Protokół zmian strony ZastawZwyklyNaRzeczach
Dodane:
- w [[NabyciePochodne sposób pochodny]] na skutek jego [[PrzeniesienieZastawuZwyklegoNaRzeczach przeniesienia]].
Usunięte:
Dodane:
((1)) Nabycie zastawu ręcznego
Nabycie zastawu ręcznego może nastąpić:
- w [[NabyciePierwotne sposób pierwotny]] poprzez jego [[UstanowienieZastawuZwyklegoNaRzeczach ustanowienie]] lub
- w [[NabyciePochodne sposób pochodny]] na skutek jego [[PrzeniesienieZastawuZwyklegoNaRzeczych przeniesiania]].
((1)) Uprawnienia wynikające z zastawu zwykłego
Z ustanowieniem zastawu powstają dla zastawnika i zastawcy określone roszczenia wynikające ze stosunku zastawu ręcznego.
((1)) Utrata zastawu ręcznego
Do utraty zastawu prowadzi jego:
- [[WygasniecieZastawuZwyklegoNaRzeczach wygaśnięcie]]
- [[PrzeniesienieZastawuZwyklegoNaRzeczach przeniesienie]] na inny podmiot.
Nabycie zastawu ręcznego może nastąpić:
- w [[NabyciePierwotne sposób pierwotny]] poprzez jego [[UstanowienieZastawuZwyklegoNaRzeczach ustanowienie]] lub
- w [[NabyciePochodne sposób pochodny]] na skutek jego [[PrzeniesienieZastawuZwyklegoNaRzeczych przeniesiania]].
((1)) Uprawnienia wynikające z zastawu zwykłego
Z ustanowieniem zastawu powstają dla zastawnika i zastawcy określone roszczenia wynikające ze stosunku zastawu ręcznego.
((1)) Utrata zastawu ręcznego
Do utraty zastawu prowadzi jego:
- [[WygasniecieZastawuZwyklegoNaRzeczach wygaśnięcie]]
- [[PrzeniesienieZastawuZwyklegoNaRzeczach przeniesienie]] na inny podmiot.
Usunięte:
Ustanowienie zastawu oznacza jego [[NabycieKonstytutywne nabycie konstytutywne]] i [[NabyciePierwotne nabycie pierwotne]] jednocześnie.
Zgodnie z {{pu przepis="art. 307 § 1 KC"}} dla ustanowienia zastawu ręcznego konieczne jest zawarcie umowy między właścicielem a wierzycielem oraz, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, wydanie rzeczy.
Zob. także [[http://www.kt-texte.de/taris/?root=5220 schemat TARIS(R)]].
((2)) Wierzytelność
Ponieważ zastaw jest prawem akcesoryjnym, konieczna jest przede wszystkim wierzytelność, którą ten zastaw ma zabezpieczać.
Wierzytelnością, która może być zabezpieczona zastawem ręcznym jest każda wierzytelność pieniężna, wyrażona w walucie polskiej (zob. {{pu przepis="art. 358 § 1 KC"}}). Można także zastawem ręcznym zabezpieczyć wierzytelność niepieniężną, przy czym jej zaspokojenie będzie możliwe dopiero po jej przekształceniu w wierzytelność pieniężną (IgnatowiczStefaniukPrawoRzeczowe (2003), str. 270). Nie ma znaczenia dla zastawu, czy jest to wierzytelność już istniejąca.
Przedmiotem zastawu mogą być bowiem także wierzytelności przyszłe i warunkowe ({{pu przepis="art. 306 § 2 KC"}}).
((2)) Umowa o ustanowienie zastawu ręcznego
Badając kwestię umowy o ustanowienie zastawu ręcznego należy sprawdzić nie tylko skuteczność zawartego kontraktu ale także uprawnienie zastawcy do obciążenia rzeczy zastawem, gdyż nie każdy podmiot jest uprawniony do rozporządzania przedmiotem, na którym ma zostać ustanowiony zastaw.
((3)) skuteczna umowa o ustanowienie zastawu
Skuteczność umowy o ustanowienie zastawu zależy od złożenia ważnych oświadczeń woli, o treści wskazującej na zamiar zawarcia umowy o zastaw oraz braku przeszkód wpływających negatywnie na ważność transakcji.
Do essentialia negotii umowy o ustanowienie zastawu należą: określenie przedmiotu zastawu, indywidualne wskazanie zastawcy oraz zastawnika oraz określenie wierzytelności, która ma być zabezpieczona zastawem. Z treści umowy powinno także wynikać, iż zastawnik jest uprawniony do dochodzenia zaspokojenia z rzeczy bez względu na to, czyją stała się własnością. Zastawnikiem może być wierzyciel zabezpieczonej wierzytelności albo osoba trzecia, zaś zastawcą właściciel rzeczy, które może być, ale nie musi, dłużnikiem osobistym.
Należy też pamiętać o niedopuszczalności ograniczenia zastawcy w rozporządzaniu rzeczą ({{pu przepis="art. 311 KC"}}). Ponieważ zastawnik ma prawo domagać się zaspokojenia z rzeczy “bez względu na to, czyją stała się własnością” ({{pu przepis="art. 306 § 1 KC"}}), zastawca nie może być ograniczany w swobodzie rozporządzania nią, gdyż nadal jest jej właścicielem, choć jej nie posiada. Naruszenie przepisu {{pu przepis="art. 311 KC"}} (ius cogens) skutkuje przynajmniej częściową nieważnością umowy, zob. {{pu przepis="art. 58 § 3 KC"}}.
