Protokół zmian strony ZasiedzenieNieruchomosciKC
Dodane:
1) spełnienie wszystkich przesłanek wymaganych do zasiedzenia nie wystarcza do nabycia własności bez przewidzianego w ustawie zezwolenia (np. [[NabycieNieruchomosciPrzezCudzoziemcow nabycie własności nieruchomości położonej w Polsce przez cudzoziemca]]) (str. 15 uzasadnienia uchwały Sądu Najwyższego z dnia 26.10.2007 r., sygn. III CZP 30/07, Lex nr 309705).
Usunięte:
Dodane:
Zasiedzenie gruntu stanowiącego drogę publiczną lub przeznaczonego pod drogę było przedmiotem orzeczenia SN (WyrokSNICSK29311).
Nie może też nabyć własności osoba już będąca właścicielem z innego tytułu. Okoliczność, iż samoistny posiadacz nie może być właścicielem, ma ważkie znaczenie dla nabycia nieruchomości przez zasiedzenie. Wyklucza ona nabycie nieruchomości bez obciążeń przez jej właściciela. W przeciwnym bowiem razie teoretycznie zachodziłaby możliwość likwidacji obciążeń na nieruchomości, jeżeli właściciel władałby nią tak, jakby tych obciążeń nie było. Przesłanka ta ma także zadanie porządkujące: wymaga ustalenia, iż inne zdarzenia prawne nie doprowadziły do nabycia własności. W grę wchodzą wszelkie cywilnoprawne (czynności prawne, ex lege i z mocy orzeczeń sądowych) i publicznoprawne sposoby uzyskania własności (akty administracyjne).
W razie wątpliwości, czy osoba władająca nieruchomością jest posiadaczem samoistnym, należy zbadać, czy doszło do skutecznego nabycia posiadania i jaki charakter ma to posiadanie.
Nabycie posiadania zostało opisane [[NabyciePosiadania w odrębnym opracowaniu]].
Posiadaczem samoistnym jest wg {{pu przepis="art. 336 KC"}} ten, kto faktycznie włada rzeczą jak właściciel (więcej o posiadaniu samoistnym w opracowaniu pt. [[PosiadanieSamoistne Posiadanie samoistne]]). Posiadaczowi powołującemu się na zasiedzenie pomaga w tym wypadku domniemanie wynikające z {{pu przepis="art. 339 KC"}}. Nie ma tutaj znaczenia świadomość posiadacza, że właścicielem nieruchomości jest ktoś inny. Decyduje to wyłącznie o złej wierze,a ta nie wyklucza zasiedzenia, lecz wydłuża termin niezbędnego posiadania do lat trzydziestu (postanowienie SN z dnia 18.3.2009 r., IV CSK 407/08, Lex nr 511007]]).
Obszernie na temat posiadania samoistnego prowadzącego do zasiedzenia nieruchomości pisze [[SokolowskiPanstwoIPrawo2010 K.P.Sokołowski w Państwie i Prawie nr 11 z 2010, s. 71 i nast.]].
Nie może też nabyć własności osoba już będąca właścicielem z innego tytułu. Okoliczność, iż samoistny posiadacz nie może być właścicielem, ma ważkie znaczenie dla nabycia nieruchomości przez zasiedzenie. Wyklucza ona nabycie nieruchomości bez obciążeń przez jej właściciela. W przeciwnym bowiem razie teoretycznie zachodziłaby możliwość likwidacji obciążeń na nieruchomości, jeżeli właściciel władałby nią tak, jakby tych obciążeń nie było. Przesłanka ta ma także zadanie porządkujące: wymaga ustalenia, iż inne zdarzenia prawne nie doprowadziły do nabycia własności. W grę wchodzą wszelkie cywilnoprawne (czynności prawne, ex lege i z mocy orzeczeń sądowych) i publicznoprawne sposoby uzyskania własności (akty administracyjne).
W razie wątpliwości, czy osoba władająca nieruchomością jest posiadaczem samoistnym, należy zbadać, czy doszło do skutecznego nabycia posiadania i jaki charakter ma to posiadanie.
Nabycie posiadania zostało opisane [[NabyciePosiadania w odrębnym opracowaniu]].
