Protokół zmian strony WartoscPrawaNajmuLokaluMieszkalnego
Dodane:
((1)) Literatura
Mariusz Śladkowski, Prawo do lokalu mieszkalnego jako przedmiot stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami, Wolters Kluwer Polska, 2008
Mariusz Śladkowski, Prawo do lokalu mieszkalnego jako przedmiot stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami, Wolters Kluwer Polska, 2008
Dodane:
Do takich przepisów zaliczono wcześniej ""art. 215 PrSpółdz"" (jego wcześniejsze brzmienie jest [[http://www.polskieustawy.com/onever.php?dzur=1982&dzup=210&head=0&norm=215&lang=48&id_przepis=15064 tutaj]])
Usunięte:
Dodane:
Do takich przepisów zaliczono wcześniej {{pu przepis="art. 215 PrSpółdz"}}.
Usunięte:
Dodane:
Z {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} wynika, że małżonkowie stają się najemcami niezależnie od charakteru ustroju majątkowego. Rozstrzygające jest natomiast to, czy:
Usunięte:
Dodane:
W sytuacjach, gdy planowana jest zmiana mieszkania przez jednego z małżonków, wskaźnikiem długości przypuszczalnego zajmowania lokalu mogą być dane zawarte w [[http://www.rpo.gov.pl/pliki/12680506370.pdf piśmie Rzecznika Praw Obywatelskich z dnia 8.3.2010 r.]] oraz w [[http://www.nik.gov.pl/kontrole/wyniki-kontroli-nik/kontrole,1644.html informacji NIK z dnia 1.7.2008 r. o wynikach kontroli realizacji przez gminy zadań w zakresie zaspokajania potrzeb mieszkaniowych]]. Wynika z niego, iż w niektórych gminach (przebadano ok. 36 gmin), średni czas oczekiwania na lokal wynosi 2 lata, choć stwierdzono także przypadki oczekiwania na przydział lokalu od 7 lat do 11 lat (str. 8 i 31 informacji NIK oraz str. 9 pisma RPO).
Usunięte:
Dodane:
((1)) Prawo obce
Dla porównania zob. BGH - 15.11.1971 - III ZR 162/69 ([[http://beck-online.beck.de/Default.aspx?vpath=bibdata%2fzeits%2fNJW%2f1972%2fcont%2fNJW%2e1972%2e528%2e1%2ehtm#A NJW 1972, 528]])
Dla porównania zob. BGH - 15.11.1971 - III ZR 162/69 ([[http://beck-online.beck.de/Default.aspx?vpath=bibdata%2fzeits%2fNJW%2f1972%2fcont%2fNJW%2e1972%2e528%2e1%2ehtm#A NJW 1972, 528]])
Usunięte:
Dodane:
Przedmiotem rozporządzenia może być udział w rzeczy (prawie własności rzeczy), jak i udział w prawie (Osajda w: OsajdaKomentarzKC, 2012, art. 1036 uw. A.3).
W tym wypadku rozporządzenie miałoby nastąpić przez nieregulowanie wpłat za mieszkanie. Rozporządzenie obejmujące wszelkie [[CzynnoscPrawna czynności prawne]], zarówno [[CzynnoscPrawnaOdplatna odpłatne]], jak i nieodpłatne, prowadzące do wyzbycia się takiego udziału lub jego obciążenia (Kremis/Burian w: GniewekKCKomentarz, 2010, art. 1036 nb. 2). O tym, że chodzi tu wyłącznie o czynności prawne wskazuje też skutek prawny. Jest to ograniczona [[BezskutecznoscWzgledna bezskuteczność względna]] czynności (Osajda w: OsajdaKomentarzKC, 2012, art. 1036 uw. B.5; Oleszko, Rejent 2001 nr 11, s. 152 i nast.; inaczej Kłos w: SystemPrawaPrywatnegoTom10, str. 629) występujące //ex lege// (wyrok SN z dnia 24.1.2008 r., I CSK 362/07 (OSN 2009 nr 3, poz. 46); Pazdan w PietrzykowskiKomentarzKC, 2011, art. 1036 nb. 8). Bezskuteczność (jakakolwiek) nie może dotyczyć czynności faktycznych. Niepłacenie czynszu jest właśnie czynnością faktyczną. Brak jest bowiem w tym postępowaniu znamion takiego zachowania się podmiotu prawa cywilnego, którego celem jest wywołanie konsekwencji prawnych określonych w treści czynności prawnej oraz w przepisach prawa.
Zgoda na rozporządzenie przedmiotem objętym wcześniej wspólnością musi być wyrażona w formie zastrzeżonej dla danego rozporządzenia ({{pu przepis="art. 63 § 2 KC"}}). Może być natomiast wyrażona przed dokonaniem przez czynności rozporządzającej lub równocześnie z jej dokonaniem. Nie ma również przeszkód, aby uznać za skuteczną zgodę wyrażoną po dokonaniu rozporządzenia stosownie do {{pu przepis="art. 63 § 1 KC"}} (Pazdan w PietrzykowskiKomentarzKC, 2011, art. 1036 nb. 5; Skowrońska-Bocian, Komentarz. Spadki, 2011, art. 1036, pkt 2; Niezbecka w: KidybaKomentarzKC, 2012, art. 1036, pkt 3; Osajda w: OsajdaKomentarzKC, 2012, art. 1036, wstęp) .
Pochylając się nad przesłanką naruszenia uprawnień byłego małżonka, wynikających z przepisów o podziale majątku wspólnego, należy mieć na uwadze, jakie uprawnienia w ogóle przysługują na podstawie tych regulacji. Podstawowym uprawnieniem byłego małżonka jest prawo do uzyskania w naturze przysługujących mu przedmiotów z majątku objętego wcześniej wspólnością ustawową (por. uzasadnienie SN do postanowienia z dnia 16.2.2001 r., IV CKN 1212/00 (np. OSNC 2001 nr 9, poz. 140) dot. schedy spadkowej). Należy więc ustalić, co otrzymałby uprawniony, gdyby do rozporządzenia nie doszło (por. postanowienie SN z dnia 3.4.1990 r., III GRN 68/90 (OSNCP 1991 nr 8-9, poz. 109)). Chodzi wyłącznie o uprawnienia podmiotu, który zgłasza zarzut bezskuteczności (Osajda w: OsajdaKomentarzKC, 2012, art. 1036 uw. B.5; Pazdan w PietrzykowskiKomentarzKC, 2011, art. 1036 nb. 8).
W tym wypadku rozporządzenie miałoby nastąpić przez nieregulowanie wpłat za mieszkanie. Rozporządzenie obejmujące wszelkie [[CzynnoscPrawna czynności prawne]], zarówno [[CzynnoscPrawnaOdplatna odpłatne]], jak i nieodpłatne, prowadzące do wyzbycia się takiego udziału lub jego obciążenia (Kremis/Burian w: GniewekKCKomentarz, 2010, art. 1036 nb. 2). O tym, że chodzi tu wyłącznie o czynności prawne wskazuje też skutek prawny. Jest to ograniczona [[BezskutecznoscWzgledna bezskuteczność względna]] czynności (Osajda w: OsajdaKomentarzKC, 2012, art. 1036 uw. B.5; Oleszko, Rejent 2001 nr 11, s. 152 i nast.; inaczej Kłos w: SystemPrawaPrywatnegoTom10, str. 629) występujące //ex lege// (wyrok SN z dnia 24.1.2008 r., I CSK 362/07 (OSN 2009 nr 3, poz. 46); Pazdan w PietrzykowskiKomentarzKC, 2011, art. 1036 nb. 8). Bezskuteczność (jakakolwiek) nie może dotyczyć czynności faktycznych. Niepłacenie czynszu jest właśnie czynnością faktyczną. Brak jest bowiem w tym postępowaniu znamion takiego zachowania się podmiotu prawa cywilnego, którego celem jest wywołanie konsekwencji prawnych określonych w treści czynności prawnej oraz w przepisach prawa.
Zgoda na rozporządzenie przedmiotem objętym wcześniej wspólnością musi być wyrażona w formie zastrzeżonej dla danego rozporządzenia ({{pu przepis="art. 63 § 2 KC"}}). Może być natomiast wyrażona przed dokonaniem przez czynności rozporządzającej lub równocześnie z jej dokonaniem. Nie ma również przeszkód, aby uznać za skuteczną zgodę wyrażoną po dokonaniu rozporządzenia stosownie do {{pu przepis="art. 63 § 1 KC"}} (Pazdan w PietrzykowskiKomentarzKC, 2011, art. 1036 nb. 5; Skowrońska-Bocian, Komentarz. Spadki, 2011, art. 1036, pkt 2; Niezbecka w: KidybaKomentarzKC, 2012, art. 1036, pkt 3; Osajda w: OsajdaKomentarzKC, 2012, art. 1036, wstęp) .
Pochylając się nad przesłanką naruszenia uprawnień byłego małżonka, wynikających z przepisów o podziale majątku wspólnego, należy mieć na uwadze, jakie uprawnienia w ogóle przysługują na podstawie tych regulacji. Podstawowym uprawnieniem byłego małżonka jest prawo do uzyskania w naturze przysługujących mu przedmiotów z majątku objętego wcześniej wspólnością ustawową (por. uzasadnienie SN do postanowienia z dnia 16.2.2001 r., IV CKN 1212/00 (np. OSNC 2001 nr 9, poz. 140) dot. schedy spadkowej). Należy więc ustalić, co otrzymałby uprawniony, gdyby do rozporządzenia nie doszło (por. postanowienie SN z dnia 3.4.1990 r., III GRN 68/90 (OSNCP 1991 nr 8-9, poz. 109)). Chodzi wyłącznie o uprawnienia podmiotu, który zgłasza zarzut bezskuteczności (Osajda w: OsajdaKomentarzKC, 2012, art. 1036 uw. B.5; Pazdan w PietrzykowskiKomentarzKC, 2011, art. 1036 nb. 8).
