Wersja [19011]
To jest stara wersja PrawaPacjentowWTransgranicznejOpieceZdrowotnej utworzona przez MarcinKrzymuski, 2014-09-29 14:44:58.
Inhaltsverzeichnis des Artikels
A. UWAGI OGÓLNE
B. UPRAWNIENIA PACJENTA
C. ROSZCZENIE O ZWROT KOSZTÓW ...
1. Charakter roszczenia
2. Podstawa roszczenia
a. ubezpieczony jako podmiot l...
b. zakres uzyskanych świadczeń...
c. uzyskanie świadczenia nie w...
d. uzyskanie skierowania lub z...
3. Zakres roszczenia
D. ROSZCZENIE O WYRAŻENIE ZGOD...
1. Charakter roszczenia
2. Podstawa prawna i jej przes...
a. Świadczenia objęte wymogiem...
b. Brak podstaw do odmówienia ...
3. Zakres
E. WNIOSKI
B. UPRAWNIENIA PACJENTA
C. ROSZCZENIE O ZWROT KOSZTÓW ...
1. Charakter roszczenia
2. Podstawa roszczenia
a. ubezpieczony jako podmiot l...
b. zakres uzyskanych świadczeń...
c. uzyskanie świadczenia nie w...
d. uzyskanie skierowania lub z...
3. Zakres roszczenia
D. ROSZCZENIE O WYRAŻENIE ZGOD...
1. Charakter roszczenia
2. Podstawa prawna i jej przes...
a. Świadczenia objęte wymogiem...
b. Brak podstaw do odmówienia ...
3. Zakres
E. WNIOSKI
Uprawnienia pacjentów w transgranicznej opiece zdrowotnej
A. UWAGI OGÓLNE
Dyrektywa 2011/24/UE (dalej zwana dyrektywą) budzi nadzieje pacjentów na dostęp do sprawniejszej i bardziej wydajnej opieki zdrowotnej za granicą. Tymczasem już w części wstępnej dyrektywy czytamy, że "skutkiem transpozycji niniejszej dyrektywy do prawa krajowego i jej stosowania nie powinno być zachęcanie pacjentów do korzystania z leczenia poza swoim państwem członkowskim ubezpieczenia" (pkt 4 zd. 2 części wstępnej). Jakie zatem uprawnienia daje pacjentom dyrektywa w połączeniu z przepisami krajowymi? Poniższa analiza dotyczy regulacji prawa polskiego.
B. UPRAWNIENIA PACJENTA
Z dyrektywy 2011/24/UE wynikają następujące uprawnienia pacjenta w transgranicznej opiece zdrowotnej:
- uprawnienie do otrzymania zwrotu kosztów transgranicznej opieki zdrowotnej i
- prawo żądania udzielenia zgody na zwrot kosztów transgranicznej opieki zdrowotnej.
C. ROSZCZENIE O ZWROT KOSZTÓW TRANSGRANICZNEJ OPIEKI ZDROWOTNEJ BEZ UPRZEDNIEJ ZGODY
Z brzmienia samej dyrektywy, orzecznictwa TSUE oraz planowanych przepisów można wysnuć wniosek, że obywatelowi UE przysługuje roszczenie - tj prawo do domagania się - o zwrot kosztów leczenia ambulatoryjnego w innym kraju. Roszczenie to zależy od spełnienia przesłanek dotyczących podstawy roszczenia oraz zakresu roszczenia.
1. Charakter roszczenia
Nie jest jasny charakter roszczenia. Przepisy, które regulują jego przesłanki, mają charakter przepisów administracyjnoprawnych. Również decyzja w sprawie zwrotu kosztów ma zapadać w formie decyzji administracyjnej (art. 42d ust. 1 projektu ustawy). Stąd należy zakładać, że chodzi w tym wypadku o roszczenie publicznoprawne. Skutkiem tego weryfikacja decyzji negatywnej albo nie w pełni satysfakcjonującej następuje w postępowaniu administracyjnym i sądowo-administracyjnym.
2. Podstawa roszczenia
Podstawą roszczenia ma być w prawie polskim art. 42b ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (zob. projekt ustawy).