Umowa zastawu nie wymaga dla swej skuteczności szczególnej umowy, wobec czego można ją zawrzeć również ustnie.
((3)) uprawnienie do ustanowienia zastawu
Uprawnionym do ustanowienia zastawu jest właściciel rzeczy, która ma być nim obciążona (zob. {{pu przepis="art. 307 § 1 KC"}}).
Na mocy art. 309 w zw. z {{pu przepis="art. 169 KC"}} możliwe jest jednak także ustanowienie zastawu ręcznego na rzeczy nienależącej do zastawnika, jeżeli spełnione zostaną przesłanki z {{pu przepis="art. 169 § 1 KC"}} albo {{pu przepis="art. 169 § 2 zd. 1 KC"}} (w zależności od tego, czy rzecz została utracona przez właściciela czy też nie). Aby doszło do skutecznego ustanowienia zastawu w ten sposób, konieczne jest więc sprawdzenie wszelkich przesłanek {{pu przepis="art. 169 KC"}}. Należy szczególną uwagę zwrócić na fakt, czy rzecz została zastawnikowi wydana, albowiem przeniesienie faktycznego władztwa nad przedmiotem zastawu jest elementem koniecznym dla jego ustanowienia.
((2)) Wydanie rzeczy
Ponieważ dla zastawu ręcznego konieczne jest wydanie rzeczy (zob. art. 307 1 KC), mamy do czynienia z tzw. umową realną.
Wyjątkiem od wymogu wydania rzeczy stanowi sytuacja, gdy rzecz już znajduje się w dzierżeniu wierzyciela (albo osoby trzeciej), {{pu przepis="art. 307 § 2 KC"}}. W tym wypadku umowa o ustanowienie zastawu jest umową konsensualną i dla jego ustanowienia wystarczająca jest sama umowa ({{pu przepis="art. 307 § 2 KC"}}).
((1)) Wygaśnięcie zastawu ręcznego
Zastaw ręczny wygasa na skutek następujących okoliczności:
1) przyczyny powodujące wygaśnięcie ograniczonych praw rzeczowych, tzn.:
- konfuzja (nabycie własności przedmiotu zastawu przez zastawnika) – ale uwaga na wyjątek przewidziany w {{pu przepis="art. 325 § 2 KC"}} - oraz
- zrzeczenie się zastawu przez zastawnika;
1) przelew zabezpieczonej wierzytelności z wyłączeniem zastawu ({{pu przepis="art. 323 § 1 KC"}}),
1) przeniesienie zastawu bez wierzytelności ({{pu przepis="art. 323 § 2 KC"}}),
1) zwrot rzeczy zastawcy ({{pu przepis="art. 325 § 1 KC"}}),
1) wygaśnięcie wierzytelności (akcesoryjność zastawu!) i
1) nabycie przedmiotu zastawu w dobrej wierze w przekonaniu o braku obciążeń ({{pu przepis="art. 170 KC"}}, zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 8.5.1997 r., I ACa 227/97, opubl. w Apel.-W-wa z 1998 r. Nr 3, poz. 21).
((1)) Przeniesienie zastawu
Zastaw jest prawem zbywalnym, wobec czego można go zbyć (a tym samym nabyć w trybie pochodnym). Niezbędne dla skutecznego przeniesienia zastawu jest przeniesienie zabezpieczonej tym zastawem wierzytelności ({{pu przepis="art. 323 § 2 KC"}}). Nabycie pochodne zastawu zależne jest więc od skutecznej cesji (przelewu) zabezpieczonej wierzytelności, którą oceniać należy wg przesłanek określonych w {{pu przepis="art. 509 KC"}} i nast.
Więcej na ten temat w dokumencie: PrzeniesienieZastawu.
((1)) Roszczenia wynikające ze stosunku zastawu ręcznego
Roszczenia te możemy podzielić na roszczenia przysługujące zastawnikowi oraz roszczenia przysługujące zastawcy.
Dodane:
Ustanowienie zastawu oznacza jego [[NabycieKonstytutywne nabycie konstytutywne]] i [[NabyciePierwotne nabycie pierwotne]] jednocześnie.
Zgodnie z {{pu przepis="art. 307 § 1 KC"}} dla ustanowienia zastawu ręcznego konieczne jest zawarcie umowy między właścicielem a wierzycielem oraz, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, wydanie rzeczy.
Zob. także [[http://www.kt-texte.de/taris/?root=5220 schemat TARIS(R)]].
Wierzytelnością, która może być zabezpieczona zastawem ręcznym jest każda wierzytelność pieniężna, wyrażona w walucie polskiej (zob. {{pu przepis="art. 358 § 1 KC"}}). Można także zastawem ręcznym zabezpieczyć wierzytelność niepieniężną, przy czym jej zaspokojenie będzie możliwe dopiero po jej przekształceniu w wierzytelność pieniężną (IgnatowiczStefaniukPrawoRzeczowe (2003), str. 270). Nie ma znaczenia dla zastawu, czy jest to wierzytelność już istniejąca.
Przedmiotem zastawu mogą być bowiem także wierzytelności przyszłe i warunkowe ({{pu przepis="art. 306 § 2 KC"}}).
Zgodnie z {{pu przepis="art. 307 § 1 KC"}} dla ustanowienia zastawu ręcznego konieczne jest zawarcie umowy między właścicielem a wierzycielem oraz, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, wydanie rzeczy.
