Alle Kategorien:
 Baza informacji o EUWT
 Komentarze nt. EUWT
 Bibliografia EUWT
 Orzecznictwo dotyczące EUWT
 Prawo o EUWT
  E U W T Zagadnienia Ogolne
  E U W T Zagadnienia Prakt...
  Gospodarka Komunalna
  Gospodarka Przestrzenna
  Miedzynarodowe Prawo Admi...
  Zwiazek Celowy

Wersja [16200]

To jest stara wersja UPTZ utworzona przez MarcinKrzymuski, 2012-04-17 10:39:35.

 

Ustawa o publicznym transporcie zbiorowym

informacje o akcie prawnym

A. Informacje ogólne
Ustawa o publicznym transporcie zbiorowym uchwalona została dnia 16 grudnia 2010 r.. Opublikowano ją w Dz.U. z 2011 r. nr 5, poz. 13. Weszła w życie dnia 1 marca 2011 r. Natomiast część przepisów wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2017 r. (zob. art. 90 UPTZ
art. 90 UPTZ
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 marca 2011 r., z wyjątkiem art. 46 ust. 1 pkt 1, art. 68 pkt 2 i 3 oraz art. 73 pkt 1 lit. a, pkt 2-8, pkt 10 lit. a i pkt 11 lit. a, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2017 r.
).
1. Tekst ustawy
Tekst ujednolicony ustawy o publicznym transporcie zbiorowym jest dostępny na stronie polskieustawy.com.
2. Postępowanie ustawodawcze
Projekt ustawy i postępowanie ustawodawcze zostało opisane na stronach Kancelarii Sejmu (zob. strona druku sejmowego nr 2916, Sejmu VI. kadencji).

3. Dotychczasowe nowelizacje
Ustawa była jeden raz nowelizowana przez ustawę o bezpieczeństwie morskim (UBezpMorskim). Nowelizacja dopasowała brzmienie art. 6 UPTZ w ust. 1 pkt 1 do nowego stanu prawnego, powstałego po wejściu w życie nowej ustawy o bezpieczeństwie morskim.
4. Cele ustawy
Ustawa dokonuje wdrożenia do polskiego systemu prawnego dyrektywy nr 2009/33/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania ekologicznie czystych i energooszczędnych pojazdów transportu drogowego (Dz. Urz. UE L 120 z 15.05.2009, str. 5), uchwalonej na podstawie art. 175 TWE
art. 175 TWE
1. Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w artykule 251 i po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Społecznym oraz Komitetem Regionów, decyduje o działaniu służącym osiągnięciu celów określonych w artykule 174, które ma być podjęte przez Wspólnotę.
2. Na zasadzie odstępstwa od procedury decyzyjnej przewidzianej w ustępie 1 i bez uszczerbku dla artykułu 95 Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, Komitetem Ekonomiczno-Społecznym i Komitetem Regionów, uchwala:
a) przepisy przede wszystkim o charakterze fiskalnym;
b) środki wpływające na:
- zagospodarowanie przestrzenne;
- zarządzanie ilościowe zasobami wodnymi, w sposób pośredni lub bezpośredni wpływające na dostępność tych zasobów;
- przeznaczenie gruntów, z wyjątkiem kwestii zarządzania odpadami;
c) środki wpływające znacząco na wybór Państwa Członkowskiego między różnymi źródłami energii i ogólną strukturę jego zaopatrzenia w energię.
Rada, stanowiąc na warunkach przewidzianych w pierwszym akapicie, może określić te kwestie, o których mowa w niniejszym ustępie, co do których decyzje powinny być podejmowane większością kwalifikowaną.
3. W innych dziedzinach ogólne programy działania określające cele priorytetowe, które mają być osiągnięte, uchwalane są przez Radę, stanowiącą zgodnie z procedurą określoną w artykule 251 i po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Społecznym oraz Komitetem Regionów.
Rada, stanowiąc na warunkach przewidzianych w ustępie 1 lub ustępie 2, zależnie od przypadku, przyjmuje środki niezbędne do urzeczywistnienia tych programów.
4. Bez uszczerbku dla niektórych środków mających charakter wspólnotowy, Państwa Członkowskie finansują i wykonują politykę w zakresie środowiska naturalnego.
5. Bez uszczerbku dla zasady, iż zanieczyszczający płaci, gdy środek oparty na ustępie 1 niesie ze sobą koszty uznane za nieproporcjonalne dla władz publicznych Państwa Członkowskiego, Rada ustanawia, w akcie dotyczącym przyjęcia takiego środka, właściwe przepisy w formie:
- tymczasowych derogacji i/lub
- wsparcia finansowego z Funduszu Spójności utworzonego zgodnie z artykułem 161.
.

