Alle Kategorien:
 Baza informacji o EUWT
 Komentarze nt. EUWT
 Bibliografia EUWT
 Orzecznictwo dotyczące EUWT
 Prawo o EUWT
  E U W T Zagadnienia Ogolne
  E U W T Zagadnienia Prakt...
  Gospodarka Komunalna
  Gospodarka Przestrzenna
  Miedzynarodowe Prawo Admi...
  Zwiazek Celowy

Wersja [17770]

To jest stara wersja DyrektywaIED utworzona przez WojciechLisiewicz, 2013-03-10 12:42:08.

 

Inhaltsverzeichnis des Artikels

Dyrektywa IED w energetyce

oczekiwane zmiany i oddziaływanie dyrektywy 2010/75/UE na branżę energetyczną

A. Wstęp
Dyrektywa 2010/75/UE ma na celu ograniczanie wpływu przemysłu na środowisko naturalne i łączy regulację różnych sposobów zanieczyszczeń przemysłowych wszelkiego rodzaju w jednym akcie prawnym. W stosunku do poprzednich aktów prawnych Unii Europejskiej w tym zakresie dość znaczne zaostrzenie reguł i standardów, przy czym z punktu widzenia energetyki normy emisyjne nie uległy znaczącemu zaostrzeniu. Znacznie istotniejszy jest tu fakt, iż dotychczas stosowana w Polsce definicja obiektu objętego regułami dyrektywy nie jest zgodna z dyrektywą IED, przez co ma ona zastosowanie wobec wielu obiektów, wobec których regulacji poprzednich w Polsce nie stosowano.

Z tego też względu poniżej opisano w pierwszej kolejności zakres stosowania dyrektywy wraz z możliwością derogacji jej reguł w szczególnych przypadkach. Następnie dokonano przeglądu podstawowych obowiązków wynikających z dyrektywy. Na zakończenie wskazano na aktualne projekty implementacji dyrektywy w polskim prawie. Oczywiście wszystkie rozważania ograniczają się do problematyki istotnej dla branży energetycznej.

B. Zakres stosowania
Przepisy dyrektywy mają zastosowanie wobec różnego rodzaju działal­ności przemysłowej, nie tylko wobec instalacji służących do wytwarzania czy zaopatrywania w energię. Zgodnie z art. 2 ust. 1 dyrektywy, poszczególne zakresy działalności objęte dyrektywą uregulowane zostały w rozdziałach II-VI dyrektywy.
1. Obiekty objęte dyrektywą
Zgodnie z art. 10 dyrektywy jej rozdział II (zawierający reguły ogólne) ma zastosowanie wobec rodzajów działalności ujętych w załączniku nr 1, który wskazuje wszystkie rodzaje działalności objęte przepisami dyrektywy (wraz z ewentualnymi progami przepustowości danych obiektów). Zgodnie z punktem 1.1. ww. załącznika do rodzajów działalności objętych art. 10 dyrektywy należy Spalanie paliw w instalacjach o całkowitej mocy dostarczonej w paliwie wynoszącej 50 MW lub więcej. Tak więc elektrownie, elektrociepłownie i ciepłownie są objęte przepisami dyrektywy, w szczególności przepisami rozdziału II, jeśli została przekroczona wskazana moc mierzona w paliwie.
Najistotniejsza zmiana jakościowa wynikająca z nowej dyrektywy a raczej z jej odmiennego od dotychczasowej praktyki polskiego ustawodawcy rozumienia przy implementacji do polskiego prawa związana jest z definicją "instalacji" objętej dyrektywą i jej poszczególnymi przepisami. Zgodnie z art. 29 dyrektywy draft: Co do zasady 50 MW - ale obecnie pewnym jest, że decyduje komin a nie kocioł.
Por. w tym zakresie Jabłoński, Przewidywane konsekwencje (...) dyrektywy IED.
Zasady łączenia - art. 29 dyrektywy.
Rozdział III ma zastosowanie do tzw. spalania energetycznego, czyli do elektrowni, elektrociepłowni i ciepłowni konwencjonalnych, w których do uzyskania energii (elektrycznej czy cieplnej)
Pozostałe regulacje dyrektywy, zawarte przede wszystkim w rozdziałach IV do VI, mają zastosowanie wobec działalności innej, niż energetyczna (gospodarowanie odpadami, przemysł chemiczny itp.).
2. Zwolnienia / reguły przejściowe
Ponieważ dyrektywa przynosi dość radykalne zmiany w zakresie standardów środowiskowych, które w wielu krajach członkowskich mogą spowodować znaczne problemy dla przemysłu, dyrektywa przewiduje szereg możliwości derogacji wytycznych dyrektywy przynajmniej w okresie przejściowym.