Zob. także [[http://www.kt-texte.de/taris/?root=5220 schemat TARIS(R)]].
Wierzytelnością, która może być zabezpieczona zastawem ręcznym jest każda wierzytelność pieniężna, wyrażona w walucie polskiej (zob. {{pu przepis="art. 358 § 1 KC"}}). Można także zastawem ręcznym zabezpieczyć wierzytelność niepieniężną, przy czym jej zaspokojenie będzie możliwe dopiero po jej przekształceniu w wierzytelność pieniężną (IgnatowiczStefaniukPrawoRzeczowe (2003), str. 270). Nie ma znaczenia dla zastawu, czy jest to wierzytelność już istniejąca.
Przedmiotem zastawu mogą być bowiem także wierzytelności przyszłe i warunkowe ({{pu przepis="art. 306 § 2 KC"}}).
Usunięte:
Wierzytelnością, która może być zabezpieczona zastawem ręcznym jest każda wierzytelność pieniężna, wyrażona w walucie polskiej (zob. {{pu przepis="art. 358 § 1 KC"}}). Można także zastawem ręcznym zabezpieczyć wierzytelność niepieniężną, przy czym jej zaspokojenie będzie możliwe dopiero po jej przekształceniu w wierzytelność pieniężną (Ignatowicz/Stefaniuk (2003), str. 270). Nie ma znaczenia dla zastawu, czy jest to wierzytelność już istniejąca. Przedmiotem zastawu mogą być bowiem także wierzytelności przyszłe i warunkowe ({{pu przepis="art. 306 § 2 KC"}}).
Dodane:
1) przeniesienie zastawu bez wierzytelności ({{pu przepis="art. 323 § 2 KC"}}),
Więcej na ten temat w dokumencie: PrzeniesienieZastawu.
Więcej na ten temat w dokumencie: PrzeniesienieZastawu.
Usunięte:
Dodane:
1) przelew zabezpieczonej wierzytelności z wyłączeniem zastawu ({{pu przepis="art. 323 § 1 KC"}}),
1) przelew zastawu bez wierzytelności ({{pu przepis="art. 323 § 2 KC"}}),
1) wygaśnięcie wierzytelności (akcesoryjność zastawu!) i
1) przelew zastawu bez wierzytelności ({{pu przepis="art. 323 § 2 KC"}}),
1) wygaśnięcie wierzytelności (akcesoryjność zastawu!) i
Usunięte:
1) przelew zabezpieczonej wierzytelności bez zastawu ({{pu przepis="art. 323 § 1 zd. 2 KC"}}),
1) wygaśnięcie wierzytelności (z uwagi na akcesoryjność zastawu) i
Dodane:
1) przyczyny powodujące wygaśnięcie ograniczonych praw rzeczowych, tzn.:
- konfuzja (nabycie własności przedmiotu zastawu przez zastawnika) – ale uwaga na wyjątek przewidziany w {{pu przepis="art. 325 § 2 KC"}} - oraz
- zrzeczenie się zastawu przez zastawnika;
1) przelew zabezpieczonej wierzytelności przez inny podmiot ({{pu przepis="art. 323 § 1 zd. 1 KC"}}),
1) przelew zabezpieczonej wierzytelności bez zastawu ({{pu przepis="art. 323 § 1 zd. 2 KC"}}),
1) zwrot rzeczy zastawcy ({{pu przepis="art. 325 § 1 KC"}}),
1) wygaśnięcie wierzytelności (z uwagi na akcesoryjność zastawu) i
1) nabycie przedmiotu zastawu w dobrej wierze w przekonaniu o braku obciążeń ({{pu przepis="art. 170 KC"}}, zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 8.5.1997 r., I ACa 227/97, opubl. w Apel.-W-wa z 1998 r. Nr 3, poz. 21).
Zastaw jest prawem zbywalnym, wobec czego można go zbyć (a tym samym nabyć w trybie pochodnym). Niezbędne dla skutecznego przeniesienia zastawu jest przeniesienie zabezpieczonej tym zastawem wierzytelności ({{pu przepis="art. 323 § 2 KC"}}). Nabycie pochodne zastawu zależne jest więc od skutecznej cesji (przelewu) zabezpieczonej wierzytelności, którą oceniać należy wg przesłanek określonych w {{pu przepis="art. 509 KC"}} i nast.
CategoryZastaw CategoryZabezpieczenieWierzytelnosci
- konfuzja (nabycie własności przedmiotu zastawu przez zastawnika) – ale uwaga na wyjątek przewidziany w {{pu przepis="art. 325 § 2 KC"}} - oraz
- zrzeczenie się zastawu przez zastawnika;
1) przelew zabezpieczonej wierzytelności przez inny podmiot ({{pu przepis="art. 323 § 1 zd. 1 KC"}}),
1) przelew zabezpieczonej wierzytelności bez zastawu ({{pu przepis="art. 323 § 1 zd. 2 KC"}}),
1) zwrot rzeczy zastawcy ({{pu przepis="art. 325 § 1 KC"}}),
1) wygaśnięcie wierzytelności (z uwagi na akcesoryjność zastawu) i
1) nabycie przedmiotu zastawu w dobrej wierze w przekonaniu o braku obciążeń ({{pu przepis="art. 170 KC"}}, zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 8.5.1997 r., I ACa 227/97, opubl. w Apel.-W-wa z 1998 r. Nr 3, poz. 21).
