Protokół zmian strony WspolwlasnoscRoszczenia
Dodane:
==roszczenia w razie istnienia współwłasności w częściach ułamkowych==
Dodane:
Tutaj przepisy o współwłasności ({{pu przepis="art. 195 KC"}} i nast.) nie ustanawiają szczególnych [[RoszczenieCywilnoprawne roszczeń]], wobec czego w grę wchodzą ogólne przepisy o ochronie własności.
Ważny jest {{pu przepis="art. 209 KC"}}, który uprawnia każdego współwłaściciela do podnoszenia roszczeń zachowawczych. Przepis ten zawiera więc jedynie upoważnienie dla każdego współwłaściciela do występowania – także w imieniu innego współwłaściciela – przeciwko osobie trzeciej, nie stanowi natomiast samodzielnej [[PodstawaPrawnaRoszczenia podstawy roszczenia]]. Przepis ten wobec tego należy uwzględniać badając przesłankę podmiotową "uprawnienie do zgłoszenia roszczenia" w roszczeniach, które zmierzają do zachowania wspólnego prawa.
Uprawnienie do zgłaszania roszczeń zachowawczych ma charakter czynności [[ZwyklyZarzad zwykłego zarządu]] w rozum. {{pu przepis="art. 201 KC"}}. Uprawnienie jednego z współwłaścicieli do dochodzenia tych [[RoszczenieCywilnoprawne roszczeń]] istnieje więc dlatego, że inni współwłaściciele mający większość udziałów nie zgłaszają sprzeciwu (zob. {{pu przepis="art. 201 zd. 1 KC"}}) albo dlatego, że współwłaściciel legitymuje się tzw. upoważnieniem sądowym ({{pu przepis="art. 201 zd. 2 KC"}}). W tym drugim wypadku nawet jeżeli większość współwłaścicieli nie zgadza się na dokonanie czynności (dochodzenie roszczenia zachowawczego), sąd może – na wniosek współwłaściciela – udzielić mu upoważnienia do dokonania tej czynności.
Ważny jest {{pu przepis="art. 209 KC"}}, który uprawnia każdego współwłaściciela do podnoszenia roszczeń zachowawczych. Przepis ten zawiera więc jedynie upoważnienie dla każdego współwłaściciela do występowania – także w imieniu innego współwłaściciela – przeciwko osobie trzeciej, nie stanowi natomiast samodzielnej [[PodstawaPrawnaRoszczenia podstawy roszczenia]]. Przepis ten wobec tego należy uwzględniać badając przesłankę podmiotową "uprawnienie do zgłoszenia roszczenia" w roszczeniach, które zmierzają do zachowania wspólnego prawa.
Uprawnienie do zgłaszania roszczeń zachowawczych ma charakter czynności [[ZwyklyZarzad zwykłego zarządu]] w rozum. {{pu przepis="art. 201 KC"}}. Uprawnienie jednego z współwłaścicieli do dochodzenia tych [[RoszczenieCywilnoprawne roszczeń]] istnieje więc dlatego, że inni współwłaściciele mający większość udziałów nie zgłaszają sprzeciwu (zob. {{pu przepis="art. 201 zd. 1 KC"}}) albo dlatego, że współwłaściciel legitymuje się tzw. upoważnieniem sądowym ({{pu przepis="art. 201 zd. 2 KC"}}). W tym drugim wypadku nawet jeżeli większość współwłaścicieli nie zgadza się na dokonanie czynności (dochodzenie roszczenia zachowawczego), sąd może – na wniosek współwłaściciela – udzielić mu upoważnienia do dokonania tej czynności.
Usunięte:
Uprawnienie do zgłaszania roszczeń zachowawczych ma charakter czynności [[ZwyklyZarzad zwykłego zarządu]] w roz. {{pu przepis="art. 201 KC"}}. Uprawnienie jednego z współwłaścicieli do dochodzenia tych [[RoszczenieCywilnoprawne roszczeń]] istnieje więc dlatego, że inni współwłaściciele mający większość udziałów nie zgłaszają sprzeciwu (zob. {{pu przepis="art. 201 zd. 1 KC"}}) albo dlatego, że współwłaściciel legitymuje się tzw. upoważnieniem sądowym ({{pu przepis="art. 201 zd. 2 KC"}}). W tym drugim wypadku nawet jeżeli większość współwłaścicieli nie zgadza się na dokonanie czynności (dochodzenie roszczenia zachowawczego), sąd może – na wniosek współwłaściciela – udzielić mu upoważnienia do dokonania tej czynności.
