Vorschlag für eine Änderungsverordnung vorgelegt (Vorschlag für eine Verordnung zur Änderung der Verordnung (EG) Nr. 1082/2006 des Europäischen Parlaments und des Rates vom 5. Juli 2006 über den Europäischen Verbund für territoriale Zusammenarbeit (EVTZ) im Hinblick auf Präzisierungen, Vereinfachungen und Verbesserungen im Zusammenhang mit der Gründung und Verwaltung solcher Verbünde ([[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_de.pdf COM(2011) 610 final/2]] = 2011/0272 (COD)).
((1)) Thesen für die Reform
Bei der Reform hat sich die Kommission zum Ziel gestellt, dass mit der ÄnderungsVO die Kontinuität, die Klarheit und die Flexibilität des EVTZ-Rechts bewirkt werden sollte (Vorschlag, [[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_de.pdf COM(2011) 610 final/2]], S. 2).
Somit beziehen sich die Änderungen vor allem auf die Beseitigung von Ungereimtheiten, die aufgrund des neuen Lissabon Vertrages die Union selbst betreffen. Weiter soll das Gründungsverfahren des EVTZ vereinfacht sowie der Aufgabenkreis von EVTZ bestimmt werden. Daraus ist zu schließen, dass der EVTZ zu einem gängigen EU-Institut bei der grenzüberschreitenden Kooperation werden soll.
((1)) Inhalt der Reform - Kurzüberblick
Im Konkreten beziehen sich die Reformen vor allem auf den Wortlaut der EVTZ-VO, welcher nach dem Inkrafttreten des AEUV und des neuen EUV teilweise überholt ist. Des Weiteren wird der Kreis der potentiellen Mitglieder auf Subjekte aus Drittländern und überseeischen Hochheitsgebieten ausgedehnt. Wesentliche Änderungen beziehen sich auf den Aufgabenbereich, der grundsätzlich erweitert wird. Die Reform betrifft auch die grundlegenden Dokumente für EVTZ: die Übereinkunft über einen EVTZ sowie die Satzung des EVTZ. Die Übereinkunft soll den Rang der Verfassung des EVTZ erlangen. Damit werden einige Punkte von der Satzung in die Übereinkunft verschoben.
Das Gründungsverfahren soll auch einfacher werden, indem den Mitgliedstaaten das Vorschlagsrecht für die für ihn hinnehmbaren Änderungen in der Übereinkunft zugewiesen wird. Die Ablehnungsgründe wurden ebenfalls neu formuliert, nicht nur wegen der Ausdehnung des Kreises der Mitglieder auf Einrichtungen und Behörden aus den Drittländern.
Letztlich wird das transparentere Verfahren der Kommunikation eingeführt. Die Rolle der Übermittlungsstelle für die Veröffentlichungen sowie Weiterleiten von Informationen aus den Mitgliedstaaten (nationale Ausführungsvorschriften, Gründung neuer EVTZ usw. wird die Kommission übernehmen (Vorschlag, [[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_de.pdf COM(2011) 610 final/2]], S. 3).
((1)) Reform im Einzelnen
((2)) Mitgliedschaft
Eine der wichtigsten Änderungen betrifft die Ausdehnung des Kreises der potentiellen Mitglieder um: Gebietskörperschaften auf nationaler Ebene, Öffentliche Unternehmen i.S. der [[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:32004L0017:DE:HTML Sektorenrichtlinie]], Einrichtungen des öffentlichen Rechts i.S. der [[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:32004L0018:DE:HTML Vergaberichtlinie]] sowie Gebietskörperschaften oder Einrichtungen aus Drittländern.
((3)) Gebietskörperschaften auf nationaler Ebene
Aus dem ErwG Nr. 7 ergibt sich, dass es sich um **nationale Behörden** handeln soll. Zu verstehen sind daher darunter Ministerien, Agenturen u.ä. Der unterschiedliche Status der lokalen und regionalen Einrichtungen in den einzelnen Mitgliedstaaten führt nämlich dazu, dass die Kompetenzen auf der einen Seite der Grenze regional, auf der anderen Seite der Grenze jedoch national geregelt sind, so insbesondere in kleineren oder zentralisierten Mitgliedstaaten. Somit sollen auch neben dem Mitgliedsstaat auch die nationalen Behörden Mitglied eines EVTZ werden können. Dieser Aspekt ist auch bei dem Aufgabenbereich relevant, da die Zuständigkeit des EVTZ sich nach den Kompetenzen der Mitglieder richtet (Art. 7 Abs. 2 und 3 n.F.).
