Wersja [18579]
To jest stara wersja EUWTWlasnosc utworzona przez MarcinKrzymuski, 2013-11-20 12:54:57.
EUWT a prawo własności
analiza uregulowań prawnych dotyczących kwestii własności w odniesieniu do EUWT
A. UWAGI WSTęPNE
Ponieważ EUWT posiada zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych może m.in. nabywać lub zbywać mienie ruchome i nieruchome (art. 1 ust. 4 RozpWEEUWT). Poniższe wywody dotyczą tych zagadnień w kontekście Ugrupowań mających siedzibę w Polsce.
B. WŁASNOść RUCHOMOśCI
Własność rzeczy ruchomych w znaczeniu cywilnoprawnym (zob. art. 45 KC
art. 45 KC
Rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.
) nie będzie nastręczała większych problemów prawnych. Z obecnej perspektywy można wskazać na dwa zagadnienia związane z własnością rzeczy ruchomych.Rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.
1. Nabywanie i zbywanie własności rzeczy ruchomych
Nabywanie i zbywanie własności będzie - w odpowiednich wypadkach, zwłaszcza przekroczenia tzw. progów - wymagać przeprowadzenia postępowania o zamówienie publiczne.
2. Stosunki prawnorzeczowe w zdarzeniach transgranicznych
EUWT ma z zasady charakter podmiotu działającego w wielu krajach. Stąd ewentualne zagadnienia problematyczne mogą powstać w sytuacji przemieszczania się tych rzeczy pomiędzy różnymi państwami. W takich wypadkach może pojawić się konieczność ustalenia prawa właściwego dla stosunków prawnorzeczowych na danej rzeczy. W tym zakresie - z polskiego punktu widzenia - znajdą zastosowanie przepisy art. 43 PrPrywMiędz
Ten sam porządek prawny stosuje się dla ustalenia nabycia i utraty własności, jak również nabycia i utraty jak również zmiany treści lub pierwszeństwa innych praw rzeczowych. Decydujący jest moment dokonywania zdarzenia powodującego powstanie, nabycie, ustanie, zmianę treści lub pierwszeństwa prawa rzeczowego (art. 43 PrPrywMiędz
Nabywanie i zbywanie własności będzie - w odpowiednich wypadkach, zwłaszcza przekroczenia tzw. progów - wymagać przeprowadzenia postępowania o zamówienie publiczne.
2. Stosunki prawnorzeczowe w zdarzeniach transgranicznych
EUWT ma z zasady charakter podmiotu działającego w wielu krajach. Stąd ewentualne zagadnienia problematyczne mogą powstać w sytuacji przemieszczania się tych rzeczy pomiędzy różnymi państwami. W takich wypadkach może pojawić się konieczność ustalenia prawa właściwego dla stosunków prawnorzeczowych na danej rzeczy. W tym zakresie - z polskiego punktu widzenia - znajdą zastosowanie przepisy art. 43 PrPrywMiędz
art. 43 PrPrywMiędz
Prawa rzeczowe na rzeczy w transporcie podlegają prawu państwa, z którego rzecz wysłano. Jeżeli z okoliczności wynika, iż prawa te są związane ściślej z prawem innego państwa, stosuje się prawo tego państwa.
i nast. Wynika z nich ogólna zasada, iż stosunki prawnorzeczowe (zwłaszcza treść prawa własności i innych praw rzeczowych) określa się według prawa tego państwa, w którym rzecz się znajduje (lex rei sitae). Statut (prawo właściwe), który określa np. jak dalekie są uprawnienia właściciela, podlega więc zmianie z każdym przekroczeniem granicy przez rzecz. Należy więc mieć świadomość, iż w razie przemieszczenia rzeczy obciążonej prawem rzeczowym do innego państwa dane prawo może mieć inną treść lub w ogóle może nie istnieć (zob. zastaw rejestrowy znany w Polsce, który jest nieznany np. w Niemczech).Prawa rzeczowe na rzeczy w transporcie podlegają prawu państwa, z którego rzecz wysłano. Jeżeli z okoliczności wynika, iż prawa te są związane ściślej z prawem innego państwa, stosuje się prawo tego państwa.