Brak różnic
Dodane:
- roszczenia pomiędzy współwłaścicielami oraz
- roszczenia kierowane wobec osób trzecich.
Tutaj przepisy o współwłasności ({{pu przepis="art. 195 KC"}} i nast.) nie ustanawiają szczególnych [[RoszczenieCywilnoprawne roszczeń]], wobec czego w grę wchodzą ogó0lne przepisy o ochronie własności. Ważny jest tylko {{pu przepis="art. 209 KC"}}, który uprawnia każdego współwłaściciela do podnoszenia roszczeń zachowawczych. Przepis ten zawiera więc jedynie upoważnienie dla każdego współwłaściciela do występowania – także w imieniu innego współwłaściciela – przeciwko osobie trzeciej, nie stanowi natomiast samodzielnej [[PodstawaPrawnaRoszczenia podstawy roszczenia]]. Przepis ten wobec tego należy uwzględniać badając przesłankę podmiotową "uprawnienie do zgłoszenia roszczenia" w roszczeniach, które zmierzają do zachowania wspólnego prawa.
Roszczeniami tymi są głównie [[RoszczenieWindykacyjne roszczenia windykacyjne]] ({{pu przepis="art. 222 § 1 KC"}}) i [[RoszczenieNegatoryjne roszczenia negatoryjne]] ({{pu przepis="art. 222 § 2 KC"}}). Oprócz nich należą tu takie [[RoszczenieCywilnoprawne roszczenia]] jak:
- rozgraniczenia nieruchomości,
- uzgodnienia stanu prawnego ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym wg {{pu przepis="art. 10 UKsWieczHip"}} (GniewekPrawoRzeczowe (2003) nb. 431).
Można tu także zakwalifikować [[RoszczeniaOdszkodowawcze roszczenie odszkodowawcze]] (np. {{pu przepis="art. 415 KC"}} i nast.), pod warunkiem jednak, iż [[SzkodaCywilnoprawna szkoda]] nie polega na utracie rzeczy, ale np. zniszczeniu jej [[CzescSkladowa części składowych]]. Utrata rzeczy jest bowiem przeciwieństwem zachowania w rozum. {{pu przepis="art. 209 KC"}} i w takim wypadku żądanie zmierzające do “zachowania wspólnego prawa” byłoby bezprzedmiotowe (zob. wyrok SN z 9.6.1998 r., II CKN 792/97, opubl. w OSNC z 1999 r. Nr 1, poz. 15).
Uprawnienie do zgłaszania roszczeń zachowawczych ma charakter czynności [[ZwyklyZarzad zwykłego zarządu]] w roz. {{pu przepis="art. 201 KC"}}. Uprawnienie jednego z współwłaścicieli do dochodzenia tych [[RoszczenieCywilnoprawne roszczeń]] istnieje więc dlatego, że inni współwłaściciele mający większość udziałów nie zgłaszają sprzeciwu (zob. {{pu przepis="art. 201 zd. 1 KC"}}) albo dlatego, że współwłaściciel legitymuje się tzw. upoważnieniem sądowym ({{pu przepis="art. 201 zd. 2 KC"}}). W tym drugim wypadku nawet jeżeli większość współwłaścicieli nie zgadza się na dokonanie czynności (dochodzenie roszczenia zachowawczego), sąd może – na wniosek współwłaściciela – udzielić mu upoważnienia do dokonania tej czynności.
- roszczenia kierowane wobec osób trzecich.
Tutaj przepisy o współwłasności ({{pu przepis="art. 195 KC"}} i nast.) nie ustanawiają szczególnych [[RoszczenieCywilnoprawne roszczeń]], wobec czego w grę wchodzą ogó0lne przepisy o ochronie własności. Ważny jest tylko {{pu przepis="art. 209 KC"}}, który uprawnia każdego współwłaściciela do podnoszenia roszczeń zachowawczych. Przepis ten zawiera więc jedynie upoważnienie dla każdego współwłaściciela do występowania – także w imieniu innego współwłaściciela – przeciwko osobie trzeciej, nie stanowi natomiast samodzielnej [[PodstawaPrawnaRoszczenia podstawy roszczenia]]. Przepis ten wobec tego należy uwzględniać badając przesłankę podmiotową "uprawnienie do zgłoszenia roszczenia" w roszczeniach, które zmierzają do zachowania wspólnego prawa.
