Zmiany PE 2011 - odrębna regulacja ciepłownictwa
Ciepło systemowe jest uregulowane od 1998 roku bez logicznego powodu praktycznie według takich samych kryteriów, jak energia elektryczna i gaz. Konieczność regulacji tych dwóch ostatnich (gazu i prądu) trudno jest poddawać w wątpliwość, ponieważ istnieje ku temu obowiązek rangi wyższej - wynikający z przepisów prawa europejskiego, jakie istnieją w zakresie elektroenergetyki czy gazownictwa (por. najnowsze dyrektywy 2009/72/WE oraz 2009/73/WE). Natomiast nie istnieją porównywalne wytyczne wobec ciepła systemowego na szczeblu europejskim. Co więcej, w ostatnich latach zmiany prawa europejskiego w zakresie gazu i elektryczności przynosiły konieczność wprowadzania zmian w prawie, które częstokroć nie mogły się odnosić do ciepła z natury rzeczy, ponieważ tego ustawodawca europejski wcale nie zamierzał regulować.
Poza względami formalnymi (wymogi prawa europejskiego) należy z merytorycznego punktu widzenia stwierdzić, iż regulacja przedsiębiorstw ciepłowniczych napotyka strukturalnie na zupełnie inne problemy, niż ma to miejsce w gazownictwie i elektroenergetyce. Ciepło przesyłane siecią to z jednej strony wyłącznie rynki lokalne. Z drugiej strony istnieje możliwość substytucji ciepła systemowego - które to jest wyłącznie przedmiotem regulacji - dowolnym innym nośnikiem energii cieplnej w celu zaspokojenia potrzeb odbiorcy, czyli potrzeby ogrzania lokalu. Skutkiem tego, że ciepłownictwo znacznie różni się od elektroenergetyki i gazownictwa, jest fakt, iż wiele pierwotnie obowiązujących wobec ciepła rozwiązań w prawie energetycznym musiało zostać ograniczone pod względem zakresu stosowania do elektroenergetyki i gazu. Dlatego też jedynym sensownym rozwiązaniem z punktu widzenia techniki legislacyjnej jest stworzenie przynajmniej na przyszłość większej niezależności regulacji ciepłownictwa od regulacji elektroenergetyki i gazu.
Cel ten można osiągnąć albo przez stworzenie zupełnie odrębnej ustawy o zaopatrzeniu w ciepło albo przez stworzenie wydzielonego obszaru regulacji (np. odrębny rozdział) w ramach istniejącej ustawy prawo energetyczne. W wypadku pozostawienia regulacji ciepłownictwa w obrębie ustawy prawo energetyczne wskazanym miejscem (szczególnej, odrębnej) regulacji ciepłownictwa jest nowy rozdział 6a, który nastąpiłby po ostatnim merytorycznym rozdziale ustawy prawo energetyczne, po art. 54 (i tym samym po obecnym rozdziale 6). W takim wypadku mógłby on otrzymać następujący tytuł:
Rozdział 6a
Przepisy szczególne w zakresie zaopatrzenia w ciepło
Przepisy szczególne w zakresie zaopatrzenia w ciepło
Przepisy zawarte w tym rozdziale zawierać powinny regulacje szczególne wobec wszystkich pozostałych rozdziałów ustawy, które nie powinny obowiązywać wobec ciepłownictwa lub w zakresie których ciepłownictwo powinno być objęte regulacją odrębną, odbiegającą od tej obowiązującej wobec elektroenergetyki i gazu. Od strony formalno-technicznej zapisy rozdziały mogą być w ten sposób zawarte w przepisach art. 55, 55a, 55b itd.
art. 55
Zapisy poniższego rozdziału 6a mają zastosowanie wobec działalności ciepłowniczej. Pozostałe przepisy ustawy mogą być stosowane wobec działalności ciepłowniczej wyłącznie w zakresie, w którym przepisy tego rozdziału nie przewidują reguł szczególnych.
Przepis odnosi się do definicji "działalności ciepłowniczej" - patrz słowniczek pojęć ustawy w art. 3.
Na tej stronie nie ma komentarzy
