Protokół zmian strony ObowiazkoweSzczepieniaOchronne
Dodane:
Stan prawny na rok 2012. Tekst nie był potem aktualizowany.
Usunięte:
Dodane:
uwaga, tekst nie aktualizowany!
CategoryPrawoAdministracyjne CategoryOchronaZdrowia CategoryPrawoKonstytucyjne
CategoryPrawoAdministracyjne CategoryOchronaZdrowia CategoryPrawoKonstytucyjne
Usunięte:
CategoryPrawoAdministracyjne
Dodane:
(...)
Dodane:
Obowiązek szczepień może godzić w {{pu przepis="art. 30 Konstytucja"}} gwarantujący niezbywalne prawo do poszanowania godności człowieka. Obejmuje on także prawo do ochrony przed naruszeniem integralności cielesnej przez przerwanie tkanek (uszkodzenie ciała) i/lub przez wywołanie wprowadzeniem substancji do organizmu stanu patologicznego w rozumieniu stanu odbiegającego od normalnego (rozstrój zdrowia). Ten argument może być powołany wprost wobec organów, gdyż Konstytucję stosuje się bezpośrednio ({{pu przepis="art. 8 Konstytucja"}}) i każdy organ ma obowiązek działania w ramach prawa ({{pu przepis="art. 7 Konstytucja"}}). W ostateczności jest to materiał na skargę konstytucyjną.
Usunięte:
Dodane:
((2)) Naruszenie konkretnych praw i wolności obywatelskich
Konstytucja milczy na temat obowiązku szczepień. W {{pu przepis="art. 68 ust. 4 Konstytucja"}} nakłada na władze publiczne obowiązek zwalczania chorób epidemicznych. Oznacza to, jednak przede wszystkim walkę z epidemiami - także przy pomocy szczepień, a nie profilaktykę chorób choć niebezpiecznych to nie mających charakteru epidemicznego.
Obowiązek szczepień może naruszać następujące przepisy konstytucji: {{pu przepis="art. 48 Konstytucja"}}, {{pu przepis="art. 72 Konstytucja"}}, {{pu przepis="art. 53 Konstytucja"}} (jeżeli ktoś uważa, że szczepienie godzi w jego przekonania religijne), {{pu przepis="art. 30 Konstytucja"}} (jako ultima ratio). Na Konstytucję można powołać się bezpośrednio: {{pu przepis="art. 8 ust. 2 Konstytucja"}}.
Konstytucja milczy na temat obowiązku szczepień. W {{pu przepis="art. 68 ust. 4 Konstytucja"}} nakłada na władze publiczne obowiązek zwalczania chorób epidemicznych. Oznacza to, jednak przede wszystkim walkę z epidemiami - także przy pomocy szczepień, a nie profilaktykę chorób choć niebezpiecznych to nie mających charakteru epidemicznego.
Obowiązek szczepień może naruszać następujące przepisy konstytucji: {{pu przepis="art. 48 Konstytucja"}}, {{pu przepis="art. 72 Konstytucja"}}, {{pu przepis="art. 53 Konstytucja"}} (jeżeli ktoś uważa, że szczepienie godzi w jego przekonania religijne), {{pu przepis="art. 30 Konstytucja"}} (jako ultima ratio). Na Konstytucję można powołać się bezpośrednio: {{pu przepis="art. 8 ust. 2 Konstytucja"}}.
Usunięte:
Konstytucja milczy na temat obowiązku szczepień. W {{pu przepis="art. 68 ust. 4 Konstytucja"}} nakłada na władze publiczne obowiązek zwalczania chorób epidemicznych. Oznacza to, jednak przede wszystkim walkę z epidemiami - także przy pomocy szczepień, a nie profilaktykę chorób choć niebezpiecznych to nie mających charakteru epidemicznego.
Obowiązek szczepień może naruszać następujące przepisy konstytucji: {{pu przepis="art. 48 Konstytucja"}}, {{pu przepis="art. 72 Konstytucja"}}, {{pu przepis="art. 53 Konstytucja"}} (jeżeli ktoś uważa, że szczepienie godzi w jego przekonania religijne), {{pu przepis="art. 30 Konstytucja"}} (jako ultima ratio). Na Konstytucję można powołać się bezpośrednio: {{pu przepis="art. 8 ust. 2 Konstytucja"}}.
Dodane:
((1)) UWAGI WSTĘPNE
((2)) Zakres i terminy szczepień
Wykaz i terminy szczepień obowiązkowych ogłasza Główny Inspektor Sanitarny w formie komunikatu jako Program Szczepień Ochronnych na dany rok, ze szczegółowymi wskazaniami dotyczącymi stosowania poszczególnych szczepionek ({{pu przepis="art. 17 ust. 11 UZapobZwalczZakaż"}}).
((2)) Podmiotowy zakres obowiązku szczepień ochronnych
Z {{pu przepis="art. 5 ust. 1 pkt 2 UZapobZwalczZakaż"}} w zw. z {{pu przepis="art. 17 ust. 1 UZapobZwalczZakaż"}} wynika, iż poddawania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym w ramach Narodowego Programu Szczepień Ochronnych zobowiązane są osoby, które:
1) przebywają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i
1) zostały określone przez ministra właściwego do spraw zdrowia w drodze rozporządzenia (por. {{pu przepis="art. 17 ust. 10 pkt 2 UZapobZwalczZakaż"}}), jako podlegające szczepieniom ochronnym.
((3)) przebywanie na terytorium Polski
Ustawa nie wyjaśnia, co oznacza przebywanie na terytorium Polski. SJP rozumie pod tym pojęciem m.in. spędzanie czasu w określonym miejscu (por. sjp.pwn.pl). Dlatego dla przebywania nie ma znaczenia element woluntatywny (subiektywny). Ważne jest tylko fizyczne znajdowanie się na terytorium RP.
((3)) kryterium wiekowe
Obecnie obowiązuje [[http://isap.sejm.gov.pl/Download?id=WDU20111821086 rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 18 sierpnia 2011 r. w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych (Dz.U. 2011 nr 182 poz. 1086)]]. Przepisy tego rozporządzenia określają wiek, w jakim należy poddawać się określonym szczepieniom.
((1)) DECYZJA O ZOBOWIĄZANIU DO PODDANIA SIĘ SZCZEPIENIOM
Państwowe Powiatowe Inspektoraty Sanitarne zobowiązują rodziców dzieci uchylających się od obowiązku szczepień do poddania obowiązkowym szczepieniom ochronnym. Decyzje te są wydawane na podstawie {{pu przepis="art. 5 ust. 1 pkt 2, ust. 2 UZapobZwalczZakaż}} oraz rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 18 sierpnia 2011 r. w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych.
Sądy uchylają jednakże te decyzje jako nieważne z uwagi na brak podstawy prawnej (zob. [[http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/9202653612 wyrok WSA w Białymstoku z 5.5.2011, II SA/Bk 79/11]] oraz [[http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/6F08246C2E wyrok NSA z 6.4.2011, II OSK 32/11]]), {{pu przepis="art. 156 § 1 pkt 2 KPA"}}, albowiem jest to obowiązek wynikający z przepisów prawa wprost, a więc nie wymaga konkretyzacji w formie decyzji administracyjnej. Inaczej jest jedynie w przypadku podejrzenia lub rozpoznania zakażenia lub choroby zakaźnej ({{pu przepis="art. 33 ust. 1 UZapobZwalczZakaż"}}).
SANEPID nie może więc wydać decyzji o poddaniu się obowiązkowi szczepienia ochronnego, jeżeli nie ma przesłanek z {{pu przepis="art. 33 ust. 1 UZapobZwalczZakaż"}}.
((1)) ODMOWA PODDANIA SIĘ SZCZEPIENIU
Powyższe stwierdzenie nie oznacza, iż brak jest konsekwencji za odmowę poddania się obowiązkowemu szczepieniu ochronnemu. Wykonanie tego obowiązku zabezpieczone jest przymusem administracyjnym oraz odpowiedzialnością regulowaną przepisami ustawy {{pu akt="KWykr"}}..