Roszczeniami tymi są głównie [[RoszczenieWindykacyjne roszczenia windykacyjne]] ({{pu przepis="art. 222 § 1 KC"}}) i [[RoszczenieNegatoryjne roszczenia negatoryjne]] ({{pu przepis="art. 222 § 2 KC"}}). Oprócz nich należą tu takie [[RoszczenieCywilnoprawne roszczenia]] jak:
- rozgraniczenia nieruchomości,
- uzgodnienia stanu prawnego ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym wg {{pu przepis="art. 10 UKsWieczHip"}} (GniewekPrawoRzeczowe (2003) nb. 431).
Można tu także zakwalifikować [[RoszczeniaOdszkodowawcze roszczenie odszkodowawcze]] (np. {{pu przepis="art. 415 KC"}} i nast.), pod warunkiem jednak, iż [[SzkodaCywilnoprawna szkoda]] nie polega na utracie rzeczy, ale np. zniszczeniu jej [[CzescSkladowa części składowych]]. Utrata rzeczy jest bowiem przeciwieństwem zachowania w rozum. {{pu przepis="art. 209 KC"}} i w takim wypadku żądanie zmierzające do “zachowania wspólnego prawa” byłoby bezprzedmiotowe (zob. wyrok SN z 9.6.1998 r., II CKN 792/97, opubl. w OSNC z 1999 r. Nr 1, poz. 15).
Uprawnienie do zgłaszania roszczeń zachowawczych ma charakter czynności [[ZwyklyZarzad zwykłego zarządu]] w roz. {{pu przepis="art. 201 KC"}}. Uprawnienie jednego z współwłaścicieli do dochodzenia tych [[RoszczenieCywilnoprawne roszczeń]] istnieje więc dlatego, że inni współwłaściciele mający większość udziałów nie zgłaszają sprzeciwu (zob. {{pu przepis="art. 201 zd. 1 KC"}}) albo dlatego, że współwłaściciel legitymuje się tzw. upoważnieniem sądowym ({{pu przepis="art. 201 zd. 2 KC"}}). W tym drugim wypadku nawet jeżeli większość współwłaścicieli nie zgadza się na dokonanie czynności (dochodzenie roszczenia zachowawczego), sąd może – na wniosek współwłaściciela – udzielić mu upoważnienia do dokonania tej czynności.
Usunięte:
- **(B.)** [[RoszczenieCywilnoprawne roszczenia]] kierowane wobec osób trzecich.
Tutaj przepisy o współwłasności ({{pu przepis="art. 195 KC"}} i nast.) nie ustanawiają szczególnych [[RoszczenieCywilnoprawne roszczeń]], wobec czego w grę wchodzą ogó0lne przepisy o ochronie własności. Ważny jest tylko {{pu przepis="art. 209 KC"}}, który uprawnia każdego współwłaściciela do podnoszenia [[RoszczenieCywilnoprawne roszczeń zachowawczych]]. Przepis ten zawiera więc jedynie upoważnienie dla każdego współwłaściciela do występowania – także w imieniu innego współwłaściciela – przeciwko osobie trzeciej, nie stanowi natomiast samodzielnej [[PodstawaPrawnaRoszczenia podstawy roszczenia]]. Przepis ten wobec tego należy uwzględniać badając przesłankę podmiotową “uprawnienie do zgłoszenia [[RoszczenieCywilnoprawne roszczenia]]” w [[RoszczenieCywilnoprawne roszczeniach]], które zmierzają do zachowania wspólnego prawa.
[[RoszczenieCywilnoprawne Roszczeniami]] tymi są głównie [[RoszczenieWindykacyjne roszczenia windykacyjne]] ({{pu przepis="art. 222 § 1 KC"}}) i [[RoszczenieNegatoryjne roszczenia negatoryjne]] ({{pu przepis="art. 222 § 2 KC"}}). Oprócz nich należą tu takie [[RoszczenieCywilnoprawne roszczenia]] jak:
- rozgraniczenia nieruchomości,
- uzgodnienia stanu prawnego ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym wg art. 10 KWU (GniewekPrawoRzeczowe (2003) nb. 431).
Można tu także zakwalifikować [[RoszczeniaOdszkodowawcze roszczenie odszkodowawcze]] (np. art. 415 i nast. KC), pod warunkiem jednak, iż [[SzkodaCywilnoprawna szkoda]] nie polega na utracie rzeczy, ale np. zniszczeniu jej [[CzescSkladowa części składowych]]. Utrata rzeczy jest bowiem przeciwieństwem zachowania w rozum. {{pu przepis="art. 209 KC"}} i w takim wypadku żądanie zmierzające do “zachowania wspólnego prawa” byłoby bezprzedmiotowe (zob. wyrok SN z 9.6.1998 r., II CKN 792/97, opubl. w OSNC z 1999 r. Nr 1, poz. 15).