((3)) Öffentliche Unternehmen im Sinne von Art. 2 Abs. 1 lit. b der Richtlinie 2004/17/EG
Hier werden Unternehmen im Bereich der Wasser-, Energie-, und Verkehrsversorgung sowie Postdienste gemeint.
((3)) Einrichtungen des öffentlichen Rechts gemäß Art.1 Abs. 9 der Richtlinie 2004/18/EG
Diese Bestimmung erfasst alle öffentlichen Auftraggeber i.S. von Art. 1 Abs. 9 der Richtlinie 2004/18/EG, d.h. die Staaten, die Gebietskörperschaften, die Einrichtungen des öffentlichen Rechts und die Verbände, die aus einer oder mehreren dieser Körperschaften oder Einrichtungen des öffentlichen Rechts bestehen. Somit können auch Privatsubjekte (der öffentlichen Hand) Mitglieder des EVTZ werden. Der europäische Gesetzgeber zielt darauf ab, dass künftig öffentliche Dienstleistungen von allgemeinem wirtschaftlichen Interesse oder Infrastrukturen auch durch den EVTZ verwaltet werden können (EG Nr. 8).
((3)) nationale, regionale oder lokale Gebietskörperschaften oder Einrichtungen aus Drittländern oder überseeischen Hoheitsgebieten
Die Subjekte aus den Drittländern dürfen sich grundsätzlich an dem EVTZ dann beteiligen, wenn sie mit den oben genannten vergleichbar sind und die Bedingungen nach Art. 3a Abs. 1 erfüllen. Vorausgesetzt wird dabei, dass die Drittländer zusammen mit der EU Maßnahmen der territorialen Zusammenarbeit oder von der EU unterstützte Programme durchführen
((2)) Gründung des EVTZ
Bisher verläuft die Gründung nach Grundsätzen, welche näher in dem Dokument EVTZGruendung vorgestellt wurde, d.h.
- Beschlussfassung durch Mitglieder,
- Genehmigung durch den Mitgliedsstaat,
- Vereinbarung einer Übereinkunft,
- Beschluss der Satzung,
- Veröffentlichung der Übereinkunft und der Satzung,
- Eintragung ins Register.
Die Änderungen beziehen sich auf Art. 4 Abs. 3, 3a (eingefügt), 5 und 6 EVTZ-VO. Daraus ergeben sich folgende Schlussfolgerungen für die künftig zu gründenden EVTZ:
((3)) Ablehnungsgründe
Der Katalog der Ablehnungsgründe wurde ausgedehnt und erstreckt sich auf. Die Mitgliedstaaten dürfen die Teilnahme am EVTZ untersagen, wenn:
1) Verstoß gegen Verordnung oder sonstige EU-Rechtsvorschriften über die Tätigkeiten des EVTZ vorliegt,
1) die Mitgliedschaft wegen innerstaatlicher Rechtsvorschriften in Bezug auf die Kompetenzen des potenziellen Mitglieds unmöglich ist oder
1) die Mitgliedschaft aus Gründen des öffentlichen Interesses oder der öffentlichen Ordnung des jeweiligen Mitgliedsstaats unzulässig ist.
((3)) Genehmigungsverfahren
Eine Neuheit ist, dass der Mitgliedsstaat auch die Änderungen für die Übereinkunft vorschlagen. Dies erleichtert die Klärung der Problemfelder.
Die Frist zur Genehmigung wird auf 6 Monate verlängert (bisher waren die 3 Monate). Allerdings wurde eine Fiktion in Art. 4 Abs. 3 UAbs. 2 S. 2 begründet, dass das Schweigen des Staates als Zustimmung gilt.
((3)) Teilnehmer aus den Drittstaaten
Die Zulässigkeit der Mitgliedschaft der Einrichtungen aus den Drittländern überprüft der Mitgliedstat, in dem der EVTZ seinen Sitz haben soll. Im neuen Art. 4 Abs. 3a werden die Ablehnungsgründe für Teilnehmer aus den Drittländern formuliert. Bisher konnten diese keine Mitglieder des EVTZ werden (s. oben).
