Protokół zmian strony RekomunalizacjaUslugPublicznych
Dodane:
Dodatkowo podnosi się pozaprawne argumenty za rozszerzeniem działalności podmiotów publicznych. Chodzi tu przede wszystkim o niemożność pogodzenia zasad wolnego rynku (dążenie do zysku, zaniedbywanie standardów z uwagi na ich kosztowność, gorsze warunki pracy dla zatrudnionych) z koniecznością zapewnienia dostępu do usług publicznych (Broß2013, 8).
Dodane:
doktryna administracji świadczącej (Leistungsverwaltung) - Sierpowska
Dodane:
**Po fazie prywatyzacji coraz częściej mamy do czynienia z rekomunalizacją usług publicznych. Istotą procesu jest przejmowanie realizacji zadań publicznych z powrotem przez podmioty publiczne. Ponadto samorządy przejmują nowe obszary usług publicznych, na których dotychczas nie były aktywne. Szczególnie silny trend rekomunalizacyjny można zaobserwować w Niemczech. Mówi się o zmianie paradygmatu w gospodarce komunalnej czy kryzysie prywatyzacji. W niniejszym opracowaniu podjęto próbę definicji pojęcia "rekomunalizacja" oraz wyjaśnienia przyczyny tego zjawiska. Osobnym tematem jest otoczenie prawne dla procesów rekomunalizacyjnych, zwłaszcza ewentualne przeszkody w przejmowaniu na powrót zadań polegających na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. **
Usunięte:
Dodane:
((2)) Przedmiot rekomunalizacji
W zasadzie rekomunalizacja obejmuje te same obszary usług użyteczności publicznej (por. też [[UslugiWOgolnymInteresieGospodarczym usługi w ogólnym interesie gospodarczym]]), które dadzą się sprywatyzować (katalog: Bauer2012, s. 334; tak też Schmidt2014, 357, por. też BudäusHilgers2013, 703). Należą tutaj zatem wszelkiego rodzaju usługi paubliczne, rozumiane jako [[UslugiWOgolnymInteresieGospodarczym usługi (świadczone) w ogólnym interesie gospodarczym]] (art. 14 TFUE, art. 106 TFUE), czyli zadania o charakterze użyteczności publicznej (~ usługa powszechnie dostępna, por. {{pu przepis="art. 2 UGOspKomunal"}}) i zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty ({{pu przepis="art. 7 USamorzGm"}}).
W zasadzie rekomunalizacja obejmuje te same obszary usług użyteczności publicznej (por. też [[UslugiWOgolnymInteresieGospodarczym usługi w ogólnym interesie gospodarczym]]), które dadzą się sprywatyzować (katalog: Bauer2012, s. 334; tak też Schmidt2014, 357, por. też BudäusHilgers2013, 703). Należą tutaj zatem wszelkiego rodzaju usługi paubliczne, rozumiane jako [[UslugiWOgolnymInteresieGospodarczym usługi (świadczone) w ogólnym interesie gospodarczym]] (art. 14 TFUE, art. 106 TFUE), czyli zadania o charakterze użyteczności publicznej (~ usługa powszechnie dostępna, por. {{pu przepis="art. 2 UGOspKomunal"}}) i zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty ({{pu przepis="art. 7 USamorzGm"}}).
Usunięte:
W zasadzie rekomunalizacja obejmuje te same obszary usług użyteczności publicznej, które dadzą się sprywatyzować (katalog: Bauer2012, s. 334; tak też Schmidt2014, 357, por. też BudäusHilgers2013, 703). Należą tutaj zatem wszelkiego rodzaju usługi paubliczne, rozumiane jako [[UslugiWOgolnymInteresieGospodarczym usługi (świadczone) w ogólnym interesie gospodarczym]] (art. 14 TFUE, art. 106 TFUE), czyli zadania o charakterze użyteczności publicznej (~ usługa powszechnie dostępna, por. {{pu przepis="art. 2 UGOspKomunal"}}) i zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty ({{pu przepis="art. 7 USamorzGm"}}).
Dodane:
Zob. **[[RekomunalizacjaGospodarkiOdpadami osobny dokument]]** poświęcony gospodarce odpadami.
Usunięte:
Tu zob. Verbücheln2009, s. 13 i nast.
Dodane:
**Modnym terminem jest coraz częściej rekomunalizacja usług publicznych. Istotą procesu jest rezygnacja z realizacji zadań publicznych za pośrednictwem podmiotów prywatnych. Zadania własne gmin są więc (ponownie) wykonywane przez jej własne jednostki albo gminy przejmują obszary, na których dotychczas nie były aktywne. W niniejszym opracowaniu zostaną przedstawione przyczyny tego zjawiska oraz obszary, na których jest ono najbardziej widoczne. Następnie zaprezentowane przykłady działań polskich jednostek samorządowych świadczących o pojawieniu się tendencji rekomunalizacyjnych w Polsce. Przeanalizowane zostaną także regulacje prawne pod kątem dopuszczalności przejęcia przez gminy sprywatyzowanych wcześniej usług publicznych.**
Najprościej: przejęcie zadań publicznych, uprzednio przekazanych podmiotom prywatnym (spoza sektora publicznego), przez administrację publiczną (państwową i samorządową).
- gospodarka odpadami (w Polsce chyba całkowicie sprywatyzowana; w Niemczech odwrotna tendencja - gminy i ich spółki przejmują zdecydowanie rynek gospodarki odpadami, sfera prywatna jest w odwrocie (zob. **[[RekomunalizacjaGospodarkiOdpadami osobny dokument]]** poświęcony gospodarce odpadami, także Libbe2012),
Poczdam, Berliner Wasserbetriebe,
Najprościej: przejęcie zadań publicznych, uprzednio przekazanych podmiotom prywatnym (spoza sektora publicznego), przez administrację publiczną (państwową i samorządową).
- gospodarka odpadami (w Polsce chyba całkowicie sprywatyzowana; w Niemczech odwrotna tendencja - gminy i ich spółki przejmują zdecydowanie rynek gospodarki odpadami, sfera prywatna jest w odwrocie (zob. **[[RekomunalizacjaGospodarkiOdpadami osobny dokument]]** poświęcony gospodarce odpadami, także Libbe2012),
Poczdam, Berliner Wasserbetriebe,
Usunięte:
Najprościej: przejęcie zadań publicznych, uprzednio przekazanych podmiotom prywatnym (spoza sektora publicznego), z powrotem przez administrację publiczną (państwową i samorządową).
- gospodarka odpadami (w Polsce chyba całkowicie sprywatyzowana; w Niemczech wprawdzie zdarzyło się kilka sytuacji, że gosp. odpadami znów będzie realizowana przez podmioty publiczne (zob. Landkreis Ucekrmark i in. wymienione przez Libbe2012),
Poczdam, Berliner Wasserbetriebe
Dodane:
==nowy trend w sposobie realizacji zadań przez JST. Uwagi na tle doświadczeń niemieckich==
Usunięte:
Dodane:
((2)) Podejmowanie decyzji prywatyzować czy rekomunalizować
Zob. schemat u Röber2012 (w: BauerEtAl2012, s. 81-98) i Schäfer2012 (w: BauerEtAl2012)
[[RamyPrawneRekomunalizacji Ramy prawne rekomunalizacji]]
Zob. schemat u Röber2012 (w: BauerEtAl2012, s. 81-98) i Schäfer2012 (w: BauerEtAl2012)
[[RamyPrawneRekomunalizacji Ramy prawne rekomunalizacji]]
Usunięte:
((2)) Prawo europejskie
art. 345 TFUE + art. 14 TFUE + art. 106 ust. 2 TFUE
KE [[http://eur-lex.europa.eu/legal-content/DE/TXT/HTML/?uri=CELEX:52000DC0580 Usługi w ogólnym interesie gospodarczym, KOM 2000(528)]]
Niemożność pogodzenia zasad wolnego rynku (dążenie do zysku, zaniedbywanie standardów z uwagi na ich kosztowność, gorsze warunki pracy dla zatrudnionych) z koniecznością zapewnienia dostępu do usług publicznych (Gewährleistungstsaat, zob. Broß2013, 8)
Zagrożenie dla stabilności świadczenia usług publicznych (upadłość podmiotów prywatnych)
Zasada subsydiarności została rozszerzona na podmioty lokalne (Frenz, WRP 2008, 74). Ponadto rynek wewnętrzny to już niekoniecznie rynek z wolną konkurencją (Frenz, WRP 2008, 74).
Guckelberger2013, 176: Art. 14 TFUE + Art. 36 Karty Praw Podstawowych: Unia uznaje i szanuje dostęp do usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym, przewidziany w ustawach i praktykach krajowych, zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską, w celu wspierania spójności społecznej i terytorialnej Unii. Unia czyni więc wyjątek dla pewnego obszaru usług, które określa jako public services.
doktryna administracji świadczącej (Leistungsverwaltung) - Sierpowska
Schmidt2014, 360:
Pomoc publiczna: rekomunalizacja nie jest wprawdzie pomocą publiczną, ale pewne świadczenia mogą być uznane za pomoc publiczną, lecz jednocześnie zgodne z kryteriami wg Altmark-Trans
Zamówienia publiczne: przesłanki orzeczenia Teckal i Coditel wskazują, kiedy podmiot publiczny może zrezygnować z zamówienia publ. (MK: teraz trzeba jeszcze uwzględnić regulacje w nowych dyrektywach i tam uregulowane zamówienia in house). Wnioskuje, że prawo zamówień publicznych wręcz kieruje samorządy w stronę rekomunalizacji (361).
((2)) Rekomunalizacja a zasady konstytucyjne
Zasada samorządności - {{pu przepis="art. 164 ust. 3 Konstytucja"}} + {{pu przepis="art. 166 ust. 1 Konstytucja"}},
Libbe2012, S. 1: wskazuje przede wszystkim na zasadę samorządności ("czy" i "jak" zadań publicznych)
Schmidt2014, 359:
- zasada samorządności (Art. 28 II 1 GG + np. art. 97 BbgKVerf) umożliwia rekomunalizację, ale jej nie nakazuje; tutaj dodają (BudäusHilgers2013, 703), że gmina sama decyduje jak realizuje swoje zadania (w formie prywatnoprawnej albo publicznoprawnej). Wg Guckelberger2013, 168-169 ta regulacja raczej wspiera rekomunalizację niż stoi jej na przeszkodzie.
- zasada demokracji: nakaz demokratycznej legitymacji kontroli realizacji zadań publicznych; tutaj Broß2013, 12, zauważa, że przez tzw. tajemnicę handlową i rzekomą ochronę danych chroni się treść umów prywatyzacyjnych a to uniemożliwia sprawowanie kontroli nad wykonywaniem zadań przez administrację. Ponadto okazuje się potem, że umowy są nieprawidłowe, dochodzi do sprzedaży majątku publicznego poniżej jego wartości. Ponadto zwraca uwagę na połączone z prywatyzacją koszty doradztwa, które są nieproporcjonalne do ceny a ponadto widać, że doradcy czasem są jednocześnie... kupującymi. Stąd też Guckelberger2013, 169 podkreśla, że rekomunalizacja następuje raczej w duchu demokratycznej kontroli niż jest jej zaprzeczenie,.
- zasada państwa prawnego: ma znaczenie ew. po rekomunalizacji, gdyż wówczas silniej obowiązują zasady praworządności adm. publicznej
- zasada państwa socjalnego: odpowiedzialność za zapewnienie usług (Gewährleistungstsaat, zob. Broß2013, 8), przy czym państwo nie musi ich produkować (Röhl2015, 10). Broß2013, 15, odpowiada, że ustawodawca może wprawdzie kształtować porządek gospodarczy, ale granicą jest godne życie człowieka, czyli muszą być zachowane przyzwoite standardy życia. Rzważa przy tym nie tylko usługi publiczne typu zdrowotnego ale także zauważa, że bez elektryczności godne życie również nie jest możliwe (Broß2013, 16)
- prawa podstawowe również nie stoją na przeszkodzie rekomunalizacji (zwłaszcza Art. 12 i 14 GG - zob. Guckelberger2013, 168 + lit.)
Tutaj też obszernie: LeisnerEgensperger2013
((2)) Prawo zamówień publicznych
Należy uwzględnić nowe zamówienia publiczne: DyrZamPubl, DyrZamPublKonc i DyrZamPublSekt, gdyż tam skodyfikowano in-house (obszernie np. [[https://beck-online.beck.de/?vpath=bibdata%2fzeits%2fEUZW%2f2014%2fcont%2fEUZW%2e2014%2e486%2e1%2ehtm Knauff EuZW 2014]] oraz [[https://beck-online.beck.de/?vpath=bibdata%2fzeits%2fNZBAU%2f2015%2fcont%2fNZBAU%2e2015%2e258%2e1%2ehtm Ziekow, NZBau 2015]])
Po pierwsze sama rekomunalizacja musi być przedmiotem weryfikacji, czy nie podpada pod zamówienia publiczne (Guckelberger2013, 181)
Obszernie o in-house w kontekście rekomunalizacji Guckelberger2013, 177 i nast.
Kolejny aspekt, to współpraca horyzontalna (tutaj też Guckelberger2013, 180)
((2)) Rekomunalizacja a pomoc publiczna
Zob. [[https://uokik.gov.pl/download.php?id=81 publikacja UOKIK]]
Guckelberger2013, 182 porusza to zagadnienie w zakresie finansowania działalności deficytowej z zysków z innej działalności (Querfinanzierung, Querverbund). Zob. też [[http://www.gesetze-im-internet.de/kstg_1977/__4.html § 4 ust. 6 KStG]]. Dopuszczalność miał badać BFH, ale strony zawarły [[http://betriebs-berater.ruw.de/steuerrecht/urteile/Kei-ausserbetrieblic-Sphae-ein-Kapitalgesellscha--Verdeck-Gewinnausschuettu-un-Vorteilsausglei-be-strukture-dauerdefizitaer-kommunal-Eigenbetri-im-Org-21232 ugodę]]
Zob. Art. 107 TFUE i komentarze do niego.
Freistellungsbeschluss der Kommission (Art. 108 AEUV), tam nr 44 dot. Querverbund
W kontekście pomocy i zamówień: [[https://beck-online.beck.de/?vpath=bibdata%2fzeits%2fnzbau%2f2015%2fcont%2fnzbau.2015.743.1.htm&pos=0 Pfannkuch, NZBau 2015]]
((2)) Rekomunalizacja i prawo antymonopolowe (konkurencja)
sektory, które nie zostały zliberalizowane przez EU można zorganizować na zasadach pozbawionych konkurencji
sektory już zliberalizowane przez UE mogą być oddane w monopol państwowy pod warunkiem spełnienia określonych kryteriów
Czy konkurencyjność ma swoje źródło w konstytucji? Na pewno w prawie europejskim
((2)) Rekomunalizacja a finanse publiczne oraz ustawa o gospodarce komunalnej
((3)) Zasady gospodarki komunalnej
Zob. zasada (?) {{pu przepis="art. 2 UGospKomunal"}}, {{pu przepis="art. 10 UGospKomunal"}}
W Niemczech Schmidt2014, 361: ograniczeniem dla rekomunalizacji mogą być warunki, od których zależy działalność gospodarcza samorządu. W szczególności problematyczne jest zadośćuczynienie zasadzie subsydiarności, która może być też różnie wyrażona (w BBG jest dość łagodna, co pozwala samorządom na dość szerokie działanie). Najbardziej przyjazna rekomunalizacji wydaje się BBG (zob. wniosek z § 91 III 3 BbgKVerf). Niektóre landy wyjęły poszczególne obszary DAWI z zasady subsydiarności (zob. wskazówki u Guckelberger2013, 171). To oznacza, że samorządy mogą działać w tych obszarach nawet bez sprawdzenia, co byłoby bardziej opłacalne.
Poza tym samorząd musi być w stanie sprostać skutkom rekomunalizacji (Guckelberger2013, 170).
((3)) Prawo finansowe
Zasada gospodarności i oszczędności w prawie niemieckim nie stoi na przeszkodzie (Schmidt2014, 362). Nie ma także nakazu badania ew. scenariuszy alternatywnych (prywatyzacji), ale nie w stosunku do federacji, która musi takie alternatywy przestawić.
Zasada gospodarności musi być rozważona pod kątem dobra ogółu (Guckelberger2013, 169)
((3)) Prawo podatkowe
Schmidt2014, 363: ograniczeniem może być zakaz pobierania opłat w celu osiągnięcia zysków, a takie mogłyby być pobierane w razie rekomunalizacji. Można jednaj tego uniknąć (Schmidt2014 op.cit.)