B. Struktura ustawy
Ustawa zajmuje się przede wszystkim zasadami organizacji publicznego transportu zbiorowego w Polsce. Organizacja publicznego transportu zbiorowego obejmuje planowanie rozwoju transportu, jego organizowanie oraz zarządzanie nim (art. 8 UPTZ). Ponadto ustawa zalicza do organizacji publ. transportu zbiorowego zagadnienia związane z funkcjonowaniem i finansowaniem przewozów w ramach publicznego transportu zbiorowego.
Kilka przepisów poświęcono sprawom skarg i kar pieniężnych.

C. Zakres zastosowania ustawy
Ustawa ogranicza się do regulacji organizowania, funkcjonowania i finansowania publicznego transportu zbiorowego.
1. Publiczny transport zbiorowy
Zgodnie z tytułem ustawa reguluje zagadnienia związane z publicznym transportem zbiorowym. Jest nim - stosownie do (ciąg znaków zob. art. 4 pkt 14 UPTZ nie jest prawidłowym linkiem do przepisu) - powszechnie dostępny regularny przewóz osób wykonywany w określonych odstępach czasu i po określonej linii komunikacyjnej, liniach komunikacyjnych lub sieci komunikacyjnej. Chodzi tu o każdy rodzaj transportu ((ciąg znaków zob. art. 1 ust. 1 UPTZ nie jest prawidłowym linkiem do przepisu)).
Ustawa dotyczy zarówno transportu wykonywanego w zakresie niezbędnym i koniecznym z punktu widzenia interesu społecznego jak i przewozów "komercyjnych".
Przewozy o charakterze użyteczności publicznej ((ciąg znaków zob. art. 4 pkt 12 UPTZ nie jest prawidłowym linkiem do przepisu)) są wykonywane przez operatora ((ciąg znaków zob. art. 4 pkt 8 UPTZ nie jest prawidłowym linkiem do przepisu)), na podstawie zawartej z organizatorem umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego i są przez organizatora finansowane według zasad przewidzianych w ustawie.
Pozostałe przewozy są realizowane przez przewoźnika ((ciąg znaków zob. art. 4 pkt 11 UPTZ nie jest prawidłowym linkiem do przepisu)) na podstawie zgłoszenia przewozu oraz według zasad komercyjnych, tzn. bez finansowania ze strony organizatora.

