Protokół zmian strony RozporzadzenieRzymIWyborPrawa
Dodane:
((2)) Oświadczenia woli
Wyboru dokonywa się przez złożenie zgodnych oświadczeń woli. Ważność oświadczeń woli bada się wg przesłanek prawa wskazanego jako statut (kwalifikacja wg lex causae).
((2)) Konkludentny wybór prawa
Wybór konkludentny może wynikać z zachowania stron albo okoliczności sprawy. Wg {{pu przepis="art. 3 ust. 1 RozpUERzymI"}} konkludentny wybór prawa lex fori ma miejsce wówczas, gdy strony umówiły się na właściwość sądu Państwa Członkowskiego UE.
((2)) Przepisy wymuszające swoje zastosowanie należące państwa członkowskiego
Wybór prawa nie może prowadzić do ominięcia przepisów bezwzględnie obowiązujących w państwie członkowskim, na obszarze którego znajdują się wszystkie elementy stanu faktycznego. W takim wypadku sąd stosujący prawo wskazane przez strony nie może pominąć norm bezwzględnie obowiązujących w sferze międzynarodowej, wynikających z porządku prawnego państwa, na obszarze którego zrealizowany został cały stan faktyczny sprawy.
((2)) Przepisy wymuszające swoje zastosowanie mające swe źródło w prawie wspólnotowym
Wybór przez strony prawa kraju, które nie jest członkiem UE, nie może prowadzić do ominięcia przepisów wymuszające swoje zastosowanie wynikających z prawa wspólnotowego.
((2)) Przepisy wymuszające swoje zastosowanie należące do //lex fori//
Stosownie do {{pu przepis="art. 9 ust. 2 RozpUERzymI"}} zastosowanie przepisów prawa wskazanego na mocy rozporządzenia Rzym I, nie powoduje wykluczenia stosowania przepisów wymuszające swoje zastosowanie należących do //lex fori//. Ta zasada była wcześniej wyrażona w art. 7 ust. 2 Konwencji Rzymskiej z 1980 r.
((2)) Pojęcie przepisów wymuszających swoje zastosowanie
Pojęcie [[PrzepisyWymuszajaceSwojaWlasciwosc przepisów wymuszających swoje zastosowanie]] wyjaśnia {{pu przepis="art. 9 ust. 1 RozpUERzymI"}}. Są nimi takie przepisy o charakterze imperatywnym, które "stanowią tak istotny element ochrony organizacji politycznej, społecznej lub gospodarczej państwa, że mają zastosowanie w każdej sytuacji objętej zakresem ich stosowania, niezależnie od innego prawa właściwego dla umowy zgodnie z niniejszym rozporządzeniem". Definicja ta wynika pośrednio z [[http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=pl orzeczenia ETS]] w sprawie Arblade (sygn. C-396/96). W akapicie 34 tego wyroku definiuje się przepisy bezwzględnie obowiązujące jako: "Regelungen, die durch zwingende Gründe des Allgemeininteresses gerechtfertigt sind und für alle im Hoheitsgebiet des Aufnahmemitgliedstaats tätigen Personen oder Unternehmen gelten, soweit dieses Interesse nicht durch die Vorschriften geschützt wird, denen der Dienstleistende in dem Mitgliedstaat unterliegt, in dem er ansässig ist".
Wyboru dokonywa się przez złożenie zgodnych oświadczeń woli. Ważność oświadczeń woli bada się wg przesłanek prawa wskazanego jako statut (kwalifikacja wg lex causae).
((2)) Konkludentny wybór prawa
Wybór konkludentny może wynikać z zachowania stron albo okoliczności sprawy. Wg {{pu przepis="art. 3 ust. 1 RozpUERzymI"}} konkludentny wybór prawa lex fori ma miejsce wówczas, gdy strony umówiły się na właściwość sądu Państwa Członkowskiego UE.
