Ustanowienie odrębnej własności lokalu w ustawie o własności lokali
zasady ustanawiania prawa odrębnej własności lokalu
Zasady ustanawiania odrębnej własności lokali w spółdzielniach mieszkaniowych zostały przedstawione osobno.
Zgodnie z regulacjami ustawy o własności lokali (UWłasnLokali) dla powstania odrębnej własności lokali konieczne jest spełnienie trzech warunków:
- istnienie samodzielnego lokalu w rozumieniu ustawy,
- akt ustanowienia odrębnej własności oraz
- do księgi wieczystej.
Zob. schemat Taris(R)
1. Samodzielny lokal
Pojęcie samodzielnego lokalu w rozumieniu ustawy o własności lokali zostało przedstawione osobno.
2. Akt kreujący odrębną własność lokalu
Aktem kreującym odrębną własność lokalu wg ustawy o własności lokali może być jednego z trzech zdarzeń:
- umowa,
- jednostronna czynność prawna albo
- orzeczenie sądu, zob. art. 7 ust. 1 UWłasnLokaliart. 7 UWłasnLokali.
1. Odrębną własność lokalu można ustanowić w drodze umowy, a także jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu znoszącego współwłasność.
2. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna być dokonana w formie aktu notarialnego; do powstania tej własności niezbędny jest wpis do księgi wieczystej.
a. umowa
Ustawa o własności lokali przewiduje dwa rodzaje umów:
b. jednostronna czynność prawna
W tym wypadku dochodzi do ustanowienia przez właściciela nieruchomości odrębnej własności lokali dla siebie (art. 10 zd. 1 UWłasnLokali
c. orzeczenie sądu
Natomiast jeżeli chodzi o orzeczenia sądowe, to przyjmuje się, że ustanowienie odrębnej własności może nastąpić na podstawie orzeczeń zapadłych w sprawach:
Ustawa o własności lokali przewiduje dwa rodzaje umów:
- umowy o ustanowienie odrębnej własności zawierane pomiędzy współwłaścicielami nieruchomości, w której te lokale mają istnieć albo pomiędzy właścicielem nieruchomości i nabywcą lokalu art. 8 UWłasnLokaliart. 8 UWłasnLokali
1. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna określać w szczególności:
1) rodzaj, położenie i powierzchnię lokalu oraz pomieszczeń do niego przynależnych,
2) wielkość udziałów przypadających właścicielom poszczególnych lokali w nieruchomości wspólnej.
2. Współwłaściciele mogą w umowie określić także sposób zarządu nieruchomością wspólną.
3. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu może być zawarta albo przez współwłaścicieli nieruchomości, albo przez właściciela nieruchomości i nabywcę lokalu. - umowy deweloperskie (tzw. umowy o wzniesienie budynku, umowy realizatorskie) wg art. 9 UWłasnLokaliart. 9 UWłasnLokali.
1. Odrębna własność lokalu może powstać także w wykonaniu umowy zobowiązującej właściciela gruntu do wybudowania na tym gruncie domu oraz do ustanowienia - po zakończeniu budowy - odrębnej własności lokali i przeniesienia tego prawa na drugą stronę umowy lub na inną wskazaną w umowie osobę.
2. Do ważności umowy, o której mowa w ust. 1, niezbędne jest, aby strona podejmująca się budowy była właścicielem gruntu, na którym dom ma być wzniesiony, oraz aby uzyskała pozwolenie na budowę, a roszczenie o ustanowienie odrębnej własności lokalu i o przeniesienie tego prawa zostało ujawnione w księdze wieczystej.
3. W wypadku wykonywania umowy w sposób wadliwy albo sprzeczny z umową, na wniosek każdego nabywcy, sąd może powierzyć, w trybie postępowania nieprocesowego, dalsze wykonywanie umowy innemu wykonawcy na koszt i niebezpieczeństwo właściciela gruntu.
b. jednostronna czynność prawna
W tym wypadku dochodzi do ustanowienia przez właściciela nieruchomości odrębnej własności lokali dla siebie (art. 10 zd. 1 UWłasnLokali
art. 10 UWłasnLokali
Właściciel nieruchomości może ustanawiać odrębną własność lokali dla siebie, na mocy jednostronnej czynności prawnej. W takim wypadku stosuje się odpowiednio przepisy o ustanowieniu odrębnej własności w drodze umowy.
). Ponieważ w tym wypadku stosuje się odpowiednio przepisy o umownym ustanowieniu odrębnej własności, należy pamiętać, że oświadczenie woli właściciela musi być złożone w formie aktu notarialnego (art. 10 zd. 2 UWłasnLokaliWłaściciel nieruchomości może ustanawiać odrębną własność lokali dla siebie, na mocy jednostronnej czynności prawnej. W takim wypadku stosuje się odpowiednio przepisy o ustanowieniu odrębnej własności w drodze umowy.
art. 10 UWłasnLokali
Właściciel nieruchomości może ustanawiać odrębną własność lokali dla siebie, na mocy jednostronnej czynności prawnej. W takim wypadku stosuje się odpowiednio przepisy o ustanowieniu odrębnej własności w drodze umowy.
w zw. z art. 7 ust 2 UWłasnLokaliWłaściciel nieruchomości może ustanawiać odrębną własność lokali dla siebie, na mocy jednostronnej czynności prawnej. W takim wypadku stosuje się odpowiednio przepisy o ustanowieniu odrębnej własności w drodze umowy.
art. 7 UWłasnLokali
1. Odrębną własność lokalu można ustanowić w drodze umowy, a także jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu znoszącego współwłasność.
2. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna być dokonana w formie aktu notarialnego; do powstania tej własności niezbędny jest wpis do księgi wieczystej.
). Dodatkowo treść oświadczenia woli uprawnionego właściciela musi odpowiadać wymogom art. 8 ust. 1 UWłasnLokali1. Odrębną własność lokalu można ustanowić w drodze umowy, a także jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu znoszącego współwłasność.
2. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna być dokonana w formie aktu notarialnego; do powstania tej własności niezbędny jest wpis do księgi wieczystej.
art. 8 UWłasnLokali
1. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna określać w szczególności:
1) rodzaj, położenie i powierzchnię lokalu oraz pomieszczeń do niego przynależnych,
2) wielkość udziałów przypadających właścicielom poszczególnych lokali w nieruchomości wspólnej.
2. Współwłaściciele mogą w umowie określić także sposób zarządu nieruchomością wspólną.
3. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu może być zawarta albo przez współwłaścicieli nieruchomości, albo przez właściciela nieruchomości i nabywcę lokalu.
, tzn. określać: 1) rodzaj, położenie i powierzchnię lokalu oraz pomieszczeń do niego przynależnych 2) wielkość udziałów poszczególnych lokali w nieruchomości wspólnej. 1. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna określać w szczególności:
1) rodzaj, położenie i powierzchnię lokalu oraz pomieszczeń do niego przynależnych,
2) wielkość udziałów przypadających właścicielom poszczególnych lokali w nieruchomości wspólnej.
2. Współwłaściciele mogą w umowie określić także sposób zarządu nieruchomością wspólną.
3. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu może być zawarta albo przez współwłaścicieli nieruchomości, albo przez właściciela nieruchomości i nabywcę lokalu.
c. orzeczenie sądu
Natomiast jeżeli chodzi o orzeczenia sądowe, to przyjmuje się, że ustanowienie odrębnej własności może nastąpić na podstawie orzeczeń zapadłych w sprawach:
- o zniesienie współwłasności (art. 211 KCart. 211 KC),
Każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości. - o dział spadku (art. 1035 KCart. 1035 KC),
Jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu. - o podział majątku wspólnego małżonków (art. 58 § 3 KROart. 58 KRO).
§ 1. W wyroku orzekającym rozwód sąd rozstrzyga o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków i o kontaktach rodziców z dzieckiem oraz orzeka, w jakiej wysokości każdy z małżonków jest obowiązany do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka. Sąd uwzględnia porozumienie małżonków o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem po rozwodzie, jeżeli jest ono zgodne z dobrem dziecka. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia.
§ 1a. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka. Sąd może pozostawić władzę rodzicielską obojgu rodzicom na ich zgodny wniosek, jeżeli przedstawili porozumienie, o którym mowa w § 1, i jest zasadne oczekiwanie, że będą współdziałać w sprawach dziecka.
§ 2. Jeżeli małżonkowie zajmują wspólne mieszkanie, sąd w wyroku rozwodowym orzeka także o sposobie korzystania z tego mieszkania przez czas wspólnego w nim zamieszkiwania rozwiedzionych małżonków. W wypadkach wyjątkowych, gdy jeden z małżonków swym rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie, sąd może nakazać jego eksmisję na żądanie drugiego małżonka. Na zgodny wniosek stron sąd może w wyroku orzekającym rozwód orzec również o podziale wspólnego mieszkania albo o przyznaniu mieszkania jednemu z małżonków, jeżeli drugi małżonek wyraża zgodę na jego opuszczenie bez dostarczenia lokalu zamiennego i pomieszczenia zastępczego, o ile podział bądź jego przyznanie jednemu z małżonków są możliwe.
§ 3. Na wniosek jednego z małżonków sąd może w wyroku orzekającym rozwód dokonać podziału majątku wspólnego, jeżeli przeprowadzenie tego podziału nie spowoduje nadmiernej zwłoki w postępowaniu.
§ 4. Orzekając o wspólnym mieszkaniu małżonków sąd uwzględnia przede wszystkim potrzeby dzieci i małżonka, któremu powierza wykonywanie władzy rodzicielskiej.
3. Wpis do księgi wieczystej
Więcej na ten temat w skrypcie Wpis odrębnej własności lokalu do księgi wieczystej.
CategoryNabycieWlasnosciNieruchomosci CategorySkrypty CategoryWlasnoscLokali
Na tej stronie nie ma komentarzy