Zastaw jest prawem zbywalnym, wobec czego można go zbyć (a tym samym nabyć w trybie pochodnym). Niezbędne dla skutecznego przeniesienia zastawu jest przeniesienie zabezpieczonej tym zastawem wierzytelności ({{pu przepis="art. 323 § 2 KC"}}). Nabycie pochodne zastawu zależne jest więc od skutecznej cesji (przelewu) zabezpieczonej wierzytelności, którą oceniać należy wg przesłanek określonych w {{pu przepis="art. 509 KC"}} i nast.
CategoryZastaw CategoryZabezpieczenieWierzytelnosci
Usunięte:
a) konfuzja (nabycie własności przedmiotu zastawu przez zastawnika) – ale uwaga na wyjątek przewidziany w art. 325 § 2 KV i
b) zrzeczenie się zastawu przez zastawnika;
2)przelew zabezpieczonej wierzytelności przez inny podmiot ({{pu przepis="art. 323 § 1 zd. 1 KC"}}),
3)przeciw zabezpieczonej wierzytelności bez zastawu ({{pu przepis="art. 323 § 1 zd. 2 KC"}}),
4)zwrot rzeczy zastawcy, {{pu przepis="art. 325 § 1 KC"}},
5)wygaśnięcie wierzytelności i
6)nabycie przedmiotu zastawu w dobrej wierze w przekonaniu o braku obciążeń ({{pu przepis="art. 170 KC"}}, zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 8.5.1997 r., I ACa 227/97, opubl. w Apel.-W-wa z 1998 r. Nr 3, poz. 21).
Zastaw jest prawem zbywalnym, wobec czego można go zbyć (a tym samym nabyć w trybie pochodnym). Niezbędne dla skutecznego przeniesienia zastawu jest jednak przeniesienie zabezpieczonej tym zastawem wierzytelności ({{pu przepis="art. 323 § 2 KC"}}). Nabycie pochodne zastawu zależne jest więc od skutecznej cesji (przelewu) zabezpieczonej wierzytelności, którą oceniać należy wg przesłanek określonych w art. 509 i nast.
CategoryZastaw CategoryPrawaZastawnicze CategoryZabezpieczenieWierzytelnosci
Dodane:
((2)) Wierzytelność
Ponieważ zastaw jest prawem akcesoryjnym, konieczna jest przede wszystkim wierzytelność, którą ten zastaw ma zabezpieczać.
Wierzytelnością, która może być zabezpieczona zastawem ręcznym jest każda wierzytelność pieniężna, wyrażona w walucie polskiej (zob. {{pu przepis="art. 358 § 1 KC"}}). Można także zastawem ręcznym zabezpieczyć wierzytelność niepieniężną, przy czym jej zaspokojenie będzie możliwe dopiero po jej przekształceniu w wierzytelność pieniężną (Ignatowicz/Stefaniuk (2003), str. 270). Nie ma znaczenia dla zastawu, czy jest to wierzytelność już istniejąca. Przedmiotem zastawu mogą być bowiem także wierzytelności przyszłe i warunkowe ({{pu przepis="art. 306 § 2 KC"}}).
((2)) Umowa o ustanowienie zastawu ręcznego
Badając kwestię umowy o ustanowienie zastawu ręcznego należy sprawdzić nie tylko skuteczność zawartego kontraktu ale także uprawnienie zastawcy do obciążenia rzeczy zastawem, gdyż nie każdy podmiot jest uprawniony do rozporządzania przedmiotem, na którym ma zostać ustanowiony zastaw.
((3)) skuteczna umowa o ustanowienie zastawu
Skuteczność umowy o ustanowienie zastawu zależy od złożenia ważnych oświadczeń woli, o treści wskazującej na zamiar zawarcia umowy o zastaw oraz braku przeszkód wpływających negatywnie na ważność transakcji.
Do essentialia negotii umowy o ustanowienie zastawu należą: określenie przedmiotu zastawu, indywidualne wskazanie zastawcy oraz zastawnika oraz określenie wierzytelności, która ma być zabezpieczona zastawem. Z treści umowy powinno także wynikać, iż zastawnik jest uprawniony do dochodzenia zaspokojenia z rzeczy bez względu na to, czyją stała się własnością. Zastawnikiem może być wierzyciel zabezpieczonej wierzytelności albo osoba trzecia, zaś zastawcą właściciel rzeczy, które może być, ale nie musi, dłużnikiem osobistym.
Należy też pamiętać o niedopuszczalności ograniczenia zastawcy w rozporządzaniu rzeczą ({{pu przepis="art. 311 KC"}}). Ponieważ zastawnik ma prawo domagać się zaspokojenia z rzeczy “bez względu na to, czyją stała się własnością” ({{pu przepis="art. 306 § 1 KC"}}), zastawca nie może być ograniczany w swobodzie rozporządzania nią, gdyż nadal jest jej właścicielem, choć jej nie posiada. Naruszenie przepisu {{pu przepis="art. 311 KC"}} (ius cogens) skutkuje przynajmniej częściową nieważnością umowy, zob. {{pu przepis="art. 58 § 3 KC"}}.
Umowa zastawu nie wymaga dla swej skuteczności szczególnej umowy, wobec czego można ją zawrzeć również ustnie.
((3)) uprawnienie do ustanowienia zastawu
Uprawnionym do ustanowienia zastawu jest właściciel rzeczy, która ma być nim obciążona (zob. {{pu przepis="art. 307 § 1 KC"}}).
