Alle Kategorien:
 Baza informacji o EUWT
 Komentarze nt. EUWT
 Bibliografia EUWT
 Orzecznictwo dotyczące EUWT
 Prawo o EUWT
  E U W T Zagadnienia Ogolne
  E U W T Zagadnienia Prakt...
  Gospodarka Komunalna
  Gospodarka Przestrzenna
  Miedzynarodowe Prawo Admi...
  Zwiazek Celowy

Wersja [10639]

To jest stara wersja KazusWlasnoscLokali2 utworzona przez MarcinKrzymuski, 2009-11-13 09:53:32.

 

Kazus nr 2 z zakresu własności lokali

kauzalność umów o ustanowienie odrębnej własności lokalu

A. Stan faktyczny
Na mocy aktu notarialnego z 1.3.2003 r. P zobowiązał się wybudować dla M lokal mieszkalny. Termin oddania lokalu określono na 1.9.2003 r. Przeniesienie przez P na rzecz M prawa własności lokalu wraz z ułamkową częścią gruntu miało nastąpić, z zachowaniem formy notarialnej, po ostatecznym rozliczeniu kosztów.
Dnia 1.10.2003 r. P i M zawarli notarialną umowę przeniesienia własności lokalu. 10.11.2003 r. M została wpisana do księgi wieczystej. Dnia 1.12.2003 r. M skutecznie uchyliła się od skutków oświadczenia woli złożonego 1.3.2003 r.
Kto jest właścicielem mieszkania?

B. Rozwiązanie
Na początku właścicielem całego budynku był P.

1. Umowa z 1.3.2003 r.
M mogłaby uzyskać prawo własności na mocy umowy z 1.3.2003 r., gdyby była to umowa zobowiązująca do przeniesienia własności w roz. art. 155 § 1 KC
art. 155 KC
§ 1. Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.
§ 2. Jeżeli przedmiotem umowy zobowiązującej do przeniesienia własności są rzeczy oznaczone tylko co do gatunku, do przeniesienia własności potrzebne jest przeniesienie posiadania rzeczy. To samo dotyczy wypadku, gdy przedmiotem umowy zobowiązującej do przeniesienia własności są rzeczy przyszłe.
, gdyż wg zasad umów o podwójnym skutku taka umowa przenosi własność rzeczy (także nieruchomości) na nabywcę solo consensu, a więc z chwilą jej zawarcia.