Usunięte:
W tym wypadku rozporządzenie miałoby nastąpić przez nieregulowanie wpłat za mieszkanie. Rozporządzenie obejmujące wszelkie [[CzynnoscPrawna czynności prawne]], zarówno [[CzynnoscPrawnaOdplatna odpłatne]], jak i nieodpłatne, prowadzące do wyzbycia się takiego udziału lub jego obciążenia (Kremis/Burian w: GniewekKCKomentarz, 2010, art. 1036 nb. 2). O tym, że chodzi tu wyłącznie o czynności prawne wskazuje też skutek prawny. Jest to ograniczona [[BezskutecznoscWzgledna bezskuteczność względna]] czynności (Osajda w: OsajdaKCKomentarz, 2012, art. 1036 uw. B.5; Oleszko, Rejent 2001 nr 11, s. 152 i nast.; inaczej Kłos w: SystemPrawaPrywatnegoTom10, str. 629) występujące //ex lege// (wyrok SN z dnia 24.1.2008 r., I CSK 362/07 (OSN 2009 nr 3, poz. 46); Pazdan w PietrzykowskiKomentarzKC, 2011, art. 1036 nb. 8). Bezskuteczność (jakakolwiek) nie może dotyczyć czynności faktycznych. Niepłacenie czynszu jest właśnie czynnością faktyczną. Brak jest bowiem w tym postępowaniu znamion takiego zachowania się podmiotu prawa cywilnego, którego celem jest wywołanie konsekwencji prawnych określonych w treści czynności prawnej oraz w przepisach prawa.
Zgoda na rozporządzenie przedmiotem objętym wcześniej wspólnością musi być wyrażona w formie zastrzeżonej dla danego rozporządzenia ({{pu przepis="art. 63 § 2 KC"}}). Może być natomiast wyrażona przed dokonaniem przez czynności rozporządzającej lub równocześnie z jej dokonaniem. Nie ma również przeszkód, aby uznać za skuteczną zgodę wyrażoną po dokonaniu rozporządzenia stosownie do {{pu przepis="art. 63 § 1 KC"}} (Pazdan w PietrzykowskiKomentarzKC, 2011, art. 1036 nb. 5; Skowrońska-Bocian, Komentarz. Spadki, 2011, art. 1036, pkt 2; Niezbecka w: KidybaKCKomentarz, 2012, art. 1036, pkt 3; Osajda w: OsajdaKCKomentarz, 2012, art. 1036, wstęp) .
Pochylając się nad przesłanką naruszenia uprawnień byłego małżonka, wynikających z przepisów o podziale majątku wspólnego, należy mieć na uwadze, jakie uprawnienia w ogóle przysługują na podstawie tych regulacji. Podstawowym uprawnieniem byłego małżonka jest prawo do uzyskania w naturze przysługujących mu przedmiotów z majątku objętego wcześniej wspólnością ustawową (por. uzasadnienie SN do postanowienia z dnia 16.2.2001 r., IV CKN 1212/00 (np. OSNC 2001 nr 9, poz. 140) dot. schedy spadkowej). Należy więc ustalić, co otrzymałby uprawniony, gdyby do rozporządzenia nie doszło (por. postanowienie SN z dnia 3.4.1990 r., III GRN 68/90 (OSNCP 1991 nr 8-9, poz. 109)). Chodzi wyłącznie o uprawnienia podmiotu, który zgłasza zarzut bezskuteczności (Osajda w: OsajdaKCKomentarz, 2012, art. 1036 uw. B.5; Pazdan w PietrzykowskiKomentarzKC, 2011, art. 1036 nb. 8).
Dodane:
W tym wypadku rozporządzenie miałoby nastąpić przez nieregulowanie wpłat za mieszkanie. Rozporządzenie obejmujące wszelkie [[CzynnoscPrawna czynności prawne]], zarówno [[CzynnoscPrawnaOdplatna odpłatne]], jak i nieodpłatne, prowadzące do wyzbycia się takiego udziału lub jego obciążenia (Kremis/Burian w: GniewekKCKomentarz, 2010, art. 1036 nb. 2). O tym, że chodzi tu wyłącznie o czynności prawne wskazuje też skutek prawny. Jest to ograniczona [[BezskutecznoscWzgledna bezskuteczność względna]] czynności (Osajda w: OsajdaKCKomentarz, 2012, art. 1036 uw. B.5; Oleszko, Rejent 2001 nr 11, s. 152 i nast.; inaczej Kłos w: SystemPrawaPrywatnegoTom10, str. 629) występujące //ex lege// (wyrok SN z dnia 24.1.2008 r., I CSK 362/07 (OSN 2009 nr 3, poz. 46); Pazdan w PietrzykowskiKomentarzKC, 2011, art. 1036 nb. 8). Bezskuteczność (jakakolwiek) nie może dotyczyć czynności faktycznych. Niepłacenie czynszu jest właśnie czynnością faktyczną. Brak jest bowiem w tym postępowaniu znamion takiego zachowania się podmiotu prawa cywilnego, którego celem jest wywołanie konsekwencji prawnych określonych w treści czynności prawnej oraz w przepisach prawa.
Zgoda na rozporządzenie przedmiotem objętym wcześniej wspólnością musi być wyrażona w formie zastrzeżonej dla danego rozporządzenia ({{pu przepis="art. 63 § 2 KC"}}). Może być natomiast wyrażona przed dokonaniem przez czynności rozporządzającej lub równocześnie z jej dokonaniem. Nie ma również przeszkód, aby uznać za skuteczną zgodę wyrażoną po dokonaniu rozporządzenia stosownie do {{pu przepis="art. 63 § 1 KC"}} (Pazdan w PietrzykowskiKomentarzKC, 2011, art. 1036 nb. 5; Skowrońska-Bocian, Komentarz. Spadki, 2011, art. 1036, pkt 2; Niezbecka w: KidybaKCKomentarz, 2012, art. 1036, pkt 3; Osajda w: OsajdaKCKomentarz, 2012, art. 1036, wstęp) .
Pochylając się nad przesłanką naruszenia uprawnień byłego małżonka, wynikających z przepisów o podziale majątku wspólnego, należy mieć na uwadze, jakie uprawnienia w ogóle przysługują na podstawie tych regulacji. Podstawowym uprawnieniem byłego małżonka jest prawo do uzyskania w naturze przysługujących mu przedmiotów z majątku objętego wcześniej wspólnością ustawową (por. uzasadnienie SN do postanowienia z dnia 16.2.2001 r., IV CKN 1212/00 (np. OSNC 2001 nr 9, poz. 140) dot. schedy spadkowej). Należy więc ustalić, co otrzymałby uprawniony, gdyby do rozporządzenia nie doszło (por. postanowienie SN z dnia 3.4.1990 r., III GRN 68/90 (OSNCP 1991 nr 8-9, poz. 109)). Chodzi wyłącznie o uprawnienia podmiotu, który zgłasza zarzut bezskuteczności (Osajda w: OsajdaKCKomentarz, 2012, art. 1036 uw. B.5; Pazdan w PietrzykowskiKomentarzKC, 2011, art. 1036 nb. 8).
Zgoda na rozporządzenie przedmiotem objętym wcześniej wspólnością musi być wyrażona w formie zastrzeżonej dla danego rozporządzenia ({{pu przepis="art. 63 § 2 KC"}}). Może być natomiast wyrażona przed dokonaniem przez czynności rozporządzającej lub równocześnie z jej dokonaniem. Nie ma również przeszkód, aby uznać za skuteczną zgodę wyrażoną po dokonaniu rozporządzenia stosownie do {{pu przepis="art. 63 § 1 KC"}} (Pazdan w PietrzykowskiKomentarzKC, 2011, art. 1036 nb. 5; Skowrońska-Bocian, Komentarz. Spadki, 2011, art. 1036, pkt 2; Niezbecka w: KidybaKCKomentarz, 2012, art. 1036, pkt 3; Osajda w: OsajdaKCKomentarz, 2012, art. 1036, wstęp) .
Pochylając się nad przesłanką naruszenia uprawnień byłego małżonka, wynikających z przepisów o podziale majątku wspólnego, należy mieć na uwadze, jakie uprawnienia w ogóle przysługują na podstawie tych regulacji. Podstawowym uprawnieniem byłego małżonka jest prawo do uzyskania w naturze przysługujących mu przedmiotów z majątku objętego wcześniej wspólnością ustawową (por. uzasadnienie SN do postanowienia z dnia 16.2.2001 r., IV CKN 1212/00 (np. OSNC 2001 nr 9, poz. 140) dot. schedy spadkowej). Należy więc ustalić, co otrzymałby uprawniony, gdyby do rozporządzenia nie doszło (por. postanowienie SN z dnia 3.4.1990 r., III GRN 68/90 (OSNCP 1991 nr 8-9, poz. 109)). Chodzi wyłącznie o uprawnienia podmiotu, który zgłasza zarzut bezskuteczności (Osajda w: OsajdaKCKomentarz, 2012, art. 1036 uw. B.5; Pazdan w PietrzykowskiKomentarzKC, 2011, art. 1036 nb. 8).
Usunięte:
Zgoda na rozporządzenie przedmiotem objętym wcześniej wspólnością musi być wyrażona w formie zastrzeżonej dla danego rozporządzenia ({{pu przepis="art. 63 § 2 KC"}}). Może być natomiast wyrażona przed dokonaniem przez czynności rozporządzającej lub równocześnie z jej dokonaniem. Nie ma również przeszkód, aby uznać za skuteczną zgodę wyrażoną po dokonaniu rozporządzenia stosownie do {{pu przepis="art. 63 § 1 KC"}} (Pazdan w PietrzykowskiKCKomentarz, 2011, art. 1036 nb. 5; Skowrońska-Bocian, Komentarz. Spadki, 2011, art. 1036, pkt 2; Niezbecka w: KidybaKCKomentarz, 2012, art. 1036, pkt 3; Osajda w: OsajdaKCKomentarz, 2012, art. 1036, wstęp) .
Pochylając się nad przesłanką naruszenia uprawnień byłego małżonka, wynikających z przepisów o podziale majątku wspólnego, należy mieć na uwadze, jakie uprawnienia w ogóle przysługują na podstawie tych regulacji. Podstawowym uprawnieniem byłego małżonka jest prawo do uzyskania w naturze przysługujących mu przedmiotów z majątku objętego wcześniej wspólnością ustawową (por. uzasadnienie SN do postanowienia z dnia 16.2.2001 r., IV CKN 1212/00 (np. OSNC 2001 nr 9, poz. 140) dot. schedy spadkowej). Należy więc ustalić, co otrzymałby uprawniony, gdyby do rozporządzenia nie doszło (por. postanowienie SN z dnia 3.4.1990 r., III GRN 68/90 (OSNCP 1991 nr 8-9, poz. 109)). Chodzi wyłącznie o uprawnienia podmiotu, który zgłasza zarzut bezskuteczności (Osajda w: OsajdaKCKomentarz, 2012, art. 1036 uw. B.5; Pazdan w PietrzykowskiKCKomentarz, 2011, art. 1036 nb. 8).