((2)) Grzywna w celu przymuszenia
Ponieważ obowiązek wynika wprost z ustawy ({{pu przepis="art. 5 ust. 1 pkt 2 UZapobZwalczZakaż"}}), to wg {{pu przepis="art. 3 ust. 1 UPostEgzAdm"}} jego wykonanie może być on egzekwowane wg przepisów tejże ustawy, które mówią o egzekucji należności niepieniężnych. Z {{pu przepis="art. 119 UPostEgzAdm"}} i nast. tej ustawy wynika, że taki obowiązek wymusza się przy pomocy tzw. grzywny w celu przymuszenia. Wynosi ona - jednorazowo - maksymalnie 10.000 zł. Może być nakładana wielokrotnie. Łączna suma wymierzonych grzywien nie może przekroczyć 50.000 zł ({{pu przepis="art. 121 UPostEgzAdm"}});
((2)) Grzywna wg kodeksu wykroczeń
Grzywna do 1500 zł albo nagana z {{pu przepis="art. 115 KWykr"}} - tą karę wymierza sąd grodzki, jeżeli obowiązek szczepienia nie zostanie wykonany mimo grzywien w celu przymuszenia (o których w punkcie powyżej). Ten przepis jednak wg mnie (osobiście) nie może być zastosowany w przypadku odmowy zaszczepienia dzieci. Mówi się bowiem w nim, że "kto, nie poddaje się obowiązkowemu szczepieniu ochronnemu (...)". Zwłaszcza § 2 tego przepisu jest m. zdaniem bez sensu... Powinno być kto, sprawując pieczę nad osobą małoletnią lub bezradną, pomimo zastosowania środków egzekucji administracyjnej, nie poddaje JEJ (a nie "się"). Ewentualny argument do walki przed sądem.
Mimo powyższych stwierdzeń nadal istnieją poważne zastrzeżenia co do zasadności szczepień.
((2)) Naruszenie konkretnych praw i wolności obywatelskich
Konstytucja milczy na temat obowiązku szczepień. W {{pu przepis="art. 68 ust. 4 Konstytucja"}} nakłada na władze publiczne obowiązek zwalczania chorób epidemicznych. Oznacza to, jednak przede wszystkim walkę z epidemiami - także przy pomocy szczepień, a nie profilaktykę chorób choć niebezpiecznych to nie mających charakteru epidemicznego.
Obowiązek szczepień może naruszać następujące przepisy konstytucji: {{pu przepis="art. 48 Konstytucja"}}, {{pu przepis="art. 72 Konstytucja"}}, {{pu przepis="art. 53 Konstytucja"}} (jeżeli ktoś uważa, że szczepienie godzi w jego przekonania religijne), {{pu przepis="art. 30 Konstytucja"}} (jako ultima ratio). Na Konstytucję można powołać się bezpośrednio: {{pu przepis="art. 8 ust. 2 Konstytucja"}}.
((3)) naruszenie art. 30 Konstytucji
Obowiązek szczepień może godzić w art. 30 Konstytucji gwarantujący niezbywalne prawo do poszanowania godności człowieka. Obejmuje on także prawo do ochrony przed naruszeniem integralności cielesnej przez przerwanie tkanek (uszkodzenie ciała) i/lub przez wywołanie wprowadzeniem substancji do organizmu stanu patologicznego w rozumieniu stanu odbiegającego od normalnego (rozstrój zdrowia). Ten argument może być powołany wprost wobec organów, gdyż Konstytucję stosuje się bezpośrednio ({{pu przepis="art. 8 Konstytucja"}}) i każdy organ ma obowiązek działania w ramach prawa ({{pu przepis="art. 7 Konstytucja"}}). W ostateczności jest to materiał na skargę konstytucyjną.
Uwagi prawnoporównawcze: niemiecka ustawa federalna z 2001 r. zniosła obowiązek szczepień i wprowadziła zasadę szerokiej informacji i uświadamiania obywatelom potrzeby szczepień. Ostateczną decyzję natomiast podejmuje sam zainteresowany lub jego przedstawiciel ustawowy (w przypadku dzieci i innych nie posiadających pełnej zdolności do czynności prawnych). Istnieje tam specjalna komisja działająca przy instytucie R. Kocha oceniająca stan epidemiologiczny (STIKO - Ständige Impfkommission). W niemieckiej ustawie z 2001 r. wprowadzono natomiast obowiązek szczepień na wypadek epidemii.
((3)) naruszenie art. 31 Konstytucji
Obowiązek szczepień może jeszcze naruszać {{pu przepis="Art. 31 ust. 1 Konstytucja"}}. Wolność obejmuje także prawo do decydowania o swoim ciele i stanie zdrowia. Ponieważ życie i zdrowie są najwyższymi wartościami a obowiązek ich poszanowania wynika z godności człowieka, to każda ingerencja w to prawo, wymaga szczególnie dużej ostrożności ze strony państwa. Nakazanie wstrzykiwania sobie substancji jest bez wątpienia ingerencją w prawo wolności.
Ustęp 3 tego przepisu pozwala na ograniczenie prawa wolności w celu m.in. "ochrony zdrowia publicznego". Szczepienia nie są jednak po to, by leczyć z chorób, lecz mają charakter profilaktyczny. Osoby nieszczepione nie są zagrożeniem dla innych, bo zaszczepienie są uodpornieni. Dla niniejszej sprawy nie ma natomiast znaczenia, czy szczepienia są dobre czy szkodliwe. O tym powinien każdy móc zadecydować samemu na podstawie udzielonych mu wyczerpująco informacji. Państwo natomiast nie może nakładać na obywatela obowiązku wstrzykiwania sobie jakichkolwiek substancji i to bez jego zgody.
Jednakże ograniczenie to nie może iść daleko, aby naruszona została istota tego prawa. Zmuszanie do podania się zabiegom medycznym bez zgody narusza istotę tego prawa, gdyż pozbawia zainteresowanego decydowania o swoim losie w najważniejszej dla niego kwestii jaką jest życie i zdrowie.
((3)) naruszenie art. 2 Konstytucji
Można podnieść pewne zastrzeżenia natury formalno-prawnej (naruszenie : ponieważ komunikaty GIS nie są prawem powszechnie obowiązującym (zob. {{pu przepis="art. 87 Konstytucja"}}), nie mogą one wiązać obywateli, a jedynie podległe GIS organy, czyli powiatowe stacje epidemiologiczne. Byłby to zarzut naruszenia zasady demokratycznego państwa prawa wynikającej z {{pu przepis="art. 2 Konstytucja"}}.
((2)) Zasady udzielania zgody
Zgodnie z {{pu przepis="art. 16 UPrawaPacjenta"}} pacjent ma prawo do wyrażenia zgody na udzielenie określonych świadczeń zdrowotnych lub odmowy takiej zgody, po uzyskaniu informacji. Świadczeniami zdrowotnymi są także szczepienia ochronne, co wynika z {{pu przepis="art. 3 pkt 12 UZOZ"}}. Wymóg zgody wynika jednak nie tylko z faktu poszanowania woli osoby, której zabieg dotyczy, ale służy także wyłączeniu bezprawności uszkodzenia ciała, które zabieg medyczny może powodować. Brak zgody na wykonanie zabiegu oznacza więc również, że dokonujący zabiegu dopuszcza się przestępstwa z {{pu przepis="art. 192 KK"}} jeżeli chodzi o dokonanie zabiegu leczniczego albo z {{pu przepis="art. 156 KK"}} lub {{pu przepis="art. 157 KK"}}, jeżeli chodzi o inne zabiegi.
Na temat skutecznego udzielenia zgody: http://www.prawoimedycyna.pl/index.php?str=artykul&id=50 (część I) oraz http://www.prawoimedycyna.pl/index.php?str=artykul&id=55 (część II).
((2)) Odpowiedzialność karna za zabieg dokonany bez zgody
((3)) odpowiedzialność z {{pu przepis="art. 192 KK"}}
Dla zagadnienia tutaj rozpatrywanego znaczenie ma pojęcie zabiegu leczniczego. „Zabieg” oznacza czynność, połączoną z różnego rodzaju interwencją w ciało pacjenta. Wykonanie szczepienia jest więc zabiegiem. Zabieg ma charakter „leczniczy” , jeżeli jego celem jest zniweczenie skutków stanu patologicznego wynikającego z choroby lub stanu pourazowego. Szczepienia ochronne, które służą profilaktyce nie mają więc charakteru leczniczego.
((3)) odpowiedzialność z {{pu przepis="art. 156 KK"}} lub {{pu przepis="art. 157 KK"}}
Jeżeli szczepienie nie jest zabiegiem leczniczym, to dokonanie takiego zabiegu bez zgody pacjenta prowadzi do odpowiedzialności prawnokarnej z tytułu uszkodzenia ciała. Ustawy wyłączają wymóg uzyskania zgody - i tym samym bezprawność czynu - w wypadkach określonych w {{pu przepis="art. 33 ust. 1 UZawódLekarzaDentysty"}}, {{pu przepis="art. 34 UZawódLekarzaDentysty"}} (ust. 6 i 7) oraz {{pu przepis="art. 35 UZawódLekarzaDentysty"}}. Są to wyłączne możliwości ingerencji bez zgody. Poza ustawą o zawodzie lekarza brak jest przepisów uprawniających do wykonywania świadczeń bez zgody lekarza.