a. Ograniczenie eksploatacji
Możliwość zwolnienia ma miejsce na mocy art. 33 dyrektywy w przypadku obiektów, co do których do 2023 roku zostanie ograniczona eksploatacja. Może to być korzystne przede wszystkim dla obiektów, które mają być zamykane. Zwolnienie może mieć miejsce, gdy:
  • łączna liczba godzin eksploatacji obiektu po 1 stycznia 2016 roku do 31 grudnia 2023 roku nie przekroczy 17.500,
  • corocznie będzie przedkładany zapis czasu eksploatacji obiektu,
  • obowiązujące dotychczas normy emisyjne będą nadal spełniane (por. art. 33 ust. 1 lit. c),
  • ograniczenie eksploatacji nie zostało zatwierdzone już poprzednio za rządów dyrektywy 2001/80/WE (por. art. 33 ust. 1 lit. d).

b. Małe systemy wydzielone
Zgodnie z art. 34 dyrektywy, w pewnych warunkach małe systemy wydzielone (oddzielone od innych sieci systemy elektroenergetyczne o rocznym zużyciu maks. 3.000 GWh) mogą być również objęte zwolnieniami w ramach wytyczonych w tym przepisie.

c. Zasilanie sieci ciepłowniczej
Na mocy art. 35 dyrektywy istnieje możliwość zwolnienia obiektów zasilających sieci ciepłownicze do 31 grudnia 2022 roku z przestrzegania art. 30 ust. 2 oraz art. 31 (wielkości emisji oraz stopnie odsiarczania), jeśli spełnione są następujące warunki:
  • całkowita moc obiektu nie przekrasza 200 MW,
  • pozwolenie na eksploatację sprzed 2002 roku,
  • minimum 50 % wytwarzanego ciepła użytkowego dostarczane jest jako ciepło do sieci publicznej,
  • warunki pozwolenia są przestrzeganie zgodnie z art. 35 ust. 1 lit. d).
Zastosowanie zwolnień na mocy tego przepisu zależy zatem od:
  • woli kraju członkowskiego,
  • odpowiedniej komunikacji z Komisją Europejską (art. 35 ust. 2 dyrektywy).
d. Plan przejściowy
Kraje członkowskie mogą ustalić krajowy plan przejściowy, który będzie zawierał odmienne wytyczne emisyjne w okresie przejściowym, art. 32 dyrektywy.


C. Poszczególne obowiązki wynikające z dyrektywy
W zakresie istotnym dla energetyki należy wskazać przede wszystkim następujące wytyczne dyrektywy:
  • w ogólnym rozdziale I:
    • konieczność objęcia eksploatowania instalacji obowiązkiem uzyskania odpowiedniego pozwolenia,
    • obowiązek zapewnienia zgodności instalacji z wymogami dyrektywy i odpowiedniego reagowania na wypadek naruszeń wymogów przez dane instalacje;
  • w (również) ogólnym rozdziale II:
    • najlepsze praktyki,
    • obowiązki pozwoleń,
    • sposób mierzenia i ustalania emisji,
    • inne obowiązki i reguły proceduralne wobec działalności objętej załącznikiem I dyrektywy - czyli w zakresie kontrolowania, zezwalania, informowania o zanieczyszczeniach itd.
  • w rozdziale III konkretne wytyczne dla energetyki:
    • dopuszczalne wielkości emisji, art. 30 w związku z załącznikiem V;
    • minimalne stopnie odsiarczania, art. 31 ust. 1 w związku z załącznikiem V część 5;
    • procedury na wypadek niesprawności urządzeń lub ich awarii,
    • monitorowanie emisji

Poniżej zamieszczony został nieco szerszy opis istotniejszych zapisów dyrektywy.
1. Reguły ogólne
Podstawowy mechanizm dyrektywy to oparcie eksploatacji wszelkich instalacji na "best available technology" (BAT), czyli najlepszych dostępnych technologiach (art. 11 lit. b) oraz art. 13). Opis BAT zawarty jest w dokumentach referencyjnych BAT powstających pod egidą Komisji Europejskiej w procedurze opisanej w art. 13 dyrektywy. W takim zakresie - i tylko w takim - dopuszczalne mogą być również emisje, art. 15 ust. 2 dyrektywy.

2. Szczególne wytyczne dla energetyki, Rozdział III
Poza odniesieniem do BAT dyrektywa sama wyznacza pewne minimalne normy dla źródeł konwencjonalnych (art. 30 oraz Załącznik V).

D. Implementacja dyrektywy w polskim prawie


Mimo wieloletnich analiz dokonanych między innymi z inicjatywy polskiej branży energetycznej Ministerstwo Środowiska stworzyło pierwsze propozycje bez konsultacji oddziaływań rozwiązań prawnych na branżę, koszty wytwarzania energii (w szczególności również ciepła) i ogólne konsekwencje dla zaopatrzenia kraju w energię.


Projekt rozporządzenia Ministerstwa Środowiska?
Na tej stronie nie ma komentarzy