Protokół zmian strony RoszczeniaZwrotNakladow226KC
Dodane:
Uprawnionym do zgłoszenia żądania jest posiadacz rzeczy, zarówno samoistny ({{pu przepis="art. 336 KC"}}) jak i zależny ({{pu przepis="art. 336 KC"}}). W przypadku tego ostatniego warunkiem legitymacji czynnej jest jednak brak odmiennych regulacji w przepisach regulujących stosunek prawny pomiędzy właścicielem a posiadaczem zależnym ({{pu przepis="art. 230 KC"}}). Regulacjami szczególnymi są np. z zakresu prawa rzeczowego: {{pu przepis="art. 260 KC"}}, {{pu przepis="art. 320 KC"}} a z zakresu zobowiązań: {{pu przepis="art. 566 KC"}}, {{pu przepis="art. 574 KC"}}, {{pu przepis="art. 594 KC"}}, {{pu przepis="art. 706 KC"}}, {{pu przepis="art. 713 KC"}} i inne.
Usunięte:
Dodane:
==roszczenia posiadacza wobec właściciela na podstawie art. 226 KC==
((1)) ROSZCZENIE POSIADACZA W DOBREJ WIERZE
((1)) ROSZCZENIE POSIADACZA W ZŁEJ WIERZE, {{pu przepis="ART. 226 § 2 KC"}}
Zwrotowi podlegają tylko nakłady konieczne i to tylko w takim zakresie, w jakim właściciel wzbogaciłby się bezpodstawnie kosztem posiadacza, tzn. gdyby rzecz stała się na skutek nakładów więcej warta niż przed ich dokonaniem Oznacza to odesłanie do przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu, tzn. art. 405 i nast. KC (Gniewek w: SystemPrawaPrywatnegoTom3, § 28 nb. 214). Trzeba jednak w tym wypadku pamiętać, że podstawą prawną roszczenia pozostaje {{pu przepis="art. 226 § 2 KC"}}, a a nie {{pu przepis="art. 405 KC"}}, wobec czego nie stosuje się w tym wypadku zasad ogólnych wynikających z przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. (zob. wyrok SN z dnia 11.5.1972 r., III CZP 22/72, opubl. w OSNC z 1972 r. Nr 12, poz. 213). W przeciwnym razie mogło by dojść do obejścia m.in. przepisów o przedawnieniu ({{pu przepis="art. 229 KC"}}), które w wypadku bezpodstawnego wzbogacenia podlega regułom ogólnym. Mamy więc do czynienia z odpowiednikiem Rechtsfolgenverweisung, a nie Rechtsgrundverweisung.
----
CategoryOchronaWlasnosci
((1)) ROSZCZENIE POSIADACZA W DOBREJ WIERZE
((1)) ROSZCZENIE POSIADACZA W ZŁEJ WIERZE, {{pu przepis="ART. 226 § 2 KC"}}
Zwrotowi podlegają tylko nakłady konieczne i to tylko w takim zakresie, w jakim właściciel wzbogaciłby się bezpodstawnie kosztem posiadacza, tzn. gdyby rzecz stała się na skutek nakładów więcej warta niż przed ich dokonaniem Oznacza to odesłanie do przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu, tzn. art. 405 i nast. KC (Gniewek w: SystemPrawaPrywatnegoTom3, § 28 nb. 214). Trzeba jednak w tym wypadku pamiętać, że podstawą prawną roszczenia pozostaje {{pu przepis="art. 226 § 2 KC"}}, a a nie {{pu przepis="art. 405 KC"}}, wobec czego nie stosuje się w tym wypadku zasad ogólnych wynikających z przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. (zob. wyrok SN z dnia 11.5.1972 r., III CZP 22/72, opubl. w OSNC z 1972 r. Nr 12, poz. 213). W przeciwnym razie mogło by dojść do obejścia m.in. przepisów o przedawnieniu ({{pu przepis="art. 229 KC"}}), które w wypadku bezpodstawnego wzbogacenia podlega regułom ogólnym. Mamy więc do czynienia z odpowiednikiem Rechtsfolgenverweisung, a nie Rechtsgrundverweisung.