((2)) Zakres i terminy szczepień
Wykaz i terminy szczepień obowiązkowych ogłasza Główny Inspektor Sanitarny w formie komunikatu jako Program Szczepień Ochronnych na dany rok, ze szczegółowymi wskazaniami dotyczącymi stosowania poszczególnych szczepionek ({{pu przepis="art. 17 ust. 11 UZapobZwalczZakaż"}}).
((2)) Podmiotowy zakres obowiązku szczepień ochronnych
Z {{pu przepis="art. 5 ust. 1 pkt 2 UZapobZwalczZakaż"}} w zw. z {{pu przepis="art. 17 ust. 1 UZapobZwalczZakaż"}} wynika, iż poddawania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym w ramach Narodowego Programu Szczepień Ochronnych zobowiązane są osoby, które:
1) przebywają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i
1) zostały określone przez ministra właściwego do spraw zdrowia w drodze rozporządzenia (por. {{pu przepis="art. 17 ust. 10 pkt 2 UZapobZwalczZakaż"}}), jako podlegające szczepieniom ochronnym.
((3)) przebywanie na terytorium Polski
Ustawa nie wyjaśnia, co oznacza przebywanie na terytorium Polski. SJP rozumie pod tym pojęciem m.in. spędzanie czasu w określonym miejscu (por. sjp.pwn.pl). Dlatego dla przebywania nie ma znaczenia element woluntatywny (subiektywny). Ważne jest tylko fizyczne znajdowanie się na terytorium RP.
((3)) kryterium wiekowe
Obecnie obowiązuje [[http://isap.sejm.gov.pl/Download?id=WDU20111821086 rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 18 sierpnia 2011 r. w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych (Dz.U. 2011 nr 182 poz. 1086)]]. Przepisy tego rozporządzenia określają wiek, w jakim należy poddawać się określonym szczepieniom.
((1)) DECYZJA O ZOBOWIĄZANIU DO PODDANIA SIĘ SZCZEPIENIOM
Państwowe Powiatowe Inspektoraty Sanitarne zobowiązują rodziców dzieci uchylających się od obowiązku szczepień do poddania obowiązkowym szczepieniom ochronnym. Decyzje te są wydawane na podstawie {{pu przepis="art. 5 ust. 1 pkt 2, ust. 2 UZapobZwalczZakaż}} oraz rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 18 sierpnia 2011 r. w sprawie obowiązkowych szczepień ochronnych.
Sądy uchylają jednakże te decyzje jako nieważne z uwagi na brak podstawy prawnej (zob. [[http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/9202653612 wyrok WSA w Białymstoku z 5.5.2011, II SA/Bk 79/11]] oraz [[http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/6F08246C2E wyrok NSA z 6.4.2011, II OSK 32/11]]), {{pu przepis="art. 156 § 1 pkt 2 KPA"}}, albowiem jest to obowiązek wynikający z przepisów prawa wprost, a więc nie wymaga konkretyzacji w formie decyzji administracyjnej. Inaczej jest jedynie w przypadku podejrzenia lub rozpoznania zakażenia lub choroby zakaźnej ({{pu przepis="art. 33 ust. 1 UZapobZwalczZakaż"}}).
SANEPID nie może więc wydać decyzji o poddaniu się obowiązkowi szczepienia ochronnego, jeżeli nie ma przesłanek z {{pu przepis="art. 33 ust. 1 UZapobZwalczZakaż"}}.
((1)) ODMOWA PODDANIA SIĘ SZCZEPIENIU
Powyższe stwierdzenie nie oznacza, iż brak jest konsekwencji za odmowę poddania się obowiązkowemu szczepieniu ochronnemu. Wykonanie tego obowiązku zabezpieczone jest przymusem administracyjnym oraz odpowiedzialnością regulowaną przepisami ustawy {{pu akt="KWykr"}}..
((2)) Grzywna w celu przymuszenia
Ponieważ obowiązek wynika wprost z ustawy ({{pu przepis="art. 5 ust. 1 pkt 2 UZapobZwalczZakaż"}}), to wg {{pu przepis="art. 3 ust. 1 UPostEgzAdm"}} jego wykonanie może być on egzekwowane wg przepisów tejże ustawy, które mówią o egzekucji należności niepieniężnych. Z {{pu przepis="art. 119 UPostEgzAdm"}} i nast. tej ustawy wynika, że taki obowiązek wymusza się przy pomocy tzw. grzywny w celu przymuszenia. Wynosi ona - jednorazowo - maksymalnie 10.000 zł. Może być nakładana wielokrotnie. Łączna suma wymierzonych grzywien nie może przekroczyć 50.000 zł ({{pu przepis="art. 121 UPostEgzAdm"}});
((2)) Grzywna wg kodeksu wykroczeń
Grzywna do 1500 zł albo nagana z {{pu przepis="art. 115 KWykr"}} - tą karę wymierza sąd grodzki, jeżeli obowiązek szczepienia nie zostanie wykonany mimo grzywien w celu przymuszenia (o których w punkcie powyżej). Ten przepis jednak wg mnie (osobiście) nie może być zastosowany w przypadku odmowy zaszczepienia dzieci. Mówi się bowiem w nim, że "kto, nie poddaje się obowiązkowemu szczepieniu ochronnemu (...)". Zwłaszcza § 2 tego przepisu jest m. zdaniem bez sensu... Powinno być kto, sprawując pieczę nad osobą małoletnią lub bezradną, pomimo zastosowania środków egzekucji administracyjnej, nie poddaje JEJ (a nie "się"). Ewentualny argument do walki przed sądem.
Mimo powyższych stwierdzeń nadal istnieją poważne zastrzeżenia co do zasadności szczepień.
((2)) Naruszenie konkretnych praw i wolności obywatelskich
Konstytucja milczy na temat obowiązku szczepień. W {{pu przepis="art. 68 ust. 4 Konstytucja"}} nakłada na władze publiczne obowiązek zwalczania chorób epidemicznych. Oznacza to, jednak przede wszystkim walkę z epidemiami - także przy pomocy szczepień, a nie profilaktykę chorób choć niebezpiecznych to nie mających charakteru epidemicznego.
Obowiązek szczepień może naruszać następujące przepisy konstytucji: {{pu przepis="art. 48 Konstytucja"}}, {{pu przepis="art. 72 Konstytucja"}}, {{pu przepis="art. 53 Konstytucja"}} (jeżeli ktoś uważa, że szczepienie godzi w jego przekonania religijne), {{pu przepis="art. 30 Konstytucja"}} (jako ultima ratio). Na Konstytucję można powołać się bezpośrednio: {{pu przepis="art. 8 ust. 2 Konstytucja"}}.
((3)) naruszenie art. 30 Konstytucji
Obowiązek szczepień może godzić w art. 30 Konstytucji gwarantujący niezbywalne prawo do poszanowania godności człowieka. Obejmuje on także prawo do ochrony przed naruszeniem integralności cielesnej przez przerwanie tkanek (uszkodzenie ciała) i/lub przez wywołanie wprowadzeniem substancji do organizmu stanu patologicznego w rozumieniu stanu odbiegającego od normalnego (rozstrój zdrowia). Ten argument może być powołany wprost wobec organów, gdyż Konstytucję stosuje się bezpośrednio ({{pu przepis="art. 8 Konstytucja"}}) i każdy organ ma obowiązek działania w ramach prawa ({{pu przepis="art. 7 Konstytucja"}}). W ostateczności jest to materiał na skargę konstytucyjną.
Uwagi prawnoporównawcze: niemiecka ustawa federalna z 2001 r. zniosła obowiązek szczepień i wprowadziła zasadę szerokiej informacji i uświadamiania obywatelom potrzeby szczepień. Ostateczną decyzję natomiast podejmuje sam zainteresowany lub jego przedstawiciel ustawowy (w przypadku dzieci i innych nie posiadających pełnej zdolności do czynności prawnych). Istnieje tam specjalna komisja działająca przy instytucie R. Kocha oceniająca stan epidemiologiczny (STIKO - Ständige Impfkommission). W niemieckiej ustawie z 2001 r. wprowadzono natomiast obowiązek szczepień na wypadek epidemii.
((3)) naruszenie art. 31 Konstytucji
Obowiązek szczepień może jeszcze naruszać {{pu przepis="Art. 31 ust. 1 Konstytucja"}}. Wolność obejmuje także prawo do decydowania o swoim ciele i stanie zdrowia. Ponieważ życie i zdrowie są najwyższymi wartościami a obowiązek ich poszanowania wynika z godności człowieka, to każda ingerencja w to prawo, wymaga szczególnie dużej ostrożności ze strony państwa. Nakazanie wstrzykiwania sobie substancji jest bez wątpienia ingerencją w prawo wolności.
