Protokół zmian strony DyrektywaIED
Dodane:
[[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2010:334:0017:0119:PL:PDF Dyrektywa 2010/75/UE]] ma na celu ograniczanie wpływu przemysłu na środowisko naturalne i łączy regulację zanieczyszczeń przemysłowych różnego rodzaju w jednym akcie prawnym. W stosunku do poprzednich aktów prawnych Unii Europejskiej w tym zakresie zapisy dyrektywy przyniosły dość znaczne zaostrzenie reguł i standardów, przy czym z punktu widzenia energetyki normy emisyjne nie uległy znaczącym zmianom. Znacznie istotniejszy jest tu fakt, iż dotychczas stosowana w Polsce definicja "obiektu" objętego regułami dyrektywy nie jest zgodna z dyrektywą IED. A ponieważ definicja ta została w dyrektywie IED sprecyzowana, implementacja dyrektywy będzie skutkowała zastosowaniem jej reguł wobec wielu obiektów, wobec których pewne normy w Polsce nie były stosowane.
Z tego też względu poniżej opisano w pierwszej kolejności zakres stosowania dyrektywy wraz z możliwością derogacji jej reguł w szczególnych przypadkach. Następnie dokonano ogólnego przeglądu zapisów dyrektywy. Na zakończenie wskazano na aktualny projekt implementacji dyrektywy w polskim prawie. Oczywiście wszystkie rozważania ograniczają się do problematyki istotnej dla branży energetycznej.
Zgodnie z art. 10 dyrektywy jej rozdział II (zawierający reguły ogólne) ma zastosowanie wobec rodzajów działalności ujętych w załączniku nr 1, który wskazuje pewne rodzaje działalności przemysłowej wraz z ewentualnymi progami przepustowości danych obiektów. Zgodnie z punktem 1.1. ww. załącznika do rodzajów działalności objętych art. 10 dyrektywy należy //Spalanie paliw w instalacjach o całkowitej mocy dostarczonej w paliwie wynoszącej 50 MW lub więcej//. Tak więc elektrownie, elektrociepłownie i ciepłownie są objęte przepisami dyrektywy, w szczególności przepisami rozdziału II, jeśli została przekroczona wskazana moc **mierzona w paliwie**. W takim samym zakresie ma zastosowanie rozdział III dyrektywy: art. 28 stanowi, iż dotyczy on obiektów spalania energetycznego, czyli elektrowni, elektrociepłowni i ciepłowni konwencjonalnych, w których do uzyskania energii (elektrycznej czy cieplnej) używane są paliwa. Również w tym przypadku granicą jest łączna moc obiektu wynosząca co najmniej 50 MW w paliwie.
Najistotniejsza zmiana jakościowa wynikająca z nowej dyrektywy (a raczej z jej odmiennego od dotychczasowej praktyki polskiego ustawodawcy rozumienia przy implementacji) związana jest z definicją "obiektu" tudzież "instalacji" objętego/objętej dyrektywą i jej poszczególnymi przepisami. Zgodnie z art. 29 dyrektywy obiekty spalania, które
Ponieważ zmiany wynikające z dyrektywy w zakresie standardów środowiskowych w wielu krajach członkowskich mogą spowodować znaczne problemy dla przemysłu, dyrektywa przewiduje szereg możliwości derogacji wytycznych przynajmniej w okresie przejściowym. Na ile dana możliwość zwolnienia będzie w danym kraju przewidziana, zależy od ustawodawcy krajowego.
Pierwsza możliwość zwolnienia istnieje na mocy art. 33 dyrektywy w przypadku obiektów, co do których do 2023 roku zostanie ograniczona eksploatacja. Może to być korzystne przede wszystkim dla obiektów, które mają być zamykane i likwidowane. Zwolnienie może mieć miejsce, gdy:
//(...) opracowanie nie obejmuje jeszcze wszystkich szczegółów dyrektywy//
Z tego też względu poniżej opisano w pierwszej kolejności zakres stosowania dyrektywy wraz z możliwością derogacji jej reguł w szczególnych przypadkach. Następnie dokonano ogólnego przeglądu zapisów dyrektywy. Na zakończenie wskazano na aktualny projekt implementacji dyrektywy w polskim prawie. Oczywiście wszystkie rozważania ograniczają się do problematyki istotnej dla branży energetycznej.
Zgodnie z art. 10 dyrektywy jej rozdział II (zawierający reguły ogólne) ma zastosowanie wobec rodzajów działalności ujętych w załączniku nr 1, który wskazuje pewne rodzaje działalności przemysłowej wraz z ewentualnymi progami przepustowości danych obiektów. Zgodnie z punktem 1.1. ww. załącznika do rodzajów działalności objętych art. 10 dyrektywy należy //Spalanie paliw w instalacjach o całkowitej mocy dostarczonej w paliwie wynoszącej 50 MW lub więcej//. Tak więc elektrownie, elektrociepłownie i ciepłownie są objęte przepisami dyrektywy, w szczególności przepisami rozdziału II, jeśli została przekroczona wskazana moc **mierzona w paliwie**. W takim samym zakresie ma zastosowanie rozdział III dyrektywy: art. 28 stanowi, iż dotyczy on obiektów spalania energetycznego, czyli elektrowni, elektrociepłowni i ciepłowni konwencjonalnych, w których do uzyskania energii (elektrycznej czy cieplnej) używane są paliwa. Również w tym przypadku granicą jest łączna moc obiektu wynosząca co najmniej 50 MW w paliwie.
Najistotniejsza zmiana jakościowa wynikająca z nowej dyrektywy (a raczej z jej odmiennego od dotychczasowej praktyki polskiego ustawodawcy rozumienia przy implementacji) związana jest z definicją "obiektu" tudzież "instalacji" objętego/objętej dyrektywą i jej poszczególnymi przepisami. Zgodnie z art. 29 dyrektywy obiekty spalania, które
Ponieważ zmiany wynikające z dyrektywy w zakresie standardów środowiskowych w wielu krajach członkowskich mogą spowodować znaczne problemy dla przemysłu, dyrektywa przewiduje szereg możliwości derogacji wytycznych przynajmniej w okresie przejściowym. Na ile dana możliwość zwolnienia będzie w danym kraju przewidziana, zależy od ustawodawcy krajowego.
Pierwsza możliwość zwolnienia istnieje na mocy art. 33 dyrektywy w przypadku obiektów, co do których do 2023 roku zostanie ograniczona eksploatacja. Może to być korzystne przede wszystkim dla obiektów, które mają być zamykane i likwidowane. Zwolnienie może mieć miejsce, gdy:
//(...) opracowanie nie obejmuje jeszcze wszystkich szczegółów dyrektywy//
Usunięte:
Z tego też względu poniżej opisano w pierwszej kolejności zakres stosowania dyrektywy wraz z możliwością derogacji jej reguł w szczególnych przypadkach. Następnie dokonano przeglądu podstawowych obowiązków wynikających z dyrektywy. Na zakończenie wskazano na aktualne projekty implementacji dyrektywy w polskim prawie. Oczywiście wszystkie rozważania ograniczają się do problematyki istotnej dla branży energetycznej.