Uprawnienie do zgłaszania [[RoszczenieCywilnoprawne roszczeń]] zachowawczych ma charakter czynności [[ZwyklyZarzad zwykłego zarządu]] w roz. {{pu przepis="art. 201 KC"}}. Uprawnienie jednego z współwłaścicieli do dochodzenia tych [[RoszczenieCywilnoprawne roszczeń]] istnieje więc dlatego, że inni współwłaściciele mający większość udziałów nie zgłaszają sprzeciwu (zob. {{pu przepis="art. 201 zd. 1 KC"}}) albo dlatego, że współwłaściciel legitymuje się tzw. upoważnieniem sądowym ({{pu przepis="art. 201 zd. 2 KC"}}). W tym drugim wypadku nawet jeżeli większość współwłaścicieli nie zgadza się na dokonanie czynności (dochodzenie roszczenia zachowawczego), sąd może – na wniosek współwłaściciela – udzielić mu upoważnienia do dokonania tej czynności.
Dodane:
Można tu także zakwalifikować [[RoszczeniaOdszkodowawcze roszczenie odszkodowawcze]] (np. art. 415 i nast. KC), pod warunkiem jednak, iż [[SzkodaCywilnoprawna szkoda]] nie polega na utracie rzeczy, ale np. zniszczeniu jej [[CzescSkladowa części składowych]]. Utrata rzeczy jest bowiem przeciwieństwem zachowania w rozum. {{pu przepis="art. 209 KC"}} i w takim wypadku żądanie zmierzające do “zachowania wspólnego prawa” byłoby bezprzedmiotowe (zob. wyrok SN z 9.6.1998 r., II CKN 792/97, opubl. w OSNC z 1999 r. Nr 1, poz. 15).
Usunięte:
Dodane:
Tutaj przepisy o współwłasności ({{pu przepis="art. 195 KC"}} i nast.) nie ustanawiają szczególnych [[RoszczenieCywilnoprawne roszczeń]], wobec czego w grę wchodzą ogó0lne przepisy o ochronie własności. Ważny jest tylko {{pu przepis="art. 209 KC"}}, który uprawnia każdego współwłaściciela do podnoszenia [[RoszczenieCywilnoprawne roszczeń zachowawczych]]. Przepis ten zawiera więc jedynie upoważnienie dla każdego współwłaściciela do występowania – także w imieniu innego współwłaściciela – przeciwko osobie trzeciej, nie stanowi natomiast samodzielnej [[PodstawaPrawnaRoszczenia podstawy roszczenia]]. Przepis ten wobec tego należy uwzględniać badając przesłankę podmiotową “uprawnienie do zgłoszenia [[RoszczenieCywilnoprawne roszczenia]]” w [[RoszczenieCywilnoprawne roszczeniach]], które zmierzają do zachowania wspólnego prawa.
[[RoszczenieCywilnoprawne Roszczeniami]] tymi są głównie [[RoszczenieWindykacyjne roszczenia windykacyjne]] ({{pu przepis="art. 222 § 1 KC"}}) i [[RoszczenieNegatoryjne roszczenia negatoryjne]] ({{pu przepis="art. 222 § 2 KC"}}). Oprócz nich należą tu takie [[RoszczenieCywilnoprawne roszczenia]] jak:
Można tu także zakwalifikować [[RoszczenieOdszkodowawcze roszczenie odszkodowawcze]] (np. art. 415 i nast. KC), pod warunkiem jednak, iż [[SzkodaCywilnoprawna szkoda]] nie polega na utracie rzeczy, ale np. zniszczeniu jej [[CzescSkladowa części składowych]]. Utrata rzeczy jest bowiem przeciwieństwem zachowania w rozum. {{pu przepis="art. 209 KC"}} i w takim wypadku żądanie zmierzające do “zachowania wspólnego prawa” byłoby bezprzedmiotowe (zob. wyrok SN z 9.6.1998 r., II CKN 792/97, opubl. w OSNC z 1999 r. Nr 1, poz. 15).
Uprawnienie do zgłaszania [[RoszczenieCywilnoprawne roszczeń]] zachowawczych ma charakter czynności [[ZwyklyZarzad zwykłego zarządu]] w roz. {{pu przepis="art. 201 KC"}}. Uprawnienie jednego z współwłaścicieli do dochodzenia tych [[RoszczenieCywilnoprawne roszczeń]] istnieje więc dlatego, że inni współwłaściciele mający większość udziałów nie zgłaszają sprzeciwu (zob. {{pu przepis="art. 201 zd. 1 KC"}}) albo dlatego, że współwłaściciel legitymuje się tzw. upoważnieniem sądowym ({{pu przepis="art. 201 zd. 2 KC"}}). W tym drugim wypadku nawet jeżeli większość współwłaścicieli nie zgadza się na dokonanie czynności (dochodzenie roszczenia zachowawczego), sąd może – na wniosek współwłaściciela – udzielić mu upoważnienia do dokonania tej czynności.
