Wersja [4064]
To jest stara wersja RozporzadzenieRzymIStatutFormy utworzona przez MarcinKrzymuski, 2008-10-08 10:50:23.
Statut formy czynności prawnej
rozważania na tle art. 10 ProjKERzymI
A. Statut formy czynności prawnej - pojęcie
Statut formy czynności prawnej prawo właściwe do oceny wymagań w zakresie formy (PazdanKSHaPPM, str. 5)
B. Statut formy umowy
W projektowanym rozporządzeniu Rzym I umowa jest ważna pod względem formalnym jeżeli spełnia wymogi stawiane tego typu transakcjom w:
- lex causae albo
- prawie państwa, na obszarze którego jedna ze stron znajduje się w chwili zawarcia umowy albo
- w prawie państwa, w którym jedna ze stron ma domicyl w chwili zawierania umowy.
C. Statut formy jednostronnej czynności prawnej
Rozporządzenie ma także określać statut formy dla jednostronnych czynności prawnych, które są związane z umową (już zawartą lub mającą być zawartą). Dotyczy to takich czynności jak wypowiedzenie umowy, odstąpienie od niej, wykonywanie innych uprawnień prawokształtujących.
Zgodnie z art. 10 ust. 2 RozpUERzymI
art. 10 RozpUERzymI
1. Istnienie i ważność umowy lub jednego z jej postanowień ocenia się według prawa, które zgodnie z niniejszym rozporządzeniem byłoby dla niej właściwe, gdyby umowa lub jej postanowienie były ważne.
2. Jeżeli jednak z okoliczności wynika, że nie byłoby uzasadnione dokonywanie oceny skutków zachowania się jednej ze stron według prawa określonego zgodnie z ust. 1, strona ta może – w celu ustalenia, że nie wyraziła zgody na zawarcie umowy – powołać się na prawo państwa miejsca swojego zwykłego pobytu.
jednostronna czynność prawna będzie ważna pod względem formalnym, jeżeli będzie odpowiadać:1. Istnienie i ważność umowy lub jednego z jej postanowień ocenia się według prawa, które zgodnie z niniejszym rozporządzeniem byłoby dla niej właściwe, gdyby umowa lub jej postanowienie były ważne.
2. Jeżeli jednak z okoliczności wynika, że nie byłoby uzasadnione dokonywanie oceny skutków zachowania się jednej ze stron według prawa określonego zgodnie z ust. 1, strona ta może – w celu ustalenia, że nie wyraziła zgody na zawarcie umowy – powołać się na prawo państwa miejsca swojego zwykłego pobytu.
- statutowi zobowiązaniowemu,
- prawu państwa, w którym miała miejsce albo
- prawu państwa, w którym osoba jej dokonująca, miała domicyl w chwili jej podejmowania.
CategoryRozporzadzenieRzymI
Na tej stronie nie ma komentarzy
