Wersja [14125]
To jest stara wersja ZmianyWFunduszachEmerytalnych utworzona przez MarcinKrzymuski, 2011-03-30 17:56:02.
Inhaltsverzeichnis des Artikels
A. Przedmiot analizy
B. Charakterystyka zmian
C. System emerytalny w Niemczech
1. Zabezpieczenie ustawowe
2. Zabezpieczenie zakładowe (b...
3. Zabezpieczenia prywatne wsp...
a. Riester-Rente
b. Rürup-Rente
4. Zabezpieczenia prywatne nie...
D. Reforma systemu emerytalnego
E. Porównanie problemów
F. Wnioski dla polskich regula...
B. Charakterystyka zmian
C. System emerytalny w Niemczech
1. Zabezpieczenie ustawowe
2. Zabezpieczenie zakładowe (b...
3. Zabezpieczenia prywatne wsp...
a. Riester-Rente
b. Rürup-Rente
4. Zabezpieczenia prywatne nie...
D. Reforma systemu emerytalnego
E. Porównanie problemów
F. Wnioski dla polskich regula...
Opinia nt. zmian w funduszach emerytalnych
A. Przedmiot analizy
Ustawa z 25 marca 2011 - zob. tekst uchwalonej i przekazanej do Senatu ustawy (strona projektu)
B. Charakterystyka zmian
Zmiany polegają przede wszystkim na:
- obniżenie wysokości składki przekazywanej przez ZUS do wybranego przez ubezpieczonego OFE z 7,3% podstawy wymiaru do 3,5 % podstawy wymiaru składki,
- utworzenie w ZUS subkonta ubezpieczonego i ewidencjonowanie na nim części składki nie przekazywanej do OFE, a która będzie podlegała waloryzacji,
- zmiana zasad lokowania przez OFE swoich aktywów poprzez zwiększenie limitów na inwestycje w akcje i jednoczesne ograniczenie możliwości ich lokowania w obligacje skarbowe,
- wprowadzenie zakazu akwizycji zarówno na rynku pierwotnym jak i wtórnym,
- wprowadzenie indywidualnych kont zabezpieczenia emerytalnego (na podstawie opinii Witolda Kozińskiego, NBP, z 24 marca 2011).
C. System emerytalny w Niemczech
W Niemczech system zabezpieczenia emerytalnego opiera się na
- zabezpieczeniu ustawowym (gesetzliche Altersvorsorge),
- zabezpieczeniu zakładowym (betriebliche Altersvorsorge) oraz
- zabezpieczeniu prywatnym (private Altersvorsorge).
1. Zabezpieczenie ustawowe
Jest to forma ubezpieczenia obowiązkowego dla pracowników fizycznych (Arbeiter) i umysłowych (Angestellte), jak również bezrobotnych pobierających zasiłek i innych grup zawodowych. Warunki uzyskania renty regularnej jest ukończenie 65 lat życia oraz posiadanie co najmniej 5 lat okresów ubezpieczenia. Od 2012 r. wymagany wiek emerytalny zwiększa się o jeden miesiąc dla każdego kolejnego rocznika (począwszy od 1947 a skończywszy na 1958). Natomiast dla roczników 1959 i nast. wiek emerytalny jest wyższy o dwa miesiące od tego dla poprzedniego rocznika.
Wcześniejsza emerytura jest dopuszczalna dla osób, które ukończyły 63 rok życia i mają co najmniej 35 lat stażu ubezpieczeniowego.
2. Zabezpieczenie zakładowe (betriebliche Altersversorgung - bAV)
Stanowi drugi filar ubezpieczenia emerytalnego i polega na tym, że pracodawca - z uwagi na stosunek pracy - przyrzeka pracownikowi pewne świadczenia na wypadek osiągnięcia określonego wieku, inwalidztwa lub śmierci). Zasady są uregulowane w Gesetz zur Verbesserung der betrieblichen Altersversorgung (BetrAVG). W ustawie tej przewidziane są różne możliwości zapewnienia zabezpieczenia emerytalnego pracowników: Direktzusage, Pensionskasse, Pensionsfonds, Unterstützungskasse, Direktversicherung. Polegają one głównie na tym, iż pewnego rodzaju świadczenia dodatkowe, jak ekwiwalent za urlop, dodatek bożonarodzeniowy, wynagrodzenie za nadgodziny, jest przeznaczane na składki emerytalne. Pracodawca w porozumieniu z pracownikiem (indywidualnie albo w umowie zakładowej) decydują o tym która z wymienionych form gromadzenia środków obowiązuje w zakładzie. Dopuszczalne jest również, iż pracodawca z własnych środków dofinansowuje składki na zabezpieczenie.