Na mocy art. 309 w zw. z {{pu przepis="art. 169 KC"}} możliwe jest jednak także ustanowienie zastawu ręcznego na rzeczy nienależącej do zastawnika, jeżeli spełnione zostaną przesłanki z {{pu przepis="art. 169 § 1 KC"}} albo {{pu przepis="art. 169 § 2 zd. 1 KC"}} (w zależności od tego, czy rzecz została utracona przez właściciela czy też nie). Aby doszło do skutecznego ustanowienia zastawu w ten sposób, konieczne jest więc sprawdzenie wszelkich przesłanek {{pu przepis="art. 169 KC"}}. Należy szczególną uwagę zwrócić na fakt, czy rzecz została zastawnikowi wydana, albowiem przeniesienie faktycznego władztwa nad przedmiotem zastawu jest elementem koniecznym dla jego ustanowienia.
((2)) Wydanie rzeczy
Ponieważ dla zastawu ręcznego konieczne jest wydanie rzeczy (zob. art. 307 1 KC), mamy do czynienia z tzw. umową realną.
Wyjątkiem od wymogu wydania rzeczy stanowi sytuacja, gdy rzecz już znajduje się w dzierżeniu wierzyciela (albo osoby trzeciej), {{pu przepis="art. 307 § 2 KC"}}. W tym wypadku umowa o ustanowienie zastawu jest umową konsensualną i dla jego ustanowienia wystarczająca jest sama umowa ({{pu przepis="art. 307 § 2 KC"}}).
((2)) Roszczenia przysługujące zastawnikowi
Podstawowym roszczeniem zastawnika jest roszczenie o wydanie przedmiotu zastawu, ale poza tym zastawnik może domagać się zaspokojenia z przedmiotu zastawu oraz zwrotu nakładów poczynionych na przedmiot zastawu.
((3)) roszczenie o wydanie przedmiotu zastawu
(...)
((3)) roszczenie o zaspokojenie się z przedmiotu zastawu
Problematyczne jest to, czy w ogóle takie roszczenie istnieje. Dla powstania roszczenia konieczne jest ustawowe określenie uprawnienia zastawnika albo obowiązków zastawcy, albowiem roszczenie to możliwość żądania określonego zachowania się dłużnika zgodnie z treścią stosunku prawnego. Powstaje więc problem, znany także w prawie niemieckim, na czym miałoby w tym wypadku polegać świadczenie dłużnika rzeczowego. Można argumentować, iż zastawca jest zobowiązany do tolerowania (znoszenia) zachowania zastawnika, który zamierza zbyć przedmiot wg reguł postępowania egzekucyjnego, zgodnie z treścią zastawu. Podstawą roszczenia byłby {{pu przepis="art. 306 § 1 KC"}}.
Przesłanką tego roszczenia byłoby posiadanie uprawnienia do żądania zaspokojenia się z przedmiotu zastawu podmiotu podnoszącego powyższe roszczenie oraz legitymacja czynna przeciwnika.
((3)) roszczenie o zwrot nakładów poczynionych przez zastawnika na przedmiot zastawu
(...)
((2)) Roszczenia przysługujące zastawcy
Zastawca może domagać się natomiast zwrotu przedmiotu zastawu po wygaśnięciu zastawu oraz naprawienia szkody z powodu pogorszenia rzeczy.
Ponieważ zastaw jest prawem akcesoryjnym, konieczna jest przede wszystkim wierzytelność, którą ten zastaw ma zabezpieczać.
Wierzytelnością, która może być zabezpieczona zastawem ręcznym jest każda wierzytelność pieniężna, wyrażona w walucie polskiej (zob. {{pu przepis="art. 358 § 1 KC"}}). Można także zastawem ręcznym zabezpieczyć wierzytelność niepieniężną, przy czym jej zaspokojenie będzie możliwe dopiero po jej przekształceniu w wierzytelność pieniężną (Ignatowicz/Stefaniuk (2003), str. 270). Nie ma znaczenia dla zastawu, czy jest to wierzytelność już istniejąca. Przedmiotem zastawu mogą być bowiem także wierzytelności przyszłe i warunkowe ({{pu przepis="art. 306 § 2 KC"}}).
((2)) Umowa o ustanowienie zastawu ręcznego
Badając kwestię umowy o ustanowienie zastawu ręcznego należy sprawdzić nie tylko skuteczność zawartego kontraktu ale także uprawnienie zastawcy do obciążenia rzeczy zastawem, gdyż nie każdy podmiot jest uprawniony do rozporządzania przedmiotem, na którym ma zostać ustanowiony zastaw.
((3)) skuteczna umowa o ustanowienie zastawu
Skuteczność umowy o ustanowienie zastawu zależy od złożenia ważnych oświadczeń woli, o treści wskazującej na zamiar zawarcia umowy o zastaw oraz braku przeszkód wpływających negatywnie na ważność transakcji.
Do essentialia negotii umowy o ustanowienie zastawu należą: określenie przedmiotu zastawu, indywidualne wskazanie zastawcy oraz zastawnika oraz określenie wierzytelności, która ma być zabezpieczona zastawem. Z treści umowy powinno także wynikać, iż zastawnik jest uprawniony do dochodzenia zaspokojenia z rzeczy bez względu na to, czyją stała się własnością. Zastawnikiem może być wierzyciel zabezpieczonej wierzytelności albo osoba trzecia, zaś zastawcą właściciel rzeczy, które może być, ale nie musi, dłużnikiem osobistym.