((2)) Aufgaben
Aufgaben des EVTZ werden in Art. 7 Abs. 2 und 3 neu bestimmt. Aus dieser Regelung ergibt sich zunächst, dass der Aufgabenkreis des EVTZ ausgedehnt wird. Des Weiteren werden die Einschränkungsmöglichkeiten für die Mitgliedsstaaten geringer werden.
((3)) Ausdehnung des Aufgabenbereiches
Nach der Reform wird für die Tätigkeit des EVTZ vor allem der Umstand maßgeblich, ob die Aufgabe die Erleichterung und Förderung der territorialen Zusammenarbeit zur Stärkung des wirtschaftlichen, sozialen und territorialen Zusammenhalts abzielt. Die Aufgaben werden daher zielorientiert bestimmt.
Wichtig ist auch, dass nach der Reform Behörden mit unterschiedlichen Zuständigkeiten im einem EVTZ vereinigt werden können. Für die Bejahung der Kompetenz des EVTZ wird ausreichen, dass die Aufgabe in den Zuständigkeitsbereich des nationalen Rechts von mindestens einem Mitglied aus jedem im EVTZ vertretenen Mitgliedsstaat fallen wird.
((3)) Einschränkungsrecht der Mitgliedstaaten
Bis jetzt wurde der unantastbare Kern der Aufgaben nach Art. 6 der [[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2006:210:0001:01:DE:HTML Verordnung (EG) Nr. 1080/2006]] (VO über den Europäischen Fonds für regionale Entwicklung) bestimmt.
Dieser Kernbereich wird dadurch erweitert, dass die Mitgliedsstaaten nicht die Maßnahmen ausschließen dürfen, die von den Investitionsschwerpunkten im Rahmen der Kohäsionspolitik der Europäischen Union, wie sie für den Zeitraum 2014-2020 beschlossen wurden, abgedeckt werden.
((2)) Übereinkunft
Die Übereinkunft über einen EVTZ wird neu definiert (Vorschlag, [[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_de.pdf COM(2011) 610 final/2]], S. 4). Nach der Reform soll die Übereinkunft nur konstitutive Elemente enthalten (EG. Nr. 13). Demzufolge beschränkt sich das Genehmigungsverfahren nur auf sie und erfasst die Satzung nicht mehr.
Aus dem Vergleich der bisherigen und der geplanten Regelungen ergibt sich Folgendes. Art. 8 Abs. 2 schreibt vor, welche Inhalte sich nunmehr in einer Übereinkunft befinden sollen. Im Vergleich zum früheren Inhalt sind
folgende Punkte hinzugekommen:
- die Vereinbarung über die Beteiligung von Mitgliedern aus Drittländern oder überseeischen Hoheitsgebieten, soweit zutreffend,
- die spezifischen EU-Rechtsvorschriften oder innerstaatlichen Rechtsvorschriften, die auf seine Tätigkeiten anzuwenden sind; bei letzteren kann es sich um Rechtsvorschriften des Mitgliedsstaats handeln, in dem die Satzungsorgane ihre Befugnisse ausüben oder in dem der EVTZ tätig ist,
- die auf die Mitarbeiter des EVTZ anzuwendenden Regelungen sowie die Grundsätze für die Vereinbarungen über die Personalverwaltung und Einstellungsverfahren,
- im Falle eines EVTZ mit beschränkter Haftung, die Vereinbarungen über die Haftung der Mitglieder gemäß Artikel 12 Absatz 3.
Als die auf Mitarbeiter anzuwendende Regelungen können gewählt werden::
- die Regelungen des Mitgliedsstaats, in dem der EVTZ seinen Sitz hat;
- die Regelungen des Mitgliedsstaats, in dem die EVTZ-Mitarbeiter tatsächlich tätig sind oder
- die Regelungen des Mitgliedsstaats, dessen Staatsangehöriger der Mitarbeiter ist.
Der EVTZ kann darüber hinaus zu diesen Regelungen weitere Ad-hoc-Regeln hinzufügen, soweit sie der Gleichbehandlung aller Mitarbeiter an ein und demselben Ort gewährleisten.
