Alle Kategorien:
 Baza informacji o EUWT
 Komentarze nt. EUWT
 Bibliografia EUWT
 Orzecznictwo dotyczące EUWT
 Prawo o EUWT
  E U W T Zagadnienia Ogolne
  E U W T Zagadnienia Prakt...
  Gospodarka Komunalna
  Gospodarka Przestrzenna
  Miedzynarodowe Prawo Admi...
  Zwiazek Celowy

Wersja [17743]

To jest stara wersja DyrektywaIED utworzona przez WojciechLisiewicz, 2013-03-09 14:58:56.

 

Inhaltsverzeichnis des Artikels

Dyrektywa IED w energetyce

oczekiwane zmiany i oddziaływanie dyrektywy 2010/75/UE na branżę energetyczną


A. Wstęp
Dyrektywa 2010/75/UE ma na celu ...


B. Zakres zastosowania
Przepisy dyrektywy mają zastosowanie wobec różnego rodzaju działal­ności przemysłowej, nie tylko wobec instalacji służących do wytwarzania czy zaopatrywania w energię. Zgodnie z art. 2 ust. 1 dyrektywy, poszczególne zakresy działalności objęte dyrektywą uregulowane zostały w rozdziałach II-VI dyrektywy.
1. Reguły ogólne
Zgodnie z art. 10 dyrektywy, rozdział II (zawierający reguły ogólne) ma zastosowanie wobec rodzajów działalności ujętych w załączniku nr 1 do dyrektywy, który zestawia wszystkie rodzaje działalności wraz z progami przepustowości danych obiektów, których osiągnięcie powoduje konieczność zastosowania przepisów dyrektywy. Zgodnie z punktem 1.1. ww. załącznika do rodzajów działalności objętych art. 10 dyrektywy należy Spalanie paliw w instalacjach o całkowitej mocy dostarczonej w paliwie wynoszącej 50 MW lub więcej. Tak więc elektrownie, elektrociepłownie i ciepłownie są objęte przepisami dyrektywy, w szczególności przepisami rozdziału II, jeśli została przekroczona wskazana moc mierzona w paliwie.
Najistotniejsza zmiana jakościowa wynikająca z nowej dyrektywy a raczej z jej odmiennego od dotychczasowej praktyki polskiego ustawodawcy rozumienia przy implementacji do polskiego prawa związana jest z definicją "instalacji" objętej dyrektywą i jej poszczególnymi przepisami. draft: Co do zasady 50 MW - ale obecnie pewnym jest, że decyduje komin a nie kocioł.
Zasady łączenia - art. 29 dyrektywy.
2. Regulacja elektrowni, elektrociepłowni i ciepłowni
Rozdział III ma zastosowanie ...

3. Zwolnienia / reguły przejściowe

a. Ograniczenie eksploatacji
Możliwość zwolnienia ma miejsce na mocy art. 33 dyrektywy w przypadku obiektów, co do których do 2023 roku zostanie ograniczona eksploatacja. Może to być korzystne przede wszystkim dla obiektów, które mają być zamykane. Zwolnienie może mieć miejsce, gdy:
  • łączna liczba godzin eksploatacji obiektu po 1 stycznia 2016 roku do 31 grudnia 2023 roku nie przekroczy 17.500,
  • corocznie będzie przedkładany zapis czasu eksploatacji obiektu,
  • obowiązujące dotychczas normy emisyjne będą nadal spełniane (por. art. 33 ust. 1 lit. c),
  • ograniczenie eksploatacji nie zostało zatwierdzone już poprzednio za rządów dyrektywy 2001/80/WE (por. art. 33 ust. 1 lit. d).

b. Małe systemy wydzielone
Zgodnie z art. 34 dyrektywy, w pewnych warunkach małe systemy wydzielone (oddzielone od innych sieci systemy elektroenergetyczne o rocznym zużyciu maks. 3.000 GWh) mogą być również objęte zwolnieniami w ramach wytyczonych w tym przepisie.

c. Zasilanie sieci ciepłowniczej
Na mocy art. 35 dyrektywy istnieje możliwość zwolnienia obiektów zasilających sieci ciepłownicze do 31 grudnia 2022 roku z przestrzegania art. 30 ust. 2 oraz art. 31 (wielkości emisji oraz stopnie odsiarczania), jeśli spełnione są następujące warunki:
  • całkowita moc obiektu nie przekrasza 200 MW,
  • pozwolenie na eksploatację sprzed 2002 roku,
  • minimum 50 % wytwarzanego ciepła użytkowego dostarczane jest jako ciepło do sieci publicznej,
  • warunki pozwolenia są przestrzeganie zgodnie z art. 35 ust. 1 lit. d).
Zastosowanie zwolnień na mocy tego przepisu zależy zatem od:
  • woli kraju członkowskiego,
  • odpowiedniej komunikacji z Komisją Europejską (art. 35 ust. 2 dyrektywy).
d. Plan przejściowy
Kraje członkowskie mogą ustalić krajowy plan przejściowy, który będzie zawierał odmienne wytyczne emisyjne w okresie przejściowym, art. 32 dyrektywy.


C. Poszczególne obowiązki wynikające z dyrektywy
W zakresie istotnym dla energetyki należy wskazać przede wszystkim następujące wytyczne dyrektywy:
  • w ogólnym rozdziale I:
    • konieczność objęcia eksploatowania instalacji obowiązkiem uzyskania odpowiedniego pozwolenia,
    • obowiązek zapewnienia zgodności instalacji z wymogami dyrektywy i odpowiedniego reagowania na wypadek naruszeń wymogów przez dane instalacje;
  • w (również) ogólnym rozdziale II:
    • najlepsze praktyki,
    • obowiązki pozwoleń,
    • sposób mierzenia i ustalania emisji,
    • inne obowiązki i reguły proceduralne wobec działalności objętej załącznikiem I dyrektywy - czyli w zakresie kontrolowania, zezwalania, informowania o zanieczyszczeniach itd.
  • w rozdziale III konkretne wytyczne dla energetyki:
    • dopuszczalne wielkości emisji, art. 30 w związku z załącznikiem V;
    • minimalne stopnie odsiarczania, art. 31 ust. 1 w związku z załącznikiem V część 5;
    • procedury na wypadek niesprawności urządzeń lub ich awarii,
    • monitorowanie emisji

Istotniejsze z ww. treści dyrektywy zostały opisane poniżej.
1. Reguły ogólne
Podstawowy mechanizm dyrektywy z punktu widzenia operatorów instalacji energetycznych to oparcie eksploatacji instalacji na "best available technology" (BAT), czyli najlepszych dostępnych technologiach (art. 11 lit. b) oraz art. 13). Opis BAT zawarty jest w dokumentach referencyjnych BAT powstających pod egidą Komisji Europejskiej w procedurze opisanej w art. 13 dyrektywy. W takim zakresie dopuszczalne mogą być również emisje, art. 15 ust. 2.

2.

D. Implementacja dyrektywy w polskim prawie

Na tej stronie nie ma komentarzy