Należy też pamiętać o niedopuszczalności ograniczenia zastawcy w rozporządzaniu rzeczą ({{pu przepis="art. 311 KC"}}). Ponieważ zastawnik ma prawo domagać się zaspokojenia z rzeczy “bez względu na to, czyją stała się własnością” ({{pu przepis="art. 306 § 1 KC"}}), zastawca nie może być ograniczany w swobodzie rozporządzania nią, gdyż nadal jest jej właścicielem, choć jej nie posiada. Naruszenie przepisu {{pu przepis="art. 311 KC"}} (ius cogens) skutkuje przynajmniej częściową nieważnością umowy, zob. {{pu przepis="art. 58 § 3 KC"}}.
Umowa zastawu nie wymaga dla swej skuteczności szczególnej umowy, wobec czego można ją zawrzeć również ustnie.
((3)) uprawnienie do ustanowienia zastawu
Uprawnionym do ustanowienia zastawu jest właściciel rzeczy, która ma być nim obciążona (zob. {{pu przepis="art. 307 § 1 KC"}}).
Na mocy art. 309 w zw. z {{pu przepis="art. 169 KC"}} możliwe jest jednak także ustanowienie zastawu ręcznego na rzeczy nienależącej do zastawnika, jeżeli spełnione zostaną przesłanki z {{pu przepis="art. 169 § 1 KC"}} albo {{pu przepis="art. 169 § 2 zd. 1 KC"}} (w zależności od tego, czy rzecz została utracona przez właściciela czy też nie). Aby doszło do skutecznego ustanowienia zastawu w ten sposób, konieczne jest więc sprawdzenie wszelkich przesłanek {{pu przepis="art. 169 KC"}}. Należy szczególną uwagę zwrócić na fakt, czy rzecz została zastawnikowi wydana, albowiem przeniesienie faktycznego władztwa nad przedmiotem zastawu jest elementem koniecznym dla jego ustanowienia.
((2)) Wydanie rzeczy
Ponieważ dla zastawu ręcznego konieczne jest wydanie rzeczy (zob. art. 307 1 KC), mamy do czynienia z tzw. umową realną.
Wyjątkiem od wymogu wydania rzeczy stanowi sytuacja, gdy rzecz już znajduje się w dzierżeniu wierzyciela (albo osoby trzeciej), {{pu przepis="art. 307 § 2 KC"}}. W tym wypadku umowa o ustanowienie zastawu jest umową konsensualną i dla jego ustanowienia wystarczająca jest sama umowa ({{pu przepis="art. 307 § 2 KC"}}).
((2)) Roszczenia przysługujące zastawnikowi
Podstawowym roszczeniem zastawnika jest roszczenie o wydanie przedmiotu zastawu, ale poza tym zastawnik może domagać się zaspokojenia z przedmiotu zastawu oraz zwrotu nakładów poczynionych na przedmiot zastawu.
((3)) roszczenie o wydanie przedmiotu zastawu
(...)
((3)) roszczenie o zaspokojenie się z przedmiotu zastawu
Problematyczne jest to, czy w ogóle takie roszczenie istnieje. Dla powstania roszczenia konieczne jest ustawowe określenie uprawnienia zastawnika albo obowiązków zastawcy, albowiem roszczenie to możliwość żądania określonego zachowania się dłużnika zgodnie z treścią stosunku prawnego. Powstaje więc problem, znany także w prawie niemieckim, na czym miałoby w tym wypadku polegać świadczenie dłużnika rzeczowego. Można argumentować, iż zastawca jest zobowiązany do tolerowania (znoszenia) zachowania zastawnika, który zamierza zbyć przedmiot wg reguł postępowania egzekucyjnego, zgodnie z treścią zastawu. Podstawą roszczenia byłby {{pu przepis="art. 306 § 1 KC"}}.
Przesłanką tego roszczenia byłoby posiadanie uprawnienia do żądania zaspokojenia się z przedmiotu zastawu podmiotu podnoszącego powyższe roszczenie oraz legitymacja czynna przeciwnika.
((3)) roszczenie o zwrot nakładów poczynionych przez zastawnika na przedmiot zastawu
(...)
((2)) Roszczenia przysługujące zastawcy
Zastawca może domagać się natomiast zwrotu przedmiotu zastawu po wygaśnięciu zastawu oraz naprawienia szkody z powodu pogorszenia rzeczy.
Usunięte:
Ponieważ zastaw jest prawem akcesoryjnym, konieczna jest przede wszystkim wierzytelność, którą ten zastaw ma zabezpieczać.
Wierzytelnością, która może być zabezpieczona zastawem ręcznym jest każda wierzytelność pieniężna, wyrażona w walucie polskiej (zob. {{pu przepis="art. 358 § 1 KC"}}). Można także zastawem ręcznym zabezpieczyć wierzytelność niepieniężną, przy czym jej zaspokojenie będzie możliwe dopiero po jej przekształceniu w wierzytelność pieniężną (Ignatowicz/Stefaniuk (2003), str. 270). Nie ma znaczenia dla zastawu, czy jest to wierzytelność już istniejąca. Przedmiotem zastawu mogą być bowiem także wierzytelności przyszłe i warunkowe ({{pu przepis="art. 306 § 2 KC"}}).