Dodane:
Röber2012, 86-87, stwierdza, że więcej jest mówienia o rekom. (TALK) niż faktycznych działań (ACTION)
Röber2012, 84 dopatruje się renesansu komunalizacji w sceptycyzmie wobec segmentu prywatnego po kryzysie finansowym. Ponadto przypomina o podwyżkach cen (wynik monopoli i oligopoli) i spadku jakości usług. Zauważa także, że samorządy nauczyły się działania w otoczeniu konkurencji i przyswoiły sobie lekcję przedsiębiorczości (85). Dzięki instrumentom demokracji bezpośredniej mieszkańcy mają też większy wpływ na sprawy komunalne i mogą decydować o ew. prywatyzacji. Wreszcie zauważa, że dalsza prywatyzacja prowadzi do tego, że samorządowość staje się pustym hasłem, skoro ma coraz mniej zadań do realizacji.
Tu zob. Verbücheln2009, s. 13 i nast.
Röber2012, 84 dopatruje się renesansu komunalizacji w sceptycyzmie wobec segmentu prywatnego po kryzysie finansowym. Ponadto przypomina o podwyżkach cen (wynik monopoli i oligopoli) i spadku jakości usług. Zauważa także, że samorządy nauczyły się działania w otoczeniu konkurencji i przyswoiły sobie lekcję przedsiębiorczości (85). Dzięki instrumentom demokracji bezpośredniej mieszkańcy mają też większy wpływ na sprawy komunalne i mogą decydować o ew. prywatyzacji. Wreszcie zauważa, że dalsza prywatyzacja prowadzi do tego, że samorządowość staje się pustym hasłem, skoro ma coraz mniej zadań do realizacji.
Tu zob. Verbücheln2009, s. 13 i nast.
Dodane:
Należy uwzględnić nowe zamówienia publiczne: DyrZamPubl, DyrZamPublKonc i DyrZamPublSekt, gdyż tam skodyfikowano in-house (obszernie np. [[https://beck-online.beck.de/?vpath=bibdata%2fzeits%2fEUZW%2f2014%2fcont%2fEUZW%2e2014%2e486%2e1%2ehtm Knauff EuZW 2014]] oraz [[https://beck-online.beck.de/?vpath=bibdata%2fzeits%2fNZBAU%2f2015%2fcont%2fNZBAU%2e2015%2e258%2e1%2ehtm Ziekow, NZBau 2015]])
Freistellungsbeschluss der Kommission (Art. 108 AEUV), tam nr 44 dot. Querverbund
W kontekście pomocy i zamówień: [[https://beck-online.beck.de/?vpath=bibdata%2fzeits%2fnzbau%2f2015%2fcont%2fnzbau.2015.743.1.htm&pos=0 Pfannkuch, NZBau 2015]]
Freistellungsbeschluss der Kommission (Art. 108 AEUV), tam nr 44 dot. Querverbund
W kontekście pomocy i zamówień: [[https://beck-online.beck.de/?vpath=bibdata%2fzeits%2fnzbau%2f2015%2fcont%2fnzbau.2015.743.1.htm&pos=0 Pfannkuch, NZBau 2015]]
Usunięte:
Freitsellungsbeschluss der Kommission (Art. 108 AEUV), tam nr 44 dot. Querverbund
Dodane:
==nowy trend w sposobie realizacji zadań przez JST w Niemczech==
Mówi się o zmianie paradygmatu w gospodarce komunalnej czy kryzysie prywatyzacji (Bauer2012, s. 329-330). Trudno jednak ocenić, czy mamy do czynienia z chwilową modą czy stałym trendem. Faktycznie w wielu przypadkach samorządy i państwo przejęły z powrotem zadania publiczne od podmiotów prywatnych. Dużo mówi się również o tych wydarzeniach, ale to nie oznacza jeszcze, że faktycznie mamy do czynienia z renesansem wykonywania zadań publicznych przez podmioty tego sektora. Być może zmniejsza się ilość prywatyzacji (co nie dziwi, skoro coraz mniej obszarów pozostaje do sprywatyzowania); są także spektakularne Trzeba zatem odróżnić modny temat od rzeczywistych prądów w polityce komunalnej. Można chyba jednak stwierdzić, że wahadło dotychczas wychylone w stronę prywatyzacji wraca w stronę komunalizacji (Schmidt2014, 365; Röhl2015, 6). Libbe2012, 28, stwierdza, że trend widoczny jest w sektorze energetycznym (Niemcy) i zaopatrzenia w wodę (Francja).
Guckelberger2013, 162: wymaga dookreślnika, co ma być rekomunalizowane, żeby nie pomylić z przeniesieniem pewnych kompetencji na państwo. Poza tym zgadza się z Budäusem (nie publ.), że "rekomunalizacja oznacza całkowitą albo częściową reintegrację wcześniej całkowicie albo częściowo sprywatyzowanych zadań w bezpośredni wpływ samorządów".
Schmidt2014, 358 rozróżnia między okazjami (Anlass) i przyczynami (Grund). Tak samo LeisnerEgensperger2013, 1111.
Obywatele również żądali przywrócenia publicznego świadczenia usług (Guckelberger2013, 165 + daslze wskazówki w przyp. 34)
Zdarzało się też, że prywatni mają nadzieję na wyzbycie się przedsiębiorstw, gdyż z uwagi na rynek regulowany nie osiągają zamierzonych zysków (Guckelberger2013, 165).
1) związane z nadzorem (ucieczka przed kontrolą organów ochrony konkurencji i możliwość bardziej swobodnego działania poprzez opłaty administracyjne a nie ceny, podlegające kontroli) - tutaj obszernie też Guckelberger2013, 174-175. Zob. [[http://www.gesetze-im-internet.de/gwb/__130.html § 130 GWB]] i komentarze do niego.
Guckelberger2013, 164, pisze także o tym, że gminy czasem dokonały prywatyzacji bez zastanowienia, co jest korzystniejsze w perspektywie średniookresowej i w obliczu pustych kas. Czasem okazało się, że koszty kontroli były niedoszacowane, przecz co prywatyzacja wcale nie doprowadziła do obniżenia własnych kosztów gmin. Wreszcie też dały się we znaki przeciwstawne interesy gmin i prywatnych przedsiębiorców. Poza tym doszło do podywżek i obniżenia standardów. Zaletą rekomunalizacji ma być także możliwość sfinansowania z dochodów dziedzin deficytowych oraz możliwość ucieczki w sferę wolną od nadzoru nad monopolami (Guckelberger2013, 166).
Obszernie o zaletach wykonywania usług publicznych przez prywatne podmioty: VBW2015
Röhl2015, 9: jest to kontynuacja sporu pomiędzy ekonomistami na temat tego, czy lepiej jest, aby usługi świadczyły podmioty prywatne czy publiczne. Rozstrzygające znaczenie mają "monopol naturalny" (Röhl2015, 10).
1) rekomunalizacja funkcjonalna: podobnie jak u Bauer2012, 337 rekom. operacyjna (czyli przejęcie z powrotem obszarów, z których wcześniej gminy zrezygnowały)
Gospodarka ściekami: "Eine solche Rückverlagerung bei der Aufgabenwahrnehmung wird als Rekommunalisierung bezeichnet. Bei der Rückverlagerung der Aufgabenerfüllung auf den originär zuständigen Aufgabenträger handelt es sich um einen dem Vergaberecht entzogenen Akt der Verwaltungsorganisation" (ebenso Queitsch, in: Wellmann/Queitsch/Fröhlich, § 56, Rn. 29). (Landmann/Rohmer UmweltR/Ganske WHG § 56 Rn. 69, beck-online)
Guckelberger2013, 176: Art. 14 TFUE + Art. 36 Karty Praw Podstawowych: Unia uznaje i szanuje dostęp do usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym, przewidziany w ustawach i praktykach krajowych, zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską, w celu wspierania spójności społecznej i terytorialnej Unii. Unia czyni więc wyjątek dla pewnego obszaru usług, które określa jako public services.
- zasada samorządności (Art. 28 II 1 GG + np. art. 97 BbgKVerf) umożliwia rekomunalizację, ale jej nie nakazuje; tutaj dodają (BudäusHilgers2013, 703), że gmina sama decyduje jak realizuje swoje zadania (w formie prywatnoprawnej albo publicznoprawnej). Wg Guckelberger2013, 168-169 ta regulacja raczej wspiera rekomunalizację niż stoi jej na przeszkodzie.
- zasada demokracji: nakaz demokratycznej legitymacji kontroli realizacji zadań publicznych; tutaj Broß2013, 12, zauważa, że przez tzw. tajemnicę handlową i rzekomą ochronę danych chroni się treść umów prywatyzacyjnych a to uniemożliwia sprawowanie kontroli nad wykonywaniem zadań przez administrację. Ponadto okazuje się potem, że umowy są nieprawidłowe, dochodzi do sprzedaży majątku publicznego poniżej jego wartości. Ponadto zwraca uwagę na połączone z prywatyzacją koszty doradztwa, które są nieproporcjonalne do ceny a ponadto widać, że doradcy czasem są jednocześnie... kupującymi. Stąd też Guckelberger2013, 169 podkreśla, że rekomunalizacja następuje raczej w duchu demokratycznej kontroli niż jest jej zaprzeczenie,.
- prawa podstawowe również nie stoją na przeszkodzie rekomunalizacji (zwłaszcza Art. 12 i 14 GG - zob. Guckelberger2013, 168 + lit.)
Tutaj też obszernie: LeisnerEgensperger2013
Należy uwzględnić nowe zamówienia publiczne: DyrZamPubl, DyrZamPublKonc i DyrZamPublSekt, gdyż tam skodyfikowano in-house (obszernie np. [[https://beck-online.beck.de/?vpath=bibdata%2fzeits%2fEUZW%2f2014%2fcont%2fEUZW%2e2014%2e486%2e1%2ehtm Knauff EuZW 2014]])
Po pierwsze sama rekomunalizacja musi być przedmiotem weryfikacji, czy nie podpada pod zamówienia publiczne (Guckelberger2013, 181)
Obszernie o in-house w kontekście rekomunalizacji Guckelberger2013, 177 i nast.
Kolejny aspekt, to współpraca horyzontalna (tutaj też Guckelberger2013, 180)
Guckelberger2013, 182 porusza to zagadnienie w zakresie finansowania działalności deficytowej z zysków z innej działalności (Querfinanzierung, Querverbund). Zob. też [[http://www.gesetze-im-internet.de/kstg_1977/__4.html § 4 ust. 6 KStG]]. Dopuszczalność miał badać BFH, ale strony zawarły [[http://betriebs-berater.ruw.de/steuerrecht/urteile/Kei-ausserbetrieblic-Sphae-ein-Kapitalgesellscha--Verdeck-Gewinnausschuettu-un-Vorteilsausglei-be-strukture-dauerdefizitaer-kommunal-Eigenbetri-im-Org-21232 ugodę]]
Zob. Art. 107 TFUE i komentarze do niego.
Freitsellungsbeschluss der Kommission (Art. 108 AEUV), tam nr 44 dot. Querverbund
W Niemczech Schmidt2014, 361: ograniczeniem dla rekomunalizacji mogą być warunki, od których zależy działalność gospodarcza samorządu. W szczególności problematyczne jest zadośćuczynienie zasadzie subsydiarności, która może być też różnie wyrażona (w BBG jest dość łagodna, co pozwala samorządom na dość szerokie działanie). Najbardziej przyjazna rekomunalizacji wydaje się BBG (zob. wniosek z § 91 III 3 BbgKVerf). Niektóre landy wyjęły poszczególne obszary DAWI z zasady subsydiarności (zob. wskazówki u Guckelberger2013, 171). To oznacza, że samorządy mogą działać w tych obszarach nawet bez sprawdzenia, co byłoby bardziej opłacalne.
Poza tym samorząd musi być w stanie sprostać skutkom rekomunalizacji (Guckelberger2013, 170).
Zasada gospodarności i oszczędności w prawie niemieckim nie stoi na przeszkodzie (Schmidt2014, 362). Nie ma także nakazu badania ew. scenariuszy alternatywnych (prywatyzacji), ale nie w stosunku do federacji, która musi takie alternatywy przestawić.
Zasada gospodarności musi być rozważona pod kątem dobra ogółu (Guckelberger2013, 169)
Na jak długo zostały zawarte umowy w Polsce? Kiedy można liczyć się z falą odwrotu od koncesji i innych umów o świadczenie usług?
Jak gminy realizują zadanie pt. {{pu przepis="art. 7 ust. 1 pkt 3 USamorzGm"}}, gdzie mówi się o zadaniu "zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz"?
(Guckelberger2013, 166 też uważa, że oba rodzaje działalności mają swoje dobre strony, więc należy działać rozważnie. Poza tym dla wszystkich obszarów działają te same "pros & cons" (przykład sektora energetycznego).
Mówi się o zmianie paradygmatu w gospodarce komunalnej czy kryzysie prywatyzacji (Bauer2012, s. 329-330). Trudno jednak ocenić, czy mamy do czynienia z chwilową modą czy stałym trendem. Faktycznie w wielu przypadkach samorządy i państwo przejęły z powrotem zadania publiczne od podmiotów prywatnych. Dużo mówi się również o tych wydarzeniach, ale to nie oznacza jeszcze, że faktycznie mamy do czynienia z renesansem wykonywania zadań publicznych przez podmioty tego sektora. Być może zmniejsza się ilość prywatyzacji (co nie dziwi, skoro coraz mniej obszarów pozostaje do sprywatyzowania); są także spektakularne Trzeba zatem odróżnić modny temat od rzeczywistych prądów w polityce komunalnej. Można chyba jednak stwierdzić, że wahadło dotychczas wychylone w stronę prywatyzacji wraca w stronę komunalizacji (Schmidt2014, 365; Röhl2015, 6). Libbe2012, 28, stwierdza, że trend widoczny jest w sektorze energetycznym (Niemcy) i zaopatrzenia w wodę (Francja).
Guckelberger2013, 162: wymaga dookreślnika, co ma być rekomunalizowane, żeby nie pomylić z przeniesieniem pewnych kompetencji na państwo. Poza tym zgadza się z Budäusem (nie publ.), że "rekomunalizacja oznacza całkowitą albo częściową reintegrację wcześniej całkowicie albo częściowo sprywatyzowanych zadań w bezpośredni wpływ samorządów".
Schmidt2014, 358 rozróżnia między okazjami (Anlass) i przyczynami (Grund). Tak samo LeisnerEgensperger2013, 1111.
Obywatele również żądali przywrócenia publicznego świadczenia usług (Guckelberger2013, 165 + daslze wskazówki w przyp. 34)
Zdarzało się też, że prywatni mają nadzieję na wyzbycie się przedsiębiorstw, gdyż z uwagi na rynek regulowany nie osiągają zamierzonych zysków (Guckelberger2013, 165).
1) związane z nadzorem (ucieczka przed kontrolą organów ochrony konkurencji i możliwość bardziej swobodnego działania poprzez opłaty administracyjne a nie ceny, podlegające kontroli) - tutaj obszernie też Guckelberger2013, 174-175. Zob. [[http://www.gesetze-im-internet.de/gwb/__130.html § 130 GWB]] i komentarze do niego.
Guckelberger2013, 164, pisze także o tym, że gminy czasem dokonały prywatyzacji bez zastanowienia, co jest korzystniejsze w perspektywie średniookresowej i w obliczu pustych kas. Czasem okazało się, że koszty kontroli były niedoszacowane, przecz co prywatyzacja wcale nie doprowadziła do obniżenia własnych kosztów gmin. Wreszcie też dały się we znaki przeciwstawne interesy gmin i prywatnych przedsiębiorców. Poza tym doszło do podywżek i obniżenia standardów. Zaletą rekomunalizacji ma być także możliwość sfinansowania z dochodów dziedzin deficytowych oraz możliwość ucieczki w sferę wolną od nadzoru nad monopolami (Guckelberger2013, 166).
Obszernie o zaletach wykonywania usług publicznych przez prywatne podmioty: VBW2015
Röhl2015, 9: jest to kontynuacja sporu pomiędzy ekonomistami na temat tego, czy lepiej jest, aby usługi świadczyły podmioty prywatne czy publiczne. Rozstrzygające znaczenie mają "monopol naturalny" (Röhl2015, 10).