Dodane:
((2)) Bezskuteczność rozporządzenia udziałem w prawie najmu
((3)) przepisy szczególne
Do takich przepisów zaliczono wcześniej art. 215 PrSpółdz.
((3)) bezskuteczność z mocy {{pu przepis="art. 1036 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 46 KRO"}}
Z {{pu przepis="art. 1036 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 46 KRO"}} wynika, iż rozporządzenie udziałem w majątku objętym wcześniej wspólnością ustawową będzie bezskuteczne względem byłego małżonka, jeżeli nastąpiło bez jego zgody i narusza jego uprawnienia, wynikające z przepisów o dziale spadku.
Stosowanie {{pu przepis="art. 1036 KC"}} do postępowania o podział majątku zostało przesądzone w orzecznictwie (zob. orzecznictwo podane przez J. Pietrzykowskiego w: PietrzykowskiKROKomentarz, 2012, art. 46 nb. 9).
Przesłanki bezskuteczności są następujące:
- ustanie wspólności majątkowej,
- przedmiot należący wcześniej do majątku objętego wspólnością ustawową,
- rozporządzenie tym udziałem w przedmiocie,
- brak zgody byłego małżonka,
- naruszenie uprawnień tego małżonka wynikających z przepisów o podziale majątku wspólnego,
- nabywcą udziału musi być osoba trzecia.
Przedmiotem rozporządzenia może być udział w rzeczy (prawie własności rzeczy), jak i udział w prawie (Osajda w: OsajdaKCKomentarz, 2012, art. 1036 uw. A.3).
W tym wypadku rozporządzenie miałoby nastąpić przez nieregulowanie wpłat za mieszkanie. Rozporządzenie obejmujące wszelkie [[CzynnoscPrawna czynności prawne]], zarówno [[CzynnoscPrawnaOdplatna odpłatne]], jak i nieodpłatne, prowadzące do wyzbycia się takiego udziału lub jego obciążenia (Kremis/Burian w: GniewekKCKomentarz, 2010, art. 1036 nb. 2). O tym, że chodzi tu wyłącznie o czynności prawne wskazuje też skutek prawny. Jest to ograniczona [[BezskutecznoscWzgledna bezskuteczność względna]] czynności (Osajda w: OsajdaKCKomentarz, 2012, art. 1036 uw. B.5; Oleszko, Rejent 2001 nr 11, s. 152 i nast.; inaczej Kłos w: SystemPrawaPrywatnegoTom10, str. 629) występujące //ex lege// (wyrok SN z dnia 24.1.2008 r., I CSK 362/07 (OSN 2009 nr 3, poz. 46); Pazdan w PietrzykowskiKCKomentarz, 2011, art. 1036 nb. 8). Bezskuteczność (jakakolwiek) nie może dotyczyć czynności faktycznych. Niepłacenie czynszu jest właśnie czynnością faktyczną. Brak jest bowiem w tym postępowaniu znamion takiego zachowania się podmiotu prawa cywilnego, którego celem jest wywołanie konsekwencji prawnych określonych w treści czynności prawnej oraz w przepisach prawa.
Zgoda na rozporządzenie przedmiotem objętym wcześniej wspólnością musi być wyrażona w formie zastrzeżonej dla danego rozporządzenia ({{pu przepis="art. 63 § 2 KC"}}). Może być natomiast wyrażona przed dokonaniem przez czynności rozporządzającej lub równocześnie z jej dokonaniem. Nie ma również przeszkód, aby uznać za skuteczną zgodę wyrażoną po dokonaniu rozporządzenia stosownie do {{pu przepis="art. 63 § 1 KC"}} (Pazdan w PietrzykowskiKCKomentarz, 2011, art. 1036 nb. 5; Skowrońska-Bocian, Komentarz. Spadki, 2011, art. 1036, pkt 2; Niezbecka w: KidybaKCKomentarz, 2012, art. 1036, pkt 3; Osajda w: OsajdaKCKomentarz, 2012, art. 1036, wstęp) .
Pochylając się nad przesłanką naruszenia uprawnień byłego małżonka, wynikających z przepisów o podziale majątku wspólnego, należy mieć na uwadze, jakie uprawnienia w ogóle przysługują na podstawie tych regulacji. Podstawowym uprawnieniem byłego małżonka jest prawo do uzyskania w naturze przysługujących mu przedmiotów z majątku objętego wcześniej wspólnością ustawową (por. uzasadnienie SN do postanowienia z dnia 16.2.2001 r., IV CKN 1212/00 (np. OSNC 2001 nr 9, poz. 140) dot. schedy spadkowej). Należy więc ustalić, co otrzymałby uprawniony, gdyby do rozporządzenia nie doszło (por. postanowienie SN z dnia 3.4.1990 r., III GRN 68/90 (OSNCP 1991 nr 8-9, poz. 109)). Chodzi wyłącznie o uprawnienia podmiotu, który zgłasza zarzut bezskuteczności (Osajda w: OsajdaKCKomentarz, 2012, art. 1036 uw. B.5; Pazdan w PietrzykowskiKCKomentarz, 2011, art. 1036 nb. 8).
Nie wspomina się - ani w literaturze ani w orzecznictwie - jaki status musi mieć nabywca udziału. Logicznym jest, że musi być to osoba trzecia w stosunku do małżonków. Jeżeli rozporządzenie prowadziłoby do utraty udziału przez jednego ze skutkiem w postaci nabycie udziału przez drugiego byłego małżonka, to zgłaszanie przez niego sprzeciwu nie miałoby sensu. Jeżeli więc beneficjentem rozporządzenia staje się drugi małżonek (gdyż np. uprawnienie jednego z nich do lokalu wygasa, a drugi staje się wyłącznym uprawnionym), to brak jest sensu dla zastosowania {{pu przepis="art. 1036 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 46 KRO"}}.
((3)) przepisy szczególne
Do takich przepisów zaliczono wcześniej art. 215 PrSpółdz.
((3)) bezskuteczność z mocy {{pu przepis="art. 1036 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 46 KRO"}}
Z {{pu przepis="art. 1036 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 46 KRO"}} wynika, iż rozporządzenie udziałem w majątku objętym wcześniej wspólnością ustawową będzie bezskuteczne względem byłego małżonka, jeżeli nastąpiło bez jego zgody i narusza jego uprawnienia, wynikające z przepisów o dziale spadku.
Stosowanie {{pu przepis="art. 1036 KC"}} do postępowania o podział majątku zostało przesądzone w orzecznictwie (zob. orzecznictwo podane przez J. Pietrzykowskiego w: PietrzykowskiKROKomentarz, 2012, art. 46 nb. 9).
Przesłanki bezskuteczności są następujące:
- ustanie wspólności majątkowej,
- przedmiot należący wcześniej do majątku objętego wspólnością ustawową,
- rozporządzenie tym udziałem w przedmiocie,
- brak zgody byłego małżonka,
- naruszenie uprawnień tego małżonka wynikających z przepisów o podziale majątku wspólnego,
- nabywcą udziału musi być osoba trzecia.
Przedmiotem rozporządzenia może być udział w rzeczy (prawie własności rzeczy), jak i udział w prawie (Osajda w: OsajdaKCKomentarz, 2012, art. 1036 uw. A.3).
W tym wypadku rozporządzenie miałoby nastąpić przez nieregulowanie wpłat za mieszkanie. Rozporządzenie obejmujące wszelkie [[CzynnoscPrawna czynności prawne]], zarówno [[CzynnoscPrawnaOdplatna odpłatne]], jak i nieodpłatne, prowadzące do wyzbycia się takiego udziału lub jego obciążenia (Kremis/Burian w: GniewekKCKomentarz, 2010, art. 1036 nb. 2). O tym, że chodzi tu wyłącznie o czynności prawne wskazuje też skutek prawny. Jest to ograniczona [[BezskutecznoscWzgledna bezskuteczność względna]] czynności (Osajda w: OsajdaKCKomentarz, 2012, art. 1036 uw. B.5; Oleszko, Rejent 2001 nr 11, s. 152 i nast.; inaczej Kłos w: SystemPrawaPrywatnegoTom10, str. 629) występujące //ex lege// (wyrok SN z dnia 24.1.2008 r., I CSK 362/07 (OSN 2009 nr 3, poz. 46); Pazdan w PietrzykowskiKCKomentarz, 2011, art. 1036 nb. 8). Bezskuteczność (jakakolwiek) nie może dotyczyć czynności faktycznych. Niepłacenie czynszu jest właśnie czynnością faktyczną. Brak jest bowiem w tym postępowaniu znamion takiego zachowania się podmiotu prawa cywilnego, którego celem jest wywołanie konsekwencji prawnych określonych w treści czynności prawnej oraz w przepisach prawa.
Zgoda na rozporządzenie przedmiotem objętym wcześniej wspólnością musi być wyrażona w formie zastrzeżonej dla danego rozporządzenia ({{pu przepis="art. 63 § 2 KC"}}). Może być natomiast wyrażona przed dokonaniem przez czynności rozporządzającej lub równocześnie z jej dokonaniem. Nie ma również przeszkód, aby uznać za skuteczną zgodę wyrażoną po dokonaniu rozporządzenia stosownie do {{pu przepis="art. 63 § 1 KC"}} (Pazdan w PietrzykowskiKCKomentarz, 2011, art. 1036 nb. 5; Skowrońska-Bocian, Komentarz. Spadki, 2011, art. 1036, pkt 2; Niezbecka w: KidybaKCKomentarz, 2012, art. 1036, pkt 3; Osajda w: OsajdaKCKomentarz, 2012, art. 1036, wstęp) .
