Protokół zmian strony KazusSprzedazNr3
Dodane:
//Essentialia negotii// zawartej umowy wskazują na to, że chodzi tu o umowę sprzedaży (zob. UmowaSprzedazy).
Dodatkowo strony mogą poczynić inne ustalenia, które mają wpływ na sposób wykonania umowy (//accidentalia negotii//). W tym wypadku strony ustaliły, iż:
Zgodnie z zasadami obowiązującymi w KC ({{pu przepis="art. 155 § 1 KC"}}) tzn. zasadą tzw. podwójnego skutku umów zobowiązujących do przeniesienia własności, przejście własności na nabywcę następuje //solo consensu// (tzn. czyli z chwilą zawarcia umowy zobowiązującej do przeniesienia własności, takiej jak sprzedaż, darowizna, zamiana), bez potrzeby wydania rzeczy, o ile jednak spełnione są następujące przesłanki:
Dodatkowo strony mogą poczynić inne ustalenia, które mają wpływ na sposób wykonania umowy (//accidentalia negotii//). W tym wypadku strony ustaliły, iż:
Zgodnie z zasadami obowiązującymi w KC ({{pu przepis="art. 155 § 1 KC"}}) tzn. zasadą tzw. podwójnego skutku umów zobowiązujących do przeniesienia własności, przejście własności na nabywcę następuje //solo consensu// (tzn. czyli z chwilą zawarcia umowy zobowiązującej do przeniesienia własności, takiej jak sprzedaż, darowizna, zamiana), bez potrzeby wydania rzeczy, o ile jednak spełnione są następujące przesłanki:
Usunięte:
Dodatkowo strony mogą poczynić inne ustalenia, które mają wpływ na sposób wykonania umowy (accidentalia negotii). W tym wypadku strony ustaliły, iż:
Zgodnie z zasadami obowiązującymi w KC ({{pu przepis="art. 155 § 1 KC"}}) tzn. zasadą tzw. podwójnego skutku umów zobowiązujących do przeniesienia własności, przejście własności na nabywcę następuje solo consensu (tzn. czyli z chwilą zawarcia umowy zobowiązującej do przeniesienia własności, takiej jak sprzedaż, darowizna, zamiana), bez potrzeby wydania rzeczy, o ile jednak spełnione są następujące przesłanki:
Dodane:
Z tych powodów należy stwierdzić, że miejscem spełnienia świadczenia są Słubice (siedziba nabywcy). Z chwilą wysłania komputera przez K nie doszło do spełnienia świadczenia, a więc roszczenie nie wygasło z powodu spełnienia świadczenia.
Usunięte:
Dodane:
Podobnie też należy oceniać na tle {{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}} obciążenie kosztami przesyłki. Koszty wydania, w szczególności koszty zmierzenia lub zważenia, opakowania, ubezpieczenia za czas przewozu i koszty przesłania rzeczy, ponosi generalnie sprzedawca ({{pu przepis="art. 547 § 1 KC"}}). Natomiast koszty przesłania rzeczy do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, ponosi natomiast kupujący ({{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}). Z uwagi na dyspozytywność tych regulacji dopuszczalne jest umówienie się w sposób odmienny.
Usunięte:
Dodane:
Jednakże w niektórych przypadkach, zwłaszcza w razie nabywania przedmiotów i praw w sklepach wirtualnych, mamy do czynienia ze szczególną sytuacją polegającą na tym, że sprzedawca w ten sposób zorganizował swoje przedsiębiorstwo, iż wysyłane towaru było równie istotną częścią kontraktu jak sama sprzedaż. Kupujący jest zainteresowany nabyciem i otrzymaniem towaru w drodze przesyłki. Mamy więc do czynienia ze specyficznym modelem sprzedaży - sprzedażą wysyłkową. Przez pryzmat takiego zorganizowania działalności i kontraktowania należy spojrzeć na {{pu przepis="art. 454 KC"}}. To oznacza, że nie miałaby zastosowania reguła, iż siedziba sprzedawcy decyduje o miejscu spełnienia świadczenia, lecz decydowałby charakter zobowiązania. Ten zaś w przypadku sprzedaży wysyłkowej wskazuje na to, że miejscem spełnienia świadczenia jest siedziba kupującego (MyszkowskiMoP2011, s. 454).
W niniejszym kazusie jednak nie mamy do czynienia z przedsiębiorcą, lecz osobą prywatną, jednorazowo dokonującą sprzedaży za pośrednictwem platformy internetowej. Trzeba więc rozważyć, czy i w tym wypadku mamy do czynienia z takim typem umowy sprzedaży, dla którego charakterystyczne jest przeniesienie miejsca spełnienia świadczenia z siedziby sprzedawcy do siedziby kupującego. Sprzedaż za pośrednictwem platform aukcyjnych sama z siebie już zakłada brak bezpośredniego kontaktu sprzedawcy i kupującego. Sprzedawca od początku też zakłada, iż zbywany towar będzie przekazany nabywcy za pośrednictwem spedytora. Immanentną cechą sprzedaży na odległość jest więc wysyłka towaru.
Z tych powodów należy stwierdzić, że nie miejscem spełnienia świadczenia są Słubice (siedziba nabywcy). Z chwilą wysłania komputera przez K nie doszło do spełnienia świadczenia, a więc roszczenie nie wygasło z powodu spełnienia świadczenia.
Ponieważ chodziło o komputer, który był rzeczą oznaczoną co do tożsamości, z chwilą jego zniszczenia świadczenie stało się jednak niemożliwym do spełnienia. Skutkiem tego jest wygaśnięcie zobowiązania, jeżeli niemożliwość byłaby wynikiem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi ({{pu przepis="art. 475 § 1 KC"}}). {{pu przepis="Art. 475 KC"}} obejmuje swoim zakresem zastosowania niemożliwość obiektywna i następcza (Zagrobelny w: GniewekKCKomentarz, 2010, art. 475 nb. 1).
K nie ponosi winy za zniszczenie komputera.
P nie ma roszczenia o wysłanie kolejnego komputera, gdyż świadczenie nie jest możliwe do spełnienia.
W niniejszym kazusie jednak nie mamy do czynienia z przedsiębiorcą, lecz osobą prywatną, jednorazowo dokonującą sprzedaży za pośrednictwem platformy internetowej. Trzeba więc rozważyć, czy i w tym wypadku mamy do czynienia z takim typem umowy sprzedaży, dla którego charakterystyczne jest przeniesienie miejsca spełnienia świadczenia z siedziby sprzedawcy do siedziby kupującego. Sprzedaż za pośrednictwem platform aukcyjnych sama z siebie już zakłada brak bezpośredniego kontaktu sprzedawcy i kupującego. Sprzedawca od początku też zakłada, iż zbywany towar będzie przekazany nabywcy za pośrednictwem spedytora. Immanentną cechą sprzedaży na odległość jest więc wysyłka towaru.
Z tych powodów należy stwierdzić, że nie miejscem spełnienia świadczenia są Słubice (siedziba nabywcy). Z chwilą wysłania komputera przez K nie doszło do spełnienia świadczenia, a więc roszczenie nie wygasło z powodu spełnienia świadczenia.
Ponieważ chodziło o komputer, który był rzeczą oznaczoną co do tożsamości, z chwilą jego zniszczenia świadczenie stało się jednak niemożliwym do spełnienia. Skutkiem tego jest wygaśnięcie zobowiązania, jeżeli niemożliwość byłaby wynikiem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi ({{pu przepis="art. 475 § 1 KC"}}). {{pu przepis="Art. 475 KC"}} obejmuje swoim zakresem zastosowania niemożliwość obiektywna i następcza (Zagrobelny w: GniewekKCKomentarz, 2010, art. 475 nb. 1).
K nie ponosi winy za zniszczenie komputera.
P nie ma roszczenia o wysłanie kolejnego komputera, gdyż świadczenie nie jest możliwe do spełnienia.
Usunięte:
Dla zastosowania tego przepisu konieczne jest jednak, aby w chwili wystąpienia niemożliwości następczej, zobowiązanie jeszcze istniało. Tymczasem w tym wypadku świadczenie z chwilą wydania komputera kurierowi było już spełnione i tym samym wygasło zanim doszło do zniszczenia komputera.
Brak jest możliwości zastosowania {{pu przepis="art. 475 KC"}}.
Jednakże w tym kazusie mamy do czynienia ze szczególną sytuacją polegającą na tym, że sprzedawca w ten sposób zorganizował swoje przedsiębiorstwo, iż wysyłane towaru było równie istotną częścią kontraktu jak sama sprzedaż. Kupujący jest zainteresoany nabyciem i otrzymaniem towaru w drodze przesyłki. Mamy więc do czynienia ze specyficznym modelem sprzedaży - sprzedażą wysyłkową. Przez pryzmat takiego zorganizowania działalności i kontraktowania należy spojrzeć na {{pu przepis="art. 454 KC"}}. To oznacza, że nie miałaby zastosowania reguła, iż siedziba sprzedawcy decyduje o miejscu spełnienia świadczenia, lecz decydowałby charakter zobowiązania. Ten zaś w przypadku sprzedaży wysyłkowej wskazuje na to, że miejscem spełnienia świadczenia jest siedziba kupującego (MyszkowskiMoP2011, s. 454).
Przychylając się do tej drugiej koncepcji, należy stwierdzić, że nie doszło do spełnienia świadczenia, a więc roszczenie nie wygasło
P ma roszczenie o wysłanie kolejnego komputera, gdyż świadczenie nie zostało spełnione.
Dodane:
Przychylając się do tej drugiej koncepcji, należy stwierdzić, że nie doszło do spełnienia świadczenia, a więc roszczenie nie wygasło
Usunięte:
Dodane:
Z uwagi na {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}} umówienie się na wysyłkę towaru do Słubic jest postanowieniem dopuszczalnym (sprzedaż wysyłkowa).
Pozostaje pytanie, czy nastąpiło także wydanie rzeczy w rozumieniu {{pu przepis="art. 535 KC"}}. Przez wydanie rzeczy rozumieć należy przede wszystkim wydanie w rozumieniu {{pu przepis="art. 348 KC"}}. Takie nie nastąpiło, albowiem rzecz została zniszczona zanim dotarła do P. W związku z tym należy ustalić, czy wydanie nie nastąpiło już w momencie, gdy K przekazał rzecz kurierowi. Tak jest wg {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}}, gdy rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia. Generalnie w przypadku sprzedaży miejscem spełnienia świadczenia jest Zielona Góra jako siedziba sprzedawcy ({{pu przepis="art. 454 § 1 KC"}}). Tym samym K wydając rzecz przewoźnikowi spełniłby świadczenie. Wówczas zgodnie z {{pu przepis="art. 548 § 1 KC"}} z chwilą wydania rzeczy na P przeszłoby także ryzyko przypadkowej utraty rzeczy.
Jednakże w tym kazusie mamy do czynienia ze szczególną sytuacją polegającą na tym, że sprzedawca w ten sposób zorganizował swoje przedsiębiorstwo, iż wysyłane towaru było równie istotną częścią kontraktu jak sama sprzedaż. Kupujący jest zainteresoany nabyciem i otrzymaniem towaru w drodze przesyłki. Mamy więc do czynienia ze specyficznym modelem sprzedaży - sprzedażą wysyłkową. Przez pryzmat takiego zorganizowania działalności i kontraktowania należy spojrzeć na {{pu przepis="art. 454 KC"}}. To oznacza, że nie miałaby zastosowania reguła, iż siedziba sprzedawcy decyduje o miejscu spełnienia świadczenia, lecz decydowałby charakter zobowiązania. Ten zaś w przypadku sprzedaży wysyłkowej wskazuje na to, że miejscem spełnienia świadczenia jest siedziba kupującego (MyszkowskiMoP2011, s. 454).
Przychylając się do tej drugiej koncepcji, należy stwierdzić, że nie doszło do spełnienia świadczenia, a więc roszczenie nie wygasło
P ma roszczenie o wysłanie kolejnego komputera, gdyż świadczenie nie zostało spełnione.
Pozostaje pytanie, czy nastąpiło także wydanie rzeczy w rozumieniu {{pu przepis="art. 535 KC"}}. Przez wydanie rzeczy rozumieć należy przede wszystkim wydanie w rozumieniu {{pu przepis="art. 348 KC"}}. Takie nie nastąpiło, albowiem rzecz została zniszczona zanim dotarła do P. W związku z tym należy ustalić, czy wydanie nie nastąpiło już w momencie, gdy K przekazał rzecz kurierowi. Tak jest wg {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}}, gdy rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia. Generalnie w przypadku sprzedaży miejscem spełnienia świadczenia jest Zielona Góra jako siedziba sprzedawcy ({{pu przepis="art. 454 § 1 KC"}}). Tym samym K wydając rzecz przewoźnikowi spełniłby świadczenie. Wówczas zgodnie z {{pu przepis="art. 548 § 1 KC"}} z chwilą wydania rzeczy na P przeszłoby także ryzyko przypadkowej utraty rzeczy.
Jednakże w tym kazusie mamy do czynienia ze szczególną sytuacją polegającą na tym, że sprzedawca w ten sposób zorganizował swoje przedsiębiorstwo, iż wysyłane towaru było równie istotną częścią kontraktu jak sama sprzedaż. Kupujący jest zainteresoany nabyciem i otrzymaniem towaru w drodze przesyłki. Mamy więc do czynienia ze specyficznym modelem sprzedaży - sprzedażą wysyłkową. Przez pryzmat takiego zorganizowania działalności i kontraktowania należy spojrzeć na {{pu przepis="art. 454 KC"}}. To oznacza, że nie miałaby zastosowania reguła, iż siedziba sprzedawcy decyduje o miejscu spełnienia świadczenia, lecz decydowałby charakter zobowiązania. Ten zaś w przypadku sprzedaży wysyłkowej wskazuje na to, że miejscem spełnienia świadczenia jest siedziba kupującego (MyszkowskiMoP2011, s. 454).
Przychylając się do tej drugiej koncepcji, należy stwierdzić, że nie doszło do spełnienia świadczenia, a więc roszczenie nie wygasło
P ma roszczenie o wysłanie kolejnego komputera, gdyż świadczenie nie zostało spełnione.
Usunięte:
Pozostaje pytanie, czy nastąpiło także wydanie rzeczy w rozumieniu {{pu przepis="art. 535 KC"}}. Przez wydanie rzeczy rozumieć należy przede wszystkim wydanie w rozumieniu {{pu przepis="art. 348 KC"}}. Takie nie nastąpiło, albowiem rzecz została zniszczona zanim dotarła do P. W związku z tym należy ustalić, czy wydanie nie nastąpiło już w momencie, gdy K przekazał rzecz kurierowi. Tak jest wg {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}}, gdy rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia. Ustalono powyżej, iż w przypadku sprzedaży miejscem spełnienia świadczenia jest Zielona Góra jako siedziba sprzedawcy ({{pu przepis="art. 454 § 1 KC"}}). Tym samym K spełnił również świadczenie polegające na wydaniu rzeczy nabywcy. Wobec treści {{pu przepis="art. 548 § 1 KC"}} z chwilą wydania rzeczy na P przeszło także ryzyko przypadkowej utraty rzeczy.
Tym samym roszczenie wygasło.
P nie ma roszczenia o wysłanie kolejnego komputera, gdyś świadczenie zostało spełnione.
Dodane:
((3)) niemożliwość następcza
Ponieważ chodziło o komputer, który był rzeczą oznaczoną co do tożsamości, z chwilą jego zniszczenia świadczenie mogłoby się stać niemożliwym do spełnienia. Skutkiem tego byłoby wygaśnięcie zobowiązania, jeżeli niemożliwość byłaby wynikiem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi ({{pu przepis="art. 475 § 1 KC"}}). {{pu przepis="Art. 475 KC"}} obejmuje swoim zakresem zastosowania niemożliwość obiektywna i następcza (Zagrobelny w: GniewekKCKomentarz, 2010, art. 475 nb. 1).
Dla zastosowania tego przepisu konieczne jest jednak, aby w chwili wystąpienia niemożliwości następczej, zobowiązanie jeszcze istniało. Tymczasem w tym wypadku świadczenie z chwilą wydania komputera kurierowi było już spełnione i tym samym wygasło zanim doszło do zniszczenia komputera.
