Alle Kategorien:
 Baza informacji o EUWT
 Komentarze nt. EUWT
 Bibliografia EUWT
 Orzecznictwo dotyczące EUWT
 Prawo o EUWT
  E U W T Zagadnienia Ogolne
  E U W T Zagadnienia Prakt...
  Gospodarka Komunalna
  Gospodarka Przestrzenna
  Miedzynarodowe Prawo Admi...
  Zwiazek Celowy

Wersja [3860]

To jest stara wersja RoszczeniePrewencyjne439KC utworzona przez MarcinKrzymuski, 2008-09-16 12:15:32.

 

Roszczenie prewencyjne z art. 439 1. alternatywa KC


A. Cel roszczenia
Celem roszczenia jest "odwrócenie grożącego niebezpieczeństwa" poprzez przedsięwzięcie niezbędnych ku temu środków. Może ono polegać na podjęciu aktywnych działań (np. zainstalowanie instalacji chroniących sąsiedztwo przed oddziaływaniami), ale także na działaniach pasywnych, w szczególności na zaniechaniu skutkującej szkodą działalności (KaspryszynRadcaPrawny1998, str. 53). Z reguły natomiast działaniem tym nie będzie zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej (KaspryszynRadcaPrawny1998, str. 53).
Środkami niezbędnymi do odwrócenia niebezpieczeństwa będą niewątpliwie te, które zapewniają zapobieżenie grożącej szkodzie w całości przy minimalnym obciążeniu dłużnika. Muszą więc być to środki, które:
  • są zdolne do odwrócenia niebezpieczeństwa,
  • o najmniejszym stopniu ingerencji w sytuację dłużnika (ultima ratio).
Powstaje pytanie, czy i gdzie leży granica zobowiązania dłużnika. Agopszowicz skłaniał się do ograniczenia tych nakładów do wysokości pełnej szkody (AgopszowiczObowiazek1978, str. 117). Lewaszkiewicz-Petrykowska uważała natomiast, iż środki w celu zapobieżenia szkodzie powinny być podejmowane bez względu na ich koszt i konieczne wysiłki (LewaszkiewiczPetrykowskaSPE1974, str. 54; KatnerNP1979, str. 51). Zaproponowana powyżej koncepcja odpowiada temu drugiemu poglądowi. Zasługuje on na uznanie również dlatego, że art. 439 KC
art. 439 KC
Ten, komu wskutek zachowania się innej osoby, w szczególności wskutek braku należytego nadzoru nad ruchem kierowanego przez nią przedsiębiorstwa lub zakładu albo nad stanem posiadanego przez nią budynku lub innego urządzenia, zagraża bezpośrednio szkoda, może żądać, ażeby osoba ta przedsięwzięła środki niezbędne do odwrócenia grożącego niebezpieczeństwa, a w razie potrzeby także, by dała odpowiednie zabezpieczenie.
nie zawiera w tym względzie żadnych ograniczeń. Ograniczenie dotyczące zabezpieczenia ("odpowiednie") nie może zostać przeniesione na żądanie odwrócenia niebezpieczeństwa, albowiem w ten sposób obowiązek zapobieżenia szkodzie zostałby znacznie zrelatywizowany.

B. Przesłanki roszczenia
Przesłanki roszczenia wynikają nie tylko z brzmienia tego przepisu, ale także z jego celowościowej wykładni.

1. Bezpośrednie zagrożenie szkodą
Generalne pojęcie szkody zostało już przybliżone. Art. 439 KC
art. 439 KC
Ten, komu wskutek zachowania się innej osoby, w szczególności wskutek braku należytego nadzoru nad ruchem kierowanego przez nią przedsiębiorstwa lub zakładu albo nad stanem posiadanego przez nią budynku lub innego urządzenia, zagraża bezpośrednio szkoda, może żądać, ażeby osoba ta przedsięwzięła środki niezbędne do odwrócenia grożącego niebezpieczeństwa, a w razie potrzeby także, by dała odpowiednie zabezpieczenie.
obejmuje swym zastosowaniem przypadki, gdy w grę wchodzi wyrządzenie szkody majątkowej jak i niemajątkowej (KaspryszynPalestra1999, str. 12; Safjan w: PietrzykowskiKomentarzKC, wyd. 4, art. 439 nb. 10 inaczej: LewaszkiewiczPetrykowskaSPE1974, str. 54; KatnerNP1979, str. 41; Czachórski w: SystemPrawaCywilnegoTomIIICz1, str. 655).