Pochylając się nad przesłanką naruszenia uprawnień byłego małżonka, wynikających z przepisów o podziale majątku wspólnego, należy mieć na uwadze, jakie uprawnienia w ogóle przysługują na podstawie tych regulacji. Podstawowym uprawnieniem byłego małżonka jest prawo do uzyskania w naturze przysługujących mu przedmiotów z majątku objętego wcześniej wspólnością ustawową (por. uzasadnienie SN do postanowienia z dnia 16.2.2001 r., IV CKN 1212/00 (np. OSNC 2001 nr 9, poz. 140) dot. schedy spadkowej). Należy więc ustalić, co otrzymałby uprawniony, gdyby do rozporządzenia nie doszło (por. postanowienie SN z dnia 3.4.1990 r., III GRN 68/90 (OSNCP 1991 nr 8-9, poz. 109)). Chodzi wyłącznie o uprawnienia podmiotu, który zgłasza zarzut bezskuteczności (Osajda w: OsajdaKCKomentarz, 2012, art. 1036 uw. B.5; Pazdan w PietrzykowskiKCKomentarz, 2011, art. 1036 nb. 8).
Nie wspomina się - ani w literaturze ani w orzecznictwie - jaki status musi mieć nabywca udziału. Logicznym jest, że musi być to osoba trzecia w stosunku do małżonków. Jeżeli rozporządzenie prowadziłoby do utraty udziału przez jednego ze skutkiem w postaci nabycie udziału przez drugiego byłego małżonka, to zgłaszanie przez niego sprzeciwu nie miałoby sensu. Jeżeli więc beneficjentem rozporządzenia staje się drugi małżonek (gdyż np. uprawnienie jednego z nich do lokalu wygasa, a drugi staje się wyłącznym uprawnionym), to brak jest sensu dla zastosowania {{pu przepis="art. 1036 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 46 KRO"}}.
Usunięte:
((2)) Bezskuteczność z mocy {{pu przepis="art. 1036 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 46 KRO"}}
Na posiedzeniu przedstawiono zarzut z {{pu przepis="art. 1036 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 46 KRO"}}. Rozporządzenie miałoby nastąpić przez nieregulowanie wpłat za mieszkanie.
Dodane:
====Wartość prawa najmu lokalu mieszkalnego====
Usunięte:
Dodane:
Tutaj należy zaliczyć np. zadłużenie, o ile powstało w czasie trwania wspólności ustawowej. Momentem ustania naliczania sumy dłużnej powinien być moment ustania przedmiotu wspólności (wypowiedzenie najmu, dział najmu itp.).
----
CategoryPrawoRodzinne
----
CategoryPrawoRodzinne
Usunięte:
Dodane:
Wypowiedzenie umowy najmu powoduje ustanie stosunku najmu z chwilą upływu okresu wypowiedzenia a gdy taki nie był przewidziany, z chwilą dojścia oświadczenia o wypowiedzeniu do adresata (por. Pietrzykowski w: PietrzykowskiKomentarzKC, 2011, {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} nb. 13). Ogólnie o wypowiadaniu umów zobacz w [[Wypowiedzenie osobnym dokumencie]].
W związku z omawianą tu problematyką pojawiają się następujące zagadnienia:
((2)) Skuteczność wypowiedzenia złożonego tylko wobec jednego małżonka po rozwiązaniu małżeństwa
Problematyczne jest skuteczność wypowiedzenia w sytuacji, gdy oświadczenie zostało złożone tylko jednemu z małżonków (temu, który podpisał dokument umowy) już po uprawomocnieniu się orzeczenia rozwiązującego związek małżeński (gdyż np wynajmujący nie wiedział o rozwodzie).
Konkludentne rozwiązanie umowy najmu przez najemcę na skutek niepłacenia czynszu.
((2)) Skuteczność z uwagi na naruszenie zasad współżycia społecznego
Tutaj pojawia się jednak pytanie, czy instytucja ta nie będzie wykorzystywana do sprzecznego z zasadami współżycia społecznego "wyprowadzenia" najmu poza wspólność. Wydaje się jednak, iż z uwagi na utratę uprawnienia do lokalu na skutek wypowiedzenia oraz związane z tym ryzyko eksmisji, nie należy się obawiać nadużywania wypowiedzenia. Można natomiast wypowiedzenie ze strony małżonka poddać badaniu w kierunku ustalenia, czy nie doszło do nadużycia prawa ({{pu przepis="art. 5 KC"}}) albo za czynność bezskuteczną względem drugiego małżonka ({{pu przepis="art. 59 KC"}}) względnie nieważną z uwagi na naruszenie zasad współżycia społecznego ({{pu przepis="art. 58 § 2 KC"}}). Tutaj jednak ciężar dowodu powinien - zgodnie z ogólną zasadą rozkładu ciężaru dowodu ({{pu przepis="art. 6 KC"}}) - ponieść podmiot kwestionujący prawidłowość wypowiedzenia.
((2)) Bezskuteczność z mocy {{pu przepis="art. 1036 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 46 KRO"}}
Na posiedzeniu przedstawiono zarzut z {{pu przepis="art. 1036 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 46 KRO"}}. Rozporządzenie miałoby nastąpić przez nieregulowanie wpłat za mieszkanie.
((2)) Prawdopodobny czas trwania najmu
Wartość prawa najmu oblicza się dalej multiplikując czas (w miesiącach) prawdopodobnego zajmowania lokalu i różnicę pomiędzy czynszem za lokal komunalny i na tzw. „wolnym rynku”. Oceniając przesłankę prawdopodobnego trwania najmu nie można pominąć konkretnych okoliczności rozpoznawanej sprawy, takich jak np. stosunki rodzinne.
W sytuacjach, gdy planowana jest zmiana mieszkania przez jednego z małżonków, wskaźnikiem długości przypuszczalnego zajmowania lokalu mogą być dane zawarte w [[http://www.rpo.gov.pl/pliki/12680506370.pdf piśmie Rzecznika Praw Obywatelskich z dnia 8.3.2010 r.]] Wynika z niego, iż w niektórych gminach (przebadano ok. 36 gmin), średni czas oczekiwania na lokal wynosi 2 lata, choć stwierdzono także przypadki oczekiwania na przydział lokalu od 7 lat do 11 lat (str. 9 pisma RPO).
((2)) Czynniki korygujące wartość prawa najmu
Tutaj należy zaliczyć np. zadłużenie, p ile powstało w czasie trwania wspólności ustawowej.
Zob. jeszcze BGH - 15.11.1971 - III ZR 162/69
W związku z omawianą tu problematyką pojawiają się następujące zagadnienia:
((2)) Skuteczność wypowiedzenia złożonego tylko wobec jednego małżonka po rozwiązaniu małżeństwa
Problematyczne jest skuteczność wypowiedzenia w sytuacji, gdy oświadczenie zostało złożone tylko jednemu z małżonków (temu, który podpisał dokument umowy) już po uprawomocnieniu się orzeczenia rozwiązującego związek małżeński (gdyż np wynajmujący nie wiedział o rozwodzie).
Konkludentne rozwiązanie umowy najmu przez najemcę na skutek niepłacenia czynszu.
((2)) Skuteczność z uwagi na naruszenie zasad współżycia społecznego
Tutaj pojawia się jednak pytanie, czy instytucja ta nie będzie wykorzystywana do sprzecznego z zasadami współżycia społecznego "wyprowadzenia" najmu poza wspólność. Wydaje się jednak, iż z uwagi na utratę uprawnienia do lokalu na skutek wypowiedzenia oraz związane z tym ryzyko eksmisji, nie należy się obawiać nadużywania wypowiedzenia. Można natomiast wypowiedzenie ze strony małżonka poddać badaniu w kierunku ustalenia, czy nie doszło do nadużycia prawa ({{pu przepis="art. 5 KC"}}) albo za czynność bezskuteczną względem drugiego małżonka ({{pu przepis="art. 59 KC"}}) względnie nieważną z uwagi na naruszenie zasad współżycia społecznego ({{pu przepis="art. 58 § 2 KC"}}). Tutaj jednak ciężar dowodu powinien - zgodnie z ogólną zasadą rozkładu ciężaru dowodu ({{pu przepis="art. 6 KC"}}) - ponieść podmiot kwestionujący prawidłowość wypowiedzenia.
((2)) Bezskuteczność z mocy {{pu przepis="art. 1036 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 46 KRO"}}
Na posiedzeniu przedstawiono zarzut z {{pu przepis="art. 1036 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 46 KRO"}}. Rozporządzenie miałoby nastąpić przez nieregulowanie wpłat za mieszkanie.
((2)) Prawdopodobny czas trwania najmu
Wartość prawa najmu oblicza się dalej multiplikując czas (w miesiącach) prawdopodobnego zajmowania lokalu i różnicę pomiędzy czynszem za lokal komunalny i na tzw. „wolnym rynku”. Oceniając przesłankę prawdopodobnego trwania najmu nie można pominąć konkretnych okoliczności rozpoznawanej sprawy, takich jak np. stosunki rodzinne.
W sytuacjach, gdy planowana jest zmiana mieszkania przez jednego z małżonków, wskaźnikiem długości przypuszczalnego zajmowania lokalu mogą być dane zawarte w [[http://www.rpo.gov.pl/pliki/12680506370.pdf piśmie Rzecznika Praw Obywatelskich z dnia 8.3.2010 r.]] Wynika z niego, iż w niektórych gminach (przebadano ok. 36 gmin), średni czas oczekiwania na lokal wynosi 2 lata, choć stwierdzono także przypadki oczekiwania na przydział lokalu od 7 lat do 11 lat (str. 9 pisma RPO).
((2)) Czynniki korygujące wartość prawa najmu
Tutaj należy zaliczyć np. zadłużenie, p ile powstało w czasie trwania wspólności ustawowej.
Zob. jeszcze BGH - 15.11.1971 - III ZR 162/69
Usunięte:
((2)) Prawdopodobny czas trwania najmu
Wartość prawa najmu oblicza się dalej multiplikując czas (w miesiącach) prawdopodobnego zajmowania lokalu i różnicę pomiędzy czynszem za lokal komunalny i na tzw. „wolnym rynku”. Oceniając przesłankę prawdopodobnego trwania najmu nie można pominąć konkretnych okoliczności rozpoznawanej sprawy, takich jak np. stosunki rodzinne.
