Wiki source for ZmianyWFunduszachEmerytalnych
====Opinia nt. zmian w funduszach emerytalnych====
== ''uwaga - temat nieaktualny'' ==
((1)) Przedmiot analizy
Ustawa z 25 marca 2011 - zob. [[http://orka.sejm.gov.pl/opinie6.nsf/nazwa/3946_u/$file/3946_u.pdf tekst]] uchwalonej i przekazanej do Senatu ustawy (strona [[http://orka.sejm.gov.pl/proc6.nsf/opisy/3946.htm projektu]])
((1)) Charakterystyka zmian
Zmiany polegają przede wszystkim na:
- obniżenie wysokości składki przekazywanej przez ZUS do wybranego przez ubezpieczonego OFE z 7,3% podstawy wymiaru do 3,5 % podstawy wymiaru składki,
- utworzenie w ZUS subkonta ubezpieczonego i ewidencjonowanie na nim części składki nie przekazywanej do OFE, a która będzie podlegała waloryzacji,
- zmiana zasad lokowania przez OFE swoich aktywów poprzez zwiększenie limitów na inwestycje w akcje i jednoczesne ograniczenie możliwości ich lokowania w obligacje skarbowe,
- wprowadzenie zakazu akwizycji zarówno na rynku pierwotnym jak i wtórnym,
- wprowadzenie indywidualnych kont zabezpieczenia emerytalnego (na podstawie [[http://orka.sejm.gov.pl/Druki6ka.nsf/0/45D2F06FC4F20008C1257861003F5266?OpenDocument opinii Witolda Kozińskiego, NBP, z 24 marca 2011]]).
((1)) System emerytalny w Niemczech
W Niemczech system zabezpieczenia emerytalnego opiera się na
- zabezpieczeniu ustawowym (gesetzliche Altersvorsorge),
- zabezpieczeniu zakładowym (betriebliche Altersvorsorge) oraz
- zabezpieczeniu prywatnym (private Altersvorsorge).
Funkcjonowanie tego systemu jest oparte na "umowie pokoleniowej" (Generationenvertrag), zgodnie z którą składki obecnie pracujących są przeznaczane na wypłaty świadczeń na aktualnych emerytów. Natomiast pracujący nabywają w ten sposób ekspektatywę świadczeń. Zasady zabezpieczenia emerytalnego reguluje [[http://bundesrecht.juris.de/sgb_6/ SGB VI]] (Sozialgesetzbuch. Sechstes Buch).
((2)) Zabezpieczenie ustawowe
Jest to forma ubezpieczenia obowiązkowego dla pracowników fizycznych (Arbeiter) i umysłowych (Angestellte), jak również bezrobotnych pobierających zasiłek i innych grup zawodowych. Warunki uzyskania renty regularnej jest ukończenie 65 lat życia oraz posiadanie co najmniej 5 lat okresów ubezpieczenia. Od 2012 r. wymagany wiek emerytalny zwiększa się o jeden miesiąc dla każdego kolejnego rocznika (począwszy od 1947 a skończywszy na 1958). Natomiast dla roczników 1959 i nast. wiek emerytalny jest wyższy o dwa miesiące od tego dla poprzedniego rocznika.
Wcześniejsza emerytura jest dopuszczalna dla osób, które ukończyły 63 rok życia i mają co najmniej 35 lat stażu ubezpieczeniowego.
((2)) Zabezpieczenie zakładowe (betriebliche Altersversorgung - bAV)
Stanowi drugi filar ubezpieczenia emerytalnego i polega na tym, że pracodawca - z uwagi na stosunek pracy - przyrzeka pracownikowi pewne świadczenia na wypadek osiągnięcia określonego wieku, inwalidztwa lub śmierci). Zasady są uregulowane w [[http://bundesrecht.juris.de/betravg/index.html Gesetz zur Verbesserung der betrieblichen Altersversorgung (BetrAVG)]]. W ustawie tej przewidziane są różne możliwości zapewnienia zabezpieczenia emerytalnego pracowników: Direktzusage, Pensionskasse, Pensionsfonds, Unterstützungskasse, Direktversicherung. Polegają one głównie na tym, iż pewnego rodzaju świadczenia dodatkowe, jak ekwiwalent za urlop, dodatek bożonarodzeniowy, wynagrodzenie za nadgodziny, jest przeznaczane na składki emerytalne. Pracodawca w porozumieniu z pracownikiem (indywidualnie albo w umowie zakładowej) decydują o tym która z wymienionych form gromadzenia środków obowiązuje w zakładzie. Dopuszczalne jest również, iż pracodawca z własnych środków dofinansowuje składki na zabezpieczenie.