Zgodnie z art. 10 dyrektywy jej rozdział II (zawierający reguły ogólne) ma zastosowanie wobec rodzajów działalności ujętych w załączniku nr 1, który wskazuje wszystkie rodzaje działalności objęte przepisami dyrektywy (wraz z ewentualnymi progami przepustowości danych obiektów). Zgodnie z punktem 1.1. ww. załącznika do rodzajów działalności objętych art. 10 dyrektywy należy //Spalanie paliw w instalacjach o całkowitej mocy dostarczonej w paliwie wynoszącej 50 MW lub więcej//. Tak więc elektrownie, elektrociepłownie i ciepłownie są objęte przepisami dyrektywy, w szczególności przepisami rozdziału II, jeśli została przekroczona wskazana moc **mierzona w paliwie**. W takim samym zakresie ma zastosowanie rozdział III dyrektywy: art. 28 stanowi, iż dotyczy on obiektów spalania energetycznego, czyli elektrowni, elektrociepłowni i ciepłowni konwencjonalnych, w których do uzyskania energii (elektrycznej czy cieplnej) używane są paliwa. Również w tym przypadku granicą jest łączna moc obiektu wynosząca co najmniej 50 MW w paliwie.
Najistotniejsza zmiana jakościowa wynikająca z nowej dyrektywy (a raczej z jej odmiennego od dotychczasowej praktyki polskiego ustawodawcy rozumienia przy implementacji) związana jest z definicją "instalacji" objętej dyrektywą i jej poszczególnymi przepisami. Zgodnie z art. 29 dyrektywy obiekty spalania, które
Ponieważ dyrektywa przynosi dość radykalne zmiany w zakresie standardów środowiskowych, które w wielu krajach członkowskich mogą spowodować znaczne problemy dla przemysłu, dyrektywa przewiduje szereg możliwości derogacji wytycznych dyrektywy przynajmniej w okresie przejściowym. Na ile dana możliwość zwolnienia będzie w danym kraju przewidziana, zależy od ustawodawcy krajowego.
Możliwość zwolnienia istnieje na mocy art. 33 dyrektywy w przypadku obiektów, co do których do 2023 roku zostanie ograniczona eksploatacja. Może to być korzystne przede wszystkim dla obiektów, które mają być zamykane i likwidowane. Zwolnienie może mieć miejsce, gdy:
Dodane:
[[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2010:334:0017:0119:PL:PDF Dyrektywa 2010/75/UE]] ma na celu ograniczanie wpływu przemysłu na środowisko naturalne i łączy regulację różnych sposobów zanieczyszczeń przemysłowych wszelkiego rodzaju w jednym akcie prawnym. W stosunku do poprzednich aktów prawnych Unii Europejskiej w tym zakresie dość znaczne zaostrzenie reguł i standardów, przy czym z punktu widzenia energetyki normy emisyjne nie uległy znaczącemu zaostrzeniu. Znacznie istotniejszy jest tu fakt, iż dotychczas stosowana w Polsce definicja obiektu objętego regułami dyrektywy nie jest zgodna z dyrektywą IED. A ponieważ definicja ta została w dyrektywie IED sprecyzowana, implementacja dyrektywy będzie skutkowała zastosowaniem jej reguł wobec wielu obiektów, wobec których pewne normy w Polsce nie były stosowane.
Usunięte:
Dodane:
Mimo wieloletnich analiz - dokonanych między innymi z inicjatywy polskiej branży energetycznej - Ministerstwo Środowiska stworzyło pierwsze propozycje implementacji dyrektywy IED bez konsultacji i weryfikacji możliwych skutków przepisów dla branży (koszty wytwarzania energii elektrycznej ale i w szczególności również ciepła; ogólne konsekwencje dla zaopatrzenia kraju w energię). Więcej na ten temat [[DyrektywaIEDImplementacjaPL w odrębnym artykule o implementacji dyrektywy IED w Polsce]].
Usunięte:
Projekt rozporządzenia Ministerstwa Środowiska?
Usunięte:
Dodane:
Mimo wieloletnich analiz - dokonanych między innymi z inicjatywy polskiej branży energetycznej - Ministerstwo Środowiska stworzyło pierwsze propozycje implementacji dyrektywy IED bez konsultacji i weryfikacji możliwych skutków przepisów dla branży (koszty wytwarzania energii elektrycznej ale i w szczególności również ciepła; ogólne konsekwencje dla zaopatrzenia kraju w energię).
{{files}}
{{files}}
Usunięte:
Dodane:
Zgodnie z art. 10 dyrektywy jej rozdział II (zawierający reguły ogólne) ma zastosowanie wobec rodzajów działalności ujętych w załączniku nr 1, który wskazuje wszystkie rodzaje działalności objęte przepisami dyrektywy (wraz z ewentualnymi progami przepustowości danych obiektów). Zgodnie z punktem 1.1. ww. załącznika do rodzajów działalności objętych art. 10 dyrektywy należy //Spalanie paliw w instalacjach o całkowitej mocy dostarczonej w paliwie wynoszącej 50 MW lub więcej//. Tak więc elektrownie, elektrociepłownie i ciepłownie są objęte przepisami dyrektywy, w szczególności przepisami rozdziału II, jeśli została przekroczona wskazana moc **mierzona w paliwie**. W takim samym zakresie ma zastosowanie rozdział III dyrektywy: art. 28 stanowi, iż dotyczy on obiektów spalania energetycznego, czyli elektrowni, elektrociepłowni i ciepłowni konwencjonalnych, w których do uzyskania energii (elektrycznej czy cieplnej) używane są paliwa. Również w tym przypadku granicą jest łączna moc obiektu wynosząca co najmniej 50 MW w paliwie.
Najistotniejsza zmiana jakościowa wynikająca z nowej dyrektywy (a raczej z jej odmiennego od dotychczasowej praktyki polskiego ustawodawcy rozumienia przy implementacji) związana jest z definicją "instalacji" objętej dyrektywą i jej poszczególnymi przepisami. Zgodnie z art. 29 dyrektywy obiekty spalania, które
muszą być postrzegane jako jedna całość. Zatem granica 50 MW w paliwie, która obowiązywała właściwie już za rządów poprzednich dyrektyw (ale w Polsce rozumiana była jako granica "na kotle"), będzie osiągana przez znacznie więcej instalacji, niż dotychczas. Z punktu widzenia polskiego ciepłownictwa z informacji Izby Gospodarczej Ciepłownictwo Polskie wynika, iż o ile dotychczas wśród zrzeszonych w Izbie przedsiębiorstw granicę 50 MW (wg dotychczasowej definicji) przekraczało kilkanaście instalacji, tak obecnie będzie ich około 200. Por. w tym zakresie również [[http://www.ekoportal.gov.pl/opencms/opencms/ekoportal/dla_przedsiebiorcow_i_inwestorow/IED/#4 Jabłoński, Przewidywane konsekwencje (...) dyrektywy IED]].
Ponieważ dyrektywa przynosi dość radykalne zmiany w zakresie standardów środowiskowych, które w wielu krajach członkowskich mogą spowodować znaczne problemy dla przemysłu, dyrektywa przewiduje szereg możliwości derogacji wytycznych dyrektywy przynajmniej w okresie przejściowym. Na ile dana możliwość zwolnienia będzie w danym kraju przewidziana, zależy od ustawodawcy krajowego.
Możliwość zwolnienia istnieje na mocy art. 33 dyrektywy w przypadku obiektów, co do których do 2023 roku zostanie ograniczona eksploatacja. Może to być korzystne przede wszystkim dla obiektów, które mają być zamykane i likwidowane. Zwolnienie może mieć miejsce, gdy:
- całkowita moc obiektu nie przekracza 200 MW,
- pozwolenie na eksploatację wydano przed 2002 rokiem,
- minimum 50 % wytwarzanego ciepła użytkowego z obiektu dostarczane jest jako ciepło do sieci publicznej,
- warunki pozwolenia są przestrzeganie zgodnie z art. 35 ust. 1 lit. d),
- o zwolnieniu poinformowano Komisję Europejską zgodnie z art. 35 ust. 2.
Zastosowanie zwolnień na mocy tego przepisu zależy zatem od woli kraju członkowskiego i odpowiedniej komunikacji z Komisją Europejską (art. 35 ust. 2 dyrektywy).