Roszczenie o zwrot kosztów opieki zdrowotnej jest uzależnione od spełnienia następujących przesłanek:
Nie jest jasny charakter roszczenia. Przepisy, które regulują jego przesłanki, mają charakter przepisów administracyjnoprawnych. Również decyzja w sprawie zwrotu kosztów ma zapadać w formie decyzji administracyjnej (art. 42d ust. 1 projektu ustawy). Stąd należy zakładać, że chodzi w tym wypadku o roszczenie publicznoprawne. Skutkiem tego weryfikacja decyzji negatywnej albo nie w pełni satysfakcjonującej następuje w postępowaniu administracyjnym i sądowo-administracyjnym.
2. Podstawa roszczenia
Podstawą roszczenia ma być w prawie polskim art. 42b ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (zob. projekt ustawy).
Roszczenie o zwrot kosztów opieki zdrowotnej jest uzależnione od spełnienia następujących przesłanek:
- uprawnionym jest ubezpieczony w państwie członkowskim, który skorzystał ze świadczeń opieki zdrowotnej w innym państwie,
- uzyskane przezeń świadczenia mieszczą się w zakresie tych, do których ubezpieczony jest uprawniony w państwie ubezpieczenia,
- uzyskane świadczenia nie wymagają uzyskania uprzedniej zgody,
- uzyskanie przez świadczeniobiorcę, przed skorzystaniem ze świadczenia opieki zdrowotnej, podlegającego zwrotowi kosztów, odpowiedniego skierowania lub zlecenia na przejazd środkami transportu sanitarnego,
a. ubezpieczony jako podmiot legitymowany
Kwestie ustalenia państwa ubezpieczenia nie podlegają regulacjom dyrektywy ale rozporządzenia (WE) nr 883/2004 oraz rozporządzenia wykonawczego (rozp. (WE) nr 987/2009).
b. zakres uzyskanych świadczeń odpowiada zakresowi w państwie ubezpieczenia
W Polsce reguluje ten zakres art. 15 ust. 2 UŚwiadczOpiekiZdrow
c. uzyskanie świadczenia nie wymagają uprzedniej zgody
Wg dyrektywy świadczeniami, dla których można zastrzec wymóg uzyskania uprzedniej zgody są świadczenia podlegające wymogom planowania (art. 8 ust. 2 a) dyrektywy) lub stwarzające szczególne ryzyko dla pacjenta względnie pochodzące od świadczeniodawcy, który może budzić poważne i szczególne wątpliwości co do jakości lub bezpieczeństwa opieki.
W Polsce w nowym stanie prawnym w Polsce świadczenia wymagające uzyskania uprzedniej zgody zostaną wymienione w załączniku do rozporządzenia wydanego na podstawie przyszłego art. 42e ustawy (zob. str. 111 i nast. projektu ustawy).
Kwestie ustalenia państwa ubezpieczenia nie podlegają regulacjom dyrektywy ale rozporządzenia (WE) nr 883/2004 oraz rozporządzenia wykonawczego (rozp. (WE) nr 987/2009).
b. zakres uzyskanych świadczeń odpowiada zakresowi w państwie ubezpieczenia
W Polsce reguluje ten zakres art. 15 ust. 2 UŚwiadczOpiekiZdrow
art. 15 UŚwiadczOpiekiZdrow
1. Świadczeniobiorcy mają, na zasadach określonych w ustawie, prawo do świadczeń opieki zdrowotnej, których celem jest zachowanie zdrowia, zapobieganie chorobom i urazom, wczesne wykrywanie chorób, leczenie, pielęgnacja oraz zapobieganie niepełnosprawności i jej ograniczanie.
2. Świadczeniobiorcy przysługują świadczenia gwarantowane z zakresu:
1) podstawowej opieki zdrowotnej;
2) ambulatoryjnej opieki specjalistycznej;
3) leczenia szpitalnego;
4) opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień;
5) rehabilitacji leczniczej;
6) świadczeń pielęgnacyjnych i opiekuńczych w ramach opieki długoterminowej;
7) leczenia stomatologicznego;
8) lecznictwa uzdrowiskowego;
9) zaopatrzenia w wyroby medyczne, na zlecenie osoby uprawnionej, oraz ich naprawy, o których mowa w ustawie o refundacji;
10) ratownictwa medycznego;
11) opieki paliatywnej i hospicyjnej;
12) świadczeń wysokospecjalistycznych;
13) programów zdrowotnych;
14) leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych dostępnych w aptece na receptę;
15) programów lekowych określonych w przepisach ustawy o refundacji;
16) leków stosowanych w chemioterapii określonych w przepisach ustawy o refundacji;
17) leków nieposiadających pozwolenia na dopuszczenie do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, sprowadzanych z zagranicy na warunkach i w trybie określonym w art. 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, z późn. zm.), pod warunkiem że w stosunku do tych leków wydano decyzję o objęciu refundacją na podstawie ustawy o refundacji;
18) środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, sprowadzonych z zagranicy na warunkach i w trybie określonym w art. 29a ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia, pod warunkiem, że w stosunku do tych środków wydano decyzję o objęciu refundacją na podstawie ustawy o refundacji.