((2)) Satzung
Auch die Regelungen der EVTZ-VO bezüglich der Satzung unterliegen der Reform. Nach dem Inkrafttreten der ÄnderungsVO soll sich die Satzung auf die Umsetzungsmaßnahmen beziehen (vgl. EG Nr. 13). Sie unterliegt zwar nicht dem Genehmigungsverfahren, wird aber registriert und/oder veröffentlicht.
Erfahrungsgemäß ist daher zu empfehlen, in der Satzung die Konfliktlösungsmaßnahmen zu bestimmen.
((2)) Veröffentlichung
Die Veröffentlichung soll nach wie vor nach den Vorschriften des Mitgliedsstaates erfolgen. Mit diesem Tag erwirbt der EVTZ die Rechtsfähigkeit. Die bisherigen Voraussetzungen für die Bekanntmachung der Gründung bestehen fort. Ändert sich aber der Weg zur Bekanntmachung. Künftig wird die Veröffentlichung die Kommission veranlassen (Art. 5 Abs. 2).
((2)) Kontrolle
Die Kontrolle der Verwaltung der öffentlichen Finanzen, welche auch von der EU zur Verfügung gestellt werden erfolgt weiter nach den einschlägigen Vorschriften des EU-Rechts (Art. 6 Abs. 4).
((2)) Haushalt
Die Erstellung des Abschlusses, ggf. Jahresberichts, sowie die Prüfung und die Offenlegung dieses Abschlusses erfolgen nach dem Recht des Sitzstaates des EVTZ (Art. 11 Abs. 2). Damit wird ein unnötiger und verwirrender Verweis gestrichen. An Rechtsfolgen ändert sich grundsätzlich nichts.
((2)) Haftung
Auch hier ändert sich vor allem die Systematik der VO. Neu gefasst wurden die Regeln über die Haftung in den Fällen, in denen ein Mitglied beschränkt haftet. Neu ist das Recht des Mitgliedsstaats eine Versicherung zu verlangen, wenn die Mitglieder beschränkt haften (Art. 12 Abs. 2a UAbs. 4). Dagegen wird die Grundlage für die Versagung von beschränkt haftenden EVTZ gestrichen.
((2)) Kommunikation
Die Kommunikation mit anderen Mitgliedstaaten über die innerstaatlichen Bestimmungen erfolgt nach Maßgabe von Art. 16 Abs. 1 UAbs. 3. Danach unterrichtet der MS die Kommission und übermittelt alle Bestimmungen, die er zum EVTZ erlassen hat samt Änderungen. Die Kommission übermittelt diese Bestimmungen anschließend anderen Mitgliedstaaten und dem Ausschuss der Regionen.
((2)) Befugnisübertragung
Eine Neuheit ist die Möglichkeit der Übertragung von Befugnissen zum Erlass delegierter Rechtsakte auf die Kommission (Art. 17a). Es handelt sich um Konkretisierungsakte, für welche die EU grundsätzlich zuständig wäre (Art. 290 AEUV). Diese delegierten Rechtsakte können zur Ergänzung oder Änderung nicht wesentlicher Punkte des Gesetzgebungsaktes führen. Dies soll die Flexibilität des EVTZ steigern.
Das Beschlussverfahren sowie Grundsätze des Inkrafttretens sowie Veröffentlichung der delegierter Rechtsakte wurden näher gelegt in Art. 17a geregelt.
((1)) Übergangsregelungen
Art. 2 der ÄnderungsVO bestimmt die Grundsätze der zeitlichen Anwendbarkeit der geänderten VO. Diese sollen - nach dem Grundsatz der Kontinuität - die bestehenden EVTZ nicht berühren.
Den Anreiz für die Reform gab der Bericht der Kommission über die Anwendung der [[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2006:210:0019:01:DE:HTML EVTZ-VO]]. Dieser war nach Art. 17 EVTZ-VO bis zum 1.8.2011 dem EP und dem Rat vorzulegen. Die Kommission hat die auferlegte Hausaufgabe fristgerecht erfüllt, indem sie am 29.7.2011 ein entsprechendes Dokument vorgelegt hat ([[http://ec.europa.eu/regional_policy/newsroom/pdf/COM_2011_0462_F_DE_RAPPORT.pdf Bericht im Volltext]]). In diesem Bericht wurden - neben den durchaus positiven Aspekten - auch die Mängel der VO festgestellt. Die letzten beziehen sich vor allem auf die Probleme bezüglich der Gründung als auch der Funktionsweise des EVTZ (Bericht, S. 5).