Ustęp 3 tego przepisu pozwala na ograniczenie prawa wolności w celu m.in. "ochrony zdrowia publicznego". Szczepienia nie są jednak po to, by leczyć z chorób, lecz mają charakter profilaktyczny. Osoby nieszczepione nie są zagrożeniem dla innych, bo zaszczepienie są uodpornieni. Dla niniejszej sprawy nie ma natomiast znaczenia, czy szczepienia są dobre czy szkodliwe. O tym powinien każdy móc zadecydować samemu na podstawie udzielonych mu wyczerpująco informacji. Państwo natomiast nie może nakładać na obywatela obowiązku wstrzykiwania sobie jakichkolwiek substancji i to bez jego zgody.
Jednakże ograniczenie to nie może iść daleko, aby naruszona została istota tego prawa. Zmuszanie do podania się zabiegom medycznym bez zgody narusza istotę tego prawa, gdyż pozbawia zainteresowanego decydowania o swoim losie w najważniejszej dla niego kwestii jaką jest życie i zdrowie.
((3)) naruszenie art. 2 Konstytucji
Można podnieść pewne zastrzeżenia natury formalno-prawnej (naruszenie : ponieważ komunikaty GIS nie są prawem powszechnie obowiązującym (zob. {{pu przepis="art. 87 Konstytucja"}}), nie mogą one wiązać obywateli, a jedynie podległe GIS organy, czyli powiatowe stacje epidemiologiczne. Byłby to zarzut naruszenia zasady demokratycznego państwa prawa wynikającej z {{pu przepis="art. 2 Konstytucja"}}.
((2)) Zasady udzielania zgody
Zgodnie z {{pu przepis="art. 16 UPrawaPacjenta"}} pacjent ma prawo do wyrażenia zgody na udzielenie określonych świadczeń zdrowotnych lub odmowy takiej zgody, po uzyskaniu informacji. Świadczeniami zdrowotnymi są także szczepienia ochronne, co wynika z {{pu przepis="art. 3 pkt 12 UZOZ"}}. Wymóg zgody wynika jednak nie tylko z faktu poszanowania woli osoby, której zabieg dotyczy, ale służy także wyłączeniu bezprawności uszkodzenia ciała, które zabieg medyczny może powodować. Brak zgody na wykonanie zabiegu oznacza więc również, że dokonujący zabiegu dopuszcza się przestępstwa z {{pu przepis="art. 192 KK"}} jeżeli chodzi o dokonanie zabiegu leczniczego albo z {{pu przepis="art. 156 KK"}} lub {{pu przepis="art. 157 KK"}}, jeżeli chodzi o inne zabiegi.
Na temat skutecznego udzielenia zgody: http://www.prawoimedycyna.pl/index.php?str=artykul&id=50 (część I) oraz http://www.prawoimedycyna.pl/index.php?str=artykul&id=55 (część II).
((2)) Odpowiedzialność karna za zabieg dokonany bez zgody
((3)) odpowiedzialność z {{pu przepis="art. 192 KK"}}
Dla zagadnienia tutaj rozpatrywanego znaczenie ma pojęcie zabiegu leczniczego. „Zabieg” oznacza czynność, połączoną z różnego rodzaju interwencją w ciało pacjenta. Wykonanie szczepienia jest więc zabiegiem. Zabieg ma charakter „leczniczy” , jeżeli jego celem jest zniweczenie skutków stanu patologicznego wynikającego z choroby lub stanu pourazowego. Szczepienia ochronne, które służą profilaktyce nie mają więc charakteru leczniczego.
((3)) odpowiedzialność z {{pu przepis="art. 156 KK"}} lub {{pu przepis="art. 157 KK"}}
Jeżeli szczepienie nie jest zabiegiem leczniczym, to dokonanie takiego zabiegu bez zgody pacjenta prowadzi do odpowiedzialności prawnokarnej z tytułu uszkodzenia ciała. Ustawy wyłączają wymóg uzyskania zgody - i tym samym bezprawność czynu - w wypadkach określonych w {{pu przepis="art. 33 ust. 1 UZawódLekarzaDentysty"}}, {{pu przepis="art. 34 UZawódLekarzaDentysty"}} (ust. 6 i 7) oraz {{pu przepis="art. 35 UZawódLekarzaDentysty"}}. Są to wyłączne możliwości ingerencji bez zgody. Poza ustawą o zawodzie lekarza brak jest przepisów uprawniających do wykonywania świadczeń bez zgody lekarza.
Usunięte:
Wykaz i terminy szczepień obowiązkowych ogłasza Główny Inspektor Sanitarny w formie komunikatu jako Program Szczepień Ochronnych na dany rok, ze szczegółowymi wskazaniami dotyczącymi stosowania poszczególnych szczepionek ({{pu przepis="art. 17 ust. 11 UZapobZwalczZakaż"}}). Szef GIS opublikował Program na rok 2009 dopiero 1.4.2009, choć wg ustawy miał być ogłoszony do dnia 31.10.2008. Skutki opóźnienia nie są jasne. //Pobieżnie analizując należy stwierdzić, że skoro jest spóźniony, to nie powinien obowiązywać, gdyż nie było możliwości przygotowania się do niego. Natomiast komunikat na rok 2008 nie obowiązuje, bo skończył się okres jego obowiązywania z dniem 31.12.2008 (nota bene, ten na rok 2008 też był opóźniony, więc też tak naprawdę nie powinien obowiązywać).//
((2)) Podmiotowy zakres obowiązku
Z {{pu przepis="art. 5 ust. 1 pkt 2 UZapobZwalczZakaż"}} wynika, iż poddawania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym w ramach Narodowego Programu Szczepień Ochronnych zobowiązane są osoby przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Zgodnie z {{pu przepis="art. 17 ust. 1 UZapobZwalczZakaż"}} do poddawania się szczepieniom ochronnym przeciw chorobom zakaźnym obowiązane są osoby, które określi minister właściwy do spraw zdrowia w drodze rozporządzenia ({{pu przepis="art. 17 ust. 10 pkt 2 UZapobZwalczZakaż"}}). Obecnie obowiązuje wciąż rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wykazu obowiązkowych szczepień ochronnych oraz zasad przeprowadzania i dokumentacji szczepień (opubl. w Dz.U. 2002 nr 237 poz. 2018). Przepisy tego rozporządzenia określają dość elastycznie okres, kiedy ma nastąpić dane szczepienie (np. dla błonicy dzieci i młodzieży okres szczepień trwa od 7 tygodnia życia do ukończenia 19 roku życia). Dopiero w komunikacie GIS jest wskazane, który ma to być dokładnie tydzień życia.
((1)) SANKCJE ZA ODMOWĘ PODDANIA SIĘ SZCZEPIENIU
Za niewypełnienie obowiązku poddania się szczepieniu obowiązkowemu są następujące sankcje:
((3)) grzywna w celu przymuszenia
Ponieważ obowiązek wynika wprost z ustawy ({{pu przepis="art. 5 ust. 1 pkt 2 UZapobZwalczZakaż"}}), to wg {{pu przepis="art. 3 ust. 1 UPostEgzAdm"}} jego wykonanie może być on egzekwowane wg przepisów tejże ustawy, które mówią o egzekucji należności niepieniężnych. Z {{pu przepis="art. 119 UPostEgzAdm"}} i nast. tej ustawy wynika, że taki obowiązek wymusza się przy pomocy tzw. grzywny w celu przymuszenia. Wynosi ona - jednorazowo - maksymalnie 10.000 zł. Może być nakładana wielokrotnie. Łączna suma wymierzonych grzywien nie może przekroczyć 50.000 zł ({{pu przepis="art. 121 UPostEgzAdm"}});
((3)) grzywna wg kodeksu wykroczeń
Grzywna do 1500 zł albo nagana z {{pu przepis="art. 115 KWykr"}} - tą karę wymierza sąd grodzki, jeżeli obowiązek szczepienia nie zostanie wykonany mimo grzywien w celu przymuszenia (o których w punkcie powyżej). Ten przepis jednak wg mnie (osobiście) nie może być zastosowany w przypadku odmowy zaszczepienia dzieci. Mówi się bowiem w nim, że "kto, nie poddaje się obowiązkowemu szczepieniu ochronnemu (...)". Zwłaszcza § 2 tego przepisu jest m. zdaniem bez sensu... Powinno być kto, sprawując pieczę nad osobą małoletnią lub bezradną, pomimo zastosowania środków egzekucji administracyjnej, nie poddaje JEJ (a nie "się"). Ewentualny argument do walki przed sądem.
((2)) Naruszenie konkretnych praw i wolności obywatelskich
Konstytucja milczy na temat obowiązku szczepień. W {{pu przepis="art. 68 ust. 4 Konstytucja"}} nakłada na władze publiczne obowiązek zwalczania chorób epidemicznych. Oznacza to, jednak przede wszystkim walkę z epidemiami - także przy pomocy szczepień, a nie profilaktykę chorób choć niebezpiecznych to nie mających charakteru epidemicznego.