((2)) Zabezpieczenia prywatne wspierane przez państwo
Ta forma zabezpieczenia emerytalnego polega na gromadzeniu kapitału przez oszczędzającego i jego wypłacie w formie renty (wg planu) albo jednorazowo do rąk ubezpieczonego lub osoby uposażonej. Do tej grupy należą zarówno mechanizmy wspierane przez państwo (Riester-Rente i Rürup-Rente) jak i nie wspierane przez państwo (plany oszczędnościowe funduszy akcyjnych oraz nieruchomości).
((3)) Riester-Rente
Riester-Rente polega na wspieraniu przez państwo poprzez dopłaty składek na prywatne ubezpieczenia. Uprawnione do otrzymywanie dopłat są tylko pewne kategorie osób (m.in. osoby obowiązkowo ubezpieczone w ramach ustawowego zabezpieczenia emerytalnego, urzędnicy itp.). Możliwe jest wypłacenie 30% zgromadzonej sumy na początku uzyskania uprawnień emerytalnych. Zasady dofinansowania zostały uregulowane w [[http://beck-online.beck.de/Default.aspx?vpath=bibdata%2Fges_nomos%2FAVmG%2Fcont%2FAVmG.htm Gesetz vom 29. Juni 2001 zur Reform der gesetzlichen Rentenversicherung und zur Förderung eines kapitalgedeckten Altersvorsorgevermögens]] (BGBl. I S. 1310). Punkty krytyczne zostały ujęte w [[http://de.wikipedia.org/wiki/Riester-Rente#Kritik_am_Konzept Wikipedii]].
((3)) Rürup-Rente (Basisrente)
Rürup-Rente polega natomiast na zasadach zbliżonych do zabezpieczenia ustawowego, z tym że w tym wypadku następuje kumulacja składek (a nie wypłata ubezpieczonym pobierającym świadczenia) i nie ma możliwości wypłaty zgromadzonych kwot. Zostają one rozłożone na okres pobierania emerytury. Podstawą uzyskania emerytury w ten sposób jest umowa
((2)) Zabezpieczenia prywatne nie wspierane przez państwo
Tutaj chodzi przede wszystkim o plany oszczędnościowe funduszy akcyjnych, lokowanie środków w nieruchomościach, ubezpieczenia na życie itp..
((1)) Reforma systemu emerytalnego
((1)) Porównanie problemów
((1)) Wnioski dla polskich regulacji
----
CategoryOpiniePrawne CategoryPrawoPubliczne CategoryPrawoNiemieckie CategoryHKP CategoryPrawoSocjalne
== ''uwaga - temat nieaktualny'' ==
((1)) Przedmiot analizy
Ustawa z 25 marca 2011 - zob. [[http://orka.sejm.gov.pl/opinie6.nsf/nazwa/3946_u/$file/3946_u.pdf tekst]] uchwalonej i przekazanej do Senatu ustawy (strona [[http://orka.sejm.gov.pl/proc6.nsf/opisy/3946.htm projektu]])
((1)) Charakterystyka zmian
Zmiany polegają przede wszystkim na:
- obniżenie wysokości składki przekazywanej przez ZUS do wybranego przez ubezpieczonego OFE z 7,3% podstawy wymiaru do 3,5 % podstawy wymiaru składki,
- utworzenie w ZUS subkonta ubezpieczonego i ewidencjonowanie na nim części składki nie przekazywanej do OFE, a która będzie podlegała waloryzacji,
- zmiana zasad lokowania przez OFE swoich aktywów poprzez zwiększenie limitów na inwestycje w akcje i jednoczesne ograniczenie możliwości ich lokowania w obligacje skarbowe,
- wprowadzenie zakazu akwizycji zarówno na rynku pierwotnym jak i wtórnym,
- wprowadzenie indywidualnych kont zabezpieczenia emerytalnego (na podstawie [[http://orka.sejm.gov.pl/Druki6ka.nsf/0/45D2F06FC4F20008C1257861003F5266?OpenDocument opinii Witolda Kozińskiego, NBP, z 24 marca 2011]]).
((1)) System emerytalny w Niemczech
W Niemczech system zabezpieczenia emerytalnego opiera się na
- zabezpieczeniu ustawowym (gesetzliche Altersvorsorge),
- zabezpieczeniu zakładowym (betriebliche Altersvorsorge) oraz
- zabezpieczeniu prywatnym (private Altersvorsorge).
Funkcjonowanie tego systemu jest oparte na "umowie pokoleniowej" (Generationenvertrag), zgodnie z którą składki obecnie pracujących są przeznaczane na wypłaty świadczeń na aktualnych emerytów. Natomiast pracujący nabywają w ten sposób ekspektatywę świadczeń. Zasady zabezpieczenia emerytalnego reguluje [[http://bundesrecht.juris.de/sgb_6/ SGB VI]] (Sozialgesetzbuch. Sechstes Buch).