Daraus ausgehend hat die Kommission am 14.3.2012 einen Vorschlag für eine Änderungsverordnung vorgelegt (Vorschlag für eine Verordnung zur Änderung der Verordnung (EG) Nr. 1082/2006 des Europäischen Parlaments und des Rates vom 5. Juli 2006 über den Europäischen Verbund für territoriale Zusammenarbeit (EVTZ) im Hinblick auf Präzisierungen, Vereinfachungen und Verbesserungen im Zusammenhang mit der Gründung und Verwaltung solcher Verbünde ([[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_de.pdf COM(2011) 610 final/2]] = 2011/0272 (COD)).
((1)) Thesen für die Reform
Bei der Reform hat sich die Kommission zum Ziel gestellt, dass mit der ÄnderungsVO die Kontinuität, die Klarheit und die Flexibilität des EVTZ-Rechts bewirkt werden sollte (Vorschlag, [[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_de.pdf COM(2011) 610 final/2]], S. 2).
Somit beziehen sich die Änderungen vor allem auf die Beseitigung von Ungereimtheiten, die aufgrund des neuen Lissabon Vertrages die Union selbst betreffen. Weiter soll das Gründungsverfahren des EVTZ vereinfacht sowie der Aufgabenkreis von EVTZ bestimmt werden. Daraus ist zu schließen, dass der EVTZ zu einem gängigen EU-Institut bei der grenzüberschreitenden Kooperation werden soll.
((1)) Inhalt der Reform - Kurzüberblick
Im Konkreten beziehen sich die Reformen vor allem auf den Wortlaut der EVTZ-VO, welcher nach dem Inkrafttreten des AEUV und des neuen EUV teilweise überholt ist. Des Weiteren wird der Kreis der potentiellen Mitglieder auf Subjekte aus Drittländern und überseeischen Hochheitsgebieten ausgedehnt. Wesentliche Änderungen beziehen sich auf den Aufgabenbereich, der grundsätzlich erweitert wird. Die Reform betrifft auch die grundlegenden Dokumente für EVTZ: die Übereinkunft über einen EVTZ sowie die Satzung des EVTZ. Die Übereinkunft soll den Rang der Verfassung des EVTZ erlangen. Damit werden einige Punkte von der Satzung in die Übereinkunft verschoben.
Das Gründungsverfahren soll auch einfacher werden, indem den Mitgliedstaaten das Vorschlagsrecht für die für ihn hinnehmbaren Änderungen in der Übereinkunft zugewiesen wird. Die Ablehnungsgründe wurden ebenfalls neu formuliert, nicht nur wegen der Ausdehnung des Kreises der Mitglieder auf Einrichtungen und Behörden aus den Drittländern.
Letztlich wird das transparentere Verfahren der Kommunikation eingeführt. Die Rolle der Übermittlungsstelle für die Veröffentlichungen sowie Weiterleiten von Informationen aus den Mitgliedstaaten (nationale Ausführungsvorschriften, Gründung neuer EVTZ usw. wird die Kommission übernehmen (Vorschlag, [[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_de.pdf COM(2011) 610 final/2]], S. 3).
((1)) Reform im Einzelnen
((2)) Mitgliedschaft
Eine der wichtigsten Änderungen betrifft die Ausdehnung des Kreises der potentiellen Mitglieder um: Gebietskörperschaften auf nationaler Ebene, Öffentliche Unternehmen i.S. der [[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:32004L0017:DE:HTML Sektorenrichtlinie]], Einrichtungen des öffentlichen Rechts i.S. der [[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CELEX:32004L0018:DE:HTML Vergaberichtlinie]] sowie Gebietskörperschaften oder Einrichtungen aus Drittländern.