Brak jest możliwości zastosowania {{pu przepis="art. 475 KC"}}.
((3)) spełnienie świadczenia
Roszczenie mogło wygasnąć na skutek jego spełnienia wówczas, gdy K nadał przesyłkę do Słubic.
Spełnienie świadczenia polega na zgodnym z treścią zobowiązania i odpowiadającym interesom wierzyciela zachowaniu się dłużnika (RadwanskiOlejniczakZobowiazaniaCzO, wyd. 6 nb. 92).
W przypadku sprzedaży świadczenie sprzedawcy polega na przeniesieniu własności rzeczy sprzedanej oraz wydaniu rzeczy nabywcy. Przejście własności nastąpiło z chwilą zawarcia umowy (zob. wyżej uwagi do {{pu przepis="art. 155 KC"}}).
Pozostaje pytanie, czy nastąpiło także wydanie rzeczy w rozumieniu {{pu przepis="art. 535 KC"}}. Przez wydanie rzeczy rozumieć należy przede wszystkim wydanie w rozumieniu {{pu przepis="art. 348 KC"}}. Takie nie nastąpiło, albowiem rzecz została zniszczona zanim dotarła do P. W związku z tym należy ustalić, czy wydanie nie nastąpiło już w momencie, gdy K przekazał rzecz kurierowi. Tak jest wg {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}}, gdy rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia. Ustalono powyżej, iż w przypadku sprzedaży miejscem spełnienia świadczenia jest Zielona Góra jako siedziba sprzedawcy ({{pu przepis="art. 454 § 1 KC"}}). Tym samym K spełnił również świadczenie polegające na wydaniu rzeczy nabywcy. Wobec treści {{pu przepis="art. 548 § 1 KC"}} z chwilą wydania rzeczy na P przeszło także ryzyko przypadkowej utraty rzeczy.
Tym samym roszczenie wygasło.
Ponieważ chodziło o komputer, który był rzeczą oznaczoną co do tożsamości, z chwilą jego zniszczenia świadczenie mogłoby się stać niemożliwym do spełnienia. Skutkiem tego byłoby wygaśnięcie zobowiązania, jeżeli niemożliwość byłaby wynikiem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi ({{pu przepis="art. 475 § 1 KC"}}). {{pu przepis="Art. 475 KC"}} obejmuje swoim zakresem zastosowania niemożliwość obiektywna i następcza (Zagrobelny w: GniewekKCKomentarz, 2010, art. 475 nb. 1).
Dla zastosowania tego przepisu konieczne jest jednak, aby w chwili wystąpienia niemożliwości następczej, zobowiązanie jeszcze istniało. Tymczasem w tym wypadku świadczenie z chwilą wydania komputera kurierowi było już spełnione i tym samym wygasło zanim doszło do zniszczenia komputera.
Brak jest możliwości zastosowania {{pu przepis="art. 475 KC"}}.
((3)) spełnienie świadczenia
Roszczenie mogło wygasnąć na skutek jego spełnienia wówczas, gdy K nadał przesyłkę do Słubic.
Spełnienie świadczenia polega na zgodnym z treścią zobowiązania i odpowiadającym interesom wierzyciela zachowaniu się dłużnika (RadwanskiOlejniczakZobowiazaniaCzO, wyd. 6 nb. 92).
W przypadku sprzedaży świadczenie sprzedawcy polega na przeniesieniu własności rzeczy sprzedanej oraz wydaniu rzeczy nabywcy. Przejście własności nastąpiło z chwilą zawarcia umowy (zob. wyżej uwagi do {{pu przepis="art. 155 KC"}}).
Pozostaje pytanie, czy nastąpiło także wydanie rzeczy w rozumieniu {{pu przepis="art. 535 KC"}}. Przez wydanie rzeczy rozumieć należy przede wszystkim wydanie w rozumieniu {{pu przepis="art. 348 KC"}}. Takie nie nastąpiło, albowiem rzecz została zniszczona zanim dotarła do P. W związku z tym należy ustalić, czy wydanie nie nastąpiło już w momencie, gdy K przekazał rzecz kurierowi. Tak jest wg {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}}, gdy rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia. Ustalono powyżej, iż w przypadku sprzedaży miejscem spełnienia świadczenia jest Zielona Góra jako siedziba sprzedawcy ({{pu przepis="art. 454 § 1 KC"}}). Tym samym K spełnił również świadczenie polegające na wydaniu rzeczy nabywcy. Wobec treści {{pu przepis="art. 548 § 1 KC"}} z chwilą wydania rzeczy na P przeszło także ryzyko przypadkowej utraty rzeczy.
Tym samym roszczenie wygasło.
Usunięte:
Tym samym świadczenie polegające na wydaniu zostało spełnione i tym samym nie ma przypadku niemożliwości świadczenia.
Dodane:
2. Czy P mógłby domagać się wysłania kolejnego komputera, gdyby pierwszy komputer został zniszczony przez przypadek w czasie transportu przez kuriera do Słubic?//
W tym wypadku pojawia się pytanie, czy P może domagać się na podstawie {{pu przepis="art. 535 KC"}} wykonania umowy poprzez wydanie innego komputera.
Roszczenie o przeniesienie własności komputera powstaje, gdy strony zawrą skuteczną umowę sprzedaży. Ustalono powyżej, że tak właśnie się stało. Roszczenie wobec tego powstało.
Być może jednak [[SchematWygasniecieRoszczenia roszczenie wygasło]]. W tym wypadku w grę wchodzi spełnienie świadczenia lub jego niemożliwość z uwagi na przypadkowe zniszczenie.
Pozostaje pytanie, czy nastąpiło także wydanie rzeczy w rozumieniu {{pu przepis="art. 535 KC"}}. Przez wydanie rzeczy rozumieć należy przede wszystkim wydanie w rozumieniu {{pu przepis="art. 348 KC"}}. Takie nie nastąpiło, albowiem rzecz została zniszczona zanim dotarła do P. W związku z tym należy ustalić, czy wydanie nie nastąpiło już w momencie, gdy K przekazał rzecz kurierowi. Tak jest wg {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}}, gdy rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia. Ustalono powyżej, iż w przypadku sprzedaży miejscem spełnienia świadczenia jest Zielona Góra jako siedziba sprzedawcy ({{pu przepis="art. 454 § 1 KC"}} - [[DlugOdbiorczy dług odbiorczy]]). Tym samym K spełnił również świadczenie polegające na wydaniu rzeczy nabywcy.
W tym wypadku pojawia się pytanie, czy P może domagać się na podstawie {{pu przepis="art. 535 KC"}} wykonania umowy poprzez wydanie innego komputera.
Roszczenie o przeniesienie własności komputera powstaje, gdy strony zawrą skuteczną umowę sprzedaży. Ustalono powyżej, że tak właśnie się stało. Roszczenie wobec tego powstało.
Być może jednak [[SchematWygasniecieRoszczenia roszczenie wygasło]]. W tym wypadku w grę wchodzi spełnienie świadczenia lub jego niemożliwość z uwagi na przypadkowe zniszczenie.
Pozostaje pytanie, czy nastąpiło także wydanie rzeczy w rozumieniu {{pu przepis="art. 535 KC"}}. Przez wydanie rzeczy rozumieć należy przede wszystkim wydanie w rozumieniu {{pu przepis="art. 348 KC"}}. Takie nie nastąpiło, albowiem rzecz została zniszczona zanim dotarła do P. W związku z tym należy ustalić, czy wydanie nie nastąpiło już w momencie, gdy K przekazał rzecz kurierowi. Tak jest wg {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}}, gdy rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia. Ustalono powyżej, iż w przypadku sprzedaży miejscem spełnienia świadczenia jest Zielona Góra jako siedziba sprzedawcy ({{pu przepis="art. 454 § 1 KC"}} - [[DlugOdbiorczy dług odbiorczy]]). Tym samym K spełnił również świadczenie polegające na wydaniu rzeczy nabywcy.
Usunięte:
W tym wypadku pojawia się pytanie, czy P może domagać się na podstawie {{pu przepis="art. 535 KC"}} wykonania umowy poprzez przeniesienie na niego własności innego, takiego samego, komputera i jego wydanie.
Roszczenie o przeniesienie własności komputera powstaje, gdy strony zawrą skuteczną umowę sprzedaży. Ustalono powyżej, że tak właśnie się stało.
Być może jednak [[SchematWygasniecieRoszczenia roszczenie wygasło]] na skutek spełnienia.
W przypadku sprzedaży świadczenie sprzedawcy polega na przeniesieniu własności rzeczy sprzedanej oraz wydaniu rzeczy nabywcy.
Przejście własności nastąpiło z chwilą zawarcia umowy (zob. wyżej uwagi do przeniesienia własności rzeczy ruchomej wg {{pu przepis="art. 155 KC"}}).
Pozostaje pytanie, czy nastąpiło także wydanie rzeczy w rozumieniu {{pu przepis="art. 535 KC"}}. Przez wydanie rzeczy rozumieć należy przede wszystkim wydanie w rozumieniu {{pu przepis="art. 348 KC"}}. Takie nie nastąpiło, albowiem rzecz została zniszczona zanim dotarła do P. W związku z tym należy ustalić, czy wydanie nie nastąpiło już w momencie, gdy K przekazał rzecz kurierowi. Tak jest wg {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}}, gdy rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia. Ustalono powyżej, iż w przypadku sprzedaży miejscem spełnienia świadczenia jest Zielona Góra jako siedziba sprzedawcy. Tym samym K spełnił również świadczenie polegające na wydaniu rzeczy nabywcy.
Dodane:
==sprzedaż wysyłkowa==
Usunięte:
Dodane:
Z kolei obowiązek zapłacenia ceny "z góry" należy oceniać wg {{pu przepis="art. 544 § 2 KC"}}. Z uwagi na to, iż przepis ten ma charakter dyspozytywny (Gawlik w: KidybaKomentarzKC, Tom III, 2010, art. 544 uw. 2; Jezioro w: GniewekKCKomentarz, wyd. 4, 2010, art. 544, nb. 1 ) to postanowienie odmienne od ustawowego należy uznać za dopuszczalne.
Usunięte:
Dodane:
Student prawa na Viadrinie, mieszkający w Słubicach, P nabył na aukcji internetowej od mieszkającego w Zielonej Górze i nie prowadzącego żadnej działalności gospodarczej K używany komputer stacjonarny za cenę 1.000 zł. Po wpłacie na konto, oczekiwał na dostarczenie komputera. K odmawia wysłania komputera. Zdenerwowany P grozi K procesem i żąda natychmiastowego wydania sprzętu.
//1. Czy P może domagać się od K przeniesienia własności i wydania komputera?
2. Czy P mógłby domagać się wysłania kolejnego komputera, gdyby pierwszy komputer w czasie transportu został zniszczony przez przypadek?//
((1)) Odpowiedź na pytanie 1
W tym wypadku roszczenie o przeniesienie własności komputera wynikające z {{pu przepis="art. 535 KC"}} powstałoby przede wszystkim wówczas, gdyby P i K zawarli skuteczną umowę sprzedaży.
Problematyczne jest, jaki tryb znajduje zastosowanie w przypadku aukcji internetowych (gdy miejsce ma licytacja, w odróżnieniu od opcji „Kup teraz” lub „Zaproponuj cenę”). Więcej na ten temat w dokumencie AukcjeInternetowe.
Z chwilą więc, gdy zawiadomienie o wygranej aukcji doszło do P i K w taki sposób, że mogli się z nim zapoznać (zob. {{pu przepis="art. 61 § 1 zd. 1 KC"}}), została zawarta między nimi umowa sprzedaży komputera.
Dodatkowo strony mogą poczynić inne ustalenia, które mają wpływ na sposób wykonania umowy (accidentalia negotii). W tym wypadku strony ustaliły, iż:
Te dodatkowe postanowienia umowne nie wpływają na zmianę kwalifikacji umowy jako umowy sprzedaży, lecz co najwyżej kreują dodatkowe obowiązki stron (o ile w ogóle są skuteczne).
Okoliczności mogące wpływać na skuteczność umowy można podzielić na takie, które powodują nieważność bezwzględną oraz takie, które powodują, że [[BezskutecznoscZawieszona skuteczność umowy jest zawieszona]] (//negotium claudicans//).
W tym wypadku należy zbadać skuteczność dodatkowych postanowień umownych i ich ewentualny wpływ na skuteczność kontraktu.
Z uwagi na {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}} (sprzedaż wysyłkowa) umówienie się na wysyłkę towaru do Słubic jest postanowieniem dopuszczalnym.
Z kolei obowiązek zapłacenia ceny "z góry" należy oceniać wg {{pu przepis="art. 544 § 2 KC"}}. Z uwagi na to, iż przepis ten ma charakter dyspozytywny (Gawlik w: KidybaKomentarzKC, Tom III, 2010, art. 544 uw. 2; Jezioro w: GniewekKomentarzKC, wyd. 4, 2010, art. 544, nb. 1 ) to postanowienie odmienne od ustawowego należy uznać za dopuszczalne.
Podobnie też należy oceniać na tle {{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}} obciążenie kosztami przesyłki. Koszty wydania, w szczególności koszty zmierzenia lub zważenia, opakowania, ubezpieczenia za czas przewozu i koszty przesłania rzeczy, ponosi generalnie sprzedawca ({{pu przepis="art. 547 § 1 KC"}}). Natomiast koszty przesłania rzeczy do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, ponosi natomiast kupujący ({{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}). Ponieważ w Polsce zasadą jest [[DlugOdbiorczy dług odbiorczy]] ({{pu przepis="art. 454 § 1 zd. 1 KC"}}), miejscem świadczenia jest siedziba sprzedawcy. Gdy więc rzecz zostaje wysłana do innego miejsca, mamy do czynienia z sytuacją, o której mowa jest w {{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}, tzn. że koszty ubezpieczenia i przesłania ponosi kupujący.
- podwójny skutek nie został wyłączony przez same strony albo przez przepis ustawy (więcej w skrypcie UmowneNabycieWlasnosciRzeczyRuchomej).
Stąd też roszczenie P nie jest zasadne, gdyż właścicielem jest.
Roszczenie o przeniesienie własności nie przysługuje, gdyż P jest już właścicielem komputera. Może natomiast domagać się wydania komputera z {{pu przepis="art. 535 KC"}}
W tym wypadku pojawia się pytanie, czy P może domagać się na podstawie {{pu przepis="art. 535 KC"}} wykonania umowy poprzez przeniesienie na niego własności innego, takiego samego, komputera i jego wydanie.
Być może jednak [[SchematWygasniecieRoszczenia roszczenie wygasło]] na skutek spełnienia.
W przypadku sprzedaży świadczenie sprzedawcy polega na przeniesieniu własności rzeczy sprzedanej oraz wydaniu rzeczy nabywcy.
Przejście własności nastąpiło z chwilą zawarcia umowy (zob. wyżej uwagi do przeniesienia własności rzeczy ruchomej wg {{pu przepis="art. 155 KC"}}).
Pozostaje pytanie, czy nastąpiło także wydanie rzeczy w rozumieniu {{pu przepis="art. 535 KC"}}. Przez wydanie rzeczy rozumieć należy przede wszystkim wydanie w rozumieniu {{pu przepis="art. 348 KC"}}. Takie nie nastąpiło, albowiem rzecz została zniszczona zanim dotarła do P. W związku z tym należy ustalić, czy wydanie nie nastąpiło już w momencie, gdy K przekazał rzecz kurierowi. Tak jest wg {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}}, gdy rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia. Ustalono powyżej, iż w przypadku sprzedaży miejscem spełnienia świadczenia jest Zielona Góra jako siedziba sprzedawcy. Tym samym K spełnił również świadczenie polegające na wydaniu rzeczy nabywcy.
Tym samym świadczenie polegające na wydaniu zostało spełnione i tym samym nie ma przypadku niemożliwości świadczenia.
P nie ma roszczenia o wysłanie kolejnego komputera, gdyś świadczenie zostało spełnione.
//1. Czy P może domagać się od K przeniesienia własności i wydania komputera?
