Protokół zmian strony ZasadnoscSkargiOUchylenie
Dodane:
Rażące naruszenie prawa nie stanowi podstawy do uchylenia decyzji, lecz do stwierdzenia nieważności decyzji wg {{pu przepis="art. 145 § 1 pkt 2 PrPSA"}} (zob. ZasadnoscSkargiOStwierdzenieNiewaznosci).
((2)) Naruszenia prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego ({{pu przepis="art. 145 § 1 pkt 1 b PrPSA"}})
((2)) Inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy ({{pu przepis="art. 145 § 1 pkt 1 c PrPSA"}})
Przesłanki uchylenia aktów z zakresu administracji publicznej, o których mowa jest w {{pu przepis="art. 3 § 2 pkt 4 i 4a PrPSA"}}
Zob. też {{pu przepis="Art. 146 PrPSA"}}
Zob. {{pu przepis="Art. 3 § 1 pkt 7 PrPSA"}} w zw. z {{pu przepis="art. 148 PrPSA"}}.
((2)) Naruszenia prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego ({{pu przepis="art. 145 § 1 pkt 1 b PrPSA"}})
((2)) Inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy ({{pu przepis="art. 145 § 1 pkt 1 c PrPSA"}})
Przesłanki uchylenia aktów z zakresu administracji publicznej, o których mowa jest w {{pu przepis="art. 3 § 2 pkt 4 i 4a PrPSA"}}
Zob. też {{pu przepis="Art. 146 PrPSA"}}
Zob. {{pu przepis="Art. 3 § 1 pkt 7 PrPSA"}} w zw. z {{pu przepis="art. 148 PrPSA"}}.
Usunięte:
((2)) Naruszenia prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania administracyjnego (art. 145 § 1 pkt 1 b PrPSA)
((2)) Inne naruszenie przepisów postępowania, jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ na wynik sprawy (art. 145 § 1 pkt 1 c PrPSA)
Przesłanki uchylenia aktów z zakresu administracji publicznej, o których mowa jest w art. 3 § 2 pkt 4 i 4a PrPSA. Art. 146 PrPSA
Art. 3 § 1 pkt 7 PrPSA w zw. z z art. 148 PrPSA
Dodane:
W tym wypadku chodzi o sytuacje, które muszą spełniać następujące kryteria:
- naruszenie prawa formalnego,
- nie stanowiącego okoliczności do wznowienia lub stwierdzenia nieważności oraz
- prawdopodobieństwo istotnego wpływu na wynik sprawy.
((3)) naruszenie prawa procesowego
Podstawą uchylenia decyzji może być także kwalifikowane naruszenie prawa procesowego.
((3)) naruszenie nie stanowi postawy do wznowienia postępowania lub stwierdzenia nieważności
Chodzi tutaj o takie naruszenia, które nie stanowią podstawy do wznowienia postępowania ani do stwierdzenia nieważności (Kabat w: PrPSAKomentarz, 2009, art. 145 nb. 10).
Wymieniane są w związku z tym trzy konstelacje:
- niedopełnienie przez organ prowadzący postępowanie obowiązków wynikających z tychże regulacji;
- uniemożliwienie stronie postępowania skorzystania z zawartych w tychże regulacjach uprawnień;
- błędna wykładnia poszczególnych przepisów regulacji proceduralnej stosowanej przez organ.
((3)) możliwość istotnego wpływu na wynik sprawy
Należy pamiętać, że tutaj wykazać należy jedynie **możliwość** istotnego wpływu naruszenia przepisów o postępowaniu na treść orzeczenia. Ocena ta następuje na podstawie każdego indywidualnego przypadku z osobna, przy czym ciężar dowodu spoczywa na stronie, która zgłasza zarzut naruszenia prawa (uchwała NSA z dnia 25.4.2005 r., FPS 6/04 (publ. ONSA WSA z 2005 r nr 4, poz. 66); wyrok NSA z dnia 18.5.2006 r., II OSK 831/05 (Legalis)).
Z drugiej strony trzeba mieć na uwadze, że ewentualny wpływ na wynik sprawy musi być **istotny**. Będzie miało to miejsce w sytuacjach, gdy orzeczenie wydane w postępowaniu prawidłowo przeprowadzonym mogłoby wypaść diametralnie inaczej, niż stało się to w postępowaniu przeprowadzonym wadliwie. Drobne różnice nie będą więc uzasadniały uznania skargi o uchylenie decyzji za zasadną.