- w ogólnych rozdziałach I i II:
- konieczność objęcia eksploatowania instalacji i różnych związanych z nimi czynności obowiązkiem uzyskania odpowiedniego pozwolenia,
- nakaz stosowania najlepszych praktyk,
- w rozdziale III znalazły się konkretne wytyczne dla energetyki:
- monitorowanie emisji.
Najistotniejsza zmiana jakościowa wynikająca z nowej dyrektywy (a raczej z jej odmiennego od dotychczasowej praktyki polskiego ustawodawcy rozumienia przy implementacji) związana jest z definicją "instalacji" objętej dyrektywą i jej poszczególnymi przepisami. Zgodnie z art. 29 dyrektywy obiekty spalania, które
muszą być postrzegane jako jedna całość. Zatem granica 50 MW w paliwie, która obowiązywała właściwie już za rządów poprzednich dyrektyw (ale w Polsce rozumiana była jako granica "na kotle"), będzie osiągana przez znacznie więcej instalacji, niż dotychczas. Z punktu widzenia polskiego ciepłownictwa z informacji Izby Gospodarczej Ciepłownictwo Polskie wynika, iż o ile dotychczas wśród zrzeszonych w Izbie przedsiębiorstw granicę 50 MW (wg dotychczasowej definicji) przekraczało kilkanaście instalacji, tak obecnie będzie ich około 200. Por. w tym zakresie również [[http://www.ekoportal.gov.pl/opencms/opencms/ekoportal/dla_przedsiebiorcow_i_inwestorow/IED/#4 Jabłoński, Przewidywane konsekwencje (...) dyrektywy IED]].
Ponieważ dyrektywa przynosi dość radykalne zmiany w zakresie standardów środowiskowych, które w wielu krajach członkowskich mogą spowodować znaczne problemy dla przemysłu, dyrektywa przewiduje szereg możliwości derogacji wytycznych dyrektywy przynajmniej w okresie przejściowym. Na ile dana możliwość zwolnienia będzie w danym kraju przewidziana, zależy od ustawodawcy krajowego.
Możliwość zwolnienia istnieje na mocy art. 33 dyrektywy w przypadku obiektów, co do których do 2023 roku zostanie ograniczona eksploatacja. Może to być korzystne przede wszystkim dla obiektów, które mają być zamykane i likwidowane. Zwolnienie może mieć miejsce, gdy:
- całkowita moc obiektu nie przekracza 200 MW,
- pozwolenie na eksploatację wydano przed 2002 rokiem,
- minimum 50 % wytwarzanego ciepła użytkowego z obiektu dostarczane jest jako ciepło do sieci publicznej,
- warunki pozwolenia są przestrzeganie zgodnie z art. 35 ust. 1 lit. d),
- o zwolnieniu poinformowano Komisję Europejską zgodnie z art. 35 ust. 2.
Zastosowanie zwolnień na mocy tego przepisu zależy zatem od woli kraju członkowskiego i odpowiedniej komunikacji z Komisją Europejską (art. 35 ust. 2 dyrektywy).
- w ogólnych rozdziałach I i II:
- konieczność objęcia eksploatowania instalacji i różnych związanych z nimi czynności obowiązkiem uzyskania odpowiedniego pozwolenia,
- nakaz stosowania najlepszych praktyk,
- w rozdziale III znalazły się konkretne wytyczne dla energetyki:
- monitorowanie emisji.
Usunięte:
Najistotniejsza zmiana jakościowa wynikająca z nowej dyrektywy a raczej z jej odmiennego od dotychczasowej praktyki polskiego ustawodawcy rozumienia przy implementacji do polskiego prawa związana jest z definicją "instalacji" objętej dyrektywą i jej poszczególnymi przepisami. Zgodnie z art. 29 dyrektywy obiekty spalania, które
muszą być postrzegane jako jedna całość. Zatem granica 50 MW w paliwie, która obowiązywała już za rządów poprzednich dyrektyw w tym zakresie, będzie osiągana przez znacznie więcej instalacji. Z punktu widzenia polskiego ciepłownictwa z informacji Izby Gospodarczej Ciepłownictwo Polskie wynika, iż o ile dotychczas wśród zrzeszonych w Izbie przedsiębiorstw granicę 50 MW (wg dotychczasowej definicji) przekraczało kilkanaście instalacji, tak obecnie będzie ich około 200. Por. w tym zakresie również [[http://www.ekoportal.gov.pl/opencms/opencms/ekoportal/dla_przedsiebiorcow_i_inwestorow/IED/#4 Jabłoński, Przewidywane konsekwencje (...) dyrektywy IED]].
Ponieważ dyrektywa przynosi dość radykalne zmiany w zakresie standardów środowiskowych, które w wielu krajach członkowskich mogą spowodować znaczne problemy dla przemysłu, dyrektywa przewiduje szereg możliwości derogacji wytycznych dyrektywy przynajmniej w okresie przejściowym.
Możliwość zwolnienia ma miejsce na mocy art. 33 dyrektywy w przypadku obiektów, co do których do 2023 roku zostanie ograniczona eksploatacja. Może to być korzystne przede wszystkim dla obiektów, które mają być zamykane. Zwolnienie może mieć miejsce, gdy:
- całkowita moc obiektu nie przekrasza 200 MW,
- pozwolenie na eksploatację sprzed 2002 roku,
- minimum 50 % wytwarzanego ciepła użytkowego dostarczane jest jako ciepło do sieci publicznej,
- warunki pozwolenia są przestrzeganie zgodnie z art. 35 ust. 1 lit. d).
Zastosowanie zwolnień na mocy tego przepisu zależy zatem od:
- woli kraju członkowskiego,
- odpowiedniej komunikacji z Komisją Europejską (art. 35 ust. 2 dyrektywy).
- w ogólnym rozdziale I:
- konieczność objęcia eksploatowania instalacji obowiązkiem uzyskania odpowiedniego pozwolenia,
- w (również) ogólnym rozdziale II:
- najlepsze praktyki,
- obowiązki pozwoleń,
- w rozdziale III konkretne wytyczne dla energetyki:
- monitorowanie emisji
Dodane:
Dyrektywa 2010/75/UE ma na celu ograniczanie wpływu przemysłu na środowisko naturalne i łączy regulację różnych sposobów zanieczyszczeń przemysłowych wszelkiego rodzaju w jednym akcie prawnym. W stosunku do poprzednich aktów prawnych Unii Europejskiej w tym zakresie dość znaczne zaostrzenie reguł i standardów, przy czym z punktu widzenia energetyki normy emisyjne nie uległy znaczącemu zaostrzeniu. Znacznie istotniejszy jest tu fakt, iż dotychczas stosowana w Polsce definicja obiektu objętego regułami dyrektywy nie jest zgodna z dyrektywą IED. A ponieważ definicja ta została w dyrektywie IED sprecyzowana, implementacja dyrektywy będzie skutkowała zastosowaniem jej reguł wobec wielu obiektów, wobec których pewne normy w Polsce nie były stosowane.