2. Zagadnienia związane z transportem publicznym
Ustawa dotyczy trzech ważnych zagadnień:
  • organizacji,
  • funkcjonowania oraz
  • finansowania
publicznego transportu zbiorowego.
O ile w zakresie organizacji i funkcjonowania ustawa dotyczy transportu publicznego wykonywanego zarówno w Polsce jak i w strefie transgranicznej (definicja w (ciąg znaków zob. art. 4 pkt 17 UPTZ nie jest prawidłowym linkiem do przepisu)), tak w części związanej z finansowaniem publicznego transportu zbiorowego, regzukacje odnoszą się wyłącznie do realizowanego na terytorium Polski ((ciąg znaków zob. art. 1 ust. 2 UPTZ nie jest prawidłowym linkiem do przepisu))
a. organizacja publicznego transportu zbiorowego
Z art. 8 UPTZ
art. 8 UPTZ
Do zadań organizatora należy:
1) planowanie rozwoju transportu;
2) organizowanie publicznego transportu zbiorowego;
3) zarządzanie publicznym transportem zbiorowym.
można wywnioskować, iż pod pojęciem organizacji ustawa rozumie planowanie rozwoju transportu, organizowanie publicznego transportu zbiorowego oraz zarządzanie publicznym transportem zbiorowym.
Planowanie polega na stworzeniu planu zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego przez organizatora, czyli planu transportowego (art. 9 UPTZ
art. 9 UPTZ
1. Plan zrównoważonego rozwoju publicznego transportu zbiorowego, zwany dalej "planem transportowym", w przypadku planowanego organizowania przewozów o charakterze użyteczności publicznej, opracowuje:
1) gmina:
a) licząca co najmniej 50 000 mieszkańców - w zakresie linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w gminnych przewozach pasażerskich,
b) której powierzono zadanie organizacji publicznego transportu zbiorowego na mocy porozumienia między gminami, których obszar liczy łącznie co najmniej 80 000 mieszkańców - w zakresie linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej na danym obszarze;
2) związek międzygminny obejmujący obszar liczący co najmniej 80 000 mieszkańców - w zakresie linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej na obszarze gmin tworzących związek międzygminny;
3) powiat:
a) liczący co najmniej 80 000 mieszkańców - w zakresie linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w powiatowych przewozach pasażerskich,
b) któremu powierzono zadanie organizacji publicznego transportu zbiorowego na mocy porozumienia między powiatami, których obszar liczy łącznie co najmniej 120 000 mieszkańców - w zakresie linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej na danym obszarze;
4) związek powiatów obejmujący obszar liczący co najmniej 120 000 mieszkańców - w zakresie linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej na obszarze powiatów tworzących związek powiatów;
5) województwo:
a) w zakresie linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w wojewódzkich przewozach pasażerskich,
b) któremu powierzono zadanie organizacji publicznego transportu zbiorowego na mocy porozumienia między województwami właściwymi ze względu na planowany przebieg linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej - w zakresie linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej na danym obszarze;
6) minister właściwy do spraw transportu - w zakresie linii komunikacyjnej albo sieci komunikacyjnej w międzywojewódzkich i międzynarodowych przewozach pasażerskich w transporcie kolejowym.