- naruszenie prawa formalnego,
- nie stanowiącego okoliczności do wznowienia lub stwierdzenia nieważności oraz
- prawdopodobieństwo istotnego wpływu na wynik sprawy.
((3)) naruszenie prawa procesowego
Podstawą uchylenia decyzji może być także kwalifikowane naruszenie prawa procesowego.
((3)) naruszenie nie stanowi postawy do wznowienia postępowania lub stwierdzenia nieważności
Chodzi tutaj o takie naruszenia, które nie stanowią podstawy do wznowienia postępowania ani do stwierdzenia nieważności (Kabat w: PrPSAKomentarz, 2009, art. 145 nb. 10).
Wymieniane są w związku z tym trzy konstelacje:
- niedopełnienie przez organ prowadzący postępowanie obowiązków wynikających z tychże regulacji;
- uniemożliwienie stronie postępowania skorzystania z zawartych w tychże regulacjach uprawnień;
- błędna wykładnia poszczególnych przepisów regulacji proceduralnej stosowanej przez organ.
((3)) możliwość istotnego wpływu na wynik sprawy
Należy pamiętać, że tutaj wykazać należy jedynie **możliwość** istotnego wpływu naruszenia przepisów o postępowaniu na treść orzeczenia. Ocena ta następuje na podstawie każdego indywidualnego przypadku z osobna, przy czym ciężar dowodu spoczywa na stronie, która zgłasza zarzut naruszenia prawa (uchwała NSA z dnia 25.4.2005 r., FPS 6/04 (publ. ONSA WSA z 2005 r nr 4, poz. 66); wyrok NSA z dnia 18.5.2006 r., II OSK 831/05 (Legalis)).
Z drugiej strony trzeba mieć na uwadze, że ewentualny wpływ na wynik sprawy musi być **istotny**. Będzie miało to miejsce w sytuacjach, gdy orzeczenie wydane w postępowaniu prawidłowo przeprowadzonym mogłoby wypaść diametralnie inaczej, niż stało się to w postępowaniu przeprowadzonym wadliwie. Drobne różnice nie będą więc uzasadniały uznania skargi o uchylenie decyzji za zasadną.
Usunięte:
Wymieniane są trzy konstelacje:
- niedopełnienie przez organ prowadzący postępowanie obowiązków wynikających z tychże regulacji;
- uniemożliwienie stronie postępowania skorzystania z zawartych w tychże regulacjach uprawnień;
- błędna wykładnia poszczególnych przepisów regulacji proceduralnej stosowanej przez organ.
Należy pamiętać, że tutaj wykazać należy jedynie **możliwość** istotnego wpływu naruszenia przepisów o postępowaniu na treść orzeczenia. Ocena ta następuje na podstawie każdego indywidualnego przypadku z osobna, przy czym ciężar dowodu spoczywa na stronie, która zgłasza zarzut naruszenia prawa (uchwała NSA z dnia 25.4.2005 r., FPS 6/04 (publ. ONSA WSA z 2005 r nr 4, poz. 66)).
Dodane:
Sporne jest, czy regulacja odnosi się do przyczyn wznowienia postępowania ujętych tak, jak jest to obecnie w przytoczonych właśnie przypisach (tak AdamiakBorkowskiKPA, 2007, s. 452) czy wyłącznie do takich, które są jednocześnie naruszeniem prawa (tak: Zimmerman, Glosa do wyroku NSA z dnia 6.1.1999 r., III SA 4728/97, OSP 2000 nr 1, s. 51 i nast.; NSA w wyroku z dnia 12.5.2005 r., FSK 2045/04, Monitor Podatkowy 2006 nr 3, s. 45). Jeżeli przyjmie się drugą koncepcję, to należy mieć na uwadze, że nie da się a priori wskazać enumeratywnie przyczyn, z którymi zawsze związane będzie naruszenie prawa. Z reguły z naruszeniem prawa związane będzie wydanie decyzji na skutek przestępstwa, wydanie decyzji przez organ lub pracownika wyłączonego, bez uzyskania stanowiska innego organu. W pozostałych wypadkach konieczna jest ocena, czy okoliczność dająca podstawę do wznowienia postępowania stanowi jednocześnie naruszenie prawa, musi być więc dokonywana indywidualnie.