Usunięte:
Dodane:
----
CategoryOchronaSrodowiska CategoryCieplownictwo
CategoryOchronaSrodowiska CategoryCieplownictwo
Dodane:
Zgodnie z art. 10 dyrektywy jej rozdział II (zawierający reguły ogólne) ma zastosowanie wobec rodzajów działalności ujętych w załączniku nr 1, który wskazuje wszystkie rodzaje działalności objęte przepisami dyrektywy (wraz z ewentualnymi progami przepustowości danych obiektów). Zgodnie z punktem 1.1. ww. załącznika do rodzajów działalności objętych art. 10 dyrektywy należy //Spalanie paliw w instalacjach o całkowitej mocy dostarczonej w paliwie wynoszącej 50 MW lub więcej//. Tak więc elektrownie, elektrociepłownie i ciepłownie są objęte przepisami dyrektywy, w szczególności przepisami rozdziału II, jeśli została przekroczona wskazana moc **mierzona w paliwie**. W takim samym zakresie na zastosowanie rozdział III dyrektywy: art. 28 stanowi, iż dotyczy on ma zastosowanie do obiektów spalania energetycznego, czyli do elektrowni, elektrociepłowni i ciepłowni konwencjonalnych, w których do uzyskania energii (elektrycznej czy cieplnej) używane są paliwa. Również w tym przypadku granicą jest łączna moc obiektu wynosząca co najmniej 50 MW w paliwie.
Najistotniejsza zmiana jakościowa wynikająca z nowej dyrektywy a raczej z jej odmiennego od dotychczasowej praktyki polskiego ustawodawcy rozumienia przy implementacji do polskiego prawa związana jest z definicją "instalacji" objętej dyrektywą i jej poszczególnymi przepisami. Zgodnie z art. 29 dyrektywy obiekty spalania, które
- używają tego samego komina (art. 29 ust. 1) lub
- mogłyby używać tego samego komina (art. 29 ust. 2 z uwzględnieniem dodatkowych warunków)
muszą być postrzegane jako jedna całość. Zatem granica 50 MW w paliwie, która obowiązywała już za rządów poprzednich dyrektyw w tym zakresie, będzie osiągana przez znacznie więcej instalacji. Z punktu widzenia polskiego ciepłownictwa z informacji Izby Gospodarczej Ciepłownictwo Polskie wynika, iż o ile dotychczas wśród zrzeszonych w Izbie przedsiębiorstw granicę 50 MW (wg dotychczasowej definicji) przekraczało kilkanaście instalacji, tak obecnie będzie ich około 200. Por. w tym zakresie również [[http://www.ekoportal.gov.pl/opencms/opencms/ekoportal/dla_przedsiebiorcow_i_inwestorow/IED/#4 Jabłoński, Przewidywane konsekwencje (...) dyrektywy IED]].
Najistotniejsza zmiana jakościowa wynikająca z nowej dyrektywy a raczej z jej odmiennego od dotychczasowej praktyki polskiego ustawodawcy rozumienia przy implementacji do polskiego prawa związana jest z definicją "instalacji" objętej dyrektywą i jej poszczególnymi przepisami. Zgodnie z art. 29 dyrektywy obiekty spalania, które
- używają tego samego komina (art. 29 ust. 1) lub
- mogłyby używać tego samego komina (art. 29 ust. 2 z uwzględnieniem dodatkowych warunków)
muszą być postrzegane jako jedna całość. Zatem granica 50 MW w paliwie, która obowiązywała już za rządów poprzednich dyrektyw w tym zakresie, będzie osiągana przez znacznie więcej instalacji. Z punktu widzenia polskiego ciepłownictwa z informacji Izby Gospodarczej Ciepłownictwo Polskie wynika, iż o ile dotychczas wśród zrzeszonych w Izbie przedsiębiorstw granicę 50 MW (wg dotychczasowej definicji) przekraczało kilkanaście instalacji, tak obecnie będzie ich około 200. Por. w tym zakresie również [[http://www.ekoportal.gov.pl/opencms/opencms/ekoportal/dla_przedsiebiorcow_i_inwestorow/IED/#4 Jabłoński, Przewidywane konsekwencje (...) dyrektywy IED]].
Usunięte:
Najistotniejsza zmiana jakościowa wynikająca z nowej dyrektywy a raczej z jej odmiennego od dotychczasowej praktyki polskiego ustawodawcy rozumienia przy implementacji do polskiego prawa związana jest z definicją "instalacji" objętej dyrektywą i jej poszczególnymi przepisami. Zgodnie z art. 29 dyrektywy //draft: Co do zasady 50 MW - ale obecnie pewnym jest, że decyduje komin a nie kocioł.//
Por. w tym zakresie [[http://www.ekoportal.gov.pl/opencms/opencms/ekoportal/dla_przedsiebiorcow_i_inwestorow/IED/#4 Jabłoński, Przewidywane konsekwencje (...) dyrektywy IED]].
Zasady łączenia - art. 29 dyrektywy.
Rozdział III ma zastosowanie do tzw. spalania energetycznego, czyli do elektrowni, elektrociepłowni i ciepłowni konwencjonalnych, w których do uzyskania energii (elektrycznej czy cieplnej)
Dodane:
((1)) Zakres stosowania
Przepisy dyrektywy mają zastosowanie wobec różnego rodzaju działalności przemysłowej, nie tylko wobec instalacji służących do wytwarzania czy zaopatrywania w energię. Zgodnie z art. 2 ust. 1 dyrektywy, poszczególne zakresy działalności objęte dyrektywą uregulowane zostały w rozdziałach II-VI dyrektywy.
Zgodnie z art. 10 dyrektywy jej rozdział II (zawierający reguły ogólne) ma zastosowanie wobec rodzajów działalności ujętych w załączniku nr 1, który wskazuje wszystkie rodzaje działalności objęte przepisami dyrektywy (wraz z ewentualnymi progami przepustowości danych obiektów). Zgodnie z punktem 1.1. ww. załącznika do rodzajów działalności objętych art. 10 dyrektywy należy //Spalanie paliw w instalacjach o całkowitej mocy dostarczonej w paliwie wynoszącej 50 MW lub więcej//. Tak więc elektrownie, elektrociepłownie i ciepłownie są objęte przepisami dyrektywy, w szczególności przepisami rozdziału II, jeśli została przekroczona wskazana moc **mierzona w paliwie**.
Najistotniejsza zmiana jakościowa wynikająca z nowej dyrektywy a raczej z jej odmiennego od dotychczasowej praktyki polskiego ustawodawcy rozumienia przy implementacji do polskiego prawa związana jest z definicją "instalacji" objętej dyrektywą i jej poszczególnymi przepisami. Zgodnie z art. 29 dyrektywy //draft: Co do zasady 50 MW - ale obecnie pewnym jest, że decyduje komin a nie kocioł.//
Przepisy dyrektywy mają zastosowanie wobec różnego rodzaju działalności przemysłowej, nie tylko wobec instalacji służących do wytwarzania czy zaopatrywania w energię. Zgodnie z art. 2 ust. 1 dyrektywy, poszczególne zakresy działalności objęte dyrektywą uregulowane zostały w rozdziałach II-VI dyrektywy.
Zgodnie z art. 10 dyrektywy jej rozdział II (zawierający reguły ogólne) ma zastosowanie wobec rodzajów działalności ujętych w załączniku nr 1, który wskazuje wszystkie rodzaje działalności objęte przepisami dyrektywy (wraz z ewentualnymi progami przepustowości danych obiektów). Zgodnie z punktem 1.1. ww. załącznika do rodzajów działalności objętych art. 10 dyrektywy należy //Spalanie paliw w instalacjach o całkowitej mocy dostarczonej w paliwie wynoszącej 50 MW lub więcej//. Tak więc elektrownie, elektrociepłownie i ciepłownie są objęte przepisami dyrektywy, w szczególności przepisami rozdziału II, jeśli została przekroczona wskazana moc **mierzona w paliwie**.