Ten sam porządek prawny stosuje się dla ustalenia nabycia i utraty własności, jak również nabycia i utraty jak również zmiany treści lub pierwszeństwa innych praw rzeczowych. Decydujący jest moment dokonywania zdarzenia powodującego powstanie, nabycie, ustanie, zmianę treści lub pierwszeństwa prawa rzeczowego (art. 43 PrPrywMiędz
art. 43 PrPrywMiędz
Prawa rzeczowe na rzeczy w transporcie podlegają prawu państwa, z którego rzecz wysłano. Jeżeli z okoliczności wynika, iż prawa te są związane ściślej z prawem innego państwa, stosuje się prawo tego państwa.
). Z reguły będzie to moment zawarcia umowy o przeniesienie własności lub ustanowienie prawa rzeczowego. W sytuacji nabycia własności z mocy ustawy lub aktu władczego (decyzji administracyjnej lub orzeczenia sądu) moment uzyskania/utraty/zmiany prawa będzie ustalany w autonomiczny sposób.Prawa rzeczowe na rzeczy w transporcie podlegają prawu państwa, z którego rzecz wysłano. Jeżeli z okoliczności wynika, iż prawa te są związane ściślej z prawem innego państwa, stosuje się prawo tego państwa.
C. WŁASNOść NIERUCHOMOśCI
Nie bardziej problematyczne zagadnienia powstaną w przypadku nabywania przez EUWT nieruchomości. Z uwagi na ograniczenie zakresu niniejszej analizy do prawa polskiego, badane będą krajowe i kolizyjne regulacje dotyczące nabywania nieruchomości położonych w Polsce.
Zagadnienia podatkowe związane z własnością nieruchomości zostaną przedstawione w odrębnej części.
1. Definicja nieruchomości w prawie polskim
Definicję nieruchomości i przy okazji i rodzaje wymienia art. 46 KC
Definicję nieruchomości i przy okazji i rodzaje wymienia art. 46 KC
art. 46 KC
§ 1. Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.
§ 2. Prowadzenie ksiąg wieczystych regulują odrębne przepisy.
. Zgodnie z nim nieruchomościami mogą być:§ 1. Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.
§ 2. Prowadzenie ksiąg wieczystych regulują odrębne przepisy.
- części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (nieruchomości gruntowe),
- budynki, trwale z gruntem związane, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (nieruchomości budynkowe),
- część budynku stanowiąca na mocy przepisów szczególnych odrębny od gruntu przedmiot własności (nieruchomości lokalowe).
2. Zagadnienia kolizyjnoprawne
Nabywanie nieruchomości położonych w Polsce przez EUWT z siedzibą w Polsce będzie podlegać prawu polskiemu, nawet jeżeli uczestniczą w nim podmioty zagraniczne (art. 43 ust. 2 PrPrywMiędz
Nabywanie nieruchomości położonych w Polsce przez EUWT z siedzibą w Polsce będzie podlegać prawu polskiemu, nawet jeżeli uczestniczą w nim podmioty zagraniczne (art. 43 ust. 2 PrPrywMiędz
art. 43 PrPrywMiędz
Prawa rzeczowe na rzeczy w transporcie podlegają prawu państwa, z którego rzecz wysłano. Jeżeli z okoliczności wynika, iż prawa te są związane ściślej z prawem innego państwa, stosuje się prawo tego państwa.
). Czynności prawne dotyczące nieruchomości (zobowiązujące, rozporządzające i powodujące obciążenie nieruchomości prawem rzeczowym) wymagają z reguły dochowania formy aktu notarialnego (art. 158 KCPrawa rzeczowe na rzeczy w transporcie podlegają prawu państwa, z którego rzecz wysłano. Jeżeli z okoliczności wynika, iż prawa te są związane ściślej z prawem innego państwa, stosuje się prawo tego państwa.
art. 158 KC
Umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.
, art. 245 § 2 KCUmowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.
art. 245 KC
§ 1. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do ustanowienia ograniczonego prawa rzeczowego stosuje się odpowiednio przepisy o przeniesieniu własności.
§ 2. Jednakże do ustanowienia ograniczonego prawa rzeczowego na nieruchomości nie stosuje się przepisów o niedopuszczalności warunku lub terminu. Forma aktu notarialnego jest potrzebna tylko dla oświadczenia właściciela, który prawo ustanawia.