[[RoszczenieCywilnoprawne Roszczeniami]] tymi są głównie [[RoszczenieWindykacyjne roszczenia windykacyjne]] ({{pu przepis="art. 222 § 1 KC"}}) i [[RoszczenieNegatoryjne roszczenia negatoryjne]] ({{pu przepis="art. 222 § 2 KC"}}). Oprócz nich należą tu takie [[RoszczenieCywilnoprawne roszczenia]] jak:
Można tu także zakwalifikować [[RoszczenieOdszkodowawcze roszczenie odszkodowawcze]] (np. art. 415 i nast. KC), pod warunkiem jednak, iż [[SzkodaCywilnoprawna szkoda]] nie polega na utracie rzeczy, ale np. zniszczeniu jej [[CzescSkladowa części składowych]]. Utrata rzeczy jest bowiem przeciwieństwem zachowania w rozum. {{pu przepis="art. 209 KC"}} i w takim wypadku żądanie zmierzające do “zachowania wspólnego prawa” byłoby bezprzedmiotowe (zob. wyrok SN z 9.6.1998 r., II CKN 792/97, opubl. w OSNC z 1999 r. Nr 1, poz. 15).
Uprawnienie do zgłaszania [[RoszczenieCywilnoprawne roszczeń]] zachowawczych ma charakter czynności [[ZwyklyZarzad zwykłego zarządu]] w roz. {{pu przepis="art. 201 KC"}}. Uprawnienie jednego z współwłaścicieli do dochodzenia tych [[RoszczenieCywilnoprawne roszczeń]] istnieje więc dlatego, że inni współwłaściciele mający większość udziałów nie zgłaszają sprzeciwu (zob. {{pu przepis="art. 201 zd. 1 KC"}}) albo dlatego, że współwłaściciel legitymuje się tzw. upoważnieniem sądowym ({{pu przepis="art. 201 zd. 2 KC"}}). W tym drugim wypadku nawet jeżeli większość współwłaścicieli nie zgadza się na dokonanie czynności (dochodzenie roszczenia zachowawczego), sąd może – na wniosek współwłaściciela – udzielić mu upoważnienia do dokonania tej czynności.
Usunięte:
Roszczeniami tymi są głównie [[RoszczenieWindykacyjne roszczenia windykacyjne]] ({{pu przepis="art. 222 § 1 KC"}}) i [[RoszczenieNegatoryjne roszczenia negatoryjne]] ({{pu przepis="art. 222 § 2 KC"}}). Oprócz nich należą tu takie roszczenia jak:
Można tu także zakwalifikować roszczenie odszkodowawcze (np. art. 415 i nast. KC), pod warunkiem jednak, iż szkoda nie polega na utracie rzeczy, ale np. zniszczeniu jej części składowych. Utrata rzeczy jest bowiem przeciwieństwem zachowania w rozum. {{pu przepis="art. 209 KC"}} i w takim wypadku żądanie zmierzające do “zachowania wspólnego prawa” byłoby bezprzedmiotowe (zob. wyrok SN z 9.6.1998 r., II CKN 792/97, opubl. w OSNC z 1999 r. Nr 1, poz. 15).
Uprawnienie do zgłaszania roszczeń zachowawczych ma charakter czynności zwykłego zarządu w roz. {{pu przepis="art. 201 KC"}}. Uprawnienie jednego z współwłaścicieli do dochodzenia tych roszczeń istnieje więc dlatego, że inni współwłaściciele mający większość udziałów nie zgłaszają sprzeciwu (zob. {{pu przepis="art. 201 zd. 1 KC"}}) albo dlatego, że współwłaściciel legitymuje się tzw. upoważnieniem sądowym ({{pu przepis="art. 201 zd. 2 KC"}}). W tym drugim wypadku nawet jeżeli większość współwłaścicieli nie zgadza się na dokonanie czynności (dochodzenie roszczenia zachowawczego), sąd może – na wniosek współwłaściciela – udzielić mu upoważnienia do dokonania tej czynności.