((2)) Przepisy wymuszające swoje zastosowanie należące państwa członkowskiego
Wybór prawa nie może prowadzić do ominięcia przepisów bezwzględnie obowiązujących w państwie członkowskim, na obszarze którego znajdują się wszystkie elementy stanu faktycznego. W takim wypadku sąd stosujący prawo wskazane przez strony nie może pominąć norm bezwzględnie obowiązujących w sferze międzynarodowej, wynikających z porządku prawnego państwa, na obszarze którego zrealizowany został cały stan faktyczny sprawy.
((2)) Przepisy wymuszające swoje zastosowanie mające swe źródło w prawie wspólnotowym
Wybór przez strony prawa kraju, które nie jest członkiem UE, nie może prowadzić do ominięcia przepisów wymuszające swoje zastosowanie wynikających z prawa wspólnotowego.
((2)) Przepisy wymuszające swoje zastosowanie należące do //lex fori//
Stosownie do {{pu przepis="art. 9 ust. 2 RozpUERzymI"}} zastosowanie przepisów prawa wskazanego na mocy rozporządzenia Rzym I, nie powoduje wykluczenia stosowania przepisów wymuszające swoje zastosowanie należących do //lex fori//. Ta zasada była wcześniej wyrażona w art. 7 ust. 2 Konwencji Rzymskiej z 1980 r.
((2)) Pojęcie przepisów wymuszających swoje zastosowanie
Pojęcie [[PrzepisyWymuszajaceSwojaWlasciwosc przepisów wymuszających swoje zastosowanie]] wyjaśnia {{pu przepis="art. 9 ust. 1 RozpUERzymI"}}. Są nimi takie przepisy o charakterze imperatywnym, które "stanowią tak istotny element ochrony organizacji politycznej, społecznej lub gospodarczej państwa, że mają zastosowanie w każdej sytuacji objętej zakresem ich stosowania, niezależnie od innego prawa właściwego dla umowy zgodnie z niniejszym rozporządzeniem". Definicja ta wynika pośrednio z [[http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=pl orzeczenia ETS]] w sprawie Arblade (sygn. C-396/96). W akapicie 34 tego wyroku definiuje się przepisy bezwzględnie obowiązujące jako: "Regelungen, die durch zwingende Gründe des Allgemeininteresses gerechtfertigt sind und für alle im Hoheitsgebiet des Aufnahmemitgliedstaats tätigen Personen oder Unternehmen gelten, soweit dieses Interesse nicht durch die Vorschriften geschützt wird, denen der Dienstleistende in dem Mitgliedstaat unterliegt, in dem er ansässig ist".
Usunięte:
Wyboru dokonywa się przez złożenie zgodnych oświadczeń woli. Ważność oświadczeń woli bada się wg przesłanek prawa wskazanego jako statut (kwalifikacja wg lex causae).
((2)) Konkludentny wybór prawa
Wybór konkludentny może wynikać z zachowania stron albo okoliczności sprawy. Wg {{pu przepis="art. 3 ust. 1 RozpUERzymI"}} konkludentny wybór prawa lex fori ma miejsce wówczas, gdy strony umówiły się na właściwość sądu Państwa Członkowskiego UE.
((2)) Przepisy wymuszające swoje zastosowanie należące państwa członkowskiego
Wybór prawa nie może prowadzić do ominięcia przepisów bezwzględnie obowiązujących w państwie członkowskim, na obszarze którego znajdują się wszystkie elementy stanu faktycznego. W takim wypadku sąd stosujący prawo wskazane przez strony nie może pominąć norm bezwzględnie obowiązujących w sferze międzynarodowej, wynikających z porządku prawnego państwa, na obszarze którego zrealizowany został cały stan faktyczny sprawy.
((2)) Przepisy wymuszające swoje zastosowanie mające swe źródło w prawie wspólnotowym
Wybór przez strony prawa kraju, które nie jest członkiem UE, nie może prowadzić do ominięcia przepisów wymuszające swoje zastosowanie wynikających z prawa wspólnotowego.