2. Czy P mógłby domagać się wysłania kolejnego komputera, gdyby pierwszy komputer w czasie transportu został zniszczony przez przypadek?//
((1)) Odpowiedź na pytanie 1
W tym wypadku roszczenie o przeniesienie własności komputera wynikające z {{pu przepis="art. 535 KC"}} powstałoby przede wszystkim wówczas, gdyby P i K zawarli skuteczną umowę sprzedaży.
Problematyczne jest, jaki tryb znajduje zastosowanie w przypadku aukcji internetowych (gdy miejsce ma licytacja, w odróżnieniu od opcji „Kup teraz” lub „Zaproponuj cenę”). Więcej na ten temat w dokumencie AukcjeInternetowe.
Z chwilą więc, gdy zawiadomienie o wygranej aukcji doszło do P i K w taki sposób, że mogli się z nim zapoznać (zob. {{pu przepis="art. 61 § 1 zd. 1 KC"}}), została zawarta między nimi umowa sprzedaży komputera.
Dodatkowo strony mogą poczynić inne ustalenia, które mają wpływ na sposób wykonania umowy (accidentalia negotii). W tym wypadku strony ustaliły, iż:
Te dodatkowe postanowienia umowne nie wpływają na zmianę kwalifikacji umowy jako umowy sprzedaży, lecz co najwyżej kreują dodatkowe obowiązki stron (o ile w ogóle są skuteczne).
Okoliczności mogące wpływać na skuteczność umowy można podzielić na takie, które powodują nieważność bezwzględną oraz takie, które powodują, że [[BezskutecznoscZawieszona skuteczność umowy jest zawieszona]] (//negotium claudicans//).
W tym wypadku należy zbadać skuteczność dodatkowych postanowień umownych i ich ewentualny wpływ na skuteczność kontraktu.
Z uwagi na {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}} (sprzedaż wysyłkowa) umówienie się na wysyłkę towaru do Słubic jest postanowieniem dopuszczalnym.
Z kolei obowiązek zapłacenia ceny "z góry" należy oceniać wg {{pu przepis="art. 544 § 2 KC"}}. Z uwagi na to, iż przepis ten ma charakter dyspozytywny (Gawlik w: KidybaKomentarzKC, Tom III, 2010, art. 544 uw. 2; Jezioro w: GniewekKomentarzKC, wyd. 4, 2010, art. 544, nb. 1 ) to postanowienie odmienne od ustawowego należy uznać za dopuszczalne.
Podobnie też należy oceniać na tle {{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}} obciążenie kosztami przesyłki. Koszty wydania, w szczególności koszty zmierzenia lub zważenia, opakowania, ubezpieczenia za czas przewozu i koszty przesłania rzeczy, ponosi generalnie sprzedawca ({{pu przepis="art. 547 § 1 KC"}}). Natomiast koszty przesłania rzeczy do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, ponosi natomiast kupujący ({{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}). Ponieważ w Polsce zasadą jest [[DlugOdbiorczy dług odbiorczy]] ({{pu przepis="art. 454 § 1 zd. 1 KC"}}), miejscem świadczenia jest siedziba sprzedawcy. Gdy więc rzecz zostaje wysłana do innego miejsca, mamy do czynienia z sytuacją, o której mowa jest w {{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}, tzn. że koszty ubezpieczenia i przesłania ponosi kupujący.
- podwójny skutek nie został wyłączony przez same strony albo przez przepis ustawy (więcej w skrypcie UmowneNabycieWlasnosciRzeczyRuchomej).
Stąd też roszczenie P nie jest zasadne, gdyż właścicielem jest.
Roszczenie o przeniesienie własności nie przysługuje, gdyż P jest już właścicielem komputera. Może natomiast domagać się wydania komputera z {{pu przepis="art. 535 KC"}}
W tym wypadku pojawia się pytanie, czy P może domagać się na podstawie {{pu przepis="art. 535 KC"}} wykonania umowy poprzez przeniesienie na niego własności innego, takiego samego, komputera i jego wydanie.
Być może jednak [[SchematWygasniecieRoszczenia roszczenie wygasło]] na skutek spełnienia.
W przypadku sprzedaży świadczenie sprzedawcy polega na przeniesieniu własności rzeczy sprzedanej oraz wydaniu rzeczy nabywcy.
Przejście własności nastąpiło z chwilą zawarcia umowy (zob. wyżej uwagi do przeniesienia własności rzeczy ruchomej wg {{pu przepis="art. 155 KC"}}).
Pozostaje pytanie, czy nastąpiło także wydanie rzeczy w rozumieniu {{pu przepis="art. 535 KC"}}. Przez wydanie rzeczy rozumieć należy przede wszystkim wydanie w rozumieniu {{pu przepis="art. 348 KC"}}. Takie nie nastąpiło, albowiem rzecz została zniszczona zanim dotarła do P. W związku z tym należy ustalić, czy wydanie nie nastąpiło już w momencie, gdy K przekazał rzecz kurierowi. Tak jest wg {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}}, gdy rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia. Ustalono powyżej, iż w przypadku sprzedaży miejscem spełnienia świadczenia jest Zielona Góra jako siedziba sprzedawcy. Tym samym K spełnił również świadczenie polegające na wydaniu rzeczy nabywcy.
Tym samym świadczenie polegające na wydaniu zostało spełnione i tym samym nie ma przypadku niemożliwości świadczenia.
P nie ma roszczenia o wysłanie kolejnego komputera, gdyś świadczenie zostało spełnione.
Usunięte:
1) //Czy P może domagać się od K przeniesienia własności komputera?//
1) //Czy P mógłby domagać się wysłania kolejnego komputera, gdyby pierwszy komputer w czasie transportu został zniszczony przez przypadek?//
((1)) Odpowiedź na pytanie 1.
W tym wypadku roszczenie o przeniesienie własności komputera wynikające z {{pu przepis="art. 535 KC"}} powstałoby przede wszystkim wówczas, gdyby P i K zawarli skuteczną umowę sprzedaży i P nie był właścicielem komputera.
Problematyczne jest, jaki tryb znajduje zastosowanie w przypadku aukcji internetowych (w przypadku tzw. normalnym, tzn. gdy miejsce ma licytacja, w odróżnieniu od opcji „Kup teraz” lub „Zaproponuj cenę”). W grę wchodzi pierwszy i ostatni z wymienionych.
**(a) sytuacja w Niemczech**
Można przyjąć, iż wystawienie towaru na aukcję jest (wiążącą) ofertą skierowaną do nieokreślonej liczby osób (ad incertas personas), przy czym jest ona opatrzona warunkiem, że sprzedaż nastąpi osobie, która w chwili zamknięcia aukcji zaproponuje najwyższą cenę. Takie rozwiązanie przyjmuje się w Niemczech (zob. SpindlerNinkDRiZ2007, str. 193 i nast.).
**(b) rozwiązania na gruncie prawa polskiego**
W rachubę wchodzą także przepisy {{pu przepis="art. 70(1) KC"}} i nast., a w szczególności przepisy o aukcji ({{pu przepis="art. 70(2) KC"}}).
[[Aukcja Aukcja]] (określana dawniej jako przetarg ustny) polega na tym, że osoby zamierzające zawrzeć umowę (licytanci) obecni w miejscu aukcji albo komunikujący się ze sobą za pomocą środka bezpośredniego porozumiewania się na odległość, składają oferty słownie lub równorzędnymi znakami (np. przez podniesienie ręki) (RadwanskiCzescOgolna, nb. 695). W wypadku aukcji internetowych kolejne postąpienia zgłaszane są drogą elektroniczną i pojawiają się na stronie danej aukcji.
Przetarg to z kolei taka forma wyboru oferty, gdzie oferty składane są równocześnie w formie pisemnej, a wybór najlepszej następuje na skutek porównania z innymi. Taka forma mogłaby wchodzić w przypadku opcji „Zaproponuj swoją cenę”, z którą jednak tutaj nie mamy do czynienia.
Złożoność tego problemu wymaga jego dogłębnego zbadania, zob. AukcjeInternetowe.
**(c) wynik tymczasowy**
Z chwilą więc, gdy zawiadomienie o wygranej aukcji doszło do P i K w taki sposób, że mogli się z nim zapoznać (zob. {{pu przepis="art. 61 § 1 zd. 1 KC"}}), została zawarta między nimi umowa sprzedaży komputera.
Dodatkowo strony mogą poczynić inne ustalenia, które mają wpływ na sposób wykonania umowy. W tym wypadku strony ustaliły, iż:
Z uwagi na {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}} (tzw. sprzedaż wysyłkowa) i {{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}} (dot. kosztów przesyłki) takie dodatkowe postanowienia umowne były dopuszczalne.
W tym drugim wypadku zasady ponoszenia kosztów przy tzw. sprzedaży wysyłkowej wyraża {{pu przepis="art. 547 KC"}}. Generalnie koszty wydania, w szczególności koszty zmierzenia lub zważenia, opakowania, ubezpieczenia za czas przewozu i koszty przesłania rzeczy, ponosi sprzedawca ({{pu przepis="art. 547 § 1 KC"}}). Natomiast koszty przesłania rzeczy do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, ponosi natomiast kupujący ({{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}). Ponieważ zasadą jest [[DlugOdbiorczy dług odbiorczy]] ({{pu przepis="art. 454 § 1 zd. 1 KC"}}), miejscem świadczenia jest z reguły siedziba sprzedawcy. Gdy więc rzecz zostaje wysłana do innego miejsca, mamy do czynienia z sytuacją, o której mowa jest w {{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}, tzn. że koszty ubezpieczenia i przesłania ponosi kupujący.
Trzeba rozróżnić skuteczność (całej) umowy od skuteczności (pojedynczego) oświadczenia woli, którą bada się przy zawarciu umowy. Okoliczności mogące wpływać na skuteczność umowy można podzielić na takie, które powodują nieważność bezwzględną oraz takie, które powodują, że [[BezskutecznoscZawieszona skuteczność umowy jest zawieszona]] (//negotium claudicans//). W tym wypadku brak jest innych niż wspomniane we wcześniejszym punkcie, zastrzeżeń co do skuteczności umowy.
Problematyczne jest w tym wypadku żądanie zapłaty przed wysłaniem towaru do odbiorcy (zob. {{pu przepis="art. 544 § 2 KC"}}). Sformułowanie tego przepisu wskazuje na jego kogentny charakter, przez co umówienie się co do przedpłaty byłoby częściowo nieważne ({{pu przepis="art. 58 § 1 KC"}}). Jeżeli uznać, że komputer nie zostałby zbyty, gdyby kupujący nie zobowiązał się do uprzedniego zapłacenia ceny i kosztów przesyłki, wówczas umowa byłaby nieważna ({{pu przepis="art. 58 § 3 KC"}}). Jeżeli jednak opcja „za pobraniem” była możliwa, wówczas umowa pozostałaby skuteczna.
- podwójny skutek nie został wyłączony przez same strony albo przez przepis ustawy.
Stąd też roszczenie P nie jest zasadne.
Roszczenie o przeniesienie własności nie przysługuje, gdyż P jest już właścicielem komputera
W tym wypadku pojawia się pytanie, czy P może domagać się wykonania umowy poprzez przeniesienie na niego własności innego, takiego samego, komputera i jego wydanie.
Być może jednak [[SchematWygasniecieRoszczenia roszczenie wygasło]].
((3)) niemożliwość następcza
Ponieważ chodziło o komputer, który był rzeczą oznaczoną co do tożsamości, z chwilą jego zniszczenia świadczenie mogłoby się stać niemożliwym do spełnienia. Skutkiem tego byłoby wygaśnięcie zobowiązania, jeżeli niemożliwość byłaby wynikiem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi ({{pu przepis="art. 475 § 1 KC"}}).
Dla zastosowania tego przepisu konieczne jest jednak, aby w chwili wystąpienia niemożliwości następczej, zobowiązanie jeszcze istniało. Tymczasem w tym wypadku świadczenie z chwilą wydania komputera kurierowi było już spełnione i tym samym wygasło zanim doszło do zniszczenia komputera.
Brak jest możliwości zastosowania {{pu przepis="art. 475 KC"}}.
((3)) spełnienie świadczenia
Roszczenie mogło wygasnąć na skutek jego spełnienia wówczas, gdy K nadał przesyłkę do Słubic.
Spełnienie świadczenia polega na zgodnym z treścią zobowiązania i odpowiadającym interesom wierzyciela zachowaniu się dłużnika (RadwanskiOlejniczakZobowiazaniaCzO, wyd. 6 nb. 92).
W przypadku sprzedaży świadczenie sprzedawcy polega na przeniesieniu własności rzeczy sprzedanej oraz wydaniu rzeczy nabywcy. Przejście własności nastąpiło z chwilą zawarcia umowy (zob. wyżej uwagi do {{pu przepis="art. 155 KC"}}).
Pozostaje pytanie, czy nastąpiło także wydanie rzeczy w rozumieniu {{pu przepis="art. 535 KC"}}. Przez wydanie rzeczy rozumieć należy przede wszystkim wydanie w rozumieniu {{pu przepis="art. 348 KC"}}. Takie nie nastąpiło, albowiem rzecz została zniszczona zanim dotarła do P. W związku z tym należy ustalić, czy wydanie nie nastąpiło już w momencie, gdy K przekazał rzecz kurierowi. Tak jest wg {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}}, gdy rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia. Ustalono powyżej, iż w przypadku sprzedaży miejscem spełnienia świadczenia jest Zielona Góra jako siedziba sprzedawcy. Tym samym K spełnił również świadczenie polegające na wydaniu rzeczy nabywcy. Wobec treści {{pu przepis="art. 548 § 1 KC"}} z chwilą wydania rzeczy na P przeszło także ryzyko przypadkowej utraty rzeczy.
Tym samym roszczenie wygasło.
P nie ma roszczenia o wysłanie kolejnego komputera.
Dodane:
Z uwagi na {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}} (tzw. sprzedaż wysyłkowa) i {{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}} (dot. kosztów przesyłki) takie dodatkowe postanowienia umowne były dopuszczalne.
W tym drugim wypadku zasady ponoszenia kosztów przy tzw. sprzedaży wysyłkowej wyraża {{pu przepis="art. 547 KC"}}. Generalnie koszty wydania, w szczególności koszty zmierzenia lub zważenia, opakowania, ubezpieczenia za czas przewozu i koszty przesłania rzeczy, ponosi sprzedawca ({{pu przepis="art. 547 § 1 KC"}}). Natomiast koszty przesłania rzeczy do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, ponosi natomiast kupujący ({{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}). Ponieważ zasadą jest [[DlugOdbiorczy dług odbiorczy]] ({{pu przepis="art. 454 § 1 zd. 1 KC"}}), miejscem świadczenia jest z reguły siedziba sprzedawcy. Gdy więc rzecz zostaje wysłana do innego miejsca, mamy do czynienia z sytuacją, o której mowa jest w {{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}, tzn. że koszty ubezpieczenia i przesłania ponosi kupujący.
Problematyczne jest w tym wypadku żądanie zapłaty przed wysłaniem towaru do odbiorcy (zob. {{pu przepis="art. 544 § 2 KC"}}). Sformułowanie tego przepisu wskazuje na jego kogentny charakter, przez co umówienie się co do przedpłaty byłoby częściowo nieważne ({{pu przepis="art. 58 § 1 KC"}}). Jeżeli uznać, że komputer nie zostałby zbyty, gdyby kupujący nie zobowiązał się do uprzedniego zapłacenia ceny i kosztów przesyłki, wówczas umowa byłaby nieważna ({{pu przepis="art. 58 § 3 KC"}}). Jeżeli jednak opcja „za pobraniem” była możliwa, wówczas umowa pozostałaby skuteczna.
W tym drugim wypadku zasady ponoszenia kosztów przy tzw. sprzedaży wysyłkowej wyraża {{pu przepis="art. 547 KC"}}. Generalnie koszty wydania, w szczególności koszty zmierzenia lub zważenia, opakowania, ubezpieczenia za czas przewozu i koszty przesłania rzeczy, ponosi sprzedawca ({{pu przepis="art. 547 § 1 KC"}}). Natomiast koszty przesłania rzeczy do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, ponosi natomiast kupujący ({{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}). Ponieważ zasadą jest [[DlugOdbiorczy dług odbiorczy]] ({{pu przepis="art. 454 § 1 zd. 1 KC"}}), miejscem świadczenia jest z reguły siedziba sprzedawcy. Gdy więc rzecz zostaje wysłana do innego miejsca, mamy do czynienia z sytuacją, o której mowa jest w {{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}, tzn. że koszty ubezpieczenia i przesłania ponosi kupujący.