Usunięte:
Dodane:
((1)) Skarga o uchylenie decyzji administracyjnej (postanowienia administracyjnego)
Rażące naruszenie prawa nie stanowi podstawy do uchylenia decyzji, lecz do stwierdzenia nieważności decyzji wg art. 145 § 1 pkt 2 PrPSA (zob. ZasadnoscSkargiOStwierdzenieNiewaznosci).
((3)) Naruszenie prawa materialnego
Z tym przypadkiem mamy do czynienia, jeżeli organ wydający decyzję lub postanowienie błędnie uznał, że dany przepis obowiązuje lub błędnie przyjął, że dany przepis nie obowiązuje, albo gdy organ dokonał błędnej interpretacji treści (znaczenia) danego przepisu (Jagielska w: HauserWierzbowskiPrPSAKomentarz, 2011, art. 145 nb. 9).
Błąd w subsumcji polega na niezgodności między stanem faktycznym a hipotezą zastosowanej normy prawnej (Wójcik w: JakubeckiKPCKomentarz, 2011, art. 398(3) uw. 4). To oznacza z reguły błędne przyjęcie albo nieprzyjęcie związku zachodzącego między stanem faktycznym a normą prawną (wyrok SN z dnia 8.10.2002 r., IV CKN 1304/00 (LEX nr 78365); wyrok SN z dnia 8.11.2002 r., III CKN 2/01 (Legalis); wyrok SN z dnia 2.4.2003 r., I CKN 160/01 (LEX nr 78813); Zieliński w: ZielinskiKPCKomentarz, 2011, art. 398(3) nb. 16; Wiśniewski w: DoleckiWisniewskiKPCKomentarz, 2010, art. 398(3) uw. 5).
O tej przesłance można mówić dopiero po uprzednim ustaleniu, że stan faktyczny przyjęty w zaskarżonym wyroku jest prawidłowy albo nie został skutecznie podważony (wyrok NSA w Warszawie z dnia 4.11.2010 r., II GSK 619/09).
W tym wypadku eliminacja decyzji nastąpi, jeżeli wystąpi:
- okoliczność stanowiąca podstawę do wznowienia postępowania,
- okoliczność ta będzie stanowić jednocześnie naruszenia prawa i
- nie wystąpią negatywne przesłanki uchylenia.
((3)) okoliczność wznowienia postępowania
Podstawą uchylenia decyzji może być okoliczność, stanowiąca jednocześnie podstawę do wznowienia postępowania. Przyczyny te zostały enumeratywnie podane w {{pu przepis="art. 145 KPA"}}, {{pu przepis="art. 145a KPA"}} i {{pu przepis="art. 240 UOrdynPodatk"}}.
((3)) naruszenie prawa
Sporne jest, czy regulacja odnosi się do przyczyn wznowienia postępowania ujętych tak, jak jest to obecnie w przytoczonych właśnie przypisach (tak AdadmiakBorkowskiKPA, 2007, s. 452) czy wyłącznie do takich, które są jednocześnie naruszeniem prawa (tak: Zimmerman, Glosa do wyroku NSA z dnia 6.1.1999 r., III SA 4728/97, OSP 2000 nr 1, s. 51 i nast.; NSA w wyroku z dnia 12.5.2005 r., FSK 2045/04, Monitor Podatkowy 2006 nr 3, s. 45). Jeżeli przyjmie się drugą koncepcję, to należy mieć na uwadze, że nie da się a priori wskazać enumeratywnie przyczyn, z którymi zawsze związane będzie naruszenie prawa. Z reguły z naruszeniem prawa związane będzie wydanie decyzji na skutek przestępstwa, wydanie decyzji przez organ lub pracownika wyłączonego, bez uzyskania stanowiska innego organu. W pozostałych wypadkach konieczna jest ocena, czy okoliczność dająca podstawę do wznowienia postępowania stanowi jednocześnie naruszenie prawa, musi być więc dokonywana indywidualnie.
((3)) brak negatywnych przesłanek wznowienia postępowania
Wznowienie postępowania wykluczają okoliczności wymienione w {{pu przepis="art. 146 KPA"}}.