((2)) Przepisy wymuszające swoje zastosowanie należące do //lex fori//
Stosownie do {{pu przepis="art. 9 ust. 2 RozpUERzymI"}} zastosowanie przepisów prawa wskazanego na mocy rozporządzenia Rzym I, nie powoduje wykluczenia stosowania przepisów wymuszające swoje zastosowanie należących do //lex fori//. Ta zasada była wcześniej wyrażona w art. 7 ust. 2 Konwencji Rzymskiej z 1980 r.
((2)) Pojęcie przepisów wymuszających swoje zastosowanie
Pojęcie [[PrzepisyWymuszajaceSwojaWlasciwosc przepisów wymuszających swoje zastosowanie]] wyjaśnia {{pu przepis="art. 9 ust. 1 RozpUERzymI"}}. Są nimi takie przepisy o charakterze imperatywnym, które "stanowią tak istotny element ochrony organizacji politycznej, społecznej lub gospodarczej państwa, że mają zastosowanie w każdej sytuacji objętej zakresem ich stosowania, niezależnie od innego prawa właściwego dla umowy zgodnie z niniejszym rozporządzeniem". Definicja ta wynika pośrednio z [[http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=pl orzeczenia ETS]] w sprawie Arblade (sygn. C-396/96). W akapicie 34 tego wyroku definiuje się przepisy bezwzględnie obowiązujące jako: "Regelungen, die durch zwingende Gründe des Allgemeininteresses gerechtfertigt sind und für alle im Hoheitsgebiet des Aufnahmemitgliedstaats tätigen Personen oder Unternehmen gelten, soweit dieses Interesse nicht durch die Vorschriften geschützt wird, denen der Dienstleistende in dem Mitgliedstaat unterliegt, in dem er ansässig ist".
Dodane:
((2)) Przepisy wymuszające swoje zastosowanie należące państwa członkowskiego
Wybór prawa nie może prowadzić do ominięcia przepisów bezwzględnie obowiązujących w państwie członkowskim, na obszarze którego znajdują się wszystkie elementy stanu faktycznego. W takim wypadku sąd stosujący prawo wskazane przez strony nie może pominąć norm bezwzględnie obowiązujących w sferze międzynarodowej, wynikających z porządku prawnego państwa, na obszarze którego zrealizowany został cały stan faktyczny sprawy.
((2)) Przepisy wymuszające swoje zastosowanie mające swe źródło w prawie wspólnotowym
Wybór przez strony prawa kraju, które nie jest członkiem UE, nie może prowadzić do ominięcia przepisów wymuszające swoje zastosowanie wynikających z prawa wspólnotowego.
((2)) Przepisy wymuszające swoje zastosowanie należące do //lex fori//
Stosownie do {{pu przepis="art. 9 ust. 2 RozpUERzymI"}} zastosowanie przepisów prawa wskazanego na mocy rozporządzenia Rzym I, nie powoduje wykluczenia stosowania przepisów wymuszające swoje zastosowanie należących do //lex fori//. Ta zasada była wcześniej wyrażona w art. 7 ust. 2 Konwencji Rzymskiej z 1980 r.
((2)) Pojęcie przepisów wymuszających swoje zastosowanie
Wybór prawa nie może prowadzić do ominięcia przepisów bezwzględnie obowiązujących w państwie członkowskim, na obszarze którego znajdują się wszystkie elementy stanu faktycznego. W takim wypadku sąd stosujący prawo wskazane przez strony nie może pominąć norm bezwzględnie obowiązujących w sferze międzynarodowej, wynikających z porządku prawnego państwa, na obszarze którego zrealizowany został cały stan faktyczny sprawy.
((2)) Przepisy wymuszające swoje zastosowanie mające swe źródło w prawie wspólnotowym
Wybór przez strony prawa kraju, które nie jest członkiem UE, nie może prowadzić do ominięcia przepisów wymuszające swoje zastosowanie wynikających z prawa wspólnotowego.
