Protokół zmian strony KazusWlasnoscLokali1
Dodane:
W Polsce obowiązują dwa reżimy związane z ustanawianiem własności lokali. Jeden z nich uregulowany został w ustawie o spółdzielniach mieszkaniowych, drugi natomiast w ustawie o własności lokali. W tym kazusie chodzi o ten pierwszy.
Zasady ustanawiania odrębnej własności lokali wg ustawy o własności lokali opisano w skrypcie pt. [[UstanowienieOdrebnejWlasnosciLokalu "Ustanowienie odrębnej własności lokalu w ustawie o własności lokali"]]. W tym miejscu wystarczy stwierdzenie, że z {{pu przepis="art. 7 ust. 2 UWłasnLokali"}} wynika, że **ustanowienie** odrębnej własności lokali wymaga w Polsce **konstytutywnego** wpisu do ksiąg wieczystych. Z uwagi na brak tego wpisu odrębna własność nie **powstała**.
Zasady ustanawiania odrębnej własności lokali wg ustawy o własności lokali opisano w skrypcie pt. [[UstanowienieOdrebnejWlasnosciLokalu "Ustanowienie odrębnej własności lokalu w ustawie o własności lokali"]]. W tym miejscu wystarczy stwierdzenie, że z {{pu przepis="art. 7 ust. 2 UWłasnLokali"}} wynika, że **ustanowienie** odrębnej własności lokali wymaga w Polsce **konstytutywnego** wpisu do ksiąg wieczystych. Z uwagi na brak tego wpisu odrębna własność nie **powstała**.
Usunięte:
Z {{pu przepis="art. 7 ust. 2 UWłasnLokali"}} wynika, że ustanowienie odrębnej własności lokali wymaga w Polsce **konstytutywnego** wpisu do ksiąg wieczystych. Z uwagi na brak tego wpisu odrębna własność nie powstała.
Dodane:
Zasay ustanawiania odrębnej własności lokali wg ustawy o własności lokali opisano w skrypcie pt. [[UstanowienieOdrebnejWlasnosciLokalu "Ustanowienie odrębnej własności lokalu w ustawie o własności lokali"]].
Z {{pu przepis="art. 7 ust. 2 UWłasnLokali"}} wynika, że ustanowienie odrębnej własności lokali wymaga w Polsce **konstytutywnego** wpisu do ksiąg wieczystych. Z uwagi na brak tego wpisu odrębna własność nie powstała.
Z {{pu przepis="art. 7 ust. 2 UWłasnLokali"}} wynika, że ustanowienie odrębnej własności lokali wymaga w Polsce **konstytutywnego** wpisu do ksiąg wieczystych. Z uwagi na brak tego wpisu odrębna własność nie powstała.
Usunięte:
Dodane:
Stosunki między właścicielami lokali polegają regulacji §§ 10 i nast. WEG oraz §§ 741 i nast. BGB (Gemeinschaft).
((2)) Przesłanki ustanowienia odrębnej własności wg WEG
Własność lokalu i współwłasność części wspólnych może być ustanowiona tylko na dwa sposoby:
1) na podstawie umowy między dotychczasowymi współwłaścicielami budynku albo
1) na mocy jednostronnego oświadczenia właściciela budynku, złożonego wobec urzędu ksiąg wieczystych (§ 2 WEG).
Dla swej skuteczności umowa między współwłaścicielami wymaga:
- zgody współwłaścicieli budynku co do ustanowienia prawa oraz
- wpisu do księgi wieczystej (§ 4 I WEG).
Zgoda wymaga zachowania formy przewidzianej dla powzdania (Auflassung), a więc formy notarialnej albo innej formy przewidzianej w §§ 925 i nast. BGB. Ustanowienie prawa odrębnej własności nie może być dokonane ani pod warunkiem ani z zachowaniem terminu.
Zob. [[http://www.kt-texte.de/taris/?root=2129 Taris(R)]]
((2)) Przesłanki ustanowienia odrębnej własności wg WEG
Własność lokalu i współwłasność części wspólnych może być ustanowiona tylko na dwa sposoby:
1) na podstawie umowy między dotychczasowymi współwłaścicielami budynku albo
1) na mocy jednostronnego oświadczenia właściciela budynku, złożonego wobec urzędu ksiąg wieczystych (§ 2 WEG).
Dla swej skuteczności umowa między współwłaścicielami wymaga:
- zgody współwłaścicieli budynku co do ustanowienia prawa oraz
- wpisu do księgi wieczystej (§ 4 I WEG).
Zgoda wymaga zachowania formy przewidzianej dla powzdania (Auflassung), a więc formy notarialnej albo innej formy przewidzianej w §§ 925 i nast. BGB. Ustanowienie prawa odrębnej własności nie może być dokonane ani pod warunkiem ani z zachowaniem terminu.