Zagrożenie szkodą ma miejsce wówczas, gdy można powiedzieć, iż "według zasad rozsądku i doświadczenia życiowego szkoda będzie 'kolejnym etapem wytworzonego niebezpieczeństwa'" (KatnerNP1979, str. 41), a więc "bez potrzeby występowania ogniw pośredniczących" (OhanowiczZbiegNormKC, str. 1650 i nast.).

Zagrożenie szkodą jest bezpośrednie wówczas, gdy do realizacji niebezpieczeństwa nie są konieczne dalsze dodatkowe człony przyczynowo-skutkowe. Istnieje więc niemalże pewność, iż szkoda w najbliższym czasie wystąpi (Safjan w: PietrzykowskiKomentarzKC, wyd. 4, art. 439 nb. 9) Ma ono miejsce także wówczas, gdy szkoda już wystąpiła, ale istnieje ryzyko, że ponownie wystąpi (KatnerNP1979, str. 50).

Źródłem zagrożenia powinno być zdarzenie, które - w razie realizacji szkody - uzasadabuałoby odpowiedzialność deliktową (por. Bieniek w: BieniekKomentarzKC, wyd. 6, art. 439 uw. 3; Safjan w: PietrzykowskiKomentarzKC, wyd. 4, art. 439 nb. 3). Może być nim zarówno działanie jak i zaniechanie

2. Obiektywna naganność zachowania sprawy
Wymóg ten nie jest przewidziany wprost w ustawie i stąd budzi wiele kontrowersji. Przedstawienia czterech możliwych stanowisk dokonał ostatnio Safjan (w: PietrzykowskiKomentarzKC, wyd. 4, art. 439 nb. 7).

Za wymogiem bezprawności zachowania opowiada się m.in. Kasprzyk (KasprzykPalestra1989, str. 17 - 33). Przesłanka ta oznacza sprzeczność z prawem, naruszenie cudzych praw podmiotowych oraz niezgodność z zasadami współżycia społecznego (LewaszkiewiczPetrykowskaSPE1974, str. 52-53). W stosunkach sąsiedzkich miarę tą wyznacza art. 144 KC
art. 144 KC
Właściciel nieruchomości powinien przy wykonywaniu swego prawa powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych.
(KatnerNP1979, str. 47).

3. Legitymacja
Legitymacja czynna przysługuje każdemu podmiotowi, któremu bezpośrednio zagraża szkoda majątkowa,a więc każdy podmiot, którego prawnie chronione dobra lub indywidualne interesy mogłyby doznać uszczerbku, gdyby zrealizowało się istniejące niebezpieczeństwo. Nie jest natomiast dopuszczalne rozszerzenie zakresu uprawnionych o te podmioty, które mogą się jedynie przypadkowo znaleźć w zasięgu niebezpieczeństwa a realizacja zagrożenia zależy w jakimś stopniu od przypadku czy zbiegu okoliczności (Czachórski w: SystemPrawaCywilnegoTomIIICz1, str. 656). Inaczej bowiem mielibyśmy do czynienia z możliwością zgłaszania niedopuszczalnej na gruncie polskiego prawa cywilnego actio popularis.

Legitymowanym biernie jest z kolei ten podmiot, którego zachowanie prowadzi do powstania bezpośredniego niebezpieczeństwa szkody dla innych. Odpowiedzialnym będzie więc ten podmiot, który odpowiadałby w razie wystąpienia szkody (KatnerNP1979, str. 42). Zachowaniem może być tu zarówno własne zaniechanie (na co wskazuje treść przepisu) jak i działanie, jak i cudze, o ile podmiot ponosiłby odpowiedzialność za nie w razie, gdyby szkoda faktycznie wystąpiła, np. art. 427 KC
art. 427 KC
Kto z mocy ustawy lub umowy jest zobowiązany do nadzoru nad osobą, której z powodu wieku albo stanu psychicznego lub cielesnego winy poczytać nie można, ten obowiązany jest do naprawienia szkody wyrządzonej przez tę osobę, chyba że uczynił zadość obowiązkowi nadzoru albo że szkoda byłaby powstała także przy starannym wykonywaniu nadzoru. Przepis ten stosuje się również do osób wykonywających bez obowiązku ustawowego ani umownego stałą pieczę nad osobą, której z powodu wieku albo stanu psychicznego lub cielesnego winy poczytać nie można.
, art. 429 KC
art. 429 KC
Kto powierza wykonanie czynności drugiemu, ten jest odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną przez sprawcę przy wykonywaniu powierzonej mu czynności, chyba że nie ponosi winy w wyborze albo że wykonanie czynności powierzył osobie, przedsiębiorstwu lub zakładowi, które w zakresie swej działalności zawodowej trudnią się wykonywaniem takich czynności.
, art. 430 KC
art. 430 KC
Kto na własny rachunek powierza wykonanie czynności osobie, która przy wykonywaniu tej czynności podlega jego kierownictwu i ma obowiązek stosować się do jego wskazówek, ten jest odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną z winy tej osoby przy wykonywaniu powierzonej jej czynności.
i art. 417 KC
art. 417 KC
§ 1. Za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonywaniu władzy publicznej ponosi odpowiedzialność Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego lub inna osoba prawna wykonująca tę władzę z mocy prawa.
§ 2. Jeżeli wykonywanie zadań z zakresu władzy publicznej zlecono, na podstawie porozumienia, jednostce samorządu terytorialnego albo innej osobie prawnej, solidarną odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę ponosi ich wykonawca oraz zlecająca je jednostka samorządu terytorialnego albo Skarb Państwa.
i nast. (Czachórski w: SystemPrawaCywilnegoTomIIICz1, str. 657).