1) rekomunalizacja funkcjonalna: podobnie jak u Bauer2012, 337 rekom. operacyjna (czyli przejęcie z powrotem obszarów, z których wcześniej gminy zrezygnowały)
Gospodarka ściekami: "Eine solche Rückverlagerung bei der Aufgabenwahrnehmung wird als Rekommunalisierung bezeichnet. Bei der Rückverlagerung der Aufgabenerfüllung auf den originär zuständigen Aufgabenträger handelt es sich um einen dem Vergaberecht entzogenen Akt der Verwaltungsorganisation" (ebenso Queitsch, in: Wellmann/Queitsch/Fröhlich, § 56, Rn. 29). (Landmann/Rohmer UmweltR/Ganske WHG § 56 Rn. 69, beck-online)
Guckelberger2013, 176: Art. 14 TFUE + Art. 36 Karty Praw Podstawowych: Unia uznaje i szanuje dostęp do usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym, przewidziany w ustawach i praktykach krajowych, zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską, w celu wspierania spójności społecznej i terytorialnej Unii. Unia czyni więc wyjątek dla pewnego obszaru usług, które określa jako public services.
- zasada samorządności (Art. 28 II 1 GG + np. art. 97 BbgKVerf) umożliwia rekomunalizację, ale jej nie nakazuje; tutaj dodają (BudäusHilgers2013, 703), że gmina sama decyduje jak realizuje swoje zadania (w formie prywatnoprawnej albo publicznoprawnej). Wg Guckelberger2013, 168-169 ta regulacja raczej wspiera rekomunalizację niż stoi jej na przeszkodzie.
- zasada demokracji: nakaz demokratycznej legitymacji kontroli realizacji zadań publicznych; tutaj Broß2013, 12, zauważa, że przez tzw. tajemnicę handlową i rzekomą ochronę danych chroni się treść umów prywatyzacyjnych a to uniemożliwia sprawowanie kontroli nad wykonywaniem zadań przez administrację. Ponadto okazuje się potem, że umowy są nieprawidłowe, dochodzi do sprzedaży majątku publicznego poniżej jego wartości. Ponadto zwraca uwagę na połączone z prywatyzacją koszty doradztwa, które są nieproporcjonalne do ceny a ponadto widać, że doradcy czasem są jednocześnie... kupującymi. Stąd też Guckelberger2013, 169 podkreśla, że rekomunalizacja następuje raczej w duchu demokratycznej kontroli niż jest jej zaprzeczenie,.
- prawa podstawowe również nie stoją na przeszkodzie rekomunalizacji (zwłaszcza Art. 12 i 14 GG - zob. Guckelberger2013, 168 + lit.)
Tutaj też obszernie: LeisnerEgensperger2013
Należy uwzględnić nowe zamówienia publiczne: DyrZamPubl, DyrZamPublKonc i DyrZamPublSekt, gdyż tam skodyfikowano in-house (obszernie np. [[https://beck-online.beck.de/?vpath=bibdata%2fzeits%2fEUZW%2f2014%2fcont%2fEUZW%2e2014%2e486%2e1%2ehtm Knauff EuZW 2014]])
Po pierwsze sama rekomunalizacja musi być przedmiotem weryfikacji, czy nie podpada pod zamówienia publiczne (Guckelberger2013, 181)
Obszernie o in-house w kontekście rekomunalizacji Guckelberger2013, 177 i nast.
Kolejny aspekt, to współpraca horyzontalna (tutaj też Guckelberger2013, 180)
Guckelberger2013, 182 porusza to zagadnienie w zakresie finansowania działalności deficytowej z zysków z innej działalności (Querfinanzierung, Querverbund). Zob. też [[http://www.gesetze-im-internet.de/kstg_1977/__4.html § 4 ust. 6 KStG]]. Dopuszczalność miał badać BFH, ale strony zawarły [[http://betriebs-berater.ruw.de/steuerrecht/urteile/Kei-ausserbetrieblic-Sphae-ein-Kapitalgesellscha--Verdeck-Gewinnausschuettu-un-Vorteilsausglei-be-strukture-dauerdefizitaer-kommunal-Eigenbetri-im-Org-21232 ugodę]]
Zob. Art. 107 TFUE i komentarze do niego.
Freitsellungsbeschluss der Kommission (Art. 108 AEUV), tam nr 44 dot. Querverbund
W Niemczech Schmidt2014, 361: ograniczeniem dla rekomunalizacji mogą być warunki, od których zależy działalność gospodarcza samorządu. W szczególności problematyczne jest zadośćuczynienie zasadzie subsydiarności, która może być też różnie wyrażona (w BBG jest dość łagodna, co pozwala samorządom na dość szerokie działanie). Najbardziej przyjazna rekomunalizacji wydaje się BBG (zob. wniosek z § 91 III 3 BbgKVerf). Niektóre landy wyjęły poszczególne obszary DAWI z zasady subsydiarności (zob. wskazówki u Guckelberger2013, 171). To oznacza, że samorządy mogą działać w tych obszarach nawet bez sprawdzenia, co byłoby bardziej opłacalne.
Poza tym samorząd musi być w stanie sprostać skutkom rekomunalizacji (Guckelberger2013, 170).
Zasada gospodarności i oszczędności w prawie niemieckim nie stoi na przeszkodzie (Schmidt2014, 362). Nie ma także nakazu badania ew. scenariuszy alternatywnych (prywatyzacji), ale nie w stosunku do federacji, która musi takie alternatywy przestawić.
Zasada gospodarności musi być rozważona pod kątem dobra ogółu (Guckelberger2013, 169)
Na jak długo zostały zawarte umowy w Polsce? Kiedy można liczyć się z falą odwrotu od koncesji i innych umów o świadczenie usług?
Jak gminy realizują zadanie pt. {{pu przepis="art. 7 ust. 1 pkt 3 USamorzGm"}}, gdzie mówi się o zadaniu "zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz"?
(Guckelberger2013, 166 też uważa, że oba rodzaje działalności mają swoje dobre strony, więc należy działać rozważnie. Poza tym dla wszystkich obszarów działają te same "pros & cons" (przykład sektora energetycznego).
Usunięte:
Mówi się o zmianie paradygmatu w gospodarce komunalnej czy kryzysie prywatyzacji (Bauer2012, s. 329-330). Trudno jednak ocenić, czy mamy do czynienia z chwilową modą czy stałym trendem. Faktycznie w wielu przypadkach samorządy i państwo przejęły z powrotem zadania publiczne od podmiotów prywatnych. Dużo mówi się również o tych wydarzeniach, ale to nie oznacza jeszcze, że faktycznie mamy do czynienia z renesansem wykonywania zadań publicznych przez podmioty tego sektora. Być może zmniejsza się ilość prywatyzacji (co nie dziwi, skoro coraz mniej obszarów pozostaje do sprywatyzowania); są także spektakularne Trzeba zatem odróżnić modny temat od rzeczywistych prądów w polityce komunalnej. Można chyba jednak stwierdzić, że wahadło dotychczas wychylone w stronę prywatyzacji wraca w stronę komunalizacji (Schmidt2014, 365; Röhl2015, 6). Libbe2012, 28, stwierdza, że trend widoczny jest w sektorze energetycznym (Niemcy) i zaopatrzenia w wodę (Francja)
Schmidt2014, 358 rozróżnia między okazjami (Anlass) i przyczynami (Grund).
1) związane z nadzorem (ucieczka przed kontrolą organów ochrony konkurencji i możliwość bardziej swobodnego działania poprzez opłaty administracyjne a nie ceny, podlegające kontroli)
Röhl2015, 9: jest to kontynuacja sporu pomiądzy ekonomistami na temat tego, czy lepiej jest, aby usługi świadczyły podmioty prywatne czy publiczne. Rozstrzygające znaczenie mają "monopol naturalny" (Röhl2015, 10).
1) rekomunalizacja funkcjonala: podobnie jak u Bauer2012, 337 rekom. operacyjna (czyli przejęcie z powrotem obszarów, z których wcześniej gminy zrezygnowały)
Art. 14 TFUE
Art. 36 Karty Praw Podstawowych: Unia uznaje i szanuje dostęp do usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym, przewidziany w ustawach i praktykach krajowych, zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską, w celu wspierania spójności społecznej i terytorialnej Unii.
- zasada samorządności (Art. 28 II 1 GG + np. art. 97 BbgKVerf) umożliwia rekomunalizację, ale jej nie nakazuje; tutaj dodają (BudäusHilgers2013, 703), że gmina sama decyduje jak realizuje swoje zadania (w formie prywatnoprawnej albo publicznoprawnej).
- zasada demokracji: nakaz demokratycznej legitymacji kontroli realizacji zadań publicznych; tutaj Broß2013, 12, zauważa, że przez tzw. tajemnicę handlową i rzekomą ochronę danych chroni się treść umów prywatyzacyjnych a to uniemożliwia sprawowanie kontroli nad wykonywaniem zadań przez administrację. Ponadto okazuje się potem, że umowy są nieprawidłowe, dochodzi do sprzedaży majątku publicznego poniżej jego wartości. Ponadto zwraca uwagę na połączone z prywatyzacją koszty doradztwa, które są nieproporcjonalne do ceny a ponadto widać, że doradcy czasem są jednocześnie... kupującymi.
- prawa podstawowe również nie stoją na przeszkodzie rekomunalizacji.
Nowe zamówienia publiczne: DyrZamPubl, DyrZamPublKonc i DyrZamPublSekt
W Niemczech Schmidt2014, 361: ograniczeniem dla rekomunalizacji mogą być warunki, od których zależy działalność gospodarcza samorządu. W szczególności problematyczne jest zadośćuczynienie zasadzie subsydiarności, która może być też różnie wyrażona (w BBG jest dość łagodna, co pozwala samorządom na dość szerokie działanie). Najbardziej przyjazna rekomunalizacji wydaje się BBG (zob. wniosek z § 91 III 3 BbgKVerf).
Zasada gospodarności i oszczędności w prawie niemieckim nie stoi na przeszkodzie (Schmidt2014, 362). Nie ma także nakazu badania ew. scenariuszy alternatywnych (prywatyzacji), ale nie w stosunku do federacji, która musi takie alternatywy przestawić
Dodane:
Generalnie chodzi o spór, co jest lepsze: prywatne czy publiczne świadczenie usług (Röhl2015). Broß2013, 8-9 wytacza ciężkie armaty przeciw prywatyzacji. Skoro państwo miałoby być tylko strażnikiem, jak chcą zwolennicy prywatyzacji, to musiałby się zmieć w policjanta, który sprawdza i pilnuje, bo - jak widać na przykładzie urzędów antymonopolowych - powstają prywatne mono i oligopole.
Libbe2012 stwierdza, że w latach 2015/2016 wygaśnie ok. 3000 umów koncesyjnych, co daje samorządom pole do manewru i ew. powrotu do usług świadczonych przez zakłady i przedsiębiorstwa komunalne.
Broß2013, 11, stwierdza, że w wyniku prywatyzacji wyparowało 1,2 mln miejsc pracy.
Natomiast sektor prywatny - z oczywistych względów - nie jest zwolennikiem nowego procesu.
Röhl2015, 12 wskazuje, że wcale nie jest tak, że publiczni działają bez chęci zysku, a nawet osiągają zyski wyższe niż prywatni kosztem odbiorcy. Nie do końca jego zdaniem trafiony jest też argument, że publiczni stwarzają lepsze warunki na rynku pracy, bo z reguły odbywa się to jednak kosztem odbiorcy. Rozprawia się także z innymi rzekomymi zaletami publicznego świadczenia usług (Röhl2015, 13-14) takimi jak: możliwość politycznego sterowania (wykorzystywana dla celów wyborczych), rzekoma wartość dodana dla obywateli wynikająca z faktu świadczenia usług przez "ich" zakład (tutaj wskazuje, że tylko niewielu, świadomych obywateli tak myśli) oraz lepsza ochrona środowiska i klimatu. Röhl2015, s. 15, podkreśla, że przedsiębiorstwa publiczne korzystają z trzech przywilejów:
Za prywatyzacją jest też UE, która forsuje konkurencję we wszystkich obszarach i konkurencyjny rynek usług, choć dostrzega też, że UwOIG (DAWI) wymykają się regułom konkurencyjności.
Niemożność pogodzenia zasad wolnego rynku (dążenie do zysku, zaniedbywanie standardów z uwagi na ich kosztowność, gorsze warunki pracy dla zatrudnionych) z koniecznością zapewnienia dostępu do usług publicznych (Gewährleistungstsaat, zob. Broß2013, 8)
- zasada demokracji: nakaz demokratycznej legitymacji kontroli realizacji zadań publicznych; tutaj Broß2013, 12, zauważa, że przez tzw. tajemnicę handlową i rzekomą ochronę danych chroni się treść umów prywatyzacyjnych a to uniemożliwia sprawowanie kontroli nad wykonywaniem zadań przez administrację. Ponadto okazuje się potem, że umowy są nieprawidłowe, dochodzi do sprzedaży majątku publicznego poniżej jego wartości. Ponadto zwraca uwagę na połączone z prywatyzacją koszty doradztwa, które są nieproporcjonalne do ceny a ponadto widać, że doradcy czasem są jednocześnie... kupującymi.
- zasada państwa socjalnego: odpowiedzialność za zapewnienie usług (Gewährleistungstsaat, zob. Broß2013, 8), przy czym państwo nie musi ich produkować (Röhl2015, 10). Broß2013, 15, odpowiada, że ustawodawca może wprawdzie kształtować porządek gospodarczy, ale granicą jest godne życie człowieka, czyli muszą być zachowane przyzwoite standardy życia. Rzważa przy tym nie tylko usługi publiczne typu zdrowotnego ale także zauważa, że bez elektryczności godne życie również nie jest możliwe (Broß2013, 16)
Libbe2012 stwierdza, że w latach 2015/2016 wygaśnie ok. 3000 umów koncesyjnych, co daje samorządom pole do manewru i ew. powrotu do usług świadczonych przez zakłady i przedsiębiorstwa komunalne.
Broß2013, 11, stwierdza, że w wyniku prywatyzacji wyparowało 1,2 mln miejsc pracy.
Natomiast sektor prywatny - z oczywistych względów - nie jest zwolennikiem nowego procesu.
Röhl2015, 12 wskazuje, że wcale nie jest tak, że publiczni działają bez chęci zysku, a nawet osiągają zyski wyższe niż prywatni kosztem odbiorcy. Nie do końca jego zdaniem trafiony jest też argument, że publiczni stwarzają lepsze warunki na rynku pracy, bo z reguły odbywa się to jednak kosztem odbiorcy. Rozprawia się także z innymi rzekomymi zaletami publicznego świadczenia usług (Röhl2015, 13-14) takimi jak: możliwość politycznego sterowania (wykorzystywana dla celów wyborczych), rzekoma wartość dodana dla obywateli wynikająca z faktu świadczenia usług przez "ich" zakład (tutaj wskazuje, że tylko niewielu, świadomych obywateli tak myśli) oraz lepsza ochrona środowiska i klimatu. Röhl2015, s. 15, podkreśla, że przedsiębiorstwa publiczne korzystają z trzech przywilejów:
Za prywatyzacją jest też UE, która forsuje konkurencję we wszystkich obszarach i konkurencyjny rynek usług, choć dostrzega też, że UwOIG (DAWI) wymykają się regułom konkurencyjności.
Niemożność pogodzenia zasad wolnego rynku (dążenie do zysku, zaniedbywanie standardów z uwagi na ich kosztowność, gorsze warunki pracy dla zatrudnionych) z koniecznością zapewnienia dostępu do usług publicznych (Gewährleistungstsaat, zob. Broß2013, 8)
- zasada demokracji: nakaz demokratycznej legitymacji kontroli realizacji zadań publicznych; tutaj Broß2013, 12, zauważa, że przez tzw. tajemnicę handlową i rzekomą ochronę danych chroni się treść umów prywatyzacyjnych a to uniemożliwia sprawowanie kontroli nad wykonywaniem zadań przez administrację. Ponadto okazuje się potem, że umowy są nieprawidłowe, dochodzi do sprzedaży majątku publicznego poniżej jego wartości. Ponadto zwraca uwagę na połączone z prywatyzacją koszty doradztwa, które są nieproporcjonalne do ceny a ponadto widać, że doradcy czasem są jednocześnie... kupującymi.