Problematyczne jest w tym wypadku żądanie zapłaty przed wysłaniem towaru do odbiorcy (zob. {{pu przepis="art. 544 § 2 KC"}}). Sformułowanie tego przepisu wskazuje na jego kogentny charakter, przez co umówienie się co do przedpłaty byłoby częściowo nieważne ({{pu przepis="art. 58 § 1 KC"}}). Jeżeli uznać, że komputer nie zostałby zbyty, gdyby kupujący nie zobowiązał się do uprzedniego zapłacenia ceny i kosztów przesyłki, wówczas umowa byłaby nieważna ({{pu przepis="art. 58 § 3 KC"}}). Jeżeli jednak opcja „za pobraniem” była możliwa, wówczas umowa pozostałaby skuteczna.
Usunięte:
Z uwagi na swobodę kształtowania treści stosunku zobowiązaniowego ({{pu przepis="art. 353(1) KC"}}) oraz regulacje {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}} (dot. sprzedaż wysyłkowa) i {{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}} (dot. kosztów przesyłki) takie dodatkowe postanowienia umowne były dopuszczalne.
Ad 2)
Problematyczne byłoby natomiast żądanie zapłaty przed wysłaniem towaru do odbiorcy (zob. {{pu przepis="art. 544 § 2 KC"}}). Sformułowanie tego przepisu wskazuje na jego kogentny charakter, przez co umówienie się co do przedpłaty byłoby częściowo nieważne ({{pu przepis="art. 58 § 1 KC"}}). Jeżeli uznać, że komputer nie zostałby zbyty, gdyby kupujący nie zobowiązał się do uprzedniego zapłacenia ceny i kosztów przesyłki, wówczas umowa byłaby nieważna ({{pu przepis="art. 58 § 3 KC"}}). Jeżeli jednak opcja „za pobraniem” była możliwa, wówczas umowa pozostałaby skuteczna.
Ad 3)
Generalnie, koszty wydania, w szczególności koszty zmierzenia lub zważenia, opakowania, ubezpieczenia za czas przewozu i koszty przesłania rzeczy, ponosi sprzedawca ({{pu przepis="art. 547 § 1 KC"}}). Koszty przesłania rzeczy do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, ponosi natomiast kupujący ({{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}). Ponieważ zasadą jest [[DlugOdbiorczy dług odbiorczy]] ({{pu przepis="art. 454 § 1 zd. 1 KC"}}), miejscem świadczenia jest siedziba sprzedawcy. Gdy więc rzecz zostaje wysłana do innego miejsca, mamy do czynienia z sytuacją, o której mowa jest w {{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}.
Usunięte:
Dodane:
((2)) Powstanie roszczenia
W tym wypadku roszczenie o przeniesienie własności komputera wynikające z {{pu przepis="art. 535 KC"}} powstałoby przede wszystkim wówczas, gdyby P i K zawarli skuteczną umowę sprzedaży i P nie był właścicielem komputera.
((3)) zawarcie skutecznej umowy sprzedaży
Przesłanką wynikającą wprost z przepisu jest istnienie ważnej umowy sprzedaży.
**(1) zawarcie umowy**
Sposoby zawierania umów w Polsce regulują przepisy {{pu przepis="art. 66 KC"}} – {{pu przepis="art. 72(1) KC"}}. KC przewiduje trzy sposoby zawierania umów:
- przez złożenie oferty i jej przyjęcie ({{pu przepis="art. 66 KC"}} - {{pu przepis="art. 70 KC"}}),
- negocjacje ({{pu przepis="art. 72 KC"}}) oraz
- aukcję lub przetarg ({{pu przepis="art. 70(1) KC"}} – {{pu przepis="art. 70(5) KC"}}).
Problematyczne jest, jaki tryb znajduje zastosowanie w przypadku aukcji internetowych (w przypadku tzw. normalnym, tzn. gdy miejsce ma licytacja, w odróżnieniu od opcji „Kup teraz” lub „Zaproponuj cenę”). W grę wchodzi pierwszy i ostatni z wymienionych.
**(a) sytuacja w Niemczech**
Można przyjąć, iż wystawienie towaru na aukcję jest (wiążącą) ofertą skierowaną do nieokreślonej liczby osób (ad incertas personas), przy czym jest ona opatrzona warunkiem, że sprzedaż nastąpi osobie, która w chwili zamknięcia aukcji zaproponuje najwyższą cenę. Takie rozwiązanie przyjmuje się w Niemczech (zob. SpindlerNinkDRiZ2007, str. 193 i nast.).
**(b) rozwiązania na gruncie prawa polskiego**
W rachubę wchodzą także przepisy {{pu przepis="art. 70(1) KC"}} i nast., a w szczególności przepisy o aukcji ({{pu przepis="art. 70(2) KC"}}).
[[Aukcja Aukcja]] (określana dawniej jako przetarg ustny) polega na tym, że osoby zamierzające zawrzeć umowę (licytanci) obecni w miejscu aukcji albo komunikujący się ze sobą za pomocą środka bezpośredniego porozumiewania się na odległość, składają oferty słownie lub równorzędnymi znakami (np. przez podniesienie ręki) (RadwanskiCzescOgolna, nb. 695). W wypadku aukcji internetowych kolejne postąpienia zgłaszane są drogą elektroniczną i pojawiają się na stronie danej aukcji.
Przetarg to z kolei taka forma wyboru oferty, gdzie oferty składane są równocześnie w formie pisemnej, a wybór najlepszej następuje na skutek porównania z innymi. Taka forma mogłaby wchodzić w przypadku opcji „Zaproponuj swoją cenę”, z którą jednak tutaj nie mamy do czynienia.
Złożoność tego problemu wymaga jego dogłębnego zbadania, zob. AukcjeInternetowe.
**(c) wynik tymczasowy**
Z chwilą więc, gdy zawiadomienie o wygranej aukcji doszło do P i K w taki sposób, że mogli się z nim zapoznać (zob. {{pu przepis="art. 61 § 1 zd. 1 KC"}}), została zawarta między nimi umowa sprzedaży komputera.
**(2) treść umowy (sprzedaży)**
Essentialia negotii zawartej umowy wskazują na to, że chodzi tu o umowę sprzedaży (zob. UmowaSprzedazy).
Dodatkowo strony mogą poczynić inne ustalenia, które mają wpływ na sposób wykonania umowy. W tym wypadku strony ustaliły, iż:
- komputer zostanie wysłany do Słubic,
- zapłata nastąpi z góry,
- koszty przesłania poniesie kupujący.
Ad 1)
Z uwagi na swobodę kształtowania treści stosunku zobowiązaniowego ({{pu przepis="art. 353(1) KC"}}) oraz regulacje {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}} (dot. sprzedaż wysyłkowa) i {{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}} (dot. kosztów przesyłki) takie dodatkowe postanowienia umowne były dopuszczalne.
Ad 2)
Problematyczne byłoby natomiast żądanie zapłaty przed wysłaniem towaru do odbiorcy (zob. {{pu przepis="art. 544 § 2 KC"}}). Sformułowanie tego przepisu wskazuje na jego kogentny charakter, przez co umówienie się co do przedpłaty byłoby częściowo nieważne ({{pu przepis="art. 58 § 1 KC"}}). Jeżeli uznać, że komputer nie zostałby zbyty, gdyby kupujący nie zobowiązał się do uprzedniego zapłacenia ceny i kosztów przesyłki, wówczas umowa byłaby nieważna ({{pu przepis="art. 58 § 3 KC"}}). Jeżeli jednak opcja „za pobraniem” była możliwa, wówczas umowa pozostałaby skuteczna.
Ad 3)
Generalnie, koszty wydania, w szczególności koszty zmierzenia lub zważenia, opakowania, ubezpieczenia za czas przewozu i koszty przesłania rzeczy, ponosi sprzedawca ({{pu przepis="art. 547 § 1 KC"}}). Koszty przesłania rzeczy do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, ponosi natomiast kupujący ({{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}). Ponieważ zasadą jest [[DlugOdbiorczy dług odbiorczy]] ({{pu przepis="art. 454 § 1 zd. 1 KC"}}), miejscem świadczenia jest siedziba sprzedawcy. Gdy więc rzecz zostaje wysłana do innego miejsca, mamy do czynienia z sytuacją, o której mowa jest w {{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}.
**(3) skuteczność umowy**
Umowa musi być ponadto skuteczna, tzn. mieć możność wywołania zamierzonych przez strony skutków prawnych.
Trzeba rozróżnić skuteczność (całej) umowy od skuteczności (pojedynczego) oświadczenia woli, którą bada się przy zawarciu umowy. Okoliczności mogące wpływać na skuteczność umowy można podzielić na takie, które powodują nieważność bezwzględną oraz takie, które powodują, że [[BezskutecznoscZawieszona skuteczność umowy jest zawieszona]] (//negotium claudicans//). W tym wypadku brak jest innych niż wspomniane we wcześniejszym punkcie, zastrzeżeń co do skuteczności umowy.
((3)) Brak nabycia własności
Przeniesienia własności może jednakże domagać się bowiem tylko ten, kto właścicielem jeszcze nie jest.
Zgodnie z zasadami obowiązującymi w KC ({{pu przepis="art. 155 § 1 KC"}}) tzn. zasadą tzw. podwójnego skutku umów zobowiązujących do przeniesienia własności, przejście własności na nabywcę następuje solo consensu (tzn. czyli z chwilą zawarcia umowy zobowiązującej do przeniesienia własności, takiej jak sprzedaż, darowizna, zamiana), bez potrzeby wydania rzeczy, o ile jednak spełnione są następujące przesłanki:
- rzecz jest oznaczona co do tożsamości i
- podwójny skutek nie został wyłączony przez same strony albo przez przepis ustawy.
Rzeczą oznaczoną co do tożsamości jest przedmiot zindywidualizowany wg jego osobistych cech.
Ponieważ w tym wypadku przedmiotem sprzedaży był używany komputer, podwójny skutek wystąpił i nie jest tym samym konieczne dokonanie czynności rozporządzającej i przeniesienie własności na P.
Stąd też roszczenie P nie jest zasadne.
((2)) Wynik
Roszczenie o przeniesienie własności nie przysługuje, gdyż P jest już właścicielem komputera
((2)) Powstanie roszczenia
Roszczenie o przeniesienie własności komputera powstaje, gdy strony zawrą skuteczną umowę sprzedaży. Ustalono powyżej, że tak właśnie się stało.
((2)) Brak utraty roszczenia
Być może jednak [[SchematWygasniecieRoszczenia roszczenie wygasło]].
((3)) spełnienie świadczenia
Roszczenie mogło wygasnąć na skutek jego spełnienia wówczas, gdy K nadał przesyłkę do Słubic.
Spełnienie świadczenia polega na zgodnym z treścią zobowiązania i odpowiadającym interesom wierzyciela zachowaniu się dłużnika (RadwanskiOlejniczakZobowiazaniaCzO, wyd. 6 nb. 92).
W przypadku sprzedaży świadczenie sprzedawcy polega na przeniesieniu własności rzeczy sprzedanej oraz wydaniu rzeczy nabywcy. Przejście własności nastąpiło z chwilą zawarcia umowy (zob. wyżej uwagi do {{pu przepis="art. 155 KC"}}).
Pozostaje pytanie, czy nastąpiło także wydanie rzeczy w rozumieniu {{pu przepis="art. 535 KC"}}. Przez wydanie rzeczy rozumieć należy przede wszystkim wydanie w rozumieniu {{pu przepis="art. 348 KC"}}. Takie nie nastąpiło, albowiem rzecz została zniszczona zanim dotarła do P. W związku z tym należy ustalić, czy wydanie nie nastąpiło już w momencie, gdy K przekazał rzecz kurierowi. Tak jest wg {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}}, gdy rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia. Ustalono powyżej, iż w przypadku sprzedaży miejscem spełnienia świadczenia jest Zielona Góra jako siedziba sprzedawcy. Tym samym K spełnił również świadczenie polegające na wydaniu rzeczy nabywcy. Wobec treści {{pu przepis="art. 548 § 1 KC"}} z chwilą wydania rzeczy na P przeszło także ryzyko przypadkowej utraty rzeczy.
Tym samym roszczenie wygasło.
((3)) niemożliwość następcza
Ponieważ chodziło o komputer, który był rzeczą oznaczoną co do tożsamości, z chwilą jego zniszczenia świadczenie mogłoby się stać niemożliwym do spełnienia. Skutkiem tego byłoby wygaśnięcie zobowiązania, jeżeli niemożliwość byłaby wynikiem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi ({{pu przepis="art. 475 § 1 KC"}}).
Dla zastosowania tego przepisu konieczne jest jednak, aby w chwili wystąpienia niemożliwości następczej, zobowiązanie jeszcze istniało. Tymczasem w tym wypadku świadczenie z chwilą wydania komputera kurierowi było już spełnione i tym samym wygasło zanim doszło do zniszczenia komputera.
Brak jest możliwości zastosowania {{pu przepis="art. 475 KC"}}.
((2)) Wynik
P nie ma roszczenia o wysłanie kolejnego komputera.
W tym wypadku roszczenie o przeniesienie własności komputera wynikające z {{pu przepis="art. 535 KC"}} powstałoby przede wszystkim wówczas, gdyby P i K zawarli skuteczną umowę sprzedaży i P nie był właścicielem komputera.
((3)) zawarcie skutecznej umowy sprzedaży
Przesłanką wynikającą wprost z przepisu jest istnienie ważnej umowy sprzedaży.
**(1) zawarcie umowy**
Sposoby zawierania umów w Polsce regulują przepisy {{pu przepis="art. 66 KC"}} – {{pu przepis="art. 72(1) KC"}}. KC przewiduje trzy sposoby zawierania umów:
- przez złożenie oferty i jej przyjęcie ({{pu przepis="art. 66 KC"}} - {{pu przepis="art. 70 KC"}}),
- negocjacje ({{pu przepis="art. 72 KC"}}) oraz
- aukcję lub przetarg ({{pu przepis="art. 70(1) KC"}} – {{pu przepis="art. 70(5) KC"}}).
Problematyczne jest, jaki tryb znajduje zastosowanie w przypadku aukcji internetowych (w przypadku tzw. normalnym, tzn. gdy miejsce ma licytacja, w odróżnieniu od opcji „Kup teraz” lub „Zaproponuj cenę”). W grę wchodzi pierwszy i ostatni z wymienionych.
**(a) sytuacja w Niemczech**
Można przyjąć, iż wystawienie towaru na aukcję jest (wiążącą) ofertą skierowaną do nieokreślonej liczby osób (ad incertas personas), przy czym jest ona opatrzona warunkiem, że sprzedaż nastąpi osobie, która w chwili zamknięcia aukcji zaproponuje najwyższą cenę. Takie rozwiązanie przyjmuje się w Niemczech (zob. SpindlerNinkDRiZ2007, str. 193 i nast.).
**(b) rozwiązania na gruncie prawa polskiego**
W rachubę wchodzą także przepisy {{pu przepis="art. 70(1) KC"}} i nast., a w szczególności przepisy o aukcji ({{pu przepis="art. 70(2) KC"}}).
[[Aukcja Aukcja]] (określana dawniej jako przetarg ustny) polega na tym, że osoby zamierzające zawrzeć umowę (licytanci) obecni w miejscu aukcji albo komunikujący się ze sobą za pomocą środka bezpośredniego porozumiewania się na odległość, składają oferty słownie lub równorzędnymi znakami (np. przez podniesienie ręki) (RadwanskiCzescOgolna, nb. 695). W wypadku aukcji internetowych kolejne postąpienia zgłaszane są drogą elektroniczną i pojawiają się na stronie danej aukcji.
Przetarg to z kolei taka forma wyboru oferty, gdzie oferty składane są równocześnie w formie pisemnej, a wybór najlepszej następuje na skutek porównania z innymi. Taka forma mogłaby wchodzić w przypadku opcji „Zaproponuj swoją cenę”, z którą jednak tutaj nie mamy do czynienia.
