Wersja [17051]
To jest stara wersja NiemieckiePESystematykaNPE utworzona przez WojciechLisiewicz, 2012-10-26 09:04:38.
Systematyka regulacji nielegalnego poboru energii w niemieckim prawie
zarys
A. Regulacja nielegalnego poboru energii w przepisach szczególnych prawa energetycznego
Nielegalny pobór energii (NPE) nie został w niemieckim prawie uregulowany w centralnej ustawie dotyczącej energetyki, czyli w ustawie o zaopatrzeniu w energię elektryczną i gaz (w skrócie EnWG). Przepisy poświęcone tej tematyce w prawie energetycznym znajdują się w rozporządzeniach wykonawczych do ww. ustawy, co związane jest ze specyficzną, nadaną regulacji w wyniku implementacji dyrektyw europejskich systematyką niemieckiego prawa energetycznego. Systematyka regulacji nielegalnego poboru energii (NPE) w niemieckim prawie wynika bowiem bezpośrednio z prawnych wytycznych w zakresie kształtu rynku energii. Ten natomiast został gruntownie przebudowany w ciągu ostatnich ok. 15 lat i charakteryzuje się w chwili obecnej takimi zasadami, jak:
- wydzielenie niezależnych operatorów sieci (unbundling),
- liberalizacja rynku energii i swoboda wyboru sprzedawcy energii.
Z zasad tych wynika, iż nielegalny pobór energii może dotyczyć różnych stosunków prawnych:
- po pierwsze, stosunku prawnego między odbiorcą a operatorem sieci,
- po drugie, stosunku prawnego między odbiorcą a sprzedawcą energii.
1. Stosunek prawny między odbiorcą a operatorem sieci
W zakresie przyłączenia odbiorcy do sieci zastosowanie ma rozporządzenie o ogólnych warunkach przyłączenia do sieci oraz korzystania z łącza w celu zaopatrzenia w energię elektryczną w sieci niskiego napięcia (niemiecki tytuł w oryginale: Verordnung über Allgemeine Bedingungen für den Netzanschluss und dessen Nutzung für die Elektrizitätsversorgung in Niederspannung, w skrócie określane jako NAV). W przypadku sieci gazowniczej obowiązuje niemal identycznie brzmiące rozporządzenie dotyczące przyłączenia do sieci i korzystania z przyłącza do sieci gazowniczej niskiego ciśnienia (niem. skrót: NDAV).
2. Stosunek prawny między odbiorcą a sprzedawcą energii
Stosunek prawny między odbiorcą a sprzedawcą energii może być natomiast objęty co do zasady różnymi regułami w zależności od tego, czy sprzedawcą energii jest dostawca wybrany przez odbiorcę czy też energia została zakupiona od sprzedawcy z urzędu (w języku niemieckim zaopatrzenie w energię przez sprzedawcę z urzędu określane jest mianem "zaopatrzenia podstawowego", niem. Grundversorgung), czyli w przypadku, gdy odbiorca nie skorzystał ze swego prawa wyboru sprzedawcy. Wybór sprzedawcy powoduje bowiem poddanie się obydwu stron swobodzie kontraktowej i wyłącza (bezpośrednie) zastosowanie przepisów obowiązujących sprzedawcę z urzędu (więcej na ten temat Hellermann, [w:] Britz/Hellermann/Hermes, Ustawa o energetyce. Komentarz, art. 39, Monachium 2010, nb. 15 i nast.). Jednak również w tym ostatnim przypadku reguły obowiązujące sprzedawcę z urzędu są w pewnym stopniu wiążące dla sprzedawcy na zliberalizowanym rynku. Jest to związane z mechanizmem funkcjonowania ogólnych warunków umownych w niemieckim prawie.
W przypadku
W zakresie przyłączenia odbiorcy do sieci zastosowanie ma rozporządzenie o ogólnych warunkach przyłączenia do sieci oraz korzystania z łącza w celu zaopatrzenia w energię elektryczną w sieci niskiego napięcia (niemiecki tytuł w oryginale: Verordnung über Allgemeine Bedingungen für den Netzanschluss und dessen Nutzung für die Elektrizitätsversorgung in Niederspannung, w skrócie określane jako NAV). W przypadku sieci gazowniczej obowiązuje niemal identycznie brzmiące rozporządzenie dotyczące przyłączenia do sieci i korzystania z przyłącza do sieci gazowniczej niskiego ciśnienia (niem. skrót: NDAV).
2. Stosunek prawny między odbiorcą a sprzedawcą energii
Stosunek prawny między odbiorcą a sprzedawcą energii może być natomiast objęty co do zasady różnymi regułami w zależności od tego, czy sprzedawcą energii jest dostawca wybrany przez odbiorcę czy też energia została zakupiona od sprzedawcy z urzędu (w języku niemieckim zaopatrzenie w energię przez sprzedawcę z urzędu określane jest mianem "zaopatrzenia podstawowego", niem. Grundversorgung), czyli w przypadku, gdy odbiorca nie skorzystał ze swego prawa wyboru sprzedawcy. Wybór sprzedawcy powoduje bowiem poddanie się obydwu stron swobodzie kontraktowej i wyłącza (bezpośrednie) zastosowanie przepisów obowiązujących sprzedawcę z urzędu (więcej na ten temat Hellermann, [w:] Britz/Hellermann/Hermes, Ustawa o energetyce. Komentarz, art. 39, Monachium 2010, nb. 15 i nast.). Jednak również w tym ostatnim przypadku reguły obowiązujące sprzedawcę z urzędu są w pewnym stopniu wiążące dla sprzedawcy na zliberalizowanym rynku. Jest to związane z mechanizmem funkcjonowania ogólnych warunków umownych w niemieckim prawie.
W przypadku
B. Przepisy ogólne prawa cywilnego i prawa karnego
CategoryNPE
Na tej stronie nie ma komentarzy
