Wersja [10221]
To jest stara wersja RoszczeniePosesoryjne344KC utworzona przez MarcinKrzymuski, 2009-10-19 11:16:38.
Roszczenie posesoryjne
ochrona posesoryjna
A. Cel roszczenia
Celem roszczenia jest przywrócenie stanu poprzedniego i zaniechanie naruszeń (art. 344 § 1 zd. 1 KC
art. 344 KC
§ 1. Przeciwko temu, kto samowolnie naruszył posiadanie, jak również przeciwko temu, na czyją korzyść naruszenie nastąpiło, przysługuje posiadaczowi roszczenie o przywrócenie stanu poprzedniego i o zaniechanie naruszeń. Roszczenie to nie jest zależne od dobrej wiary posiadacza ani od zgodności posiadania ze stanem prawnym, chyba że prawomocne orzeczenie sądu lub innego powołanego do rozpoznawania spraw tego rodzaju organu państwowego stwierdziło, że stan posiadania powstały na skutek naruszenia jest zgodny z prawem.
§ 2. Roszczenie wygasa, jeżeli nie będzie dochodzone w ciągu roku od chwili naruszenia.
). § 1. Przeciwko temu, kto samowolnie naruszył posiadanie, jak również przeciwko temu, na czyją korzyść naruszenie nastąpiło, przysługuje posiadaczowi roszczenie o przywrócenie stanu poprzedniego i o zaniechanie naruszeń. Roszczenie to nie jest zależne od dobrej wiary posiadacza ani od zgodności posiadania ze stanem prawnym, chyba że prawomocne orzeczenie sądu lub innego powołanego do rozpoznawania spraw tego rodzaju organu państwowego stwierdziło, że stan posiadania powstały na skutek naruszenia jest zgodny z prawem.
§ 2. Roszczenie wygasa, jeżeli nie będzie dochodzone w ciągu roku od chwili naruszenia.
Przywrócenie stanu poprzedniego będzie z reguły polegało na wydaniu rzeczy dotychczasowemu posiadaczowi. Zaniechanie naruszeń zostanie zrealizowane poprzez wydanie przez sąd orzekający odpowiednich zakazów lub nakazów (DoliwaPrawoRzeczowe, 2006, nb. 970; GniewekPrawoRzeczowe, 2006, nb. 906).
B. Przesłanki roszczenia
Przesłankami roszczenia restytucyjnego są:
- samowolne naruszenie posiadania,
- brak prawomocnego orzeczenia sankcjonującego naruszenie (art. 344 § 1 zd. 2 KCart. 344 KC),
§ 1. Przeciwko temu, kto samowolnie naruszył posiadanie, jak również przeciwko temu, na czyją korzyść naruszenie nastąpiło, przysługuje posiadaczowi roszczenie o przywrócenie stanu poprzedniego i o zaniechanie naruszeń. Roszczenie to nie jest zależne od dobrej wiary posiadacza ani od zgodności posiadania ze stanem prawnym, chyba że prawomocne orzeczenie sądu lub innego powołanego do rozpoznawania spraw tego rodzaju organu państwowego stwierdziło, że stan posiadania powstały na skutek naruszenia jest zgodny z prawem.
§ 2. Roszczenie wygasa, jeżeli nie będzie dochodzone w ciągu roku od chwili naruszenia. - brak upływu terminu zawitego (art. 344 § 2 KCart. 344 KC),
§ 1. Przeciwko temu, kto samowolnie naruszył posiadanie, jak również przeciwko temu, na czyją korzyść naruszenie nastąpiło, przysługuje posiadaczowi roszczenie o przywrócenie stanu poprzedniego i o zaniechanie naruszeń. Roszczenie to nie jest zależne od dobrej wiary posiadacza ani od zgodności posiadania ze stanem prawnym, chyba że prawomocne orzeczenie sądu lub innego powołanego do rozpoznawania spraw tego rodzaju organu państwowego stwierdziło, że stan posiadania powstały na skutek naruszenia jest zgodny z prawem.
§ 2. Roszczenie wygasa, jeżeli nie będzie dochodzone w ciągu roku od chwili naruszenia. - uprawnienie do podniesienia roszczenia oraz
- legitymacja bierna.
1. Samowolne naruszenie posiadania
Naruszenie posiadania może mieć dwie postaci:
- wyzucie z posiadania lub
- zakłócenia posiadania.