). Więcej na temat zagadnień kolizyjnych w osobnym opracowaniu. § 1. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do ustanowienia ograniczonego prawa rzeczowego stosuje się odpowiednio przepisy o przeniesieniu własności.
§ 2. Jednakże do ustanowienia ograniczonego prawa rzeczowego na nieruchomości nie stosuje się przepisów o niedopuszczalności warunku lub terminu. Forma aktu notarialnego jest potrzebna tylko dla oświadczenia właściciela, który prawo ustanawia.
3. Nabywanie nieruchomości przez EUWT
Z uwagi na brak postanowień dotyczących nabywania nieruchomości w RozpWEEUWT, UEWUT i PrStow wystarczające jest stosowanie zasad ogólnych. Inaczej więc niż w przypadku nabywania nieruchomości przez jednostki samorządu terytorialnego nie ma potrzeby uchwalania zasad nabywania nieruchomości przez organ uchwałodawczy (por. art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a) USamorzGm, art. 18 pkt 19 a) USamorzWoj). Wskazane byłoby jednak ustalenie procedur podejmowania czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu w statucie ugrupowania.
W tym zakresie szczególną uwagę należy zwrócić na zagadnienia związane z nabywaniem nieruchomości przez cudzoziemców (UNabywNierPCudz). Cudzoziemcem w rozumieniu powołanej ustawy jest m.in. osoba prawna mająca siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, kontrolowana bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub spółki wymienione w punktach 1-3 w art. 1 ust. 2 UNabywNierPCudz
Z uwagi na brak postanowień dotyczących nabywania nieruchomości w RozpWEEUWT, UEWUT i PrStow wystarczające jest stosowanie zasad ogólnych. Inaczej więc niż w przypadku nabywania nieruchomości przez jednostki samorządu terytorialnego nie ma potrzeby uchwalania zasad nabywania nieruchomości przez organ uchwałodawczy (por. art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a) USamorzGm, art. 18 pkt 19 a) USamorzWoj). Wskazane byłoby jednak ustalenie procedur podejmowania czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu w statucie ugrupowania.
W tym zakresie szczególną uwagę należy zwrócić na zagadnienia związane z nabywaniem nieruchomości przez cudzoziemców (UNabywNierPCudz). Cudzoziemcem w rozumieniu powołanej ustawy jest m.in. osoba prawna mająca siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, kontrolowana bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub spółki wymienione w punktach 1-3 w art. 1 ust. 2 UNabywNierPCudz
art. 1 UNabywNierPCudz
1. Nabycie nieruchomości przez cudzoziemca wymaga zezwolenia. Zezwolenie jest wydawane, w drodze decyzji administracyjnej, przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, jeżeli sprzeciwu nie wniesie Minister Obrony Narodowej, a w przypadku nieruchomości rolnych, jeżeli sprzeciwu również nie wniesie minister właściwy do spraw rozwoju wsi.
1a. Sprzeciw, o którym mowa w ust. 1, jest wyrażany, w drodze postanowienia, w terminie 14 dni od dnia doręczenia wystąpienia ministra właściwego do spraw wewnętrznych. W szczególnie uzasadnionych przypadkach minister właściwy do spraw wewnętrznych, na wniosek organu, któremu przysługuje prawo sprzeciwu, przedłuża termin na jego wniesienie do 2 miesięcy od dnia doręczenia wystąpienia ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
1b. Odmowa wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, nie wymaga wystąpienia do Ministra Obrony Narodowej lub ministra właściwego do spraw rozwoju wsi.
2. Cudzoziemcem w rozumieniu ustawy jest:
1) osoba fizyczna nie posiadająca obywatelstwa polskiego,
2) osoba prawna mająca siedzibę za granicą,
3) nie posiadająca osobowości prawnej spółka osób wymienionych w pkt 1 lub 2, mająca siedzibę za granicą, utworzona zgodnie z ustawodawstwem państw obcych,
4) osoba prawna i spółka handlowa nie posiadająca osobowości prawnej mająca siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, kontrolowana bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub spółki wymienione w pkt 1, 2 i 3.