W sytuacjach, gdy planowana jest zmiana mieszkania przez jednego z małżonków, wskaźnikiem długości przypuszczalnego zajmowania lokalu mogą być dane zawarte w [[http://www.rpo.gov.pl/pliki/12680506370.pdf piśmie Rzecznika Praw Obywatelskich z dnia 8.3.2010 r.]] Wynika z niego, iż w niektórych gminach (przebadano ok. 36 gmin), średni czas oczekiwania na lokal wynosi 2 lata, choć stwierdzono także przypadki oczekiwania na przydział lokalu od 7 lat do 11 lat (str. 9 pisma RPO).
((2)) Czynniki korygujące wartość prawa najmu
Tutaj należy zaliczyć np. zadłużenie, p ile powstało w czasie trwania wspólności ustawowej.
Zob. jeszcze BGH - 15.11.1971 - III ZR 162/69
Dodane:
Na mocy {{pu przepis="art. 54 ust. 2 PrPrywMiędz"}} orzeczenie rozwodu musiałoby nastąpić na podstawie regulacji prawa polskiego ((wspólne miejsce zamieszkania) (pomijam przekraczającą ramy niniejszego opracowania możliwość zastosowania {{pu przepis="art. 54 PrPrywMiędz"}} do związków partnerskich i małżeństw homoseksualnych (tutaj więcej PilichPanstwoIPrawo2011)). Norma {{pu przepis="art. 54 PrPrywMiędz"}} obejmuje także skutki rozwiązania małżeństwa (przypis). Stąd prawu polskiemu podlegałoby orzeczenie o majątku wspólnym, jeżeli taki istniałby między partnerami.
Tutaj pojawi się problem zastosowania {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} do byłych partnerów albo byłych małżonków małżeństwa homoseksualnego. Odpowiedź na to pytanie wymaga przede wszystkim ustalenia, jak daleko można interpretować pojęcie "małżonków" zastosowane w {{pu przepis="art. 680(1) KC"}}. Mając na uwadze brzmienie {{pu przepis="art. 18 Konstytucja"}}, zastosowanie {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} należałoby ograniczyć do heteroseksualnych związków charakteryzujących się trwałością węzła małżeńskiego i równością partnerów. W sytuacji jednak, gdy zagraniczne systemy zrównują związki homoseksualne z małżeństwami lub wręcz ustanawiają małżeństwa osób tej samej płci, odrzucanie a priori możliwości zastosowania {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} wobec partnerów takiego związku byłoby niesłuszne. Objęcie zakresem normy kolizyjnej {{pu przepis="art. 54 PrPrywMiędz"}} również związków i małżeństw osób tej samej płci powinno prowadzić do potraktowania tychże związków w taki sam sposób na płaszczyźnie prawa krajowego. Z u wagi na materialnoprawny charakter {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} wydaje się, że klauzula ordre public ({{pu przepis="art. 7 PrPrywMiędz"}}) nie sprzeciwiałaby się takiemu rozwiązaniu (por. PilichPanstwoIPrawo2011).
Tutaj pojawi się problem zastosowania {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} do byłych partnerów albo byłych małżonków małżeństwa homoseksualnego. Odpowiedź na to pytanie wymaga przede wszystkim ustalenia, jak daleko można interpretować pojęcie "małżonków" zastosowane w {{pu przepis="art. 680(1) KC"}}. Mając na uwadze brzmienie {{pu przepis="art. 18 Konstytucja"}}, zastosowanie {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} należałoby ograniczyć do heteroseksualnych związków charakteryzujących się trwałością węzła małżeńskiego i równością partnerów. W sytuacji jednak, gdy zagraniczne systemy zrównują związki homoseksualne z małżeństwami lub wręcz ustanawiają małżeństwa osób tej samej płci, odrzucanie a priori możliwości zastosowania {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} wobec partnerów takiego związku byłoby niesłuszne. Objęcie zakresem normy kolizyjnej {{pu przepis="art. 54 PrPrywMiędz"}} również związków i małżeństw osób tej samej płci powinno prowadzić do potraktowania tychże związków w taki sam sposób na płaszczyźnie prawa krajowego. Z u wagi na materialnoprawny charakter {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} wydaje się, że klauzula ordre public ({{pu przepis="art. 7 PrPrywMiędz"}}) nie sprzeciwiałaby się takiemu rozwiązaniu (por. PilichPanstwoIPrawo2011).
Usunięte:
Tutaj pojawi się problem zastosowania {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} do byłych partnerów albo byłych małżonków małżeństwa homoseksualnego. Odpowiedź na to pytanie wymaga przede wszystkim ustalenia, jak daleko można interpretować pojęcie "małżonków" zastosowane w {{pu przepis="art. 680(1) KC"}}. Mając na uwadze brzmienie {{pu przepis="art. 18 Konstytucja"}}, zastosowanie {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} należałoby ograniczyć do heteroseksualnych związków charakteryzujących się trwałością węzła małżeńskiego i równością partnerów. W sytuacji jednak, gdy zagraniczne systemy zrównują związki homoseksualne z małżeństwami lub wręcz ustanawiają małżeństwa osób tej samej płci, odrzucanie a priori możliwości zastosowania {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} wobec partnerów takiego związku byłoby niesłuszne. Objęcie zakresem normy kolizyjnej {{pu przepis="art. 54 PrPrywMiędz"}} również związków i małżeństw osób tej samej płci powinno prowadzić do potraktowania tychże związków w taki sam sposób na płaszczyźnie prawa krajowego. Z u wagi na materialnoprawny charakter {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} wydaje się, że klauzula ordre public ({{pu przepis="art. 7 PrPrywMiędz"}}) nie sprzeciwiałaby się takiemu rozwiązaniu (por. PilichPiP2011).
Dodane:
Na mocy {{pu przepis="art. 54 ust. 2 PrPrywMiędz"}} orzeczenie rozwodu musiałoby nastąpić na podstawie regulacji prawa polskiego ((wspólne miejsce zamieszkania) (pomijam przekraczającą ramy niniejszego opracowania możliwość zastosowania {{pu przepis="art. 54 PrPrywMiędz"}} do związków partnerskich i małżeństw homoseksualnych (tutaj więcej PilichPiP2011)). Norma {{pu przepis="art. 54 PrPrywMiędz"}} obejmuje także skutki rozwiązania małżeństwa (przypis). Stąd prawu polskiemu podlegałoby orzeczenie o majątku wspólnym, jeżeli taki istniałby między partnerami.
Nawiązanie stosunku najmu oznacza przede wszystkim powstanie w drodze czynności prawnej (zob. ZawarcieUmowy). Czy prawo majątkowe małżeńskie ma wpływ na zwarcie umowy (zgoda, pozwolenie itp.). Jaki wpływa mają szczególne zasady dot. najmu okazjonalnego wg {{pu akt="UOchrPrLokator"}}.
Nawiązanie stosunku najmu oznacza przede wszystkim powstanie w drodze czynności prawnej (zob. ZawarcieUmowy). Czy prawo majątkowe małżeńskie ma wpływ na zwarcie umowy (zgoda, pozwolenie itp.). Jaki wpływa mają szczególne zasady dot. najmu okazjonalnego wg {{pu akt="UOchrPrLokator"}}.
Usunięte:
Nawiązanie stosunku najmu oznacza przede wszystkim powstanie w drodze czynności prawnej (zob. ZawarcieUmowy). Czy prawo majątkowe małżeńskie ma wpływ na zwarcie umowy (zgoda, pozwolonie itp.). Jaki wpływa mają szczególne zasady dot. najmu okazjonalnego wg {{pu akt="UOchrPrLokator"}}.
Dodane:
Na mocy {{pu przepis="art. 54 ust. 2 PrPrywMiędz"}} orzeczenie rozwodu musiałoby nastąpić na podstawie regulacji prawa polskiego ((wspólne miejsce zamieszkania) (pomijam przekraczającą ramy niniejszego opracowania możliwość zastosowania art. 54 PrPrywMiędz do związków partnerskich i małżeństw homoseksualnych (tutaj więcej PilichPiP2011)). Norma {{pu przepis="art. 54 PrPrywMiędz"}} obejmuje także skutki rozwiązania małżeństwa (przypis). Stąd prawu polskiemu podlegałoby orzeczenie o majątku wspólnym, jeżeli taki istniałby między partnerami.
Usunięte:
Dodane:
Tutaj pojawi się problem zastosowania {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} do byłych partnerów albo byłych małżonków małżeństwa homoseksualnego. Odpowiedź na to pytanie wymaga przede wszystkim ustalenia, jak daleko można interpretować pojęcie "małżonków" zastosowane w {{pu przepis="art. 680(1) KC"}}. Mając na uwadze brzmienie {{pu przepis="art. 18 Konstytucja"}}, zastosowanie {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} należałoby ograniczyć do heteroseksualnych związków charakteryzujących się trwałością węzła małżeńskiego i równością partnerów. W sytuacji jednak, gdy zagraniczne systemy zrównują związki homoseksualne z małżeństwami lub wręcz ustanawiają małżeństwa osób tej samej płci, odrzucanie a priori możliwości zastosowania {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} wobec partnerów takiego związku byłoby niesłuszne. Objęcie zakresem normy kolizyjnej {{pu przepis="art. 54 PrPrywMiędz"}} również związków i małżeństw osób tej samej płci powinno prowadzić do potraktowania tychże związków w taki sam sposób na płaszczyźnie prawa krajowego. Z u wagi na materialnoprawny charakter {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} wydaje się, że klauzula ordre public ({{pu przepis="art. 7 PrPrywMiędz"}}) nie sprzeciwiałaby się takiemu rozwiązaniu (por. PilichPiP2011).
Usunięte:
Dodane:
Zob. jeszcze BGH - 15.11.1971 - III ZR 162/69
Dodane:
Na mocy {{pu przepis="art. 54 ust. 2 PrPrywMiędz"}} orzeczenie rozwodu musiałoby nastąpić na podstawie regulacji prawa polskiego ((wspólne miejsce zamieszkania) (pomijam przekraczającą ramy niniejszego opracowania możliwość zastosowania art. 54 PrPrywMiędz do związków partnerskich i małżeństw homoseksualnych (tutaj więcej PilichPiP2011)). Norma art. 54 PrPrywMiędz obejmuje także skutki rozwiązania małżeństwa (przypis). Stąd prawu polskiemu podlegałoby orzeczenie o majątku wspólnym, jeżeli taki istniałby między partnerami.