((2)) Przepisy wymuszające swoje zastosowanie należące do //lex fori//
Stosownie do {{pu przepis="art. 9 ust. 2 RozpUERzymI"}} zastosowanie przepisów prawa wskazanego na mocy rozporządzenia Rzym I, nie powoduje wykluczenia stosowania przepisów wymuszające swoje zastosowanie należących do //lex fori//. Ta zasada była wcześniej wyrażona w art. 7 ust. 2 Konwencji Rzymskiej z 1980 r.
((2)) Pojęcie przepisów wymuszających swoje zastosowanie
Usunięte:
Wybór prawa nie może prowadzić do ominięcia przepisów bezwzględnie obowiązujących w państwie członkowskim, na obszarze którego znajdują się wszystkie elementy stanu faktycznego. W takim wypadku sąd stosujący prawo wskazane przez strony nie może pominąć norm o charakterze //ius cogens//, wynikających z porządku prawnego państwa, na obszarze którego zrealizowany został cały stan faktyczny sprawy.
((2)) Przepisy imperatywne prawa wspólnotowego
Wybór przez strony prawa kraju, które nie jest członkiem UE, nie może prowadzić do ominięcia przepisów bezwzględnie obowiązujących wynikających z prawa wspólnotowego.
((2)) Przepisy imperatywne //lex fori//
Stosownie do {{pu przepis="art. 9 ust. 2 RozpUERzymI"}} zastosowanie przepisów prawa wskazanego na mocy rozporządzenia Rzym I, nie powoduje wykluczenia stosowania przepisów //ius cogens//, należących do //lex fori//. Ta zasada była wcześniej wyrażona w art. 7 ust. 2 Konwencji Rzymskiej z 1980 r. Przepisy, których regulacja ta dotyczy były w Konwencji określane jako przepisy bezwzględnie obowiązujące na płaszczyźnie międzynarodowej (niem. international zwingende Normen).
((2)) Pojęcie przepisów bezwzględnie obowiązujących
Dodane:
Pojęcie [[PrzepisyWymuszajaceSwojaWlasciwosc przepisów wymuszających swoje zastosowanie]] wyjaśnia {{pu przepis="art. 9 ust. 1 RozpUERzymI"}}. Są nimi takie przepisy o charakterze imperatywnym, które "stanowią tak istotny element ochrony organizacji politycznej, społecznej lub gospodarczej państwa, że mają zastosowanie w każdej sytuacji objętej zakresem ich stosowania, niezależnie od innego prawa właściwego dla umowy zgodnie z niniejszym rozporządzeniem". Definicja ta wynika pośrednio z [[http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=pl orzeczenia ETS]] w sprawie Arblade (sygn. C-396/96). W akapicie 34 tego wyroku definiuje się przepisy bezwzględnie obowiązujące jako: "Regelungen, die durch zwingende Gründe des Allgemeininteresses gerechtfertigt sind und für alle im Hoheitsgebiet des Aufnahmemitgliedstaats tätigen Personen oder Unternehmen gelten, soweit dieses Interesse nicht durch die Vorschriften geschützt wird, denen der Dienstleistende in dem Mitgliedstaat unterliegt, in dem er ansässig ist".
Usunięte:
Dodane:
Pojęcie [[PrzepisyWymuszajaceSwojaWlasciwosc przepisów wymuszających swoje zastosowanie]] wyjaśnia {{pu przepis="art. 9 ust. 1 RozpUERzymI"}}. Są nimi takie przepisy o charakterze imperatywnym, które "stanowią tak istotny element ochrony organizacji politycznej, społecznej lub gospodarczej państwa, że mają zastosowanie w każdej sytuacji objętej zakresem ich stosowania, niezależnie od innego prawa właściwego dla umowy zgodnie z niniejszym rozporządzeniem". Definicja ta wynika pośrednio z orzeczenie ETS w sprawie Arblade (sygn. C-396/96). W akapicie 34 tego wyroku definiuje się przepisy bezwzględnie obowiązujące jako: "Regelungen, die durch zwingende Gründe des Allgemeininteresses gerechtfertigt sind und für alle im Hoheitsgebiet des Aufnahmemitgliedstaats tätigen Personen oder Unternehmen gelten, soweit dieses Interesse nicht durch die Vorschriften geschützt wird, denen der Dienstleistende in dem Mitgliedstaat unterliegt, in dem er ansässig ist".