Złożoność tego problemu wymaga jego dogłębnego zbadania, zob. AukcjeInternetowe.
**(c) wynik tymczasowy**
Z chwilą więc, gdy zawiadomienie o wygranej aukcji doszło do P i K w taki sposób, że mogli się z nim zapoznać (zob. {{pu przepis="art. 61 § 1 zd. 1 KC"}}), została zawarta między nimi umowa sprzedaży komputera.
**(2) treść umowy (sprzedaży)**
Essentialia negotii zawartej umowy wskazują na to, że chodzi tu o umowę sprzedaży (zob. UmowaSprzedazy).
Dodatkowo strony mogą poczynić inne ustalenia, które mają wpływ na sposób wykonania umowy. W tym wypadku strony ustaliły, iż:
- komputer zostanie wysłany do Słubic,
- zapłata nastąpi z góry,
- koszty przesłania poniesie kupujący.
Ad 1)
Z uwagi na swobodę kształtowania treści stosunku zobowiązaniowego ({{pu przepis="art. 353(1) KC"}}) oraz regulacje {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}} (dot. sprzedaż wysyłkowa) i {{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}} (dot. kosztów przesyłki) takie dodatkowe postanowienia umowne były dopuszczalne.
Ad 2)
Problematyczne byłoby natomiast żądanie zapłaty przed wysłaniem towaru do odbiorcy (zob. {{pu przepis="art. 544 § 2 KC"}}). Sformułowanie tego przepisu wskazuje na jego kogentny charakter, przez co umówienie się co do przedpłaty byłoby częściowo nieważne ({{pu przepis="art. 58 § 1 KC"}}). Jeżeli uznać, że komputer nie zostałby zbyty, gdyby kupujący nie zobowiązał się do uprzedniego zapłacenia ceny i kosztów przesyłki, wówczas umowa byłaby nieważna ({{pu przepis="art. 58 § 3 KC"}}). Jeżeli jednak opcja „za pobraniem” była możliwa, wówczas umowa pozostałaby skuteczna.
Ad 3)
Generalnie, koszty wydania, w szczególności koszty zmierzenia lub zważenia, opakowania, ubezpieczenia za czas przewozu i koszty przesłania rzeczy, ponosi sprzedawca ({{pu przepis="art. 547 § 1 KC"}}). Koszty przesłania rzeczy do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, ponosi natomiast kupujący ({{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}). Ponieważ zasadą jest [[DlugOdbiorczy dług odbiorczy]] ({{pu przepis="art. 454 § 1 zd. 1 KC"}}), miejscem świadczenia jest siedziba sprzedawcy. Gdy więc rzecz zostaje wysłana do innego miejsca, mamy do czynienia z sytuacją, o której mowa jest w {{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}.
**(3) skuteczność umowy**
Umowa musi być ponadto skuteczna, tzn. mieć możność wywołania zamierzonych przez strony skutków prawnych.
Trzeba rozróżnić skuteczność (całej) umowy od skuteczności (pojedynczego) oświadczenia woli, którą bada się przy zawarciu umowy. Okoliczności mogące wpływać na skuteczność umowy można podzielić na takie, które powodują nieważność bezwzględną oraz takie, które powodują, że [[BezskutecznoscZawieszona skuteczność umowy jest zawieszona]] (//negotium claudicans//). W tym wypadku brak jest innych niż wspomniane we wcześniejszym punkcie, zastrzeżeń co do skuteczności umowy.
((3)) Brak nabycia własności
Przeniesienia własności może jednakże domagać się bowiem tylko ten, kto właścicielem jeszcze nie jest.
Zgodnie z zasadami obowiązującymi w KC ({{pu przepis="art. 155 § 1 KC"}}) tzn. zasadą tzw. podwójnego skutku umów zobowiązujących do przeniesienia własności, przejście własności na nabywcę następuje solo consensu (tzn. czyli z chwilą zawarcia umowy zobowiązującej do przeniesienia własności, takiej jak sprzedaż, darowizna, zamiana), bez potrzeby wydania rzeczy, o ile jednak spełnione są następujące przesłanki:
- rzecz jest oznaczona co do tożsamości i
- podwójny skutek nie został wyłączony przez same strony albo przez przepis ustawy.
Rzeczą oznaczoną co do tożsamości jest przedmiot zindywidualizowany wg jego osobistych cech.
Ponieważ w tym wypadku przedmiotem sprzedaży był używany komputer, podwójny skutek wystąpił i nie jest tym samym konieczne dokonanie czynności rozporządzającej i przeniesienie własności na P.
Stąd też roszczenie P nie jest zasadne.
((2)) Wynik
Roszczenie o przeniesienie własności nie przysługuje, gdyż P jest już właścicielem komputera
((2)) Powstanie roszczenia
Roszczenie o przeniesienie własności komputera powstaje, gdy strony zawrą skuteczną umowę sprzedaży. Ustalono powyżej, że tak właśnie się stało.
((2)) Brak utraty roszczenia
Być może jednak [[SchematWygasniecieRoszczenia roszczenie wygasło]].
((3)) spełnienie świadczenia
Roszczenie mogło wygasnąć na skutek jego spełnienia wówczas, gdy K nadał przesyłkę do Słubic.
Spełnienie świadczenia polega na zgodnym z treścią zobowiązania i odpowiadającym interesom wierzyciela zachowaniu się dłużnika (RadwanskiOlejniczakZobowiazaniaCzO, wyd. 6 nb. 92).
W przypadku sprzedaży świadczenie sprzedawcy polega na przeniesieniu własności rzeczy sprzedanej oraz wydaniu rzeczy nabywcy. Przejście własności nastąpiło z chwilą zawarcia umowy (zob. wyżej uwagi do {{pu przepis="art. 155 KC"}}).
Pozostaje pytanie, czy nastąpiło także wydanie rzeczy w rozumieniu {{pu przepis="art. 535 KC"}}. Przez wydanie rzeczy rozumieć należy przede wszystkim wydanie w rozumieniu {{pu przepis="art. 348 KC"}}. Takie nie nastąpiło, albowiem rzecz została zniszczona zanim dotarła do P. W związku z tym należy ustalić, czy wydanie nie nastąpiło już w momencie, gdy K przekazał rzecz kurierowi. Tak jest wg {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}}, gdy rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia. Ustalono powyżej, iż w przypadku sprzedaży miejscem spełnienia świadczenia jest Zielona Góra jako siedziba sprzedawcy. Tym samym K spełnił również świadczenie polegające na wydaniu rzeczy nabywcy. Wobec treści {{pu przepis="art. 548 § 1 KC"}} z chwilą wydania rzeczy na P przeszło także ryzyko przypadkowej utraty rzeczy.
Tym samym roszczenie wygasło.
((3)) niemożliwość następcza
Ponieważ chodziło o komputer, który był rzeczą oznaczoną co do tożsamości, z chwilą jego zniszczenia świadczenie mogłoby się stać niemożliwym do spełnienia. Skutkiem tego byłoby wygaśnięcie zobowiązania, jeżeli niemożliwość byłaby wynikiem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi ({{pu przepis="art. 475 § 1 KC"}}).
Dla zastosowania tego przepisu konieczne jest jednak, aby w chwili wystąpienia niemożliwości następczej, zobowiązanie jeszcze istniało. Tymczasem w tym wypadku świadczenie z chwilą wydania komputera kurierowi było już spełnione i tym samym wygasło zanim doszło do zniszczenia komputera.
Brak jest możliwości zastosowania {{pu przepis="art. 475 KC"}}.
((2)) Wynik
P nie ma roszczenia o wysłanie kolejnego komputera.
Usunięte:
W tym wypadku roszczenie o przeniesienie własności komputera wynikające z {{pu przepis="art. 535 KC"}} powstałoby przede wszystkim wówczas, gdyby P i K zawarli skuteczną umowę sprzedaży i P nie był właścicielem komputera.
((3)) zawarcie skutecznej umowy sprzedaży
Przesłanką wynikającą wprost z przepisu jest istnienie ważnej umowy sprzedaży.
**(1) zawarcie umowy**
Sposoby zawierania umów w Polsce regulują przepisy {{pu przepis="art. 66 KC"}} – {{pu przepis="art. 72(1) KC"}}. KC przewiduje trzy sposoby zawierania umów:
- przez złożenie oferty i jej przyjęcie ({{pu przepis="art. 66 KC"}} - {{pu przepis="art. 70 KC"}}),
- negocjacje ({{pu przepis="art. 72 KC"}}) oraz
- aukcję lub przetarg ({{pu przepis="art. 70(1) KC"}} – {{pu przepis="art. 70(5) KC"}}).
Problematyczne jest, jaki tryb znajduje zastosowanie w przypadku aukcji internetowych (w przypadku tzw. normalnym, tzn. gdy miejsce ma licytacja, w odróżnieniu od opcji „Kup teraz” lub „Zaproponuj cenę”). W grę wchodzi pierwszy i ostatni z wymienionych.
**(a) sytuacja w Niemczech**
Można przyjąć, iż wystawienie towaru na aukcję jest (wiążącą) ofertą skierowaną do nieokreślonej liczby osób (ad incertas personas), przy czym jest ona opatrzona warunkiem, że sprzedaż nastąpi osobie, która w chwili zamknięcia aukcji zaproponuje najwyższą cenę. Takie rozwiązanie przyjmuje się w Niemczech (zob. SpindlerNinkDRiZ2007, str. 193 i nast.).
**(b) rozwiązania na gruncie prawa polskiego**
W rachubę wchodzą także przepisy {{pu przepis="art. 70(1) KC"}} i nast., a w szczególności przepisy o aukcji ({{pu przepis="art. 70(2) KC"}}).
[[Aukcja Aukcja]] (określana dawniej jako przetarg ustny) polega na tym, że osoby zamierzające zawrzeć umowę (licytanci) obecni w miejscu aukcji albo komunikujący się ze sobą za pomocą środka bezpośredniego porozumiewania się na odległość, składają oferty słownie lub równorzędnymi znakami (np. przez podniesienie ręki) (RadwanskiCzescOgolna, nb. 695). W wypadku aukcji internetowych kolejne postąpienia zgłaszane są drogą elektroniczną i pojawiają się na stronie danej aukcji.
Przetarg to z kolei taka forma wyboru oferty, gdzie oferty składane są równocześnie w formie pisemnej, a wybór najlepszej następuje na skutek porównania z innymi. Taka forma mogłaby wchodzić w przypadku opcji „Zaproponuj swoją cenę”, z którą jednak tutaj nie mamy do czynienia.
Złożoność tego problemu wymaga jego dogłębnego zbadania, zob. AukcjeInternetowe.
**(c) wynik tymczasowy**
Z chwilą więc, gdy zawiadomienie o wygranej aukcji doszło do P i K w taki sposób, że mogli się z nim zapoznać (zob. {{pu przepis="art. 61 § 1 zd. 1 KC"}}), została zawarta między nimi umowa sprzedaży komputera.
**(2) treść umowy (sprzedaży)**
Essentialia negotii zawartej umowy wskazują na to, że chodzi tu o umowę sprzedaży (zob. UmowaSprzedazy).
Dodatkowo strony mogą poczynić inne ustalenia, które mają wpływ na sposób wykonania umowy. W tym wypadku strony ustaliły, iż:
1) komputer zostanie wysłany do Słubic,
2) zapłata nastąpi z góry,
3) koszty przesłania poniesie kupujący.
Ad 1)
Z uwagi na swobodę kształtowania treści stosunku zobowiązaniowego ({{pu przepis="art. 353(1) KC"}}) oraz regulacje {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}} (dot. sprzedaż wysyłkowa) i {{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}} (dot. kosztów przesyłki) takie dodatkowe postanowienia umowne były dopuszczalne.
Ad 2)
Problematyczne byłoby natomiast żądanie zapłaty przed wysłaniem towaru do odbiorcy (zob. {{pu przepis="art. 544 § 2 KC"}}). Sformułowanie tego przepisu wskazuje na jego kogentny charakter, przez co umówienie się co do przedpłaty byłoby częściowo nieważne ({{pu przepis="art. 58 § 1 KC"}}). Jeżeli uznać, że komputer nie zostałby zbyty, gdyby kupujący nie zobowiązał się do uprzedniego zapłacenia ceny i kosztów przesyłki, wówczas umowa byłaby nieważna ({{pu przepis="art. 58 § 3 KC"}}). Jeżeli jednak opcja „za pobraniem” była możliwa, wówczas umowa pozostałaby skuteczna.
Ad 3)
Generalnie, koszty wydania, w szczególności koszty zmierzenia lub zważenia, opakowania, ubezpieczenia za czas przewozu i koszty przesłania rzeczy, ponosi sprzedawca ({{pu przepis="art. 547 § 1 KC"}}). Koszty przesłania rzeczy do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, ponosi natomiast kupujący ({{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}). Ponieważ zasadą jest [[DlugOdbiorczy dług odbiorczy]] ({{pu przepis="art. 454 § 1 zd. 1 KC"}}), miejscem świadczenia jest siedziba sprzedawcy. Gdy więc rzecz zostaje wysłana do innego miejsca, mamy do czynienia z sytuacją, o której mowa jest w {{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}.
**(3) skuteczność umowy**
Umowa musi być ponadto skuteczna, tzn. mieć możność wywołania zamierzonych przez strony skutków prawnych.
Trzeba rozróżnić skuteczność (całej) umowy od skuteczności (pojedynczego) oświadczenia woli, którą bada się przy zawarciu umowy. Okoliczności mogące wpływać na skuteczność umowy można podzielić na takie, które powodują nieważność bezwzględną oraz takie, które powodują, że [[BezskutecznoscZawieszona skuteczność umowy jest zawieszona]] (//negotium claudicans//). W tym wypadku brak jest innych niż wspomniane we wcześniejszym punkcie, zastrzeżeń co do skuteczności umowy.
((3)) Brak nabycia własności
Przeniesienia własności może jednakże domagać się bowiem tylko ten, kto właścicielem jeszcze nie jest.
Zgodnie z zasadami obowiązującymi w KC ({{pu przepis="art. 155 § 1 KC"}}) tzn. zasadą tzw. podwójnego skutku umów zobowiązujących do przeniesienia własności, przejście własności na nabywcę następuje solo consensu (tzn. czyli z chwilą zawarcia umowy zobowiązującej do przeniesienia własności, takiej jak sprzedaż, darowizna, zamiana), bez potrzeby wydania rzeczy, o ile jednak spełnione są następujące przesłanki:
- rzecz jest oznaczona co do tożsamości i
- podwójny skutek nie został wyłączony przez same strony albo przez przepis ustawy.
Rzeczą oznaczoną co do tożsamości jest przedmiot zindywidualizowany wg jego osobistych cech.
Ponieważ w tym wypadku przedmiotem sprzedaży był używany komputer, podwójny skutek wystąpił i nie jest tym samym konieczne dokonanie czynności rozporządzającej i przeniesienie własności na P.
Stąd też roszczenie P nie jest zasadne.
((2)) Wynik
Roszczenie o przeniesienie własności nie przysługuje, gdyż P jest już właścicielem komputera
((2)) Powstanie roszczenia
Roszczenie o przeniesienie własności komputera powstaje, gdy strony zawrą skuteczną umowę sprzedaży. Ustalono powyżej, że tak właśnie się stało.
((2)) Brak utraty roszczenia
Być może jednak [[SchematWygasniecieRoszczenia roszczenie wygasło]].
((3)) spełnienie świadczenia
Roszczenie mogło wygasnąć na skutek jego spełnienia wówczas, gdy K nadał przesyłkę do Słubic.
Spełnienie świadczenia polega na zgodnym z treścią zobowiązania i odpowiadającym interesom wierzyciela zachowaniu się dłużnika (RadwanskiOlejniczakZobowiazaniaCzO, wyd. 6 nb. 92).
W przypadku sprzedaży świadczenie sprzedawcy polega na przeniesieniu własności rzeczy sprzedanej oraz wydaniu rzeczy nabywcy. Przejście własności nastąpiło z chwilą zawarcia umowy (zob. wyżej uwagi do {{pu przepis="art. 155 KC"}}).