Najistotniejsza zmiana jakościowa wynikająca z nowej dyrektywy a raczej z jej odmiennego od dotychczasowej praktyki polskiego ustawodawcy rozumienia przy implementacji do polskiego prawa związana jest z definicją "instalacji" objętej dyrektywą i jej poszczególnymi przepisami. Zgodnie z art. 29 dyrektywy //draft: Co do zasady 50 MW - ale obecnie pewnym jest, że decyduje komin a nie kocioł.//
Usunięte:
W związku z powyższym przepisy dyrektywy mają zastosowanie wobec różnego rodzaju działalności przemysłowej, nie tylko wobec instalacji służących do wytwarzania czy zaopatrywania w energię. Zgodnie z art. 2 ust. 1 dyrektywy, poszczególne zakresy działalności objęte dyrektywą uregulowane zostały w rozdziałach II-VI dyrektywy.
Zgodnie z art. 10 dyrektywy, rozdział II (zawierający reguły ogólne) ma zastosowanie wobec rodzajów działalności ujętych w załączniku nr 1 do dyrektywy, który wskazuje wszystkie rodzaje działalności objęte przepisami dyrektywy (wraz z progami przepustowości danych obiektów, których osiągnięcie powoduje konieczność zastosowania przepisów dyrektywy). Zgodnie z punktem 1.1. ww. załącznika do rodzajów działalności objętych art. 10 dyrektywy należy //Spalanie paliw w instalacjach o całkowitej mocy dostarczonej w paliwie wynoszącej 50 MW lub więcej//. Tak więc elektrownie, elektrociepłownie i ciepłownie są objęte przepisami dyrektywy, w szczególności przepisami rozdziału II, jeśli została przekroczona wskazana moc **mierzona w paliwie**.
Najistotniejsza zmiana jakościowa wynikająca z nowej dyrektywy a raczej z jej odmiennego od dotychczasowej praktyki polskiego ustawodawcy rozumienia przy implementacji do polskiego prawa związana jest z definicją "instalacji" objętej dyrektywą i jej poszczególnymi przepisami. //draft: Co do zasady 50 MW - ale obecnie pewnym jest, że decyduje komin a nie kocioł.//
Dodane:
Dyrektywa 2010/75/UE ma na celu ograniczanie wpływu przemysłu na środowisko naturalne i łączy regulację różnych sposobów zanieczyszczeń przemysłowych wszelkiego rodzaju w jednym akcie prawnym. W stosunku do poprzednich aktów prawnych Unii Europejskiej w tym zakresie dość znaczne zaostrzenie reguł i standardów, przy czym z punktu widzenia energetyki normy emisyjne nie uległy znaczącemu zaostrzeniu. Znacznie istotniejszy jest tu fakt, iż dotychczas stosowana w Polsce definicja obiektu objętego regułami dyrektywy nie jest zgodna z dyrektywą IED, przez co ma ona zastosowanie wobec wielu obiektów, wobec których regulacji poprzednich w Polsce nie stosowano.
Z tego też względu poniżej opisano w pierwszej kolejności zakres stosowania dyrektywy wraz z możliwością derogacji jej reguł w szczególnych przypadkach. Następnie dokonano przeglądu podstawowych obowiązków wynikających z dyrektywy. Na zakończenie wskazano na aktualne projekty implementacji dyrektywy w polskim prawie. Oczywiście wszystkie rozważania ograniczają się do problematyki istotnej dla branży energetycznej.
Z tego też względu poniżej opisano w pierwszej kolejności zakres stosowania dyrektywy wraz z możliwością derogacji jej reguł w szczególnych przypadkach. Następnie dokonano przeglądu podstawowych obowiązków wynikających z dyrektywy. Na zakończenie wskazano na aktualne projekty implementacji dyrektywy w polskim prawie. Oczywiście wszystkie rozważania ograniczają się do problematyki istotnej dla branży energetycznej.
Usunięte:
Dodane:
Projekt rozporządzenia Ministerstwa Środowiska?
Dodane:
Mimo wieloletnich analiz dokonanych między innymi z inicjatywy polskiej branży energetycznej Ministerstwo Środowiska stworzyło pierwsze propozycje bez konsultacji oddziaływań rozwiązań prawnych na branżę, koszty wytwarzania energii (w szczególności również ciepła) i ogólne konsekwencje dla zaopatrzenia kraju w energię.
Usunięte:
Dodane:
Mimo wieloletnich analiz dokonanych między innymi z inicjatywy polskiego branży energetycznej Ministerstwo Środowiska stworzyło pierwsze propozycje bez konsultacji oddziaływań rozwiązań prawnych na branżę, koszty wytwarzania energii (w szczególności również ciepła) i ogólne konsekwencje dla zaopatrzenia kraju w energię.
Dodane:
Poniżej zamieszczony został nieco szerszy opis istotniejszych zapisów dyrektywy.
Podstawowy mechanizm dyrektywy to oparcie eksploatacji wszelkich instalacji na "best available technology" (BAT), czyli najlepszych dostępnych technologiach (art. 11 lit. b) oraz art. 13). Opis BAT zawarty jest w dokumentach referencyjnych BAT powstających pod egidą Komisji Europejskiej w procedurze opisanej w art. 13 dyrektywy. W takim zakresie - i tylko w takim - dopuszczalne mogą być również emisje, art. 15 ust. 2 dyrektywy.
((2)) Szczególne wytyczne dla energetyki, Rozdział III
Poza odniesieniem do BAT dyrektywa sama wyznacza pewne minimalne normy dla źródeł konwencjonalnych (art. 30 oraz Załącznik V).
Podstawowy mechanizm dyrektywy to oparcie eksploatacji wszelkich instalacji na "best available technology" (BAT), czyli najlepszych dostępnych technologiach (art. 11 lit. b) oraz art. 13). Opis BAT zawarty jest w dokumentach referencyjnych BAT powstających pod egidą Komisji Europejskiej w procedurze opisanej w art. 13 dyrektywy. W takim zakresie - i tylko w takim - dopuszczalne mogą być również emisje, art. 15 ust. 2 dyrektywy.
((2)) Szczególne wytyczne dla energetyki, Rozdział III
Poza odniesieniem do BAT dyrektywa sama wyznacza pewne minimalne normy dla źródeł konwencjonalnych (art. 30 oraz Załącznik V).
Usunięte:
Podstawowy mechanizm dyrektywy z punktu widzenia operatorów instalacji energetycznych to oparcie eksploatacji instalacji na "best available technology" (BAT), czyli najlepszych dostępnych technologiach (art. 11 lit. b) oraz art. 13). Opis BAT zawarty jest w dokumentach referencyjnych BAT powstających pod egidą Komisji Europejskiej w procedurze opisanej w art. 13 dyrektywy. W takim zakresie dopuszczalne mogą być również emisje, art. 15 ust. 2.
((2))
Dodane:
((2)) Obiekty objęte dyrektywą
Pozostałe regulacje dyrektywy, zawarte przede wszystkim w rozdziałach IV do VI, mają zastosowanie wobec działalności innej, niż energetyczna (gospodarowanie odpadami, przemysł chemiczny itp.).
Ponieważ dyrektywa przynosi dość radykalne zmiany w zakresie standardów środowiskowych, które w wielu krajach członkowskich mogą spowodować znaczne problemy dla przemysłu, dyrektywa przewiduje szereg możliwości derogacji wytycznych dyrektywy przynajmniej w okresie przejściowym.
Istotniejsze zapisy dyrektywy zostały opisane nieco szerzej poniżej.
Pozostałe regulacje dyrektywy, zawarte przede wszystkim w rozdziałach IV do VI, mają zastosowanie wobec działalności innej, niż energetyczna (gospodarowanie odpadami, przemysł chemiczny itp.).
Ponieważ dyrektywa przynosi dość radykalne zmiany w zakresie standardów środowiskowych, które w wielu krajach członkowskich mogą spowodować znaczne problemy dla przemysłu, dyrektywa przewiduje szereg możliwości derogacji wytycznych dyrektywy przynajmniej w okresie przejściowym.