Usunięte:
Dodane:
Pojęcie [[PrzepisyWymuszajaceSwojeZastosowanie przepisów wymuszających swoje zastosowanie]] wyjaśnia {{pu przepis="art. 9 ust. 1 RozpUERzymI"}}. Są nimi takie przepisy o charakterze imperatywnym, które "stanowią tak istotny element ochrony organizacji politycznej, społecznej lub gospodarczej państwa, że mają zastosowanie w każdej sytuacji objętej zakresem ich stosowania, niezależnie od innego prawa właściwego dla umowy zgodnie z niniejszym rozporządzeniem". Definicja ta wynika pośrednio z orzeczenie ETS w sprawie Arblade (sygn. C-396/96). W akapicie 34 tego wyroku definiuje się przepisy bezwzględnie obowiązujące jako: "Regelungen, die durch zwingende Gründe des Allgemeininteresses gerechtfertigt sind und für alle im Hoheitsgebiet des Aufnahmemitgliedstaats tätigen Personen oder Unternehmen gelten, soweit dieses Interesse nicht durch die Vorschriften geschützt wird, denen der Dienstleistende in dem Mitgliedstaat unterliegt, in dem er ansässig ist".
Usunięte:
Pojęcie przepisów bezwzględnie obowiązujących wyjaśnia {{pu przepis="art. 9 ust. 1 RozpUERzymI"}}. Są nimi takie przepisy o charakterze imperatywnym, które "stanowią tak istotny element ochrony organizacji politycznej, społecznej lub gospodarczej państwa, że mają zastosowanie w każdej sytuacji objętej zakresem ich stosowania, niezależnie od innego prawa właściwego dla umowy zgodnie z niniejszym rozporządzeniem". Definicja ta wynika pośrednio z orzeczenie ETS w sprawie Arblade (sygn. C-396/96). W akapicie 34 tego wyroku definiuje się przepisy bezwzględnie obowiązujące jako: "Regelungen, die durch zwingende Gründe des Allgemeininteresses gerechtfertigt sind und für alle im Hoheitsgebiet des Aufnahmemitgliedstaats tätigen Personen oder Unternehmen gelten, soweit dieses Interesse nicht durch die Vorschriften geschützt wird, denen der Dienstleistende in dem Mitgliedstaat unterliegt, in dem er ansässig ist".
Dodane:
Ograniczenia wynikają z przepisów imperatywnych państwa członkowskiego lub prawa wspólnotowego ({{pu przepis="art. 3 RozpUERzymI"}} - zob. ust. 4 i 5). Regulacje te są odpowiednikiem art. 7 Konwencji Rzymskiej z 1980 r..
Usunięte:
Dodane:
==rozważania na tle {{pu przepis="art. 3 RozpUERzymI"}} ==
Wybór konkludentny może wynikać z zachowania stron albo okoliczności sprawy. Wg {{pu przepis="art. 3 ust. 1 RozpUERzymI"}} konkludentny wybór prawa lex fori ma miejsce wówczas, gdy strony umówiły się na właściwość sądu Państwa Członkowskiego UE.
Ograniczenia wynikają z przepisów imperatywnych państwa członkowskiego lub prawa wspólnotowego (art. 3 ust. 4 i 5 RozpUERzymI). Regulacje te są odpowiednikiem art. 7 Konwencji Rzymskiej z 1980 r..
Stosownie do {{pu przepis="art. 9 ust. 2 RozpUERzymI"}} zastosowanie przepisów prawa wskazanego na mocy rozporządzenia Rzym I, nie powoduje wykluczenia stosowania przepisów //ius cogens//, należących do //lex fori//. Ta zasada była wcześniej wyrażona w art. 7 ust. 2 Konwencji Rzymskiej z 1980 r. Przepisy, których regulacja ta dotyczy były w Konwencji określane jako przepisy bezwzględnie obowiązujące na płaszczyźnie międzynarodowej (niem. international zwingende Normen).