Pozostaje pytanie, czy nastąpiło także wydanie rzeczy w rozumieniu {{pu przepis="art. 535 KC"}}. Przez wydanie rzeczy rozumieć należy przede wszystkim wydanie w rozumieniu {{pu przepis="art. 348 KC"}}. Takie nie nastąpiło, albowiem rzecz została zniszczona zanim dotarła do P. W związku z tym należy ustalić, czy wydanie nie nastąpiło już w momencie, gdy K przekazał rzecz kurierowi. Tak jest wg {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}}, gdy rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia. Ustalono powyżej, iż w przypadku sprzedaży miejscem spełnienia świadczenia jest Zielona Góra jako siedziba sprzedawcy. Tym samym K spełnił również świadczenie polegające na wydaniu rzeczy nabywcy. Wobec treści {{pu przepis="art. 548 § 1 KC"}} z chwilą wydania rzeczy na P przeszło także ryzyko przypadkowej utraty rzeczy.
Tym samym roszczenie wygasło.
((3)) niemożliwość następcza
Ponieważ chodziło o komputer, który był rzeczą oznaczoną co do tożsamości, z chwilą jego zniszczenia świadczenie mogłoby się stać niemożliwym do spełnienia. Skutkiem tego byłoby wygaśnięcie zobowiązania, jeżeli niemożliwość byłaby wynikiem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi ({{pu przepis="art. 475 § 1 KC"}}).
Dla zastosowania tego przepisu konieczne jest jednak, aby w chwili wystąpienia niemożliwości następczej, zobowiązanie jeszcze istniało. Tymczasem w tym wypadku świadczenie z chwilą wydania komputera kurierowi było już spełnione i tym samym wygasło zanim doszło do zniszczenia komputera.
Brak jest możliwości zastosowania {{pu przepis="art. 475 KC"}}.
((2)) Wynik
P nie ma roszczenia o wysłanie kolejnego komputera.
Dodane:
Essentialia negotii zawartej umowy wskazują na to, że chodzi tu o umowę sprzedaży (zob. UmowaSprzedazy).
Generalnie, koszty wydania, w szczególności koszty zmierzenia lub zważenia, opakowania, ubezpieczenia za czas przewozu i koszty przesłania rzeczy, ponosi sprzedawca ({{pu przepis="art. 547 § 1 KC"}}). Koszty przesłania rzeczy do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, ponosi natomiast kupujący ({{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}). Ponieważ zasadą jest [[DlugOdbiorczy dług odbiorczy]] ({{pu przepis="art. 454 § 1 zd. 1 KC"}}), miejscem świadczenia jest siedziba sprzedawcy. Gdy więc rzecz zostaje wysłana do innego miejsca, mamy do czynienia z sytuacją, o której mowa jest w {{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}.
Trzeba rozróżnić skuteczność (całej) umowy od skuteczności (pojedynczego) oświadczenia woli, którą bada się przy zawarciu umowy. Okoliczności mogące wpływać na skuteczność umowy można podzielić na takie, które powodują nieważność bezwzględną oraz takie, które powodują, że [[BezskutecznoscZawieszona skuteczność umowy jest zawieszona]] (//negotium claudicans//). W tym wypadku brak jest innych niż wspomniane we wcześniejszym punkcie, zastrzeżeń co do skuteczności umowy.
Generalnie, koszty wydania, w szczególności koszty zmierzenia lub zważenia, opakowania, ubezpieczenia za czas przewozu i koszty przesłania rzeczy, ponosi sprzedawca ({{pu przepis="art. 547 § 1 KC"}}). Koszty przesłania rzeczy do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, ponosi natomiast kupujący ({{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}). Ponieważ zasadą jest [[DlugOdbiorczy dług odbiorczy]] ({{pu przepis="art. 454 § 1 zd. 1 KC"}}), miejscem świadczenia jest siedziba sprzedawcy. Gdy więc rzecz zostaje wysłana do innego miejsca, mamy do czynienia z sytuacją, o której mowa jest w {{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}.
Trzeba rozróżnić skuteczność (całej) umowy od skuteczności (pojedynczego) oświadczenia woli, którą bada się przy zawarciu umowy. Okoliczności mogące wpływać na skuteczność umowy można podzielić na takie, które powodują nieważność bezwzględną oraz takie, które powodują, że [[BezskutecznoscZawieszona skuteczność umowy jest zawieszona]] (//negotium claudicans//). W tym wypadku brak jest innych niż wspomniane we wcześniejszym punkcie, zastrzeżeń co do skuteczności umowy.
Usunięte:
**(a) essentialia negotii umowy sprzedaży**
Na essentialia negotii składają się określenie przedmiotu sprzedaży, ceny oraz wzajemne obowiązki stron (sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy, kupującego – zapłaty ustalonej ceny). Ponieważ strony ustaliły powyższe elementy, zawarta przez nich umowa, jest umową sprzedaży.
Przedmiotem świadczenia sprzedawcy mogą być: rzeczy (przedmioty materialne) ale także energia ({{pu przepis="art. 555 KC"}}), prawa majątkowe ({{pu przepis="art. 509 KC"}} i nast. oraz {{pu przepis="art. 555 KC"}}), zespoły rzeczy i praw (przedsiębiorstwo ({{pu przepis="art. 55(1) KC"}}), spadek ({{pu przepis="art. 1052 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 922 KC"}}).
Przedmiot świadczenia kupującego jest cena, czyli wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych waluty polskiej ({{pu przepis="art. 358 § 1 KC"}}), którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę ({{pu przepis="art. 3 ust. 1 pkt 1 UCen"}}). Sposoby ustalania ceny i jej rodzaje regulują {{pu przepis="art. 536 KC"}} - {{pu przepis="art. 541 KC"}}. Jeżeli chodzi zaś o skutki i sposób spełnienia świadczenia należy sięgnąć do przepisów dotyczących wykonania świadczeń pieniężnych, czyli {{pu przepis="art. 358(1) KC"}} – {{pu przepis="art. 360 KC"}} oraz {{pu przepis="art. 481 KC"}} - {{pu przepis="art. 482 KC"}}.
**(b) accidentalia negotii**
Generalnie, koszty wydania, w szczególności koszty zmierzenia lub zważenia, opakowania, ubezpieczenia za czas przewozu i koszty przesłania rzeczy, ponosi sprzedawca ({{pu przepis="art. 547 § 1 KC"}}). Koszty przesłania rzeczy do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, ponosi natomiast kupujący ({{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}). Ponieważ zasadą jest dług odbiorczy ({{pu przepis="art. 454 § 1 zd. 1 KC"}}), miejscem świadczenia jest siedziba sprzedawcy. Gdy więc rzecz zostaje wysłana do innego miejsca, mamy do czynienia z sytuacją, o której mowa jest w {{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}.
Trzeba rozróżnić skuteczność (całej) umowy od skuteczności (pojedynczego) oświadczenia woli, którą bada się przy zawarciu umowy. Okoliczności mogące wpływać na skuteczność umowy można podzielić na takie, które powodują nieważność bezwzględną oraz takie, które powodują, że skuteczność umowy jest zawieszona (negotium claudicans). W tym wypadku brak jest innych niż wspomniane we wcześniejszym punkcie, zastrzeżeń co do skuteczności umowy.
Dodane:
CategoryKazusySprzedaz
Usunięte:
Dodane:
Sposoby zawierania umów w Polsce regulują przepisy {{pu przepis="art. 66 KC"}} – {{pu przepis="art. 72(1) KC"}}. KC przewiduje trzy sposoby zawierania umów:
- przez złożenie oferty i jej przyjęcie ({{pu przepis="art. 66 KC"}} - {{pu przepis="art. 70 KC"}}),
- negocjacje ({{pu przepis="art. 72 KC"}}) oraz
- aukcję lub przetarg ({{pu przepis="art. 70(1) KC"}} – {{pu przepis="art. 70(5) KC"}}).
Problematyczne jest, jaki tryb znajduje zastosowanie w przypadku aukcji internetowych (w przypadku tzw. normalnym, tzn. gdy miejsce ma licytacja, w odróżnieniu od opcji „Kup teraz” lub „Zaproponuj cenę”). W grę wchodzi pierwszy i ostatni z wymienionych.
- przez złożenie oferty i jej przyjęcie ({{pu przepis="art. 66 KC"}} - {{pu przepis="art. 70 KC"}}),
- negocjacje ({{pu przepis="art. 72 KC"}}) oraz
- aukcję lub przetarg ({{pu przepis="art. 70(1) KC"}} – {{pu przepis="art. 70(5) KC"}}).
Problematyczne jest, jaki tryb znajduje zastosowanie w przypadku aukcji internetowych (w przypadku tzw. normalnym, tzn. gdy miejsce ma licytacja, w odróżnieniu od opcji „Kup teraz” lub „Zaproponuj cenę”). W grę wchodzi pierwszy i ostatni z wymienionych.
Usunięte:
Dodane:
Problematyczne byłoby natomiast żądanie zapłaty przed wysłaniem towaru do odbiorcy (zob. {{pu przepis="art. 544 § 2 KC"}}). Sformułowanie tego przepisu wskazuje na jego kogentny charakter, przez co umówienie się co do przedpłaty byłoby częściowo nieważne ({{pu przepis="art. 58 § 1 KC"}}). Jeżeli uznać, że komputer nie zostałby zbyty, gdyby kupujący nie zobowiązał się do uprzedniego zapłacenia ceny i kosztów przesyłki, wówczas umowa byłaby nieważna ({{pu przepis="art. 58 § 3 KC"}}). Jeżeli jednak opcja „za pobraniem” była możliwa, wówczas umowa pozostałaby skuteczna.
Być może jednak [[SchematWygasniecieRoszczenia roszczenie wygasło]].
((3)) spełnienie świadczenia
Roszczenie mogło wygasnąć na skutek jego spełnienia wówczas, gdy K nadał przesyłkę do Słubic.
((3)) niemożliwość następcza
Ponieważ chodziło o komputer, który był rzeczą oznaczoną co do tożsamości, z chwilą jego zniszczenia świadczenie mogłoby się stać niemożliwym do spełnienia. Skutkiem tego byłoby wygaśnięcie zobowiązania, jeżeli niemożliwość byłaby wynikiem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi ({{pu przepis="art. 475 § 1 KC"}}).
Dla zastosowania tego przepisu konieczne jest jednak, aby w chwili wystąpienia niemożliwości następczej, zobowiązanie jeszcze istniało. Tymczasem w tym wypadku świadczenie z chwilą wydania komputera kurierowi było już spełnione i tym samym wygasło zanim doszło do zniszczenia komputera.
Brak jest możliwości zastosowania {{pu przepis="art. 475 KC"}}.
Być może jednak [[SchematWygasniecieRoszczenia roszczenie wygasło]].
((3)) spełnienie świadczenia
Roszczenie mogło wygasnąć na skutek jego spełnienia wówczas, gdy K nadał przesyłkę do Słubic.
((3)) niemożliwość następcza
Ponieważ chodziło o komputer, który był rzeczą oznaczoną co do tożsamości, z chwilą jego zniszczenia świadczenie mogłoby się stać niemożliwym do spełnienia. Skutkiem tego byłoby wygaśnięcie zobowiązania, jeżeli niemożliwość byłaby wynikiem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi ({{pu przepis="art. 475 § 1 KC"}}).
Dla zastosowania tego przepisu konieczne jest jednak, aby w chwili wystąpienia niemożliwości następczej, zobowiązanie jeszcze istniało. Tymczasem w tym wypadku świadczenie z chwilą wydania komputera kurierowi było już spełnione i tym samym wygasło zanim doszło do zniszczenia komputera.
Brak jest możliwości zastosowania {{pu przepis="art. 475 KC"}}.
Usunięte:
Być może jednak [[SchematWygasniecieRoszczenia roszczenie wygasło]] na skutek jego spełnienia wówczas, gdy K nadał przesyłkę do Słubic.
Dodane:
Pozostaje pytanie, czy nastąpiło także wydanie rzeczy w rozumieniu {{pu przepis="art. 535 KC"}}. Przez wydanie rzeczy rozumieć należy przede wszystkim wydanie w rozumieniu {{pu przepis="art. 348 KC"}}. Takie nie nastąpiło, albowiem rzecz została zniszczona zanim dotarła do P. W związku z tym należy ustalić, czy wydanie nie nastąpiło już w momencie, gdy K przekazał rzecz kurierowi. Tak jest wg {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}}, gdy rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia. Ustalono powyżej, iż w przypadku sprzedaży miejscem spełnienia świadczenia jest Zielona Góra jako siedziba sprzedawcy. Tym samym K spełnił również świadczenie polegające na wydaniu rzeczy nabywcy. Wobec treści {{pu przepis="art. 548 § 1 KC"}} z chwilą wydania rzeczy na P przeszło także ryzyko przypadkowej utraty rzeczy.
Tym samym roszczenie wygasło.
Tym samym roszczenie wygasło.
Usunięte:
Roszczenie wygasło.
Dodane:
Być może jednak [[SchematWygasniecieRoszczenia roszczenie wygasło]] na skutek jego spełnienia wówczas, gdy K nadał przesyłkę do Słubic.
Usunięte:
Dodane:
Być może jednak [[WygasniecieRoszczenia roszczenie wygasło]] na skutek jego spełnienia wówczas, gdy K nadał przesyłkę do Słubic.
Usunięte:
Dodane:
[[Aukcja Aukcja]] (określana dawniej jako przetarg ustny) polega na tym, że osoby zamierzające zawrzeć umowę (licytanci) obecni w miejscu aukcji albo komunikujący się ze sobą za pomocą środka bezpośredniego porozumiewania się na odległość, składają oferty słownie lub równorzędnymi znakami (np. przez podniesienie ręki) (RadwanskiCzescOgolna, nb. 695). W wypadku aukcji internetowych kolejne postąpienia zgłaszane są drogą elektroniczną i pojawiają się na stronie danej aukcji.
Usunięte:
Dodane:
CategoryKazusySprzedaz CategoryUmowaSprzedazy
Usunięte:
Dodane:
1) //Czy P mógłby domagać się wysłania kolejnego komputera, gdyby pierwszy komputer w czasie transportu został zniszczony przez przypadek?//
Być może jednak roszczenie wygasło na skutek jego spełnienia wówczas, gdy K nadał przesyłkę do Słubic.
Spełnienie świadczenia polega na zgodnym z treścią zobowiązania i odpowiadającym interesom wierzyciela zachowaniu się dłużnika (RadwanskiOlejniczakZobowiazaniaCzO, wyd. 6 nb. 92).
W przypadku sprzedaży świadczenie sprzedawcy polega na przeniesieniu własności rzeczy sprzedanej oraz wydaniu rzeczy nabywcy. Przejście własności nastąpiło z chwilą zawarcia umowy (zob. wyżej uwagi do {{pu przepis="art. 155 KC"}}).
Pozostaje pytanie, czy nastąpiło także wydanie rzeczy w rozumieniu {{pu przepis="art. 535 KC"}}. Przez wydanie rzeczy rozumieć należy przede wszystkim wydanie w rozumieniu {{pu przepis="art. 348 KC"}}. Takie nie nastąpiło, albowiem rzecz została zniszczona zanim dotarła do P. W związku z tym należy ustalić, czy wydanie nie nastąpiło już w momencie, gdy K przekazał rzecz kurierowi. Tak jest wg {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}}, gdy rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia. Ustalono powyżej, iż w przypadku sprzedaży miejscem spełnienia świadczenia jest Zielona Góra jako siedziba sprzedawcy. Tym samym K spełnił również świadczenie polegające na wydaniu rzeczy nabywcy.
Roszczenie wygasło.
P nie ma roszczenia o wysłanie kolejnego komputera.
Być może jednak roszczenie wygasło na skutek jego spełnienia wówczas, gdy K nadał przesyłkę do Słubic.
Spełnienie świadczenia polega na zgodnym z treścią zobowiązania i odpowiadającym interesom wierzyciela zachowaniu się dłużnika (RadwanskiOlejniczakZobowiazaniaCzO, wyd. 6 nb. 92).
W przypadku sprzedaży świadczenie sprzedawcy polega na przeniesieniu własności rzeczy sprzedanej oraz wydaniu rzeczy nabywcy. Przejście własności nastąpiło z chwilą zawarcia umowy (zob. wyżej uwagi do {{pu przepis="art. 155 KC"}}).