Zakłócenie posiadania polega na jego zakłóceniu w inny sposób niż pozbawienie posiadacza władztwa nad rzeczą. Chodzi tu więc o sytuacje jednokrotnego lub powtarzającego się wkraczania w sferę władztwa nad rzeczą przez osobę nieuprawnioną (WitczakKawalkoSkrypt, 2006, str. 183). Zakłócenie to musiało przynajmniej raz mieć miejsce, albowiem sama tylko możliwość naruszenie posiadania w przyszłości jest dla tego roszczenia niewystarczająca (WitczakKawalkoSkrypt, 2006, str. 183).
Samowolne jest naruszenie, które nie nastąpiło w związku z wykonywaniem obrony koniecznej albo dozwolonej samopomocy. Nie uchyla natomiast samowoli fakt, że naruszenie zostało dokonane przez osobę, której przysługuje prawo podmiotowe lub na rzecz takiej osoby (Skowrońska-Bocian w: PietrzykowskiKomentarzKC, 4. wyd. art. 344 nb. 1). Nie jest natomiast samowolnym takie naruszenie posiadania, gdy przed wydaniem orzeczenia w sprawie o przywrócenie posiadania zapadnie w innej sprawie orzeczenie, z którego wynikać będzie, iż stan powstały na skutek pozbawienia posiadania jest zgodny z prawem.
2. Legitymacja stron
a. legitymacja czynna
Legitymowanym czynnie jest posiadacz, który sprawował władztwo w chwili samowolnego naruszenia. Może być to zarówno posiadacz zależny jak i samoistny (zob. także art. 337 KC
art. 337 KC
Posiadacz samoistny nie traci posiadania przez to, że oddaje drugiemu rzecz w posiadanie zależne.
). Nie ma również znaczenia, czy posiadanie było zgodne z prawem czy też czy nastąpiło w dobrej wierze.Posiadacz samoistny nie traci posiadania przez to, że oddaje drugiemu rzecz w posiadanie zależne.
W przypadku roszczeń między współposiadaczami istotne jest, aby dał się ustalić zakres posiadania (art. 346 KC
art. 346 KC
Roszczenie o ochronę posiadania nie przysługuje w stosunkach pomiędzy współposiadaczami tej samej rzeczy, jeżeli nie da się ustalić zakresu współposiadania.
). Zakres ten da się ustalić wówczas, gdy każdy ze współposiadaczy korzysta z całej rzeczy lub jej części w sposób niezależny od innych współposiadaczy Skowrońska-Bocian w: PietrzykowskiKomentarzKC, 4. wyd. art. 346 nb. 4). Oznacza to, że w wypadku gdy współposiadanie polega na zgodnym współdziałaniu wszystkich posiadaczy, roszczenie posesoryjne nie przysługuje.Roszczenie o ochronę posiadania nie przysługuje w stosunkach pomiędzy współposiadaczami tej samej rzeczy, jeżeli nie da się ustalić zakresu współposiadania.
b. legitymacja bierna
Legitymowanym biernie jest zarówno ten podmiot, który bezpośrednio dokonał samowolnego naruszenia jak również ten podmiot, na którego rzecz to samowolne naruszenie nastąpiło.
C. Skutki roszczenia
Roszczenie z art. 344 KC
art. 344 KC
§ 1. Przeciwko temu, kto samowolnie naruszył posiadanie, jak również przeciwko temu, na czyją korzyść naruszenie nastąpiło, przysługuje posiadaczowi roszczenie o przywrócenie stanu poprzedniego i o zaniechanie naruszeń. Roszczenie to nie jest zależne od dobrej wiary posiadacza ani od zgodności posiadania ze stanem prawnym, chyba że prawomocne orzeczenie sądu lub innego powołanego do rozpoznawania spraw tego rodzaju organu państwowego stwierdziło, że stan posiadania powstały na skutek naruszenia jest zgodny z prawem.
§ 2. Roszczenie wygasa, jeżeli nie będzie dochodzone w ciągu roku od chwili naruszenia.
zmierza do przywrócenia stanu poprzedniego oraz zaniechanie dalszych naruszeń. § 1. Przeciwko temu, kto samowolnie naruszył posiadanie, jak również przeciwko temu, na czyją korzyść naruszenie nastąpiło, przysługuje posiadaczowi roszczenie o przywrócenie stanu poprzedniego i o zaniechanie naruszeń. Roszczenie to nie jest zależne od dobrej wiary posiadacza ani od zgodności posiadania ze stanem prawnym, chyba że prawomocne orzeczenie sądu lub innego powołanego do rozpoznawania spraw tego rodzaju organu państwowego stwierdziło, że stan posiadania powstały na skutek naruszenia jest zgodny z prawem.
§ 2. Roszczenie wygasa, jeżeli nie będzie dochodzone w ciągu roku od chwili naruszenia.
CategoryPosiadanie CategoryRoszczeniaPrawnorzeczowe
Na tej stronie nie ma komentarzy
