Protokół zmian strony MediacjaZakresSpraw
Dodane:
Ustawodawca wyłączył możliwość [[MediacjaNaPodstawiePostanowieniaSadu sądowego skierowania stron do mediacji]] w sprawach rozpoznawanych w postępowaniu nakazowym, upominawczym i uproszczonym ({{pu przepis="art. 183(8) § 4 KPC"}}). O ile w odniesieniu do postępowania nakazowego i upominawczego rzeczywiście zgodzić się można, że wyłączenie jest uzasadnione ich szczególnym charakterem, identyczne traktowanie spraw rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym wydaje się niezasadne. Przeważająca część spraw rozpoznawanych w tym trybie to sprawy wynikające ze stosunków umownych, gdzie [[WartoscPrzedmiotuSporu wartość przedmiotu sporu]] nie przekracza 10.000 zł ({{pu przepis="art. 505(1) KPC"}}). Bez wątpienia wiele z nich mogłoby z powodzeniem zostać rozwiązanych właśnie w drodze [[Mediacja mediacji]]. Przykładem obligatoryjnej [[Mediacja mediacji]] w sprawach o nieznacznej wartości jest prawo niemieckie. Warto zwrócić uwagę na ostatni projekt zmian do Kodeksu postępowania cywilnego proponowany przez rząd, który przewiduje możliwość zastosowania [[Mediacja mediacji]] również w postępowaniu upominawczym i uproszczonym.
Oprócz ogólnej reguły określającej zakres spraw, które mogą być skierowane do [[Mediacja mediacji]] ({{pu przepis="art. 10 KPC"}}), ustawa zawiera kilka szczegółowych rozwiązań dotyczących zastosowania [[Mediacja mediacji]] w sprawach rodzinnych i opiekuńczych. O ile niedopuszczalne jest zawarcie [[UgodaCywilnoprawna ugody]] w sprawach o rozwód i o separację, to jednak w tych sprawach sąd może skierować strony do [[Mediacja mediacji]] celem pojednania małżonków – jeżeli istnieją widoki na utrzymanie małżeństwa ({{pu przepis="art. 436 KPC"}}), lub w celu ugodowego załatwienia spornych kwestii dotyczących zaspokojenia potrzeb rodziny, alimentów, sposobu sprawowania władzy rodzicielskiej, kontaktów z dzieckiem oraz spraw majątkowych podlegających rozstrzygnięciu w wyroku orzekającym rozwód lub separację ({{pu przepis="art. 445(2) KPC"}}). Poza tym [[Mediacja mediacja]] może być stosowana w sprawach opiekuńczych, a jej przedmiotem jest sposób wykonywania władzy rodzicielskiej ({{pu przepis="art. 570(2) KPC"}}).
Spośród spraw mogących być przedmiotem [[Mediacja mediacji]] najczęściej wskazuje się na: spory gospodarcze, rozwodowe i separacyjne, pracownicze, o podział majątku, o dział spadku, dotyczące opieki nad dziećmi ochrony dóbr osobistych, nieruchomości, prac budowlanych.
8. [[MoscickaSporyNaSzybkiejSciezce A. Mościcka, Spory na szybkiej ścieżce]], Gazeta Prawna z 29.8.2005 r..
Oprócz ogólnej reguły określającej zakres spraw, które mogą być skierowane do [[Mediacja mediacji]] ({{pu przepis="art. 10 KPC"}}), ustawa zawiera kilka szczegółowych rozwiązań dotyczących zastosowania [[Mediacja mediacji]] w sprawach rodzinnych i opiekuńczych. O ile niedopuszczalne jest zawarcie [[UgodaCywilnoprawna ugody]] w sprawach o rozwód i o separację, to jednak w tych sprawach sąd może skierować strony do [[Mediacja mediacji]] celem pojednania małżonków – jeżeli istnieją widoki na utrzymanie małżeństwa ({{pu przepis="art. 436 KPC"}}), lub w celu ugodowego załatwienia spornych kwestii dotyczących zaspokojenia potrzeb rodziny, alimentów, sposobu sprawowania władzy rodzicielskiej, kontaktów z dzieckiem oraz spraw majątkowych podlegających rozstrzygnięciu w wyroku orzekającym rozwód lub separację ({{pu przepis="art. 445(2) KPC"}}). Poza tym [[Mediacja mediacja]] może być stosowana w sprawach opiekuńczych, a jej przedmiotem jest sposób wykonywania władzy rodzicielskiej ({{pu przepis="art. 570(2) KPC"}}).