((2)) Umowa o ustanowienie zastawu ręcznego
Badając kwestię umowy o ustanowienie zastawu ręcznego należy sprawdzić nie tylko skuteczność zawartego kontraktu ale także uprawnienie zastawcy do obciążenia rzeczy zastawem, gdyż nie każdy podmiot jest uprawniony do rozporządzania przedmiotem, na którym ma zostać ustanowiony zastaw.
((3)) skuteczna umowa o ustanowienie zastawu
Skuteczność umowy o ustanowienie zastawu zależy od złożenia ważnych oświadczeń woli, o treści wskazującej na zamiar zawarcia umowy o zastaw oraz braku przeszkód wpływających negatywnie na ważność transakcji.
Do essentialia negotii umowy o ustanowienie zastawu należą: określenie przedmiotu zastawu, indywidualne wskazanie zastawcy oraz zastawnika oraz określenie wierzytelności, która ma być zabezpieczona zastawem. Z treści umowy powinno także wynikać, iż zastawnik jest uprawniony do dochodzenia zaspokojenia z rzeczy bez względu na to, czyją stała się własnością. Zastawnikiem może być wierzyciel zabezpieczonej wierzytelności albo osoba trzecia, zaś zastawcą właściciel rzeczy, które może być, ale nie musi, dłużnikiem osobistym.
Należy też pamiętać o niedopuszczalności ograniczenia zastawcy w rozporządzaniu rzeczą ({{pu przepis="art. 311 KC"}}). Ponieważ zastawnik ma prawo domagać się zaspokojenia z rzeczy “bez względu na to, czyją stała się własnością” ({{pu przepis="art. 306 § 1 KC"}}), zastawca nie może być ograniczany w swobodzie rozporządzania nią, gdyż nadal jest jej właścicielem, choć jej nie posiada. Naruszenie przepisu {{pu przepis="art. 311 KC"}} (ius cogens) skutkuje przynajmniej częściową nieważnością umowy, zob. {{pu przepis="art. 58 § 3 KC"}}.
Umowa zastawu nie wymaga dla swej skuteczności szczególnej umowy, wobec czego można ją zawrzeć również ustnie.
((3)) uprawnienie do ustanowienia zastawu
Uprawnionym do ustanowienia zastawu jest właściciel rzeczy, która ma być nim obciążona (zob. {{pu przepis="art. 307 § 1 KC"}}).
Na mocy art. 309 w zw. z {{pu przepis="art. 169 KC"}} możliwe jest jednak także ustanowienie zastawu ręcznego na rzeczy nienależącej do zastawnika, jeżeli spełnione zostaną przesłanki z {{pu przepis="art. 169 § 1 KC"}} albo {{pu przepis="art. 169 § 2 zd. 1 KC"}} (w zależności od tego, czy rzecz została utracona przez właściciela czy też nie). Aby doszło do skutecznego ustanowienia zastawu w ten sposób, konieczne jest więc sprawdzenie wszelkich przesłanek {{pu przepis="art. 169 KC"}}. Należy szczególną uwagę zwrócić na fakt, czy rzecz została zastawnikowi wydana, albowiem przeniesienie faktycznego władztwa nad przedmiotem zastawu jest elementem koniecznym dla jego ustanowienia.
((2)) Wydanie rzeczy
Ponieważ dla zastawu ręcznego konieczne jest wydanie rzeczy (zob. art. 307 1 KC), mamy do czynienia z tzw. umową realną.
Wyjątkiem od wymogu wydania rzeczy stanowi sytuacja, gdy rzecz już znajduje się w dzierżeniu wierzyciela (albo osoby trzeciej), {{pu przepis="art. 307 § 2 KC"}}. W tym wypadku umowa o ustanowienie zastawu jest umową konsensualną i dla jego ustanowienia wystarczająca jest sama umowa ({{pu przepis="art. 307 § 2 KC"}}).
((2)) Roszczenia przysługujące zastawnikowi
Podstawowym roszczeniem zastawnika jest roszczenie o wydanie przedmiotu zastawu, ale poza tym zastawnik może domagać się zaspokojenia z przedmiotu zastawu oraz zwrotu nakładów poczynionych na przedmiot zastawu.
((3)) roszczenie o wydanie przedmiotu zastawu
(...)
((3)) roszczenie o zaspokojenie się z przedmiotu zastawu
Problematyczne jest to, czy w ogóle takie roszczenie istnieje. Dla powstania roszczenia konieczne jest ustawowe określenie uprawnienia zastawnika albo obowiązków zastawcy, albowiem roszczenie to możliwość żądania określonego zachowania się dłużnika zgodnie z treścią stosunku prawnego. Powstaje więc problem, znany także w prawie niemieckim, na czym miałoby w tym wypadku polegać świadczenie dłużnika rzeczowego. Można argumentować, iż zastawca jest zobowiązany do tolerowania (znoszenia) zachowania zastawnika, który zamierza zbyć przedmiot wg reguł postępowania egzekucyjnego, zgodnie z treścią zastawu. Podstawą roszczenia byłby {{pu przepis="art. 306 § 1 KC"}}.
Przesłanką tego roszczenia byłoby posiadanie uprawnienia do żądania zaspokojenia się z przedmiotu zastawu podmiotu podnoszącego powyższe roszczenie oraz legitymacja czynna przeciwnika.
((3)) roszczenie o zwrot nakładów poczynionych przez zastawnika na przedmiot zastawu
(...)
