Protokół zmian strony RoszczeniePosesoryjne344KC
Dodane:
((1)) ZAGADNIENIA PROCESOWE
W {{pu przepis="art. 478 KPC"}} ustawodawca ograniczył kompetencje sądu do badania wyłącznie ostatniego stanu posiadania i faktu jego naruszenia. Są nie może ustalać natomiast ani tego, komu i jakie prawo przysługuje ani dobrej wiary pozwanego.
W {{pu przepis="art. 478 KPC"}} ustawodawca ograniczył kompetencje sądu do badania wyłącznie ostatniego stanu posiadania i faktu jego naruszenia. Są nie może ustalać natomiast ani tego, komu i jakie prawo przysługuje ani dobrej wiary pozwanego.
Dodane:
Zob. osobny skrypt pt. [[SamowolneNaruszeniePosiadania Samowolne naruszenie posiadania]].
Usunięte:
Naruszenie posiadania może mieć dwie postaci:
- wyzucie z posiadania lub
- zakłócenia posiadania.
Wyzucie z posiadania to pozbawienie posiadacza władztwa nad rzeczą (DoliwaPrawoRzeczowe, 2006, nb. 970).
Zakłócenie posiadania polega na jego zakłóceniu w inny sposób niż pozbawienie posiadacza władztwa nad rzeczą. Chodzi tu więc o sytuacje jednokrotnego lub powtarzającego się wkraczania w sferę władztwa nad rzeczą przez osobę nieuprawnioną (WitczakKawalkoSkrypt, 2006, str. 183). Zakłócenie to musiało przynajmniej raz mieć miejsce, albowiem sama tylko możliwość naruszenie posiadania w przyszłości jest dla tego roszczenia niewystarczająca (WitczakKawalkoSkrypt, 2006, str. 183).
((3)) samowolność naruszenia
Samowolne jest naruszenie, które nie nastąpiło w związku z wykonywaniem [[ObronaKonieczna343KC obrony koniecznej]] albo [[DozwolonaSamopomoc343KC dozwolonej samopomocy]]. Nie uchyla natomiast samowoli fakt, że naruszenie zostało dokonane przez osobę, której przysługuje prawo podmiotowe lub na rzecz takiej osoby (Skowrońska-Bocian w: PietrzykowskiKomentarzKC, 4. wyd. art. 344 nb. 1). Nie jest natomiast samowolnym takie naruszenie posiadania, gdy przed wydaniem orzeczenia w sprawie o przywrócenie posiadania zapadnie w innej sprawie orzeczenie, z którego wynikać będzie, iż stan powstały na skutek pozbawienia posiadania jest zgodny z prawem.
Dodane:
((2)) Samowolne naruszenie posiadania
((3)) naruszenie posiadania
Naruszenie posiadania może mieć dwie postaci:
- wyzucie z posiadania lub
- zakłócenia posiadania.
Wyzucie z posiadania to pozbawienie posiadacza władztwa nad rzeczą (DoliwaPrawoRzeczowe, 2006, nb. 970).
Zakłócenie posiadania polega na jego zakłóceniu w inny sposób niż pozbawienie posiadacza władztwa nad rzeczą. Chodzi tu więc o sytuacje jednokrotnego lub powtarzającego się wkraczania w sferę władztwa nad rzeczą przez osobę nieuprawnioną (WitczakKawalkoSkrypt, 2006, str. 183). Zakłócenie to musiało przynajmniej raz mieć miejsce, albowiem sama tylko możliwość naruszenie posiadania w przyszłości jest dla tego roszczenia niewystarczająca (WitczakKawalkoSkrypt, 2006, str. 183).
((3)) samowolność naruszenia
Samowolne jest naruszenie, które nie nastąpiło w związku z wykonywaniem [[ObronaKonieczna343KC obrony koniecznej]] albo [[DozwolonaSamopomoc343KC dozwolonej samopomocy]]. Nie uchyla natomiast samowoli fakt, że naruszenie zostało dokonane przez osobę, której przysługuje prawo podmiotowe lub na rzecz takiej osoby (Skowrońska-Bocian w: PietrzykowskiKomentarzKC, 4. wyd. art. 344 nb. 1). Nie jest natomiast samowolnym takie naruszenie posiadania, gdy przed wydaniem orzeczenia w sprawie o przywrócenie posiadania zapadnie w innej sprawie orzeczenie, z którego wynikać będzie, iż stan powstały na skutek pozbawienia posiadania jest zgodny z prawem.