2. Plan transportowy może być opracowany przez właściwego organizatora na obszarze liczącym mniejszą liczbę mieszkańców niż określona w ust. 1 pkt 1-4.
3. Plan transportowy uchwalony przez właściwe organy jednostek samorządu terytorialnego stanowi akt prawa miejscowego.
i nast.).
Organizowanie publicznego transportu zbiorowego obejmuje natomiast działania zmierzające do wyboru operatora i zawarcia z im umowy o świadczenie o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego jak również udzielanie potwierdzeń zgłoszeń przewozów dokonywanych przez przewoźników. Ponadto organizowanie publicznego transportu zbiorowego obejmuje inne szczegółowe zagadnienia wymienione w art. 15 ust. 1 UPTZ
art. 15 UPTZ
1. Organizowanie publicznego transportu zbiorowego polega w szczególności na:
1) badaniu i analizie potrzeb przewozowych w publicznym transporcie zbiorowym, z uwzględnieniem potrzeb osób niepełnosprawnych i osób o ograniczonej zdolności ruchowej;
2) podejmowaniu działań zmierzających do realizacji istniejącego planu transportowego albo do aktualizacji tego planu;
3) zapewnieniu odpowiednich warunków funkcjonowania publicznego transportu zbiorowego, w szczególności w zakresie:
a) standardów dotyczących przystanków komunikacyjnych oraz dworców,
b) korzystania z przystanków komunikacyjnych oraz dworców,
c) funkcjonowania zintegrowanych węzłów przesiadkowych,
d) funkcjonowania zintegrowanego systemu taryfowo-biletowego,
e) systemu informacji dla pasażera;
4) określaniu sposobu oznakowania środków transportu wykorzystywanych w przewozach o charakterze użyteczności publicznej;
5) ustalaniu stawek opłat za korzystanie przez operatorów i przewoźników z przystanków komunikacyjnych i dworców, których właścicielem albo zarządzającym nie jest jednostka samorządu terytorialnego, zlokalizowanych na liniach komunikacyjnych na obszarze właściwości organizatora;
6) określaniu przystanków komunikacyjnych i dworców, których właścicielem lub zarządzającym jest jednostka samorządu terytorialnego, udostępnionych dla operatorów i przewoźników oraz warunków i zasad korzystania z tych obiektów;
7) określaniu przystanków komunikacyjnych i dworców, których właścicielem lub zarządzającym nie jest jednostka samorządu terytorialnego, udostępnionych dla wszystkich operatorów i przewoźników oraz informowaniu o stawce opłat za korzystanie z tych obiektów;
8) przygotowaniu i przeprowadzeniu postępowania prowadzącego do zawarcia umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego;
9) zawieraniu umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego;
10) ustalaniu opłat za przewóz oraz innych opłat, o których mowa w ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe (Dz. U. z 2000 r. Nr 50, poz. 601, z późn. zm.), za usługę świadczoną przez operatora w zakresie publicznego transportu zbiorowego;
11) ustalaniu sposobu dystrybucji biletów za usługę świadczoną przez operatora w zakresie publicznego transportu zbiorowego;
12) wykonywaniu zadań, o których mowa w art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1370/2007.
2. Określenie przystanków komunikacyjnych i dworców oraz warunków i zasad korzystania, o których mowa w ust. 1 pkt 6, następuje w drodze uchwały podjętej przez właściwy organ danej jednostki samorządu terytorialnego.