Dodane:
[[RoszczenieCywilnoprawne Roszczenia]] jakie mogą zgłaszać współwłaściciele pomiędzy sobą dotyczą:
Tutaj przepisy o współwłasności ({{pu przepis="art. 195 KC"}} i nast.) nie ustanawiają szczególnych [[RoszczenieCywilnoprawne roszczeń]], wobec czego w grę wchodzą ogó0lne przepisy o ochronie własności. Ważny jest tylko {{pu przepis="art. 209 KC"}}, który uprawnia każdego współwłaściciela do podnoszenia roszczeń zachowawczych. Przepis ten zawiera więc jedynie upoważnienie dla każdego współwłaściciela do występowania – także w imieniu innego współwłaściciela – przeciwko osobie trzeciej, nie stanowi natomiast samodzielnej podstawy roszczenia. Przepis ten wobec tego należy uwzględniać badając przesłankę podmiotową “uprawnienie do zgłoszenia roszczenia” w roszczeniach, które zmierzają do zachowania wspólnego prawa.
Tutaj przepisy o współwłasności ({{pu przepis="art. 195 KC"}} i nast.) nie ustanawiają szczególnych [[RoszczenieCywilnoprawne roszczeń]], wobec czego w grę wchodzą ogó0lne przepisy o ochronie własności. Ważny jest tylko {{pu przepis="art. 209 KC"}}, który uprawnia każdego współwłaściciela do podnoszenia roszczeń zachowawczych. Przepis ten zawiera więc jedynie upoważnienie dla każdego współwłaściciela do występowania – także w imieniu innego współwłaściciela – przeciwko osobie trzeciej, nie stanowi natomiast samodzielnej podstawy roszczenia. Przepis ten wobec tego należy uwzględniać badając przesłankę podmiotową “uprawnienie do zgłoszenia roszczenia” w roszczeniach, które zmierzają do zachowania wspólnego prawa.
Usunięte:
Tutaj przepisy o współwłasności ({{pu przepis="art. 195 KC"}} i nast.) nie ustanawiają szczególnych roszczeń, wobec czego w grę wchodzą ogólne przepisy o ochronie własności. Ważny jest tylko {{pu przepis="art. 209 KC"}}, który uprawnia każdego współwłaściciela do podnoszenia roszczeń zachowawczych. Przepis ten zawiera więc jedynie upoważnienie dla każdego współwłaściciela do występowania – także w imieniu innego współwłaściciela – przeciwko osobie trzeciej, nie stanowi natomiast samodzielnej podstawy roszczenia. Przepis ten wobec tego należy uwzględniać badając przesłankę podmiotową “uprawnienie do zgłoszenia roszczenia” w roszczeniach, które zmierzają do zachowania wspólnego prawa.
Dodane:
- **(A.)** [[RoszczenieCywilnoprawne roszczenia]] pomiędzy współwłaścicielami oraz
- **(B.)** [[RoszczenieCywilnoprawne roszczenia]] kierowane wobec osób trzecich.
- **(B.)** [[RoszczenieCywilnoprawne roszczenia]] kierowane wobec osób trzecich.
Usunięte:
- **B.** [[RoszczenieCywilnoprawne roszczenia]] kierowane wobec osób trzecich.
Dodane:
[[RoszczenieCywilnoprawne Roszczenia]] wynikające z {{pu przepis="art. 195 KC"}} i nast. można podzielić - w zależności od podmiotu, wobec którego są kierowane - na:
- **A.** [[RoszczenieCywilnoprawne roszczenia]] pomiędzy współwłaścicielami oraz
- **B.** [[RoszczenieCywilnoprawne roszczenia]] kierowane wobec osób trzecich.
- **A.** [[RoszczenieCywilnoprawne roszczenia]] pomiędzy współwłaścicielami oraz
- **B.** [[RoszczenieCywilnoprawne roszczenia]] kierowane wobec osób trzecich.
Usunięte:
Dodane:
Tutaj przepisy o współwłasności ({{pu przepis="art. 195 KC"}} i nast.) nie ustanawiają szczególnych roszczeń, wobec czego w grę wchodzą ogólne przepisy o ochronie własności. Ważny jest tylko {{pu przepis="art. 209 KC"}}, który uprawnia każdego współwłaściciela do podnoszenia roszczeń zachowawczych. Przepis ten zawiera więc jedynie upoważnienie dla każdego współwłaściciela do występowania – także w imieniu innego współwłaściciela – przeciwko osobie trzeciej, nie stanowi natomiast samodzielnej podstawy roszczenia. Przepis ten wobec tego należy uwzględniać badając przesłankę podmiotową “uprawnienie do zgłoszenia roszczenia” w roszczeniach, które zmierzają do zachowania wspólnego prawa.