C. Stosunek do innych roszczeń o zaniechanie
Art. 439 KC
art. 439 KC
Ten, komu wskutek zachowania się innej osoby, w szczególności wskutek braku należytego nadzoru nad ruchem kierowanego przez nią przedsiębiorstwa lub zakładu albo nad stanem posiadanego przez nią budynku lub innego urządzenia, zagraża bezpośrednio szkoda, może żądać, ażeby osoba ta przedsięwzięła środki niezbędne do odwrócenia grożącego niebezpieczeństwa, a w razie potrzeby także, by dała odpowiednie zabezpieczenie.
może wchodzić w kolizję z art. 222 § 1 KC
art. 222 KC
§ 1. Właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby rzecz została mu wydana, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą.
§ 2. Przeciwko osobie, która narusza własność w inny sposób aniżeli przez pozbawienie właściciela faktycznego władztwa nad rzeczą, przysługuje właścicielowi roszczenie o przywrócenie stanu zgodnego z prawem i o zaniechanie naruszeń.
w zw. z art. 144 KC
art. 144 KC
Właściciel nieruchomości powinien przy wykonywaniu swego prawa powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych.
, z art. 24 § 1 zd. 1 KC
art. 24 KC
§ 1. Ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia może on także żądać, ażeby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności ażeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. Na zasadach przewidzianych w kodeksie może on również żądać zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny.
§ 2. Jeżeli wskutek naruszenia dobra osobistego została wyrządzona szkoda majątkowa, poszkodowany może żądać jej naprawienia na zasadach ogólnych.
§ 3. Przepisy powyższe nie uchybiają uprawnieniom przewidzianym w innych przepisach, w szczególności w prawie autorskim oraz w prawie wynalazczym.
oraz - w zakresie związanym z ochroną środowiska - z art. 323 ust. 1 PrOchrŚrodow
art. 323 PrOchrŚrodow
1. Każdy, komu przez bezprawne oddziaływanie na środowisko bezpośrednio zagraża szkoda lub została mu wyrządzona szkoda, może żądać od podmiotu odpowiedzialnego za to zagrożenie lub naruszenie przywrócenia stanu zgodnego z prawem i podjęcia środków zapobiegawczych, w szczególności przez zamontowanie instalacji lub urządzeń zabezpieczających przed zagrożeniem lub naruszeniem; w razie gdy jest to niemożliwe lub nadmiernie utrudnione, może on żądać zaprzestania działalności powodującej to zagrożenie lub naruszenie.
2. Jeżeli zagrożenie lub naruszenie dotyczy środowiska jako dobra wspólnego, z roszczeniem, o którym mowa w ust. 1, może wystąpić Skarb Państwa, jednostka samorządu terytorialnego, a także organizacja ekologiczna.
.

1. Relacja art. 439 KC
art. 439 KC
Ten, komu wskutek zachowania się innej osoby, w szczególności wskutek braku należytego nadzoru nad ruchem kierowanego przez nią przedsiębiorstwa lub zakładu albo nad stanem posiadanego przez nią budynku lub innego urządzenia, zagraża bezpośrednio szkoda, może żądać, ażeby osoba ta przedsięwzięła środki niezbędne do odwrócenia grożącego niebezpieczeństwa, a w razie potrzeby także, by dała odpowiednie zabezpieczenie.
do art. 222 § 1 KC
art. 222 KC
§ 1. Właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby rzecz została mu wydana, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą.
§ 2. Przeciwko osobie, która narusza własność w inny sposób aniżeli przez pozbawienie właściciela faktycznego władztwa nad rzeczą, przysługuje właścicielowi roszczenie o przywrócenie stanu zgodnego z prawem i o zaniechanie naruszeń.
w zw. z art. 144 KC
art. 144 KC
Właściciel nieruchomości powinien przy wykonywaniu swego prawa powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z nieruchomości sąsiednich ponad przeciętną miarę, wynikającą ze społeczno-gospodarczego przeznaczenia nieruchomości i stosunków miejscowych.