- zasada państwa socjalnego: odpowiedzialność za zapewnienie usług (Gewährleistungstsaat, zob. Broß2013, 8), przy czym państwo nie musi ich produkować (Röhl2015, 10). Broß2013, 15, odpowiada, że ustawodawca może wprawdzie kształtować porządek gospodarczy, ale granicą jest godne życie człowieka, czyli muszą być zachowane przyzwoite standardy życia. Rzważa przy tym nie tylko usługi publiczne typu zdrowotnego ale także zauważa, że bez elektryczności godne życie również nie jest możliwe (Broß2013, 16)
Usunięte:
Natomiast sektor prywatny - z oczywistych względów - nie jest zwolennikiem nowego procesu.
Niemożność pogodzenia zasad wolnego rynku (dążenie do zysku, zaniedbywanie standardów z uwagi na ich kosztowność, gorsze warunki pracy dla zatrudnionych) z koniecznością zapewnienia dostępu do usług publicznych
- zasada demokracji: nakaz demokratycznej legitymacji kontroli realizacji zadań publicznych
- zasada państwa socjalnego: odpowiedzialność za zapewnienie usług, przy czym państwo nie musi ich produkować (Röhl2015, 10)
Dodane:
Mówi się o zmianie paradygmatu w gospodarce komunalnej czy kryzysie prywatyzacji (Bauer2012, s. 329-330). Trudno jednak ocenić, czy mamy do czynienia z chwilową modą czy stałym trendem. Faktycznie w wielu przypadkach samorządy i państwo przejęły z powrotem zadania publiczne od podmiotów prywatnych. Dużo mówi się również o tych wydarzeniach, ale to nie oznacza jeszcze, że faktycznie mamy do czynienia z renesansem wykonywania zadań publicznych przez podmioty tego sektora. Być może zmniejsza się ilość prywatyzacji (co nie dziwi, skoro coraz mniej obszarów pozostaje do sprywatyzowania); są także spektakularne Trzeba zatem odróżnić modny temat od rzeczywistych prądów w polityce komunalnej. Można chyba jednak stwierdzić, że wahadło dotychczas wychylone w stronę prywatyzacji wraca w stronę komunalizacji (Schmidt2014, 365; Röhl2015, 6). Libbe2012, 28, stwierdza, że trend widoczny jest w sektorze energetycznym (Niemcy) i zaopatrzenia w wodę (Francja)
W Polsce na razie temat nie jest szeroko dyskutowany. Raczej jest tendencja do prywatyzacji (zob. gospodarkę odpadami i nakaz przeprowadzania przetargów). Pytanie jest bowiem, czy w Polsce doszło do tak dalekiej prywatyzacji, że w ogóle można mówić o odejściu od niej na korzyść komunalizacji.
Röhl2015, 5: rozróżnia rekomunalizację
- senstu stricto: powrót wcześniej sprywatyzowanych usług we władanie gmin
- sensu largo: rozbudowa oferty zakładów publicznych i wnikanie w rynki wcześniej obsługiwane przez podmioty prywatne.
Röhl2015, 12 streszcza spór pomiędzy prywatnym i publicznym i generalnie jest za prywatnym sposobem świadczenia usług publicznych. Wskazuje, że wcale nie jest tak, że publiczni działają bez chęci zysku, a nawet osiągają zyski wyższe niż prywatni kosztem odbiorcy. Nie do końca jego zdaniem trafiony jest też argument, że publiczni stwarzają lepsze warunki na rynku pracy, bo z reguły odbywa się to jednak kosztem odbiorcy. Rozprawia się także z innymi rzekomymi zaletami publicznego świadczenia usług (Röhl2015, 13-14) takimi jak: możliwość politycznego sterowania (wykorzystywana dla celów wyborczych), rzekoma wartość dodana dla obywateli wynikająca z faktu świadczenia usług przez "ich" zakład (tutaj wskazuje, że tylko niewielu, świadomych obywateli tak myśli) oraz lepsza ochrona środowiska i klimatu. Röhl2015, s. 15, podkreśla, że przedsiębiorstwa publiczne korzystają z trzech przywilejów:
1) przywilej w zakresie podatku obrotowego (zob. [[http://www.gesetze-im-internet.de/ustg_1980/__2b.html § 2b UStG]])
1) niepodleganie nadzorowi ze strony urzędów ochrony konkurencji (opłaty nie podlegają weryfikacji, inaczej niż ceny)
1) niższe koszty pozyskania kapitału (publiczny dostaje tańszy kredyt, bo za nim stoi gmina, która nie może upaść a zatem kredyt jest całkowicie bezpieczny).
Wg Röhl2015, 20 nie da się pogodzić jednocześnie trzech celów: wysokie zyski + wysokie płace w przedsiębiorstwie + niskie ceny za usługi.
W zasadzie rekomunalizacja obejmuje te same obszary usług użyteczności publicznej, które dadzą się sprywatyzować (katalog: Bauer2012, s. 334; tak też Schmidt2014, 357, por. też BudäusHilgers2013, 703). Należą tutaj zatem wszelkiego rodzaju usługi paubliczne, rozumiane jako [[UslugiWOgolnymInteresieGospodarczym usługi (świadczone) w ogólnym interesie gospodarczym]] (art. 14 TFUE, art. 106 TFUE), czyli zadania o charakterze użyteczności publicznej (~ usługa powszechnie dostępna, por. {{pu przepis="art. 2 UGOspKomunal"}}) i zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty ({{pu przepis="art. 7 USamorzGm"}}).
Röhl2015, 9: jest to kontynuacja sporu pomiądzy ekonomistami na temat tego, czy lepiej jest, aby usługi świadczyły podmioty prywatne czy publiczne. Rozstrzygające znaczenie mają "monopol naturalny" (Röhl2015, 10).
Liczby: Röhl2015, 6 i 8; zob. raport TNI
- zasada państwa socjalnego: odpowiedzialność za zapewnienie usług, przy czym państwo nie musi ich produkować (Röhl2015, 10)
W Polsce na razie temat nie jest szeroko dyskutowany. Raczej jest tendencja do prywatyzacji (zob. gospodarkę odpadami i nakaz przeprowadzania przetargów). Pytanie jest bowiem, czy w Polsce doszło do tak dalekiej prywatyzacji, że w ogóle można mówić o odejściu od niej na korzyść komunalizacji.
Röhl2015, 5: rozróżnia rekomunalizację
- senstu stricto: powrót wcześniej sprywatyzowanych usług we władanie gmin
- sensu largo: rozbudowa oferty zakładów publicznych i wnikanie w rynki wcześniej obsługiwane przez podmioty prywatne.
Röhl2015, 12 streszcza spór pomiędzy prywatnym i publicznym i generalnie jest za prywatnym sposobem świadczenia usług publicznych. Wskazuje, że wcale nie jest tak, że publiczni działają bez chęci zysku, a nawet osiągają zyski wyższe niż prywatni kosztem odbiorcy. Nie do końca jego zdaniem trafiony jest też argument, że publiczni stwarzają lepsze warunki na rynku pracy, bo z reguły odbywa się to jednak kosztem odbiorcy. Rozprawia się także z innymi rzekomymi zaletami publicznego świadczenia usług (Röhl2015, 13-14) takimi jak: możliwość politycznego sterowania (wykorzystywana dla celów wyborczych), rzekoma wartość dodana dla obywateli wynikająca z faktu świadczenia usług przez "ich" zakład (tutaj wskazuje, że tylko niewielu, świadomych obywateli tak myśli) oraz lepsza ochrona środowiska i klimatu. Röhl2015, s. 15, podkreśla, że przedsiębiorstwa publiczne korzystają z trzech przywilejów:
1) przywilej w zakresie podatku obrotowego (zob. [[http://www.gesetze-im-internet.de/ustg_1980/__2b.html § 2b UStG]])
1) niepodleganie nadzorowi ze strony urzędów ochrony konkurencji (opłaty nie podlegają weryfikacji, inaczej niż ceny)
1) niższe koszty pozyskania kapitału (publiczny dostaje tańszy kredyt, bo za nim stoi gmina, która nie może upaść a zatem kredyt jest całkowicie bezpieczny).
Wg Röhl2015, 20 nie da się pogodzić jednocześnie trzech celów: wysokie zyski + wysokie płace w przedsiębiorstwie + niskie ceny za usługi.
W zasadzie rekomunalizacja obejmuje te same obszary usług użyteczności publicznej, które dadzą się sprywatyzować (katalog: Bauer2012, s. 334; tak też Schmidt2014, 357, por. też BudäusHilgers2013, 703). Należą tutaj zatem wszelkiego rodzaju usługi paubliczne, rozumiane jako [[UslugiWOgolnymInteresieGospodarczym usługi (świadczone) w ogólnym interesie gospodarczym]] (art. 14 TFUE, art. 106 TFUE), czyli zadania o charakterze użyteczności publicznej (~ usługa powszechnie dostępna, por. {{pu przepis="art. 2 UGOspKomunal"}}) i zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty ({{pu przepis="art. 7 USamorzGm"}}).
Röhl2015, 9: jest to kontynuacja sporu pomiądzy ekonomistami na temat tego, czy lepiej jest, aby usługi świadczyły podmioty prywatne czy publiczne. Rozstrzygające znaczenie mają "monopol naturalny" (Röhl2015, 10).
Liczby: Röhl2015, 6 i 8; zob. raport TNI
- zasada państwa socjalnego: odpowiedzialność za zapewnienie usług, przy czym państwo nie musi ich produkować (Röhl2015, 10)
Usunięte:
W Polsce na razie temat nie jest szeroko dyskutowany. Raczej jest tenndencja do prywatyzacji (zob. gospodarkę odpadami i nakaz przeprowadzania przetargów). Pytanie jest bowiem, czy w Polsce doszło do tak dalekiej prywatyzacji, że w ogóle można mówić o odejściu od niej na korzyść komunalizacji.
W zasadzie rekomunalizacja obejmuje te same obszary usług użyteczności publicznej, które dadzą się sprywatyzować (katalog: Bauer2012, s. 334; tak też Schmidt2014, 357, por. też BudäusHilgers2013, 703). Należą tutaj zatem wszelkiego rodzaju usługi publiczne, rozumiane jako [[UslugiWOgolnymInteresieGospodarczym usługi (świadczone) w ogólnym interesie gospodarczym]] (art. 14 TFUE, art. 106 TFUE), czyli zadania o charakterze użyteczności publicznej (~ usługa powszechnie dostępna, por. {{pu przepis="art. 2 UGOspKomunal"}}) i zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty ({{pu przepis="art. 7 USamorzGm"}}).
- zasada państwa socjalnego: odpowiedzialność za zapewnienie usług
Dodane:
BudäusHilgers2013, 704 twierdzą również, że rekomunalizacja odnosi się do obszarów, które gwarantują zyski (albo przynajmniej pokrycie kosztów) i mają dużą doniosłość polityczną z uwagi na ładunek społeczny, ekologiczny i tym samym są interesujące dla polityków.
((3)) Wodociągi
Dąbrowa Górnicza ([[http://katowice.wyborcza.pl/katowice/1,35019,17348803,Gdzie_zyje_sie_najtaniej__Porownujemy_oplaty_w_slaskich.html link]]
((3)) Wodociągi
Dąbrowa Górnicza ([[http://katowice.wyborcza.pl/katowice/1,35019,17348803,Gdzie_zyje_sie_najtaniej__Porownujemy_oplaty_w_slaskich.html link]]
Usunięte:
Dodane:
Mówi się o zmianie paradygmatu w gospodarce komunalnej czy kryzysie prywatyzacji (Bauer2012, s. 329-330). Trudno jednak ocenić, czy mamy do czynienia z chwilową modą czy stałym trendem. Faktycznie w wielu przypadkach samorządy i państwo przejęły z powrotem zadania publiczne od podmiotów prywatnych. Dużo mówi się również o tych wydarzeniach, ale to nie oznacza jeszcze, że faktycznie mamy do czynienia z renesansem wykonywania zadań publicznych przez podmioty tego sektora. Być może zmniejsza się ilość prywatyzacji (co nie dziwi, skoro coraz mniej obszarów pozostaje do sprywatyzowania); są także spektakularne Trzeba zatem odróżnić modny temat od rzeczywistych prądów w polityce komunalnej. Można chyba jednak stwierdzić, że wahadło dotychczas wychylone w stronę prywatyzacji wraca w stronę komunalizacji (Schmidt2014, 365). Libbe2012, 28, stwierdza, że trend widoczny jest w sektorze energetycznym (Niemcy) i zaopatrzenia w wodę (Francja)
((2)) Aparat pojęciowy
Rekomunalizacja - insourcing - neokomunalizacja
Najprościej: przejęcie zadań publicznych, uprzednio przekazanych podmiotom prywatnym (spoza sektora publicznego), z powrotem przez administrację publiczną (państwową i samorządową).
Bauer2012, s. 334: lustrzane odbicie prywatyzacji
Schmidt2014, 359: actus contrarius prywatyzacji (cykl prywatyzacji: formalna -> funkcjonalna -> materialna; zaś komunalizacja na odwrót: materialna -> funkcjonalna -> formalna rekom.)
BudäusHilgers2013, 702: rekom jest empirycznie weryfikowalnym, aktualnym i rzeczywistym zjawiskiem, kt#re ma na celu rozszerzenie pola operacyjnego i obszaru działania samorządów, które dotychczas były ograniczone działaniami prywatyzacyjnymi.
Nieudane i budzące wątpliwości (także z uwagi na afery) procesy prywatyzacyjne, niespełnienie pokładanych nadziei (Bauer2012, s. 335). Okazało się, że sfera prywatna wcale niekoniecznie działa w sposób bardziej efektywny i ekonomiczny (tańszy) niż segment publiczny. Ponadto wiele innych powodów (np. Bauer2012, s. 335 wymienia jeszcze renesans idei samorządu, poczucia wspólnoty lokalnej, samoświadomości gmin, zwrot w postrzeganiu usług jako służących ogółowi zamiast maksymalizacja profitów (tu także (BudäusHilgers2013, 701), chęć przełamania prywatnych monopoli powstałych po prywatyzacji zadań publicznych (BudäusHilgers2013, 701), utworzenie efektywnie działających przedsiębiorstw komunalnych (BudäusHilgers2013, 701) i wynikająca stąd poprawa jakości, utrzymanie miejsc pracy (BudäusHilgers2013, 701), obniżenie kosztów (BudäusHilgers2013, 701), możliwości sfinansowania deficytów z dochodów z innych obszarów itp.).
W zasadzie rekomunalizacja obejmuje te same obszary usług użyteczności publicznej, które dadzą się sprywatyzować (katalog: Bauer2012, s. 334; tak też Schmidt2014, 357, por. też BudäusHilgers2013, 703). Należą tutaj zatem wszelkiego rodzaju usługi publiczne, rozumiane jako [[UslugiWOgolnymInteresieGospodarczym usługi (świadczone) w ogólnym interesie gospodarczym]] (art. 14 TFUE, art. 106 TFUE), czyli zadania o charakterze użyteczności publicznej (~ usługa powszechnie dostępna, por. {{pu przepis="art. 2 UGOspKomunal"}}) i zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty ({{pu przepis="art. 7 USamorzGm"}}).
Niektóry obszary są jednak dość odporne na prywatyzację (np. transport publiczny), gdyż wymagają dużych inwestycji i od początku wiadomo, że nie są ekonomiczne, choć były wypadki powrotu do formy publicznoprawnej (Kiel, Libbe2012, s. 12). W niektórych, jak np. telekomunikacja, powrót do państwa jest wręcz niewskazany (BudäusHilgers2013, 701)
BudäusHilgers2013, 704 twierdzą również, że rekomunalizacja odnosi się do obszarów, które gwarantują zyski (albo przynajmniej pokrycie kosztów) i mają dużą doniosłość polityczną z uwagi na ładunek społeczny, ekologiczny.
Schmidt2014, 360:
Pomoc publiczna: rekomunalizacja nie jest wprawdzie pomocą publiczną, ale pewne świadczenia mogą być uznane za pomoc publiczną, lecz jednocześnie zgodne z kryteriami wg Altmark-Trans
Zamówienia publiczne: przesłanki orzeczenia Teckal i Coditel wskazują, kiedy podmiot publiczny może zrezygnować z zamówienia publ. (MK: teraz trzeba jeszcze uwzględnić regulacje w nowych dyrektywach i tam uregulowane zamówienia in house). Wnioskuje, że prawo zamówień publicznych wręcz kieruje samorządy w stronę rekomunalizacji (361).