((2)) Legitymacja stron
((3)) legitymacja czynna
Legitymowanym czynnie jest posiadacz, który sprawował władztwo w chwili samowolnego naruszenia. Może być to zarówno posiadacz zależny jak i samoistny (zob. także {{pu przepis="art. 337 KC"}}). Nie ma również znaczenia, czy posiadanie było zgodne z prawem czy też czy nastąpiło w dobrej wierze.
W przypadku roszczeń między współposiadaczami istotne jest, aby dał się ustalić zakres posiadania ({{pu przepis="art. 346 KC"}}). Zakres ten da się ustalić wówczas, gdy każdy ze współposiadaczy korzysta z całej rzeczy lub jej części w sposób niezależny od innych współposiadaczy Skowrońska-Bocian w: PietrzykowskiKomentarzKC, 4. wyd. art. 346 nb. 4). Oznacza to, że w wypadku gdy współposiadanie polega na zgodnym współdziałaniu wszystkich posiadaczy, roszczenie posesoryjne nie przysługuje.
((3)) legitymacja bierna
Legitymowanym biernie jest zarówno ten podmiot, który bezpośrednio dokonał samowolnego naruszenia jak również ten podmiot, na którego rzecz to samowolne naruszenie nastąpiło.
((2)) Wygaśnięcie roszczenia
Roszczenie posesoryjne wygasa po upływie roku od dnia naruszenia posiadania ({{pu przepis="art. 344 § 2 KC"}}). Jest to [[TerminZawity termin zawity]], a więc nieprzywracalny. Nie stosuje się wobec niego także {{pu przepis="art. 121 pkt 1 KC"}}.
((3)) naruszenie posiadania
Naruszenie posiadania może mieć dwie postaci:
- wyzucie z posiadania lub
- zakłócenia posiadania.
Wyzucie z posiadania to pozbawienie posiadacza władztwa nad rzeczą (DoliwaPrawoRzeczowe, 2006, nb. 970).
Zakłócenie posiadania polega na jego zakłóceniu w inny sposób niż pozbawienie posiadacza władztwa nad rzeczą. Chodzi tu więc o sytuacje jednokrotnego lub powtarzającego się wkraczania w sferę władztwa nad rzeczą przez osobę nieuprawnioną (WitczakKawalkoSkrypt, 2006, str. 183). Zakłócenie to musiało przynajmniej raz mieć miejsce, albowiem sama tylko możliwość naruszenie posiadania w przyszłości jest dla tego roszczenia niewystarczająca (WitczakKawalkoSkrypt, 2006, str. 183).
((3)) samowolność naruszenia
Samowolne jest naruszenie, które nie nastąpiło w związku z wykonywaniem [[ObronaKonieczna343KC obrony koniecznej]] albo [[DozwolonaSamopomoc343KC dozwolonej samopomocy]]. Nie uchyla natomiast samowoli fakt, że naruszenie zostało dokonane przez osobę, której przysługuje prawo podmiotowe lub na rzecz takiej osoby (Skowrońska-Bocian w: PietrzykowskiKomentarzKC, 4. wyd. art. 344 nb. 1). Nie jest natomiast samowolnym takie naruszenie posiadania, gdy przed wydaniem orzeczenia w sprawie o przywrócenie posiadania zapadnie w innej sprawie orzeczenie, z którego wynikać będzie, iż stan powstały na skutek pozbawienia posiadania jest zgodny z prawem.
((2)) Legitymacja stron
((3)) legitymacja czynna
Legitymowanym czynnie jest posiadacz, który sprawował władztwo w chwili samowolnego naruszenia. Może być to zarówno posiadacz zależny jak i samoistny (zob. także {{pu przepis="art. 337 KC"}}). Nie ma również znaczenia, czy posiadanie było zgodne z prawem czy też czy nastąpiło w dobrej wierze.
