Alle Kategorien:
 Baza informacji o EUWT
 Komentarze nt. EUWT
 Bibliografia EUWT
 Orzecznictwo dotyczące EUWT
 Prawo o EUWT
  E U W T Zagadnienia Ogolne
  E U W T Zagadnienia Prakt...
  Gospodarka Komunalna
  Gospodarka Przestrzenna
  Miedzynarodowe Prawo Admi...
  Zwiazek Celowy

Wersja [5970]

To jest stara wersja KazusSluzebnosciGruntowe2 utworzona przez MarcinKrzymuski, 2009-01-18 21:48:08.

 

Kazus nr 2 z zakresu służebności (gruntowych)


A. Stan faktyczny
Po ustanowieniu stosownej służebności (zob. KazusSluzebnosciGruntowe1) W sprzedał nieruchomość na rzecz B. Nadal chce jednak korzystać z prawa przejazdu przez nieruchomość A. A domaga się, aby W zaprzestał przejeżdżania przez pole. W powołuje się na ustanowioną przez sąd służebność.
Czy A może skutecznie domagać się zaniechania przez W przejeżdżania przez jego pole?

B. Rozwiązanie
Roszczenie A przeciw W z art. 222 § 2 KC
art. 222 KC
§ 1. Właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby rzecz została mu wydana, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą.
§ 2. Przeciwko osobie, która narusza własność w inny sposób aniżeli przez pozbawienie właściciela faktycznego władztwa nad rzeczą, przysługuje właścicielowi roszczenie o przywrócenie stanu zgodnego z prawem i o zaniechanie naruszeń.
o zaniechanie dalszych przejazdów przez jego nieruchomość.

1. Właściciel
A jest właścicielem gruntu, przez który W nadal przejeżdża

2. Naruszenie własności
Przejeżdżanie przez cudzy grunt jest faktycznym oddziaływaniem, które mieści się w zakresie stosowania art. 222 § 2 KC
art. 222 KC
§ 1. Właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby rzecz została mu wydana, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą.
§ 2. Przeciwko osobie, która narusza własność w inny sposób aniżeli przez pozbawienie właściciela faktycznego władztwa nad rzeczą, przysługuje właścicielowi roszczenie o przywrócenie stanu zgodnego z prawem i o zaniechanie naruszeń.
jako naruszenie własności.

3. Bezprawność
Naruszenie te musi być jednakże bezprawne. Byłoby legalne, gdyby W nadal przysługiwała służebność drogi koniecznej. W tym miejscu musimy ustalić, czy W był właścicielem gruntu czy tylko jego samoistnym posiadaczem:

a. W jako właściciel gruntu
Jeżeli W był właścicielem gruntu, który zbył na rzecz B, wówczas utracił służebność, gdyż jest ona prawem związanym z własnością nieruchomości władnącej i jako taka jest częścią składową tejże nieruchomości (art. 50 KC
art. 50 KC
Za części składowe nieruchomości uważa się także prawa związane z jej własnością.
). Część składowa dzieli natomiast los rzeczy głównej, gdyż nie może być odrębnym od niej przedmiotem obrotu prawnego (art. 47 § 1 KC
art. 47 KC
§ 1. Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.
§ 2. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.
§ 3. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.
). Zbycie nieruchomości władnącej pociąga więc za sobą zbycie służebności i tym samym jej utratę przez zbywcę gruntu. W nie jest więc uprawnionym z tytułu służebności gruntowej, albowiem zbył ją wraz z własnością nieruchomości władnącej.

b. W jako samoistny posiadacz nieruchomości władnącej
Gdyby W był jednakże tylko samoistnym posiadaczem nieruchomości władnącej, wówczas ustanowiona służebność miałaby charakter służebności osobistej (art. 146 KC
art. 146 KC
Przepisy artykułu poprzedzającego stosuje się odpowiednio do samoistnego posiadacza nieruchomości; jednakże posiadacz może żądać tylko ustanowienia służebności osobistej.
). Służebności osobiste nie są zbywalne (art. 300 zd. 1 KC
art. 300 KC
Służebności osobiste są niezbywalne. Nie można również przenieść uprawnienia do ich wykonywania.
). Nie są także związane z prawem własności nieruchomości, wobec czego zbycie nieruchomości nie ma znaczenia.
W jest więc nadal uprawnionym, chyba że zaszły inne przyczyny powodujące wygaśnięcie służebności.

4. Wynik
A ma roszczenie z art. 222 § 2 KC
art. 222 KC
§ 1. Właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby rzecz została mu wydana, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą.
§ 2. Przeciwko osobie, która narusza własność w inny sposób aniżeli przez pozbawienie właściciela faktycznego władztwa nad rzeczą, przysługuje właścicielowi roszczenie o przywrócenie stanu zgodnego z prawem i o zaniechanie naruszeń.
o zaniechanie dalszych przejazdów, jeżeli W był właścicielem gruntu i zbył go skutecznie na rzecz B.
Jeżeli zaś W był samoistnym posiadaczem nieruchomości, wówczas ustanowiona służebność ma charakter służebności osobistej (art. 146 KC
art. 146 KC
Przepisy artykułu poprzedzającego stosuje się odpowiednio do samoistnego posiadacza nieruchomości; jednakże posiadacz może żądać tylko ustanowienia służebności osobistej.
) i W jest nadal uprawniony do jej wykonywania. W tym wypadku A nie miałby roszczenia wobec W.

CategoryKazusySluzebnosci
Na tej stronie nie ma komentarzy