((3)) Gebietskörperschaften auf nationaler Ebene
Aus dem ErwG Nr. 7 ergibt sich, dass es sich um **nationale Behörden** handeln soll. Zu verstehen sind daher darunter Ministerien, Agenturen u.ä. Der unterschiedliche Status der lokalen und regionalen Einrichtungen in den einzelnen Mitgliedstaaten führt nämlich dazu, dass die Kompetenzen auf der einen Seite der Grenze regional, auf der anderen Seite der Grenze jedoch national geregelt sind, so insbesondere in kleineren oder zentralisierten Mitgliedstaaten. Somit sollen auch neben dem Mitgliedsstaat auch die nationalen Behörden Mitglied eines EVTZ werden können. Dieser Aspekt ist auch bei dem Aufgabenbereich relevant, da die Zuständigkeit des EVTZ sich nach den Kompetenzen der Mitglieder richtet (Art. 7 Abs. 2 und 3 n.F.).
((3)) Öffentliche Unternehmen im Sinne von Art. 2 Abs. 1 lit. b der Richtlinie 2004/17/EG
Hier werden Unternehmen im Bereich der Wasser-, Energie-, und Verkehrsversorgung sowie Postdienste gemeint.
((3)) Einrichtungen des öffentlichen Rechts gemäß Art.1 Abs. 9 der Richtlinie 2004/18/EG
Diese Bestimmung erfasst alle öffentlichen Auftraggeber i.S. von Art. 1 Abs. 9 der Richtlinie 2004/18/EG, d.h. die Staaten, die Gebietskörperschaften, die Einrichtungen des öffentlichen Rechts und die Verbände, die aus einer oder mehreren dieser Körperschaften oder Einrichtungen des öffentlichen Rechts bestehen. Somit können auch Privatsubjekte (der öffentlichen Hand) Mitglieder des EVTZ werden. Der europäische Gesetzgeber zielt darauf ab, dass künftig öffentliche Dienstleistungen von allgemeinem wirtschaftlichen Interesse oder Infrastrukturen auch durch den EVTZ verwaltet werden können (EG Nr. 8).
((3)) nationale, regionale oder lokale Gebietskörperschaften oder Einrichtungen aus Drittländern oder überseeischen Hoheitsgebieten
Die Subjekte aus den Drittländern dürfen sich grundsätzlich an dem EVTZ dann beteiligen, wenn sie mit den oben genannten vergleichbar sind und die Bedingungen nach Art. 3a Abs. 1 erfüllen. Vorausgesetzt wird dabei, dass die Drittländer zusammen mit der EU Maßnahmen der territorialen Zusammenarbeit oder von der EU unterstützte Programme durchführen
((2)) Gründung des EVTZ
Bisher verläuft die Gründung nach Grundsätzen, welche näher in dem Dokument EVTZGruendung vorgestellt wurde, d.h.
- Beschlussfassung durch Mitglieder,
- Genehmigung durch den Mitgliedsstaat,
- Vereinbarung einer Übereinkunft,
- Beschluss der Satzung,
- Veröffentlichung der Übereinkunft und der Satzung,
- Eintragung ins Register.
Die Änderungen beziehen sich auf Art. 4 Abs. 3, 3a (eingefügt), 5 und 6 EVTZ-VO. Daraus ergeben sich folgende Schlussfolgerungen für die künftig zu gründenden EVTZ:
((3)) Ablehnungsgründe
Der Katalog der Ablehnungsgründe wurde ausgedehnt und erstreckt sich auf. Die Mitgliedstaaten dürfen die Teilnahme am EVTZ untersagen, wenn:
1) Verstoß gegen Verordnung oder sonstige EU-Rechtsvorschriften über die Tätigkeiten des EVTZ vorliegt,
1) die Mitgliedschaft wegen innerstaatlicher Rechtsvorschriften in Bezug auf die Kompetenzen des potenziellen Mitglieds unmöglich ist oder
1) die Mitgliedschaft aus Gründen des öffentlichen Interesses oder der öffentlichen Ordnung des jeweiligen Mitgliedsstaats unzulässig ist.
((3)) Genehmigungsverfahren
Eine Neuheit ist, dass der Mitgliedsstaat auch die Änderungen für die Übereinkunft vorschlagen. Dies erleichtert die Klärung der Problemfelder.