Obowiązek szczepień może naruszać następujące przepisy konstytucji: {{pu przepis="art. 48 Konstytucja"}}, {{pu przepis="art. 72 Konstytucja"}}, {{pu przepis="art. 53 Konstytucja"}} (jeżeli ktoś uważa, że szczepienie godzi w jego przekonania religijne), {{pu przepis="art. 30 Konstytucja"}} (jako ultima ratio). Na Konstytucję można powołać się bezpośrednio: {{pu przepis="art. 8 ust. 2 Konstytucja"}}.
((3)) naruszenie art. 30 Konstytucji
Obowiązek szczepień może godzić w art. 30 Konstytucji gwarantujący niezbywalne prawo do poszanowania godności człowieka. Obejmuje on także prawo do ochrony przed naruszeniem integralności cielesnej przez przerwanie tkanek (uszkodzenie ciała) i/lub przez wywołanie wprowadzeniem substancji do organizmu stanu patologicznego w rozumieniu stanu odbiegającego od normalnego (rozstrój zdrowia). Ten argument może być powołany wprost wobec organów, gdyż Konstytucję stosuje się bezpośrednio ({{pu przepis="art. 8 Konstytucja"}}) i każdy organ ma obowiązek działania w ramach prawa ({{pu przepis="art. 7 Konstytucja"}}). W ostateczności jest to materiał na skargę konstytucyjną.
Uwagi prawnoporównawcze: niemiecka ustawa federalna z 2001 r. zniosła obowiązek szczepień i wprowadziła zasadę szerokiej informacji i uświadamiania obywatelom potrzeby szczepień. Ostateczną decyzję natomiast podejmuje sam zainteresowany lub jego przedstawiciel ustawowy (w przypadku dzieci i innych nie posiadających pełnej zdolności do czynności prawnych). Istnieje tam specjalna komisja działająca przy instytucie R. Kocha oceniająca stan epidemiologiczny (STIKO - Ständige Impfkommission). W niemieckiej ustawie z 2001 r. wprowadzono natomiast obowiązek szczepień na wypadek epidemii.
((3)) naruszenie art. 31 Konstytucji
Obowiązek szczepień może jeszcze naruszać {{pu przepis="Art. 31 ust. 1 Konstytucja"}}. Wolność obejmuje także prawo do decydowania o swoim ciele i stanie zdrowia. Ponieważ życie i zdrowie są najwyższymi wartościami a obowiązek ich poszanowania wynika z godności człowieka, to każda ingerencja w to prawo, wymaga szczególnie dużej ostrożności ze strony państwa. Nakazanie wstrzykiwania sobie substancji jest bez wątpienia ingerencją w prawo wolności.
Ustęp 3 tego przepisu pozwala na ograniczenie prawa wolności w celu m.in. "ochrony zdrowia publicznego". Szczepienia nie są jednak po to, by leczyć z chorób, lecz mają charakter profilaktyczny. Osoby nieszczepione nie są zagrożeniem dla innych, bo zaszczepienie są uodpornieni. Dla niniejszej sprawy nie ma natomiast znaczenia, czy szczepienia są dobre czy szkodliwe. O tym powinien każdy móc zadecydować samemu na podstawie udzielonych mu wyczerpująco informacji. Państwo natomiast nie może nakładać na obywatela obowiązku wstrzykiwania sobie jakichkolwiek substancji i to bez jego zgody.
Jednakże ograniczenie to nie może iść daleko, aby naruszona została istota tego prawa. Zmuszanie do podania się zabiegom medycznym bez zgody narusza istotę tego prawa, gdyż pozbawia zainteresowanego decydowania o swoim losie w najważniejszej dla niego kwestii jaką jest życie i zdrowie.
((3)) naruszenie art. 2 Konstytucji
Można podnieść pewne zastrzeżenia natury formalno-prawnej (naruszenie : ponieważ komunikaty GIS nie są prawem powszechnie obowiązującym (zob. {{pu przepis="art. 87 Konstytucja"}}), nie mogą one wiązać obywateli, a jedynie podległe GIS organy, czyli powiatowe stacje epidemiologiczne. Byłby to zarzut naruszenia zasady demokratycznego państwa prawa wynikającej z {{pu przepis="art. 2 Konstytucja"}}.
((2)) Zasady udzielania zgody
Zgodnie z {{pu przepis="art. 16 UPrawaPacjenta"}} pacjent ma prawo do wyrażenia zgody na udzielenie określonych świadczeń zdrowotnych lub odmowy takiej zgody, po uzyskaniu informacji. Świadczeniami zdrowotnymi są także szczepienia ochronne, co wynika z {{pu przepis="art. 3 pkt 12 UZOZ"}}. Wymóg zgody wynika jednak nie tylko z faktu poszanowania woli osoby, której zabieg dotyczy, ale służy także wyłączeniu bezprawności uszkodzenia ciała, które zabieg medyczny może powodować. Brak zgody na wykonanie zabiegu oznacza więc również, że dokonujący zabiegu dopuszcza się przestępstwa z {{pu przepis="art. 192 KK"}} jeżeli chodzi o dokonanie zabiegu leczniczego albo z {{pu przepis="art. 156 KK"}} lub {{pu przepis="art. 157 KK"}}, jeżeli chodzi o inne zabiegi.
Na temat skutecznego udzielenia zgody: http://www.prawoimedycyna.pl/index.php?str=artykul&id=50 (część I) oraz http://www.prawoimedycyna.pl/index.php?str=artykul&id=55 (część II).
((2)) Odpowiedzialność karna za zabieg dokonany bez zgody
((3)) odpowiedzialność z {{pu przepis="art. 192 KK"}}
Dla zagadnienia tutaj rozpatrywanego znaczenie ma pojęcie zabiegu leczniczego. „Zabieg” oznacza czynność, połączoną z różnego rodzaju interwencją w ciało pacjenta. Wykonanie szczepienia jest więc zabiegiem. Zabieg ma charakter „leczniczy” , jeżeli jego celem jest zniweczenie skutków stanu patologicznego wynikającego z choroby lub stanu pourazowego. Szczepienia ochronne, które służą profilaktyce nie mają więc charakteru leczniczego.
((3)) odpowiedzialność z {{pu przepis="art. 156 KK"}} lub {{pu przepis="art. 157 KK"}}
Jeżeli szczepienie nie jest zabiegiem leczniczym, to dokonanie takiego zabiegu bez zgody pacjenta prowadzi do odpowiedzialności prawnokarnej z tytułu uszkodzenia ciała. Ustawy wyłączają wymóg uzyskania zgody - i tym samym bezprawność czynu - w wypadkach określonych w {{pu przepis="art. 33 ust. 1 UZawódLekarzaDentysty"}}, {{pu przepis="art. 34 UZawódLekarzaDentysty"}} (ust. 6 i 7) oraz {{pu przepis="art. 35 UZawódLekarzaDentysty"}}. Są to wyłączne możliwości ingerencji bez zgody. Poza ustawą o zawodzie lekarza brak jest przepisów uprawniających do wykonywania świadczeń bez zgody lekarza.
Dodane:
====Obowiązkowe szczepienia ochronne===
==podstawy prawne, sankcje, wątpliwości prawne==
((1)) PODSTAWY PRAWNE DLA OBOWIĄZKU SZCZEPIEŃ OCHRONNYCH
Obowiązek poddania się szczepieniom ochronnym wynika wprost z ustawy {{pu akt="UZapobZwalczZakaż"}}. Obowiązująca ustawa z 2008 r. przewiduje szczepienia obowiązkowe ({{pu przepis="art. 17 UZapobZwalczZakaż"}}) i zalecane ({{pu przepis="art. 19 UZapobZwalczZakaż"}}).