W przypadku roszczeń między współposiadaczami istotne jest, aby dał się ustalić zakres posiadania ({{pu przepis="art. 346 KC"}}). Zakres ten da się ustalić wówczas, gdy każdy ze współposiadaczy korzysta z całej rzeczy lub jej części w sposób niezależny od innych współposiadaczy Skowrońska-Bocian w: PietrzykowskiKomentarzKC, 4. wyd. art. 346 nb. 4). Oznacza to, że w wypadku gdy współposiadanie polega na zgodnym współdziałaniu wszystkich posiadaczy, roszczenie posesoryjne nie przysługuje.
((3)) legitymacja bierna
Legitymowanym biernie jest zarówno ten podmiot, który bezpośrednio dokonał samowolnego naruszenia jak również ten podmiot, na którego rzecz to samowolne naruszenie nastąpiło.
((2)) Wygaśnięcie roszczenia
Roszczenie posesoryjne wygasa po upływie roku od dnia naruszenia posiadania ({{pu przepis="art. 344 § 2 KC"}}). Jest to [[TerminZawity termin zawity]], a więc nieprzywracalny. Nie stosuje się wobec niego także {{pu przepis="art. 121 pkt 1 KC"}}.
Usunięte:
((3)) naruszenie posiadania
Naruszenie posiadania może mieć dwie postaci:
- wyzucie z posiadania lub
- zakłócenia posiadania.
Wyzucie z posiadania to pozbawienie posiadacza władztwa nad rzeczą (DoliwaPrawoRzeczowe, 2006, nb. 970).
Zakłócenie posiadania polega na jego zakłóceniu w inny sposób niż pozbawienie posiadacza władztwa nad rzeczą. Chodzi tu więc o sytuacje jednokrotnego lub powtarzającego się wkraczania w sferę władztwa nad rzeczą przez osobę nieuprawnioną (WitczakKawalkoSkrypt, 2006, str. 183). Zakłócenie to musiało przynajmniej raz mieć miejsce, albowiem sama tylko możliwość naruszenie posiadania w przyszłości jest dla tego roszczenia niewystarczająca (WitczakKawalkoSkrypt, 2006, str. 183).
((3)) samowolność naruszenia
Samowolne jest naruszenie, które nie nastąpiło w związku z wykonywaniem [[ObronaKonieczna343KC obrony koniecznej]] albo [[DozwolonaSamopomoc343KC dozwolonej samopomocy]]. Nie uchyla natomiast samowoli fakt, że naruszenie zostało dokonane przez osobę, której przysługuje prawo podmiotowe lub na rzecz takiej osoby (Skowrońska-Bocian w: PietrzykowskiKomentarzKC, 4. wyd. art. 344 nb. 1). Nie jest natomiast samowolnym takie naruszenie posiadania, gdy przed wydaniem orzeczenia w sprawie o przywrócenie posiadania zapadnie w innej sprawie orzeczenie, z którego wynikać będzie, iż stan powstały na skutek pozbawienia posiadania jest zgodny z prawem.
((2)) Legitymacja stron
((3)) legitymacja czynna
Legitymowanym czynnie jest posiadacz, który sprawował władztwo w chwili samowolnego naruszenia. Może być to zarówno posiadacz zależny jak i samoistny (zob. także {{pu przepis="art. 337 KC"}}). Nie ma również znaczenia, czy posiadanie było zgodne z prawem czy też czy nastąpiło w dobrej wierze.
W przypadku roszczeń między współposiadaczami istotne jest, aby dał się ustalić zakres posiadania ({{pu przepis="art. 346 KC"}}). Zakres ten da się ustalić wówczas, gdy każdy ze współposiadaczy korzysta z całej rzeczy lub jej części w sposób niezależny od innych współposiadaczy Skowrońska-Bocian w: PietrzykowskiKomentarzKC, 4. wyd. art. 346 nb. 4). Oznacza to, że w wypadku gdy współposiadanie polega na zgodnym współdziałaniu wszystkich posiadaczy, roszczenie posesoryjne nie przysługuje.
((3)) legitymacja bierna
Legitymowanym biernie jest zarówno ten podmiot, który bezpośrednio dokonał samowolnego naruszenia jak również ten podmiot, na którego rzecz to samowolne naruszenie nastąpiło.
((2)) Wygaśnięcie roszczenia
Roszczenie posesoryjne wygasa po upływie roku od dnia naruszenia posiadania ({{pu przepis="art. 344 § 2 KC"}}). Jest to [[TerminZawity termin zawity]], a więc nieprzywracalny. Nie stosuje się wobec niego także {{pu przepis="art. 121 pkt 1 KC"}}.