W pierwszym wypadku ({{pu przepis="art. 146 § 1 KPA"}}) wznowienie postępowania wyłączone jest na skutek upływu czasu.
Wznowienie postępowania wyłączone jest również wówczas, gdyby nawet w prawidłowo przeprowadzonym postępowaniu musiała zapaść identyczna decyzja. Jest to poniekąd inne ujęcie okoliczności, że okoliczność powodująca możliwość reaktywacji postępowania, nie miała wpływu na treść decyzji.
Chodzi tutaj o takie naruszenia, które nie stanowią podstawy do wznowienia postępowania ani do stwierdzenia nieważności (Kabat w: PrPSAKomentarz, 2009, art. 145 nb. 10).
Należy pamiętać, że tutaj wykazać należy jedynie **możliwość** istotnego wpływu naruszenia przepisów o postępowaniu na treść orzeczenia. Ocena ta następuje na podstawie każdego indywidualnego przypadku z osobna, przy czym ciężar dowodu spoczywa na stronie, która zgłasza zarzut naruszenia prawa (uchwała NSA z dnia 25.4.2005 r., FPS 6/04 (publ. ONSA WSA z 2005 r nr 4, poz. 66)).
Rażące naruszenie prawa nie stanowi podstawy do uchylenia decyzji, lecz do stwierdzenia nieważności decyzji wg art. 145 § 1 pkt 2 PrPSA (zob. ZasadnoscSkargiOStwierdzenieNiewaznosci).
((3)) Naruszenie prawa materialnego
Z tym przypadkiem mamy do czynienia, jeżeli organ wydający decyzję lub postanowienie błędnie uznał, że dany przepis obowiązuje lub błędnie przyjął, że dany przepis nie obowiązuje, albo gdy organ dokonał błędnej interpretacji treści (znaczenia) danego przepisu (Jagielska w: HauserWierzbowskiPrPSAKomentarz, 2011, art. 145 nb. 9).
Błąd w subsumcji polega na niezgodności między stanem faktycznym a hipotezą zastosowanej normy prawnej (Wójcik w: JakubeckiKPCKomentarz, 2011, art. 398(3) uw. 4). To oznacza z reguły błędne przyjęcie albo nieprzyjęcie związku zachodzącego między stanem faktycznym a normą prawną (wyrok SN z dnia 8.10.2002 r., IV CKN 1304/00 (LEX nr 78365); wyrok SN z dnia 8.11.2002 r., III CKN 2/01 (Legalis); wyrok SN z dnia 2.4.2003 r., I CKN 160/01 (LEX nr 78813); Zieliński w: ZielinskiKPCKomentarz, 2011, art. 398(3) nb. 16; Wiśniewski w: DoleckiWisniewskiKPCKomentarz, 2010, art. 398(3) uw. 5).
O tej przesłance można mówić dopiero po uprzednim ustaleniu, że stan faktyczny przyjęty w zaskarżonym wyroku jest prawidłowy albo nie został skutecznie podważony (wyrok NSA w Warszawie z dnia 4.11.2010 r., II GSK 619/09).
W tym wypadku eliminacja decyzji nastąpi, jeżeli wystąpi:
- okoliczność stanowiąca podstawę do wznowienia postępowania,
- okoliczność ta będzie stanowić jednocześnie naruszenia prawa i
- nie wystąpią negatywne przesłanki uchylenia.
((3)) okoliczność wznowienia postępowania
Podstawą uchylenia decyzji może być okoliczność, stanowiąca jednocześnie podstawę do wznowienia postępowania. Przyczyny te zostały enumeratywnie podane w {{pu przepis="art. 145 KPA"}}, {{pu przepis="art. 145a KPA"}} i {{pu przepis="art. 240 UOrdynPodatk"}}.