Pojęcie przepisów bezwzględnie obowiązujących wyjaśnia {{pu przepis="art. 9 ust. 1 RozpUERzymI"}}. Są nimi takie przepisy o charakterze imperatywnym, które "stanowią tak istotny element ochrony organizacji politycznej, społecznej lub gospodarczej państwa, że mają zastosowanie w każdej sytuacji objętej zakresem ich stosowania, niezależnie od innego prawa właściwego dla umowy zgodnie z niniejszym rozporządzeniem". Definicja ta wynika pośrednio z orzeczenie ETS w sprawie Arblade (sygn. C-396/96). W akapicie 34 tego wyroku definiuje się przepisy bezwzględnie obowiązujące jako: "Regelungen, die durch zwingende Gründe des Allgemeininteresses gerechtfertigt sind und für alle im Hoheitsgebiet des Aufnahmemitgliedstaats tätigen Personen oder Unternehmen gelten, soweit dieses Interesse nicht durch die Vorschriften geschützt wird, denen der Dienstleistende in dem Mitgliedstaat unterliegt, in dem er ansässig ist".
Wybór prawa może dotyczyć całego zobowiązania jak i jego części ({{pu przepis="art. 3 ust. 1 zd. 4 RozpUERzymI"}}).
Zmiana wybranego przez strony statutu zobowiązaniowego jest możliwa ({{pu przepis="art. 3 ust. 3 RozpUERzymI"}}).
Wybór konkludentny może wynikać z zachowania stron albo okoliczności sprawy. Wg {{pu przepis="art. 3 ust. 1 RozpUERzymI"}} konkludentny wybór prawa lex fori ma miejsce wówczas, gdy strony umówiły się na właściwość sądu Państwa Członkowskiego UE.
Ograniczenia wynikają z przepisów imperatywnych państwa członkowskiego lub prawa wspólnotowego (art. 3 ust. 4 i 5 RozpUERzymI). Regulacje te są odpowiednikiem art. 7 Konwencji Rzymskiej z 1980 r..
Stosownie do {{pu przepis="art. 9 ust. 2 RozpUERzymI"}} zastosowanie przepisów prawa wskazanego na mocy rozporządzenia Rzym I, nie powoduje wykluczenia stosowania przepisów //ius cogens//, należących do //lex fori//. Ta zasada była wcześniej wyrażona w art. 7 ust. 2 Konwencji Rzymskiej z 1980 r. Przepisy, których regulacja ta dotyczy były w Konwencji określane jako przepisy bezwzględnie obowiązujące na płaszczyźnie międzynarodowej (niem. international zwingende Normen).
Pojęcie przepisów bezwzględnie obowiązujących wyjaśnia {{pu przepis="art. 9 ust. 1 RozpUERzymI"}}. Są nimi takie przepisy o charakterze imperatywnym, które "stanowią tak istotny element ochrony organizacji politycznej, społecznej lub gospodarczej państwa, że mają zastosowanie w każdej sytuacji objętej zakresem ich stosowania, niezależnie od innego prawa właściwego dla umowy zgodnie z niniejszym rozporządzeniem". Definicja ta wynika pośrednio z orzeczenie ETS w sprawie Arblade (sygn. C-396/96). W akapicie 34 tego wyroku definiuje się przepisy bezwzględnie obowiązujące jako: "Regelungen, die durch zwingende Gründe des Allgemeininteresses gerechtfertigt sind und für alle im Hoheitsgebiet des Aufnahmemitgliedstaats tätigen Personen oder Unternehmen gelten, soweit dieses Interesse nicht durch die Vorschriften geschützt wird, denen der Dienstleistende in dem Mitgliedstaat unterliegt, in dem er ansässig ist".
Wybór prawa może dotyczyć całego zobowiązania jak i jego części ({{pu przepis="art. 3 ust. 1 zd. 4 RozpUERzymI"}}).