Istotniejsze zapisy dyrektywy zostały opisane nieco szerzej poniżej.
Usunięte:
((2)) Pozostałę regulacje w rozdziałach IV do VI.
Istotniejsze z ww. treści dyrektywy zostały opisane poniżej.
Dodane:
Zgodnie z art. 10 dyrektywy, rozdział II (zawierający reguły ogólne) ma zastosowanie wobec rodzajów działalności ujętych w załączniku nr 1 do dyrektywy, który wskazuje wszystkie rodzaje działalności objęte przepisami dyrektywy (wraz z progami przepustowości danych obiektów, których osiągnięcie powoduje konieczność zastosowania przepisów dyrektywy). Zgodnie z punktem 1.1. ww. załącznika do rodzajów działalności objętych art. 10 dyrektywy należy //Spalanie paliw w instalacjach o całkowitej mocy dostarczonej w paliwie wynoszącej 50 MW lub więcej//. Tak więc elektrownie, elektrociepłownie i ciepłownie są objęte przepisami dyrektywy, w szczególności przepisami rozdziału II, jeśli została przekroczona wskazana moc **mierzona w paliwie**.
Por. w tym zakresie [[http://www.ekoportal.gov.pl/opencms/opencms/ekoportal/dla_przedsiebiorcow_i_inwestorow/IED/#4 Jabłoński, Przewidywane konsekwencje (...) dyrektywy IED]].
Por. w tym zakresie [[http://www.ekoportal.gov.pl/opencms/opencms/ekoportal/dla_przedsiebiorcow_i_inwestorow/IED/#4 Jabłoński, Przewidywane konsekwencje (...) dyrektywy IED]].
Usunięte:
Dodane:
Dyrektywa 2010/75/UE ma na celu ograniczanie wpływu przemysłu na środowisko naturalne i łączy regulację różnych sposobów zanieczyszczeń przemysłowych wszelkiego rodzaju w jednym akcie prawnym.
W związku z powyższym przepisy dyrektywy mają zastosowanie wobec różnego rodzaju działalności przemysłowej, nie tylko wobec instalacji służących do wytwarzania czy zaopatrywania w energię. Zgodnie z art. 2 ust. 1 dyrektywy, poszczególne zakresy działalności objęte dyrektywą uregulowane zostały w rozdziałach II-VI dyrektywy.
Rozdział III ma zastosowanie do tzw. spalania energetycznego, czyli do elektrowni, elektrociepłowni i ciepłowni konwencjonalnych, w których do uzyskania energii (elektrycznej czy cieplnej)
((2)) Pozostałę regulacje w rozdziałach IV do VI.
W związku z powyższym przepisy dyrektywy mają zastosowanie wobec różnego rodzaju działalności przemysłowej, nie tylko wobec instalacji służących do wytwarzania czy zaopatrywania w energię. Zgodnie z art. 2 ust. 1 dyrektywy, poszczególne zakresy działalności objęte dyrektywą uregulowane zostały w rozdziałach II-VI dyrektywy.
Rozdział III ma zastosowanie do tzw. spalania energetycznego, czyli do elektrowni, elektrociepłowni i ciepłowni konwencjonalnych, w których do uzyskania energii (elektrycznej czy cieplnej)
((2)) Pozostałę regulacje w rozdziałach IV do VI.
Usunięte:
Przepisy dyrektywy mają zastosowanie wobec różnego rodzaju działalności przemysłowej, nie tylko wobec instalacji służących do wytwarzania czy zaopatrywania w energię. Zgodnie z art. 2 ust. 1 dyrektywy, poszczególne zakresy działalności objęte dyrektywą uregulowane zostały w rozdziałach II-VI dyrektywy.
Rozdział III ma zastosowanie ...
Dodane:
- **dopuszczalne wielkości emisji, art. 30 w związku z załącznikiem V;**
Istotniejsze z ww. treści dyrektywy zostały opisane poniżej.
((2))
Istotniejsze z ww. treści dyrektywy zostały opisane poniżej.
((2))
Usunięte:
Dodane:
- dopuszczalne wielkości emisji, art. 30 w związku z załącznikiem V;
- minimalne stopnie odsiarczania, art. 31 ust. 1 w związku z załącznikiem V część 5;
- procedury na wypadek niesprawności urządzeń lub ich awarii,
- monitorowanie emisji
- minimalne stopnie odsiarczania, art. 31 ust. 1 w związku z załącznikiem V część 5;
- procedury na wypadek niesprawności urządzeń lub ich awarii,
- monitorowanie emisji
Usunięte:
Dodane:
Zasady łączenia - art. 29 dyrektywy.
W zakresie istotnym dla energetyki należy wskazać przede wszystkim następujące wytyczne dyrektywy:
- w rozdziale III konkretne wytyczne dla energetyki:
-
W zakresie istotnym dla energetyki należy wskazać przede wszystkim następujące wytyczne dyrektywy:
- w rozdziale III konkretne wytyczne dla energetyki:
-
Usunięte:
- w rozdziale III:
Dodane:
((3)) Małe systemy wydzielone
Zgodnie z art. 34 dyrektywy, w pewnych warunkach małe systemy wydzielone (oddzielone od innych sieci systemy elektroenergetyczne o rocznym zużyciu maks. 3.000 GWh) mogą być również objęte zwolnieniami w ramach wytyczonych w tym przepisie.
Zgodnie z art. 34 dyrektywy, w pewnych warunkach małe systemy wydzielone (oddzielone od innych sieci systemy elektroenergetyczne o rocznym zużyciu maks. 3.000 GWh) mogą być również objęte zwolnieniami w ramach wytyczonych w tym przepisie.
Dodane:
((3)) Ograniczenie eksploatacji
Możliwość zwolnienia ma miejsce na mocy art. 33 dyrektywy w przypadku obiektów, co do których do 2023 roku zostanie ograniczona eksploatacja. Może to być korzystne przede wszystkim dla obiektów, które mają być zamykane. Zwolnienie może mieć miejsce, gdy:
- łączna liczba godzin eksploatacji obiektu po 1 stycznia 2016 roku do 31 grudnia 2023 roku nie przekroczy 17.500,
- corocznie będzie przedkładany zapis czasu eksploatacji obiektu,
- obowiązujące dotychczas normy emisyjne będą nadal spełniane (por. art. 33 ust. 1 lit. c),
- ograniczenie eksploatacji nie zostało zatwierdzone już poprzednio za rządów dyrektywy 2001/80/WE (por. art. 33 ust. 1 lit. d).
((3)) Zasilanie sieci ciepłowniczej
Możliwość zwolnienia ma miejsce na mocy art. 33 dyrektywy w przypadku obiektów, co do których do 2023 roku zostanie ograniczona eksploatacja. Może to być korzystne przede wszystkim dla obiektów, które mają być zamykane. Zwolnienie może mieć miejsce, gdy:
- łączna liczba godzin eksploatacji obiektu po 1 stycznia 2016 roku do 31 grudnia 2023 roku nie przekroczy 17.500,
- corocznie będzie przedkładany zapis czasu eksploatacji obiektu,
- obowiązujące dotychczas normy emisyjne będą nadal spełniane (por. art. 33 ust. 1 lit. c),
- ograniczenie eksploatacji nie zostało zatwierdzone już poprzednio za rządów dyrektywy 2001/80/WE (por. art. 33 ust. 1 lit. d).
((3)) Zasilanie sieci ciepłowniczej
Usunięte:
Dodane:
Kraje członkowskie mogą ustalić krajowy plan przejściowy, który będzie zawierał odmienne wytyczne emisyjne w okresie przejściowym, art. 32 dyrektywy.