3. (uchylony).
.1. Świadczeniobiorcy mają, na zasadach określonych w ustawie, prawo do świadczeń opieki zdrowotnej, których celem jest zachowanie zdrowia, zapobieganie chorobom i urazom, wczesne wykrywanie chorób, leczenie, pielęgnacja oraz zapobieganie niepełnosprawności i jej ograniczanie.
2. Świadczeniobiorcy przysługują świadczenia gwarantowane z zakresu:
1) podstawowej opieki zdrowotnej;
2) ambulatoryjnej opieki specjalistycznej;
3) leczenia szpitalnego;
4) opieki psychiatrycznej i leczenia uzależnień;
5) rehabilitacji leczniczej;
6) świadczeń pielęgnacyjnych i opiekuńczych w ramach opieki długoterminowej;
7) leczenia stomatologicznego;
8) lecznictwa uzdrowiskowego;
9) zaopatrzenia w wyroby medyczne, na zlecenie osoby uprawnionej, oraz ich naprawy, o których mowa w ustawie o refundacji;
10) ratownictwa medycznego;
11) opieki paliatywnej i hospicyjnej;
12) świadczeń wysokospecjalistycznych;
13) programów zdrowotnych;
14) leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych dostępnych w aptece na receptę;
15) programów lekowych określonych w przepisach ustawy o refundacji;
16) leków stosowanych w chemioterapii określonych w przepisach ustawy o refundacji;
17) leków nieposiadających pozwolenia na dopuszczenie do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, sprowadzanych z zagranicy na warunkach i w trybie określonym w art. 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r. Nr 45, poz. 271, z późn. zm.), pod warunkiem że w stosunku do tych leków wydano decyzję o objęciu refundacją na podstawie ustawy o refundacji;
18) środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego, sprowadzonych z zagranicy na warunkach i w trybie określonym w art. 29a ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia, pod warunkiem, że w stosunku do tych środków wydano decyzję o objęciu refundacją na podstawie ustawy o refundacji.
3. (uchylony).
c. uzyskanie świadczenia nie wymagają uprzedniej zgody
Wg dyrektywy świadczeniami, dla których można zastrzec wymóg uzyskania uprzedniej zgody są świadczenia podlegające wymogom planowania (art. 8 ust. 2 a) dyrektywy) lub stwarzające szczególne ryzyko dla pacjenta względnie pochodzące od świadczeniodawcy, który może budzić poważne i szczególne wątpliwości co do jakości lub bezpieczeństwa opieki.
W Polsce w nowym stanie prawnym w Polsce świadczenia wymagające uzyskania uprzedniej zgody zostaną wymienione w załączniku do rozporządzenia wydanego na podstawie przyszłego art. 42e ustawy (zob. str. 111 i nast. projektu ustawy).
d. uzyskanie skierowania lub zlecenia na przejazd
Warunkiem zwrotu kosztów leczenia jest uzyskanie skierowania lub zlecenie na przejazd środkami transportu sanitarnego (art. 42b ust. 3 projektu). Skierowanie może być wystawione również przez lekarza wykonującego zawód w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej. Takie skierowanie lub zlecenie traktuje się jak skierowanie lub zlecenie lekarza ubezpieczenia zdrowotnego (art. 42b ust. 3 projektu).
Warunkiem zwrotu kosztów leczenia jest uzyskanie skierowania lub zlecenie na przejazd środkami transportu sanitarnego (art. 42b ust. 3 projektu). Skierowanie może być wystawione również przez lekarza wykonującego zawód w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej. Takie skierowanie lub zlecenie traktuje się jak skierowanie lub zlecenie lekarza ubezpieczenia zdrowotnego (art. 42b ust. 3 projektu).