Zmiana wybranego przez strony statutu zobowiązaniowego jest możliwa ({{pu przepis="art. 3 ust. 3 RozpUERzymI"}}).
Usunięte:
Wybór konkludentny może wynikać z zachowania stron albo okoliczności sprawy. Wg art. 3 ust. 1 ProjKERzymI konkludentny wybór prawa lex fori ma miejsce wówczas, gdy strony umówiły się na właściwość sądu Państwa Członkowskiego UE.
Ograniczenia wynikają z przepisów imperatywnych państwa członkowskiego lub prawa wspólnotowego (art. 3 ust. 4 i 5 ProjKERzymI). Regulacje te są odpowiednikiem art. 7 Konwencji Rzymskiej z 1980 r..
Stosownie do art. 8 ust. 2 zastosowanie przepisów prawa wskazanego na mocy rozporządzenia Rzym I, nie powoduje wykluczenia stosowania przepisów //ius cogens//, należących do //lex fori//. Ta zasada była wcześniej wyrażona w art. 7 ust. 2 Konwencji Rzymskiej z 1980 r. Przepisy, których regulacja ta dotyczy były w Konwencji określane jako przepisy bezwzględnie obowiązujące na płaszczyźnie międzynarodowej (niem. international zwingende Normen).
Pojęcie przepisów bezwzględnie obowiązujących wyjaśnia art. 8 ust. 1. Są nimi takie przepisy o charakterze imperatywnym, które "stanowią tak istotny element ochrony organizacji politycznej, społecznej lub gospodarczej państwa, że mają zastosowanie w każdej sytuacji objętej zakresem ich stosowania, niezależnie od innego prawa właściwego dla umowy zgodnie z niniejszym rozporządzeniem". Definicja ta wynika pośrednio z orzeczenie ETS w sprawie Arblade (sygn. C-396/96). W akapicie 34 tego wyroku definiuje się przepisy bezwzględnie obowiązujące jako: "Regelungen, die durch zwingende Gründe des Allgemeininteresses gerechtfertigt sind und für alle im Hoheitsgebiet des Aufnahmemitgliedstaats tätigen Personen oder Unternehmen gelten, soweit dieses Interesse nicht durch die Vorschriften geschützt wird, denen der Dienstleistende in dem Mitgliedstaat unterliegt, in dem er ansässig ist".
Wybór prawa może dotyczyć całego zobowiązania jak i jego części (art. 3 ust. 1 zd. 4 ProjKERzymI).
Zmiana wybranego przez strony statutu zobowiązaniowego jest możliwa (art. 3 ust. 3 ProjKERzymI).
Dodane:
Pojęcie przepisów bezwzględnie obowiązujących wyjaśnia art. 8 ust. 1. Są nimi takie przepisy o charakterze imperatywnym, które "stanowią tak istotny element ochrony organizacji politycznej, społecznej lub gospodarczej państwa, że mają zastosowanie w każdej sytuacji objętej zakresem ich stosowania, niezależnie od innego prawa właściwego dla umowy zgodnie z niniejszym rozporządzeniem". Definicja ta wynika pośrednio z orzeczenie ETS w sprawie Arblade (sygn. C-396/96). W akapicie 34 tego wyroku definiuje się przepisy bezwzględnie obowiązujące jako: "Regelungen, die durch zwingende Gründe des Allgemeininteresses gerechtfertigt sind und für alle im Hoheitsgebiet des Aufnahmemitgliedstaats tätigen Personen oder Unternehmen gelten, soweit dieses Interesse nicht durch die Vorschriften geschützt wird, denen der Dienstleistende in dem Mitgliedstaat unterliegt, in dem er ansässig ist".