Roszczeniami tymi są głównie [[RoszczenieWindykacyjne roszczenia windykacyjne]] ({{pu przepis="art. 222 § 1 KC"}}) i [[RoszczenieNegatoryjne roszczenia negatoryjne]] ({{pu przepis="art. 222 § 2 KC"}}). Oprócz nich należą tu takie roszczenia jak:
- żądanie ustanowienia służebności gruntowej,
- rozgraniczenia nieruchomości,
- uzgodnienia stanu prawnego ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym wg art. 10 KWU (GniewekPrawoRzeczowe (2003) nb. 431).
Można tu także zakwalifikować roszczenie odszkodowawcze (np. art. 415 i nast. KC), pod warunkiem jednak, iż szkoda nie polega na utracie rzeczy, ale np. zniszczeniu jej części składowych. Utrata rzeczy jest bowiem przeciwieństwem zachowania w rozum. {{pu przepis="art. 209 KC"}} i w takim wypadku żądanie zmierzające do “zachowania wspólnego prawa” byłoby bezprzedmiotowe (zob. wyrok SN z 9.6.1998 r., II CKN 792/97, opubl. w OSNC z 1999 r. Nr 1, poz. 15).
Roszczeniami tymi są głównie [[RoszczenieWindykacyjne roszczenia windykacyjne]] ({{pu przepis="art. 222 § 1 KC"}}) i [[RoszczenieNegatoryjne roszczenia negatoryjne]] ({{pu przepis="art. 222 § 2 KC"}}). Oprócz nich należą tu takie roszczenia jak:
- żądanie ustanowienia służebności gruntowej,
- rozgraniczenia nieruchomości,
- uzgodnienia stanu prawnego ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym wg art. 10 KWU (GniewekPrawoRzeczowe (2003) nb. 431).
Można tu także zakwalifikować roszczenie odszkodowawcze (np. art. 415 i nast. KC), pod warunkiem jednak, iż szkoda nie polega na utracie rzeczy, ale np. zniszczeniu jej części składowych. Utrata rzeczy jest bowiem przeciwieństwem zachowania w rozum. {{pu przepis="art. 209 KC"}} i w takim wypadku żądanie zmierzające do “zachowania wspólnego prawa” byłoby bezprzedmiotowe (zob. wyrok SN z 9.6.1998 r., II CKN 792/97, opubl. w OSNC z 1999 r. Nr 1, poz. 15).
Usunięte:
Przepis ten wobec tego należy uwzględniać badając przesłankę podmiotową “uprawnienie do zgłoszenia roszczenia” w roszczeniach, które zmierzają do zachowania wspólnego prawa. Roszczeniami tymi są głównie roszczenia windykacyjne ({{pu przepis="art. 222 § 1 KC"}}) i roszczenia negatoryjne ({{pu przepis="art. 222 § 2 KC"}}). Oprócz nich należą tu takie roszczenia jak żądanie ustanowienia służebności gruntowej, rozgraniczenia nieruchomości, uzgodnienia stanu prawnego ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym wg art. 10 KWU (zob. Gniewek, Prawo rzeczowe (2003) nb. 431). Można tu także zakwalifikować roszczenie odszkodowawcze (np. art. 415 i nast. KC), pod warunkiem jednak, iż szkoda nie polega na utracie rzeczy, ale np. zniszczeniu jej części składowych. Utrata rzeczy jest bowiem przeciwieństwem zachowania w roz. {{pu przepis="art. 209 KC"}} i w takim wypadku żądanie zmierzające do “zachowania wspólnego prawa” byłoby bezprzedmiotowe (zob. wyrok SN z 9.6.1998 r., II CKN 792/97, opubl. w OSNC z 1999 r. Nr 1, poz. 15).
Dodane:
((1)) Roszczenia współwłaściciela wobec osób trzecich
Tutaj przepisy o współwłasności ({{pu przepis="art. 195 KC"}} i nast.) nie ustanawiają szczególnych roszczeń, wobec czego w grę wchodzą ogólne przepisy o ochronie własności. Ważny jest tylko {{pu przepis="art. 209 KC"}}, który uprawnia każdego współwłaściciela do podnoszenia roszczeń zachowawczych. Przepis ten zawiera więc jedynie upoważnienie dla każdego współwłaściciela do występowania – także w imieniu innego współwłaściciela – przeciwko osobie trzeciej, nie stanowi natomiast samodzielnej podstawy roszczenia.
