Alle Kategorien:
 Baza informacji o EUWT
 Komentarze nt. EUWT
 Bibliografia EUWT
 Orzecznictwo dotyczące EUWT
 Prawo o EUWT
  E U W T Zagadnienia Ogolne
  E U W T Zagadnienia Prakt...
  Gospodarka Komunalna
  Gospodarka Przestrzenna
  Miedzynarodowe Prawo Admi...
  Zwiazek Celowy

Wersja [12796]

To jest stara wersja KowalewskiPrawoAsekuracyjne2010 utworzona przez MarcinKrzymuski, 2010-11-03 16:02:55.

 

Lit.: Kowalewski, Prawo Asekuracyjne, 2010


autor: Eugeniusz Kowalewski
tytuł: Najem pojazdu zastępczego a odszkodowanie z tytułu wypadku komunikacyjnego
czasopismo: Prawo Asekuracyjne
rocznik: 2010
zeszyt: 3
strony: 3-13
dostępność: skan
cytowane przepisy:
  • art. 362 KC
    art. 362 KC
    Jeżeli poszkodowany przyczynił się do powstania lub zwiększenia szkody, obowiązek jej naprawienia ulega odpowiedniemu zmniejszeniu stosownie do okoliczności, a zwłaszcza do stopnia winy obu stron.
    , art. 826 KC
    art. 826 KC
    § 1. W razie zajścia wypadku ubezpieczający obowiązany jest użyć dostępnych mu środków w celu ratowania przedmiotu ubezpieczenia oraz zapobieżenia szkodzie lub zmniejszenia jej rozmiarów.
    § 2. Umowa ubezpieczenia lub ogólne warunki ubezpieczenia mogą przewidywać, że w razie zajścia wypadku ubezpieczający obowiązany jest zabezpieczyć możność dochodzenia roszczeń odszkodowawczych wobec osób odpowiedzialnych za szkodę.
    § 3. Jeżeli ubezpieczający umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa nie zastosował środków określonych w § 1, ubezpieczyciel jest wolny od odpowiedzialności za szkody powstałe z tego powodu.
    § 4. Ubezpieczyciel obowiązany jest, w granicach sumy ubezpieczenia, zwrócić koszty wynikłe z zastosowania środków, o których mowa w § 1, jeżeli środki te były celowe, chociażby okazały się bezskuteczne. Umowa lub ogólne warunki ubezpieczenia mogą zawierać postanowienia korzystniejsze dla ubezpieczającego.
    § 5. W razie ubezpieczenia na cudzy rachunek przepisy paragrafów poprzedzających stosuje się również do ubezpieczonego.
    ,
  • art. 60 USN
    art. 60 USN
    § 1. Jeżeli w orzecznictwie sądów powszechnych, sądów wojskowych lub Sądu Najwyższego ujawnią się rozbieżności w wykładni prawa, Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego może przedstawić wniosek o ich rozstrzygnięcie Sądowi Najwyższemu w składzie siedmiu sędziów lub innym odpowiednim składzie.
    § 2. Z wnioskiem, o którym mowa w § 1, mogą wystąpić również Rzecznik Praw Obywatelskich i Prokurator Generalny oraz, w zakresie swojej właściwości, Rzecznik Praw Dziecka, Przewodniczący Komisji Nadzoru Finansowego i Rzecznik Ubezpieczonych.
    , art. 22 USN
    art. 22 USN
    § 1. Do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego Sądu Najwyższego może być powołany ten, kto:
    1) ma obywatelstwo polskie i korzysta z pełni praw cywilnych i publicznych;
    2) jest nieskazitelnego charakteru;
    3) ukończył wyższe studia prawnicze w Polsce i uzyskał tytuł magistra lub zagraniczne uznane w Polsce;
    4) wyróżnia się wysokim poziomem wiedzy prawniczej;
    5) jest zdolny, ze względu na stan zdrowia, do pełnienia obowiązków sędziego;
    6) ma co najmniej dziesięcioletni staż pracy na stanowisku sędziego, prokuratora, prezesa, wiceprezesa, starszego radcy lub radcy Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo wykonywania w Polsce zawodu adwokata, radcy prawnego lub notariusza.
    § 2. Wymagania, o których mowa w § 1 pkt 6, nie dotyczą osoby, która pracowała w polskiej szkole wyższej, w Polskiej Akademii Nauk, w instytucie naukowo-badawczym lub innej placówce naukowej, mając tytuł naukowy profesora albo stopień naukowy doktora habilitowanego nauk prawnych.
  • § 249 BGB

streszczenie:
Tematem opracowania jest zasadność roszczeń poszkodowanych o zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego. Autor analizuje kwestie z tym związane, m.in. czy koszty stanowią normalne następstwo czynu sprawcy, czy mogą być składnikiem należnego odszkodowania, jaki okres najmu wchodzi w rachubę, na ile zasadne byłoby odliczenie - od należnego w tym zakresie odszkodowania - kwot zaoszczędzonych przez poszkodowanego.
Omawiane problemy są ujęte na tle standardów odszkodowawczych obowiązujących w innych krajach, z uwzględnieniem praktyki ubezpieczeniowej i orzecznictwa w wybranych krajach: Niemcy, Francja, Wielka Brytania oraz Stany Zjednoczone i Kanada. Następnie autor analizuje poglądy polskiej doktryny, dochodząc do wniosku, że brak jest wyraźnego i jednoznacznego stanowiska w kwestii zaliczenia kosztów najmu samochodu zastępczego do elementów szkody podlegającej naprawieniu. Autor przedstawia także stanowisko orzecznictwa Sądu Najwyższego, stwierdzając, że z analizowanych orzeczeń nie wynika ogólna teza o dopuszczalności zaliczenia do szkody kosztów najmu pojazdu zastępczego w sytuacji, gdy pojazd był używany do celów prywatnych.
Opracowanie zamykają wnioski końcowe, z których wynika m.in., że orzecznictwo sądowe nie daje podstaw do sformułowania tezy, aby poszkodowanemu, co do zasady, przysługiwało roszczenie o zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego; orzecznictwo taką możliwość dopuszcza na zasadzie wyjątku.
(notka na stronie wydawnictwa)

CategoryLiteraturaPortalu CategoryPCLiteratura CategoryUmowaUbezpieczenia CategoryPrawoAsekuracyjneArtykuly CategoryOdpowiedzialnoscOdszkodowawcza
Na tej stronie nie ma komentarzy