Pozostaje pytanie, czy nastąpiło także wydanie rzeczy w rozumieniu {{pu przepis="art. 535 KC"}}. Przez wydanie rzeczy rozumieć należy przede wszystkim wydanie w rozumieniu {{pu przepis="art. 348 KC"}}. Takie nie nastąpiło, albowiem rzecz została zniszczona zanim dotarła do P. W związku z tym należy ustalić, czy wydanie nie nastąpiło już w momencie, gdy K przekazał rzecz kurierowi. Tak jest wg {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}}, gdy rzecz sprzedana ma być przesłana przez sprzedawcę do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia. Ustalono powyżej, iż w przypadku sprzedaży miejscem spełnienia świadczenia jest Zielona Góra jako siedziba sprzedawcy. Tym samym K spełnił również świadczenie polegające na wydaniu rzeczy nabywcy.
Roszczenie wygasło.
P nie ma roszczenia o wysłanie kolejnego komputera.
Usunięte:
Być może jednak roszczenie wygasło na skutek jego spełnienia wówczas, gdy K nadał przesyłkę do Słubic. Spełnienie świadczenia polega na zgodnym z treścią zobowiązania i odpowiadającym interesom wierzyciela zachowaniu się dłużnika (RadwanskiOlejniczakZobowiazaniaCzO, wyd. 6 nb. 92).
Dodane:
1) //Co byłoby, gdyby w czasie transportu komputer został zniszczony przez przypadek?//
W tym wypadku pojawia się pytanie, czy P może domagać się wykonania umowy poprzez przeniesienie na niego własności innego, takiego samego, komputera i jego wydanie.
Roszczenie o przeniesienie własności komputera powstaje, gdy strony zawrą skuteczną umowę sprzedaży. Ustalono powyżej, że tak właśnie się stało.
((2)) Brak utraty roszczenia
Być może jednak roszczenie wygasło na skutek jego spełnienia wówczas, gdy K nadał przesyłkę do Słubic. Spełnienie świadczenia polega na zgodnym z treścią zobowiązania i odpowiadającym interesom wierzyciela zachowaniu się dłużnika (RadwanskiOlejniczakZobowiazaniaCzO, wyd. 6 nb. 92).
W tym wypadku pojawia się pytanie, czy P może domagać się wykonania umowy poprzez przeniesienie na niego własności innego, takiego samego, komputera i jego wydanie.
Roszczenie o przeniesienie własności komputera powstaje, gdy strony zawrą skuteczną umowę sprzedaży. Ustalono powyżej, że tak właśnie się stało.
((2)) Brak utraty roszczenia
Być może jednak roszczenie wygasło na skutek jego spełnienia wówczas, gdy K nadał przesyłkę do Słubic. Spełnienie świadczenia polega na zgodnym z treścią zobowiązania i odpowiadającym interesom wierzyciela zachowaniu się dłużnika (RadwanskiOlejniczakZobowiazaniaCzO, wyd. 6 nb. 92).
Usunięte:
//w opracowaniu//
Dodane:
Złożoność tego problemu wymaga jego dogłębnego zbadania, zob. AukcjeInternetowe.
Usunięte:
Dodane:
Złożoność tego problemu wymaga jego dogłębnego zbadania. Zob. UmowyInternetowe.
Usunięte:
Por. także zasady wynikające z regulaminów: umowa z użytkownikiem serwisu ebay.pl oraz. regulamin serwisu allegro.pl – problem, na ile mogą one kształtować zasady zawierania umów odrębnie, niż regulują to przepisy prawa?
Dodane:
((3)) zawarcie skutecznej umowy sprzedaży
**(a) sytuacja w Niemczech**
**(b) rozwiązania na gruncie prawa polskiego**
**(c) wynik tymczasowy**
**(a) sytuacja w Niemczech**
**(b) rozwiązania na gruncie prawa polskiego**
**(c) wynik tymczasowy**
Usunięte:
Dodane:
CategoryKazusySprzedaz
Usunięte:
Dodane:
Sposoby zawierania umów w Polsce regulują przepisy {{pu przepis="art. 66 KC"}} – {{pu przepis="art. 72(1) KC"}}. KC przewiduje trzy sposoby zawierania umów: przez złożenie oferty i jej przyjęcie ({{pu przepis="art. 66 KC"}} - {{pu przepis="art. 70 KC"}}), negocjacje ({{pu przepis="art. 72 KC"}}) oraz aukcja i przetarg ({{pu przepis="art. 70(1) KC"}} – {{pu przepis="art. 70(5) KC"}}). Problematyczne jest, jaki tryb znajduje zastosowanie w przypadku aukcji internetowych (w przypadku tzw. normalnym, tzn. gdy miejsce ma licytacja, w odróżnieniu od opcji „Kup teraz” lub „Zaproponuj cenę”). W grę wchodzi pierwszy i ostatni z wymienionych.
Można przyjąć, iż wystawienie towaru na aukcję jest (wiążącą) ofertą skierowaną do nieokreślonej liczby osób (ad incertas personas), przy czym jest ona opatrzona warunkiem, że sprzedaż nastąpi osobie, która w chwili zamknięcia aukcji zaproponuje najwyższą cenę. Takie rozwiązanie przyjmuje się w Niemczech (zob. SpindlerNinkDRiZ2007, str. 193 i nast.).
W rachubę wchodzą także przepisy {{pu przepis="art. 70(1) KC"}} i nast., a w szczególności przepisy o aukcji ({{pu przepis="art. 70(2) KC"}}).
Można przyjąć, iż wystawienie towaru na aukcję jest (wiążącą) ofertą skierowaną do nieokreślonej liczby osób (ad incertas personas), przy czym jest ona opatrzona warunkiem, że sprzedaż nastąpi osobie, która w chwili zamknięcia aukcji zaproponuje najwyższą cenę. Takie rozwiązanie przyjmuje się w Niemczech (zob. SpindlerNinkDRiZ2007, str. 193 i nast.).
W rachubę wchodzą także przepisy {{pu przepis="art. 70(1) KC"}} i nast., a w szczególności przepisy o aukcji ({{pu przepis="art. 70(2) KC"}}).
Usunięte:
Można przyjąć, iż wystawienie towaru na aukcję jest (wiążącą) ofertą skierowaną do nieokreślonej liczby osób (ad incertas personas), przy czym jest ona opatrzona warunkiem, że sprzedaż nastąpi osobie, która w chwili zamknięcia aukcji zaproponuje najwyższą cenę. Takie rozwiązanie przyjmuje się w Niemczech (zob. Spindler/Nink, Verträge via Internetauktionen, DRiZ 2007, str. 193 i nast.).
W rachubę wchodzą także przepisy art. 70(1) i nast. KC, a w szczególności przepisy o aukcji ({{pu przepis="art. 70(2) KC"}}).
Dodane:
Sposoby zawierania umów w Polsce regulują przepisy {{pu przepis="art. 66 KC"}} – {{pu przepis="art. 72(1) KC"}}. KC przewiduje trzy sposoby zawierania umów: przez złożenie oferty i jej przyjęcie (art. 66 - 70 KC), negocjacje ({{pu przepis="art. 72 KC"}}) oraz aukcja i przetarg ({{pu przepis="art. 70(1) KC"}} – {{pu przepis="art. 70(5) KC"}}). Problematyczne jest, jaki tryb znajduje zastosowanie w przypadku aukcji internetowych (w przypadku tzw. normalnym, tzn. gdy miejsce ma licytacja, w odróżnieniu od opcji „Kup teraz” lub „Zaproponuj cenę”). W grę wchodzi pierwszy i ostatni z wymienionych.
Przedmiot świadczenia kupującego jest cena, czyli wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych waluty polskiej ({{pu przepis="art. 358 § 1 KC"}}), którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę ({{pu przepis="art. 3 ust. 1 pkt 1 UCen"}}). Sposoby ustalania ceny i jej rodzaje regulują {{pu przepis="art. 536 KC"}} - {{pu przepis="art. 541 KC"}}. Jeżeli chodzi zaś o skutki i sposób spełnienia świadczenia należy sięgnąć do przepisów dotyczących wykonania świadczeń pieniężnych, czyli {{pu przepis="art. 358(1) KC"}} – {{pu przepis="art. 360 KC"}} oraz {{pu przepis="art. 481 KC"}} - {{pu przepis="art. 482 KC"}}.
Przedmiot świadczenia kupującego jest cena, czyli wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych waluty polskiej ({{pu przepis="art. 358 § 1 KC"}}), którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę ({{pu przepis="art. 3 ust. 1 pkt 1 UCen"}}). Sposoby ustalania ceny i jej rodzaje regulują {{pu przepis="art. 536 KC"}} - {{pu przepis="art. 541 KC"}}. Jeżeli chodzi zaś o skutki i sposób spełnienia świadczenia należy sięgnąć do przepisów dotyczących wykonania świadczeń pieniężnych, czyli {{pu przepis="art. 358(1) KC"}} – {{pu przepis="art. 360 KC"}} oraz {{pu przepis="art. 481 KC"}} - {{pu przepis="art. 482 KC"}}.
Usunięte:
Przedmiot świadczenia kupującego jest cena, czyli wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych waluty polskiej ({{pu przepis="art. 358 § 1 KC"}}), którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę ({{pu przepis="art. 3 ust. 1 pkt 1 UCen"}}). Sposoby ustalania ceny i jej rodzaje regulują art. 536 - 541 KC. Jeżeli chodzi zaś o skutki i sposób spełnienia świadczenia należy sięgnąć do przepisów dotyczących wykonania świadczeń pieniężnych, czyli {{pu przepis="art. 358(1) KC"}} – {{pu przepis="art. 360 KC"}} oraz {{pu przepis="art. 481 KC"}} - {{pu przepis="art. 482 KC"}}.
Dodane:
Sposoby zawierania umów w Polsce regulują przepisy {{pu przepis="art. 66 KC"}} – {{pu przepis="art. 72(1) KC"}}. KC przewiduje trzy sposoby zawierania umów: przez złożenie oferty i jej przyjęcie (art. 66 - 70 KC), negocjacje ({{pu przepis="art. 72 KC"}}) oraz aukcja i przetarg (art. 70(1) – 70(5) KC). Problematyczne jest, jaki tryb znajduje zastosowanie w przypadku aukcji internetowych (w przypadku tzw. normalnym, tzn. gdy miejsce ma licytacja, w odróżnieniu od opcji „Kup teraz” lub „Zaproponuj cenę”). W grę wchodzi pierwszy i ostatni z wymienionych.
Usunięte:
Dodane:
1) //Czy P może domagać się od K przeniesienia własności komputera?//
1) //Co byłoby, gdyby w czasie transportu komputer został zniszczony przez nieuwagę pracownika firmy kurierskiej?//
1) //Co byłoby, gdyby w czasie transportu komputer został zniszczony przez nieuwagę pracownika firmy kurierskiej?//
Usunięte:
1) Co byłoby, gdyby w czasie transportu komputer został zniszczony przez nieuwagę pracownika firmy kurierskiej?//
Dodane:
// 1) Czy P może domagać się od K przeniesienia własności komputera?
1) Co byłoby, gdyby w czasie transportu komputer został zniszczony przez nieuwagę pracownika firmy kurierskiej?//
1) Co byłoby, gdyby w czasie transportu komputer został zniszczony przez nieuwagę pracownika firmy kurierskiej?//
Usunięte:
// 1) Co byłoby, gdyby w czasie transportu komputer został zniszczony przez nieuwagę pracownika firmy kurierskiej?//
Dodane:
Student prawa na EUV, mieszkający w Słubicach, P nabył na aukcji internetowej od mieszkającego w Zielonej Górze i nie prowadzącego żadnej działalności gospodarczej K używany komputer stacjonarny za cenę 3.000 zł. Po wpłacie na konto, oczekiwał na dostarczenie komputera. K twierdzi niezgodnie z prawdą, że komputera nie ma, zaś ofertę w internecie wystawił jedynie sondażowo i odmawia wysłania komputera. Zdenerwowany P grozi K procesem i żąda natychmiastowego wydania sprzętu.
1) //Czy P może domagać się od K przeniesienia własności komputera?//
// 1) Co byłoby, gdyby w czasie transportu komputer został zniszczony przez nieuwagę pracownika firmy kurierskiej?//
((1)) Odpowiedź na pytanie 1.
Roszczenie P przeciw K o przeniesienie własności komputera z {{pu przepis="art. 535 KC"}}.
((2)) Powstanie roszczenia
W tym wypadku roszczenie o przeniesienie własności komputera wynikające z {{pu przepis="art. 535 KC"}} powstałoby przede wszystkim wówczas, gdyby P i K zawarli skuteczną umowę sprzedaży i P nie był właścicielem komputera.
((3)) Zawarcie skutecznej umowy sprzedaży
Przesłanką wynikającą wprost z przepisu jest istnienie ważnej umowy sprzedaży.
**(1) zawarcie umowy**
Sposoby zawierania umów w Polsce regulują przepisy art. 66 – 721 KC. KC przewiduje trzy sposoby zawierania umów: przez złożenie oferty i jej przyjęcie (art. 66 - 70 KC), negocjacje ({{pu przepis="art. 72 KC"}}) oraz aukcja i przetarg (art. 70(1) – 70(5) KC). Problematyczne jest, jaki tryb znajduje zastosowanie w przypadku aukcji internetowych (w przypadku tzw. normalnym, tzn. gdy miejsce ma licytacja, w odróżnieniu od opcji „Kup teraz” lub „Zaproponuj cenę”). W grę wchodzi pierwszy i ostatni z wymienionych.
Można przyjąć, iż wystawienie towaru na aukcję jest (wiążącą) ofertą skierowaną do nieokreślonej liczby osób (ad incertas personas), przy czym jest ona opatrzona warunkiem, że sprzedaż nastąpi osobie, która w chwili zamknięcia aukcji zaproponuje najwyższą cenę. Takie rozwiązanie przyjmuje się w Niemczech (zob. Spindler/Nink, Verträge via Internetauktionen, DRiZ 2007, str. 193 i nast.).
W rachubę wchodzą także przepisy art. 70(1) i nast. KC, a w szczególności przepisy o aukcji ({{pu przepis="art. 70(2) KC"}}).
Aukcja (określana dawniej jako przetarg ustny) polega na tym, że osoby zamierzające zawrzeć umowę (licytanci) obecni w miejscu aukcji albo komunikujący się ze sobą za pomocą środka bezpośredniego porozumiewania się na odległość, składają oferty słownie lub równorzędnymi znakami (np. przez podniesienie ręki) (RadwanskiCzescOgolna, nb. 695). W wypadku aukcji internetowych kolejne postąpienia zgłaszane są drogą elektroniczną i pojawiają się na stronie danej aukcji.
Przetarg to z kolei taka forma wyboru oferty, gdzie oferty składane są równocześnie w formie pisemnej, a wybór najlepszej następuje na skutek porównania z innymi. Taka forma mogłaby wchodzić w przypadku opcji „Zaproponuj swoją cenę”, z którą jednak tutaj nie mamy do czynienia.
Zamknięcie aukcji następuje z chwilą upływu czasu, jaki został ustalony przez organizatora. Znaczącym jest moment zawarcia umowy w wyniku aukcji. Jak wynika z {{pu przepis="art. 70(2) § 2 KC"}} jest nim moment udzielenia przybicia (por. także regulaminy platform typu allegro (art. 9), ebay i innych). W przypadku aukcji internetowych za czynność równoznaczną z przybiciem uważa się komunikat o jej zakończeniu, wysyłany przez serwis internetowy z powiadomieniem o zakończeniu licytacji oraz informacjami o danych stron umowy (tak rzekł ostatnio też SR w sprawie jeep'a wylicytowanego na Allegro.pl za cenę równą połowie wartości).
Por. także zasady wynikające z regulaminów: umowa z użytkownikiem serwisu ebay.pl oraz. regulamin serwisu allegro.pl – problem, na ile mogą one kształtować zasady zawierania umów odrębnie, niż regulują to przepisy prawa?