Zarządzanie publicznym transportem zbiorowym oznacza dokonywanie w czasie realizacji zadań z zakresu publicznego transportu zbiorowego działań kontrolnych i adaptacyjnych zmierzających do usprawnienia wykonywania tego transportu do aktualnych potrzeb i wymagań (art. 43 UPTZ
art. 43 UPTZ
1. Zarządzanie publicznym transportem zbiorowym przez organizatora polega w szczególności na:
1) negocjowaniu i zatwierdzaniu zmian do umowy z operatorem;
2) ocenie i kontroli realizacji przez operatora i przewoźnika usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego;
3) kontroli nad przestrzeganiem przez operatora i przewoźnika zasad funkcjonowania publicznego transportu zbiorowego, o których mowa w art. 46;
4) współpracy przy aktualizacji rozkładów jazdy w celu poprawy funkcjonowania przewozów o charakterze użyteczności publicznej;
5) analizie realizacji zaspokajania potrzeb przewozowych wynikających z wykonywania przewozów na podstawie umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego;
6) dokonywaniu zmian w przebiegu istniejących linii komunikacyjnych;
7) zatwierdzaniu rozkładów jazdy oraz dokonywaniu ich aktualizacji w przypadku przewozów wykonywanych na podstawie potwierdzenia zgłoszenia przewozu;
8) administrowaniu systemem informacji dla pasażera;
9) wykonywaniu zadań, o których mowa w art. 7 ust. 1 i 3 rozporządzenia (WE) nr 1370/2007.
2. Zarządzanie publicznym transportem zbiorowym przez organizatora w zakresie linii komunikacyjnych oraz rozkładów jazdy w ramach transportu kolejowego odbywa się we współpracy z zarządcą infrastruktury kolejowej w zakresie określonym przepisami ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym.
3. Zarządca infrastruktury kolejowej, o którym mowa w ust. 2, uwzględnia potrzeby przewozowe wynikające z realizacji przewozów przez operatora, ujęte w planie transportowym obowiązującym na obszarze właściwości organizatora.
).
b. funkcjonowanie publicznego transportu zbiorowego
Funkcjonowanie oznacza realizację publicznego transportu zbiorowego według standardów ustalonych w ustawie (art. 46 UPTZ
art. 46 UPTZ
1. Funkcjonowanie publicznego transportu zbiorowego odbywa się zgodnie z następującymi zasadami:
1) przewóz osób odbywa się środkami transportu przystosowanymi do przewozu osób, odpowiadającymi wymaganym ze względu na rodzaj przewozu warunkom technicznym;
2) środki transportu, którymi są wykonywane usługi w zakresie publicznego transportu zbiorowego, powinny być oznakowane w sposób widoczny dla pasażera, a w transporcie drogowym dodatkowo w tablice kierunkowe oraz nazwę przewoźnika albo organizatora;
3) rozkłady jazdy środków transportu poszczególnych operatorów i przewoźników są podawane do publicznej wiadomości na wszystkich wymienionych w rozkładzie jazdy przystankach komunikacyjnych oraz dworcach z wyłączeniem przystanków komunikacyjnych przeznaczonych wyłącznie dla wysiadających pasażerów;
4) w transporcie drogowym w rozkładzie jazdy mogą być uwzględnione wyłącznie przystanki komunikacyjne i dworce określone przez organizatora;
5) rozkłady jazdy są poddawane aktualizacji, o której mowa w ustawie z dnia 15 listopada 1984 r. - Prawo przewozowe;
6) cennik opłat lub taryfa są podawane do publicznej wiadomości na dworcu, a w każdym środku transportu wykonującym przewozy w ramach komunikacji miejskiej oraz w transporcie drogowym znajduje się wyciąg z cennika opłat lub taryfy, przy czym cennik opłat w przewozach o charakterze użyteczności publicznej powinien także zawierać ceny biletów ulgowych:
a) ustalonych na podstawie odrębnych przepisów, w szczególności:
– ustawy z dnia 20 czerwca 1992 r. o uprawnieniach do ulgowych przejazdów środkami publicznego transportu zbiorowego (Dz. U. z 2002 r. Nr 175, poz. 1440, z późn. zm.10)),
– ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 648 i Nr 113, poz. 745),
– ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371, z późn. zm.11)),
– ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.12)),
– ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365, z późn. zm.13)),
– ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o świadczeniu pieniężnym i uprawnieniach przysługujących cywilnym niewidomym ofiarom działań wojennych (Dz. U. Nr 249, poz. 1824 oraz z 2010 r. Nr 225, poz. 1465),
– ustawy z dnia 7 września 2007 r. - o Karcie Polaka (Dz. U. Nr 180, poz. 1280 oraz z 2008 r. Nr 52, poz. 305, Nr 214, poz. 1348 i Nr 216, poz. 1367),
b) wynikających z uprawnień pasażerów do innych ulgowych przejazdów, ustanowionych na obszarze właściwości danego organizatora;
7) wsiadanie i wysiadanie pasażerów odbywa się tylko na przystankach komunikacyjnych lub dworcach określonych w rozkładzie jazdy;
8) w międzynarodowych przewozach pasażerskich w transporcie kolejowym podróż może się rozpocząć i zakończyć na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