((2)) Zakres i terminy szczepień
Wykaz i terminy szczepień obowiązkowych ogłasza Główny Inspektor Sanitarny w formie komunikatu jako Program Szczepień Ochronnych na dany rok, ze szczegółowymi wskazaniami dotyczącymi stosowania poszczególnych szczepionek ({{pu przepis="art. 17 ust. 11 UZapobZwalczZakaż"}}). Szef GIS opublikował Program na rok 2009 dopiero 1.4.2009, choć wg ustawy miał być ogłoszony do dnia 31.10.2008. Skutki opóźnienia nie są jasne. //Pobieżnie analizując należy stwierdzić, że skoro jest spóźniony, to nie powinien obowiązywać, gdyż nie było możliwości przygotowania się do niego. Natomiast komunikat na rok 2008 nie obowiązuje, bo skończył się okres jego obowiązywania z dniem 31.12.2008 (nota bene, ten na rok 2008 też był opóźniony, więc też tak naprawdę nie powinien obowiązywać).//
((2)) Podmiotowy zakres obowiązku
Z {{pu przepis="art. 5 ust. 1 pkt 2 UZapobZwalczZakaż"}} wynika, iż poddawania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym w ramach Narodowego Programu Szczepień Ochronnych zobowiązane są osoby przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Zgodnie z {{pu przepis="art. 17 ust. 1 UZapobZwalczZakaż"}} do poddawania się szczepieniom ochronnym przeciw chorobom zakaźnym obowiązane są osoby, które określi minister właściwy do spraw zdrowia w drodze rozporządzenia ({{pu przepis="art. 17 ust. 10 pkt 2 UZapobZwalczZakaż"}}). Obecnie obowiązuje wciąż rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wykazu obowiązkowych szczepień ochronnych oraz zasad przeprowadzania i dokumentacji szczepień (opubl. w Dz.U. 2002 nr 237 poz. 2018). Przepisy tego rozporządzenia określają dość elastycznie okres, kiedy ma nastąpić dane szczepienie (np. dla błonicy dzieci i młodzieży okres szczepień trwa od 7 tygodnia życia do ukończenia 19 roku życia). Dopiero w komunikacie GIS jest wskazane, który ma to być dokładnie tydzień życia.
((1)) SANKCJE ZA ODMOWĘ PODDANIA SIĘ SZCZEPIENIU
Za niewypełnienie obowiązku poddania się szczepieniu obowiązkowemu są następujące sankcje:
((3)) grzywna w celu przymuszenia
Ponieważ obowiązek wynika wprost z ustawy ({{pu przepis="art. 5 ust. 1 pkt 2 UZapobZwalczZakaż"}}), to wg {{pu przepis="art. 3 ust. 1 UPostEgzAdm"}} jego wykonanie może być on egzekwowane wg przepisów tejże ustawy, które mówią o egzekucji należności niepieniężnych. Z {{pu przepis="art. 119 UPostEgzAdm"}} i nast. tej ustawy wynika, że taki obowiązek wymusza się przy pomocy tzw. grzywny w celu przymuszenia. Wynosi ona - jednorazowo - maksymalnie 10.000 zł. Może być nakładana wielokrotnie. Łączna suma wymierzonych grzywien nie może przekroczyć 50.000 zł ({{pu przepis="art. 121 UPostEgzAdm"}});
((3)) grzywna wg kodeksu wykroczeń
Grzywna do 1500 zł albo nagana z {{pu przepis="art. 115 KWykr"}} - tą karę wymierza sąd grodzki, jeżeli obowiązek szczepienia nie zostanie wykonany mimo grzywien w celu przymuszenia (o których w punkcie powyżej). Ten przepis jednak wg mnie (osobiście) nie może być zastosowany w przypadku odmowy zaszczepienia dzieci. Mówi się bowiem w nim, że "kto, nie poddaje się obowiązkowemu szczepieniu ochronnemu (...)". Zwłaszcza § 2 tego przepisu jest m. zdaniem bez sensu... Powinno być kto, sprawując pieczę nad osobą małoletnią lub bezradną, pomimo zastosowania środków egzekucji administracyjnej, nie poddaje JEJ (a nie "się"). Ewentualny argument do walki przed sądem.
((1)) WĄTPLIWOŚCI PRAWNE CO DO ZASADNOŚCI OBOWIĄZKU SZCZEPIEŃ
((2)) Naruszenie konkretnych praw i wolności obywatelskich
Konstytucja milczy na temat obowiązku szczepień. W {{pu przepis="art. 68 ust. 4 Konstytucja"}} nakłada na władze publiczne obowiązek zwalczania chorób epidemicznych. Oznacza to, jednak przede wszystkim walkę z epidemiami - także przy pomocy szczepień, a nie profilaktykę chorób choć niebezpiecznych to nie mających charakteru epidemicznego.
Obowiązek szczepień może naruszać następujące przepisy konstytucji: {{pu przepis="art. 48 Konstytucja"}}, {{pu przepis="art. 72 Konstytucja"}}, {{pu przepis="art. 53 Konstytucja"}} (jeżeli ktoś uważa, że szczepienie godzi w jego przekonania religijne), {{pu przepis="art. 30 Konstytucja"}} (jako ultima ratio). Na Konstytucję można powołać się bezpośrednio: {{pu przepis="art. 8 ust. 2 Konstytucja"}}.
((3)) naruszenie art. 30 Konstytucji
Obowiązek szczepień może godzić w art. 30 Konstytucji gwarantujący niezbywalne prawo do poszanowania godności człowieka. Obejmuje on także prawo do ochrony przed naruszeniem integralności cielesnej przez przerwanie tkanek (uszkodzenie ciała) i/lub przez wywołanie wprowadzeniem substancji do organizmu stanu patologicznego w rozumieniu stanu odbiegającego od normalnego (rozstrój zdrowia). Ten argument może być powołany wprost wobec organów, gdyż Konstytucję stosuje się bezpośrednio ({{pu przepis="art. 8 Konstytucja"}}) i każdy organ ma obowiązek działania w ramach prawa ({{pu przepis="art. 7 Konstytucja"}}). W ostateczności jest to materiał na skargę konstytucyjną.
Uwagi prawnoporównawcze: niemiecka ustawa federalna z 2001 r. zniosła obowiązek szczepień i wprowadziła zasadę szerokiej informacji i uświadamiania obywatelom potrzeby szczepień. Ostateczną decyzję natomiast podejmuje sam zainteresowany lub jego przedstawiciel ustawowy (w przypadku dzieci i innych nie posiadających pełnej zdolności do czynności prawnych). Istnieje tam specjalna komisja działająca przy instytucie R. Kocha oceniająca stan epidemiologiczny (STIKO - Ständige Impfkommission). W niemieckiej ustawie z 2001 r. wprowadzono natomiast obowiązek szczepień na wypadek epidemii.
((3)) naruszenie art. 31 Konstytucji
Obowiązek szczepień może jeszcze naruszać {{pu przepis="Art. 31 ust. 1 Konstytucja"}}. Wolność obejmuje także prawo do decydowania o swoim ciele i stanie zdrowia. Ponieważ życie i zdrowie są najwyższymi wartościami a obowiązek ich poszanowania wynika z godności człowieka, to każda ingerencja w to prawo, wymaga szczególnie dużej ostrożności ze strony państwa. Nakazanie wstrzykiwania sobie substancji jest bez wątpienia ingerencją w prawo wolności.
Ustęp 3 tego przepisu pozwala na ograniczenie prawa wolności w celu m.in. "ochrony zdrowia publicznego". Szczepienia nie są jednak po to, by leczyć z chorób, lecz mają charakter profilaktyczny. Osoby nieszczepione nie są zagrożeniem dla innych, bo zaszczepienie są uodpornieni. Dla niniejszej sprawy nie ma natomiast znaczenia, czy szczepienia są dobre czy szkodliwe. O tym powinien każdy móc zadecydować samemu na podstawie udzielonych mu wyczerpująco informacji. Państwo natomiast nie może nakładać na obywatela obowiązku wstrzykiwania sobie jakichkolwiek substancji i to bez jego zgody.
Jednakże ograniczenie to nie może iść daleko, aby naruszona została istota tego prawa. Zmuszanie do podania się zabiegom medycznym bez zgody narusza istotę tego prawa, gdyż pozbawia zainteresowanego decydowania o swoim losie w najważniejszej dla niego kwestii jaką jest życie i zdrowie.
((3)) naruszenie art. 2 Konstytucji
Można podnieść pewne zastrzeżenia natury formalno-prawnej (naruszenie : ponieważ komunikaty GIS nie są prawem powszechnie obowiązującym (zob. {{pu przepis="art. 87 Konstytucja"}}), nie mogą one wiązać obywateli, a jedynie podległe GIS organy, czyli powiatowe stacje epidemiologiczne. Byłby to zarzut naruszenia zasady demokratycznego państwa prawa wynikającej z {{pu przepis="art. 2 Konstytucja"}}.
((1)) ZGODA NA DOKONANIE SZCZEPIENIA
((2)) Zasady udzielania zgody
Zgodnie z {{pu przepis="art. 16 UPrawaPacjenta"}} pacjent ma prawo do wyrażenia zgody na udzielenie określonych świadczeń zdrowotnych lub odmowy takiej zgody, po uzyskaniu informacji. Świadczeniami zdrowotnymi są także szczepienia ochronne, co wynika z {{pu przepis="art. 3 pkt 12 UZOZ"}}. Wymóg zgody wynika jednak nie tylko z faktu poszanowania woli osoby, której zabieg dotyczy, ale służy także wyłączeniu bezprawności uszkodzenia ciała, które zabieg medyczny może powodować. Brak zgody na wykonanie zabiegu oznacza więc również, że dokonujący zabiegu dopuszcza się przestępstwa z {{pu przepis="art. 192 KK"}} jeżeli chodzi o dokonanie zabiegu leczniczego albo z {{pu przepis="art. 156 KK"}} lub {{pu przepis="art. 157 KK"}}, jeżeli chodzi o inne zabiegi.