Posiadaczem samoistnym jest wg {{pu przepis="art. 336 KC"}} ten, kto faktycznie włada rzeczą jak właściciel (więcej o posiadaniu samoistnym w opracowaniu pt. [[PosiadanieSamoistne Posiadanie samoistne]]). Posiadaczowi powołującemu się na zasiedzenie pomaga w tym wypadku domniemanie wynikające z {{pu przepis="art. 339 KC"}}. Nie ma tutaj znaczenia świadomość posiadacza, że właścicielem nieruchomości jest ktoś inny. Decyduje to wyłącznie o złej wierze,a ta nie wyklucza zasiedzenia, lecz wydłuża termin niezbędnego posiadania do lat trzydziestu (postanowienie SN z dnia 18.3.2009 r., IV CSK 407/08, Lex nr 511007]]).
Obszernie na temat posiadania samoistnego prowadzącego do zasiedzenia nieruchomości pisze [[SokolowskiPanstwoIPrawo2010 K.P.Sokołowski w Państwie i Prawie nr 11 z 2010, s. 71 i nast.]].
Usunięte:
Posiadaczem samoistnym jest wg {{pu przepis="art. 336 KC"}} ten, kto faktycznie włada rzeczą jak właściciel (więcej o posiadaniu samoistnym w opracowaniu pt. [[PosiadanieSamoistne Posiadanie samoistne]]). Posiadaczowi powołującemu się na zasiedzenie pomaga w tym wypadku domniemanie wynikające z {{pu przepis="art. 339 KC"}}. Nie ma tutaj znaczenia świadomość posiadacza, że właścicielem nieruchomości jest ktoś inny. Decyduje to wyłącznie o złej wierze,a ta nie wyklucza zasiedzenia, lecz wydłuża termin niezbędnego posiadania do lat trzydziestu (postanowienie SN z dnia 18.3.2009 r., IV CSK 407/08, informacja w [[http://www.rp.pl/artykul/4,340489_Oferta_kupna_nie_wylacza_mozliwosci_zasiedzenia.html Rzeczpospolitej]]).
Okoliczność, iż samoistny posiadacz nie może być właścicielem, ma ważkie znaczenie dla nabycia nieruchomości przez zasiedzenie. Wyklucza ona nabycie nieruchomości bez obciążeń przez jej właściciela. W przeciwnym bowiem razie teoretycznie zachodziłaby możliwość likwidacji obciążeń na nieruchomości, jeżeli właściciel władałby nią tak, jakby tych obciążeń nie było. Przesłanka ta ma także zadanie porządkujące: wymaga ustalenia, iż inne zdarzenia prawne nie doprowadziły do nabycia własności. W grę wchodzą wszelkie cywilnoprawne (czynności prawne, ex lege i z mocy orzeczeń sądowych) i publicznoprawne sposoby uzyskania własności (akty administracyjne).
Obszernie na temat posiadania samoistnego prowadzącego do zasiedzenia nieruchomości pisze [[SokolowskiPanstwoIPrawo2010 K.P.Sokołowski w Państwie i Prawie nr 11 z 2010, s. 71 i nast.]].
Dodane:
Samoistnego posiadacza władającego nieruchomością i zmierzającego do jej zasiedzenia określa się również pojęciem "uzukapient" (SokolowskiPanstwoIPrawo2010, s. 71).
Posiadaczem samoistnym jest wg {{pu przepis="art. 336 KC"}} ten, kto faktycznie włada rzeczą jak właściciel (więcej o posiadaniu samoistnym w opracowaniu pt. [[PosiadanieSamoistne Posiadanie samoistne]]). Posiadaczowi powołującemu się na zasiedzenie pomaga w tym wypadku domniemanie wynikające z {{pu przepis="art. 339 KC"}}. Nie ma tutaj znaczenia świadomość posiadacza, że właścicielem nieruchomości jest ktoś inny. Decyduje to wyłącznie o złej wierze,a ta nie wyklucza zasiedzenia, lecz wydłuża termin niezbędnego posiadania do lat trzydziestu (postanowienie SN z dnia 18.3.2009 r., IV CSK 407/08, informacja w [[http://www.rp.pl/artykul/4,340489_Oferta_kupna_nie_wylacza_mozliwosci_zasiedzenia.html Rzeczpospolitej]]).