3. W przypadku spółki handlowej za kontrolowaną, w rozumieniu ustawy, uważa się spółkę, w której cudzoziemiec lub cudzoziemcy dysponują bezpośrednio lub pośrednio powyżej 50 % głosów na zgromadzeniu wspólników lub na walnym zgromadzeniu, także jako zastawnik, użytkownik lub na podstawie porozumień z innymi osobami, albo mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów art. 4 § 1 pkt 4 lit. b) lub c), lub e) ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z 2001 r. Nr 102, poz. 1117 oraz z 2003 r. Nr 49, poz. 408 i Nr 229, poz. 2276).
4. Nabyciem nieruchomości w rozumieniu ustawy jest nabycie prawa własności nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego, na podstawie każdego zdarzenia prawnego.
5. Nabyciem drugiego domu w rozumieniu przepisów ustawy jest nabycie przez cudzoziemca, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1, nieruchomości przeznaczonej pod zabudowę mieszkaniową lub na cele rekreacyjno-wypoczynkowe, która nie będzie stanowić stałego miejsca zamieszkania cudzoziemca. Nie dotyczy to nabycia samodzielnego lokalu mieszkalnego w rozumieniu ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903).
. Ugrupowanie jest osobą prawną mającą siedzibę na terytorium Polskim. Uczestniczą w nim także podmioty z zagranicy. EUWT będzie więc cudzoziemcem w rozumieniu UNabywNierPCudz, jeżeli będzie kontrolowane przez podmioty zagraniczne. Kontrolowanymi przez cudzoziemców są te podmioty, w których cudzoziemcy dysponują (bezpośrednio lub pośrednio) powyżej 50 % głosów na zgromadzeniu wspólników lub na walnym zgromadzeniu, także jako zastawnik, użytkownik lub na podstawie porozumień z innymi osobami (art. 1 ust. 3 UNabywNierPCudz1. Nabycie nieruchomości przez cudzoziemca wymaga zezwolenia. Zezwolenie jest wydawane, w drodze decyzji administracyjnej, przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, jeżeli sprzeciwu nie wniesie Minister Obrony Narodowej, a w przypadku nieruchomości rolnych, jeżeli sprzeciwu również nie wniesie minister właściwy do spraw rozwoju wsi.
1a. Sprzeciw, o którym mowa w ust. 1, jest wyrażany, w drodze postanowienia, w terminie 14 dni od dnia doręczenia wystąpienia ministra właściwego do spraw wewnętrznych. W szczególnie uzasadnionych przypadkach minister właściwy do spraw wewnętrznych, na wniosek organu, któremu przysługuje prawo sprzeciwu, przedłuża termin na jego wniesienie do 2 miesięcy od dnia doręczenia wystąpienia ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
1b. Odmowa wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, nie wymaga wystąpienia do Ministra Obrony Narodowej lub ministra właściwego do spraw rozwoju wsi.
2. Cudzoziemcem w rozumieniu ustawy jest:
1) osoba fizyczna nie posiadająca obywatelstwa polskiego,
2) osoba prawna mająca siedzibę za granicą,
3) nie posiadająca osobowości prawnej spółka osób wymienionych w pkt 1 lub 2, mająca siedzibę za granicą, utworzona zgodnie z ustawodawstwem państw obcych,
4) osoba prawna i spółka handlowa nie posiadająca osobowości prawnej mająca siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, kontrolowana bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub spółki wymienione w pkt 1, 2 i 3.
3. W przypadku spółki handlowej za kontrolowaną, w rozumieniu ustawy, uważa się spółkę, w której cudzoziemiec lub cudzoziemcy dysponują bezpośrednio lub pośrednio powyżej 50 % głosów na zgromadzeniu wspólników lub na walnym zgromadzeniu, także jako zastawnik, użytkownik lub na podstawie porozumień z innymi osobami, albo mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów art. 4 § 1 pkt 4 lit. b) lub c), lub e) ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z 2001 r. Nr 102, poz. 1117 oraz z 2003 r. Nr 49, poz. 408 i Nr 229, poz. 2276).
4. Nabyciem nieruchomości w rozumieniu ustawy jest nabycie prawa własności nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego, na podstawie każdego zdarzenia prawnego.