Dodane:
Struktura roszczenia prezentuje się wobec tego w sposób następujący: [[http://80.237.160.189/taris/?path=0-1-0-0-1-3-1-1-0&subsumsession=79&root=1 drzewo Taris]]
Usunięte:
Dodane:
Struktura roszczenia prezentuje się wobec tego w sposób następujący: [[http://80.237.160.189/taris/?path=0-1-0-0-1-3&subsumsession=0&root=1 drzewo Taris]]
Usunięte:
[[http://80.237.160.189/taris/?path=0-1-0-0-1-3&subsumsession=0&root=1 Taris]]
Dodane:
((1)) Schemat Taris(R)
Struktura roszczenia prezentuje się wobec tego w sposób następujący:
Struktura roszczenia prezentuje się wobec tego w sposób następujący:
Wersja [10229]
Czas edycji: 2009-10-19 13:06:46. Autor: MarcinKrzymuski [zmiany merytoryczne i redakcyjne]Dodane:
[[http://80.237.160.189/taris/?path=0-1-0-0-1-3&subsumsession=0&root=1 Taris]]
Wersja [10228]
Czas edycji: 2009-10-19 13:03:37. Autor: MarcinKrzymuski [zmiany merytoryczne i redakcyjne]Usunięte:
Roszczenie z {{pu przepis="art. 344 KC"}} zmierza do przywrócenia stanu poprzedniego oraz zaniechanie dalszych naruszeń.
Wersja [10227]
Czas edycji: 2009-10-19 11:21:02. Autor: MarcinKrzymuski [zmiany merytoryczne i redakcyjne]Dodane:
Zakłócenie posiadania polega na jego zakłóceniu w inny sposób niż pozbawienie posiadacza władztwa nad rzeczą. Chodzi tu więc o sytuacje jednokrotnego lub powtarzającego się wkraczania w sferę władztwa nad rzeczą przez osobę nieuprawnioną (WitczakKawalkoSkrypt, 2006, str. 183). Zakłócenie to musiało przynajmniej raz mieć miejsce, albowiem sama tylko możliwość naruszenie posiadania w przyszłości jest dla tego roszczenia niewystarczająca (WitczakKawalkoSkrypt, 2006, str. 183).
Usunięte:
Wersja [10226]
Czas edycji: 2009-10-19 11:20:23. Autor: MarcinKrzymuski [zmiany merytoryczne i redakcyjne]Dodane:
Roszczenie posesoryjne wygasa po upływie roku od dnia naruszenia posiadania ({{pu przepis="art. 344 § 2 KC"}}). Jest to [[TerminZawity termin zawity]], a więc nieprzywracalny. Nie stosuje się wobec niego także {{pu przepis="art. 121 pkt 1 KC"}}.
Usunięte:
Wersja [10225]
Czas edycji: 2009-10-19 11:19:54. Autor: MarcinKrzymuski [zmiany merytoryczne i redakcyjne]Dodane:
Roszczenie posesoryjne wygasa po upływie roku od dnia naruszenia posiadania ({{pu przepis="art. 344 § 2 KC"}}). Jest to [[TerminyZawite termin zawity]], a więc nieprzywracalny. Nie stosuje się wobec niego także {{pu przepis="art. 121 pkt 1 KC"}}.
Usunięte:
Wersja [10224]
Czas edycji: 2009-10-19 11:19:36. Autor: MarcinKrzymuski [zmiany merytoryczne i redakcyjne]Dodane:
1) uprawnienie do podniesienia roszczenia oraz legitymacja bierna,
1) brak upływu terminu zawitego ({{pu przepis="art. 344 § 2 KC"}}).
1) brak upływu terminu zawitego ({{pu przepis="art. 344 § 2 KC"}}).
Usunięte:
1) uprawnienie do podniesienia roszczenia oraz
1) legitymacja bierna.
Wersja [10223]
Czas edycji: 2009-10-19 11:19:01. Autor: MarcinKrzymuski [zmiany merytoryczne i redakcyjne]Dodane:
((2)) Wygaśnięcie roszczenia
Roszczenie posesoryjne wygasa po upływie roku od dnia naruszenia posiadania ({{pu przepis="art. 344 § 2 KC"}}). Jest to [[TerminZawity termin zawity]], a więc nieprzywracalny. Nie stosuje się wobec niego także {{pu przepis="art. 121 pkt 1 KC"}}.