----
CategoryOchronaWlasnosci
Usunięte:
((1)) Roszczenie posiadacza w złej wierze, {{pu przepis="art. 226 § 2 KC"}}
Zwrotowi podlegają tylko nakłady konieczne i to tylko w takim zakresie, w jakim właściciel wzbogaciłby się bezpodstawnie kosztem posiadacza, tzn. gdyby rzecz stała się na skutek nakładów więcej warta niż przed ich dokonaniem Oznacza to odesłanie do przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu, tzn. art. 405 i nast. KC (Gniewek w: SystemPrawaPrywatnegoTom3, § 28 nb. 214). Trzeba jednak w tym wypadku pamiętać, że podstawą prawną roszczenia pozostaje {{pu przepis="art. 226 § 2 KC"}}, a a nie {{pu przepis="art. 405 KC"}}, wobec czego nie stosuje się w tym wypadku zasad ogólnych wynikających z przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. (zob. wyrok SN z dnia 11.5.1972 r., III CZP 22/72, opubl. w OSNC z 1972 r. Nr 12, poz. 213). W przeciwnym razie mogło by dojść do obejścia m.in. przepisów o przedawnieniu ({{pu przepis="art. 229 KC"}}), które w wypadku bezpodstawnego wzbogacenia podlega regułom ogólnym. Mamy więc do czynienia z odpowiednikiem Rechtsfolgenverweisung, a nie Rechtsgrundverweisung.
Dodane:
((2)) Roszczenie o zwrot nakładów dokonanych przed dowiedzeniem się o powództwie, art. 226 § 1 zd. 1 i 2 KC
Usunięte:
Dodane:
**(1) nakłady konieczne**
**(2) nakłady użyteczne**
**(3) nakłady zbytkowne**
**(2) nakłady użyteczne**
**(3) nakłady zbytkowne**
Usunięte:
**nakłady użyteczne**
**nakłady zbytkowne**
Dodane:
Posiadacz w dobrej wierze może żądać zwrotu wszelkich nakładów. Ograniczony jest jednakże zakres tego żądania. Nakładami są wszelkiego rodzaju wydatki na rzecz (Gniewek w: SystemPrawaPrywatnegoTom3, § 28 nb. 201).
Nakładami koniecznymi są wydatki podejmowane dla utrzymania rzeczy w stanie zdatnym do normalnego korzystania, zgodnie z przeznaczeniem (Gniewek w: SystemPrawaPrywatnegoTom3, § 28 nb. 201; SN w wyroku z 22.3.2006, III CSK 3/06 (LEX 196597)). Wysokość zwrotu nakładów zależy od wysokości uzyskanych przez posiadacza korzyści. Tymi korzyściami są pożytki naturalne i cywilne, których własność nabył w czasie posiadania rzeczy zgodnie z {{pu przepis="art. 224 § 1 zd. 2 KC"}}. Zwrot nakładów będzie mu więc przysługiwał, jeżeli wartość pobranych pożytków będzie zerowa albo przynajmniej mniejsza od wartości nakładów (wtedy będzie mu przysługiwała różnica).
Nakładami użytecznymi są wydatki w celu polepszenia rzeczy (SN w wyroku z 22.3.2006, III CSK 3/06 (LEX 196597) albo zwiększaniu komfortu korzystania z niej. Ich zwrot przysługuje pod warunkiem, że zwiększają one wartość rzeczy w chwili jej wydania właścicielowi ({{pu przepis="art. 226 § 1 zd. 2 KC"}}). W tym celu dokonuje się porównania wartości rzeczy przed dokonaniem nakładów i w chwili wydawania jej właścicielowi.