Dodane:
((3)) Możliwość zwolnień dla ciepłownictwa
Na mocy art. 35 dyrektywy istnieje możliwość zwolnienia obiektów zasilających sieci ciepłownicze do 31 grudnia 2022 roku z przestrzegania art. 30 ust. 2 oraz art. 31 (wielkości emisji oraz stopnie odsiarczania), jeśli spełnione są następujące warunki:
- całkowita moc obiektu nie przekrasza 200 MW,
- pozwolenie na eksploatację sprzed 2002 roku,
- minimum 50 % wytwarzanego ciepła użytkowego dostarczane jest jako ciepło do sieci publicznej,
- warunki pozwolenia są przestrzeganie zgodnie z art. 35 ust. 1 lit. d).
Zastosowanie zwolnień na mocy tego przepisu zależy zatem od:
- woli kraju członkowskiego,
- odpowiedniej komunikacji z Komisją Europejską (art. 35 ust. 2 dyrektywy).
((3)) Plan przejściowy
Na mocy art. 35 dyrektywy istnieje możliwość zwolnienia obiektów zasilających sieci ciepłownicze do 31 grudnia 2022 roku z przestrzegania art. 30 ust. 2 oraz art. 31 (wielkości emisji oraz stopnie odsiarczania), jeśli spełnione są następujące warunki:
- całkowita moc obiektu nie przekrasza 200 MW,
- pozwolenie na eksploatację sprzed 2002 roku,
- minimum 50 % wytwarzanego ciepła użytkowego dostarczane jest jako ciepło do sieci publicznej,
- warunki pozwolenia są przestrzeganie zgodnie z art. 35 ust. 1 lit. d).
Zastosowanie zwolnień na mocy tego przepisu zależy zatem od:
- woli kraju członkowskiego,
- odpowiedniej komunikacji z Komisją Europejską (art. 35 ust. 2 dyrektywy).
((3)) Plan przejściowy
Dodane:
((2)) Zwolnienia / reguły przejściowe
Usunięte:
Dodane:
- konieczność objęcia eksploatowania instalacji obowiązkiem uzyskania odpowiedniego pozwolenia,
Usunięte:
Dodane:
- konieczność objęcia eksploatowania instalacji objętych dyrektywą obowiązkiem uzyskania odpowiedniego pozwolenia,
Usunięte:
Dodane:
Zgodnie z art. 10 dyrektywy, rozdział II (zawierający reguły ogólne) ma zastosowanie wobec rodzajów działalności ujętych w załączniku nr 1 do dyrektywy, który zestawia wszystkie rodzaje działalności wraz z progami przepustowości danych obiektów, których osiągnięcie powoduje konieczność zastosowania przepisów dyrektywy. Zgodnie z punktem 1.1. ww. załącznika do rodzajów działalności objętych art. 10 dyrektywy należy //Spalanie paliw w instalacjach o całkowitej mocy dostarczonej w paliwie wynoszącej 50 MW lub więcej//. Tak więc elektrownie, elektrociepłownie i ciepłownie są objęte przepisami dyrektywy, w szczególności przepisami rozdziału II, jeśli została przekroczona wskazana moc **mierzona w paliwie**.
Rozdział III ma zastosowanie ...
((2)) Zastosowanie wobec instalacji starych?
Podstawowy mechanizm dyrektywy z punktu widzenia operatorów instalacji energetycznych to oparcie eksploatacji instalacji na "best available technology" (BAT), czyli najlepszych dostępnych technologiach (art. 11 lit. b) oraz art. 13). Opis BAT zawarty jest w dokumentach referencyjnych BAT powstających pod egidą Komisji Europejskiej w procedurze opisanej w art. 13 dyrektywy. W takim zakresie dopuszczalne mogą być również emisje, art. 15 ust. 2.
Rozdział III ma zastosowanie ...
((2)) Zastosowanie wobec instalacji starych?
Podstawowy mechanizm dyrektywy z punktu widzenia operatorów instalacji energetycznych to oparcie eksploatacji instalacji na "best available technology" (BAT), czyli najlepszych dostępnych technologiach (art. 11 lit. b) oraz art. 13). Opis BAT zawarty jest w dokumentach referencyjnych BAT powstających pod egidą Komisji Europejskiej w procedurze opisanej w art. 13 dyrektywy. W takim zakresie dopuszczalne mogą być również emisje, art. 15 ust. 2.
Usunięte:
Ponadto rozdział III dyrektywy poświęcony jest
Podstawowy mechanizm dyrektywy z punktu widzenia operatorów instalacji energetycznych to oparcie eksploatacji instalacji na "best available technology" (BAT), czyli najlepszych dostępnych technologiach (art. 11 lit. b) oraz art. 13). Opis BAT zawarty jest w dokumentach referencyjnych BAT powstających pod egidą Komisji Europejskiej w procedurze opisanej w art. 13 dyrektywy.
Dodane:
Zgodnie z art. 10 dyrektywy, rozdział II (zawierający reguły ogólne) ma zastosowanie wobec rodzajów działalności ujętych w załączniku nr 1 do dyrektywy, który zestawia wszystkie rodzaje działalności wraz z progami przepustowości danych obiektów, których osiągnięcie powoduje konieczność zastosowania przepisów dyrektywy. Zgodnie z punktem 1.1. ww. załącznika do rodzajów działalności objętych art. 10 dyrektywy należy //Spalanie paliw w instalacjach o całkowitej mocy dostarczonej w paliwie wynoszącej 50 MW lub więcej//. Tak więc elektrownie, elektrociepłownie i ciepłownie są objęte przepisami dyrektywy, w szczególności przepisami rozdziału II, jeśli została przekroczona wskazana moc **mierzona w paliwie**.
Najistotniejsza zmiana jakościowa wynikająca z nowej dyrektywy a raczej z jej odmiennego od dotychczasowej praktyki polskiego ustawodawcy rozumienia przy implementacji do polskiego prawa związana jest z definicją "instalacji" objętej dyrektywą i jej poszczególnymi przepisami. //draft: Co do zasady 50 MW - ale obecnie pewnym jest, że decyduje komin a nie kocioł.//
((1)) Poszczególne obowiązki wynikające z dyrektywy
Dyrektywa reguluje w rozdziałach mających zastosowanie wobec energetyki:
- w ogólnym rozdziale I:
- konieczność uzależnienia eksploatowania instalacji objętych dyrektywą obowiązkiem uzyskania odpowiedniego pozwolenia,
- obowiązek zapewnienia zgodności instalacji z wymogami dyrektywy i odpowiedniego reagowania na wypadek naruszeń wymogów przez dane instalacje;
- w (również) ogólnym rozdziale II:
- inne obowiązki i reguły proceduralne wobec działalności objętej załącznikiem I dyrektywy - czyli w zakresie kontrolowania, zezwalania, informowania o zanieczyszczeniach itd.
- w rozdziale III:
Podstawowy mechanizm dyrektywy z punktu widzenia operatorów instalacji energetycznych to oparcie eksploatacji instalacji na "best available technology" (BAT), czyli najlepszych dostępnych technologiach (art. 11 lit. b) oraz art. 13). Opis BAT zawarty jest w dokumentach referencyjnych BAT powstających pod egidą Komisji Europejskiej w procedurze opisanej w art. 13 dyrektywy.