Spośród spraw mogących być przedmiotem [[Mediacja mediacji]] najczęściej wskazuje się na: spory gospodarcze, rozwodowe i separacyjne, pracownicze, o podział majątku, o dział spadku, dotyczące opieki nad dziećmi ochrony dóbr osobistych, nieruchomości, prac budowlanych.
8. [[MoscickaSporyNaSzybkiejSciezce A. Mościcka, Spory na szybkiej ścieżce]], Gazeta Prawna z 29.8.2005 r..
Usunięte:
Oprócz ogólnej reguły określającej zakres spraw, które mogą być skierowane do mediacji ({{pu przepis="art. 10 KPC"}}), ustawa zawiera kilka szczegółowych rozwiązań dotyczących zastosowania mediacji w sprawach rodzinnych i opiekuńczych. O ile niedopuszczalne jest zawarcie ugody w sprawach o rozwód i o separację, to jednak w tych sprawach sąd może skierować strony do mediacji celem pojednania małżonków – jeżeli istnieją widoki na utrzymanie małżeństwa ({{pu przepis="art. 436 KPC"}}), lub w celu ugodowego załatwienia spornych kwestii dotyczących zaspokojenia potrzeb rodziny, alimentów, sposobu sprawowania władzy rodzicielskiej, kontaktów z dzieckiem oraz spraw majątkowych podlegających rozstrzygnięciu w wyroku orzekającym rozwód lub separację ({{pu przepis="art. 445(2) KPC"}}). Poza tym mediacja może być stosowana w sprawach opiekuńczych, a jej przedmiotem jest sposób wykonywania władzy rodzicielskiej ({{pu przepis="art. 570(2) KPC"}}).
Spośród spraw mogących być przedmiotem mediacji najczęściej wskazuje się na: spory gospodarcze, rozwodowe i separacyjne, pracownicze, o podział majątku, o dział spadku, dotyczące opieki nad dziećmi ochrony dóbr osobistych, nieruchomości, prac budowlanych.
8. [[MoscickaSporyNaSzybkiejSciezce A. Mościcka, Spory na szybkiej ścieżce]], Gazeta Prawna z 29.8.2005 r.,
Dodane:
Z przepisów Kodeksu postępowania cywilnego można wyprowadzić wniosek, że zawarcie [[UgodaMediacyjna ugody]] przed mediatorem jest możliwe, gdy spór dotyczy [[SprawaCywilna sprawy cywilnej]] ({{pu przepis="art. 1 KPC"}}), w której dopuszczalne jest zawarcie [[UgodaCywilnoprawna ugody]], tzn. występuje tak zwana zdatność ugodowa ({{pu przepis="art. 10 KPC"}}), a ponadto sprawa podlega rozpoznaniu wyłącznie przez sądy powszechne ({{pu przepis="art. 2 KPC"}}).
Do [[Mediacja mediacji]] nie kwalifikują się sprawy, które nie należą do [[DrogaSadowa drogi sądowej]] ({{pu przepis="art. 2 KPC"}}) lub są wyłączone z zakresu jurysdykcji krajowej sądów polskich ({{pu przepis="art. 1099 i nast. KPC"}}).
W drodze [[Mediacja mediacji]] można rozstrzygać wszelkie [[SprawaCywilna sprawy cywilne]], jeśli prawo dopuszcza w takich przypadkach zawarcie [[UgodaCywilnoprawna ugody]] przed sądem. Mogą to być zarówno sprawy majątkowe, jak i niemajątkowe, sprawy podlegające rozpoznaniu w procesie, jak i w postępowaniu nieprocesowym, sprawy o zasądzenie, jak i o ukształtowanie albo ustalenie [[StosunekPrawny stosunku prawnego]] lub prawa, a także spory cywilnoprawne, mające źródło w stosunkach kontraktowych, jak i wynikające z czynów niedozwolonych, czy bezpodstawnego wzbogacenia. Pomimo szerokiego zakresu dopuszczalności zawarcia [[UgodaCywilnoprawna ugody]], nie jest on nieograniczony. Strony nie mogą zawrzeć [[UgodaCywilnoprawna ugody]] w sprawach, w których nie można dysponować własnymi prawami lub określać zaistnienia [[StosunekPrawny stosunku prawnego]]. Zakaz samodzielnego dysponowania swoimi prawami przez strony w drodze [[UgodaCywilnoprawna ugody]] może wynikać z [[PrawoMaterialne prawa materialnego]] lub natury [[StosunekPrawny stosunku prawnego]] (np. odnośnie unieważnienia małżeństwa, rozwodu, separacji, ustalenia pochodzenia dziecka, spraw o ubezwłasnowolnienie, uznania za zmarłego lub stwierdzenia zgonu, stwierdzenia nabycia spadku) bądź z wyraźnych ograniczeń [[PrawoProcesowe prawa procesowego]] (np. w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych – {{pu przepis="art. 477(12) KPC"}}, w sprawach o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone – {{pu przepis="art. 479(41) zd. 2 KPC"}}). Ponadto przedmiotem [[UgodaCywilnoprawna ugody]] nie mogą być prawa niezbywalne (np. osobiste).