Nakładami zbytkownymi są wydatki w celu nadania rzeczy cech odpowiadającym szczególnym upodobaniom posiadacza (Gniewek w: SystemPrawaPrywatnegoTom3, § 28 nb. 206; SN w wyroku z 22.3.2006, III CSK 3/06 (LEX 196597)). One również podlegają zwrotowi, ale tylko wówczas, gdy zwiększały wartość rzeczy w chwili jej wydawania właścicielowi.
Zwrotowi podlegają tylko nakłady konieczne i to tylko w takim zakresie, w jakim właściciel wzbogaciłby się bezpodstawnie kosztem posiadacza, tzn. gdyby rzecz stała się na skutek nakładów więcej warta niż przed ich dokonaniem Oznacza to odesłanie do przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu, tzn. art. 405 i nast. KC (Gniewek w: SystemPrawaPrywatnegoTom3, § 28 nb. 214). Trzeba jednak w tym wypadku pamiętać, że podstawą prawną roszczenia pozostaje {{pu przepis="art. 226 § 2 KC"}}, a a nie {{pu przepis="art. 405 KC"}}, wobec czego nie stosuje się w tym wypadku zasad ogólnych wynikających z przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. (zob. wyrok SN z dnia 11.5.1972 r., III CZP 22/72, opubl. w OSNC z 1972 r. Nr 12, poz. 213). W przeciwnym razie mogło by dojść do obejścia m.in. przepisów o przedawnieniu ({{pu przepis="art. 229 KC"}}), które w wypadku bezpodstawnego wzbogacenia podlega regułom ogólnym. Mamy więc do czynienia z odpowiednikiem Rechtsfolgenverweisung, a nie Rechtsgrundverweisung.
Nakładami koniecznymi są wydatki podejmowane dla utrzymania rzeczy w stanie zdatnym do normalnego korzystania, zgodnie z przeznaczeniem (Gniewek w: SystemPrawaPrywatnegoTom3, § 28 nb. 201; SN w wyroku z 22.3.2006, III CSK 3/06 (LEX 196597)). Wysokość zwrotu nakładów zależy od wysokości uzyskanych przez posiadacza korzyści. Tymi korzyściami są pożytki naturalne i cywilne, których własność nabył w czasie posiadania rzeczy zgodnie z {{pu przepis="art. 224 § 1 zd. 2 KC"}}. Zwrot nakładów będzie mu więc przysługiwał, jeżeli wartość pobranych pożytków będzie zerowa albo przynajmniej mniejsza od wartości nakładów (wtedy będzie mu przysługiwała różnica).
Nakładami użytecznymi są wydatki w celu polepszenia rzeczy (SN w wyroku z 22.3.2006, III CSK 3/06 (LEX 196597) albo zwiększaniu komfortu korzystania z niej. Ich zwrot przysługuje pod warunkiem, że zwiększają one wartość rzeczy w chwili jej wydania właścicielowi ({{pu przepis="art. 226 § 1 zd. 2 KC"}}). W tym celu dokonuje się porównania wartości rzeczy przed dokonaniem nakładów i w chwili wydawania jej właścicielowi.
Nakładami zbytkownymi są wydatki w celu nadania rzeczy cech odpowiadającym szczególnym upodobaniom posiadacza (Gniewek w: SystemPrawaPrywatnegoTom3, § 28 nb. 206; SN w wyroku z 22.3.2006, III CSK 3/06 (LEX 196597)). One również podlegają zwrotowi, ale tylko wówczas, gdy zwiększały wartość rzeczy w chwili jej wydawania właścicielowi.
