Wersja [15836]
To jest stara wersja ZasadnoscSkargiOUchylenie utworzona przez MarcinKrzymuski, 2012-03-17 00:26:54.
Zasadność skargi o uchylenie
podstawy uchylenia aktu działalności administracji
A. Skarga na decyzję administracyjną
W przypadku skargi na decyzję administracyjną (art. 3 § 2 pkt 1 PrPSA) skarga jest uzasadniona, jeżeli zachodzą podstawy do uchylenia lub stwierdzenia nieważności decyzji (kasacyjna konstrukcja skargi), a więc okoliczności wymienione w art. 145 § 1 pkt 1 i pkt 2 PrPSA. Natomiast stwierdzenie naruszenia prawa (art. 145 § 1 pkt 3 PrPSA) nie prowadzi do eliminacji decyzji z obrotu prawnego (wyrok NSA z dnia 22.4.2008 r., I OSK 693/07 (Legalis)).
Sąd może uchylić decyzję w całości lub w części, jeżeli w toku wydania decyzji doszło do naruszenia:
- prawa materialnego, o ile naruszenie miało wpływ na wynik sprawy,
- prawa, które daje podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego lub
- przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy.
1. Naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy
Przyjmuje się, iż chodzi tutaj o wszelkie możliwe naruszenia prawa materialnego, zarówno administracyjnego jak i również innych gałęzi prawa, o ile stanowiły podstawę do wydania decyzji administracyjnej (por. Woś w: WosPrPSAKomentarz (2009), str. 591).
Przyjmuje się, iż chodzi tutaj o wszelkie możliwe naruszenia prawa materialnego, zarówno administracyjnego jak i również innych gałęzi prawa, o ile stanowiły podstawę do wydania decyzji administracyjnej (por. Woś w: WosPrPSAKomentarz (2009), str. 591).
(1) błędna wykładnia
Z tym przypadkiem mamy do czynienia, jeżeli organ wydający decyzję lub postanowienie błędnie uznał, że dany przepis obowiązuje lub nie obowiązuje, albo gdy organ dokonał błędnej interpretacji treści (znaczenia) danego przepisu (Jagielska w: HauserWierzbowskiPrPSAKomentarz, 2011, art. 145 nb. 9).
Z tym przypadkiem mamy do czynienia, jeżeli organ wydający decyzję lub postanowienie błędnie uznał, że dany przepis obowiązuje lub nie obowiązuje, albo gdy organ dokonał błędnej interpretacji treści (znaczenia) danego przepisu (Jagielska w: HauserWierzbowskiPrPSAKomentarz, 2011, art. 145 nb. 9).
(2) niewłaściwe zastosowanie
Do kontroli subsumpcji danego stanu faktycznego pod zastosowany przepis prawa materialnego można przejść dopiero wówczas, gdy okaże się, że stan faktyczny przyjęty w zaskarżonym wyroku jest prawidłowy albo nie został skutecznie podważony (wyrok NSA w Warszawie z dnia 4.11.2010 r., II GSK 619/09).
Do kontroli subsumpcji danego stanu faktycznego pod zastosowany przepis prawa materialnego można przejść dopiero wówczas, gdy okaże się, że stan faktyczny przyjęty w zaskarżonym wyroku jest prawidłowy albo nie został skutecznie podważony (wyrok NSA w Warszawie z dnia 4.11.2010 r., II GSK 619/09).
b. Wpływ naruszenia na wynik sprawy
Naruszenie prawa ma wpływ na wynik sprawy, jeżeli decyzja ma inną treść, niż gdyby miała bez naruszenia prawa (por. Kabat w: PrPSAKomentarz (2011), art. 145 uw. 4).
2. Naruszenia prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego (art. 145 § 1 pkt 1 b PrPSA)Naruszenie prawa ma wpływ na wynik sprawy, jeżeli decyzja ma inną treść, niż gdyby miała bez naruszenia prawa (por. Kabat w: PrPSAKomentarz (2011), art. 145 uw. 4).