Do [[Mediacja mediacji]] nie kwalifikują się sprawy, które nie należą do [[DrogaSadowa drogi sądowej]] ({{pu przepis="art. 2 KPC"}}) lub są wyłączone z zakresu jurysdykcji krajowej sądów polskich ({{pu przepis="art. 1099 i nast. KPC"}}).
W drodze [[Mediacja mediacji]] można rozstrzygać wszelkie [[SprawaCywilna sprawy cywilne]], jeśli prawo dopuszcza w takich przypadkach zawarcie [[UgodaCywilnoprawna ugody]] przed sądem. Mogą to być zarówno sprawy majątkowe, jak i niemajątkowe, sprawy podlegające rozpoznaniu w procesie, jak i w postępowaniu nieprocesowym, sprawy o zasądzenie, jak i o ukształtowanie albo ustalenie [[StosunekPrawny stosunku prawnego]] lub prawa, a także spory cywilnoprawne, mające źródło w stosunkach kontraktowych, jak i wynikające z czynów niedozwolonych, czy bezpodstawnego wzbogacenia. Pomimo szerokiego zakresu dopuszczalności zawarcia [[UgodaCywilnoprawna ugody]], nie jest on nieograniczony. Strony nie mogą zawrzeć [[UgodaCywilnoprawna ugody]] w sprawach, w których nie można dysponować własnymi prawami lub określać zaistnienia [[StosunekPrawny stosunku prawnego]]. Zakaz samodzielnego dysponowania swoimi prawami przez strony w drodze [[UgodaCywilnoprawna ugody]] może wynikać z [[PrawoMaterialne prawa materialnego]] lub natury [[StosunekPrawny stosunku prawnego]] (np. odnośnie unieważnienia małżeństwa, rozwodu, separacji, ustalenia pochodzenia dziecka, spraw o ubezwłasnowolnienie, uznania za zmarłego lub stwierdzenia zgonu, stwierdzenia nabycia spadku) bądź z wyraźnych ograniczeń [[PrawoProcesowe prawa procesowego]] (np. w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych – {{pu przepis="art. 477(12) KPC"}}, w sprawach o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone – {{pu przepis="art. 479(41) zd. 2 KPC"}}). Ponadto przedmiotem [[UgodaCywilnoprawna ugody]] nie mogą być prawa niezbywalne (np. osobiste).
Usunięte:
Do mediacji nie kwalifikują się sprawy, które nie należą do drogi sądowej ({{pu przepis="art. 2 KPC"}}) lub są wyłączone z zakresu jurysdykcji krajowej sądów polskich ({{pu przepis="art. 1099 i nast. KPC"}}).
W drodze mediacji można rozstrzygać wszelkie sprawy cywilne, jeśli prawo dopuszcza w takich przypadkach zawarcie ugody przed sądem. Mogą to być zarówno sprawy majątkowe, jak i niemajątkowe, sprawy podlegające rozpoznaniu w procesie, jak i w postępowaniu nieprocesowym, sprawy o zasądzenie, jak i o ukształtowanie albo ustalenie stosunku prawnego lub prawa, a także spory cywilnoprawne, mające źródło w stosunkach kontraktowych, jak i wynikające z czynów niedozwolonych, czy bezpodstawnego wzbogacenia. Pomimo szerokiego zakresu dopuszczalności zawarcia ugody, nie jest on nieograniczony. Strony nie mogą zawrzeć ugody w sprawach, w których nie można dysponować własnymi prawami lub określać zaistnienia stosunku prawnego. Zakaz samodzielnego dysponowania swoimi prawami przez strony w drodze ugody może wynikać z prawa materialnego lub natury stosunku prawnego (np. odnośnie unieważnienia małżeństwa, rozwodu, separacji, ustalenia pochodzenia dziecka, spraw o ubezwłasnowolnienie, uznania za zmarłego lub stwierdzenia zgonu, stwierdzenia nabycia spadku) bądź z wyraźnych ograniczeń prawa procesowego (np. w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych – {{pu przepis="art. 477(12) KPC"}}, w sprawach o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone – {{pu przepis="art. 479(41) zd. 2 KPC"}}). Ponadto przedmiotem ugody nie mogą być prawa niezbywalne (np. osobiste) .