Die Frist zur Genehmigung wird auf 6 Monate verlängert (bisher waren die 3 Monate). Allerdings wurde eine Fiktion in Art. 4 Abs. 3 UAbs. 2 S. 2 begründet, dass das Schweigen des Staates als Zustimmung gilt.
((3)) Teilnehmer aus den Drittstaaten
Die Zulässigkeit der Mitgliedschaft der Einrichtungen aus den Drittländern überprüft der Mitgliedstat, in dem der EVTZ seinen Sitz haben soll. Im neuen Art. 4 Abs. 3a werden die Ablehnungsgründe für Teilnehmer aus den Drittländern formuliert. Bisher konnten diese keine Mitglieder des EVTZ werden (s. oben).
((2)) Aufgaben
Aufgaben des EVTZ werden in Art. 7 Abs. 2 und 3 neu bestimmt. Aus dieser Regelung ergibt sich zunächst, dass der Aufgabenkreis des EVTZ ausgedehnt wird. Des Weiteren werden die Einschränkungsmöglichkeiten für die Mitgliedsstaaten geringer werden.
((3)) Ausdehnung des Aufgabenbereiches
Nach der Reform wird für die Tätigkeit des EVTZ vor allem der Umstand maßgeblich, ob die Aufgabe die Erleichterung und Förderung der territorialen Zusammenarbeit zur Stärkung des wirtschaftlichen, sozialen und territorialen Zusammenhalts abzielt. Die Aufgaben werden daher zielorientiert bestimmt.
Wichtig ist auch, dass nach der Reform Behörden mit unterschiedlichen Zuständigkeiten im einem EVTZ vereinigt werden können. Für die Bejahung der Kompetenz des EVTZ wird ausreichen, dass die Aufgabe in den Zuständigkeitsbereich des nationalen Rechts von mindestens einem Mitglied aus jedem im EVTZ vertretenen Mitgliedsstaat fallen wird.
((3)) Einschränkungsrecht der Mitgliedstaaten
Bis jetzt wurde der unantastbare Kern der Aufgaben nach Art. 6 der [[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2006:210:0001:01:DE:HTML Verordnung (EG) Nr. 1080/2006]] (VO über den Europäischen Fonds für regionale Entwicklung) bestimmt.
Dieser Kernbereich wird dadurch erweitert, dass die Mitgliedsstaaten nicht die Maßnahmen ausschließen dürfen, die von den Investitionsschwerpunkten im Rahmen der Kohäsionspolitik der Europäischen Union, wie sie für den Zeitraum 2014-2020 beschlossen wurden, abgedeckt werden.
((2)) Übereinkunft
Die Übereinkunft über einen EVTZ wird neu definiert (Vorschlag, [[http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/regulation/pdf/2014/proposals/regulation/egtc/egtc_proposal_de.pdf COM(2011) 610 final/2]], S. 4). Nach der Reform soll die Übereinkunft nur konstitutive Elemente enthalten (EG. Nr. 13). Demzufolge beschränkt sich das Genehmigungsverfahren nur auf sie und erfasst die Satzung nicht mehr.
Aus dem Vergleich der bisherigen und der geplanten Regelungen ergibt sich Folgendes. Art. 8 Abs. 2 schreibt vor, welche Inhalte sich nunmehr in einer Übereinkunft befinden sollen. Im Vergleich zum früheren Inhalt sind
folgende Punkte hinzugekommen:
- die Vereinbarung über die Beteiligung von Mitgliedern aus Drittländern oder überseeischen Hoheitsgebieten, soweit zutreffend,
- die spezifischen EU-Rechtsvorschriften oder innerstaatlichen Rechtsvorschriften, die auf seine Tätigkeiten anzuwenden sind; bei letzteren kann es sich um Rechtsvorschriften des Mitgliedsstaats handeln, in dem die Satzungsorgane ihre Befugnisse ausüben oder in dem der EVTZ tätig ist,
- die auf die Mitarbeiter des EVTZ anzuwendenden Regelungen sowie die Grundsätze für die Vereinbarungen über die Personalverwaltung und Einstellungsverfahren,
- im Falle eines EVTZ mit beschränkter Haftung, die Vereinbarungen über die Haftung der Mitglieder gemäß Artikel 12 Absatz 3.