Tutaj chodzi o okoliczności wymienione w art. 145 § 1 KPA
art. 145 KPA
§ 1. W sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli:
1) dowody, na których podstawie ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe,
2) decyzja wydana została w wyniku przestępstwa,
3) decyzja wydana została przez pracownika lub organ administracji publicznej, który podlega wyłączeniu stosownie do art. 24, 25 i 27,
4) strona bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu,
5) wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nie znane organowi, który wydał decyzję,
6) decyzja wydana została bez uzyskania wymaganego prawem stanowiska innego organu,
7) zagadnienie wstępne zostało rozstrzygnięte przez właściwy organ lub sąd odmiennie od oceny przyjętej przy wydaniu decyzji (art. 100 § 2),
8) decyzja została wydana w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie sądu, które zostało następnie uchylone lub zmienione.
§ 2. Z przyczyn określonych w § 1 pkt 1 i 2 postępowanie może być wznowione również przed stwierdzeniem sfałszowania dowodu lub popełnienia przestępstwa orzeczeniem sądu lub innego organu, jeżeli sfałszowanie dowodu lub popełnienie przestępstwa jest oczywiste, a wznowienie postępowania jest niezbędne dla uniknięcia niebezpieczeństwa dla życia lub zdrowia ludzkiego albo poważnej szkody dla interesu społecznego.
§ 3. Z przyczyn określonych w § 1 pkt 1 i 2 można wznowić postępowanie także w przypadku, gdy postępowanie przed sądem lub innym organem nie może być wszczęte na skutek upływu czasu lub z innych przyczyn określonych w przepisach prawa.
lub art. 145a § 1 KPA§ 1. W sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli:
1) dowody, na których podstawie ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe,
2) decyzja wydana została w wyniku przestępstwa,
3) decyzja wydana została przez pracownika lub organ administracji publicznej, który podlega wyłączeniu stosownie do art. 24, 25 i 27,
4) strona bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu,
5) wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nie znane organowi, który wydał decyzję,
6) decyzja wydana została bez uzyskania wymaganego prawem stanowiska innego organu,
7) zagadnienie wstępne zostało rozstrzygnięte przez właściwy organ lub sąd odmiennie od oceny przyjętej przy wydaniu decyzji (art. 100 § 2),
8) decyzja została wydana w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie sądu, które zostało następnie uchylone lub zmienione.
§ 2. Z przyczyn określonych w § 1 pkt 1 i 2 postępowanie może być wznowione również przed stwierdzeniem sfałszowania dowodu lub popełnienia przestępstwa orzeczeniem sądu lub innego organu, jeżeli sfałszowanie dowodu lub popełnienie przestępstwa jest oczywiste, a wznowienie postępowania jest niezbędne dla uniknięcia niebezpieczeństwa dla życia lub zdrowia ludzkiego albo poważnej szkody dla interesu społecznego.
§ 3. Z przyczyn określonych w § 1 pkt 1 i 2 można wznowić postępowanie także w przypadku, gdy postępowanie przed sądem lub innym organem nie może być wszczęte na skutek upływu czasu lub z innych przyczyn określonych w przepisach prawa.
art. 145a KPA
§ 1. Można żądać wznowienia postępowania również w przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją , umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego została wydana decyzja.
§ 2. W sytuacji określonej w § 1 skargę o wznowienie wnosi się w terminie jednego miesiąca od dnia wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego.
albo art. 240 UOrdynPodatk§ 1. Można żądać wznowienia postępowania również w przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją , umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego została wydana decyzja.
§ 2. W sytuacji określonej w § 1 skargę o wznowienie wnosi się w terminie jednego miesiąca od dnia wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego.
art. 240 UOrdynPodatk
§ 1. W sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli:
1) dowody, na których podstawie ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe,
2) decyzja wydana została w wyniku przestępstwa,
3) decyzja wydana została przez pracownika lub organ podatkowy, który podlega wyłączeniu stosownie do art. 130-132,
4) strona nie z własnej winy nie brała udziału w postępowaniu,
5) wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji nie znane organowi, który wydał decyzję,
6) decyzja wydana została bez uzyskania wymaganego prawem stanowiska innego organu,
7) decyzja została wydana na podstawie innej decyzji lub orzeczenia sądu, które zostały następnie uchylone lub zmienione w sposób mogący mieć wpływ na treść wydanej decyzji,
8) została wydana na podstawie przepisu, o którego niezgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, ustawą lub ratyfikowaną umową międzynarodową orzekł Trybunał Konstytucyjny;
9) ratyfikowana umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania lub inna ratyfikowana umowa międzynarodowa, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, ma wpływ na treść wydanej decyzji;
10) wynik zakończonej procedury wzajemnego porozumiewania lub procedury arbitrażowej, prowadzonych na podstawie ratyfikowanej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, ma wpływ na treść wydanej decyzji;
11) orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości ma wpływ na treść wydanej decyzji.