Najistotniejsza zmiana jakościowa wynikająca z nowej dyrektywy a raczej z jej odmiennego od dotychczasowej praktyki polskiego ustawodawcy rozumienia przy implementacji do polskiego prawa związana jest z definicją "instalacji" objętej dyrektywą i jej poszczególnymi przepisami. //draft: Co do zasady 50 MW - ale obecnie pewnym jest, że decyduje komin a nie kocioł.//
((1)) Poszczególne obowiązki wynikające z dyrektywy
Dyrektywa reguluje w rozdziałach mających zastosowanie wobec energetyki:
- w ogólnym rozdziale I:
- konieczność uzależnienia eksploatowania instalacji objętych dyrektywą obowiązkiem uzyskania odpowiedniego pozwolenia,
- obowiązek zapewnienia zgodności instalacji z wymogami dyrektywy i odpowiedniego reagowania na wypadek naruszeń wymogów przez dane instalacje;
- w (również) ogólnym rozdziale II:
- inne obowiązki i reguły proceduralne wobec działalności objętej załącznikiem I dyrektywy - czyli w zakresie kontrolowania, zezwalania, informowania o zanieczyszczeniach itd.
- w rozdziale III:
Podstawowy mechanizm dyrektywy z punktu widzenia operatorów instalacji energetycznych to oparcie eksploatacji instalacji na "best available technology" (BAT), czyli najlepszych dostępnych technologiach (art. 11 lit. b) oraz art. 13). Opis BAT zawarty jest w dokumentach referencyjnych BAT powstających pod egidą Komisji Europejskiej w procedurze opisanej w art. 13 dyrektywy.
Usunięte:
Wobec energetyki ma zastosowanie rozdział II jako ogólny rozdział regulujący
- szereg dalszych obowiązków i reguł proceduralnych wobec działalności objętej załącznikiem I dyrektywy - czyli w zakresie kontrolowania, zezwalania, informowania o zanieczyszczeniach itd.
Dodane:
Przepisy dyrektywy mają zastosowanie wobec różnego rodzaju działalności przemysłowej, nie tylko wobec instalacji służących do wytwarzania czy zaopatrywania w energię. Zgodnie z art. 2 ust. 1 dyrektywy, poszczególne zakresy działalności objęte dyrektywą uregulowane zostały w rozdziałach II-VI dyrektywy.
((2)) Reguły ogólne
Zgodnie z art. 10 dyrektywy, rozdział II ma zastosowanie wobec rodzajów działalności ujętych w załączniku nr 1 do dyrektywy, który zestawia wszystkie rodzaje działalności wraz z progami przepustowości danych obiektów, których osiągnięcie powoduje konieczność zastosowania przepisów dyrektywy. Zgodnie z punktem 1.1. ww. załącznika do rodzajów działalności objętych art. 10 dyrektywy należy //Spalanie paliw w instalacjach o całkowitej mocy dostarczonej w paliwie wynoszącej 50 MW lub więcej//. Tak więc elektrownie, elektrociepłownie i ciepłownie są objęte przepisami dyrektywy, jeśli została przekroczona wskazana moc mierzona w paliwie.
Wobec energetyki ma zastosowanie rozdział II jako ogólny rozdział regulujący
- najlepsze praktyki,
- obowiązki pozwoleń,
- sposób mierzenia i ustalania emisji,
- szereg dalszych obowiązków i reguł proceduralnych wobec działalności objętej załącznikiem I dyrektywy - czyli w zakresie kontrolowania, zezwalania, informowania o zanieczyszczeniach itd.
((2)) Regulacja elektrowni, elektrociepłowni i ciepłowni
((2)) Reguły ogólne
Zgodnie z art. 10 dyrektywy, rozdział II ma zastosowanie wobec rodzajów działalności ujętych w załączniku nr 1 do dyrektywy, który zestawia wszystkie rodzaje działalności wraz z progami przepustowości danych obiektów, których osiągnięcie powoduje konieczność zastosowania przepisów dyrektywy. Zgodnie z punktem 1.1. ww. załącznika do rodzajów działalności objętych art. 10 dyrektywy należy //Spalanie paliw w instalacjach o całkowitej mocy dostarczonej w paliwie wynoszącej 50 MW lub więcej//. Tak więc elektrownie, elektrociepłownie i ciepłownie są objęte przepisami dyrektywy, jeśli została przekroczona wskazana moc mierzona w paliwie.
Wobec energetyki ma zastosowanie rozdział II jako ogólny rozdział regulujący
- najlepsze praktyki,
- obowiązki pozwoleń,
- sposób mierzenia i ustalania emisji,
- szereg dalszych obowiązków i reguł proceduralnych wobec działalności objętej załącznikiem I dyrektywy - czyli w zakresie kontrolowania, zezwalania, informowania o zanieczyszczeniach itd.
((2)) Regulacja elektrowni, elektrociepłowni i ciepłowni
Usunięte:
Zgodnie z art. 10 dyrektywy, rozdział II ma zastosowanie wobec rodzajów działalności ujętych w załączniku nr 1 do dyrektywy, który zestawia wszystkie rodzaje działalności wraz z progami przepustowości danych obiektów, których osiągnięcie powoduje konieczność zastosowania przepisów dyrektywy.
Wobec energetyki ma zastosowanie rozdział II jako ogólny rozdział regulujący
- najlepsze praktyki,
- obowiązki pozwoleń,
- sposób mierzenia i ustalania emisji,
- szereg dalszych obowiązków i reguł proceduralnych wobec działalności objętej załącznikiem I dyrektywy - czyli w zakresie kontrolowania, zezwalania, informowania o zanieczyszczeniach itd.
Dodane:
Dyrektywa 2010/75/UE ma na celu ...
Przepisy dyrektywy mają zastosowanie wobec różnego rodzaju działalności przemysłowej, nie tylko wobec instalacji służących do wytwarzania czy zaopatrywania w energię. Zgodnie z art. 2 ust. 1 dyrektywy, poszczególne zakresy działalności objęte dyrektywą uregulowane zostały w rozdziałach II–VI dyrektywy.
Zgodnie z art. 10 dyrektywy, rozdział II ma zastosowanie wobec rodzajów działalności ujętych w załączniku nr 1 do dyrektywy, który zestawia wszystkie rodzaje działalności wraz z progami przepustowości danych obiektów, których osiągnięcie powoduje konieczność zastosowania przepisów dyrektywy.
Wobec energetyki ma zastosowanie rozdział II jako ogólny rozdział regulujący
- najlepsze praktyki,
- obowiązki pozwoleń,
- sposób mierzenia i ustalania emisji,
- szereg dalszych obowiązków i reguł proceduralnych wobec działalności objętej załącznikiem I dyrektywy - czyli w zakresie kontrolowania, zezwalania, informowania o zanieczyszczeniach itd.
Ponadto rozdział III dyrektywy poświęcony jest
((1)) Implementacja dyrektywy w polskim prawie
Przepisy dyrektywy mają zastosowanie wobec różnego rodzaju działalności przemysłowej, nie tylko wobec instalacji służących do wytwarzania czy zaopatrywania w energię. Zgodnie z art. 2 ust. 1 dyrektywy, poszczególne zakresy działalności objęte dyrektywą uregulowane zostały w rozdziałach II–VI dyrektywy.
Zgodnie z art. 10 dyrektywy, rozdział II ma zastosowanie wobec rodzajów działalności ujętych w załączniku nr 1 do dyrektywy, który zestawia wszystkie rodzaje działalności wraz z progami przepustowości danych obiektów, których osiągnięcie powoduje konieczność zastosowania przepisów dyrektywy.
Wobec energetyki ma zastosowanie rozdział II jako ogólny rozdział regulujący
- najlepsze praktyki,
- obowiązki pozwoleń,
- sposób mierzenia i ustalania emisji,
- szereg dalszych obowiązków i reguł proceduralnych wobec działalności objętej załącznikiem I dyrektywy - czyli w zakresie kontrolowania, zezwalania, informowania o zanieczyszczeniach itd.
Ponadto rozdział III dyrektywy poświęcony jest
((1)) Implementacja dyrektywy w polskim prawie
Usunięte:
Brak różnic