Roszczenie posesoryjne wygasa po upływie roku od dnia naruszenia posiadania ({{pu przepis="art. 344 § 2 KC"}}). Jest to [[TerminZawity termin zawity]], a więc nieprzywracalny. Nie stosuje się wobec niego także {{pu przepis="art. 121 pkt 1 KC"}}.
Usunięte:
Wersja [10222]
Czas edycji: 2009-10-19 11:17:21. Autor: MarcinKrzymuski [zmiany merytoryczne i redakcyjne]Dodane:
((3)) naruszenie posiadania
Naruszenie posiadania może mieć dwie postaci:
((3)) samowolność naruszenia
Samowolne jest naruszenie, które nie nastąpiło w związku z wykonywaniem [[ObronaKonieczna343KC obrony koniecznej]] albo [[DozwolonaSamopomoc343KC dozwolonej samopomocy]]. Nie uchyla natomiast samowoli fakt, że naruszenie zostało dokonane przez osobę, której przysługuje prawo podmiotowe lub na rzecz takiej osoby (Skowrońska-Bocian w: PietrzykowskiKomentarzKC, 4. wyd. art. 344 nb. 1). Nie jest natomiast samowolnym takie naruszenie posiadania, gdy przed wydaniem orzeczenia w sprawie o przywrócenie posiadania zapadnie w innej sprawie orzeczenie, z którego wynikać będzie, iż stan powstały na skutek pozbawienia posiadania jest zgodny z prawem.
Naruszenie posiadania może mieć dwie postaci:
((3)) samowolność naruszenia
Samowolne jest naruszenie, które nie nastąpiło w związku z wykonywaniem [[ObronaKonieczna343KC obrony koniecznej]] albo [[DozwolonaSamopomoc343KC dozwolonej samopomocy]]. Nie uchyla natomiast samowoli fakt, że naruszenie zostało dokonane przez osobę, której przysługuje prawo podmiotowe lub na rzecz takiej osoby (Skowrońska-Bocian w: PietrzykowskiKomentarzKC, 4. wyd. art. 344 nb. 1). Nie jest natomiast samowolnym takie naruszenie posiadania, gdy przed wydaniem orzeczenia w sprawie o przywrócenie posiadania zapadnie w innej sprawie orzeczenie, z którego wynikać będzie, iż stan powstały na skutek pozbawienia posiadania jest zgodny z prawem.
Usunięte:
**Samowolne** jest naruszenie, które nie nastąpiło w związku z wykonywaniem [[ObronaKonieczna343KC obrony koniecznej]] albo [[DozwolonaSamopomoc343KC dozwolonej samopomocy]]. Nie uchyla natomiast samowoli fakt, że naruszenie zostało dokonane przez osobę, której przysługuje prawo podmiotowe lub na rzecz takiej osoby (Skowrońska-Bocian w: PietrzykowskiKomentarzKC, 4. wyd. art. 344 nb. 1). Nie jest natomiast samowolnym takie naruszenie posiadania, gdy przed wydaniem orzeczenia w sprawie o przywrócenie posiadania zapadnie w innej sprawie orzeczenie, z którego wynikać będzie, iż stan powstały na skutek pozbawienia posiadania jest zgodny z prawem.
Wersja [10221]
Czas edycji: 2009-10-19 11:16:38. Autor: MarcinKrzymuski [zmiany merytoryczne i redakcyjne]Dodane:
((1)) Przesłanki roszczenia
**Naruszenie posiadania** może mieć dwie postaci:
- wyzucie z posiadania lub
- zakłócenia posiadania.
Wyzucie z posiadania to pozbawienie posiadacza władztwa nad rzeczą (DoliwaPrawoRzeczowe, 2006, nb. 970).
Zakłócenie posiadania polega na jego zakłóceniu w inny sposób niż pozbawienie posiadacza władztwa nad rzeczą. Chodzi tu więc o sytuacje jednokrotnego lub powtarzającego się wkraczania w sferę władztwa nad rzeczą przez osobę nieuprawnioną (WitczakKawalkoSkrypt, 2006, str. 183). Zakłócenie to musiało przynajmniej raz mieć miejsce, albowiem sama tylko możliwość naruszenie posiadania w przyszłości jest dla tego [[RoszczenieCywilnoprawne roszczenia niewystarczająca]] (WitczakKawalkoSkrypt, 2006, str. 183).