- zasada samorządności (Art. 28 II 1 GG + np. art. 97 BbgKVerf) umożliwia rekomunalizację, ale jej nie nakazuje; tutaj dodają (BudäusHilgers2013, 703), że gmina sama decyduje jak realizuje swoje zadania (w formie prywatnoprawnej albo publicznoprawnej).
- zasada demokracji: nakaz demokratycznej legitymacji kontroli realizacji zadań publicznych
- zasada państwa prawnego: ma znaczenie ew. po rekomunalizacji, gdyż wówczas silniej obowiązują zasady praworządności adm. publicznej
- zasada państwa socjalnego: odpowiedzialność za zapewnienie usług
- prawa podstawowe również nie stoją na przeszkodzie rekomunalizacji.
((2)) Prawo zamówień publicznych
((2)) Rekomunalizacja a pomoc publiczna
((2)) Rekomunalizacja i prawo antymonopolowe (konkurencja)
((2)) Rekomunalizacja a finanse publiczne oraz ustawa o gospodarce komunalnej
((3)) Zasady gospodarki komunalnej
Zob. zasada (?) {{pu przepis="art. 2 UGospKomunal"}}, {{pu przepis="art. 10 UGospKomunal"}}
W Niemczech Schmidt2014, 361: ograniczeniem dla rekomunalizacji mogą być warunki, od których zależy działalność gospodarcza samorządu. W szczególności problematyczne jest zadośćuczynienie zasadzie subsydiarności, która może być też różnie wyrażona (w BBG jest dość łagodna, co pozwala samorządom na dość szerokie działanie). Najbardziej przyjazna rekomunalizacji wydaje się BBG (zob. wniosek z § 91 III 3 BbgKVerf).
((3)) Prawo finansowe
Zasada gospodarności i oszczędności w prawie niemieckim nie stoi na przeszkodzie (Schmidt2014, 362). Nie ma także nakazu badania ew. scenariuszy alternatywnych (prywatyzacji), ale nie w stosunku do federacji, która musi takie alternatywy przestawić
((3)) Prawo podatkowe
Schmidt2014, 363: ograniczeniem może być zakaz pobierania opłat w celu osiągnięcia zysków, a takie mogłyby być pobierane w razie rekomunalizacji. Można jednaj tego uniknąć (Schmidt2014 op.cit.)
((1)) Skutki rekomunalizacji
Schmidt2014, 364: dla pracowników przedsiębiorstwa = przejście pracodawcy; dla mieszkańców = ew. zmiana sposobu wykonywania zadań (z prywatnoprawnego na publicznoprawny); dla przedsiębiorstw na rynku = może nastąpić pogorszenie ich sytuacji. Ochrona prawna przeciw decyzji o rekomunalizacji jest raczej skazana na porażkę, gdyż brak jest instrumentów do kwestionowania takich decyzji (co najwyżej skargi na praktyki monopolistyczne).
((2)) Aparat pojęciowy
Rekomunalizacja - insourcing - neokomunalizacja
Najprościej: przejęcie zadań publicznych, uprzednio przekazanych podmiotom prywatnym (spoza sektora publicznego), z powrotem przez administrację publiczną (państwową i samorządową).
Bauer2012, s. 334: lustrzane odbicie prywatyzacji
Schmidt2014, 359: actus contrarius prywatyzacji (cykl prywatyzacji: formalna -> funkcjonalna -> materialna; zaś komunalizacja na odwrót: materialna -> funkcjonalna -> formalna rekom.)
BudäusHilgers2013, 702: rekom jest empirycznie weryfikowalnym, aktualnym i rzeczywistym zjawiskiem, kt#re ma na celu rozszerzenie pola operacyjnego i obszaru działania samorządów, które dotychczas były ograniczone działaniami prywatyzacyjnymi.
Nieudane i budzące wątpliwości (także z uwagi na afery) procesy prywatyzacyjne, niespełnienie pokładanych nadziei (Bauer2012, s. 335). Okazało się, że sfera prywatna wcale niekoniecznie działa w sposób bardziej efektywny i ekonomiczny (tańszy) niż segment publiczny. Ponadto wiele innych powodów (np. Bauer2012, s. 335 wymienia jeszcze renesans idei samorządu, poczucia wspólnoty lokalnej, samoświadomości gmin, zwrot w postrzeganiu usług jako służących ogółowi zamiast maksymalizacja profitów (tu także (BudäusHilgers2013, 701), chęć przełamania prywatnych monopoli powstałych po prywatyzacji zadań publicznych (BudäusHilgers2013, 701), utworzenie efektywnie działających przedsiębiorstw komunalnych (BudäusHilgers2013, 701) i wynikająca stąd poprawa jakości, utrzymanie miejsc pracy (BudäusHilgers2013, 701), obniżenie kosztów (BudäusHilgers2013, 701), możliwości sfinansowania deficytów z dochodów z innych obszarów itp.).
W zasadzie rekomunalizacja obejmuje te same obszary usług użyteczności publicznej, które dadzą się sprywatyzować (katalog: Bauer2012, s. 334; tak też Schmidt2014, 357, por. też BudäusHilgers2013, 703). Należą tutaj zatem wszelkiego rodzaju usługi publiczne, rozumiane jako [[UslugiWOgolnymInteresieGospodarczym usługi (świadczone) w ogólnym interesie gospodarczym]] (art. 14 TFUE, art. 106 TFUE), czyli zadania o charakterze użyteczności publicznej (~ usługa powszechnie dostępna, por. {{pu przepis="art. 2 UGOspKomunal"}}) i zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty ({{pu przepis="art. 7 USamorzGm"}}).
Niektóry obszary są jednak dość odporne na prywatyzację (np. transport publiczny), gdyż wymagają dużych inwestycji i od początku wiadomo, że nie są ekonomiczne, choć były wypadki powrotu do formy publicznoprawnej (Kiel, Libbe2012, s. 12). W niektórych, jak np. telekomunikacja, powrót do państwa jest wręcz niewskazany (BudäusHilgers2013, 701)
BudäusHilgers2013, 704 twierdzą również, że rekomunalizacja odnosi się do obszarów, które gwarantują zyski (albo przynajmniej pokrycie kosztów) i mają dużą doniosłość polityczną z uwagi na ładunek społeczny, ekologiczny.
Schmidt2014, 360:
Pomoc publiczna: rekomunalizacja nie jest wprawdzie pomocą publiczną, ale pewne świadczenia mogą być uznane za pomoc publiczną, lecz jednocześnie zgodne z kryteriami wg Altmark-Trans
Zamówienia publiczne: przesłanki orzeczenia Teckal i Coditel wskazują, kiedy podmiot publiczny może zrezygnować z zamówienia publ. (MK: teraz trzeba jeszcze uwzględnić regulacje w nowych dyrektywach i tam uregulowane zamówienia in house). Wnioskuje, że prawo zamówień publicznych wręcz kieruje samorządy w stronę rekomunalizacji (361).
- zasada samorządności (Art. 28 II 1 GG + np. art. 97 BbgKVerf) umożliwia rekomunalizację, ale jej nie nakazuje; tutaj dodają (BudäusHilgers2013, 703), że gmina sama decyduje jak realizuje swoje zadania (w formie prywatnoprawnej albo publicznoprawnej).
- zasada demokracji: nakaz demokratycznej legitymacji kontroli realizacji zadań publicznych
- zasada państwa prawnego: ma znaczenie ew. po rekomunalizacji, gdyż wówczas silniej obowiązują zasady praworządności adm. publicznej
- zasada państwa socjalnego: odpowiedzialność za zapewnienie usług
- prawa podstawowe również nie stoją na przeszkodzie rekomunalizacji.
((2)) Prawo zamówień publicznych
((2)) Rekomunalizacja a pomoc publiczna
((2)) Rekomunalizacja i prawo antymonopolowe (konkurencja)
((2)) Rekomunalizacja a finanse publiczne oraz ustawa o gospodarce komunalnej
((3)) Zasady gospodarki komunalnej
Zob. zasada (?) {{pu przepis="art. 2 UGospKomunal"}}, {{pu przepis="art. 10 UGospKomunal"}}
W Niemczech Schmidt2014, 361: ograniczeniem dla rekomunalizacji mogą być warunki, od których zależy działalność gospodarcza samorządu. W szczególności problematyczne jest zadośćuczynienie zasadzie subsydiarności, która może być też różnie wyrażona (w BBG jest dość łagodna, co pozwala samorządom na dość szerokie działanie). Najbardziej przyjazna rekomunalizacji wydaje się BBG (zob. wniosek z § 91 III 3 BbgKVerf).
((3)) Prawo finansowe
Zasada gospodarności i oszczędności w prawie niemieckim nie stoi na przeszkodzie (Schmidt2014, 362). Nie ma także nakazu badania ew. scenariuszy alternatywnych (prywatyzacji), ale nie w stosunku do federacji, która musi takie alternatywy przestawić
((3)) Prawo podatkowe
Schmidt2014, 363: ograniczeniem może być zakaz pobierania opłat w celu osiągnięcia zysków, a takie mogłyby być pobierane w razie rekomunalizacji. Można jednaj tego uniknąć (Schmidt2014 op.cit.)
((1)) Skutki rekomunalizacji
Schmidt2014, 364: dla pracowników przedsiębiorstwa = przejście pracodawcy; dla mieszkańców = ew. zmiana sposobu wykonywania zadań (z prywatnoprawnego na publicznoprawny); dla przedsiębiorstw na rynku = może nastąpić pogorszenie ich sytuacji. Ochrona prawna przeciw decyzji o rekomunalizacji jest raczej skazana na porażkę, gdyż brak jest instrumentów do kwestionowania takich decyzji (co najwyżej skargi na praktyki monopolistyczne).
Usunięte:
((2)) Aparat pojęciowy
Rekomunalizacja - insourcing - neokomunalizacja
Najprościej: przejęcie zadań publicznych, uprzednio przekazanych podmiotom prywatnym (spoza sektora publicznego), z powrotem przez administrację publiczną (państwową i samorządową).
Bauer2012, s. 334: lustrzane odbicie prywatyzacji
Schmidt2014, 359: actus contrarius prywatyzacji (cykl prywatyzacji: formalna -> funkcjonalna -> materialna; zaś komunalizacja na odwrót: materialna -> funkcjonalna -> formalna rekom.)
Nieudane i budzące wątpliwości (także z uwagi na afery) procesy prywatyzacyjne, niespełnienie pokładanych nadziei (Bauer2012, s. 335). Okazało się, że sfera prywatna wcale niekoniecznie działa w sposób bardziej efektywny i ekonomiczny (tańszy) niż segment publiczny. Ponadto wiele innych powodów (np. Bauer2012, s. 335 wymienia jeszcze renesans idei samorządu, poczucia wspólnoty lokalnej, samoświadomości gmin, zwrot w postrzeganiu usług jako służących ogółowi zamiast maksymalizacja profitów, chęć przełamania prywatnych monopoli powstałych po prywatyzacji zadań publicznych, utworzenie efektywnie działających przedsiębiorstw komunalnych i wynikająca stąd poprawa jakości, utrzymanie miejsc pracy, obniżenie kosztów, możliwości sfinansowania deficytów z dochodów z innych obszarów itp.).
W zasadzie rekomunalizacja obejmuje te same obszary usług użyteczności publicznej, które dadzą się sprywatyzować (katalog: Bauer2012, s. 334; tak też Schmidt2014, 357). Należą tutaj zatem wszelkiego rodzaju usługi publiczne, rozumiane jako [[UslugiWOgolnymInteresieGospodarczym usługi (świadczone) w ogólnym interesie gospodarczym]] (art. 14 TFUE, art. 106 TFUE), czyli zadania o charakterze użyteczności publicznej (~ usługa powszechnie dostępna, por. {{pu przepis="art. 2 UGOspKomunal"}}) i zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty ({{pu przepis="art. 7 USamorzGm"}}).
Niektóry obszary są jednak dość odporne na prywatyzację (np. transport publiczny), gdyż wymagają dużych inwestycji i od początku wiadomo, że nie są ekonomiczne, choć były wypadki powrotu do formy publicznoprawnej (Kiel, Libbe2012, s. 12).
((1)) Prawo zamówień publicznych
((1)) Rekomunalizacja a pomoc publiczna
((1)) Rekomunalizacja i prawo antymonopolowe (konkurencja)
((1)) Rekomunalizacja a finanse publiczne oraz ustawa o gospodarce komunalnej
Zob. zasada (?) {{pu przepis="art. 2 UGospKomunal"}}, {{pu przepis="art. 10 UGospKomunal"}}
Dodane:
Schmidt2014, 359: actus contrarius prywatyzacji (cykl prywatyzacji: formalna -> funkcjonalna -> materialna; zaś komunalizacja na odwrót: materialna -> funkcjonalna -> formalna rekom.)
Schmidt2014, 358 rozróżnia między okazjami (Anlass) i przyczynami (Grund).
((2)) Okazje
Okazję do rekomunalizacji dają: upływ okresu obowiązywania umów koncesyjnych, niegospodarność, podwyżki cen, niespełnione nadzieje, skandale, niezadowolenie ludności (Schmidt2014, 358)
Schmidt2014, 358 nazywa cztery grupy powodów:
1) dot. obywateli (oczekiwania dot. cen, jakości, ekologii, socjalnego a nie ekonomicznego charakteru usług),
1) dot. gremiów samorządowych (odzyskanie politycznego wpływu poprzez kontrolę, decydowanie o kierunkach rozwoju, wykonywanie uprawnień właścicielskich , możliwość kształtowania przez gminę samą sposobu i formy)
1) związane z nadzorem (ucieczka przed kontrolą organów ochrony konkurencji i możliwość bardziej swobodnego działania poprzez opłaty administracyjne a nie ceny, podlegające kontroli)
1) związane z sytuacją finansową (nadzieja na zyski, rezygnacja z kosztownych i niepewnych zamówień, możliwości podatkowe (z jednej kieszeni do drugiej), stworzenie efektywnych struktur komunalnych). Schmidt2014 zauważa, że nie wszystkie dadzą się ze sobą pogodzić.
Libbe2012 wymienia natomiast m.in. (nie dzieląc na powody i okazje):
Nieudane i budzące wątpliwości (także z uwagi na afery) procesy prywatyzacyjne, niespełnienie pokładanych nadziei (Bauer2012, s. 335). Okazało się, że sfera prywatna wcale niekoniecznie działa w sposób bardziej efektywny i ekonomiczny (tańszy) niż segment publiczny. Ponadto wiele innych powodów (np. Bauer2012, s. 335 wymienia jeszcze renesans idei samorządu, poczucia wspólnoty lokalnej, samoświadomości gmin, zwrot w postrzeganiu usług jako służących ogółowi zamiast maksymalizacja profitów, chęć przełamania prywatnych monopoli powstałych po prywatyzacji zadań publicznych, utworzenie efektywnie działających przedsiębiorstw komunalnych i wynikająca stąd poprawa jakości, utrzymanie miejsc pracy, obniżenie kosztów, możliwości sfinansowania deficytów z dochodów z innych obszarów itp.).
Prywatyzację pojmowano jako środek na wszelkie dolegliwości, a tymczasem przyniosła ona nowe problemy (Schmidt2014, 357).
((2)) Stanowisko sektora prywatnego
Natomiast sektor prywatny - z oczywistych względów - nie jest zwolennikiem nowego procesu.
((1)) Obszary i przykłady
((2)) Pola rekomunalizacji
W zasadzie rekomunalizacja obejmuje te same obszary usług użyteczności publicznej, które dadzą się sprywatyzować (katalog: Bauer2012, s. 334; tak też Schmidt2014, 357). Należą tutaj zatem wszelkiego rodzaju usługi publiczne, rozumiane jako [[UslugiWOgolnymInteresieGospodarczym usługi (świadczone) w ogólnym interesie gospodarczym]] (art. 14 TFUE, art. 106 TFUE), czyli zadania o charakterze użyteczności publicznej (~ usługa powszechnie dostępna, por. {{pu przepis="art. 2 UGOspKomunal"}}) i zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty ({{pu przepis="art. 7 USamorzGm"}}).