((2)) Zabezpieczenie ustawowe
Jest to forma ubezpieczenia obowiązkowego dla pracowników fizycznych (Arbeiter) i umysłowych (Angestellte), jak również bezrobotnych pobierających zasiłek i innych grup zawodowych. Warunki uzyskania renty regularnej jest ukończenie 65 lat życia oraz posiadanie co najmniej 5 lat okresów ubezpieczenia. Od 2012 r. wymagany wiek emerytalny zwiększa się o jeden miesiąc dla każdego kolejnego rocznika (począwszy od 1947 a skończywszy na 1958). Natomiast dla roczników 1959 i nast. wiek emerytalny jest wyższy o dwa miesiące od tego dla poprzedniego rocznika.
Wcześniejsza emerytura jest dopuszczalna dla osób, które ukończyły 63 rok życia i mają co najmniej 35 lat stażu ubezpieczeniowego.
((2)) Zabezpieczenie zakładowe (betriebliche Altersversorgung - bAV)
Stanowi drugi filar ubezpieczenia emerytalnego i polega na tym, że pracodawca - z uwagi na stosunek pracy - przyrzeka pracownikowi pewne świadczenia na wypadek osiągnięcia określonego wieku, inwalidztwa lub śmierci). Zasady są uregulowane w [[http://bundesrecht.juris.de/betravg/index.html Gesetz zur Verbesserung der betrieblichen Altersversorgung (BetrAVG)]]. W ustawie tej przewidziane są różne możliwości zapewnienia zabezpieczenia emerytalnego pracowników: Direktzusage, Pensionskasse, Pensionsfonds, Unterstützungskasse, Direktversicherung. Polegają one głównie na tym, iż pewnego rodzaju świadczenia dodatkowe, jak ekwiwalent za urlop, dodatek bożonarodzeniowy, wynagrodzenie za nadgodziny, jest przeznaczane na składki emerytalne. Pracodawca w porozumieniu z pracownikiem (indywidualnie albo w umowie zakładowej) decydują o tym która z wymienionych form gromadzenia środków obowiązuje w zakładzie. Dopuszczalne jest również, iż pracodawca z własnych środków dofinansowuje składki na zabezpieczenie.
((2)) Zabezpieczenia prywatne wspierane przez państwo
Ta forma zabezpieczenia emerytalnego polega na gromadzeniu kapitału przez oszczędzającego i jego wypłacie w formie renty (wg planu) albo jednorazowo do rąk ubezpieczonego lub osoby uposażonej. Do tej grupy należą zarówno mechanizmy wspierane przez państwo (Riester-Rente i Rürup-Rente) jak i nie wspierane przez państwo (plany oszczędnościowe funduszy akcyjnych oraz nieruchomości).
((3)) Riester-Rente
Riester-Rente polega na wspieraniu przez państwo poprzez dopłaty składek na prywatne ubezpieczenia. Uprawnione do otrzymywanie dopłat są tylko pewne kategorie osób (m.in. osoby obowiązkowo ubezpieczone w ramach ustawowego zabezpieczenia emerytalnego, urzędnicy itp.). Możliwe jest wypłacenie 30% zgromadzonej sumy na początku uzyskania uprawnień emerytalnych. Zasady dofinansowania zostały uregulowane w [[http://beck-online.beck.de/Default.aspx?vpath=bibdata%2Fges_nomos%2FAVmG%2Fcont%2FAVmG.htm Gesetz vom 29. Juni 2001 zur Reform der gesetzlichen Rentenversicherung und zur Förderung eines kapitalgedeckten Altersvorsorgevermögens]] (BGBl. I S. 1310). Punkty krytyczne zostały ujęte w [[http://de.wikipedia.org/wiki/Riester-Rente#Kritik_am_Konzept Wikipedii]].
((3)) Rürup-Rente (Basisrente)
Rürup-Rente polega natomiast na zasadach zbliżonych do zabezpieczenia ustawowego, z tym że w tym wypadku następuje kumulacja składek (a nie wypłata ubezpieczonym pobierającym świadczenia) i nie ma możliwości wypłaty zgromadzonych kwot. Zostają one rozłożone na okres pobierania emerytury. Podstawą uzyskania emerytury w ten sposób jest umowa
((2)) Zabezpieczenia prywatne nie wspierane przez państwo
Tutaj chodzi przede wszystkim o plany oszczędnościowe funduszy akcyjnych, lokowanie środków w nieruchomościach, ubezpieczenia na życie itp..
((1)) Reforma systemu emerytalnego
((1)) Porównanie problemów
((1)) Wnioski dla polskich regulacji
----
CategoryOpiniePrawne CategoryPrawoPubliczne CategoryPrawoNiemieckie CategoryHKP CategoryPrawoSocjalne