**Samowolne** jest naruszenie, które nie nastąpiło w związku z wykonywaniem [[ObronaKonieczna343KC obrony koniecznej]] albo [[DozwolonaSamopomoc343KC dozwolonej samopomocy]]. Nie uchyla natomiast samowoli fakt, że naruszenie zostało dokonane przez osobę, której przysługuje prawo podmiotowe lub na rzecz takiej osoby (Skowrońska-Bocian w: PietrzykowskiKomentarzKC, 4. wyd. art. 344 nb. 1). Nie jest natomiast samowolnym takie naruszenie posiadania, gdy przed wydaniem orzeczenia w sprawie o przywrócenie posiadania zapadnie w innej sprawie orzeczenie, z którego wynikać będzie, iż stan powstały na skutek pozbawienia posiadania jest zgodny z prawem.
((2)) Legitymacja stron
((3)) legitymacja czynna
W przypadku roszczeń między współposiadaczami istotne jest, aby dał się ustalić zakres posiadania ({{pu przepis="art. 346 KC"}}). Zakres ten da się ustalić wówczas, gdy każdy ze współposiadaczy korzysta z całej rzeczy lub jej części w sposób niezależny od innych współposiadaczy Skowrońska-Bocian w: PietrzykowskiKomentarzKC, 4. wyd. art. 346 nb. 4). Oznacza to, że w wypadku gdy współposiadanie polega na zgodnym współdziałaniu wszystkich posiadaczy, roszczenie posesoryjne nie przysługuje.
((3)) legitymacja bierna
((1)) Skutki roszczenia
Roszczenie z {{pu przepis="art. 344 KC"}} zmierza do przywrócenia stanu poprzedniego oraz zaniechanie dalszych naruszeń.
**Naruszenie posiadania** może mieć dwie postaci:
- wyzucie z posiadania lub
- zakłócenia posiadania.
Wyzucie z posiadania to pozbawienie posiadacza władztwa nad rzeczą (DoliwaPrawoRzeczowe, 2006, nb. 970).
Zakłócenie posiadania polega na jego zakłóceniu w inny sposób niż pozbawienie posiadacza władztwa nad rzeczą. Chodzi tu więc o sytuacje jednokrotnego lub powtarzającego się wkraczania w sferę władztwa nad rzeczą przez osobę nieuprawnioną (WitczakKawalkoSkrypt, 2006, str. 183). Zakłócenie to musiało przynajmniej raz mieć miejsce, albowiem sama tylko możliwość naruszenie posiadania w przyszłości jest dla tego [[RoszczenieCywilnoprawne roszczenia niewystarczająca]] (WitczakKawalkoSkrypt, 2006, str. 183).
**Samowolne** jest naruszenie, które nie nastąpiło w związku z wykonywaniem [[ObronaKonieczna343KC obrony koniecznej]] albo [[DozwolonaSamopomoc343KC dozwolonej samopomocy]]. Nie uchyla natomiast samowoli fakt, że naruszenie zostało dokonane przez osobę, której przysługuje prawo podmiotowe lub na rzecz takiej osoby (Skowrońska-Bocian w: PietrzykowskiKomentarzKC, 4. wyd. art. 344 nb. 1). Nie jest natomiast samowolnym takie naruszenie posiadania, gdy przed wydaniem orzeczenia w sprawie o przywrócenie posiadania zapadnie w innej sprawie orzeczenie, z którego wynikać będzie, iż stan powstały na skutek pozbawienia posiadania jest zgodny z prawem.
((2)) Legitymacja stron
((3)) legitymacja czynna
W przypadku roszczeń między współposiadaczami istotne jest, aby dał się ustalić zakres posiadania ({{pu przepis="art. 346 KC"}}). Zakres ten da się ustalić wówczas, gdy każdy ze współposiadaczy korzysta z całej rzeczy lub jej części w sposób niezależny od innych współposiadaczy Skowrońska-Bocian w: PietrzykowskiKomentarzKC, 4. wyd. art. 346 nb. 4). Oznacza to, że w wypadku gdy współposiadanie polega na zgodnym współdziałaniu wszystkich posiadaczy, roszczenie posesoryjne nie przysługuje.