Usunięte:
Dodane:
Pozostaje jeszcze do rozważania kwestia objęcia {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} relacji quasi-małżeńskich. Chodzi tu o występujące za granicą związki partnerskie (w tym związku osób jednej płci - znane w Niemczech itd.) oraz małżeństwa homoseksualne (występują w). Możliwa jest bowiem następująca sytuacja: obywatel polski i jego niemiecki partner żyją w zarejestrowanym związku partnerskim wg niemieckiej ustawy - Lebenspartnerschaftsgesetz. Przeprowadzają się z Berlina do Warszawy, gdzie wynajmują wspólnie mieszkanie. Po rozstaniu każdy z nich chciałby pozostać w lokalu. Wnoszą o orzeczenie rozwodu lub zniesienie związku w inny sposób oraz następnie o podział majątku.
Na mocy art. 54 PrPrywMiędz orzeczenie rozwodu musiałoby nastąpić na podstawie regulacji prawa polskiego (pomijam przekraczającą ramy niniejszego opracowania możliwość zastosowania art. 54 PrPrywMiędz do związków partnerskich i małżeństw homoseksualnych (tutaj więcej PilichPiP2011)). Norma art. 54 PrPrywMiędz obejmuje także skutki rozwiązania małżeństwa (przypis). Stąd prawu polskiemu podlegałoby orzeczenie o majątku wspólnym, jeżeli taki istniałby między partnerami.
Tutaj pojawi się problem zastosowania {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} do byłych partnerów albo byłych małżonków małżeństwa homoseksualnego. Odpowiedź na to pytanie wymaga przede wszystkim ustalenia, jak daleko można interpretować pojęcie "małżonków" zastosowane w {{pu przepis="art. 680(1) KC"}}. Mając na uwadze brzmienie {{pu przepis="art. 18 Konstytucja"}}, zastosowanie {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} należałoby ograniczyć do heteroseksualnych związków charakteryzujących się trwałością węzła małżeńskiego i równością partnerów. W sytuacji jednak, gdy zagraniczne systemy zrównują związki homoseksualne z małżeństwami lub wręcz ustanawiają małżeństwa osób tej samej płci, odrzucanie a priori możliwości zastosowania {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} wobec partnerów takiego związku byłoby niesłuszne. Objęcie zakresem normy kolizyjnej art. 54 PrPrywMiędz również związków i małżeństw osób tej samej płci powinno prowadzić do potraktowania tychże związków w taki sam sposób na płaszczyźnie prawa krajowego. Z u wagi na materialnoprawny charakter {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} wydaje się, że klauzula ordre public (art. 7 PrPrywMiędz) nie sprzeciwiałaby się takiemu rozwiązaniu (por. PilichPiP2011)
Na mocy art. 54 PrPrywMiędz orzeczenie rozwodu musiałoby nastąpić na podstawie regulacji prawa polskiego (pomijam przekraczającą ramy niniejszego opracowania możliwość zastosowania art. 54 PrPrywMiędz do związków partnerskich i małżeństw homoseksualnych (tutaj więcej PilichPiP2011)). Norma art. 54 PrPrywMiędz obejmuje także skutki rozwiązania małżeństwa (przypis). Stąd prawu polskiemu podlegałoby orzeczenie o majątku wspólnym, jeżeli taki istniałby między partnerami.
Tutaj pojawi się problem zastosowania {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} do byłych partnerów albo byłych małżonków małżeństwa homoseksualnego. Odpowiedź na to pytanie wymaga przede wszystkim ustalenia, jak daleko można interpretować pojęcie "małżonków" zastosowane w {{pu przepis="art. 680(1) KC"}}. Mając na uwadze brzmienie {{pu przepis="art. 18 Konstytucja"}}, zastosowanie {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} należałoby ograniczyć do heteroseksualnych związków charakteryzujących się trwałością węzła małżeńskiego i równością partnerów. W sytuacji jednak, gdy zagraniczne systemy zrównują związki homoseksualne z małżeństwami lub wręcz ustanawiają małżeństwa osób tej samej płci, odrzucanie a priori możliwości zastosowania {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} wobec partnerów takiego związku byłoby niesłuszne. Objęcie zakresem normy kolizyjnej art. 54 PrPrywMiędz również związków i małżeństw osób tej samej płci powinno prowadzić do potraktowania tychże związków w taki sam sposób na płaszczyźnie prawa krajowego. Z u wagi na materialnoprawny charakter {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} wydaje się, że klauzula ordre public (art. 7 PrPrywMiędz) nie sprzeciwiałaby się takiemu rozwiązaniu (por. PilichPiP2011)
Usunięte:
W pierwszej kolejności należy odnieść się do zakresu pojęcia "małżeństwo" w przepisach. Następnie do tego, czy chodzi tu o zagadnienia stosunków majątkowych. (**work in progress**).
Dodane:
Ustalenie wysokości czynszu wolnego może nastąpić np. wg 3% kosztu odtworzenia 1 m2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego (por. np. {{pu przepis="art. 30 ust. 2 UOchrPrLokator"}}). Wartość odtworzenia 1m2 powierzchni użytkowej budynku mieszkalnego ustala dla obszaru województwa i dla danego kwartału roku wojewoda w stosownym obwieszczeniu w sprawie ustalenia wskaźnika przeliczeniowego 1m2 powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych (np. zob. obwieszczenie Wojewody Lubuskiego opubl. w Dz. Woj. z 2011 r. nr 111, poz. 2092).
Tutaj należy zaliczyć np. zadłużenie, p ile powstało w czasie trwania wspólności ustawowej.
Tutaj należy zaliczyć np. zadłużenie, p ile powstało w czasie trwania wspólności ustawowej.
Usunięte:
Dodane:
Pozostaje jeszcze do rozważania kwestia objęcia {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} relacji quasi-małżeńskich. Chodzi tu o występujące za granicą związki partnerskie (w tym związku osób jednej płci - znane w Niemczech itd.) oraz małżeństwa homoseksualne (występują w). Odpowiedź na to pytanie wymaga przede wszystkim ustalenia, jak daleko można interpretować pojęcie "małżonków" w {{pu przepis="art. 680(1) KC"}}. Dopiero dalej konieczne będzie zbadanie charakteru przepisu (majątkowy) i stosownych norm kolizyjnych (art. 51 PrPrywMiędz, art. 52 PrPrywMiędz). Możliwa jest bowiem następująca sytuacja: obywatel polski i jego niemiecki partner żyją w zarejestrowanym związku partnerskim wg niemieckiej ustawy - Lebenspartnerschaftsgesetz. Przeprowadzają się z Berlina do Warszawy, gdzie wynajmują wspólnie mieszkanie. Po rozstaniu każdy z nich chciałby pozostać w lokalu. Właściwe do orzekania o podziale majątku wspólnego mogłyby być nawet sądy polskie (por. {{pu przepis="art. 1106(2) § 2 KPC"}}). Prawo właściwe polski sąd musiałby ustalić wg przepisów ustawy - prawo prywatne międzynarodowe ({{pu akt="PrPrywMiędz"}}). W tej ustawie brak jest jednak norm kolizyjnych dla związków partnerskich czy małżeństw jednopłciowych. Stąd też w grę wchodzi albo szeroka wykładnia pojęcia "małżeństwo" występującego w polskich przepisach kolizyjnych albo analogiczne stosowanie odpowiednich przepisów o stosunkach majątkowych między małżonkami do tego typu relacji. Z uwagi na to, że chodzi tu o prawa majątkowe, nie ma przeszkód natury "ordre public" do zastosowania {{pu przepis="art. 51 PrPrywMiędz"}} (więcej o tym PilichPanstwoIPrawo2011, str. ????). W razie odmiennych obywatelstw obydwu partnerów, sąd może zastosować prawo polskie jako prawo wspólnego miejsca zamieszkania ({{pu przepis="art. 51 ust. 2 PrPrywMiędz"}}).
Usunięte:
Dodane:
Pozostaje jeszcze do rozważania kwestia objęcia {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} relacji quasi-małżeńskich. Chodzi tu o występujące za granicą związki partnerskie (w tym związku osób jednej płci - znane w Niemczech itd.) oraz małżeństwa homoseksualne (występują w). Odpowiedź na to pytanie wymaga zbadania charakteru przepisu (majątkowy) i stosownych norm kolizyjnych (art. 51 PrPrywMiędz, art. 52 PrPrywMiędz). Możliwa jest bowiem następująca sytuacja: obywatel polski i jego niemiecki partner żyją w zarejestrowanym związku partnerskim wg niemieckiej ustawy - Lebenspartnerschaftsgesetz. Przeprowadzają się z Berlina do Warszawy, gdzie wynajmują wspólnie mieszkanie. Po rozstaniu każdy z nich chciałby pozostać w lokalu. Właściwe do orzekania o podziale majątku wspólnego mogłyby być nawet sądy polskie (por. {{pu przepis="art. 1106(2) § 2 KPC"}}). Prawo właściwe polski sąd musiałby ustalić wg przepisów ustawy - prawo prywatne międzynarodowe ({{pu akt="PrPrywMiędz"}}). W tej ustawie brak jest jednak norm kolizyjnych dla związków partnerskich czy małżeństw jednopłciowych. Stąd też w grę wchodzi albo szeroka wykładnia pojęcia "małżeństwo" występującego w polskich przepisach kolizyjnych albo analogiczne stosowanie odpowiednich przepisów o stosunkach majątkowych między małżonkami do tego typu relacji. Z uwagi na to, że chodzi tu o prawa majątkowe, nie ma przeszkód natury "ordre public" do zastosowania {{pu przepis="art. 51 PrPrywMiędz"}} (więcej o tym PilichPanstwoIPrawo2011, str. ????). W razie odmiennych obywatelstw obydwu partnerów, sąd może zastosować prawo polskie jako prawo wspólnego miejsca zamieszkania ({{pu przepis="art. 51 ust. 2 PrPrywMiędz"}}).