Zob. [[http://www.kt-texte.de/taris/?root=2129 Taris(R)]]
Usunięte:
Zarząd częścią wspólną uregulowano w §§ 20 i nast. WEG.
Prawo niemieckie pozwala również na ustanowienie instytucji użytkowania dziedzicznego mieszkania (Wohnungserbbaurecht), w sytuacji, gdy grunt, na którym jest wzniesiony budynek, jest przedmiotem prawa dziedzicznego użytkowania (Erbbaurecht), § 30 WEG.
W WEG uregulowano także instytucję Dauerwohnrecht (prawo do nieprzerwanego zamieszkiwania, por. z polskim prawem dożywocia, {{pu przepis="art. 908 KC"}}), § 31 i nast. WEG.
((2)) Przesłanki ustanowienia odrębnej własności
Własność lokalu i współwłasność części wspólnych może by ustanowiona na dwa podstawie:
1) umowy między dotychczasowymi współwłaścicielami budynku albo
1) jednostronnego oświadczenia właściciela budynku wobec urzędu ksiąg wieczystych (§ 2 WEG).
Dla swej skuteczności umowa między współwłaścicielami wymaga zgody zainteresowanych co do ustanowienia prawa oraz wpisu do księgi wieczystej (§ 4 I WEG). Zgoda wymaga zachowania formy przewidzianej dla powzdania (Auflassung), a więc formy notarialnej albo innej formy przewidzianej w §§ 925 i nast. BGB. Ustanowienie prawa odrębnej własności nie może być dokonane ani pod warunkiem ani z zachowaniem terminu.
Zob. [[http://80.237.160.189/taris/?root=2129 Taris(R)]]
Dodane:
CategoryKazusyWlasnoscLokali
Usunięte:
Dodane:
Wg WEG ([[http://www.gesetze-im-internet.de/woeigg/index.html Wohnungseigentumsgesetz]] z 1951 r.) umożliwia ustanowienie tzw. Sondereigentum (Eigentum an räumlich bestimmten Teilen eines Hauses, §§ 2 i 3 WEG). Części wspólne, nie wchodzące w skład danego lokalu stanowią przedmiot współwłasności (Miteigentumsanteil), przy czym jest to współwłasność w częściach ułamkowych (Miteigentum), która jest nierozerwalnie związana z własnością lokalu (§ 6 WEG).
Stosunki między właścicielami lokali polegają regulacji §§ 10 i nast. WEG oraz §§ 741 i nast. BGB (Gemeinschaft). Warto zwrócić uwagę na § 18, zgodnie z którym możliwe jest pozbawienie prawa odrębnej własności lokali.
1) jednostronnego oświadczenia właściciela budynku wobec urzędu ksiąg wieczystych (§ 2 WEG).
Zob. [[http://80.237.160.189/taris/?root=2129 Taris(R)]]
Stosunki między właścicielami lokali polegają regulacji §§ 10 i nast. WEG oraz §§ 741 i nast. BGB (Gemeinschaft). Warto zwrócić uwagę na § 18, zgodnie z którym możliwe jest pozbawienie prawa odrębnej własności lokali.
1) jednostronnego oświadczenia właściciela budynku wobec urzędu ksiąg wieczystych (§ 2 WEG).
Zob. [[http://80.237.160.189/taris/?root=2129 Taris(R)]]
Usunięte:
Stosunki między właścicielami lokali polegają regulacji §§ 10 i nast. WEG oraz §§ 741 i nast. BGB (Gemeinschaft). Warto zwrócić uwagę na § 18, zgodnie z którym możliwe jest pozbawienie prawa własności.
1) podziału (Teilung) czyli jednostronnego oświadczenia właściciela budynku wobec urzędu ksiąg wieczystych (§ 2 WEG).
Zob. [[http://80.237.160.189/taris/?root=2129 Taris(r)]]
Dodane:
((2)) Przesłanki ustanowienia odrębnej własności
Własność lokalu i współwłasność części wspólnych może by ustanowiona na dwa podstawie:
1) umowy między dotychczasowymi współwłaścicielami budynku albo
1) podziału (Teilung) czyli jednostronnego oświadczenia właściciela budynku wobec urzędu ksiąg wieczystych (§ 2 WEG).
((3)) umowa między współwłaścicielami budynku (§ 3 WEG)
Dla swej skuteczności umowa między współwłaścicielami wymaga zgody zainteresowanych co do ustanowienia prawa oraz wpisu do księgi wieczystej (§ 4 I WEG). Zgoda wymaga zachowania formy przewidzianej dla powzdania (Auflassung), a więc formy notarialnej albo innej formy przewidzianej w §§ 925 i nast. BGB. Ustanowienie prawa odrębnej własności nie może być dokonane ani pod warunkiem ani z zachowaniem terminu.