5. Nabyciem drugiego domu w rozumieniu przepisów ustawy jest nabycie przez cudzoziemca, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1, nieruchomości przeznaczonej pod zabudowę mieszkaniową lub na cele rekreacyjno-wypoczynkowe, która nie będzie stanowić stałego miejsca zamieszkania cudzoziemca. Nie dotyczy to nabycia samodzielnego lokalu mieszkalnego w rozumieniu ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903).
art. 1 UNabywNierPCudz
1. Nabycie nieruchomości przez cudzoziemca wymaga zezwolenia. Zezwolenie jest wydawane, w drodze decyzji administracyjnej, przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, jeżeli sprzeciwu nie wniesie Minister Obrony Narodowej, a w przypadku nieruchomości rolnych, jeżeli sprzeciwu również nie wniesie minister właściwy do spraw rozwoju wsi.
1a. Sprzeciw, o którym mowa w ust. 1, jest wyrażany, w drodze postanowienia, w terminie 14 dni od dnia doręczenia wystąpienia ministra właściwego do spraw wewnętrznych. W szczególnie uzasadnionych przypadkach minister właściwy do spraw wewnętrznych, na wniosek organu, któremu przysługuje prawo sprzeciwu, przedłuża termin na jego wniesienie do 2 miesięcy od dnia doręczenia wystąpienia ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
1b. Odmowa wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, nie wymaga wystąpienia do Ministra Obrony Narodowej lub ministra właściwego do spraw rozwoju wsi.
2. Cudzoziemcem w rozumieniu ustawy jest:
1) osoba fizyczna nie posiadająca obywatelstwa polskiego,
2) osoba prawna mająca siedzibę za granicą,
3) nie posiadająca osobowości prawnej spółka osób wymienionych w pkt 1 lub 2, mająca siedzibę za granicą, utworzona zgodnie z ustawodawstwem państw obcych,
4) osoba prawna i spółka handlowa nie posiadająca osobowości prawnej mająca siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, kontrolowana bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub spółki wymienione w pkt 1, 2 i 3.
3. W przypadku spółki handlowej za kontrolowaną, w rozumieniu ustawy, uważa się spółkę, w której cudzoziemiec lub cudzoziemcy dysponują bezpośrednio lub pośrednio powyżej 50 % głosów na zgromadzeniu wspólników lub na walnym zgromadzeniu, także jako zastawnik, użytkownik lub na podstawie porozumień z innymi osobami, albo mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów art. 4 § 1 pkt 4 lit. b) lub c), lub e) ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z 2001 r. Nr 102, poz. 1117 oraz z 2003 r. Nr 49, poz. 408 i Nr 229, poz. 2276).
4. Nabyciem nieruchomości w rozumieniu ustawy jest nabycie prawa własności nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego, na podstawie każdego zdarzenia prawnego.
5. Nabyciem drugiego domu w rozumieniu przepisów ustawy jest nabycie przez cudzoziemca, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1, nieruchomości przeznaczonej pod zabudowę mieszkaniową lub na cele rekreacyjno-wypoczynkowe, która nie będzie stanowić stałego miejsca zamieszkania cudzoziemca. Nie dotyczy to nabycia samodzielnego lokalu mieszkalnego w rozumieniu ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903).
). Kontrolowanymi przez cudzoziemców są także te podmioty, w których cudzoziemcy mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów art. 4 § 1 pkt 4 lit. b) lub c), lub e) KSH. Problematyczne jest, czy te zapisy (dot. kontroli) można odnieść do EUWT. Dotyczą one bowiem explicite wyłącznie spółek handlowych. Tymczasem Ugrupowanie ma w Polsce charakter stowarzyszenia (art. 3 UEWUT). Jednakże ustawy dotyczy wyraźnie osób prawnych kontrolowanych przez cudzoziemców. Należy więc każdorazowo sprawdzić, czy struktura danej organizacji umożliwia kontrolę lub dominację cudzoziemców. W przypadku EUWT byłoby tak, np. gdyby podmioty mające siedzibę za granicą miały większość głosów w zgromadzeniu albo gdyby konwencja lub statut pozwalały na zdominowanie ugrupowania przez podmioty z siedzibą za granicą. Nie da się więc udzielić jednoznacznej odpowiedzi na status Ugrupowania na tle UNabywNierPCudz. Za każdym razem konieczne będzie zbadanie regulacji zawartych w aktach założycielskich Ugrupowania i ustalenie, na ile cudzoziemcy mogą wpływać decydująco na działalność Ugrupowania.1. Nabycie nieruchomości przez cudzoziemca wymaga zezwolenia. Zezwolenie jest wydawane, w drodze decyzji administracyjnej, przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, jeżeli sprzeciwu nie wniesie Minister Obrony Narodowej, a w przypadku nieruchomości rolnych, jeżeli sprzeciwu również nie wniesie minister właściwy do spraw rozwoju wsi.