Dodane:
W celu umożliwienia stronom [[StosunekCywilnoprawny stosunku cywilnoprawnego]] jak najszerszego korzystania z [[Mediacja mediacji]] przyjęto, iż w drodze [[Mediacja mediacji]] będą mogły być rozstrzygane wszelkie [[SprawaCywilna sprawy cywilne]], które mogą być rozstrzygnięte w drodze [[UgodaCywilnoprawna ugody]] zawartej przed sądem ({{pu przepis="art. 10 KPC"}}). Powyższy przepis nakłada na sąd obowiązek realizacji zasady ugodowego załatwiania sporów, zakładając, że jest ono najkorzystniejszym rozwiązaniem dla stron.
Usunięte:
Dodane:
1. [[MorekMediacjaIArbitrazKomentarz R. Morek, Mediacja i arbitraż art. 183(1) -183(15), 1154-1217 KPC. Komentarz]], Warszawa 2006,
Usunięte:
Dodane:
7. [[UsowiczMediacjeZeSkazaPrawnaGazetaPrawna2006 E. Usowicz, Mediacje ze skazą prawną]], Gazeta Prawna z 23.3.2006 r.,
8. [[MoscickaSporyNaSzybkiejSciezce A. Mościcka, Spory na szybkiej ścieżce]], Gazeta Prawna z 29.8.2005 r.,
8. [[MoscickaSporyNaSzybkiejSciezce A. Mościcka, Spory na szybkiej ścieżce]], Gazeta Prawna z 29.8.2005 r.,
Usunięte:
Dodane:
7. [[UsowiczMediacjeZeSkazaPrawnaGazetaPrawna2006 E. Usowicz, Mediacje ze skazą prawną]], Gazeta Prawna z 23.3.2006 r.
Usunięte:
Dodane:
7. [[UsowiczE. Usowicz, Mediacje ze skazą prawną, GP z 23.3.2006 r.
Dodane:
4. [[TurekMoP2005 J. Turek, Ugoda w procesie cywilnym]], MoP 2005, nr 21,
Usunięte:
Dodane:
5. [[MorekEP2006 R. Morek, Mediacja w przepisach o postępowaniu cywilnym, karnym, w sprawach nieletnich oraz przed sądami administracyjnymi – zasadnicze podobieństwa i różnice]], Dodatek do EP 2006, nr 11,
6. [[JacynaMediacjaSzansaDlaAdwokaturyMoP2001 J. Jacyna, Mediacja – szansa dla adwokatury]], MoP 2001, nr 3,
6. [[JacynaMediacjaSzansaDlaAdwokaturyMoP2001 J. Jacyna, Mediacja – szansa dla adwokatury]], MoP 2001, nr 3,
Dodane:
4. [[TurekUgodaWProcesieCywilnymMoP2005 J. Turek, Ugoda w procesie cywilnym]], MoP 2005, nr 21,
Usunięte:
Dodane:
3. [[GalkaLepiejMediowacNizSieSadzic P. Gałka, Lepiej mediować, niż się sądzić]], Rzeczpospolita z 7.12.2005 r.,
4. [[TurekUgodaWProcesieCywilnym J. Turek, Ugoda w procesie cywilnym]], MoP 2005, nr 21,
4. [[TurekUgodaWProcesieCywilnym J. Turek, Ugoda w procesie cywilnym]], MoP 2005, nr 21,
Usunięte:
Dodane:
3. [[GalkaLepiejMediowacNizSieSadzic P. Gałka, Lepiej mediować, niż się sądzić]], Rzeczpospolita z 7.12.2005 r.
Usunięte:
Dodane:
3. P. Gałka, Lepiej mediować, niż się sądzić, Rzp. z 7.12.2005 r.
Dodane:
2. [[GojskaHurynMediacjaWRozwiazywaniuKonfliktowRodzinnych A. Gójska, V. Huryn, Mediacja w rozwiązywaniu konfliktów rodzinnych]], Warszawa 2007,
Usunięte:
Dodane:
1. [[MorekMediacjaIArbitrazKomentarz R. Morek, Mediacja i arbitraż (art. 183(1) -183(15), 1154-1217 KPC). Komentarz]], Warszawa 2006,
2. [[Gojska/HurynMediacjaWRozwiazywaniuKonfliktowRodzinnych A. Gójska, V. Huryn, Mediacja w rozwiązywaniu konfliktów rodzinnych, Warszawa 2007, s. 287
2. [[Gojska/HurynMediacjaWRozwiazywaniuKonfliktowRodzinnych A. Gójska, V. Huryn, Mediacja w rozwiązywaniu konfliktów rodzinnych, Warszawa 2007, s. 287
Usunięte:
Dodane:
1. [[MorekMediacjaIArbitrazKomentarz R. Morek, Mediacja i arbitraż (art. 183(1) -183(15) , 1154-1217 KPC). Komentarz]], Warszawa 2006,
Usunięte:
Dodane:
((1)) Litaratura
1. [[MorekMediacjaIArbitrazKomentarz R. Morek, Mediacja i arbitraż (art. 183(1)-183(15), 1154-1217 KPC). Komentarz]], Warszawa 2006,
1. [[MorekMediacjaIArbitrazKomentarz R. Morek, Mediacja i arbitraż (art. 183(1)-183(15), 1154-1217 KPC). Komentarz]], Warszawa 2006,
Wersja [6504]
Czas edycji: 2009-02-07 08:30:38. Autor: MarcinKrzymuski [link na stronę SprawaCywilna]Dodane:
W celu umożliwienia stronom stosunku cywilnoprawnego jak najszerszego korzystania z mediacji przyjęto, iż w drodze mediacji będą mogły być rozstrzygane wszelkie [[SprawaCywilna sprawy cywilne]], które mogą być rozstrzygnięte w drodze ugody zawartej przed sądem ({{pu przepis="art. 10 KPC"}}). Powyższy przepis nakłada na sąd obowiązek realizacji zasady ugodowego załatwiania sporów, zakładając, że jest ono najkorzystniejszym rozwiązaniem dla stron.
Usunięte:
Dodane:
Oprócz ogólnej reguły określającej zakres spraw, które mogą być skierowane do mediacji ({{pu przepis="art. 10 KPC"}}), ustawa zawiera kilka szczegółowych rozwiązań dotyczących zastosowania mediacji w sprawach rodzinnych i opiekuńczych. O ile niedopuszczalne jest zawarcie ugody w sprawach o rozwód i o separację, to jednak w tych sprawach sąd może skierować strony do mediacji celem pojednania małżonków – jeżeli istnieją widoki na utrzymanie małżeństwa ({{pu przepis="art. 436 KPC"}}), lub w celu ugodowego załatwienia spornych kwestii dotyczących zaspokojenia potrzeb rodziny, alimentów, sposobu sprawowania władzy rodzicielskiej, kontaktów z dzieckiem oraz spraw majątkowych podlegających rozstrzygnięciu w wyroku orzekającym rozwód lub separację ({{pu przepis="art. 445(2) KPC"}}). Poza tym mediacja może być stosowana w sprawach opiekuńczych, a jej przedmiotem jest sposób wykonywania władzy rodzicielskiej ({{pu przepis="art. 570(2) KPC"}}).
Usunięte:
Dodane:
==dopuszczalność zawarcia ugody mediacyjnej==
Dodane:
Z przepisów Kodeksu postępowania cywilnego można wyprowadzić wniosek, że zawarcie ugody przed mediatorem jest możliwe, gdy spór dotyczy [[SprawaCywilna sprawy cywilnej]] ({{pu przepis="art. 1 KPC"}}), w której dopuszczalne jest zawarcie ugody, tzn. występuje tak zwana zdatność ugodowa ({{pu przepis="art. 10 KPC"}}), a ponadto sprawa podlega rozpoznaniu wyłącznie przez sądy powszechne ({{pu przepis="art. 2 KPC"}}).
Do mediacji nie kwalifikują się sprawy, które nie należą do drogi sądowej ({{pu przepis="art. 2 KPC"}}) lub są wyłączone z zakresu jurysdykcji krajowej sądów polskich ({{pu przepis="art. 1099 i nast. KPC"}}).