Możliwe jest także zawarcie umowy zobowiązującej do ustanowienia prawa odrębnej własności (§ 4 III WEG), a następnie umowy rozporządzającej. Pierwsza umowa wymaga dla ważności zachowania formy aktu notarialnego (§ 4 III WEG w zw. z art. 311b I BGB).
((3)) oświadczenie właściciela wobec urzędu ksiąg wieczystych (§ 8 WEG)
Jednostronna czynność prawna właściciela budynku (już istniejącego albo takiego, który dopiero zostanie wybudowany) musi polegać na dokonaniu podziału własności gruntu w taki sposób, że z każdym z tych udziałów związane jest prawo odrębnej własności lokalu albo części budynku nie przeznaczonych do zamieszkiwania.
((2)) Wynik
Z powyższego wynika, że nie jest w zasadzie dopuszczalna umowa między ustanawiającym prawo odrębnej własności zbywcą a nie będącym współwłaścicielem nabywcą.
Gdyby A i B byli natomiast współwłaścicielami budynku, wówczas oprócz (tu skutecznie wyrażonej) zgody na ustanowienie prawa odrębnej własności lokalu konieczny byłby jeszcze (konstytutywny) wpis do księgi wieczystej.
Własność lokalu i współwłasność części wspólnych może by ustanowiona na dwa podstawie:
1) umowy między dotychczasowymi współwłaścicielami budynku albo
1) podziału (Teilung) czyli jednostronnego oświadczenia właściciela budynku wobec urzędu ksiąg wieczystych (§ 2 WEG).
((3)) umowa między współwłaścicielami budynku (§ 3 WEG)
Dla swej skuteczności umowa między współwłaścicielami wymaga zgody zainteresowanych co do ustanowienia prawa oraz wpisu do księgi wieczystej (§ 4 I WEG). Zgoda wymaga zachowania formy przewidzianej dla powzdania (Auflassung), a więc formy notarialnej albo innej formy przewidzianej w §§ 925 i nast. BGB. Ustanowienie prawa odrębnej własności nie może być dokonane ani pod warunkiem ani z zachowaniem terminu.
Możliwe jest także zawarcie umowy zobowiązującej do ustanowienia prawa odrębnej własności (§ 4 III WEG), a następnie umowy rozporządzającej. Pierwsza umowa wymaga dla ważności zachowania formy aktu notarialnego (§ 4 III WEG w zw. z art. 311b I BGB).
((3)) oświadczenie właściciela wobec urzędu ksiąg wieczystych (§ 8 WEG)
Jednostronna czynność prawna właściciela budynku (już istniejącego albo takiego, który dopiero zostanie wybudowany) musi polegać na dokonaniu podziału własności gruntu w taki sposób, że z każdym z tych udziałów związane jest prawo odrębnej własności lokalu albo części budynku nie przeznaczonych do zamieszkiwania.
((2)) Wynik
Z powyższego wynika, że nie jest w zasadzie dopuszczalna umowa między ustanawiającym prawo odrębnej własności zbywcą a nie będącym współwłaścicielem nabywcą.
Gdyby A i B byli natomiast współwłaścicielami budynku, wówczas oprócz (tu skutecznie wyrażonej) zgody na ustanowienie prawa odrębnej własności lokalu konieczny byłby jeszcze (konstytutywny) wpis do księgi wieczystej.
Usunięte:
Własność lokalu i współwłasność części wspólnych może by ustanowiona na dwa podstawie:
1) umowy między dotychczasowymi współwłaścicielami budynku albo
1) podziału (Teilung) czyli jednostronnego oświadczenia właściciela budynku wobec urzędu ksiąg wieczystych (§ 2 WEG).
((3)) umowa między współwłaścicielami budynku (§ 3 WEG)
Dla swej skuteczności umowa między współwłaścicielami wymaga zgody zainteresowanych co do ustanowienia prawa oraz wpisu do księgi wieczystej (§ 4 I WEG). Zgoda wymaga zachowania formy przewidzianej dla powzdania (Auflassung), a więc formy notarialnej albo innej formy przewidzianej w §§ 925 i nast. BGB. Ustanowienie prawa odrębnej własności nie może być dokonane ani pod warunkiem ani z zachowaniem terminu.
Możliwe jest także zawarcie umowy zobowiązującej do ustanowienia prawa odrębnej własności (§ 4 III WEG), a następnie umowy rozporządzającej. Pierwsza umowa wymaga dla ważności zachowania formy aktu notarialnego (§ 4 III WEG w zw. z art. 311b I BGB).