§ 2. Jeżeli sfałszowanie dowodu lub popełnienie przestępstwa jest oczywiste, a wznowienie postępowania jest niezbędne w celu ochrony interesu publicznego, postępowanie z przyczyn określonych w § 1 pkt 1 lub 2 może być wznowione również przed wydaniem przez sąd orzeczenia stwierdzającego sfałszowanie dowodu lub popełnienie przestępstwa.
§ 3. Z przyczyn określonych w § 1 pkt 1 i 2 można wznowić postępowanie także w przypadku, gdy postępowanie przed sądem nie może być wszczęte na skutek upływu czasu lub z innych przyczyn, określonych w przepisach prawa.
§ 1. W sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli:
1) dowody, na których podstawie ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe,
2) decyzja wydana została w wyniku przestępstwa,
3) decyzja wydana została przez pracownika lub organ podatkowy, który podlega wyłączeniu stosownie do art. 130-132,
4) strona nie z własnej winy nie brała udziału w postępowaniu,
5) wyjdą na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji nie znane organowi, który wydał decyzję,
6) decyzja wydana została bez uzyskania wymaganego prawem stanowiska innego organu,
7) decyzja została wydana na podstawie innej decyzji lub orzeczenia sądu, które zostały następnie uchylone lub zmienione w sposób mogący mieć wpływ na treść wydanej decyzji,
8) została wydana na podstawie przepisu, o którego niezgodności z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, ustawą lub ratyfikowaną umową międzynarodową orzekł Trybunał Konstytucyjny;
9) ratyfikowana umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania lub inna ratyfikowana umowa międzynarodowa, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, ma wpływ na treść wydanej decyzji;
10) wynik zakończonej procedury wzajemnego porozumiewania lub procedury arbitrażowej, prowadzonych na podstawie ratyfikowanej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innej ratyfikowanej umowy międzynarodowej, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, ma wpływ na treść wydanej decyzji;
11) orzeczenie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości ma wpływ na treść wydanej decyzji.
§ 2. Jeżeli sfałszowanie dowodu lub popełnienie przestępstwa jest oczywiste, a wznowienie postępowania jest niezbędne w celu ochrony interesu publicznego, postępowanie z przyczyn określonych w § 1 pkt 1 lub 2 może być wznowione również przed wydaniem przez sąd orzeczenia stwierdzającego sfałszowanie dowodu lub popełnienie przestępstwa.
§ 3. Z przyczyn określonych w § 1 pkt 1 i 2 można wznowić postępowanie także w przypadku, gdy postępowanie przed sądem nie może być wszczęte na skutek upływu czasu lub z innych przyczyn, określonych w przepisach prawa.
Chodzi tutaj o takie naruszenia, które dają podstawę do wznowienia postępowania, a także naruszenia przepisów postępowania będących podstawą stwierdzenia nieważności
Wymieniane są trzy konstelacje:
- niedopełnienie przez organ prowadzący postępowanie obowiązków wynikających z tychże regulacji;
- uniemożliwienie stronie postępowania skorzystania z zawartych w tychże regulacjach uprawnień;
- błędna wykładnia poszczególnych przepisów regulacji proceduralnej stosowanej przez organ.
Należy pamiętać, że tutaj wykazać należy jedynie możliwość istotnego wpływu naruszenia przepisów o postępowaniu na treść orzeczenia.
B. Skarga na inne akty lub czynności
Przesłanki uchylenia aktów z zakresu administracji publicznej, o których mowa jest w art. 3 § 2 pkt 4 i 4a PrPSA. Art. 146 PrPSA
C. Skarga jednostki samorządu terytorialnego na akt nadzoru
Art. 3 § 1 pkt 7 PrPSA w zw. z z art. 148 PrPSA
Na tej stronie nie ma komentarzy