((1)) Zdatność ugodowa
W drodze mediacji można rozstrzygać wszelkie sprawy cywilne, jeśli prawo dopuszcza w takich przypadkach zawarcie ugody przed sądem. Mogą to być zarówno sprawy majątkowe, jak i niemajątkowe, sprawy podlegające rozpoznaniu w procesie, jak i w postępowaniu nieprocesowym, sprawy o zasądzenie, jak i o ukształtowanie albo ustalenie stosunku prawnego lub prawa, a także spory cywilnoprawne, mające źródło w stosunkach kontraktowych, jak i wynikające z czynów niedozwolonych, czy bezpodstawnego wzbogacenia. Pomimo szerokiego zakresu dopuszczalności zawarcia ugody, nie jest on nieograniczony. Strony nie mogą zawrzeć ugody w sprawach, w których nie można dysponować własnymi prawami lub określać zaistnienia stosunku prawnego. Zakaz samodzielnego dysponowania swoimi prawami przez strony w drodze ugody może wynikać z prawa materialnego lub natury stosunku prawnego (np. odnośnie unieważnienia małżeństwa, rozwodu, separacji, ustalenia pochodzenia dziecka, spraw o ubezwłasnowolnienie, uznania za zmarłego lub stwierdzenia zgonu, stwierdzenia nabycia spadku) bądź z wyraźnych ograniczeń prawa procesowego (np. w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych – {{pu przepis="art. 477(12) KPC"}}, w sprawach o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone – {{pu przepis="art. 479(41) zd. 2 KPC"}}). Ponadto przedmiotem ugody nie mogą być prawa niezbywalne (np. osobiste) .
((1)) Wyłączenie możliwości sądowego skierowania stron do mediacji
Ustawodawca wyłączył możliwość sądowego skierowania stron do mediacji w sprawach rozpoznawanych w postępowaniu nakazowym, upominawczym i uproszczonym ({{pu przepis="art. 183(8) § 4 KPC"}}). O ile w odniesieniu do postępowania nakazowego i upominawczego rzeczywiście zgodzić się można, że wyłączenie jest uzasadnione ich szczególnym charakterem, identyczne traktowanie spraw rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym wydaje się niezasadne. Przeważająca część spraw rozpoznawanych w tym trybie to sprawy wynikające ze stosunków umownych, gdzie wartość przedmiotu sporu nie przekracza 10.000 zł ({{pu przepis="art. 505(1) KPC"}}). Bez wątpienia wiele z nich mogłoby z powodzeniem zostać rozwiązanych właśnie w drodze mediacji. Przykładem obligatoryjnej mediacji w sprawach o nieznacznej wartości jest prawo niemieckie. Warto zwrócić uwagę na ostatni projekt zmian do Kodeksu postępowania cywilnego proponowany przez rząd, który przewiduje możliwość zastosowania mediacji również w postępowaniu upominawczym i uproszczonym .
((1)) Sprawy rodzinne i opiekuńcze
Oprócz ogólnej reguły określającej zakres spraw, które mogą być skierowane do mediacji ({{pu przepis="art. 10 KPC"}}), ustawa zawiera kilka szczegółowych rozwiązań dotyczących zastosowania mediacji w sprawach rodzinnych i opiekuńczych. O ile niedopuszczalne jest zawarcie ugody w sprawach o rozwód i o separację, to jednak w tych sprawach sąd może skierować strony do mediacji celem pojednania małżonków – jeżeli istnieją widoki na utrzymanie małżeństwa (art. 436 § 1 i {{pu przepis="§ 2 KPC"}}), lub w celu ugodowego załatwienia spornych kwestii dotyczących zaspokojenia potrzeb rodziny, alimentów, sposobu sprawowania władzy rodzicielskiej, kontaktów z dzieckiem oraz spraw majątkowych podlegających rozstrzygnięciu w wyroku orzekającym rozwód lub separację ({{pu przepis="art. 445(2) KPC"}}). Poza tym mediacja może być stosowana w sprawach opiekuńczych, a jej przedmiotem jest sposób wykonywania władzy rodzicielskiej ({{pu przepis="art. 5702 KPC"}}).
((1)) Najczęstsze zastosowanie
Spośród spraw mogących być przedmiotem mediacji najczęściej wskazuje się na: spory gospodarcze, rozwodowe i separacyjne, pracownicze, o podział majątku, o dział spadku, dotyczące opieki nad dziećmi ochrony dóbr osobistych, nieruchomości, prac budowlanych.
----
CategoryMediacjaWSprawachCywilnych
Do mediacji nie kwalifikują się sprawy, które nie należą do drogi sądowej ({{pu przepis="art. 2 KPC"}}) lub są wyłączone z zakresu jurysdykcji krajowej sądów polskich ({{pu przepis="art. 1099 i nast. KPC"}}).