Tutaj przepisy o współwłasności ({{pu przepis="art. 195 KC"}} i nast.) nie ustanawiają szczególnych roszczeń, wobec czego w grę wchodzą ogólne przepisy o ochronie własności. Ważny jest tylko {{pu przepis="art. 209 KC"}}, który uprawnia każdego współwłaściciela do podnoszenia roszczeń zachowawczych. Przepis ten zawiera więc jedynie upoważnienie dla każdego współwłaściciela do występowania – także w imieniu innego współwłaściciela – przeciwko osobie trzeciej, nie stanowi natomiast samodzielnej podstawy roszczenia.
Usunięte:
Tutaj przepisy o współwłasności (art. 195 i nast. KC) nie ustanawiają szczególnych roszczeń, wobec czego w grę wchodzą ogólne przepisy o ochronie własności. Ważny jest tylko {{pu przepis="art. 209 KC"}}, który uprawnia każdego współwłaściciela do podnoszenia roszczeń zachowawczych. Przepis ten zawiera więc jedynie upoważnienie dla każdego współwłaściciela do występowania – także w imieniu innego współwłaściciela – przeciwko osobie trzeciej, nie stanowi natomiast samodzielnej podstawy roszczenia.
Dodane:
Roszczenia wynikające z {{pu przepis="art. 195 KC"}} i nast. można podzielić - w zależności od podmiotu, wobec którego są kierowane - na roszczenia pomiędzy współwłaścicielami (A) oraz roszczenia kierowane wobec osób trzecich (B).
Usunięte:
Usunięte:
W tym przypadku roszczenie z {{pu przepis="art. 205 KC"}} powstaje, jeżeli uprawniony współwłaściciel sprawował zarząd rzeczą wspólną oraz poczynił nakłady. Zobowiązanym jest (są) inni współwłaściciel(e).
Przez zarząd rzeczą wspólną należy rozumieć podejmowanie wszelkich decyzji i dokonywanie wszelkiego rodzaju czynności dotyczących przedmiotu wspólnego prawa, koniecznych zarówno w toku normalnej eksploatacji tego przedmiotu, jak i w sytuacjach nietypowych (Ignatowicz/Stefaniuk, Prawo rzeczowe (2003), § 22.I., str. 117).
Ustanowienie zarządu rzeczą wspólną może nastąpić na mocy umowy zawartej przez współwłaścicieli albo via facti (Gniewek, Kodeks cywilny. Komentarz (2001), art. 205 uw. 1, str. 391). Do zarządu ustanowionego na mocy orzeczenia sądu wydanego na podstawie {{pu przepis="art. 203 KC"}} stosuje się inne przepisy (Kodeks cywilny. Komentarz (2001), art. 205 uw. 4, str. 392).
Należy pamiętać, że wysokość wynagrodzenia musi odpowiadać poczynionemu nakładowi pracy (zakres roszczenia).
Usunięte:
Współwłasność ułamkowa może być zniesiona w każdym czasie, albowiem ma charakter przejściowy i nie zależy od szczególnego stosunku osobistego łączącego współwłaścicieli (Gniewek, Kodeks cywilny. Komentarz (2001), str. 431).
((3)) Przesłanki
Ustawodawca nie przewiduje żadnych szczególnych przesłanek tego roszczenia. Logicznie rzecz biorąc musi istnieć jednak rzecz będąca przedmiotem współwłasności oraz współwłasność ta musi mieć charakter współwłasności w częściach ułamkowych (bo tylko taka ma charakter przejściowy i może zostać zniesiona). Przewidziana jest także przesłanka negatywna w postaci wyłączenia roszczenia. Wyłączenie to może nastąpić w drodze czynności prawnej i na okres nie dłuższy niż 5 lat – art. 210 zd. 2 i 3 KC. Ponadto ustawodawca przewidział dla określonych sytuacji generalne wykluczenia prawa domagania się zniesienia współwłasności. Te ograniczenia znajdują się w {{pu przepis="art. 3 ust. 1 UWłasnLokali"}} (ale uwaga na {{pu przepis="art. 5 ust. 1 UWłasnLokali"}}) oraz w ustawie o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych z 1963 r.
((3)) Skutek
Spełnienie roszczenia może nastąpić poprzez: fizyczny podział rzeczy wspólnej ({{pu przepis="art. 211 KC"}}), przyznanie rzeczy na własność jednemu ze współwłaścicieli oraz podział cywilny (sprzedaż rzeczy wspólnej i podział uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów). Każdą z tych trzech możliwości mogą zastosować sami współwłaściciele (podział umowny) albo sąd w postępowaniu działowym (podział sądowy).
Dodane:
CategoryWspolwlasnosc CategoryRoszczeniaPrawnorzeczowe CategorySkrypty