Obszernie na temat posiadania samoistnego prowadzącego do zasiedzenia nieruchomości pisze [[SokolowskiPanstwoIPrawo2010 K.P.Sokołowski w Państwie i Prawie nr 11 z 2010, s. 71 i nast.]].
Posiadaczem samoistnym jest wg {{pu przepis="art. 336 KC"}} ten, kto faktycznie włada rzeczą jak właściciel (więcej o posiadaniu samoistnym w opracowaniu pt. [[PosiadanieSamoistne Posiadanie samoistne]]). Posiadaczowi powołującemu się na zasiedzenie pomaga w tym wypadku domniemanie wynikające z {{pu przepis="art. 339 KC"}}. Nie ma tutaj znaczenia świadomość posiadacza, że właścicielem nieruchomości jest ktoś inny. Decyduje to wyłącznie o złej wierze,a ta nie wyklucza zasiedzenia, lecz wydłuża termin niezbędnego posiadania do lat trzydziestu (postanowienie SN z dnia 18.3.2009 r., IV CSK 407/08, informacja w [[http://www.rp.pl/artykul/4,340489_Oferta_kupna_nie_wylacza_mozliwosci_zasiedzenia.html Rzeczpospolitej]]).
Obszernie na temat posiadania samoistnego prowadzącego do zasiedzenia nieruchomości pisze [[SokolowskiPanstwoIPrawo2010 K.P.Sokołowski w Państwie i Prawie nr 11 z 2010, s. 71 i nast.]].
Usunięte:
Dodane:
Zasiedzenie gruntu stanowiącego drogę publiczną lub przeznaczonego pod drogę było przedmiotem niedawnego orzeczenia SN (WyrokSNICSK29311).
Dodane:
==komentarz do art. 172 KC==
Dodane:
- postanowienie SN z dnia 18.3.2009 r., IV CSK 407/08, informacja w [[http://www.rp.pl/artykul/4,340489_Oferta_kupna_nie_wylacza_mozliwosci_zasiedzenia.html Rzeczpospolitej]]
Dodane:
Zasiedzenie może z reguły dotyczyć każdej [[Nieruchomosc nieruchomości]]. Jednakże w przypadku nieruchomości budynkowych zasiedzenie możliwe jest tylko wraz z zasiedzeniem prawa głównego (czyli użytkowania wieczystego, {{pu przepis="art. 235 § 2 KC"}}).
W przypadku nieruchomości lokalowych konieczne jest natomiast istnienie już wcześniej samodzielnego lokalu w rozumieniu {{pu przepis="art. 2 UWłasnLokali"}}. Brak jest więc opcji ustanowienie prawa odrębnej własności przez zasiedzenie Dopuszczalne jest również zasiedzenie użytkowania wieczystego (przeciwko innemu użytkownikowi) oraz służebności gruntowej ({{pu przepis="art. 292 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 352 KC"}}).
1) zostały wyłączone z obrotu cywilnoprawnego ze względu na ich szczególny charakter (nie jest możliwe zasiedzenie gruntów, o których mowa jest w {{pu przepis="art. 10 ust. 3 PrWodn"}} lub była w {{pu przepis="art. 5 ust. 6 UZasadInwestZakrDrógKraj"}}, {{pu przepis="art. 177 KC"}}, przepisy ustawy o gospodarce terenami w miastach i osiedlach z 1961 r.) lub
1) nabycie własności zostało wyraźnie wyłączone przez ustawę,
1) spełnienie wszystkich przesłanek wymaganych do zasiedzenia nie wystarcza do nabycia własności bez przewidzianego w ustawie zezwolenia (np. [[NabycieNieruchomosciPrzezCudzoziemcow nabycie własności nieruchomości położonej w Polsce przez cudzoziemca]]) (str. 15 uzasadnienia uchwały SN z 26.10.2007 r.).