Zwrotowi podlegają tylko nakłady konieczne i to tylko w takim zakresie, w jakim właściciel wzbogaciłby się bezpodstawnie kosztem posiadacza, tzn. gdyby rzecz stała się na skutek nakładów więcej warta niż przed ich dokonaniem Oznacza to odesłanie do przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu, tzn. art. 405 i nast. KC (Gniewek w: SystemPrawaPrywatnegoTom3, § 28 nb. 214). Trzeba jednak w tym wypadku pamiętać, że podstawą prawną roszczenia pozostaje {{pu przepis="art. 226 § 2 KC"}}, a a nie {{pu przepis="art. 405 KC"}}, wobec czego nie stosuje się w tym wypadku zasad ogólnych wynikających z przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. (zob. wyrok SN z dnia 11.5.1972 r., III CZP 22/72, opubl. w OSNC z 1972 r. Nr 12, poz. 213). W przeciwnym razie mogło by dojść do obejścia m.in. przepisów o przedawnieniu ({{pu przepis="art. 229 KC"}}), które w wypadku bezpodstawnego wzbogacenia podlega regułom ogólnym. Mamy więc do czynienia z odpowiednikiem Rechtsfolgenverweisung, a nie Rechtsgrundverweisung.
Usunięte:
Nakładami koniecznymi są wydatki podejmowane dla utrzymania rzeczy w stanie zdatnym do normalnego korzystania, zgodnie z przeznaczeniem (Gniewek, System prawa prywatnego. Prawo rzeczowe. Tom 3, § 28 nb. 201). Wysokość zwrotu nakładów zależy od wysokości uzyskanych przez posiadacza korzyści. Tymi korzyściami są pożytki naturalne i cywilne, których własność nabył w czasie posiadania rzeczy zgodnie z {{pu przepis="art. 224 § 1 zd. 2 KC"}}. Zwrot nakładów będzie mu więc przysługiwał, jeżeli wartość pobranych pożytków będzie zerowa albo przynajmniej mniejsza od wartości nakładów (wtedy będzie mu przysługiwała różnica).
Nakładami użytecznymi są wydatki w celu polepszenia rzeczy. Ich zwrot przysługuje pod warunkiem, że zwiększają one wartość rzeczy w chwili jej wydania właścicielowi ({{pu przepis="art. 226 § 1 zd. 2 KC"}}). W tym celu dokonuje się porównania wartości rzeczy przed dokonaniem nakładów i w chwili wydawania jej właścicielowi.
Nakładami zbytkownymi są wydatki w celu nadania rzeczy cech odpowiadającym szczególnym upodobaniom posiadacza (Gniewek, System prawa prywatnego. Prawo rzeczowe. Tom 3, § 28 nb. 206). One również podlegają zwrotowi, ale tylko wówczas, gdy zwiększały wartość rzeczy w chwili jej wydawania właścicielowi.
Zwrotowi podlegają tylko nakłady konieczne i to tylko w takim zakresie, w jakim właściciel wzbogaciłby się bezpodstawnie kosztem posiadacza, tzn. gdyby rzecz stała się na skutek nakładów więcej warta niż przed ich dokonaniem Oznacza to odesłanie do przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu, tzn. art. 405 i nast. KC (Gniewek, System prawa prywatnego. Prawo rzeczowe. Tom 3, § 28 nb. 214). Trzeba jednak w tym wypadku pamiętać, że podstawą prawną roszczenia pozostaje {{pu przepis="art. 226 § 2 KC"}}, a a nie {{pu przepis="art. 405 KC"}}, wobec czego nie stosuje się w tym wypadku zasad ogólnych wynikających z przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. (zob. wyrok SN z dnia 11.5.1972 r., III CZP 22/72, opubl. w OSNC z 1972 r. Nr 12, poz. 213). W przeciwnym razie mogło by dojść do obejścia m.in. przepisów o przedawnieniu ({{pu przepis="art. 229 KC"}}), które w wypadku bezpodstawnego wzbogacenia podlega regułom ogólnym. Mamy więc do czynienia z odpowiednikiem Rechtsfolgenverweisung, a nie Rechtsgrundverweisung.