Libbe2012 wymienia:
- zaopatrzenie w energię (w gaz, ciepło, energię elektryczną (tutaj połączenie z rozwojem technologii smart grid?)) - dominują Niemcy
- zaopatrzenie w wodę (rzadziej, bo z reguły zakłady wodno-ściekowe są jednak we władaniu podmiotów publicznych) - głównie we Francji (Paryż, Grenoble)
- gospodarka odpadami (w Polsce chyba całkowicie sprywatyzowana; w Niemczech wprawdzie zdarzyło się kilka sytuacji, że gosp. odpadami znów będzie realizowana przez podmioty publiczne (zob. Landkreis Ucekrmark i in. wymienione przez Libbe2012),
- szpitale (w Niemczech w 2009 r. było więcej szpitali w rękach prywatnych niż w władaniu publicznym, ale wydaje się, że trend prywatyzowanie się zatrzymał, Libbe2012, s. 13; przypuszczalna fala rekomunalizacji nadejdzie, tak LibbeHanke2011)
Niektóry obszary są jednak dość odporne na prywatyzację (np. transport publiczny), gdyż wymagają dużych inwestycji i od początku wiadomo, że nie są ekonomiczne, choć były wypadki powrotu do formy publicznoprawnej (Kiel, Libbe2012, s. 12).
((2)) Przykłady
Poczdam, Berliner Wasserbetriebe
Alternatywy: wszelkiego rodzaju public-public-partnership (Bauer2012, 337)
Wg Schmid2014, 358:
1) rekomunalizacja materialna: odzyskanie władzy nad spółkami poprzez wykup albo zwiększenie udziałów samorządów, odkup majątku;
1) rekomunalizacja formalna: przekształcenie spółki komunalnej z formy prywatnoprawnej w publicznoprawną (np. sp. z o.o. w zakład administracyjny)
1) rekomunalizacja funkcjonala: podobnie jak u Bauer2012, 337 rekom. operacyjna (czyli przejęcie z powrotem obszarów, z których wcześniej gminy zrezygnowały)
Art. 14 TFUE
Zasada samorządności - {{pu przepis="art. 164 ust. 3 Konstytucja"}} + {{pu przepis="art. 166 ust. 1 Konstytucja"}},
Libbe2012, S. 1: wskazuje przede wszystkim na zasadę samorządności ("czy" i "jak" zadań publicznych)
Schmidt2014, 359:
Schmidt2014, 358 rozróżnia między okazjami (Anlass) i przyczynami (Grund).
((2)) Okazje
Okazję do rekomunalizacji dają: upływ okresu obowiązywania umów koncesyjnych, niegospodarność, podwyżki cen, niespełnione nadzieje, skandale, niezadowolenie ludności (Schmidt2014, 358)
Schmidt2014, 358 nazywa cztery grupy powodów:
1) dot. obywateli (oczekiwania dot. cen, jakości, ekologii, socjalnego a nie ekonomicznego charakteru usług),
1) dot. gremiów samorządowych (odzyskanie politycznego wpływu poprzez kontrolę, decydowanie o kierunkach rozwoju, wykonywanie uprawnień właścicielskich , możliwość kształtowania przez gminę samą sposobu i formy)
1) związane z nadzorem (ucieczka przed kontrolą organów ochrony konkurencji i możliwość bardziej swobodnego działania poprzez opłaty administracyjne a nie ceny, podlegające kontroli)
1) związane z sytuacją finansową (nadzieja na zyski, rezygnacja z kosztownych i niepewnych zamówień, możliwości podatkowe (z jednej kieszeni do drugiej), stworzenie efektywnych struktur komunalnych). Schmidt2014 zauważa, że nie wszystkie dadzą się ze sobą pogodzić.
Libbe2012 wymienia natomiast m.in. (nie dzieląc na powody i okazje):
Nieudane i budzące wątpliwości (także z uwagi na afery) procesy prywatyzacyjne, niespełnienie pokładanych nadziei (Bauer2012, s. 335). Okazało się, że sfera prywatna wcale niekoniecznie działa w sposób bardziej efektywny i ekonomiczny (tańszy) niż segment publiczny. Ponadto wiele innych powodów (np. Bauer2012, s. 335 wymienia jeszcze renesans idei samorządu, poczucia wspólnoty lokalnej, samoświadomości gmin, zwrot w postrzeganiu usług jako służących ogółowi zamiast maksymalizacja profitów, chęć przełamania prywatnych monopoli powstałych po prywatyzacji zadań publicznych, utworzenie efektywnie działających przedsiębiorstw komunalnych i wynikająca stąd poprawa jakości, utrzymanie miejsc pracy, obniżenie kosztów, możliwości sfinansowania deficytów z dochodów z innych obszarów itp.).
Prywatyzację pojmowano jako środek na wszelkie dolegliwości, a tymczasem przyniosła ona nowe problemy (Schmidt2014, 357).
((2)) Stanowisko sektora prywatnego
Natomiast sektor prywatny - z oczywistych względów - nie jest zwolennikiem nowego procesu.
((1)) Obszary i przykłady
((2)) Pola rekomunalizacji
W zasadzie rekomunalizacja obejmuje te same obszary usług użyteczności publicznej, które dadzą się sprywatyzować (katalog: Bauer2012, s. 334; tak też Schmidt2014, 357). Należą tutaj zatem wszelkiego rodzaju usługi publiczne, rozumiane jako [[UslugiWOgolnymInteresieGospodarczym usługi (świadczone) w ogólnym interesie gospodarczym]] (art. 14 TFUE, art. 106 TFUE), czyli zadania o charakterze użyteczności publicznej (~ usługa powszechnie dostępna, por. {{pu przepis="art. 2 UGOspKomunal"}}) i zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty ({{pu przepis="art. 7 USamorzGm"}}).
Libbe2012 wymienia:
- zaopatrzenie w energię (w gaz, ciepło, energię elektryczną (tutaj połączenie z rozwojem technologii smart grid?)) - dominują Niemcy
- zaopatrzenie w wodę (rzadziej, bo z reguły zakłady wodno-ściekowe są jednak we władaniu podmiotów publicznych) - głównie we Francji (Paryż, Grenoble)
- gospodarka odpadami (w Polsce chyba całkowicie sprywatyzowana; w Niemczech wprawdzie zdarzyło się kilka sytuacji, że gosp. odpadami znów będzie realizowana przez podmioty publiczne (zob. Landkreis Ucekrmark i in. wymienione przez Libbe2012),
- szpitale (w Niemczech w 2009 r. było więcej szpitali w rękach prywatnych niż w władaniu publicznym, ale wydaje się, że trend prywatyzowanie się zatrzymał, Libbe2012, s. 13; przypuszczalna fala rekomunalizacji nadejdzie, tak LibbeHanke2011)
Niektóry obszary są jednak dość odporne na prywatyzację (np. transport publiczny), gdyż wymagają dużych inwestycji i od początku wiadomo, że nie są ekonomiczne, choć były wypadki powrotu do formy publicznoprawnej (Kiel, Libbe2012, s. 12).
((2)) Przykłady
Poczdam, Berliner Wasserbetriebe
Alternatywy: wszelkiego rodzaju public-public-partnership (Bauer2012, 337)
Wg Schmid2014, 358:
1) rekomunalizacja materialna: odzyskanie władzy nad spółkami poprzez wykup albo zwiększenie udziałów samorządów, odkup majątku;
1) rekomunalizacja formalna: przekształcenie spółki komunalnej z formy prywatnoprawnej w publicznoprawną (np. sp. z o.o. w zakład administracyjny)
1) rekomunalizacja funkcjonala: podobnie jak u Bauer2012, 337 rekom. operacyjna (czyli przejęcie z powrotem obszarów, z których wcześniej gminy zrezygnowały)
Art. 14 TFUE
Zasada samorządności - {{pu przepis="art. 164 ust. 3 Konstytucja"}} + {{pu przepis="art. 166 ust. 1 Konstytucja"}},
Libbe2012, S. 1: wskazuje przede wszystkim na zasadę samorządności ("czy" i "jak" zadań publicznych)
Schmidt2014, 359:
Usunięte:
Nieudane i budzące wątpliwości (także z uwagi na afery) procesy prywatyzacyjne, niespełnienie pokładanych nadziei (Bauer2012, s. 335). Okazało się, że sfera prywatna wcale niekoniecznie działa w sposób bardziej efektywny i ekonomiczny (tańszy) niż segment publiczny. Ponadto wiele innych powodów (np. Bauer2012, s. 335 wymienia jeszcze renesans idei samorządu, poczucia wspólnoty lokalnej, samoświadomości gmin, zwrot w postrzeganiu usług jako służących ogółowi zamiast maksymalizacja profitów, chęć przełamania prywatnych monopoli powstałych po prywatyzacji zadań publicznych, utworzenie efektywnie działających przedsiębiorstw komunalnych i wynikająca stąd poprawa jakości, utrzymanie miejsc pracy, obniżenie kosztów, możliwości sfinansowania deficytów z dochodów z innych obszarów itp.)
((2)) Obszary
W zasadzie rekomunalizacja obejmuje te same obszary usług użyteczności publicznej, które dadzą się sprywatyzować (katalog: Bauer2012, s. 334). Należą tutaj zatem wszelkiego rodzaju usługi publiczne, rozumiane jako [[UslugiWOgolnymInteresieGospodarczym usługi (świadczone) w ogólnym interesie gospodarczym]] (art. 14 TFUE, art. 106 TFUE), czyli zadania o charakterze użyteczności publicznej (~ usługa powszechnie dostępna, por. {{pu przepis="art. 2 UGOspKomunal"}}) i zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty ({{pu przepis="art. 7 USamorzGm"}}).
Libbe2012 wymienia:
- zaopatrzenie w energię (uwaga: upływ umów koncesyjnych) - dominują Niemcy
- zaopatrzenie w wodę (rzadziej, bo z reguły zakłady wodno-ściekowe są jednak we władaniu podmiotów publicznych) - głównie we Francji (Paryż, Grenoble)
- gospodarka odpadami (w Polsce chyba całkowicie sprywatyzowana; w Niemczech wprawdzie zdarzyło się kilka sytuacji, że gosp. odpadami znów będzie realizowana przez podmioty publiczne (zob. Landkreis Ucekrmark i in. wymienione przez Libbe2012),
- szpitale (w Niemczech w 2009 r. było więcej szpitali w rękach prywatnych niż w władaniu publicznym, ale wydaje się, że trend prywatyzowanie się zatrzymał, Libbe2012, s. 13)
Niektóry obszary są jednak dość odporne na prywatyzację (np. transport publiczny), gdyż wymagają dużych inwestycji i od początku wiadomo, że nie są ekonomiczne, choć były wypadki powrotu do formy publicznoprawnej (Kiel, Libbe2012, s. 12)
Alternatywy: wszelkiego rodzaju public-public-partnership (Bauaer2012, 337)
Art. 14 TFUE:
Zasada samorządności - {{pu przepis="art. 164 ust. 3 Konstytucja"}} + {{pu przepis="art. 166 ust. 1 Konstytucja"}}, por. Libbe2012, S. 16
Dodane:
((1)) Wstęp
Nie tylko przez Europę przetacza się aktualnie fala wydarzeń, w wyniku których usługi użyteczności publicznej realizowane dotychczas przez podmioty prywatne powracają do podmiotów publicznych (Bauer2012, s. 333; Lobina2015).
Mówi się o zmianie paradygmatu w gospodarce komunalnej czy kryzysie prywatyzacji (Bauer2012, s. 329-330). Trudno jednak ocenić, czy mamy do czynienia z chwilową modą czy stałym trendem. Faktycznie w wielu przypadkach samorządy i państwo przejęły z powrotem zadania publiczne od podmiotów prywatnych. Dużo mówi się również o tych wydarzeniach, ale to nie oznacza jeszcze, że faktycznie mamy do czynienia z renesansem wykonywania zadań publicznych przez podmioty tego sektora. Być może zmniejsza się ilość prywatyzacji (co nie dziwi, skoro coraz mniej obszarów pozostaje do sprywatyzowania); są także spektakularne Trzeba zatem odróżnić modny temat od rzeczywistych prądów w polityce komunalnej. Można chyba jednak stwierdzić, że wahadło dotychczas wychylone w stronę prywatyzacji wraca w stronę komunalizacji. Libbe2012, 28, stwierdza, że trend widoczny jest w sektorze energetycznym (Niemcy) i zaopatrzenia w wodę (Francja)
Ustawodawcy w Niemczech forsują powrót do usług komunalnych (np. Brandenburgia - nowelizacja Kommunalverfassung przez "Gesetz zur Stärkung der kommunalen Daseinsvorsorge" (GVBl. 2012, Nr 1, s. 1)
W Polsce na razie temat nie jest szeroko dyskutowany. Raczej jest tenndencja do prywatyzacji (zob. gospodarkę odpadami i nakaz przeprowadzania przetargów). Pytanie jest bowiem, czy w Polsce doszło do tak dalekiej prywatyzacji, że w ogóle można mówić o odejściu od niej na korzyść komunalizacji.
Najprościej: przejęcie zadań publicznych, uprzednio przekazanych podmiotom prywatnym (spoza sektora publicznego), z powrotem przez administrację publiczną (państwową i samorządową).
Bauer2012, s. 334: lustrzane odbicie prywatyzacji
((2)) Przyczyny (motywy)
Libbe2012 wymienia m.in,:
- niższe koszty operacyjna,
- niewydolność rynku regionalnego
- wspieranie lokalnego rynku pracy
- krytyka obywateli wobec prywatyzacji
- jakość i pewność usług
- rozwój zamówień typu
Kryzys finansowy i gospodarczy wynikający z zawodności mechanizmów prywatnoprawnych (Bauer2012, s. 334-335)
Nieudane i budzące wątpliwości (także z uwagi na afery) procesy prywatyzacyjne, niespełnienie pokładanych nadziei (Bauer2012, s. 335). Okazało się, że sfera prywatna wcale niekoniecznie działa w sposób bardziej efektywny i ekonomiczny (tańszy) niż segment publiczny. Ponadto wiele innych powodów (np. Bauer2012, s. 335 wymienia jeszcze renesans idei samorządu, poczucia wspólnoty lokalnej, samoświadomości gmin, zwrot w postrzeganiu usług jako służących ogółowi zamiast maksymalizacja profitów, chęć przełamania prywatnych monopoli powstałych po prywatyzacji zadań publicznych, utworzenie efektywnie działających przedsiębiorstw komunalnych i wynikająca stąd poprawa jakości, utrzymanie miejsc pracy, obniżenie kosztów, możliwości sfinansowania deficytów z dochodów z innych obszarów itp.)
((2)) Obszary
W zasadzie rekomunalizacja obejmuje te same obszary usług użyteczności publicznej, które dadzą się sprywatyzować (katalog: Bauer2012, s. 334). Należą tutaj zatem wszelkiego rodzaju usługi publiczne, rozumiane jako [[UslugiWOgolnymInteresieGospodarczym usługi (świadczone) w ogólnym interesie gospodarczym]] (art. 14 TFUE, art. 106 TFUE), czyli zadania o charakterze użyteczności publicznej (~ usługa powszechnie dostępna, por. {{pu przepis="art. 2 UGOspKomunal"}}) i zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty ({{pu przepis="art. 7 USamorzGm"}}).