((3)) legitymacja bierna
((1)) Skutki roszczenia
Roszczenie z {{pu przepis="art. 344 KC"}} zmierza do przywrócenia stanu poprzedniego oraz zaniechanie dalszych naruszeń.
Usunięte:
[[RoszczenieCywilnoprawne Roszczenie]] o przywrócenie stanu poprzedniego ma zastosowanie, gdy dochodzi do tzw. wyzucia z posiadania, czyli pozbawienia posiadacza władztwa nad rzeczą (DoliwaPrawoRzeczowe, 2006, nb. 970). Samowolne jest naruszenie, które nie nastąpiło w związku z wykonywaniem [[ObronaKonieczna343KC obrony koniecznej]] albo [[DozwolonaSamopomoc343KC dozwolonej samopomocy]].
((2)) Brak prawomocnego orzeczenia sankcjonującego naruszenie
Jeżeli przed wydaniem orzeczenia w sprawie o przywrócenie posiadania zostanie wydane orzeczenie, z którego wynikać będzie, iż stan powstały na skutek pozbawienia posiadania jest zgodny z prawem (zob. też RodzajePosiadania), wówczas roszczenie posesoryjne zostanie oddalone.
((2)) Brak upływu terminu zawitego
[[RoszczenieCywilnoprawne Roszczenie]] posesoryjne **wygasa** w ciągu roku od dnia naruszenia posiadania. Jest to termin zawity, a więc także nieprzywracalny.
((2)) Legitymacja czynna
((2)) Legitymacja bierna
((1)) Roszczenie o zaniechanie naruszeń
[[RoszczenieCywilnoprawne Roszczenie]] o zaniechanie naruszeń opiera się generalnie na tych samych podstawach, co [[RoszczenieCywilnoprawne roszczenie]] o przywrócenie stanu poprzedniego. Różnicę stanowi to rodzaj naruszenia posiadania: w tym wypadku samowolne naruszenie posiadania polega na jego zakłóceniu w inny sposób niż pozbawienie posiadacza władztwa nad rzeczą. Chodzi tu więc o sytuacje jednokrotnego lub powtarzającego się wkraczania w sferę władztwa nad rzeczą przez osobę nieuprawnioną (WitczakKawalkoSkrypt, 2006, str. 183). Zakłócenie to musiało przynajmniej raz mieć miejsce, albowiem sama tylko możliwość naruszenie posiadania w przyszłości jest dla tego [[RoszczenieCywilnoprawne roszczenia niewystarczająca]] (WitczakKawalkoSkrypt, 2006, str. 183).
Wersja [8169]
Czas edycji: 2009-04-01 15:22:09. Autor: JacekLubecki [zmiany merytoryczne i redakcyjne]Dodane:
[[RoszczenieCywilnoprawne Roszczenie]] o zaniechanie naruszeń opiera się generalnie na tych samych podstawach, co [[RoszczenieCywilnoprawne roszczenie]] o przywrócenie stanu poprzedniego. Różnicę stanowi to rodzaj naruszenia posiadania: w tym wypadku samowolne naruszenie posiadania polega na jego zakłóceniu w inny sposób niż pozbawienie posiadacza władztwa nad rzeczą. Chodzi tu więc o sytuacje jednokrotnego lub powtarzającego się wkraczania w sferę władztwa nad rzeczą przez osobę nieuprawnioną (WitczakKawalkoSkrypt, 2006, str. 183). Zakłócenie to musiało przynajmniej raz mieć miejsce, albowiem sama tylko możliwość naruszenie posiadania w przyszłości jest dla tego [[RoszczenieCywilnoprawne roszczenia niewystarczająca]] (WitczakKawalkoSkrypt, 2006, str. 183).
Usunięte:
Wersja [8168]
Czas edycji: 2009-04-01 15:20:08. Autor: JacekLubecki [zmiany merytoryczne i redakcyjne]Dodane:
Celem [[RoszczenieCywilnoprawne roszczenia]] jest przywrócenie stanu poprzedniego i zaniechanie naruszeń ({{pu przepis="art. 344 § 1 zd. 1 KC"}}).