Na temat skutecznego udzielenia zgody: http://www.prawoimedycyna.pl/index.php?str=artykul&id=50 (część I) oraz http://www.prawoimedycyna.pl/index.php?str=artykul&id=55 (część II).
((2)) Odpowiedzialność karna za zabieg dokonany bez zgody
((3)) odpowiedzialność z {{pu przepis="art. 192 KK"}}
Dla zagadnienia tutaj rozpatrywanego znaczenie ma pojęcie zabiegu leczniczego. „Zabieg” oznacza czynność, połączoną z różnego rodzaju interwencją w ciało pacjenta. Wykonanie szczepienia jest więc zabiegiem. Zabieg ma charakter „leczniczy” , jeżeli jego celem jest zniweczenie skutków stanu patologicznego wynikającego z choroby lub stanu pourazowego. Szczepienia ochronne, które służą profilaktyce nie mają więc charakteru leczniczego.
((3)) odpowiedzialność z {{pu przepis="art. 156 KK"}} lub {{pu przepis="art. 157 KK"}}
Jeżeli szczepienie nie jest zabiegiem leczniczym, to dokonanie takiego zabiegu bez zgody pacjenta prowadzi do odpowiedzialności prawnokarnej z tytułu uszkodzenia ciała. Ustawy wyłączają wymóg uzyskania zgody - i tym samym bezprawność czynu - w wypadkach określonych w {{pu przepis="art. 33 ust. 1 UZawódLekarzaDentysty"}}, {{pu przepis="art. 34 UZawódLekarzaDentysty"}} (ust. 6 i 7) oraz {{pu przepis="art. 35 UZawódLekarzaDentysty"}}. Są to wyłączne możliwości ingerencji bez zgody. Poza ustawą o zawodzie lekarza brak jest przepisów uprawniających do wykonywania świadczeń bez zgody lekarza.
----
CategoryPrawoAdministracyjne
==podstawy prawne, sankcje, wątpliwości prawne==
((1)) PODSTAWY PRAWNE DLA OBOWIĄZKU SZCZEPIEŃ OCHRONNYCH
Obowiązek poddania się szczepieniom ochronnym wynika wprost z ustawy {{pu akt="UZapobZwalczZakaż"}}. Obowiązująca ustawa z 2008 r. przewiduje szczepienia obowiązkowe ({{pu przepis="art. 17 UZapobZwalczZakaż"}}) i zalecane ({{pu przepis="art. 19 UZapobZwalczZakaż"}}).
((2)) Zakres i terminy szczepień
Wykaz i terminy szczepień obowiązkowych ogłasza Główny Inspektor Sanitarny w formie komunikatu jako Program Szczepień Ochronnych na dany rok, ze szczegółowymi wskazaniami dotyczącymi stosowania poszczególnych szczepionek ({{pu przepis="art. 17 ust. 11 UZapobZwalczZakaż"}}). Szef GIS opublikował Program na rok 2009 dopiero 1.4.2009, choć wg ustawy miał być ogłoszony do dnia 31.10.2008. Skutki opóźnienia nie są jasne. //Pobieżnie analizując należy stwierdzić, że skoro jest spóźniony, to nie powinien obowiązywać, gdyż nie było możliwości przygotowania się do niego. Natomiast komunikat na rok 2008 nie obowiązuje, bo skończył się okres jego obowiązywania z dniem 31.12.2008 (nota bene, ten na rok 2008 też był opóźniony, więc też tak naprawdę nie powinien obowiązywać).//
((2)) Podmiotowy zakres obowiązku
Z {{pu przepis="art. 5 ust. 1 pkt 2 UZapobZwalczZakaż"}} wynika, iż poddawania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym w ramach Narodowego Programu Szczepień Ochronnych zobowiązane są osoby przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Zgodnie z {{pu przepis="art. 17 ust. 1 UZapobZwalczZakaż"}} do poddawania się szczepieniom ochronnym przeciw chorobom zakaźnym obowiązane są osoby, które określi minister właściwy do spraw zdrowia w drodze rozporządzenia ({{pu przepis="art. 17 ust. 10 pkt 2 UZapobZwalczZakaż"}}). Obecnie obowiązuje wciąż rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wykazu obowiązkowych szczepień ochronnych oraz zasad przeprowadzania i dokumentacji szczepień (opubl. w Dz.U. 2002 nr 237 poz. 2018). Przepisy tego rozporządzenia określają dość elastycznie okres, kiedy ma nastąpić dane szczepienie (np. dla błonicy dzieci i młodzieży okres szczepień trwa od 7 tygodnia życia do ukończenia 19 roku życia). Dopiero w komunikacie GIS jest wskazane, który ma to być dokładnie tydzień życia.
((1)) SANKCJE ZA ODMOWĘ PODDANIA SIĘ SZCZEPIENIU
Za niewypełnienie obowiązku poddania się szczepieniu obowiązkowemu są następujące sankcje:
((3)) grzywna w celu przymuszenia
Ponieważ obowiązek wynika wprost z ustawy ({{pu przepis="art. 5 ust. 1 pkt 2 UZapobZwalczZakaż"}}), to wg {{pu przepis="art. 3 ust. 1 UPostEgzAdm"}} jego wykonanie może być on egzekwowane wg przepisów tejże ustawy, które mówią o egzekucji należności niepieniężnych. Z {{pu przepis="art. 119 UPostEgzAdm"}} i nast. tej ustawy wynika, że taki obowiązek wymusza się przy pomocy tzw. grzywny w celu przymuszenia. Wynosi ona - jednorazowo - maksymalnie 10.000 zł. Może być nakładana wielokrotnie. Łączna suma wymierzonych grzywien nie może przekroczyć 50.000 zł ({{pu przepis="art. 121 UPostEgzAdm"}});
((3)) grzywna wg kodeksu wykroczeń
Grzywna do 1500 zł albo nagana z {{pu przepis="art. 115 KWykr"}} - tą karę wymierza sąd grodzki, jeżeli obowiązek szczepienia nie zostanie wykonany mimo grzywien w celu przymuszenia (o których w punkcie powyżej). Ten przepis jednak wg mnie (osobiście) nie może być zastosowany w przypadku odmowy zaszczepienia dzieci. Mówi się bowiem w nim, że "kto, nie poddaje się obowiązkowemu szczepieniu ochronnemu (...)". Zwłaszcza § 2 tego przepisu jest m. zdaniem bez sensu... Powinno być kto, sprawując pieczę nad osobą małoletnią lub bezradną, pomimo zastosowania środków egzekucji administracyjnej, nie poddaje JEJ (a nie "się"). Ewentualny argument do walki przed sądem.
((1)) WĄTPLIWOŚCI PRAWNE CO DO ZASADNOŚCI OBOWIĄZKU SZCZEPIEŃ
((2)) Naruszenie konkretnych praw i wolności obywatelskich
Konstytucja milczy na temat obowiązku szczepień. W {{pu przepis="art. 68 ust. 4 Konstytucja"}} nakłada na władze publiczne obowiązek zwalczania chorób epidemicznych. Oznacza to, jednak przede wszystkim walkę z epidemiami - także przy pomocy szczepień, a nie profilaktykę chorób choć niebezpiecznych to nie mających charakteru epidemicznego.
Obowiązek szczepień może naruszać następujące przepisy konstytucji: {{pu przepis="art. 48 Konstytucja"}}, {{pu przepis="art. 72 Konstytucja"}}, {{pu przepis="art. 53 Konstytucja"}} (jeżeli ktoś uważa, że szczepienie godzi w jego przekonania religijne), {{pu przepis="art. 30 Konstytucja"}} (jako ultima ratio). Na Konstytucję można powołać się bezpośrednio: {{pu przepis="art. 8 ust. 2 Konstytucja"}}.
((3)) naruszenie art. 30 Konstytucji
Obowiązek szczepień może godzić w art. 30 Konstytucji gwarantujący niezbywalne prawo do poszanowania godności człowieka. Obejmuje on także prawo do ochrony przed naruszeniem integralności cielesnej przez przerwanie tkanek (uszkodzenie ciała) i/lub przez wywołanie wprowadzeniem substancji do organizmu stanu patologicznego w rozumieniu stanu odbiegającego od normalnego (rozstrój zdrowia). Ten argument może być powołany wprost wobec organów, gdyż Konstytucję stosuje się bezpośrednio ({{pu przepis="art. 8 Konstytucja"}}) i każdy organ ma obowiązek działania w ramach prawa ({{pu przepis="art. 7 Konstytucja"}}). W ostateczności jest to materiał na skargę konstytucyjną.