Libbe2012 wymienia:
- zaopatrzenie w energię (uwaga: upływ umów koncesyjnych) - dominują Niemcy
- zaopatrzenie w wodę (rzadziej, bo z reguły zakłady wodno-ściekowe są jednak we władaniu podmiotów publicznych) - głównie we Francji (Paryż, Grenoble)
- gospodarka odpadami (w Polsce chyba całkowicie sprywatyzowana; w Niemczech wprawdzie zdarzyło się kilka sytuacji, że gosp. odpadami znów będzie realizowana przez podmioty publiczne (zob. Landkreis Ucekrmark i in. wymienione przez Libbe2012),
- szpitale (w Niemczech w 2009 r. było więcej szpitali w rękach prywatnych niż w władaniu publicznym, ale wydaje się, że trend prywatyzowanie się zatrzymał, Libbe2012, s. 13)
Niektóry obszary są jednak dość odporne na prywatyzację (np. transport publiczny), gdyż wymagają dużych inwestycji i od początku wiadomo, że nie są ekonomiczne, choć były wypadki powrotu do formy publicznoprawnej (Kiel, Libbe2012, s. 12)
((1)) Typologia
Wg Bauera (Bauer2012, s. 337):
1) rekomunalizacja majątkowa (odkup udziałów we wcześniejszych przedsiębiorstwach komunalnych, odkup nieruchomości)
1) rekomunalizacja organizacyjna (zwiększenie udziałów komunalnych w przedsiębiorstwach mieszanych, przekształcenie spółek prawa prywatnego w zakłady adm., utworzenie nowych spółek komunalnych)
1) rekomunalizacja operacyjna (przejęcie na powrót zadań zleconych podmiotom prywatnym, rezygnacja z zamówień po wygaśnięciu umów (w tym PPP) i realizacja zadań poprzez własne przedsiębiorstwa
Alternatywy: wszelkiego rodzaju public-public-partnership (Bauaer2012, 337)
Zasady, które ułatwiają/hamują rekomunlizację: Bauer2012, s. 336
((2)) Prawo europejskie
art. 345 TFUE + art. 14 TFUE + art. 106 ust. 2 TFUE
KE [[http://eur-lex.europa.eu/legal-content/DE/TXT/HTML/?uri=CELEX:52000DC0580 Usługi w ogólnym interesie gospodarczym, KOM 2000(528)]]
Niemożność pogodzenia zasad wolnego rynku (dążenie do zysku, zaniedbywanie standardów z uwagi na ich kosztowność, gorsze warunki pracy dla zatrudnionych) z koniecznością zapewnienia dostępu do usług publicznych
Zagrożenie dla stabilności świadczenia usług publicznych (upadłość podmiotów prywatnych)
Zasada subsydiarności została rozszerzona na podmioty lokalne (Frenz, WRP 2008, 74). Ponadto rynek wewnętrzny to już niekoniecznie rynek z wolną konkurencją (Frenz, WRP 2008, 74).
Art. 14 TFUE:
Art. 36 Karty Praw Podstawowych: Unia uznaje i szanuje dostęp do usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym, przewidziany w ustawach i praktykach krajowych, zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską, w celu wspierania spójności społecznej i terytorialnej Unii.
doktryna administracji świadczącej (Leistungsverwaltung) - Sierpowska
((2)) Rekomunalizacja a zasady konstytucyjne
Zasada samorządności - {{pu przepis="art. 164 ust. 3 Konstytucja"}} + {{pu przepis="art. 166 ust. 1 Konstytucja"}}, por. Libbe2012, S. 16
((1)) Prawo zamówień publicznych
Nowe zamówienia publiczne: DyrZamPubl, DyrZamPublKonc i DyrZamPublSekt
((1)) Rekomunalizacja a pomoc publiczna
Zob. [[https://uokik.gov.pl/download.php?id=81 publikacja UOKIK]]
((1)) Rekomunalizacja i prawo antymonopolowe (konkurencja)
sektory, które nie zostały zliberalizowane przez EU można zorganizować na zasadach pozbawionych konkurencji
sektory już zliberalizowane przez UE mogą być oddane w monopol państwowy pod warunkiem spełnienia określonych kryteriów
Czy konkurencyjność ma swoje źródło w konstytucji? Na pewno w prawie europejskim
((1)) Rekomunalizacja a finanse publiczne oraz ustawa o gospodarce komunalnej
Zob. zasada (?) {{pu przepis="art. 2 UGospKomunal"}}, {{pu przepis="art. 10 UGospKomunal"}}
((1)) Kwestie ekonomiczne
Libbe2012, 18: nie można jednoznacznie potwierdzić przewagi formy publicznej nad prywatną, rozstrzygająca powinna być kompleksowa ocena kosztów. Jednakże skomplikowane i obszerne zamówienia przekraczają możliwości małych gmin. (stąd - moim zdaniem - droga do PuPuP); z doświadczenia Stadtwerke są dla dużych miast źródłem dochodów, pytanie jednak na ile SW mogą działać w celu osiągnięcia zysku.
Tabela (Libbe2012, 24) pokazuje, jaka część zostaje w regionie w sytuacji, gdy mamy do czynienia z dostawcą regionalnym i spoza regionu.
((1)) Rekomunalizacja a polityka
TIPP i CETA - Na zagrożenia dla Rekomunalizacji wynikające z ratyfikacji TIPP wskazuje m.in. [[http://berliner-wassertisch.info/wp-content/schriftenreihe/BROSS-SKD2015.pdf Broß]]
Stanowisko zatrudnionych w sektorze prywatnym i publicznym (Libbe2012, 27)
((1)) Perspektywa rekomunalizacji
((2)) Zagranica
((2)) w Polsce
((3)) Odpady
Kwestia wywozu odpadów? Czy jest przykład chybionej i wymuszonej prywatyzacji? {{pu przepis="Art. 6d UPorzCzystGm"}} a [[http://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32008L0098&qid=1455896358043&from=PL dyrektywa 2008/98/WE]] (przykład [[NadmiernaTranspozycjaDyrektywy nadmiernej transpozycji]] (~ //überschießende (Richtlinien)Umsetzung//))
((1)) Wnioski
Procesy (re)komunalizacji i prywatyzacji są komplementarne (Collin JZ 2011, 274)
Ułatwienia mogą wygenerować takie regulacje, jak np. brandenburska ustawa o wspieraniu gosp. komunalnej i wprowadzenie zasady subsydiarności na poziomie regionalnym i lokalnym.
Libbe2012, 28: rekomunalizacja jest opcją strategiczną, a zatem do rozważenia, zwłaszcza wtedy gdy kończą się koncesje albo umowy z partnerem prywatnym; rekom. ma sens np. wtedy, gdy brak jest funkcjonującej konkurencji, gdyż wtedy są wysokie koszty transakcji; podejmowanie decyzji powinno być racjonalne (czynniki za i przeciw wymienia Libbe2012, 29))
Dla gmin przygranicznych transgraniczne public-public-partnerships (wykorzystanie instrumentu [[EuropejskieUgrupowanieWspolpracyTerytorialnej EUWT]])
Nie tylko przez Europę przetacza się aktualnie fala wydarzeń, w wyniku których usługi użyteczności publicznej realizowane dotychczas przez podmioty prywatne powracają do podmiotów publicznych (Bauer2012, s. 333; Lobina2015).
Mówi się o zmianie paradygmatu w gospodarce komunalnej czy kryzysie prywatyzacji (Bauer2012, s. 329-330). Trudno jednak ocenić, czy mamy do czynienia z chwilową modą czy stałym trendem. Faktycznie w wielu przypadkach samorządy i państwo przejęły z powrotem zadania publiczne od podmiotów prywatnych. Dużo mówi się również o tych wydarzeniach, ale to nie oznacza jeszcze, że faktycznie mamy do czynienia z renesansem wykonywania zadań publicznych przez podmioty tego sektora. Być może zmniejsza się ilość prywatyzacji (co nie dziwi, skoro coraz mniej obszarów pozostaje do sprywatyzowania); są także spektakularne Trzeba zatem odróżnić modny temat od rzeczywistych prądów w polityce komunalnej. Można chyba jednak stwierdzić, że wahadło dotychczas wychylone w stronę prywatyzacji wraca w stronę komunalizacji. Libbe2012, 28, stwierdza, że trend widoczny jest w sektorze energetycznym (Niemcy) i zaopatrzenia w wodę (Francja)
Ustawodawcy w Niemczech forsują powrót do usług komunalnych (np. Brandenburgia - nowelizacja Kommunalverfassung przez "Gesetz zur Stärkung der kommunalen Daseinsvorsorge" (GVBl. 2012, Nr 1, s. 1)
W Polsce na razie temat nie jest szeroko dyskutowany. Raczej jest tenndencja do prywatyzacji (zob. gospodarkę odpadami i nakaz przeprowadzania przetargów). Pytanie jest bowiem, czy w Polsce doszło do tak dalekiej prywatyzacji, że w ogóle można mówić o odejściu od niej na korzyść komunalizacji.
Najprościej: przejęcie zadań publicznych, uprzednio przekazanych podmiotom prywatnym (spoza sektora publicznego), z powrotem przez administrację publiczną (państwową i samorządową).
Bauer2012, s. 334: lustrzane odbicie prywatyzacji
((2)) Przyczyny (motywy)
Libbe2012 wymienia m.in,:
- niższe koszty operacyjna,
- niewydolność rynku regionalnego
- wspieranie lokalnego rynku pracy
- krytyka obywateli wobec prywatyzacji
- jakość i pewność usług
- rozwój zamówień typu
Kryzys finansowy i gospodarczy wynikający z zawodności mechanizmów prywatnoprawnych (Bauer2012, s. 334-335)
Nieudane i budzące wątpliwości (także z uwagi na afery) procesy prywatyzacyjne, niespełnienie pokładanych nadziei (Bauer2012, s. 335). Okazało się, że sfera prywatna wcale niekoniecznie działa w sposób bardziej efektywny i ekonomiczny (tańszy) niż segment publiczny. Ponadto wiele innych powodów (np. Bauer2012, s. 335 wymienia jeszcze renesans idei samorządu, poczucia wspólnoty lokalnej, samoświadomości gmin, zwrot w postrzeganiu usług jako służących ogółowi zamiast maksymalizacja profitów, chęć przełamania prywatnych monopoli powstałych po prywatyzacji zadań publicznych, utworzenie efektywnie działających przedsiębiorstw komunalnych i wynikająca stąd poprawa jakości, utrzymanie miejsc pracy, obniżenie kosztów, możliwości sfinansowania deficytów z dochodów z innych obszarów itp.)
((2)) Obszary
W zasadzie rekomunalizacja obejmuje te same obszary usług użyteczności publicznej, które dadzą się sprywatyzować (katalog: Bauer2012, s. 334). Należą tutaj zatem wszelkiego rodzaju usługi publiczne, rozumiane jako [[UslugiWOgolnymInteresieGospodarczym usługi (świadczone) w ogólnym interesie gospodarczym]] (art. 14 TFUE, art. 106 TFUE), czyli zadania o charakterze użyteczności publicznej (~ usługa powszechnie dostępna, por. {{pu przepis="art. 2 UGOspKomunal"}}) i zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty ({{pu przepis="art. 7 USamorzGm"}}).
Libbe2012 wymienia:
- zaopatrzenie w energię (uwaga: upływ umów koncesyjnych) - dominują Niemcy
- zaopatrzenie w wodę (rzadziej, bo z reguły zakłady wodno-ściekowe są jednak we władaniu podmiotów publicznych) - głównie we Francji (Paryż, Grenoble)
- gospodarka odpadami (w Polsce chyba całkowicie sprywatyzowana; w Niemczech wprawdzie zdarzyło się kilka sytuacji, że gosp. odpadami znów będzie realizowana przez podmioty publiczne (zob. Landkreis Ucekrmark i in. wymienione przez Libbe2012),
- szpitale (w Niemczech w 2009 r. było więcej szpitali w rękach prywatnych niż w władaniu publicznym, ale wydaje się, że trend prywatyzowanie się zatrzymał, Libbe2012, s. 13)
Niektóry obszary są jednak dość odporne na prywatyzację (np. transport publiczny), gdyż wymagają dużych inwestycji i od początku wiadomo, że nie są ekonomiczne, choć były wypadki powrotu do formy publicznoprawnej (Kiel, Libbe2012, s. 12)
((1)) Typologia
Wg Bauera (Bauer2012, s. 337):
1) rekomunalizacja majątkowa (odkup udziałów we wcześniejszych przedsiębiorstwach komunalnych, odkup nieruchomości)
1) rekomunalizacja organizacyjna (zwiększenie udziałów komunalnych w przedsiębiorstwach mieszanych, przekształcenie spółek prawa prywatnego w zakłady adm., utworzenie nowych spółek komunalnych)
1) rekomunalizacja operacyjna (przejęcie na powrót zadań zleconych podmiotom prywatnym, rezygnacja z zamówień po wygaśnięciu umów (w tym PPP) i realizacja zadań poprzez własne przedsiębiorstwa
Alternatywy: wszelkiego rodzaju public-public-partnership (Bauaer2012, 337)
Zasady, które ułatwiają/hamują rekomunlizację: Bauer2012, s. 336
((2)) Prawo europejskie
art. 345 TFUE + art. 14 TFUE + art. 106 ust. 2 TFUE
KE [[http://eur-lex.europa.eu/legal-content/DE/TXT/HTML/?uri=CELEX:52000DC0580 Usługi w ogólnym interesie gospodarczym, KOM 2000(528)]]
Niemożność pogodzenia zasad wolnego rynku (dążenie do zysku, zaniedbywanie standardów z uwagi na ich kosztowność, gorsze warunki pracy dla zatrudnionych) z koniecznością zapewnienia dostępu do usług publicznych
Zagrożenie dla stabilności świadczenia usług publicznych (upadłość podmiotów prywatnych)
Zasada subsydiarności została rozszerzona na podmioty lokalne (Frenz, WRP 2008, 74). Ponadto rynek wewnętrzny to już niekoniecznie rynek z wolną konkurencją (Frenz, WRP 2008, 74).
Art. 14 TFUE:
Art. 36 Karty Praw Podstawowych: Unia uznaje i szanuje dostęp do usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym, przewidziany w ustawach i praktykach krajowych, zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską, w celu wspierania spójności społecznej i terytorialnej Unii.
doktryna administracji świadczącej (Leistungsverwaltung) - Sierpowska
((2)) Rekomunalizacja a zasady konstytucyjne
Zasada samorządności - {{pu przepis="art. 164 ust. 3 Konstytucja"}} + {{pu przepis="art. 166 ust. 1 Konstytucja"}}, por. Libbe2012, S. 16
((1)) Prawo zamówień publicznych
Nowe zamówienia publiczne: DyrZamPubl, DyrZamPublKonc i DyrZamPublSekt
((1)) Rekomunalizacja a pomoc publiczna
Zob. [[https://uokik.gov.pl/download.php?id=81 publikacja UOKIK]]
((1)) Rekomunalizacja i prawo antymonopolowe (konkurencja)
sektory, które nie zostały zliberalizowane przez EU można zorganizować na zasadach pozbawionych konkurencji
sektory już zliberalizowane przez UE mogą być oddane w monopol państwowy pod warunkiem spełnienia określonych kryteriów
Czy konkurencyjność ma swoje źródło w konstytucji? Na pewno w prawie europejskim
((1)) Rekomunalizacja a finanse publiczne oraz ustawa o gospodarce komunalnej
Zob. zasada (?) {{pu przepis="art. 2 UGospKomunal"}}, {{pu przepis="art. 10 UGospKomunal"}}
((1)) Kwestie ekonomiczne
Libbe2012, 18: nie można jednoznacznie potwierdzić przewagi formy publicznej nad prywatną, rozstrzygająca powinna być kompleksowa ocena kosztów. Jednakże skomplikowane i obszerne zamówienia przekraczają możliwości małych gmin. (stąd - moim zdaniem - droga do PuPuP); z doświadczenia Stadtwerke są dla dużych miast źródłem dochodów, pytanie jednak na ile SW mogą działać w celu osiągnięcia zysku.
Tabela (Libbe2012, 24) pokazuje, jaka część zostaje w regionie w sytuacji, gdy mamy do czynienia z dostawcą regionalnym i spoza regionu.
((1)) Rekomunalizacja a polityka
TIPP i CETA - Na zagrożenia dla Rekomunalizacji wynikające z ratyfikacji TIPP wskazuje m.in. [[http://berliner-wassertisch.info/wp-content/schriftenreihe/BROSS-SKD2015.pdf Broß]]
Stanowisko zatrudnionych w sektorze prywatnym i publicznym (Libbe2012, 27)
((1)) Perspektywa rekomunalizacji
((2)) Zagranica
((2)) w Polsce
((3)) Odpady
Kwestia wywozu odpadów? Czy jest przykład chybionej i wymuszonej prywatyzacji? {{pu przepis="Art. 6d UPorzCzystGm"}} a [[http://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32008L0098&qid=1455896358043&from=PL dyrektywa 2008/98/WE]] (przykład [[NadmiernaTranspozycjaDyrektywy nadmiernej transpozycji]] (~ //überschießende (Richtlinien)Umsetzung//))
((1)) Wnioski
Procesy (re)komunalizacji i prywatyzacji są komplementarne (Collin JZ 2011, 274)
Ułatwienia mogą wygenerować takie regulacje, jak np. brandenburska ustawa o wspieraniu gosp. komunalnej i wprowadzenie zasady subsydiarności na poziomie regionalnym i lokalnym.