Z chwilą więc, gdy zawiadomienie o wygranej aukcji doszło do P i K w taki sposób, że mogli się z nim zapoznać (zob. {{pu przepis="art. 61 § 1 zd. 1 KC"}}), została zawarta między nimi umowa sprzedaży komputera.
**(2) treść umowy (sprzedaży)**
Należy dalej zbadać, czy zawarta umowa, jest faktycznie umową sprzedaży. O zakwalifikowaniu umowy do danego, określonego w KC typu umów, decydują jej essentialia negotii.
**(a) essentialia negotii umowy sprzedaży**
Na essentialia negotii składają się określenie przedmiotu sprzedaży, ceny oraz wzajemne obowiązki stron (sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy, kupującego – zapłaty ustalonej ceny). Ponieważ strony ustaliły powyższe elementy, zawarta przez nich umowa, jest umową sprzedaży.
Przedmiotem świadczenia sprzedawcy mogą być: rzeczy (przedmioty materialne) ale także energia ({{pu przepis="art. 555 KC"}}), prawa majątkowe ({{pu przepis="art. 509 KC"}} i nast. oraz {{pu przepis="art. 555 KC"}}), zespoły rzeczy i praw (przedsiębiorstwo ({{pu przepis="art. 55(1) KC"}}), spadek ({{pu przepis="art. 1052 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 922 KC"}}).
Przedmiot świadczenia kupującego jest cena, czyli wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych waluty polskiej ({{pu przepis="art. 358 § 1 KC"}}), którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę ({{pu przepis="art. 3 ust. 1 pkt 1 UCen"}}). Sposoby ustalania ceny i jej rodzaje regulują art. 536 - 541 KC. Jeżeli chodzi zaś o skutki i sposób spełnienia świadczenia należy sięgnąć do przepisów dotyczących wykonania świadczeń pieniężnych, czyli {{pu przepis="art. 358(1) KC"}} – {{pu przepis="art. 360 KC"}} oraz {{pu przepis="art. 481 KC"}} - {{pu przepis="art. 482 KC"}}.
**(b) accidentalia negotii**
Dodatkowo strony mogą poczynić inne ustalenia, które mają wpływ na sposób wykonania umowy. W tym wypadku strony ustaliły, iż:
1) komputer zostanie wysłany do Słubic,
2) zapłata nastąpi z góry,
3) koszty przesłania poniesie kupujący.
Ad 1)
Z uwagi na swobodę kształtowania treści stosunku zobowiązaniowego ({{pu przepis="art. 353(1) KC"}}) oraz regulacje {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}} (dot. sprzedaż wysyłkowa) i {{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}} (dot. kosztów przesyłki) takie dodatkowe postanowienia umowne były dopuszczalne.
Ad 2)
Problematyczne jest natomiast żądanie zapłaty przed wysłaniem towaru do odbiorcy (zob. {{pu przepis="art. 544 § 2 KC"}}). Sformułowanie tego przepisu wskazuje na jego kogentny charakter, przez co umówienie się co do przedpłaty byłoby częściowo nieważne ({{pu przepis="art. 58 § 1 KC"}}). Jeżeli uznać, że komputer nie zostałby zbyty, gdyby kupujący nie zobowiązał się do uprzedniego zapłacenia ceny i kosztów przesyłki, wówczas umowa byłaby nieważna ({{pu przepis="art. 58 § 3 KC"}}). Jeżeli jednak opcja „za pobraniem” była możliwa, wówczas umowa pozostałaby skuteczna.
Ad 3)
Generalnie, koszty wydania, w szczególności koszty zmierzenia lub zważenia, opakowania, ubezpieczenia za czas przewozu i koszty przesłania rzeczy, ponosi sprzedawca ({{pu przepis="art. 547 § 1 KC"}}). Koszty przesłania rzeczy do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, ponosi natomiast kupujący ({{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}). Ponieważ zasadą jest dług odbiorczy ({{pu przepis="art. 454 § 1 zd. 1 KC"}}), miejscem świadczenia jest siedziba sprzedawcy. Gdy więc rzecz zostaje wysłana do innego miejsca, mamy do czynienia z sytuacją, o której mowa jest w {{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}.
**(3) skuteczność umowy**
Umowa musi być ponadto skuteczna, tzn. mieć możność wywołania zamierzonych przez strony skutków prawnych.
Trzeba rozróżnić skuteczność (całej) umowy od skuteczności (pojedynczego) oświadczenia woli, którą bada się przy zawarciu umowy. Okoliczności mogące wpływać na skuteczność umowy można podzielić na takie, które powodują nieważność bezwzględną oraz takie, które powodują, że skuteczność umowy jest zawieszona (negotium claudicans). W tym wypadku brak jest innych niż wspomniane we wcześniejszym punkcie, zastrzeżeń co do skuteczności umowy.
((3)) Brak nabycia własności
Przeniesienia własności może jednakże domagać się bowiem tylko ten, kto właścicielem jeszcze nie jest.
Zgodnie z zasadami obowiązującymi w KC ({{pu przepis="art. 155 § 1 KC"}}) tzn. zasadą tzw. podwójnego skutku umów zobowiązujących do przeniesienia własności, przejście własności na nabywcę następuje solo consensu (tzn. czyli z chwilą zawarcia umowy zobowiązującej do przeniesienia własności, takiej jak sprzedaż, darowizna, zamiana), bez potrzeby wydania rzeczy, o ile jednak spełnione są następujące przesłanki:
- rzecz jest oznaczona co do tożsamości i
- podwójny skutek nie został wyłączony przez same strony albo przez przepis ustawy.
Rzeczą oznaczoną co do tożsamości jest przedmiot zindywidualizowany wg jego osobistych cech.
Ponieważ w tym wypadku przedmiotem sprzedaży był używany komputer, podwójny skutek wystąpił i nie jest tym samym konieczne dokonanie czynności rozporządzającej i przeniesienie własności na P.
Stąd też roszczenie P nie jest zasadne.
((2)) Wynik
Roszczenie o przeniesienie własności nie przysługuje, gdyż P jest już właścicielem komputera
((1)) Odpowiedź na pytanie 2.
//w opracowaniu//
1) //Czy P może domagać się od K przeniesienia własności komputera?//
// 1) Co byłoby, gdyby w czasie transportu komputer został zniszczony przez nieuwagę pracownika firmy kurierskiej?//
((1)) Odpowiedź na pytanie 1.
Roszczenie P przeciw K o przeniesienie własności komputera z {{pu przepis="art. 535 KC"}}.
((2)) Powstanie roszczenia
W tym wypadku roszczenie o przeniesienie własności komputera wynikające z {{pu przepis="art. 535 KC"}} powstałoby przede wszystkim wówczas, gdyby P i K zawarli skuteczną umowę sprzedaży i P nie był właścicielem komputera.
((3)) Zawarcie skutecznej umowy sprzedaży
Przesłanką wynikającą wprost z przepisu jest istnienie ważnej umowy sprzedaży.
**(1) zawarcie umowy**
Sposoby zawierania umów w Polsce regulują przepisy art. 66 – 721 KC. KC przewiduje trzy sposoby zawierania umów: przez złożenie oferty i jej przyjęcie (art. 66 - 70 KC), negocjacje ({{pu przepis="art. 72 KC"}}) oraz aukcja i przetarg (art. 70(1) – 70(5) KC). Problematyczne jest, jaki tryb znajduje zastosowanie w przypadku aukcji internetowych (w przypadku tzw. normalnym, tzn. gdy miejsce ma licytacja, w odróżnieniu od opcji „Kup teraz” lub „Zaproponuj cenę”). W grę wchodzi pierwszy i ostatni z wymienionych.
Można przyjąć, iż wystawienie towaru na aukcję jest (wiążącą) ofertą skierowaną do nieokreślonej liczby osób (ad incertas personas), przy czym jest ona opatrzona warunkiem, że sprzedaż nastąpi osobie, która w chwili zamknięcia aukcji zaproponuje najwyższą cenę. Takie rozwiązanie przyjmuje się w Niemczech (zob. Spindler/Nink, Verträge via Internetauktionen, DRiZ 2007, str. 193 i nast.).
W rachubę wchodzą także przepisy art. 70(1) i nast. KC, a w szczególności przepisy o aukcji ({{pu przepis="art. 70(2) KC"}}).
Aukcja (określana dawniej jako przetarg ustny) polega na tym, że osoby zamierzające zawrzeć umowę (licytanci) obecni w miejscu aukcji albo komunikujący się ze sobą za pomocą środka bezpośredniego porozumiewania się na odległość, składają oferty słownie lub równorzędnymi znakami (np. przez podniesienie ręki) (RadwanskiCzescOgolna, nb. 695). W wypadku aukcji internetowych kolejne postąpienia zgłaszane są drogą elektroniczną i pojawiają się na stronie danej aukcji.
Przetarg to z kolei taka forma wyboru oferty, gdzie oferty składane są równocześnie w formie pisemnej, a wybór najlepszej następuje na skutek porównania z innymi. Taka forma mogłaby wchodzić w przypadku opcji „Zaproponuj swoją cenę”, z którą jednak tutaj nie mamy do czynienia.
Zamknięcie aukcji następuje z chwilą upływu czasu, jaki został ustalony przez organizatora. Znaczącym jest moment zawarcia umowy w wyniku aukcji. Jak wynika z {{pu przepis="art. 70(2) § 2 KC"}} jest nim moment udzielenia przybicia (por. także regulaminy platform typu allegro (art. 9), ebay i innych). W przypadku aukcji internetowych za czynność równoznaczną z przybiciem uważa się komunikat o jej zakończeniu, wysyłany przez serwis internetowy z powiadomieniem o zakończeniu licytacji oraz informacjami o danych stron umowy (tak rzekł ostatnio też SR w sprawie jeep'a wylicytowanego na Allegro.pl za cenę równą połowie wartości).
Por. także zasady wynikające z regulaminów: umowa z użytkownikiem serwisu ebay.pl oraz. regulamin serwisu allegro.pl – problem, na ile mogą one kształtować zasady zawierania umów odrębnie, niż regulują to przepisy prawa?
Z chwilą więc, gdy zawiadomienie o wygranej aukcji doszło do P i K w taki sposób, że mogli się z nim zapoznać (zob. {{pu przepis="art. 61 § 1 zd. 1 KC"}}), została zawarta między nimi umowa sprzedaży komputera.
**(2) treść umowy (sprzedaży)**
Należy dalej zbadać, czy zawarta umowa, jest faktycznie umową sprzedaży. O zakwalifikowaniu umowy do danego, określonego w KC typu umów, decydują jej essentialia negotii.
**(a) essentialia negotii umowy sprzedaży**
Na essentialia negotii składają się określenie przedmiotu sprzedaży, ceny oraz wzajemne obowiązki stron (sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy, kupującego – zapłaty ustalonej ceny). Ponieważ strony ustaliły powyższe elementy, zawarta przez nich umowa, jest umową sprzedaży.
Przedmiotem świadczenia sprzedawcy mogą być: rzeczy (przedmioty materialne) ale także energia ({{pu przepis="art. 555 KC"}}), prawa majątkowe ({{pu przepis="art. 509 KC"}} i nast. oraz {{pu przepis="art. 555 KC"}}), zespoły rzeczy i praw (przedsiębiorstwo ({{pu przepis="art. 55(1) KC"}}), spadek ({{pu przepis="art. 1052 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 922 KC"}}).
Przedmiot świadczenia kupującego jest cena, czyli wartość wyrażona w jednostkach pieniężnych waluty polskiej ({{pu przepis="art. 358 § 1 KC"}}), którą kupujący jest obowiązany zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę ({{pu przepis="art. 3 ust. 1 pkt 1 UCen"}}). Sposoby ustalania ceny i jej rodzaje regulują art. 536 - 541 KC. Jeżeli chodzi zaś o skutki i sposób spełnienia świadczenia należy sięgnąć do przepisów dotyczących wykonania świadczeń pieniężnych, czyli {{pu przepis="art. 358(1) KC"}} – {{pu przepis="art. 360 KC"}} oraz {{pu przepis="art. 481 KC"}} - {{pu przepis="art. 482 KC"}}.
**(b) accidentalia negotii**
Dodatkowo strony mogą poczynić inne ustalenia, które mają wpływ na sposób wykonania umowy. W tym wypadku strony ustaliły, iż:
1) komputer zostanie wysłany do Słubic,
2) zapłata nastąpi z góry,
3) koszty przesłania poniesie kupujący.
Ad 1)
Z uwagi na swobodę kształtowania treści stosunku zobowiązaniowego ({{pu przepis="art. 353(1) KC"}}) oraz regulacje {{pu przepis="art. 544 § 1 KC"}} (dot. sprzedaż wysyłkowa) i {{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}} (dot. kosztów przesyłki) takie dodatkowe postanowienia umowne były dopuszczalne.
Ad 2)
Problematyczne jest natomiast żądanie zapłaty przed wysłaniem towaru do odbiorcy (zob. {{pu przepis="art. 544 § 2 KC"}}). Sformułowanie tego przepisu wskazuje na jego kogentny charakter, przez co umówienie się co do przedpłaty byłoby częściowo nieważne ({{pu przepis="art. 58 § 1 KC"}}). Jeżeli uznać, że komputer nie zostałby zbyty, gdyby kupujący nie zobowiązał się do uprzedniego zapłacenia ceny i kosztów przesyłki, wówczas umowa byłaby nieważna ({{pu przepis="art. 58 § 3 KC"}}). Jeżeli jednak opcja „za pobraniem” była możliwa, wówczas umowa pozostałaby skuteczna.
Ad 3)
Generalnie, koszty wydania, w szczególności koszty zmierzenia lub zważenia, opakowania, ubezpieczenia za czas przewozu i koszty przesłania rzeczy, ponosi sprzedawca ({{pu przepis="art. 547 § 1 KC"}}). Koszty przesłania rzeczy do miejsca, które nie jest miejscem spełnienia świadczenia, ponosi natomiast kupujący ({{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}). Ponieważ zasadą jest dług odbiorczy ({{pu przepis="art. 454 § 1 zd. 1 KC"}}), miejscem świadczenia jest siedziba sprzedawcy. Gdy więc rzecz zostaje wysłana do innego miejsca, mamy do czynienia z sytuacją, o której mowa jest w {{pu przepis="art. 547 § 2 KC"}}.
**(3) skuteczność umowy**
Umowa musi być ponadto skuteczna, tzn. mieć możność wywołania zamierzonych przez strony skutków prawnych.
Trzeba rozróżnić skuteczność (całej) umowy od skuteczności (pojedynczego) oświadczenia woli, którą bada się przy zawarciu umowy. Okoliczności mogące wpływać na skuteczność umowy można podzielić na takie, które powodują nieważność bezwzględną oraz takie, które powodują, że skuteczność umowy jest zawieszona (negotium claudicans). W tym wypadku brak jest innych niż wspomniane we wcześniejszym punkcie, zastrzeżeń co do skuteczności umowy.
((3)) Brak nabycia własności
Przeniesienia własności może jednakże domagać się bowiem tylko ten, kto właścicielem jeszcze nie jest.
Zgodnie z zasadami obowiązującymi w KC ({{pu przepis="art. 155 § 1 KC"}}) tzn. zasadą tzw. podwójnego skutku umów zobowiązujących do przeniesienia własności, przejście własności na nabywcę następuje solo consensu (tzn. czyli z chwilą zawarcia umowy zobowiązującej do przeniesienia własności, takiej jak sprzedaż, darowizna, zamiana), bez potrzeby wydania rzeczy, o ile jednak spełnione są następujące przesłanki:
- rzecz jest oznaczona co do tożsamości i
- podwójny skutek nie został wyłączony przez same strony albo przez przepis ustawy.
Rzeczą oznaczoną co do tożsamości jest przedmiot zindywidualizowany wg jego osobistych cech.
Ponieważ w tym wypadku przedmiotem sprzedaży był używany komputer, podwójny skutek wystąpił i nie jest tym samym konieczne dokonanie czynności rozporządzającej i przeniesienie własności na P.
Stąd też roszczenie P nie jest zasadne.
((2)) Wynik
Roszczenie o przeniesienie własności nie przysługuje, gdyż P jest już właścicielem komputera
((1)) Odpowiedź na pytanie 2.
//w opracowaniu//