Jeżeli stan faktyczny wypełnia hipotezy obydwu norm, należy - zdaniem Ohanowicza, stosować obie (OhanowiczZbiegNormKC, str.1512). Możliwe jest także, iż sytuacja spełniać będzie wymagania tylko jednego z przepisów. Wówczas oczywiście stosować należy tylko ten jeden przepis (więcej na ten temat: KaspryszynPalestra1999, str. 15).
 (image: http://euwt.eu/Schemat_zbiegu_przepisow_KC_1.png)

2. Relacja art. 439 KC
art. 439 KC
Ten, komu wskutek zachowania się innej osoby, w szczególności wskutek braku należytego nadzoru nad ruchem kierowanego przez nią przedsiębiorstwa lub zakładu albo nad stanem posiadanego przez nią budynku lub innego urządzenia, zagraża bezpośrednio szkoda, może żądać, ażeby osoba ta przedsięwzięła środki niezbędne do odwrócenia grożącego niebezpieczeństwa, a w razie potrzeby także, by dała odpowiednie zabezpieczenie.
do art. 24 § 1 zd. 1 KC
art. 24 KC
§ 1. Ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia może on także żądać, ażeby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności ażeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. Na zasadach przewidzianych w kodeksie może on również żądać zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny.
§ 2. Jeżeli wskutek naruszenia dobra osobistego została wyrządzona szkoda majątkowa, poszkodowany może żądać jej naprawienia na zasadach ogólnych.
§ 3. Przepisy powyższe nie uchybiają uprawnieniom przewidzianym w innych przepisach, w szczególności w prawie autorskim oraz w prawie wynalazczym.

Tutaj problematyczne jest w ogóle ustalenie, czy możliwy jest zbieg obydwu norm. Spór ten opiera się na wykładni pojęcia szkoda w art. 439 KC
art. 439 KC
Ten, komu wskutek zachowania się innej osoby, w szczególności wskutek braku należytego nadzoru nad ruchem kierowanego przez nią przedsiębiorstwa lub zakładu albo nad stanem posiadanego przez nią budynku lub innego urządzenia, zagraża bezpośrednio szkoda, może żądać, ażeby osoba ta przedsięwzięła środki niezbędne do odwrócenia grożącego niebezpieczeństwa, a w razie potrzeby także, by dała odpowiednie zabezpieczenie.
. (KaspryszynPalestra1999, str. 12). Przyjmując - za większością - iż art. 439 KC
art. 439 KC
Ten, komu wskutek zachowania się innej osoby, w szczególności wskutek braku należytego nadzoru nad ruchem kierowanego przez nią przedsiębiorstwa lub zakładu albo nad stanem posiadanego przez nią budynku lub innego urządzenia, zagraża bezpośrednio szkoda, może żądać, ażeby osoba ta przedsięwzięła środki niezbędne do odwrócenia grożącego niebezpieczeństwa, a w razie potrzeby także, by dała odpowiednie zabezpieczenie.
chroni także przed szkodą niemajątkową, dochodzimy do konkluzji, iż możliwy jest zbieg obydwu przepisów. Wg Kaspryszyna zastosowanie powinien wówczas znaleźć art. 439 KC
art. 439 KC
Ten, komu wskutek zachowania się innej osoby, w szczególności wskutek braku należytego nadzoru nad ruchem kierowanego przez nią przedsiębiorstwa lub zakładu albo nad stanem posiadanego przez nią budynku lub innego urządzenia, zagraża bezpośrednio szkoda, może żądać, ażeby osoba ta przedsięwzięła środki niezbędne do odwrócenia grożącego niebezpieczeństwa, a w razie potrzeby także, by dała odpowiednie zabezpieczenie.
, mimo iż przewiduje surowsze wymagania niż art. 24 § 1 zd. 1 KC
art. 24 KC
§ 1. Ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia może on także żądać, ażeby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności ażeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. Na zasadach przewidzianych w kodeksie może on również żądać zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny.
§ 2. Jeżeli wskutek naruszenia dobra osobistego została wyrządzona szkoda majątkowa, poszkodowany może żądać jej naprawienia na zasadach ogólnych.
§ 3. Przepisy powyższe nie uchybiają uprawnieniom przewidzianym w innych przepisach, w szczególności w prawie autorskim oraz w prawie wynalazczym.
, ograniczający się w zasadzie do - i tak przecież domniemywanej - bezprawności zagrożenia dobra osobistego (KaspryszynPalestra1999, str. 13).
 (image: http://euwt.eu/Schemat_zbiegu_przepisow_KC_2.png)
Odmienny pogląd reprezentuje Bieniek (w: BieniekKomentarzKC, wyd. 6, art. 439 uw. 2 c)), którego zdaniem art. 24 KC
art. 24 KC
§ 1. Ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia może on także żądać, ażeby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności ażeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. Na zasadach przewidzianych w kodeksie może on również żądać zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny.
§ 2. Jeżeli wskutek naruszenia dobra osobistego została wyrządzona szkoda majątkowa, poszkodowany może żądać jej naprawienia na zasadach ogólnych.
§ 3. Przepisy powyższe nie uchybiają uprawnieniom przewidzianym w innych przepisach, w szczególności w prawie autorskim oraz w prawie wynalazczym.
stanowi lex specialis do art. 439 KC
art. 439 KC
Ten, komu wskutek zachowania się innej osoby, w szczególności wskutek braku należytego nadzoru nad ruchem kierowanego przez nią przedsiębiorstwa lub zakładu albo nad stanem posiadanego przez nią budynku lub innego urządzenia, zagraża bezpośrednio szkoda, może żądać, ażeby osoba ta przedsięwzięła środki niezbędne do odwrócenia grożącego niebezpieczeństwa, a w razie potrzeby także, by dała odpowiednie zabezpieczenie.
. Pogląd ten natmmiast zdecydowanie odrzuca Safjan (w: PietrzykowskiKomentarzKC, wyd. 4, art. 439 nb. 5).