Okoliczność, iż samoistny posiadacz nie może być właścicielem, ma ważkie znaczenie dla nabycia nieruchomości przez zasiedzenie. Wyklucza ona nabycie nieruchomości bez obciążeń przez jej właściciela. W przeciwnym bowiem razie teoretycznie zachodziłaby możliwość likwidacji obciążeń na nieruchomości, jeżeli właściciel władałby nią tak, jakby tych obciążeń nie było. Przesłanka ta ma także zadanie porządkujące: wymaga ustalenia, iż inne zdarzenia prawne nie doprowadziły do nabycia własności. W grę wchodzą wszelkie cywilnoprawne (czynności prawne, ex lege i z mocy orzeczeń sądowych) i publicznoprawne sposoby uzyskania własności (akty administracyjne).
W przypadku nieruchomości lokalowych konieczne jest natomiast istnienie już wcześniej samodzielnego lokalu w rozumieniu {{pu przepis="art. 2 UWłasnLokali"}}. Brak jest więc opcji ustanowienie prawa odrębnej własności przez zasiedzenie Dopuszczalne jest również zasiedzenie użytkowania wieczystego (przeciwko innemu użytkownikowi) oraz służebności gruntowej ({{pu przepis="art. 292 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 352 KC"}}).
1) zostały wyłączone z obrotu cywilnoprawnego ze względu na ich szczególny charakter (nie jest możliwe zasiedzenie gruntów, o których mowa jest w {{pu przepis="art. 10 ust. 3 PrWodn"}} lub była w {{pu przepis="art. 5 ust. 6 UZasadInwestZakrDrógKraj"}}, {{pu przepis="art. 177 KC"}}, przepisy ustawy o gospodarce terenami w miastach i osiedlach z 1961 r.) lub
1) nabycie własności zostało wyraźnie wyłączone przez ustawę,
1) spełnienie wszystkich przesłanek wymaganych do zasiedzenia nie wystarcza do nabycia własności bez przewidzianego w ustawie zezwolenia (np. [[NabycieNieruchomosciPrzezCudzoziemcow nabycie własności nieruchomości położonej w Polsce przez cudzoziemca]]) (str. 15 uzasadnienia uchwały SN z 26.10.2007 r.).
Okoliczność, iż samoistny posiadacz nie może być właścicielem, ma ważkie znaczenie dla nabycia nieruchomości przez zasiedzenie. Wyklucza ona nabycie nieruchomości bez obciążeń przez jej właściciela. W przeciwnym bowiem razie teoretycznie zachodziłaby możliwość likwidacji obciążeń na nieruchomości, jeżeli właściciel władałby nią tak, jakby tych obciążeń nie było. Przesłanka ta ma także zadanie porządkujące: wymaga ustalenia, iż inne zdarzenia prawne nie doprowadziły do nabycia własności. W grę wchodzą wszelkie cywilnoprawne (czynności prawne, ex lege i z mocy orzeczeń sądowych) i publicznoprawne sposoby uzyskania własności (akty administracyjne).
Usunięte:
1) zostały wyłączone z obrotu cywilnoprawnego ze względu na ich szczególny charakter (nie jest możliwe zasiedzenie gruntów, o których mowa jest lub była w następujących przepisach: {{pu przepis="art. 14 PrWodn"}}, {{pu przepis="art. 5 ust. 6 UZasadInwestZakrDrógKraj"}}, {{pu przepis="art. 177 KC"}}, przepisy ustawy o gospodarce terenami w miastach i osiedlach z 1961 r.) lub
1) nabycie własności zostało wyraźnie wyłączone przez ustawę, chyba że przepis ustawowy wyraźnie na to zezwala lub
1) spełnienie wszystkich przesłanek wymaganych do zasiedzenia nie wystarcza do nabycia własności bez przewidzianego w ustawie zezwolenia (np. nabycie własności nieruchomości położonej w Polsce przez cudzoziemca)" (str. 15 uzasadnienia).
Zasiedzenie może dotyczyć każdej [[Nieruchomosc nieruchomości]]. W przypadku nieruchomości budynkowych zasiedzenie możliwe jest tylko wraz z zasiedzeniem prawa głównego (czyli użytkowania wieczystego, {{pu przepis="art. 235 § 2 KC"}}). W przypadku nieruchomości lokalowych konieczne jest natomiast istnienie już wcześniej samodzielnego lokalu w rozumieniu {{pu przepis="art. 2 UWłasnLokali"}}. Dopuszczalne jest również zasiedzenie użytkowania wieczystego (przeciwko innemu użytkownikowi) oraz służebności gruntowej ({{pu przepis="art. 292 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 352 KC"}}).