((1)) Zdatność ugodowa
W drodze mediacji można rozstrzygać wszelkie sprawy cywilne, jeśli prawo dopuszcza w takich przypadkach zawarcie ugody przed sądem. Mogą to być zarówno sprawy majątkowe, jak i niemajątkowe, sprawy podlegające rozpoznaniu w procesie, jak i w postępowaniu nieprocesowym, sprawy o zasądzenie, jak i o ukształtowanie albo ustalenie stosunku prawnego lub prawa, a także spory cywilnoprawne, mające źródło w stosunkach kontraktowych, jak i wynikające z czynów niedozwolonych, czy bezpodstawnego wzbogacenia. Pomimo szerokiego zakresu dopuszczalności zawarcia ugody, nie jest on nieograniczony. Strony nie mogą zawrzeć ugody w sprawach, w których nie można dysponować własnymi prawami lub określać zaistnienia stosunku prawnego. Zakaz samodzielnego dysponowania swoimi prawami przez strony w drodze ugody może wynikać z prawa materialnego lub natury stosunku prawnego (np. odnośnie unieważnienia małżeństwa, rozwodu, separacji, ustalenia pochodzenia dziecka, spraw o ubezwłasnowolnienie, uznania za zmarłego lub stwierdzenia zgonu, stwierdzenia nabycia spadku) bądź z wyraźnych ograniczeń prawa procesowego (np. w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych – {{pu przepis="art. 477(12) KPC"}}, w sprawach o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone – {{pu przepis="art. 479(41) zd. 2 KPC"}}). Ponadto przedmiotem ugody nie mogą być prawa niezbywalne (np. osobiste) .
((1)) Wyłączenie możliwości sądowego skierowania stron do mediacji
Ustawodawca wyłączył możliwość sądowego skierowania stron do mediacji w sprawach rozpoznawanych w postępowaniu nakazowym, upominawczym i uproszczonym ({{pu przepis="art. 183(8) § 4 KPC"}}). O ile w odniesieniu do postępowania nakazowego i upominawczego rzeczywiście zgodzić się można, że wyłączenie jest uzasadnione ich szczególnym charakterem, identyczne traktowanie spraw rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym wydaje się niezasadne. Przeważająca część spraw rozpoznawanych w tym trybie to sprawy wynikające ze stosunków umownych, gdzie wartość przedmiotu sporu nie przekracza 10.000 zł ({{pu przepis="art. 505(1) KPC"}}). Bez wątpienia wiele z nich mogłoby z powodzeniem zostać rozwiązanych właśnie w drodze mediacji. Przykładem obligatoryjnej mediacji w sprawach o nieznacznej wartości jest prawo niemieckie. Warto zwrócić uwagę na ostatni projekt zmian do Kodeksu postępowania cywilnego proponowany przez rząd, który przewiduje możliwość zastosowania mediacji również w postępowaniu upominawczym i uproszczonym .
((1)) Sprawy rodzinne i opiekuńcze
Oprócz ogólnej reguły określającej zakres spraw, które mogą być skierowane do mediacji ({{pu przepis="art. 10 KPC"}}), ustawa zawiera kilka szczegółowych rozwiązań dotyczących zastosowania mediacji w sprawach rodzinnych i opiekuńczych. O ile niedopuszczalne jest zawarcie ugody w sprawach o rozwód i o separację, to jednak w tych sprawach sąd może skierować strony do mediacji celem pojednania małżonków – jeżeli istnieją widoki na utrzymanie małżeństwa (art. 436 § 1 i {{pu przepis="§ 2 KPC"}}), lub w celu ugodowego załatwienia spornych kwestii dotyczących zaspokojenia potrzeb rodziny, alimentów, sposobu sprawowania władzy rodzicielskiej, kontaktów z dzieckiem oraz spraw majątkowych podlegających rozstrzygnięciu w wyroku orzekającym rozwód lub separację ({{pu przepis="art. 445(2) KPC"}}). Poza tym mediacja może być stosowana w sprawach opiekuńczych, a jej przedmiotem jest sposób wykonywania władzy rodzicielskiej ({{pu przepis="art. 5702 KPC"}}).
((1)) Najczęstsze zastosowanie
Spośród spraw mogących być przedmiotem mediacji najczęściej wskazuje się na: spory gospodarcze, rozwodowe i separacyjne, pracownicze, o podział majątku, o dział spadku, dotyczące opieki nad dziećmi ochrony dóbr osobistych, nieruchomości, prac budowlanych.
----
CategoryMediacjaWSprawachCywilnych
Usunięte:
W {{pu przepis="art. 1 KPC"}} ustawodawca zdefiniował sprawy cywilne jako sprawy z zakresu prawa cywilnego, rodzinnego i opiekuńczego oraz prawa pracy, jak również jako sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych oraz inne sprawy, do których przepisy Kodeksu postępowania cywilnego stosuje się z mocy ustaw szczególnych. Dodatkowo, na mocy wyroku Trybunału Konstytucyjnego definicja „sprawy cywilnej” została poszerzona o roszczenia dotyczące zobowiązań pieniężnych, których źródło stanowi decyzja administracyjna.