3. Relacja art. 439 do art. 323 ust. 1 PrOchrŚrodow
art. 323 PrOchrŚrodow
1. Każdy, komu przez bezprawne oddziaływanie na środowisko bezpośrednio zagraża szkoda lub została mu wyrządzona szkoda, może żądać od podmiotu odpowiedzialnego za to zagrożenie lub naruszenie przywrócenia stanu zgodnego z prawem i podjęcia środków zapobiegawczych, w szczególności przez zamontowanie instalacji lub urządzeń zabezpieczających przed zagrożeniem lub naruszeniem; w razie gdy jest to niemożliwe lub nadmiernie utrudnione, może on żądać zaprzestania działalności powodującej to zagrożenie lub naruszenie.
2. Jeżeli zagrożenie lub naruszenie dotyczy środowiska jako dobra wspólnego, z roszczeniem, o którym mowa w ust. 1, może wystąpić Skarb Państwa, jednostka samorządu terytorialnego, a także organizacja ekologiczna.
.

Problem ten został omówiony w opracowaniu dotyczącym art. 323 ust. 1 PrOchrŚrodow
art. 323 PrOchrŚrodow
1. Każdy, komu przez bezprawne oddziaływanie na środowisko bezpośrednio zagraża szkoda lub została mu wyrządzona szkoda, może żądać od podmiotu odpowiedzialnego za to zagrożenie lub naruszenie przywrócenia stanu zgodnego z prawem i podjęcia środków zapobiegawczych, w szczególności przez zamontowanie instalacji lub urządzeń zabezpieczających przed zagrożeniem lub naruszeniem; w razie gdy jest to niemożliwe lub nadmiernie utrudnione, może on żądać zaprzestania działalności powodującej to zagrożenie lub naruszenie.
2. Jeżeli zagrożenie lub naruszenie dotyczy środowiska jako dobra wspólnego, z roszczeniem, o którym mowa w ust. 1, może wystąpić Skarb Państwa, jednostka samorządu terytorialnego, a także organizacja ekologiczna.
(zob. pkt D.2.).


Literatura:
Zamówienia:
Wybrane zagadnienia cywilnoprawnej ochrony środowiska : materiały konferencyjne / red. nauk. Wojciech Radecki ; Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego - Akademia Rolnicza; Warszawa : Wydaw. SGGW-AR, 1990.
Wojciech Radecki, Odpowiedzialność cywilna w ochronie środowiska, Ossolineum 1987, ISBN 83-04-02605-8 

CategorySkrypty CategoryRoszczeniaPrewencyjne CategoryZobowiazaniaPozaumowne
Na tej stronie nie ma komentarzy