Dodane:
Okres 20 lat liczy się od chwili objęcia nieruchomości w posiadanie samoistne. Objęcie w posiadanie może nastąpić także w wyniku przekształcenia posiadania zależnego w posiadanie samoistne, przy czym w tym wypadku warunkiem jest uzewnętrznienie zamiaru przekształcenia podstawy posiadania. Na okres 20 lat składać się może także czas samoistnego posiadania przez poprzednika prawnego, jeżeli w trakcie trwania okresu zasiedzenia doszło do zmiany osoby posiadacza ({{pu przepis="art. 176 zd. 1 KC"}}). Z drugiej strony nie wlicza się do tego okresu czasu, gdy zasiedzenie nieruchomości z mocy szczególnych przepisów było niedopuszczalne. Miało to np. miejsce w latach 1961 - 1990 na podstawie ustawy z 14.7.1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (Dz.U. Nr 32, poz. 159). Wykluczała ona bowiem możliwość zasiedzenia terenów państwowych położonych w granicach miast i osiedli oraz terenów państwowych położonych poza tymi granicami, lecz włączonych do planu zagospodarowania przestrzennego miasta lub osiedla i przekazanych dla realizacji zadań jego gospodarki. Ponadto uchylony z dniem 1.10.1990 r. {{pu przepis="art. 177 KC"}} wykluczał zasiedzenie nieruchomości będących przedmiotem własności państwowej.
Należy też pamiętać, iż całego okresu posiadania przed wejściem w życie przepisów wyłączających zasiedzenie nieruchomości państwowych nie dolicza się do okresu niezbędnego do zasiedzenia takiej nieruchomości. Wobec powyższego termin zasiedzenia nieruchomości należącej do Skarbu Państwa, którego nieruchomości nie można było zasiedzieć (wg uchylonego w 1990 r. {{pu przepis="art. 177 KC"}}) biegnie dopiero od dnia wejścia w życie ustawy, która ten przepis uchyliła tzn. od 1.10.1990 r. (ostatnio SN w postanowieniu z 19.3.2003 r., I CKN 106/01, niepubl. (LEX nr 78265)). Możliwe jest natomiast doliczenie połowy czasu potrzebnego do zasiedzenia na mocy art. 10 ustawy z 28.7.1990 r. (zob. [[http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU19900550321zob. tekst na stronach ISAP]]).
----
CategoryZasiedzenie CategoryNabycieWlasnosciNieruchomosci
Należy też pamiętać, iż całego okresu posiadania przed wejściem w życie przepisów wyłączających zasiedzenie nieruchomości państwowych nie dolicza się do okresu niezbędnego do zasiedzenia takiej nieruchomości. Wobec powyższego termin zasiedzenia nieruchomości należącej do Skarbu Państwa, którego nieruchomości nie można było zasiedzieć (wg uchylonego w 1990 r. {{pu przepis="art. 177 KC"}}) biegnie dopiero od dnia wejścia w życie ustawy, która ten przepis uchyliła tzn. od 1.10.1990 r. (ostatnio SN w postanowieniu z 19.3.2003 r., I CKN 106/01, niepubl. (LEX nr 78265)). Możliwe jest natomiast doliczenie połowy czasu potrzebnego do zasiedzenia na mocy art. 10 ustawy z 28.7.1990 r. (zob. [[http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU19900550321zob. tekst na stronach ISAP]]).
----
CategoryZasiedzenie CategoryNabycieWlasnosciNieruchomosci
Usunięte:
Należy też pamiętać, iż okresu posiadania przed wejściem w życie przepisów wyłączających zasiedzenie nieruchomości państwowych nie dolicza się do okresu niezbędnego do zasiedzenia takiej nieruchomości. Wobec powyższego termin zasiedzenia nieruchomości należącej do Skarbu Państwa, którego nieruchomości nie można było zasiedzieć (wg uchylonego w 1990 r. {{pu przepis="art. 177 KC"}}) biegnie dopiero od dnia wejścia w życie ustawy, która ten przepis uchyliła tzn. od 1.10.1990 r. (ostatnio SN w postanowieniu z 19.3.2003 r., I CKN 106/01, niepubl. (LEX nr 78265)).