Usunięte:
Dodane:
Pozostaje jeszcze do rozważania kwestia objęcia {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} relacji quasi-małżeńskich. Chodzi tu o występujące za granicą związki partnerskie (w tym związku osób jednej płci - znane w Niemczech itd.) oraz małżeństwa homoseksualne (występują w). Odpowiedź na to pytanie wymaga zbadania charakteru przepisu (majątkowy) i stosownych norm kolizyjnych (art. 51 PrPrywMiędz, art. 52 PrPrywMiędz). Możliwa jest bowiem następująca sytuacja: obywatel polski i jego niemiecki partner żyją w zarejestrowanym związku partnerskim wg niemieckiej ustawy - Lebenspartnerschaftsgesetz. Przeprowadzają się z Berlina do Warszawy, gdzie wynajmują wspólnie mieszkanie. Po rozstaniu każdy z nich chciałby pozostać w lokalu. Właściwe do orzekania o podziale majątku wspólnego mogłyby być nawet sądy polskie (por. art. art. 1106(2) {{pu przepis="§ 2 KPC"}}). Prawo właściwe polski sąd musiałby ustalić wg przepisów ustawy - prawo prywatne międzynarodowe ({{pu akt="PrPrywMiędz"}}). W tej ustawie brak jest jednak norm kolizyjnych dla związków partnerskich czy małżeństw jednopłciowych. Stąd też w grę wchodzi albo szeroka wykładnia pojęcia "małżeństwo" występującego w polskich przepisach kolizyjnych albo analogiczne stosowanie odpowiednich przepisów o stosunkach majątkowych między małżonkami do tego typu relacji. Z uwagi na to, że chodzi tu o prawa majątkowe, nie ma przeszkód natury "ordre public" do zastosowania {{pu przepis="art. 51 PrPrywMiędz"}} (więcej o tym PilichPanstwoIPrawo2011, str. ????). W razie odmiennych obywatelstw obydwu partnerów, sąd może zastosować prawo polskie jako prawo wspólnego miejsca zamieszkania ({{pu przepis="art. 51 ust. 2 PrPrywMiędz"}}).
W pierwszej kolejności należy odnieść się do zakresu pojęcia "małżeństwo" w przepisach. Następnie do tego, czy chodzi tu o zagadnienia stosunków majątkowych. (**work in progress**).
W pierwszej kolejności należy odnieść się do zakresu pojęcia "małżeństwo" w przepisach. Następnie do tego, czy chodzi tu o zagadnienia stosunków majątkowych. (**work in progress**).
Usunięte:
Dodane:
W sytuacjach, gdy planowana jest zmiana mieszkania przez jednego z małżonków, wskaźnikiem długości przypuszczalnego zajmowania lokalu mogą być dane zawarte w [[http://www.rpo.gov.pl/pliki/12680506370.pdf piśmie Rzecznika Praw Obywatelskich z dnia 8.3.2010 r.]] Wynika z niego, iż w niektórych gminach (przebadano ok. 36 gmin), średni czas oczekiwania na lokal wynosi 2 lata, choć stwierdzono także przypadki oczekiwania na przydział lokalu od 7 lat do 11 lat (str. 9 pisma RPO).
Dodane:
((3)) małżeństwo i związki quasi-małżeńskie
Pozostaje jeszcze do rozważania kwestia objęcia {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} relacji quasi-małżeńskich. Chodzi tu o występujące za granicą związki partnerskie (w tym związku osób jednej płci - znane w Niemczech itd.) oraz małżeństwa homoseksualne (występują w). Odpowiedź na to pytanie wymaga zbadania charakteru przepisu (majątkowy) i stosownych norm kolizyjnych (art. 51 PrPrywMiędz, art. 52 PrPrywMiędz). W pierwszej kolejności należy odnieść się do zakresu pojęcia "małżeństwo" w przepisach {{pu akt="PrPrywMiędz"}}. Następnie do tego, czy chodzi tu o zagadnienia stosunków majątkowych. (**work in progress**).
Nawiązanie stosunku najmu oznacza przede wszystkim powstanie w drodze czynności prawnej (zob. ZawarcieUmowy). Czy prawo majątkowe małżeńskie ma wpływ na zwarcie umowy (zgoda, pozwolonie itp.). Jaki wpływa mają szczególne zasady dot. najmu okazjonalnego wg {{pu akt="UOchrPrLokator"}}.
Pozostaje jeszcze do rozważania kwestia objęcia {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} relacji quasi-małżeńskich. Chodzi tu o występujące za granicą związki partnerskie (w tym związku osób jednej płci - znane w Niemczech itd.) oraz małżeństwa homoseksualne (występują w). Odpowiedź na to pytanie wymaga zbadania charakteru przepisu (majątkowy) i stosownych norm kolizyjnych (art. 51 PrPrywMiędz, art. 52 PrPrywMiędz). W pierwszej kolejności należy odnieść się do zakresu pojęcia "małżeństwo" w przepisach {{pu akt="PrPrywMiędz"}}. Następnie do tego, czy chodzi tu o zagadnienia stosunków majątkowych. (**work in progress**).
Nawiązanie stosunku najmu oznacza przede wszystkim powstanie w drodze czynności prawnej (zob. ZawarcieUmowy). Czy prawo majątkowe małżeńskie ma wpływ na zwarcie umowy (zgoda, pozwolonie itp.). Jaki wpływa mają szczególne zasady dot. najmu okazjonalnego wg {{pu akt="UOchrPrLokator"}}.
Usunięte:
Pozostaje jeszcze do rozważanie kwestia objęcia {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} relacji quasi-małżeńskich. Chodzi tu o znane za granicą związki partnerskie (w tym związku osób jednej płci - znane np. w Niemczech itd.) oraz małżeństwa homoseksualne (występują). Odpowiedź na to pytanie wymaga zbadania charakteru przepisu (majątkowy) i stosownych norm kolizyjnych (art. 51 PrPrywMiędz, art. 52 PrPrywMiędz). W pierwszej kolejności należy odnieść się do zakresu pojęcia "małżeństwo" w przepisach {{pu akt="PrPrywMiędz"}}. Następnie do tego, czy chodzi tu o zagadnienia stosunków majątkowych. (**to be continued**).
Nawiązanie stosunku najmu oznacza przede wszystkim powstanie w drodze czynności prawnej (zob. ZawarcieUmowy). Co do zawierania umów najmu zob. także szczególne zasady dot. najmu okazjonalnego wg {{pu akt="UOchrPrLokator"}}.
Dodane:
==analiza na potrzeby postępowania o podział majątku wspólnego==
Usunięte:
Dodane:
{{pu przepis="Art. 680(1) § 1 KC"}} nie znajdzie również zastosowania do tych sytuacji, gdy małżeństwo ustało przed zawarciem umowy najmu (ex nunc lub ex tunc). Podobny skutek ma również orzeczenie separacji (por. {{pu przepis="art. 61(4) KRO"}}).
Z uwagi na dość jednoznaczne brzmienie {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} wyklucza możliwość zastosowania przepisu w stosunku do konkubentów ([[PostanowienieSNVCKN28100 postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17.4.2000 r., V CKN 281/00 (Legalis)]]).
Z uwagi na dość jednoznaczne brzmienie {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} wyklucza możliwość zastosowania przepisu w stosunku do konkubentów ([[PostanowienieSNVCKN28100 postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17.4.2000 r., V CKN 281/00 (Legalis)]]).
Usunięte:
Z uwagi na dość jednoznaczne brzmienie {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} wyklucza możliwość zastosowania przepisu w stosunku do konkubentów (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17.4.2000 r. V CKN 281/00 (LEX nr 52577)). //Czy słusznie?//
Dodane:
Wypowiedzenie umowy najmu powoduje ustanie stosunku najmu z chwilą upływu okresu wypowiedzenia a gdy taki nie był przewidziany, z chwilą dojścia oświadczenia o wypowiedzeniu do adresata (por. Pietrzykowski w: PietrzykowskiKomentarzKC, 2011, {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} nb. 13). Więcej o wypowiadaniu umów w [[Wypowiedzenie osobnym dokumencie]]. Tutaj pojawia się jednak pytanie, czy instytucja ta nie będzie wykorzystywana do sprzecznego z zasadami współżycia społecznego "wyprowadzenia" najmu poza wspólność. Wydaje się jednak, iż z uwagi na utratę uprawnienia do lokalu na skutek wypowiedzenia oraz związane z tym ryzyko eksmisji, nie należy się obawiać nadużywania wypowiedzenia. Można natomiast wypowiedzenie ze strony małżonka poddać badaniu w kierunku ustalenia, czy nie doszło do nadużycia prawa ({{pu przepis="art. 5 KC"}}) albo za czynność bezskuteczną względem drugiego małżonka ({{pu przepis="art. 59 KC"}}) względnie nieważną z uwagi na naruszenie zasad współżycia społecznego ({{pu przepis="art. 58 § 2 KC"}}). Tutaj jednak ciężar dowodu powinien - zgodnie z ogólną zasadą rozkładu ciężaru dowodu ({{pu przepis="art. 6 KC"}}) - ponieść podmiot kwestionujący prawidłowość wypowiedzenia.
Usunięte:
Dodane:
Regulacja {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} dotyczy jedynie lokali mieszkalnych, które mają służyć zaspokajaniu potrzeb rodziny. Nie są objęte {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} lokale użytkowe ani lokale mieszkalne mające służyć jedynie jednemu z małżonków.
Usunięte:
Dodane:
Przesłanka nawiązania stosunku najmu w czasie małżeństwa wymaga wymaga zbadania pojęcia małżeństwa oraz zasad powstawania stosunku najmu.
Wspólność najmu wymaga, aby osoby łączył węzeł małżeństwa w chwili, gdy dochodzi do nawiązania stosunku najmu. Wyklucza to więc sytuacje, gdy dochodzi do zniesienia małżeństwa ze skutkiem ex tunc (unieważnienie małżeństwa, zob. art. 10 i nast. {{pu akt="KRO"}}) albo gdy nie doszło do skutecznego zawarcia małżeństwa (//matrimonium non existens//). Nie dochodzi również do zawarcia małżeństwa, gdy duchowny nie złoży w terminie wyznaczonym {{pu przepis="art. 8 § 3 KRO"}} zaświadczenia o zawarciu małżeństwa według prawa wewnętrznego kościoła albo innego związku wyznaniowego (przypis!). Jeżeli nawiązanie stosunku najmu nastąpi w okresie pomiędzy złożeniem oświadczeń przed duchownym a złożeniem przez niego zaświadczenia do właściwego urzędu stanu cywilnego i sporządzeniem przez kierownika USC aktu małżeństwa, to należy przyjąć, iż doszło do nawiązania stosunku najmu w czasie trwania małżeństwa. Złożenie zaświadczenia, o których mowa jest w {{pu przepis="art. 8 § 3 KRO"}}, ma skutek ex tunc.