3. Zakres roszczenia
Roszczenie zostanie zaspokojone w wysokości, w jakiej "byłyby pokryte przez państwo członkowskie ubezpieczenia, gdyby ta sama opieka zdrowotna była świadczona na jego terytorium a jednocześnie w takiej wysokości, aby nie przekroczyć rzeczywistego kosztu otrzymanej opieki zdrowotnej" (art. 7 ust. 4 zd. 1 dyrektywy). W Polsce zapis ten ma być transponowany i uzupełniony w przyszłym (przepis art. 42c UŚwiadczOpiekiZdrow nie istnieje) (zob. projekt ustawy). Najważniejszym stwierdzeniem jest tutaj, iż zwrot kosztów nie może przekraczać kwoty wydatków rzeczywiście poniesionych przez świadczeniobiorcę z tytułu uzyskania danego świadczenia opieki zdrowotnej, ustalonej przy zastosowaniu kursu średniego dla danej waluty ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, obowiązującego w dniu wystawienia rachunku.
D. ROSZCZENIE O WYRAŻENIE ZGODY NA ZWROT KOSZTÓW TRANSGRANICZNEJ OPIEKI ZDROWOTNEJ
1. Charakter roszczenia
2. Podstawa prawna i jej przesłanki
Podstawą prawną roszczenia o wyrażenie zgody będą art. 42b ust. 8 w zw z art. 42f ust. 2 ustawy. Wynika z nich, że zgody można się domagać jedynie wówczas, gdy
E. WNIOSKIPodstawą prawną roszczenia o wyrażenie zgody będą art. 42b ust. 8 w zw z art. 42f ust. 2 ustawy. Wynika z nich, że zgody można się domagać jedynie wówczas, gdy
- udzielenie danego świadczenia opieki zdrowotnej jest zastrzeżone obowiązkiem uzyskania zgody,
- nie zachodzą podstawy do odmówienia udzielenia zgody albo
- zachodzą okoliczności, powodu których nie można odmówić wydania uprzedniej zgody.
a. Świadczenia objęte wymogiem uzyskania zgody
Obowiązkiem uzyskania zgody mają być objęte świadczenia umieszczone w załączniku do rozporządzenia wydanego na podstawie przyszłego art. 42e ustawy (zob. str. 111 i nast. projektu ustawy).
b. Brak podstaw do odmówienia udzielenia zgody lub okoliczności nakazujące uwzględnienie wniosku
Podstawami odmówienia zgody mogą być wyłącznie okoliczności wymienione w art. 8 ust. 6 dyrektywy. Według planowanego art. 42f ust. 2 ustawy do tych okoliczności należeć będą wyłącznie:
Obowiązkiem uzyskania zgody mają być objęte świadczenia umieszczone w załączniku do rozporządzenia wydanego na podstawie przyszłego art. 42e ustawy (zob. str. 111 i nast. projektu ustawy).
b. Brak podstaw do odmówienia udzielenia zgody lub okoliczności nakazujące uwzględnienie wniosku
Podstawami odmówienia zgody mogą być wyłącznie okoliczności wymienione w art. 8 ust. 6 dyrektywy. Według planowanego art. 42f ust. 2 ustawy do tych okoliczności należeć będą wyłącznie:
- nie jest świadczeniem gwarantowanym;
- świadczenie może zostać udzielone w kraju, przez świadczeniodawcę posiadającego umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, w terminie nieprzekraczającym czasu oczekiwania, o którym mowa w art. 42f ust. 3 pkt 2 lit. h;
- świadczenie stwarza dla zdrowia pacjenta znaczne ryzyko, którego nie równoważą potencjalne korzyści zdrowotne, jakie może on odnieść dzięki uzyskaniu tego świadczenia;
- świadczenie stwarza znaczne zagrożenie zdrowotne dla społeczeństwa;
- świadczenie ma zostać udzielone przez podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych, działający w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej, co do którego zachodzą istotne wątpliwości w zakresie przestrzegania standardów jakości i bezpieczeństwa, ustanowionych przez państwo, w którym udziela on świadczeń zdrowotnych.
CategoryTransgranicznaOpiekaZdrowotna
Na tej stronie nie ma komentarzy