((3)) oświadczenie właściciela wobec urzędu ksiąg wieczystych (§ 8 WEG)
Jednostronna czynność prawna właściciela budynku (już istniejącego albo takiego, który dopiero zostanie wybudowany) musi polegać na dokonaniu podziału własności gruntu w taki sposób, że z każdym z tych udziałów związane jest prawo odrębnej własności lokalu albo części budynku nie przeznaczonych do zamieszkiwania.
((2)) Wynik
Z powyższego wynika, że nie jest w zasadzie dopuszczalna umowa między ustanawiającym prawo odrębnej własności zbywcą a nie będącym współwłaścicielem nabywcą.
Gdyby A i B byli natomiast współwłaścicielami budynku, wówczas oprócz (tu skutecznie wyrażonej) zgody na ustanowienie prawa odrębnej własności lokalu konieczny byłby jeszcze (konstytutywny) wpis do księgi wieczystej.
Dodane:
Własność lokalu i współwłasność części wspólnych może by ustanowiona na dwa podstawie:
1) umowy między dotychczasowymi współwłaścicielami budynku albo
1) podziału (Teilung) czyli jednostronnego oświadczenia właściciela budynku wobec urzędu ksiąg wieczystych (§ 2 WEG).
Możliwe jest także zawarcie umowy zobowiązującej do ustanowienia prawa odrębnej własności (§ 4 III WEG), a następnie umowy rozporządzającej. Pierwsza umowa wymaga dla ważności zachowania formy aktu notarialnego (§ 4 III WEG w zw. z art. 311b I BGB).
((1)) Rozwiązanie wg prawa polskiego
Zgodnie z {{pu przepis="art. 7 ust. 2 UWłasnLokali"}} wynika, że ustanowienie odrębnej własności lokali wymaga **konstytutywnego** wpisu do ksiąg wieczystych.
1) umowy między dotychczasowymi współwłaścicielami budynku albo
1) podziału (Teilung) czyli jednostronnego oświadczenia właściciela budynku wobec urzędu ksiąg wieczystych (§ 2 WEG).
Możliwe jest także zawarcie umowy zobowiązującej do ustanowienia prawa odrębnej własności (§ 4 III WEG), a następnie umowy rozporządzającej. Pierwsza umowa wymaga dla ważności zachowania formy aktu notarialnego (§ 4 III WEG w zw. z art. 311b I BGB).
((1)) Rozwiązanie wg prawa polskiego
Zgodnie z {{pu przepis="art. 7 ust. 2 UWłasnLokali"}} wynika, że ustanowienie odrębnej własności lokali wymaga **konstytutywnego** wpisu do ksiąg wieczystych.
Usunięte:
Możliwe jest także zawarcie umowy zobowiązującej do ustanowienia prawa odrębnej własności (§ 4 III WEG). Ta umowa wymaga dla ważności zachowania formy aktu notarialnego (§ 4 III WEG w zw. z art. 311b I BGB).
Dodane:
((1)) Schematy
Zob. [[http://80.237.160.189/taris/?root=2129 Taris(r)]]
Zob. [[http://80.237.160.189/taris/?root=2129 Taris(r)]]
Usunięte:
Zob. WlasnoscLokali
Dodane:
CategoryWlasnoscLokali CategoryKazusyWlasnoscLokali
Usunięte:
Dodane:
==ustanowienie odrębnej własności lokalu w Polsce i w Niemczech==
Wg WEG ([[http://www.gesetze-im-internet.de/woeigg/index.html Wohnungseigentumsgesetz]] z 1951 r.) umożliwia ustanowienie tzw. Sonderigentum (Eigentum an räumlich bestimmten Teilen eines Hauses, §§ 2 i 3 WEG). Części wspólne, nie wchodzące w skład danego lokalu stanowią przedmiot współwłasności (Miteigentumsanteil), przy czym jest to współwłasność w częściach ułamkowych (Miteigentum), która jest nierozerwalnie związana z własnością lokalu (§ 6 WEG).
Wg WEG ([[http://www.gesetze-im-internet.de/woeigg/index.html Wohnungseigentumsgesetz]] z 1951 r.) umożliwia ustanowienie tzw. Sonderigentum (Eigentum an räumlich bestimmten Teilen eines Hauses, §§ 2 i 3 WEG). Części wspólne, nie wchodzące w skład danego lokalu stanowią przedmiot współwłasności (Miteigentumsanteil), przy czym jest to współwłasność w częściach ułamkowych (Miteigentum), która jest nierozerwalnie związana z własnością lokalu (§ 6 WEG).