[[RoszczenieCywilnoprawne Roszczenie]] o przywrócenie stanu poprzedniego ma zastosowanie, gdy dochodzi do tzw. wyzucia z posiadania, czyli pozbawienia posiadacza władztwa nad rzeczą (DoliwaPrawoRzeczowe, 2006, nb. 970). Samowolne jest naruszenie, które nie nastąpiło w związku z wykonywaniem [[ObronaKonieczna343KC obrony koniecznej]] albo [[DozwolonaSamopomoc343KC dozwolonej samopomocy]].
[[RoszczenieCywilnoprawne Roszczenie]] posesoryjne **wygasa** w ciągu roku od dnia naruszenia posiadania. Jest to termin zawity, a więc także nieprzywracalny.
[[RoszczenieCywilnoprawne Roszczenie]] o przywrócenie stanu poprzedniego ma zastosowanie, gdy dochodzi do tzw. wyzucia z posiadania, czyli pozbawienia posiadacza władztwa nad rzeczą (DoliwaPrawoRzeczowe, 2006, nb. 970). Samowolne jest naruszenie, które nie nastąpiło w związku z wykonywaniem [[ObronaKonieczna343KC obrony koniecznej]] albo [[DozwolonaSamopomoc343KC dozwolonej samopomocy]].
[[RoszczenieCywilnoprawne Roszczenie]] posesoryjne **wygasa** w ciągu roku od dnia naruszenia posiadania. Jest to termin zawity, a więc także nieprzywracalny.
Usunięte:
Roszczenie o przywrócenie stanu poprzedniego ma zastosowanie, gdy dochodzi do tzw. wyzucia z posiadania, czyli pozbawienia posiadacza władztwa nad rzeczą (DoliwaPrawoRzeczowe, 2006, nb. 970). Samowolne jest naruszenie, które nie nastąpiło w związku z wykonywaniem [[ObronaKonieczna343KC obrony koniecznej]] albo [[DozwolonaSamopomoc343KC dozwolonej samopomocy]].
Roszczenie posesoryjne **wygasa** w ciągu roku od dnia naruszenia posiadania. Jest to termin zawity, a więc także nieprzywracalny.
Wersja [5352]
Czas edycji: 2008-11-23 22:20:53. Autor: MarcinKrzymuski [zmiany merytoryczne i redakcyjne]Dodane:
==ochrona posesoryjna==
Usunięte:
Wersja [4634]
Czas edycji: 2008-10-20 00:19:15. Autor: MarcinKrzymuski [zmiany merytoryczne i redakcyjne]Dodane:
((1)) Roszczenie o zaniechanie naruszeń
Roszczenie o zaniechanie naruszeń opiera się generalnie na tych samych podstawach, co roszczenie o przywrócenie stanu poprzedniego. Różnicę stanowi to rodzaj naruszenia posiadania: w tym wypadku samowolne naruszenie posiadania polega na jego zakłóceniu w inny sposób niż pozbawienie posiadacza władztwa nad rzeczą. Chodzi tu więc o sytuacje jednokrotnego lub powtarzającego się wkraczania w sferę władztwa nad rzeczą przez osobę nieuprawnioną (WitczakKawalkoSkrypt, 2006, str. 183). Zakłócenie to musiało przynajmniej raz mieć miejsce, albowiem sama tylko możliwość naruszenie posiadania w przyszłości jest dla tego roszczenia niewystarczająca (WitczakKawalkoSkrypt, 2006, str. 183).
Roszczenie o zaniechanie naruszeń opiera się generalnie na tych samych podstawach, co roszczenie o przywrócenie stanu poprzedniego. Różnicę stanowi to rodzaj naruszenia posiadania: w tym wypadku samowolne naruszenie posiadania polega na jego zakłóceniu w inny sposób niż pozbawienie posiadacza władztwa nad rzeczą. Chodzi tu więc o sytuacje jednokrotnego lub powtarzającego się wkraczania w sferę władztwa nad rzeczą przez osobę nieuprawnioną (WitczakKawalkoSkrypt, 2006, str. 183). Zakłócenie to musiało przynajmniej raz mieć miejsce, albowiem sama tylko możliwość naruszenie posiadania w przyszłości jest dla tego roszczenia niewystarczająca (WitczakKawalkoSkrypt, 2006, str. 183).