1a. Sprzeciw, o którym mowa w ust. 1, jest wyrażany, w drodze postanowienia, w terminie 14 dni od dnia doręczenia wystąpienia ministra właściwego do spraw wewnętrznych. W szczególnie uzasadnionych przypadkach minister właściwy do spraw wewnętrznych, na wniosek organu, któremu przysługuje prawo sprzeciwu, przedłuża termin na jego wniesienie do 2 miesięcy od dnia doręczenia wystąpienia ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
1b. Odmowa wydania zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, nie wymaga wystąpienia do Ministra Obrony Narodowej lub ministra właściwego do spraw rozwoju wsi.
2. Cudzoziemcem w rozumieniu ustawy jest:
1) osoba fizyczna nie posiadająca obywatelstwa polskiego,
2) osoba prawna mająca siedzibę za granicą,
3) nie posiadająca osobowości prawnej spółka osób wymienionych w pkt 1 lub 2, mająca siedzibę za granicą, utworzona zgodnie z ustawodawstwem państw obcych,
4) osoba prawna i spółka handlowa nie posiadająca osobowości prawnej mająca siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, kontrolowana bezpośrednio lub pośrednio przez osoby lub spółki wymienione w pkt 1, 2 i 3.
3. W przypadku spółki handlowej za kontrolowaną, w rozumieniu ustawy, uważa się spółkę, w której cudzoziemiec lub cudzoziemcy dysponują bezpośrednio lub pośrednio powyżej 50 % głosów na zgromadzeniu wspólników lub na walnym zgromadzeniu, także jako zastawnik, użytkownik lub na podstawie porozumień z innymi osobami, albo mają pozycję dominującą w rozumieniu przepisów art. 4 § 1 pkt 4 lit. b) lub c), lub e) ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z 2001 r. Nr 102, poz. 1117 oraz z 2003 r. Nr 49, poz. 408 i Nr 229, poz. 2276).
4. Nabyciem nieruchomości w rozumieniu ustawy jest nabycie prawa własności nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego, na podstawie każdego zdarzenia prawnego.
5. Nabyciem drugiego domu w rozumieniu przepisów ustawy jest nabycie przez cudzoziemca, o którym mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1, nieruchomości przeznaczonej pod zabudowę mieszkaniową lub na cele rekreacyjno-wypoczynkowe, która nie będzie stanowić stałego miejsca zamieszkania cudzoziemca. Nie dotyczy to nabycia samodzielnego lokalu mieszkalnego w rozumieniu ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903).
4. Zbywanie nieruchomości przez EUWT
W pierwszej kolejności konieczne jest ustalenie, czy Ugrupowanie z siedzibą w Polsce będzie podlegać reżimowi przewidzianemu w UGospNier. Ustawę tą stosuje się bowiem także do nieruchomości stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego oraz - odpowiednio - do związków tych jednostek (art. 10 UGospNier
W pierwszej kolejności konieczne jest ustalenie, czy Ugrupowanie z siedzibą w Polsce będzie podlegać reżimowi przewidzianemu w UGospNier. Ustawę tą stosuje się bowiem także do nieruchomości stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego oraz - odpowiednio - do związków tych jednostek (art. 10 UGospNier
art. 10 UGospNier
1. Przepisy niniejszego działu stosuje się do nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa oraz własność jednostek samorządu terytorialnego.
2. Przepisy dotyczące jednostek samorządu terytorialnego stosuje się odpowiednio do związków tych jednostek.
3. Przepisy dotyczące czynności cywilnoprawnych, dokonywanych między Skarbem Państwa a jednostkami samorządu terytorialnego, stosuje się odpowiednio do czynności cywilnoprawnych dokonywanych między tymi jednostkami.