((3)) naruszenie prawa
Sporne jest, czy regulacja odnosi się do przyczyn wznowienia postępowania ujętych tak, jak jest to obecnie w przytoczonych właśnie przypisach (tak AdadmiakBorkowskiKPA, 2007, s. 452) czy wyłącznie do takich, które są jednocześnie naruszeniem prawa (tak: Zimmerman, Glosa do wyroku NSA z dnia 6.1.1999 r., III SA 4728/97, OSP 2000 nr 1, s. 51 i nast.; NSA w wyroku z dnia 12.5.2005 r., FSK 2045/04, Monitor Podatkowy 2006 nr 3, s. 45). Jeżeli przyjmie się drugą koncepcję, to należy mieć na uwadze, że nie da się a priori wskazać enumeratywnie przyczyn, z którymi zawsze związane będzie naruszenie prawa. Z reguły z naruszeniem prawa związane będzie wydanie decyzji na skutek przestępstwa, wydanie decyzji przez organ lub pracownika wyłączonego, bez uzyskania stanowiska innego organu. W pozostałych wypadkach konieczna jest ocena, czy okoliczność dająca podstawę do wznowienia postępowania stanowi jednocześnie naruszenie prawa, musi być więc dokonywana indywidualnie.
((3)) brak negatywnych przesłanek wznowienia postępowania
Wznowienie postępowania wykluczają okoliczności wymienione w {{pu przepis="art. 146 KPA"}}.
W pierwszym wypadku ({{pu przepis="art. 146 § 1 KPA"}}) wznowienie postępowania wyłączone jest na skutek upływu czasu.
Wznowienie postępowania wyłączone jest również wówczas, gdyby nawet w prawidłowo przeprowadzonym postępowaniu musiała zapaść identyczna decyzja. Jest to poniekąd inne ujęcie okoliczności, że okoliczność powodująca możliwość reaktywacji postępowania, nie miała wpływu na treść decyzji.
Chodzi tutaj o takie naruszenia, które nie stanowią podstawy do wznowienia postępowania ani do stwierdzenia nieważności (Kabat w: PrPSAKomentarz, 2009, art. 145 nb. 10).
Należy pamiętać, że tutaj wykazać należy jedynie **możliwość** istotnego wpływu naruszenia przepisów o postępowaniu na treść orzeczenia. Ocena ta następuje na podstawie każdego indywidualnego przypadku z osobna, przy czym ciężar dowodu spoczywa na stronie, która zgłasza zarzut naruszenia prawa (uchwała NSA z dnia 25.4.2005 r., FPS 6/04 (publ. ONSA WSA z 2005 r nr 4, poz. 66)).
Usunięte:
W przypadku skargi na decyzję administracyjną (art. 3 § 2 pkt 1 PrPSA) skarga jest uzasadniona, jeżeli zachodzą podstawy do uchylenia lub stwierdzenia nieważności decyzji (kasacyjna konstrukcja skargi), a więc okoliczności wymienione w art. 145 § 1 pkt 1 i pkt 2 PrPSA. Natomiast stwierdzenie naruszenia prawa (art. 145 § 1 pkt 3 PrPSA) nie prowadzi do eliminacji decyzji z obrotu prawnego (wyrok NSA z dnia 22.4.2008 r., I OSK 693/07 (Legalis)).
Rażące naruszenie prawa nie stanowi podstawy do uchylenia decyzji, lecz do stwierdzenia nieważności decyzji wg art. 145 § 1 pkt 2 PrPSA.
((3)) Formy naruszenia prawa materialnego
Z tym przypadkiem mamy do czynienia, jeżeli organ wydający decyzję lub postanowienie błędnie uznał, że dany przepis obowiązuje lub nie obowiązuje, albo gdy organ dokonał błędnej interpretacji treści (znaczenia) danego przepisu (Jagielska w: HauserWierzbowskiPrPSAKomentarz, 2011, art. 145 nb. 9).
Do kontroli subsumpcji danego stanu faktycznego pod zastosowany przepis prawa materialnego można przejść dopiero wówczas, gdy okaże się, że stan faktyczny przyjęty w zaskarżonym wyroku jest prawidłowy albo nie został skutecznie podważony (wyrok NSA w Warszawie z dnia 4.11.2010 r., II GSK 619/09).
Tutaj chodzi o okoliczności wymienione w {{pu przepis="art. 145 § 1 KPA"}} lub {{pu przepis="art. 145a § 1 KPA"}} albo {{pu przepis="art. 240 UOrdynPodatk"}}
Chodzi tutaj o takie naruszenia, które dają podstawę do wznowienia postępowania, a także naruszenia przepisów postępowania będących podstawą stwierdzenia nieważności
Należy pamiętać, że tutaj wykazać należy jedynie możliwość istotnego wpływu naruszenia przepisów o postępowaniu na treść orzeczenia.