Libbe2012, 28: rekomunalizacja jest opcją strategiczną, a zatem do rozważenia, zwłaszcza wtedy gdy kończą się koncesje albo umowy z partnerem prywatnym; rekom. ma sens np. wtedy, gdy brak jest funkcjonującej konkurencji, gdyż wtedy są wysokie koszty transakcji; podejmowanie decyzji powinno być racjonalne (czynniki za i przeciw wymienia Libbe2012, 29))
Dla gmin przygranicznych transgraniczne public-public-partnerships (wykorzystanie instrumentu [[EuropejskieUgrupowanieWspolpracyTerytorialnej EUWT]])
Usunięte:
Usługi publiczne - [[UslugiWOgolnymInteresieGospodarczym usługi (świadczone) w ogólnym interesie gospodarczym]] (art. 14 TFUE, art. 106 TFUE) - zadania o charakterze użyteczności publicznej ~ usługa powszechnie dostępna ({{pu przepis="art. 2 UGOspKomunal"}}) - zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty ({{pu przepis="art. 7 USamorzGm"}})
Niemożność pogodzenia zasad wolnego rynku (dążenie do zysku, zaniedbywanie standardów z uwagi na ich kosztowność, gorsze warunki pracy dla zatrudnionych) z koniecznością zapewnienia dostępu do usług publicznych
Zagrożenie dla stabilności świadczenia usług publicznych (upadłość podmiotów prywatnych)
Zasada subsydiarności została rozszerzona na podmioty lokalne (Frenz, WRP 2008, 74). Ponadto rynek wewnętrzny to już niekoniecznie rynek z wolną konkurencją (Frenz, WRP 2008, 74).
Art. 14 TFUE:
Art. 36 Karty Praw Podstawowych: Unia uznaje i szanuje dostęp do usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym, przewidziany w ustawach i praktykach krajowych, zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską, w celu wspierania spójności społecznej i terytorialnej Unii.
doktryna administracji świadczącej (Leistungsverwaltung) - Sierpowska
art. 345 TFUE + art. 14 TFUE + art. 106 ust. 2 TFUE
KE [[http://eur-lex.europa.eu/legal-content/DE/TXT/HTML/?uri=CELEX:52000DC0580 Usługi w ogólnym interesie gospodarczym, KOM 2000(528)]]
((1)) Sposoby rekomunalizacji
Odkup przedsiębiorstw
rezygnacja z zamówień i realizacja zadań poprzez własne przedsiębiorstwa
((1)) Rekomunalizacja a zamówienia publiczne
Nowe zamówienia publiczne: DyrZamPubl, DyrZamPublKonc i DyrZamPublSekt
((1)) Rekomunalizacja a pomoc publiczna
Zob. [[https://uokik.gov.pl/download.php?id=81 publikacja UOKIK]]
((1)) Rekomunalizacja i prawo antymonopolowe (konkurencja)
sektory, które nie zostały zliberalizowane przez EU można zorganizować na zasadach pozbawionych konkurencji
sektory już zliberalizowane przez UE mogą być oddane w monopol państwowy pod warunkiem spełnienia określonych kryteriów
((1)) Rekomunalizacja a finanse publiczne oraz ustawa o gospodarce komunalnej
Zob. zasada (?) {{pu przepis="art. 2 UGospKomunal"}}, {{pu przepis="art. 10 UGospKomunal"}}
((1)) Rekomunalizacja a zasady konstytucyjne
Czy konkurencyjność ma swoje źródło w konstytucji? Na pewno w prawie europejskim
Zasada samorządności - {{pu przepis="art. 164 ust. 3 Konstytucja"}} + {{pu przepis="art. 166 ust. 1 Konstytucja"}}
((1)) Rekomunalizacja a TIPP i CETA
Na zagrożenia dla Rekomunalizacji wynikające z ratyfikacji TIPP wskazuje m.in. [[http://berliner-wassertisch.info/wp-content/schriftenreihe/BROSS-SKD2015.pdf Broß]]
((1)) Przykłady rekomunalizacji w Polsce
Kwestia wywozu odpadów? Czy jest przykład chybionej i wymuszonej prywatyzacji? {{pu przepis="Art. 6d UPorzCzystGm"}} a [[http://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32008L0098&qid=1455896358043&from=PL dyrektywa 2008/98/WE]]
Dodane:
Kwestia wywozu odpadów? Czy jest przykład chybionej i wymuszonej prywatyzacji? {{pu przepis="Art. 6d UPorzCzystGm"}} a [[http://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32008L0098&qid=1455896358043&from=PL dyrektywa 2008/98/WE]]
Usunięte:
Dodane:
((1)) Rekomunalizacja a TIPP i CETA
Usunięte:
Dodane:
((1)) Rekomunalizacja a TIPP
Na zagrożenia dla Rekomunalizacji wynikające z ratyfikacji TIPP wskazuje m.in. [[http://berliner-wassertisch.info/wp-content/schriftenreihe/BROSS-SKD2015.pdf Broß]]
Kwestia wywozu odpadów? Czy jest przykład chybionej prywatyzacji? Zob. dyskusje:
Na zagrożenia dla Rekomunalizacji wynikające z ratyfikacji TIPP wskazuje m.in. [[http://berliner-wassertisch.info/wp-content/schriftenreihe/BROSS-SKD2015.pdf Broß]]
Kwestia wywozu odpadów? Czy jest przykład chybionej prywatyzacji? Zob. dyskusje:
Usunięte:
Dodane:
Zob. CategoryRekomunalizacjaLiteratura
CategoryRekomunalizacja
CategoryRekomunalizacja
Usunięte:
- Jan Byok, Andreas Graef, Rolf Faasch, Neugründung kommunaler Stadtwerke-Gesellschaften im Lichte des Kartellvergaberechts, NZBau 2012, 556 (całość w [[https://beck-online.beck.de/?typ=reference&Y=300&Z=NZBau&B=2012&S=556 BeckOnline]])
- Anna Leisner-Egensperger, Rekommunalisierung und Grundgesetz. Verfassungsrechtliche Kriterien, Grenzen und Konsequenzen, NVwZ 2013, 1110 (całość w [[https://beck-online.beck.de/?vpath=bibdata%2fzeits%2fNVWZ%2f2013%2fcont%2fNVWZ%2e2013%2e1110%2e1%2ehtm BeckOnline]])
CategorySamorzadTerytorialny
Dodane:
((1)) Literatura
Zob. w j. niemieckim:
- Jan Byok, Andreas Graef, Rolf Faasch, Neugründung kommunaler Stadtwerke-Gesellschaften im Lichte des Kartellvergaberechts, NZBau 2012, 556 (całość w [[https://beck-online.beck.de/?typ=reference&Y=300&Z=NZBau&B=2012&S=556 BeckOnline]])
- Anna Leisner-Egensperger, Rekommunalisierung und Grundgesetz. Verfassungsrechtliche Kriterien, Grenzen und Konsequenzen, NVwZ 2013, 1110 (całość w [[https://beck-online.beck.de/?vpath=bibdata%2fzeits%2fNVWZ%2f2013%2fcont%2fNVWZ%2e2013%2e1110%2e1%2ehtm BeckOnline]])
Zob. w j. niemieckim:
- Jan Byok, Andreas Graef, Rolf Faasch, Neugründung kommunaler Stadtwerke-Gesellschaften im Lichte des Kartellvergaberechts, NZBau 2012, 556 (całość w [[https://beck-online.beck.de/?typ=reference&Y=300&Z=NZBau&B=2012&S=556 BeckOnline]])
- Anna Leisner-Egensperger, Rekommunalisierung und Grundgesetz. Verfassungsrechtliche Kriterien, Grenzen und Konsequenzen, NVwZ 2013, 1110 (całość w [[https://beck-online.beck.de/?vpath=bibdata%2fzeits%2fNVWZ%2f2013%2fcont%2fNVWZ%2e2013%2e1110%2e1%2ehtm BeckOnline]])
Dodane:
Nowe zamówienia publiczne: DyrZamPubl, DyrZamPublKonc i DyrZamPublSekt
Dodane:
Usługi publiczne - [[UslugiWOgolnymInteresieGospodarczym usługi (świadczone) w ogólnym interesie gospodarczym]] (art. 14 TFUE, art. 106 TFUE) - zadania o charakterze użyteczności publicznej ~ usługa powszechnie dostępna ({{pu przepis="art. 2 UGOspKomunal"}}) - zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty ({{pu przepis="art. 7 USamorzGm"}})
Usunięte:
Dodane:
((2)) Aparat pojęciowy
Usługi publiczne - usługi (świadczone) w ogólnym interesie gospodarczym (art. 14 TFUE, art. 106 TFUE) - zadania o charakterze użyteczności publicznej ~ usöiuga powszechnie dostępna ({{pu przepis="art. 2 UGOspKomunal"}}) - zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty ({{pu przepis="art. 7 USamorzGm"}})
Usługi publiczne - usługi (świadczone) w ogólnym interesie gospodarczym (art. 14 TFUE, art. 106 TFUE) - zadania o charakterze użyteczności publicznej ~ usöiuga powszechnie dostępna ({{pu przepis="art. 2 UGOspKomunal"}}) - zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty ({{pu przepis="art. 7 USamorzGm"}})
Usunięte:
Dodane:
Rekomunalizacja - insourcing - neokomunalizacja
doktryna administracji świadczącej (Leistungsverwaltung) - Sierpowska
efektywność vs. ekonomiczność
Niemożność pogodzenia zasad wolnego rynku (dążenie do zysku, zaniedbywanie standardów z uwagi na ich kosztowność, gorsze warunki pracy dla zatrudnionych) z koniecznością zapewnienia dostępu do usług publicznych
Zagrożenie dla stabilności świadczenia usług publicznych (upadłość podmiotów prywatnych)
Zasada subsydiarności została rozszerzona na podmioty lokalne (Frenz, WRP 2008, 74). Ponadto rynek wewnętrzny to już niekoniecznie rynek z wolną konkurencją (Frenz, WRP 2008, 74).
Art. 14 TFUE:
Art. 36 Karty Praw Podstawowych: Unia uznaje i szanuje dostęp do usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym, przewidziany w ustawach i praktykach krajowych, zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską, w celu wspierania spójności społecznej i terytorialnej Unii.
((1)) Rekomunalizacja i prawo antymonopolowe (konkurencja)
((1)) Rekomunalizacja a finanse publiczne oraz ustawa o gospodarce komunalnej
Zob. zasada (?) {{pu przepis="art. 2 UGospKomunal"}}, {{pu przepis="art. 10 UGospKomunal"}}
((1)) Rekomunalizacja a zasady konstytucyjne
Czy konkurencyjność ma swoje źródło w konstytucji? Na pewno w prawie europejskim
Zasada samorządności - {{pu przepis="art. 164 ust. 3 Konstytucja"}} + {{pu przepis="art. 166 ust. 1 Konstytucja"}}
doktryna administracji świadczącej (Leistungsverwaltung) - Sierpowska
efektywność vs. ekonomiczność
Niemożność pogodzenia zasad wolnego rynku (dążenie do zysku, zaniedbywanie standardów z uwagi na ich kosztowność, gorsze warunki pracy dla zatrudnionych) z koniecznością zapewnienia dostępu do usług publicznych
Zagrożenie dla stabilności świadczenia usług publicznych (upadłość podmiotów prywatnych)
Zasada subsydiarności została rozszerzona na podmioty lokalne (Frenz, WRP 2008, 74). Ponadto rynek wewnętrzny to już niekoniecznie rynek z wolną konkurencją (Frenz, WRP 2008, 74).
Art. 14 TFUE:
Art. 36 Karty Praw Podstawowych: Unia uznaje i szanuje dostęp do usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym, przewidziany w ustawach i praktykach krajowych, zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską, w celu wspierania spójności społecznej i terytorialnej Unii.
((1)) Rekomunalizacja i prawo antymonopolowe (konkurencja)
((1)) Rekomunalizacja a finanse publiczne oraz ustawa o gospodarce komunalnej
Zob. zasada (?) {{pu przepis="art. 2 UGospKomunal"}}, {{pu przepis="art. 10 UGospKomunal"}}
((1)) Rekomunalizacja a zasady konstytucyjne
Czy konkurencyjność ma swoje źródło w konstytucji? Na pewno w prawie europejskim
Zasada samorządności - {{pu przepis="art. 164 ust. 3 Konstytucja"}} + {{pu przepis="art. 166 ust. 1 Konstytucja"}}
Usunięte:
zagrożenia dla stabilności świadczenia usług publicznych (upadłość podmiotów prywatnych)
((1)) Rekomunalizacja i prawo antymonopolowe
Dodane:
((1)) Ramy prawne rekomunalizacji
art. 345 TFUE + art. 14 TFUE + art. 106 ust. 2 TFUE
KE [[http://eur-lex.europa.eu/legal-content/DE/TXT/HTML/?uri=CELEX:52000DC0580 Usługi w ogólnym interesie gospodarczym, KOM 2000(528)]]
((1)) Sposoby rekomunalizacji
Odkup przedsiębiorstw
rezygnacja z zamówień i realizacja zadań poprzez własne przedsiębiorstwa
Zob. [[https://uokik.gov.pl/download.php?id=81 publikacja UOKIK]]
sektory, które nie zostały zliberalizowane przez EU można zorganizować na zasadach pozbawionych konkurencji
sektory już zliberalizowane przez UE mogą być oddane w monopol państwowy pod warunkiem spełnienia określonych kryteriów
art. 345 TFUE + art. 14 TFUE + art. 106 ust. 2 TFUE
KE [[http://eur-lex.europa.eu/legal-content/DE/TXT/HTML/?uri=CELEX:52000DC0580 Usługi w ogólnym interesie gospodarczym, KOM 2000(528)]]
((1)) Sposoby rekomunalizacji
Odkup przedsiębiorstw
rezygnacja z zamówień i realizacja zadań poprzez własne przedsiębiorstwa
Zob. [[https://uokik.gov.pl/download.php?id=81 publikacja UOKIK]]
sektory, które nie zostały zliberalizowane przez EU można zorganizować na zasadach pozbawionych konkurencji
sektory już zliberalizowane przez UE mogą być oddane w monopol państwowy pod warunkiem spełnienia określonych kryteriów
Dodane:
**W Niemczech coraz częściej mowa jest o rekomunalizacji usług publicznych. Istotą procesu jest rezygnacja z realizacji zadań publicznych za pośrednictwem podmiotów prywatnych. Zadania własne gmin są więc ponownie wykonywane przez jej własne jednostki. W niniejszym opracowaniu zostaną przedstawione przyczyny tego zjawiska oraz obszary, na których jest ono najbardziej widoczne. Następnie przedstawione zostaną przykłady działań polskich jednostek samorządowych świadczących o pojawieniu się tendencji rekomunalizacyjnych w Polsce. Przeanalizowane zostaną także regulacje prawne pozwalające przejęcie usług publicznych przez gminy. **
((1)) Zarys zagadnienia
((1)) Przyczyny i obszary rekomunalizacji
niemożność pogodzenia zasad wolnego rynku (dążenie do zysku, zaniedbywanie standardów z uwagi na ich kosztowność, gorsze warunki pracy dla zatrudnionych) z koniecznością zapewnienia dostępu do usług publicznych
zagrożenia dla stabilności świadczenia usług publicznych (upadłość podmiotów prywatnych)
((1)) Rekomunalizacja a zamówienia publiczne
((1)) Rekomunalizacja a pomoc publiczna
((1)) Rekomunalizacja i prawo antymonopolowe
((1)) Zagrożenia związane z rekomunalizacją
Upolitycznienie, nieekonomiczność,
((1)) Przykłady rekomunalizacji w Polsce
Kwestia wywozu odpadów - przykład chybionej prywatyzacji - wskazana rekomunalizacja
((1)) Zarys zagadnienia
((1)) Przyczyny i obszary rekomunalizacji
niemożność pogodzenia zasad wolnego rynku (dążenie do zysku, zaniedbywanie standardów z uwagi na ich kosztowność, gorsze warunki pracy dla zatrudnionych) z koniecznością zapewnienia dostępu do usług publicznych
zagrożenia dla stabilności świadczenia usług publicznych (upadłość podmiotów prywatnych)
((1)) Rekomunalizacja a zamówienia publiczne
((1)) Rekomunalizacja a pomoc publiczna
((1)) Rekomunalizacja i prawo antymonopolowe
((1)) Zagrożenia związane z rekomunalizacją
Upolitycznienie, nieekonomiczność,
((1)) Przykłady rekomunalizacji w Polsce
Kwestia wywozu odpadów - przykład chybionej prywatyzacji - wskazana rekomunalizacja