9) na dworcu znajduje się dostępny do wglądu pasażera regulamin przewozu osób w publicznym transporcie zbiorowym opracowany przez:
a) organizatora,
b) operatora lub grupę operatorów i zatwierdzony przez organizatora,
c) przewoźnika, o którym mowa w art. 30 i 31
- a w środkach transportu znajduje się wyciąg z tego regulaminu;
10) operator uwzględnia uprawnienia pasażerów do ulgowych przejazdów określone w pkt 6;
11) w przewozach o charakterze użyteczności publicznej mogą być ustanawiane przez operatora uprawnienia do ulgowych przejazdów w uzgodnieniu z organizatorem;
12) środki transportu udostępnione operatorowi przez organizatora mogą być wykorzystywane wyłącznie do realizacji przewozów na podstawie zawartej z organizatorem umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego;
13) w przypadku gdy wartość zamówienia publicznego albo przedmiotu umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego przekracza wyrażoną w złotych równowartość kwoty 14.000 euro, przy zakupie środków transportu drogowego operator powinien uwzględniać czynnik energetyczny i oddziaływania na środowisko podczas całego cyklu użytkowania środków transportu;
14) przewóz osób realizowany w strefie transgranicznej w transporcie drogowym nie zwalnia z obowiązku uzyskania zezwolenia, o którym mowa w rozporządzeniu (EWG) nr 684/92.
2. Podmiot, któremu organizator zlecił realizację części lub całości zadań z zakresu organizacji publicznego transportu zbiorowego, nie może być jednocześnie operatorem ani podmiotem powiązanym z operatorem w sposób uniemożliwiający bezstronną realizację zadań.
3. Minister właściwy do spraw transportu może określić, w drodze rozporządzenia, wzór i sposób oznakowania środków transportu, którymi są wykonywane przewozy o charakterze użyteczności publicznej, uwzględniając konieczność ujednolicenia oznakowania środków transportu w przewozach o charakterze użyteczności publicznej i zapewnienia możliwości identyfikowania tych przewozów.
i nast.).
c. finansowanie publicznego transportu zbiorowego
Finansowanie oznacza zaś wzajemnych rozliczeniach finansowych z tytułu wykonywania finansowania regularnego przewozu osób w publicznym transporcie zbiorowym pomiędzy organizatorem i operatorem (art. 50 UPTZ
art. 50 UPTZ
1. Finansowanie przewozów o charakterze użyteczności publicznej może polegać w szczególności na:
1) pobieraniu przez operatora lub organizatora opłat w związku z realizacją usług świadczonych w zakresie publicznego transportu zbiorowego, lub
2) przekazaniu operatorowi rekompensaty z tytułu:
a) utraconych przychodów w związku ze stosowaniem ustawowych uprawnień do ulgowych przejazdów w publicznym transporcie zbiorowym, lub
b) utraconych przychodów w związku ze stosowaniem uprawnień do ulgowych przejazdów w publicznym transporcie zbiorowym ustanowionych na obszarze właściwości danego organizatora, o ile zostały ustanowione, lub
c) poniesionych kosztów w związku ze świadczeniem przez operatora usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego, lub
3) udostępnianiu operatorowi przez organizatora środków transportu na realizację przewozów w zakresie publicznego transportu zbiorowego.
2. W przypadku operatora wybranego w trybie, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2, przekazanie rekompensaty z tytułu poniesionych kosztów w związku ze świadczeniem usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego nie może prowadzić do odzyskania całości poniesionych kosztów.
3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do operatora wybranego w trybie, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 3, jeżeli umowa o świadczenie usług publicznych przyjmie formę koncesji na usługi.
4. W przypadku operatora wybranego w trybie, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2:
1) pobieranie opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, stanowi prawo do korzystania z usługi,
2) udostępnianie środków transportu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, oraz przekazanie rekompensaty stanowi płatność koncesjodawcy
- w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 9 stycznia 2009 r. o koncesji na roboty budowlane lub usługi.
i nast.).

D. Najważniejsze postanowienia ustawy
Zanim nastąpią rozważania dotyczące całości ustawy, warto pochylić się nad pewnymi ogólnymi zagadnieniami.
1. Definicja publicznego transportu zbiorowego
Do nich należy z pewnością definicja publicznego transportu zbiorowego. Stosownie do art. 4 pkt 14 UPTZ publicznym transportem zbiorowym jest taki przewóz osób, który odpowiada następującym kryteriom:
  1. jest powszechnie dostępny
  2. jest regularny
  3. jest wykonywany w określonych odstępach czasu i
  4. jest wykonywany po określonej linii komunikacyjnej, liniach komunikacyjnych lub sieci komunikacyjnej.
2. Eliminacja prawa wyłączności
Zob. PublicznyTransportZbiorowyPrawoWylacznosci

CategoryPublicznyTransportZbiorowy
Na tej stronie nie ma komentarzy