4. Jeżeli nieruchomość jest przedmiotem współwłasności Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego i osób trzecich, przepisy niniejszego działu stosuje się wyłącznie do gospodarowania udziałem Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego w tej nieruchomości.
5. Przepisy niniejszego działu stosuje się z uwzględnieniem przepisów o pomocy publicznej.
). Związkami jednostek samorządu terytorialnego są związki międzygminne (art. 64 USamorzGm1. Przepisy niniejszego działu stosuje się do nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa oraz własność jednostek samorządu terytorialnego.
2. Przepisy dotyczące jednostek samorządu terytorialnego stosuje się odpowiednio do związków tych jednostek.
3. Przepisy dotyczące czynności cywilnoprawnych, dokonywanych między Skarbem Państwa a jednostkami samorządu terytorialnego, stosuje się odpowiednio do czynności cywilnoprawnych dokonywanych między tymi jednostkami.
4. Jeżeli nieruchomość jest przedmiotem współwłasności Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego i osób trzecich, przepisy niniejszego działu stosuje się wyłącznie do gospodarowania udziałem Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego w tej nieruchomości.
5. Przepisy niniejszego działu stosuje się z uwzględnieniem przepisów o pomocy publicznej.
art. 64 USamorzGm
1. W celu wspólnego wykonywania zadań publicznych gminy mogą tworzyć związki międzygminne.
2. Uchwały o utworzeniu związku podejmują rady zainteresowanych gmin.
3. Prawa i obowiązki gmin uczestniczących w związku międzygminnym, związane z wykonywaniem zadań przekazanych związkowi, przechodzą na związek z dniem ogłoszenia statutu związku.
4. Obowiązek utworzenia związku może być nałożony tylko w drodze ustawy, która określa zadania związku i tryb zatwierdzenia jego statutu.
5. Do związków międzygminnych stosuje się odpowiednio art. 8 ust. 2-5 i art. 39 ust. 4.
) oraz związki powiatów (art. 65 USamorzPowiat1. W celu wspólnego wykonywania zadań publicznych gminy mogą tworzyć związki międzygminne.
2. Uchwały o utworzeniu związku podejmują rady zainteresowanych gmin.
3. Prawa i obowiązki gmin uczestniczących w związku międzygminnym, związane z wykonywaniem zadań przekazanych związkowi, przechodzą na związek z dniem ogłoszenia statutu związku.
4. Obowiązek utworzenia związku może być nałożony tylko w drodze ustawy, która określa zadania związku i tryb zatwierdzenia jego statutu.
5. Do związków międzygminnych stosuje się odpowiednio art. 8 ust. 2-5 i art. 39 ust. 4.
art. 65 USamorzPowiat
1. W celu wspólnego wykonywania zadań publicznych, w tym wydawania decyzji w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej, powiaty mogą tworzyć związki z innymi powiatami.
2. Uchwały o utworzeniu związku, przystąpieniu do związku lub wystąpieniu ze związku podejmują rady zainteresowanych powiatów.
3. Prawa i obowiązki powiatów uczestniczących w związku, związane z wykonywaniem zadań przekazanych związkowi, przechodzą na związek z dniem ogłoszenia statutu związku.
4. Do związków powiatów stosuje się odpowiednio art. 38.
). Województwa nie mogą tworzyć związków z innymi jednostkami samorządu terytorialnego. Tym samym EUWT z udziałem województwa nie byłoby objęte zakresem podmiotowym stosowania UGospNier. Nie musiałoby więc przy zbywaniu nieruchomości podlegać regułom gospodarki nieruchomościami ustalonym w UGospNier.1. W celu wspólnego wykonywania zadań publicznych, w tym wydawania decyzji w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej, powiaty mogą tworzyć związki z innymi powiatami.
2. Uchwały o utworzeniu związku, przystąpieniu do związku lub wystąpieniu ze związku podejmują rady zainteresowanych powiatów.
3. Prawa i obowiązki powiatów uczestniczących w związku, związane z wykonywaniem zadań przekazanych związkowi, przechodzą na związek z dniem ogłoszenia statutu związku.
4. Do związków powiatów stosuje się odpowiednio art. 38.
CategoryEUWT
Na tej stronie nie ma komentarzy