Usunięte:
Dodane:
Stosownie do art. 8 ust. 2 zastosowanie przepisów prawa wskazanego na mocy rozporządzenia Rzym I, nie powoduje wykluczenia stosowania przepisów //ius cogens//, należących do //lex fori//. Ta zasada była wcześniej wyrażona w art. 7 ust. 2 Konwencji Rzymskiej z 1980 r. Przepisy, których regulacja ta dotyczy były w Konwencji określane jako przepisy bezwzględnie obowiązujące na płaszczyźnie międzynarodowej (niem. international zwingende Normen).
Usunięte:
Dodane:
Ograniczenia wynikają z przepisów imperatywnych państwa członkowskiego lub prawa wspólnotowego (art. 3 ust. 4 i 5 ProjKERzymI). Regulacje te są odpowiednikiem art. 7 Konwencji Rzymskiej z 1980 r..
((2)) Przepisy imperatywne państwa członkowskiego
Wybór prawa nie może prowadzić do ominięcia przepisów bezwzględnie obowiązujących w państwie członkowskim, na obszarze którego znajdują się wszystkie elementy stanu faktycznego. W takim wypadku sąd stosujący prawo wskazane przez strony nie może pominąć norm o charakterze //ius cogens//, wynikających z porządku prawnego państwa, na obszarze którego zrealizowany został cały stan faktyczny sprawy.
O tym , czy przepisy mają charakter kogentny
Wybór przez strony prawa kraju, które nie jest członkiem UE, nie może prowadzić do ominięcia przepisów bezwzględnie obowiązujących wynikających z prawa wspólnotowego.
((2)) Przepisy imperatywne //lex fori//
Stosownie do art. 8 ust. 2 zastosowanie przepisów prawa wskazanego na mocy rozporządzenia Rzym I, nie powoduje wykluczenia stosowania przepisów //ius cogens//, należących do //lex fori//. Ta zasada była wcześniej wyrażona w art. 7 ust. 2 Konwencji Rzymskiej z 1980 r.
((2)) Pojęcie przepisów bezwzględnie obowiązujących
Pojęcie przepisów bezwzględnie obowiązujących wyjaśnia art. 8 ust. 1. Są nimi takie przepisy o charakterze imperatywnym, które "stanowią tak istotny element ochrony organizacji politycznej, społecznej lub gospodarczej państwa, że mają zastosowanie w każdej sytuacji objętej zakresem ich stosowania, niezależnie od innego prawa właściwego dla umowy zgodnie z niniejszym rozporządzeniem".
((2)) Przepisy imperatywne państwa członkowskiego
Wybór prawa nie może prowadzić do ominięcia przepisów bezwzględnie obowiązujących w państwie członkowskim, na obszarze którego znajdują się wszystkie elementy stanu faktycznego. W takim wypadku sąd stosujący prawo wskazane przez strony nie może pominąć norm o charakterze //ius cogens//, wynikających z porządku prawnego państwa, na obszarze którego zrealizowany został cały stan faktyczny sprawy.
O tym , czy przepisy mają charakter kogentny
Wybór przez strony prawa kraju, które nie jest członkiem UE, nie może prowadzić do ominięcia przepisów bezwzględnie obowiązujących wynikających z prawa wspólnotowego.
((2)) Przepisy imperatywne //lex fori//
Stosownie do art. 8 ust. 2 zastosowanie przepisów prawa wskazanego na mocy rozporządzenia Rzym I, nie powoduje wykluczenia stosowania przepisów //ius cogens//, należących do //lex fori//. Ta zasada była wcześniej wyrażona w art. 7 ust. 2 Konwencji Rzymskiej z 1980 r.
((2)) Pojęcie przepisów bezwzględnie obowiązujących
Pojęcie przepisów bezwzględnie obowiązujących wyjaśnia art. 8 ust. 1. Są nimi takie przepisy o charakterze imperatywnym, które "stanowią tak istotny element ochrony organizacji politycznej, społecznej lub gospodarczej państwa, że mają zastosowanie w każdej sytuacji objętej zakresem ich stosowania, niezależnie od innego prawa właściwego dla umowy zgodnie z niniejszym rozporządzeniem".
Usunięte:
(...)
((2)) Przepisy bezwzględnie obowiązujące
(...)