a. umowa o podwójnym skutku
W tym wypadku mamy do czynienia z odrębną własnością lokalu. Prawo to, choć jest to zwyczajna własność w rozumieniu KC, podlega szczególnym regulacjom UWłasnLokali. Ustanowienie odrębnej własności uregulowano w art. 7 i nast. UWłasnLokali
art. 7 UWłasnLokali
1. Odrębną własność lokalu można ustanowić w drodze umowy, a także jednostronnej czynności prawnej właściciela nieruchomości albo orzeczenia sądu znoszącego współwłasność.
2. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna być dokonana w formie aktu notarialnego; do powstania tej własności niezbędny jest wpis do księgi wieczystej.
. Zgodnie z nim możliwe jest ustanowienie odrębnej własności także na mocy umowy.
Ustawa przewiduje dwa rodzaje umów: umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokali (art. 8 UWłasnLokali
art. 8 UWłasnLokali
1. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu powinna określać w szczególności:
1) rodzaj, położenie i powierzchnię lokalu oraz pomieszczeń do niego przynależnych,
2) wielkość udziałów przypadających właścicielom poszczególnych lokali w nieruchomości wspólnej.
2. Współwłaściciele mogą w umowie określić także sposób zarządu nieruchomością wspólną.
3. Umowa o ustanowieniu odrębnej własności lokalu może być zawarta albo przez współwłaścicieli nieruchomości, albo przez właściciela nieruchomości i nabywcę lokalu.
) i umowa deweloperska (art. 9 UWłasnLokali
art. 9 UWłasnLokali
1. Odrębna własność lokalu może powstać także w wykonaniu umowy zobowiązującej właściciela gruntu do wybudowania na tym gruncie domu oraz do ustanowienia - po zakończeniu budowy - odrębnej własności lokali i przeniesienia tego prawa na drugą stronę umowy lub na inną wskazaną w umowie osobę.
2. Do ważności umowy, o której mowa w ust. 1, niezbędne jest, aby strona podejmująca się budowy była właścicielem gruntu, na którym dom ma być wzniesiony, oraz aby uzyskała pozwolenie na budowę, a roszczenie o ustanowienie odrębnej własności lokalu i o przeniesienie tego prawa zostało ujawnione w księdze wieczystej.
3. W wypadku wykonywania umowy w sposób wadliwy albo sprzeczny z umową, na wniosek każdego nabywcy, sąd może powierzyć, w trybie postępowania nieprocesowego, dalsze wykonywanie umowy innemu wykonawcy na koszt i niebezpieczeństwo właściciela gruntu.
). Zwarta przez P i M dnia 1.3.2003 r. umowa nie jest niewątpliwie umową w rozumieniu art. 8, albowiem jej treścią nie było ustanowienie odrębnej własności, ale zobowiązanie się do wybudowania lokalu i późniejsze dopiero przeniesienie prawa odrębnej własności na M.
Umowa z 1.3.2003 r. jest natomiast z pewnością umową deweloperską, tzn. taką, w której właściciel gruntu, zobowiązuje się do wybudowania na tym gruncie domu oraz do ustanowienia - po zakończeniu budowy - odrębnej własności lokali i przeniesienia tego prawa na drugą stronę umowy lub na inną wskazaną w umowie osobę (art. 9 ust. 1 UWłasnLokali
art. 9 UWłasnLokali
1. Odrębna własność lokalu może powstać także w wykonaniu umowy zobowiązującej właściciela gruntu do wybudowania na tym gruncie domu oraz do ustanowienia - po zakończeniu budowy - odrębnej własności lokali i przeniesienia tego prawa na drugą stronę umowy lub na inną wskazaną w umowie osobę.
2. Do ważności umowy, o której mowa w ust. 1, niezbędne jest, aby strona podejmująca się budowy była właścicielem gruntu, na którym dom ma być wzniesiony, oraz aby uzyskała pozwolenie na budowę, a roszczenie o ustanowienie odrębnej własności lokalu i o przeniesienie tego prawa zostało ujawnione w księdze wieczystej.
3. W wypadku wykonywania umowy w sposób wadliwy albo sprzeczny z umową, na wniosek każdego nabywcy, sąd może powierzyć, w trybie postępowania nieprocesowego, dalsze wykonywanie umowy innemu wykonawcy na koszt i niebezpieczeństwo właściciela gruntu.
). Umowa deweloperska jest więc w rzeczywistości umową jedynie zobowiązującą do:
1.wybudowania lokalu,
2.ustanowienia odrębnej własności lokalu i (np. na mocy jednostronnego oświadczenia właściciela budynku)
3.przeniesienia tego prawa na stronę umowy zobowiązującej albo na inną osobę.
Pytanie wobec tego, czy umowa deweloperska jest umową zobowiązującą o podwójnym skutku wg art. 155 § 1 KC
art. 155 KC
§ 1. Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.
§ 2. Jeżeli przedmiotem umowy zobowiązującej do przeniesienia własności są rzeczy oznaczone tylko co do gatunku, do przeniesienia własności potrzebne jest przeniesienie posiadania rzeczy. To samo dotyczy wypadku, gdy przedmiotem umowy zobowiązującej do przeniesienia własności są rzeczy przyszłe.
. Umowa deweloperska, określana także jako umowa realizatorska, nie jest umową nazwaną, także na gruncie art. 9 UWłasnLokali
art. 9 UWłasnLokali
1. Odrębna własność lokalu może powstać także w wykonaniu umowy zobowiązującej właściciela gruntu do wybudowania na tym gruncie domu oraz do ustanowienia - po zakończeniu budowy - odrębnej własności lokali i przeniesienia tego prawa na drugą stronę umowy lub na inną wskazaną w umowie osobę.
2. Do ważności umowy, o której mowa w ust. 1, niezbędne jest, aby strona podejmująca się budowy była właścicielem gruntu, na którym dom ma być wzniesiony, oraz aby uzyskała pozwolenie na budowę, a roszczenie o ustanowienie odrębnej własności lokalu i o przeniesienie tego prawa zostało ujawnione w księdze wieczystej.
3. W wypadku wykonywania umowy w sposób wadliwy albo sprzeczny z umową, na wniosek każdego nabywcy, sąd może powierzyć, w trybie postępowania nieprocesowego, dalsze wykonywanie umowy innemu wykonawcy na koszt i niebezpieczeństwo właściciela gruntu.
. Jest rodzajem umowy nienazwanej (mieszanej), powstałej ze szczególnego połączenia czynności prawnych podejmowanych w ramach budowlanego procesu inwestycyjnego, w której podstawę i przyczynę działania dewelopera stanowi docelowy zamiar przekazania inwestycji użytkownikowi. Jej źródło stanowią elementy treści różnych umów nazwanych, które tworzą nierozłączną i jednolitą całość określoną przez wskazany cel gospodarczy. Nadaje jej to cechy nowości i oryginalności w stosunku do ustawowych typów umów, których elementy zawiera. Nie powoduje ona natomiast ani powstania odrębnej własności ani tym bardziej przejścia prawa własności na nabywcę.

b. wynik tymczasowy
M nie uzyskała więc prawa własności na mocy umowy z dnia 1.3.2003 r.

2. Umowa z dnia 1.10.2003 r.
M mogła natomiast nabyć własność 1.10.2003 r., kiedy zawarła z P umowę przenoszącą własność lokalu. Była to umowa rzeczowa (umowa przenosząca własność), o której mowa jest w art. 156 i innych KC. Ta umowa przenosi bezpośrednio własność nabywcę z chwilą jej zawarcia, jeżeli jest skuteczna.
Zgodnie z art. 156 KC
art. 156 KC
Jeżeli zawarcie umowy przenoszącej własność następuje w wykonaniu zobowiązania wynikającego z uprzednio zawartej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności, z zapisu zwykłego, z bezpodstawnego wzbogacenia lub z innego zdarzenia, ważność umowy przenoszącej własność zależy od istnienia tego zobowiązania.
i wynikającą z niego zasadą kauzalności ważność umowy przenoszącej własność zależy jednak od ważności zobowiązania (kauzalność materialna).
Ponieważ M skutecznie uchyliła się od skutków oświadczenia woli złożonego 1.3.2003 r., umowa zobowiązująca była nieważna ex tunc. Tym samym odpadła kauza dla dokonania rozporządzenia. Tym samym umowa rozporządzająca jest nieważna.

3. Wynik
Na skutek tego, iż umowa przenosząca własność jest nieważna, nie doszło do przeniesienia własności na M i tym samym właścicielem mieszkania jest P.

CategoryWlasnoscLokali CategoryKazusyWlasnoscLokali
Na tej stronie nie ma komentarzy