Do mediacji nie kwalifikują się sprawy, które nie należą do drogi sądowej ({{pu przepis="art. 2 KPC"}}) lub są wyłączone z zakresu jurysdykcji krajowej sądów polskich ({{pu przepis="art. 1099 i nast. KPC"}}).
W drodze mediacji można rozstrzygać wszelkie sprawy cywilne, jeśli prawo dopuszcza w takich przypadkach zawarcie ugody przed sądem. Mogą to być zarówno sprawy majątkowe, jak i niemajątkowe, sprawy podlegające rozpoznaniu w procesie, jak i w postępowaniu nieprocesowym, sprawy o zasądzenie, jak i o ukształtowanie albo ustalenie stosunku prawnego lub prawa, a także spory cywilnoprawne, mające źródło w stosunkach kontraktowych, jak i wynikające z czynów niedozwolonych, czy bezpodstawnego wzbogacenia . Pomimo szerokiego zakresu dopuszczalności zawarcia ugody, nie jest on nieograniczony. Strony nie mogą zawrzeć ugody w sprawach, w których nie można dysponować własnymi prawami lub określać zaistnienia stosunku prawnego . Zakaz samodzielnego dysponowania swoimi prawami przez strony w drodze ugody może wynikać z prawa materialnego lub natury stosunku prawnego (np. odnośnie unieważnienia małżeństwa, rozwodu, separacji, ustalenia pochodzenia dziecka, spraw o ubezwłasnowolnienie, uznania za zmarłego lub stwierdzenia zgonu, stwierdzenia nabycia spadku) bądź z wyraźnych ograniczeń prawa procesowego (np. w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych – {{pu przepis="art. 47712 KPC"}}, w sprawach o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone – {{pu przepis="art. 47941 zd. 2 KPC"}}) . Ponadto przedmiotem ugody nie mogą być prawa niezbywalne (np. osobiste) .
Ustawodawca wyłączył możliwość sądowego skierowania stron do mediacji w sprawach rozpoznawanych w postępowaniu nakazowym, upominawczym i uproszczonym ({{pu przepis="art. 1838 § 4 KPC"}}). O ile w odniesieniu do postępowania nakazowego i upominawczego rzeczywiście zgodzić się można, że wyłączenie jest uzasadnione ich szczególnym charakterem , identyczne traktowanie spraw rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym wydaje się niezasadne . Przeważająca część spraw rozpoznawanych w tym trybie to sprawy wynikające ze stosunków umownych, gdzie wartość przedmiotu sporu nie przekracza 10.000 zł ({{pu przepis="art. 5051 KPC"}}). Bez wątpienia wiele z nich mogłoby z powodzeniem zostać rozwiązanych właśnie w drodze mediacji. Przykładem obligatoryjnej mediacji w sprawach o nieznacznej wartości jest prawo niemieckie . Warto zwrócić uwagę na ostatni projekt zmian do Kodeksu postępowania cywilnego proponowany przez rząd, który przewiduje możliwość zastosowania mediacji również w postępowaniu upominawczym i uproszczonym .
Oprócz ogólnej reguły określającej zakres spraw, które mogą być skierowane do mediacji ({{pu przepis="art. 10 KPC"}}), ustawa zawiera kilka szczegółowych rozwiązań dotyczących zastosowania mediacji w sprawach rodzinnych i opiekuńczych. O ile niedopuszczalne jest zawarcie ugody w sprawach o rozwód i o separację, to jednak w tych sprawach sąd może skierować strony do mediacji celem pojednania małżonków – jeżeli istnieją widoki na utrzymanie małżeństwa (art. 436 § 1 i {{pu przepis="§ 2 KPC"}}), lub w celu ugodowego załatwienia spornych kwestii dotyczących zaspokojenia potrzeb rodziny, alimentów, sposobu sprawowania władzy rodzicielskiej, kontaktów z dzieckiem oraz spraw majątkowych podlegających rozstrzygnięciu w wyroku orzekającym rozwód lub separację ({{pu przepis="art. 4452 KPC"}}). Poza tym mediacja może być stosowana w sprawach opiekuńczych, a jej przedmiotem jest sposób wykonywania władzy rodzicielskiej ({{pu przepis="art. 5702 KPC"}}).
Spośród spraw mogących być przedmiotem mediacji najczęściej wskazuje się na: spory gospodarcze, rozwodowe i separacyjne, pracownicze, o podział majątku, o dział spadku, dotyczące opieki nad dziećmi ochrony dóbr osobistych, nieruchomości, prac budowlanych.