{{pu przepis="Art. 680(1) § 1 KC"}} nie znajdzie również zastosowania do tych sytuacji, gdy małżeństwo ustało przed zawarciem umowy małżeństwo ustało albo gdy orzeczona została separacja.
Z uwagi na dość jednoznaczne brzmienie {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} wyklucza możliwość zastosowania przepisu w stosunku do konkubentów (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17.4.2000 r. V CKN 281/00 (LEX nr 52577)). //Czy słusznie?//
Pozostaje jeszcze do rozważanie kwestia objęcia {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} relacji quasi-małżeńskich. Chodzi tu o znane za granicą związki partnerskie (w tym związku osób jednej płci - znane np. w Niemczech itd.) oraz małżeństwa homoseksualne (występują). Odpowiedź na to pytanie wymaga zbadania charakteru przepisu (majątkowy) i stosownych norm kolizyjnych (art. 51 PrPrywMiędz, art. 52 PrPrywMiędz). W pierwszej kolejności należy odnieść się do zakresu pojęcia "małżeństwo" w przepisach {{pu akt="PrPrywMiędz"}}. Następnie do tego, czy chodzi tu o zagadnienia stosunków majątkowych. (**to be continued**).
Nawiązanie stosunku najmu oznacza przede wszystkim powstanie w drodze czynności prawnej (zob. ZawarcieUmowy). Co do zawierania umów najmu zob. także szczególne zasady dot. najmu okazjonalnego wg {{pu akt="UOchrPrLokator"}}.
Przesłanka ta obejmuje również stosunki prawne powstałe ex lege (Panowicz-Lipska w: SystemPrawaPrywatnegoTom8, 2011, str. 87). Zob. {{pu przepis="art. 30 ust. 1 UOchrPrLokator"}}, {{pu przepis="art. 16 ust. 1 USpółdzMieszk"}}, {{pu przepis="art. 691 KC"}}.
Wspólność najmu wymaga, aby osoby łączył węzeł małżeństwa w chwili, gdy dochodzi do nawiązania stosunku najmu. Wyklucza to więc sytuacje, gdy dochodzi do zniesienia małżeństwa ze skutkiem ex tunc (unieważnienie małżeństwa, zob. art. 10 i nast. {{pu akt="KRO"}}) albo gdy nie doszło do skutecznego zawarcia małżeństwa (//matrimonium non existens//). Nie dochodzi również do zawarcia małżeństwa, gdy duchowny nie złoży w terminie wyznaczonym {{pu przepis="art. 8 § 3 KRO"}} zaświadczenia o zawarciu małżeństwa według prawa wewnętrznego kościoła albo innego związku wyznaniowego (przypis!). Jeżeli nawiązanie stosunku najmu nastąpi w okresie pomiędzy złożeniem oświadczeń przed duchownym a złożeniem przez niego zaświadczenia do właściwego urzędu stanu cywilnego i sporządzeniem przez kierownika USC aktu małżeństwa, to należy przyjąć, iż doszło do nawiązania stosunku najmu w czasie trwania małżeństwa. Złożenie zaświadczenia, o których mowa jest w {{pu przepis="art. 8 § 3 KRO"}}, ma skutek ex tunc.
{{pu przepis="Art. 680(1) § 1 KC"}} nie znajdzie również zastosowania do tych sytuacji, gdy małżeństwo ustało przed zawarciem umowy małżeństwo ustało albo gdy orzeczona została separacja.
Z uwagi na dość jednoznaczne brzmienie {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} wyklucza możliwość zastosowania przepisu w stosunku do konkubentów (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17.4.2000 r. V CKN 281/00 (LEX nr 52577)). //Czy słusznie?//
Pozostaje jeszcze do rozważanie kwestia objęcia {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} relacji quasi-małżeńskich. Chodzi tu o znane za granicą związki partnerskie (w tym związku osób jednej płci - znane np. w Niemczech itd.) oraz małżeństwa homoseksualne (występują). Odpowiedź na to pytanie wymaga zbadania charakteru przepisu (majątkowy) i stosownych norm kolizyjnych (art. 51 PrPrywMiędz, art. 52 PrPrywMiędz). W pierwszej kolejności należy odnieść się do zakresu pojęcia "małżeństwo" w przepisach {{pu akt="PrPrywMiędz"}}. Następnie do tego, czy chodzi tu o zagadnienia stosunków majątkowych. (**to be continued**).
Nawiązanie stosunku najmu oznacza przede wszystkim powstanie w drodze czynności prawnej (zob. ZawarcieUmowy). Co do zawierania umów najmu zob. także szczególne zasady dot. najmu okazjonalnego wg {{pu akt="UOchrPrLokator"}}.
Przesłanka ta obejmuje również stosunki prawne powstałe ex lege (Panowicz-Lipska w: SystemPrawaPrywatnegoTom8, 2011, str. 87). Zob. {{pu przepis="art. 30 ust. 1 UOchrPrLokator"}}, {{pu przepis="art. 16 ust. 1 USpółdzMieszk"}}, {{pu przepis="art. 691 KC"}}.
Usunięte:
Przede wszystkim warunkiem zastosowania {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} jest, że najemców łączy małżeństwo. Wyklucza to przede wszystkim zastosowanie przepisu odnośnie konkubinatu (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17.4.2000 r. VCKN 281/00 (LEX nr 52577)). Powstaje pytanie o traktowanie relacji quasi-małżeńskich i związków partnerskich, w tym zagranicznych.
{{pu przepis="Art. 680(1) § 1 KC"}} nie znajdzie również zastosowania do tych sytuacji, gdy małżeństwo w ogóle nie zostało zawarte, albo gdy przed zawarciem umowy małżeństwo ustało albo zostało unieważnione. To samo dotyczy sytuacji, gdy przed powstaniem stosunku najmu prawomocnie orzeczono separację małżonków.
Kwestie związane z zawarciem skutecznej umowy najmu. Przesłanka ta obejmuje również stosunki prawne powstałe ex lege (Panowicz-Lipska w: SystemPrawaPrywatnegoTom8, 2011, str. 87). Zob. {{pu przepis="art. 30 ust. 1 UOchrPrLokator"}}, {{pu przepis="art. 16 ust. 1 USpółdzMieszk"}}, {{pu przepis="art. 691 KC"}}.
Dodane:
Wypowiedzenie umowy najmu powoduje ustanie stosunku najmu z chwilą upływu okresu wypowiedzenia a gdy taki nie był przewidziany, z chwilą dojścia oświadczenia o wypowiedzeniu do adresata (por. Pietrzykowski w: PietrzykowskiKomentarzKC, 2011, {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} nb. 13). Więcej o wypowiadaniu umów w [[Wypowiedzenie osobnym dokumencie]].
Z uchwał Sądu Najwyższego ([[UchwalaSNIIICZP3308 uchwała Sądu Najwyższego z dnia 9 maja 2008 r., sygn. III CZP 33/08, OSNC z 2009 r. Nr 6, poz. 86]] oraz [[UchwalaSNIIICZP2802 uchwała Sądu Najwyższego z dnia 24 maja 2002 r., sygn.: III CZP 28/02, OSNC z 2002 r. Nr 12, poz. 150]]) wynika, iż wartość prawa najmu lokalu mieszkalnego ustala się na podstawie różnicy między czynszem opłacanym za zajmowane mieszkanie komunalne a czynszem wolnym oraz uwzględniając okres prawdopodobnego trwania stosunku najmu.
Z uchwał Sądu Najwyższego ([[UchwalaSNIIICZP3308 uchwała Sądu Najwyższego z dnia 9 maja 2008 r., sygn. III CZP 33/08, OSNC z 2009 r. Nr 6, poz. 86]] oraz [[UchwalaSNIIICZP2802 uchwała Sądu Najwyższego z dnia 24 maja 2002 r., sygn.: III CZP 28/02, OSNC z 2002 r. Nr 12, poz. 150]]) wynika, iż wartość prawa najmu lokalu mieszkalnego ustala się na podstawie różnicy między czynszem opłacanym za zajmowane mieszkanie komunalne a czynszem wolnym oraz uwzględniając okres prawdopodobnego trwania stosunku najmu.
Usunięte:
Z uchwał Sądu Najwyższego ([[UchwalaSNIIICZP3308 uchwała Sądu Najwyższego z dnia 9 maja 2008 r., sygn. III CZP 33/08, OSNC z 2009 r. Nr 6, poz. 86]] oraz [[UchwalaSNIIICZP2802 uchwała Sądu Najwyższego z dnia 24 maja 2002 r., sygn.: III CZP 28/02, OSNC z 2002 r. Nr 12, poz. 150]) wynika, iż wartość prawa najmu lokalu mieszkalnego ustala się na podstawie różnicy między czynszem opłacanym za zajmowane mieszkanie komunalne a czynszem wolnym oraz uwzględniając okres prawdopodobnego trwania stosunku najmu.
Dodane:
Wypowiedzenie umowy najmu powoduje ustanie stosunku najmu z chwilą upływu okresu wypowiedzenia a gdy taki nie był przewidziany, z chwilą dojścia oświadczenia o wypowiedzeniu do adresata (por. Pietrzykowski w: PietrzykowskiKomentarzKC, 2011, {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} nb. 13). Więcei o wypowiadaniu umów w [[Wypowiedzenie osobnym dokumencie]].
Usunięte:
Dodane:
Wypowiedzenie umowy najmu powoduje ustanie stosunku najmu z chwilą upływu okresu wypowiedzenia a gdy taki nie był przewidziany, z chwilą dojścia oświadczenia o wypowiedzeniu do adresata (por. Pietrzykowski w: PietrzykowskiKCKomentarz, 2011, {{pu przepis="art. 680(1) KC"}} nb. 13). Więcei o wypowiadaniu umów w [[Wypowiedzenie osobnym dokumencie]].
