Zwrot kosztów transportu sanitarnego za granicą
praktyczne aspekty prawa koordynacji systemów ubezpieczenia zdrowotnego
A. ZASADA Z ART. 19 ROZP. 883/2004
Artykuł 19
Pobyt poza właściwym Państwem Członkowskim
1. O ile przepisy ust. 2 nie stanowią inaczej, ubezpieczony i członkowie jego rodziny przebywający w innym Państwie Członkowskim niż państwo właściwe są uprawnieni do świadczeń rzeczowych, które z powodów medycznych stają się niezbędne w czasie ich pobytu, z uwzględnieniem charakteru tych świadczeń oraz przewidywanego czasu pobytu. Świadczenia te udzielane są w imieniu instytucji właściwej przez instytucję miejsca pobytu, zgodnie z przepisami stosowanego przez nią ustawodawstwa tak jak gdyby zainteresowane osoby były ubezpieczone na mocy wspomnianego ustawodawstwa.
2. Komisja Administracyjna ustala listę świadczeń rzeczowych, które, aby mogły być udzielone w czasie pobytu w innym Państwie Członkowskim, wymagają, z przyczyn praktycznych, wcześniejszego porozumienia między zainteresowaną osobą a instytucją zapewniającą opiekę.
W przypadku, gdy ubezpieczony w Polsce znajduje się przejściowo za granicą, świadczenia rzeczowe opieki zdrowotnej zostają mu udzielone zgodnie z art. 19 ust. 1 rozp. 883/2004. Pobyt poza właściwym Państwem Członkowskim
1. O ile przepisy ust. 2 nie stanowią inaczej, ubezpieczony i członkowie jego rodziny przebywający w innym Państwie Członkowskim niż państwo właściwe są uprawnieni do świadczeń rzeczowych, które z powodów medycznych stają się niezbędne w czasie ich pobytu, z uwzględnieniem charakteru tych świadczeń oraz przewidywanego czasu pobytu. Świadczenia te udzielane są w imieniu instytucji właściwej przez instytucję miejsca pobytu, zgodnie z przepisami stosowanego przez nią ustawodawstwa tak jak gdyby zainteresowane osoby były ubezpieczone na mocy wspomnianego ustawodawstwa.
2. Komisja Administracyjna ustala listę świadczeń rzeczowych, które, aby mogły być udzielone w czasie pobytu w innym Państwie Członkowskim, wymagają, z przyczyn praktycznych, wcześniejszego porozumienia między zainteresowaną osobą a instytucją zapewniającą opiekę.
Świadczeniami rzeczowymi w rozumieniu art. 1 lit. va) rozp. 883/2004 są również świadczenia związane z transportem uzasadnionym względami medycznymi (Bieback w: Fuchs, Europäisches Sozialrcht, Atrt. 19 VO 883/2004 nb. 16). Sposób udzielania określa prawo państwa, w którym udzielana jest pomoc, ale udzielenie świadczeń następuje na koszt właściwego ubezpieczyciela. Koszty ponoszone są przez właściwego ubezpieczyciela w rzeczywistej wysokości (a więc w takiej, jaka obowiązuje w kraju, w którym pomoc jest udzielana).
Zatem w razie wypadku w Niemczech, transport medyczny jest realizowany wg zasad tam przewidzianych. Koszty transportu uzasadnionego względami medycznymi ponosi natomiast polski ubezpieczyciel narodowy - NFZ. Wystarczające jest tu przedłożenie europejskiej karty ubezpieczenia zdrowotnego (EHIC = EKUZ).
W Niemczech zasady ponoszenia kosztów transportu sanitarnego regulują landy. W Brandenburgii w ustawie o ratownictwie medycznym przewidziano, że organizatorzy ratownictwa (w tym wypadku powiaty i miasta na prawach powiatu) mogą domagać się uiszczenia opłat za korzystanie z usług ratownictwa medycznego (§ 17 Rettungsdienstgesetz BBG). Opłatami są obciążane z reguły osoby korzystające z usług transportu medycznego (§ 5), chyba że właściwa kasa chorych z góry zadeklaruje przejęcie kosztów (zob. § 6 regulaminu miasta Frankfurt nad Odrą).
Biorąc pod uwagę powyższą regulację w Brandenburgii i jej powiatach, otwarta jest kwestia trybu zwrotu, tzn. czy polski pacjent powinien więc samemu wyłożyć kwotę ustaloną w rachunku za korzystanie z usług transportu medycznego a następnie domagać się zwrotu od NFZ czy jednak rachunek powinien być kierowany bezpośrednio do NFZ.
CategoryTransgranicznaOpiekaZdrowotna
Na tej stronie nie ma komentarzy