((2)) Roszczenia przysługujące zastawcy
Zastawca może domagać się natomiast zwrotu przedmiotu zastawu po wygaśnięciu zastawu oraz naprawienia szkody z powodu pogorszenia rzeczy.
Dodane:
----
CategoryZastaw CategoryPrawaZastawnicze CategoryZabezpieczenieWierzytelnosci
CategoryZastaw CategoryPrawaZastawnicze CategoryZabezpieczenieWierzytelnosci
Dodane:
==art. 306 - 326 KC==
Ten rodzaj zastawu określa się mianem zastawu ręcznego (posesoryjnego albo rękodajnego). Powstaje on na mocy umowy zastawnika i zastawcy.
Ten rodzaj zastawu określa się mianem zastawu ręcznego (posesoryjnego albo rękodajnego). Powstaje on na mocy umowy zastawnika i zastawcy.
Usunięte:
Dodane:
((1)) Przedmiot zastawu ręcznego
((1)) Ustanowienie zastawu ręcznego
((2)) Wierzytelność
((2)) Umowa o ustanowienie zastawu ręcznego
((3)) skuteczna umowa o ustanowienie zastawu
Należy też pamiętać o niedopuszczalności ograniczenia zastawcy w rozporządzaniu rzeczą ({{pu przepis="art. 311 KC"}}). Ponieważ zastawnik ma prawo domagać się zaspokojenia z rzeczy “bez względu na to, czyją stała się własnością” ({{pu przepis="art. 306 § 1 KC"}}), zastawca nie może być ograniczany w swobodzie rozporządzania nią, gdyż nadal jest jej właścicielem, choć jej nie posiada. Naruszenie przepisu {{pu przepis="art. 311 KC"}} (ius cogens) skutkuje przynajmniej częściową nieważnością umowy, zob. {{pu przepis="art. 58 § 3 KC"}}.
((3)) uprawnienie do ustanowienia zastawu
((2)) Wydanie rzeczy
((1)) Wygaśnięcie zastawu ręcznego
((1)) Przeniesienie zastawu
((1)) Roszczenia wynikające ze stosunku zastawu ręcznego
((2)) Roszczenia przysługujące zastawnikowi
((3)) roszczenie o wydanie przedmiotu zastawu
((3)) roszczenie o zaspokojenie się z przedmiotu zastawu
((3)) roszczenie o zwrot nakładów poczynionych przez zastawnika na przedmiot zastawu
((2)) Roszczenia przysługujące zastawcy
((1)) Ustanowienie zastawu ręcznego
((2)) Wierzytelność
((2)) Umowa o ustanowienie zastawu ręcznego
((3)) skuteczna umowa o ustanowienie zastawu
Należy też pamiętać o niedopuszczalności ograniczenia zastawcy w rozporządzaniu rzeczą ({{pu przepis="art. 311 KC"}}). Ponieważ zastawnik ma prawo domagać się zaspokojenia z rzeczy “bez względu na to, czyją stała się własnością” ({{pu przepis="art. 306 § 1 KC"}}), zastawca nie może być ograniczany w swobodzie rozporządzania nią, gdyż nadal jest jej właścicielem, choć jej nie posiada. Naruszenie przepisu {{pu przepis="art. 311 KC"}} (ius cogens) skutkuje przynajmniej częściową nieważnością umowy, zob. {{pu przepis="art. 58 § 3 KC"}}.
((3)) uprawnienie do ustanowienia zastawu
((2)) Wydanie rzeczy
((1)) Wygaśnięcie zastawu ręcznego
((1)) Przeniesienie zastawu
((1)) Roszczenia wynikające ze stosunku zastawu ręcznego
((2)) Roszczenia przysługujące zastawnikowi
((3)) roszczenie o wydanie przedmiotu zastawu
((3)) roszczenie o zaspokojenie się z przedmiotu zastawu
((3)) roszczenie o zwrot nakładów poczynionych przez zastawnika na przedmiot zastawu
((2)) Roszczenia przysługujące zastawcy
Usunięte:
((2)) Przedmiot zastawu ręcznego
((2)) Ustanowienie zastawu ręcznego
((3)) Wierzytelność
((3)) Umowa o ustanowienie zastawu ręcznego
**aa. skuteczna umowa o ustanowienie zastawu**
Należy też pamiętać o niedopuszczalności ograniczenia zastawcy w rozporządzaniu rzeczą ({{pu przepis="art. 311 KC"}}). Ponieważ zastawnik ma prawo domagać się zaspokojenia z rzeczy “bez względu na to, czyją stała się własnością” ({{pu przepis="art. 306 § 1 KC"}}), zastawca nie może być ograniczany w swobodzie rozporządzania nią, gdyż nadal jest jej właścicielem, choć jej nie posiada. Naruszenie przepisu art. 311 (ius cogens) skutkuje przynajmniej częściową nieważnością umowy, zob. {{pu przepis="art. 58 § 3 KC"}}.
**bb. uprawnienie do ustanowienia zastawu**
((3)) Wydanie rzeczy
((2)) Wygaśnięcie zastawu ręcznego
((2)) Przeniesienie zastawu
((2)) Roszczenia wynikające ze stosunku zastawu ręcznego
((3)) Roszczenia przysługujące zastawnikowi
**aa. roszczenie o wydanie przedmiotu zastawu**
**b. roszczenie o zaspokojenie się z przedmiotu zastawu**
**cc. roszczenie o zwrot nakładów poczynionych przez zastawnika na przedmiot zastawu**
((3)) Roszczenia przysługujące zastawcy