3. Zabezpieczenia prywatne wspierane przez państwo
Ta forma zabezpieczenia emerytalnego polega na gromadzeniu kapitału przez oszczędzającego i jego wypłacie w formie renty (wg planu) albo jednorazowo do rąk ubezpieczonego lub osoby uposażonej. Do tej grupy należą zarówno mechanizmy wspierane przez państwo (Riester-Rente i Rürup-Rente) jak i nie wspierane przez państwo (plany oszczędnościowe funduszy akcyjnych oraz nieruchomości).
Jest to forma ubezpieczenia obowiązkowego dla pracowników fizycznych (Arbeiter) i umysłowych (Angestellte), jak również bezrobotnych pobierających zasiłek i innych grup zawodowych. Warunki uzyskania renty regularnej jest ukończenie 65 lat życia oraz posiadanie co najmniej 5 lat okresów ubezpieczenia. Od 2012 r. wymagany wiek emerytalny zwiększa się o jeden miesiąc dla każdego kolejnego rocznika (począwszy od 1947 a skończywszy na 1958). Natomiast dla roczników 1959 i nast. wiek emerytalny jest wyższy o dwa miesiące od tego dla poprzedniego rocznika.
Wcześniejsza emerytura jest dopuszczalna dla osób, które ukończyły 63 rok życia i mają co najmniej 35 lat stażu ubezpieczeniowego.
Stanowi drugi filar ubezpieczenia emerytalnego i polega na tym, że pracodawca - z uwagi na stosunek pracy - przyrzeka pracownikowi pewne świadczenia na wypadek osiągnięcia określonego wieku, inwalidztwa lub śmierci). Zasady są uregulowane w Gesetz zur Verbesserung der betrieblichen Altersversorgung (BetrAVG). W ustawie tej przewidziane są różne możliwości zapewnienia zabezpieczenia emerytalnego pracowników: Direktzusage, Pensionskasse, Pensionsfonds, Unterstützungskasse, Direktversicherung. Polegają one głównie na tym, iż pewnego rodzaju świadczenia dodatkowe, jak ekwiwalent za urlop, dodatek bożonarodzeniowy, wynagrodzenie za nadgodziny, jest przeznaczane na składki emerytalne. Pracodawca w porozumieniu z pracownikiem (indywidualnie albo w umowie zakładowej) decydują o tym która z wymienionych form gromadzenia środków obowiązuje w zakładzie. Dopuszczalne jest również, iż pracodawca z własnych środków dofinansowuje składki na zabezpieczenie.
Ta forma zabezpieczenia emerytalnego polega na gromadzeniu kapitału przez oszczędzającego i jego wypłacie w formie renty (wg planu) albo jednorazowo do rąk ubezpieczonego lub osoby uposażonej. Do tej grupy należą zarówno mechanizmy wspierane przez państwo (Riester-Rente i Rürup-Rente) jak i nie wspierane przez państwo (plany oszczędnościowe funduszy akcyjnych oraz nieruchomości).
a. Riester-Rente
Riester-Rente polega na wspieraniu przez państwo poprzez dopłaty składek na prywatne ubezpieczenia. Uprawnione do otrzymywanie dopłat są tylko pewne kategorie osób (m.in. osoby obowiązkowo ubezpieczone w ramach ustawowego zabezpieczenia emerytalnego, urzędnicy itp.). Zasady dofinansowania zostały uregulowane w Gesetz vom 29. Juni 2001 zur Reform der gesetzlichen Rentenversicherung und zur Förderung eines kapitalgedeckten Altersvorsorgevermögens (BGBl. I S. 1310). Punkty krytyczne zostały ujęte w Wikipedii.
b. Rürup-Rente
Rürup-Rente
Riester-Rente polega na wspieraniu przez państwo poprzez dopłaty składek na prywatne ubezpieczenia. Uprawnione do otrzymywanie dopłat są tylko pewne kategorie osób (m.in. osoby obowiązkowo ubezpieczone w ramach ustawowego zabezpieczenia emerytalnego, urzędnicy itp.). Zasady dofinansowania zostały uregulowane w Gesetz vom 29. Juni 2001 zur Reform der gesetzlichen Rentenversicherung und zur Förderung eines kapitalgedeckten Altersvorsorgevermögens (BGBl. I S. 1310). Punkty krytyczne zostały ujęte w Wikipedii.
b. Rürup-Rente
Rürup-Rente
4. Zabezpieczenia prywatne nie wspierane przez państwo
Tutaj chodzi przede wszystkim o plany oszczędnościowe funduszy akcyjnych, lokowanie środków w nieruchomościach, ubezpieczenia na życie itp..
Tutaj chodzi przede wszystkim o plany oszczędnościowe funduszy akcyjnych, lokowanie środków w nieruchomościach, ubezpieczenia na życie itp..
D. Reforma systemu emerytalnego
E. Porównanie problemów
F. Wnioski dla polskich regulacji
CategoryOpiniePrawne CategoryPrawoPubliczne CategoryPrawoObce
Na tej stronie nie ma komentarzy