Als die auf Mitarbeiter anzuwendende Regelungen können gewählt werden::
- die Regelungen des Mitgliedsstaats, in dem der EVTZ seinen Sitz hat;
- die Regelungen des Mitgliedsstaats, in dem die EVTZ-Mitarbeiter tatsächlich tätig sind oder
- die Regelungen des Mitgliedsstaats, dessen Staatsangehöriger der Mitarbeiter ist.
Der EVTZ kann darüber hinaus zu diesen Regelungen weitere Ad-hoc-Regeln hinzufügen, soweit sie der Gleichbehandlung aller Mitarbeiter an ein und demselben Ort gewährleisten.
((2)) Satzung
Auch die Regelungen der EVTZ-VO bezüglich der Satzung unterliegen der Reform. Nach dem Inkrafttreten der ÄnderungsVO soll sich die Satzung auf die Umsetzungsmaßnahmen beziehen (vgl. EG Nr. 13). Sie unterliegt zwar nicht dem Genehmigungsverfahren, wird aber registriert und/oder veröffentlicht.
Erfahrungsgemäß ist daher zu empfehlen, in der Satzung die Konfliktlösungsmaßnahmen zu bestimmen.
((2)) Veröffentlichung
Die Veröffentlichung soll nach wie vor nach den Vorschriften des Mitgliedsstaates erfolgen. Mit diesem Tag erwirbt der EVTZ die Rechtsfähigkeit. Die bisherigen Voraussetzungen für die Bekanntmachung der Gründung bestehen fort. Ändert sich aber der Weg zur Bekanntmachung. Künftig wird die Veröffentlichung die Kommission veranlassen (Art. 5 Abs. 2).
((2)) Kontrolle
Die Kontrolle der Verwaltung der öffentlichen Finanzen, welche auch von der EU zur Verfügung gestellt werden erfolgt weiter nach den einschlägigen Vorschriften des EU-Rechts (Art. 6 Abs. 4).
((2)) Haushalt
Die Erstellung des Abschlusses, ggf. Jahresberichts, sowie die Prüfung und die Offenlegung dieses Abschlusses erfolgen nach dem Recht des Sitzstaates des EVTZ (Art. 11 Abs. 2). Damit wird ein unnötiger und verwirrender Verweis gestrichen. An Rechtsfolgen ändert sich grundsätzlich nichts.
((2)) Haftung
Auch hier ändert sich vor allem die Systematik der VO. Neu gefasst wurden die Regeln über die Haftung in den Fällen, in denen ein Mitglied beschränkt haftet. Neu ist das Recht des Mitgliedsstaats eine Versicherung zu verlangen, wenn die Mitglieder beschränkt haften (Art. 12 Abs. 2a UAbs. 4). Dagegen wird die Grundlage für die Versagung von beschränkt haftenden EVTZ gestrichen.
((2)) Kommunikation
Die Kommunikation mit anderen Mitgliedstaaten über die innerstaatlichen Bestimmungen erfolgt nach Maßgabe von Art. 16 Abs. 1 UAbs. 3. Danach unterrichtet der MS die Kommission und übermittelt alle Bestimmungen, die er zum EVTZ erlassen hat samt Änderungen. Die Kommission übermittelt diese Bestimmungen anschließend anderen Mitgliedstaaten und dem Ausschuss der Regionen.
((2)) Befugnisübertragung
Eine Neuheit ist die Möglichkeit der Übertragung von Befugnissen zum Erlass delegierter Rechtsakte auf die Kommission (Art. 17a). Es handelt sich um Konkretisierungsakte, für welche die EU grundsätzlich zuständig wäre (Art. 290 AEUV). Diese delegierten Rechtsakte können zur Ergänzung oder Änderung nicht wesentlicher Punkte des Gesetzgebungsaktes führen. Dies soll die Flexibilität des EVTZ steigern.
Das Beschlussverfahren sowie Grundsätze des Inkrafttretens sowie Veröffentlichung der delegierter Rechtsakte wurden näher gelegt in Art. 17a geregelt.
((1)) Übergangsregelungen
Art. 2 der ÄnderungsVO bestimmt die Grundsätze der zeitlichen Anwendbarkeit der geänderten VO. Diese sollen - nach dem Grundsatz der Kontinuität - die bestehenden EVTZ nicht berühren.