Uwagi prawnoporównawcze: niemiecka ustawa federalna z 2001 r. zniosła obowiązek szczepień i wprowadziła zasadę szerokiej informacji i uświadamiania obywatelom potrzeby szczepień. Ostateczną decyzję natomiast podejmuje sam zainteresowany lub jego przedstawiciel ustawowy (w przypadku dzieci i innych nie posiadających pełnej zdolności do czynności prawnych). Istnieje tam specjalna komisja działająca przy instytucie R. Kocha oceniająca stan epidemiologiczny (STIKO - Ständige Impfkommission). W niemieckiej ustawie z 2001 r. wprowadzono natomiast obowiązek szczepień na wypadek epidemii.
((3)) naruszenie art. 31 Konstytucji
Obowiązek szczepień może jeszcze naruszać {{pu przepis="Art. 31 ust. 1 Konstytucja"}}. Wolność obejmuje także prawo do decydowania o swoim ciele i stanie zdrowia. Ponieważ życie i zdrowie są najwyższymi wartościami a obowiązek ich poszanowania wynika z godności człowieka, to każda ingerencja w to prawo, wymaga szczególnie dużej ostrożności ze strony państwa. Nakazanie wstrzykiwania sobie substancji jest bez wątpienia ingerencją w prawo wolności.
Ustęp 3 tego przepisu pozwala na ograniczenie prawa wolności w celu m.in. "ochrony zdrowia publicznego". Szczepienia nie są jednak po to, by leczyć z chorób, lecz mają charakter profilaktyczny. Osoby nieszczepione nie są zagrożeniem dla innych, bo zaszczepienie są uodpornieni. Dla niniejszej sprawy nie ma natomiast znaczenia, czy szczepienia są dobre czy szkodliwe. O tym powinien każdy móc zadecydować samemu na podstawie udzielonych mu wyczerpująco informacji. Państwo natomiast nie może nakładać na obywatela obowiązku wstrzykiwania sobie jakichkolwiek substancji i to bez jego zgody.
Jednakże ograniczenie to nie może iść daleko, aby naruszona została istota tego prawa. Zmuszanie do podania się zabiegom medycznym bez zgody narusza istotę tego prawa, gdyż pozbawia zainteresowanego decydowania o swoim losie w najważniejszej dla niego kwestii jaką jest życie i zdrowie.
((3)) naruszenie art. 2 Konstytucji
Można podnieść pewne zastrzeżenia natury formalno-prawnej (naruszenie : ponieważ komunikaty GIS nie są prawem powszechnie obowiązującym (zob. {{pu przepis="art. 87 Konstytucja"}}), nie mogą one wiązać obywateli, a jedynie podległe GIS organy, czyli powiatowe stacje epidemiologiczne. Byłby to zarzut naruszenia zasady demokratycznego państwa prawa wynikającej z {{pu przepis="art. 2 Konstytucja"}}.
((1)) ZGODA NA DOKONANIE SZCZEPIENIA
((2)) Zasady udzielania zgody
Zgodnie z {{pu przepis="art. 16 UPrawaPacjenta"}} pacjent ma prawo do wyrażenia zgody na udzielenie określonych świadczeń zdrowotnych lub odmowy takiej zgody, po uzyskaniu informacji. Świadczeniami zdrowotnymi są także szczepienia ochronne, co wynika z {{pu przepis="art. 3 pkt 12 UZOZ"}}. Wymóg zgody wynika jednak nie tylko z faktu poszanowania woli osoby, której zabieg dotyczy, ale służy także wyłączeniu bezprawności uszkodzenia ciała, które zabieg medyczny może powodować. Brak zgody na wykonanie zabiegu oznacza więc również, że dokonujący zabiegu dopuszcza się przestępstwa z {{pu przepis="art. 192 KK"}} jeżeli chodzi o dokonanie zabiegu leczniczego albo z {{pu przepis="art. 156 KK"}} lub {{pu przepis="art. 157 KK"}}, jeżeli chodzi o inne zabiegi.
Na temat skutecznego udzielenia zgody: http://www.prawoimedycyna.pl/index.php?str=artykul&id=50 (część I) oraz http://www.prawoimedycyna.pl/index.php?str=artykul&id=55 (część II).
((2)) Odpowiedzialność karna za zabieg dokonany bez zgody
((3)) odpowiedzialność z {{pu przepis="art. 192 KK"}}
Dla zagadnienia tutaj rozpatrywanego znaczenie ma pojęcie zabiegu leczniczego. „Zabieg” oznacza czynność, połączoną z różnego rodzaju interwencją w ciało pacjenta. Wykonanie szczepienia jest więc zabiegiem. Zabieg ma charakter „leczniczy” , jeżeli jego celem jest zniweczenie skutków stanu patologicznego wynikającego z choroby lub stanu pourazowego. Szczepienia ochronne, które służą profilaktyce nie mają więc charakteru leczniczego.
((3)) odpowiedzialność z {{pu przepis="art. 156 KK"}} lub {{pu przepis="art. 157 KK"}}
Jeżeli szczepienie nie jest zabiegiem leczniczym, to dokonanie takiego zabiegu bez zgody pacjenta prowadzi do odpowiedzialności prawnokarnej z tytułu uszkodzenia ciała. Ustawy wyłączają wymóg uzyskania zgody - i tym samym bezprawność czynu - w wypadkach określonych w {{pu przepis="art. 33 ust. 1 UZawódLekarzaDentysty"}}, {{pu przepis="art. 34 UZawódLekarzaDentysty"}} (ust. 6 i 7) oraz {{pu przepis="art. 35 UZawódLekarzaDentysty"}}. Są to wyłączne możliwości ingerencji bez zgody. Poza ustawą o zawodzie lekarza brak jest przepisów uprawniających do wykonywania świadczeń bez zgody lekarza.
----
CategoryPrawoAdministracyjne
Usunięte:
Dodane:
CategoryKosz
Usunięte:
Dodane:
. htp://www.theghet.com/profiles/blogs/purchase-benicar-no order olmesartan free next day air http://www.foodtube.net/profiles/blogs/inderal-propranolol-no inderal http://www.viralnetworkers.com/profiles/blogs/purchase-phentermine-buy buying phentermine online without prescription htp://nappyboyonline.com/profiles/blogs/cheap-naltrexone-purchase purchase cheap discounted naltrexone htp://www.unitedyogis.com/profiles/blogs/order-disulfiram-no order disulfiram (antabuse) pay pal online without prescription htp://www.skidazzlelosangeles.com/profiles/blogs/order-drug-no-rx-purchase purchase drug paypal without rx htp://www.grindseasontv.com/profiles/blogs/cheap-vicodin-no-rx-order order no online prescription vicodin http://www.mtvminas.com.br/profiles/blogs/order-modafinil-online modafinil no doctors prescription htp://www.twista.com/profiles/blogs/cheap-tenuate-cheap-online purchase cheapest online tenuate htp://www.myautotexpink.com/profiles/blogs/buy-meridia-no-prescription order meridia online from mexico cod pharmacy meridia
Usunięte:
Brak różnic
Brak różnic
Brak różnic
Brak różnic
Brak różnic
Dodane:
CategoryKosz
Usunięte:
==podstawy prawne, sankcje, wątpliwości prawne==
((1)) PODSTAWY PRAWNE DLA OBOWIĄZKU SZCZEPIEŃ OCHRONNYCH
Obowiązek poddania się szczepieniom ochronnym wynika wprost z ustawy {{pu akt="UZapobZwalczZakaż"}}. Obowiązująca ustawa z 2008 r. przewiduje szczepienia obowiązkowe ({{pu przepis="art. 17 UZapobZwalczZakaż"}}) i zalecane ({{pu przepis="art. 19 UZapobZwalczZakaż"}}).
((2)) Zakres i terminy szczepień
Wykaz i terminy szczepień obowiązkowych ogłasza Główny Inspektor Sanitarny w formie komunikatu jako Program Szczepień Ochronnych na dany rok, ze szczegółowymi wskazaniami dotyczącymi stosowania poszczególnych szczepionek ({{pu przepis="art. 17 ust. 11 UZapobZwalczZakaż"}}). Szef GIS opublikował Program na rok 2009 dopiero 1.4.2009, choć wg ustawy miał być ogłoszony do dnia 31.10.2008. Skutki opóźnienia nie są jasne. //Pobieżnie analizując należy stwierdzić, że skoro jest spóźniony, to nie powinien obowiązywać, gdyż nie było możliwości przygotowania się do niego. Natomiast komunikat na rok 2008 nie obowiązuje, bo skończył się okres jego obowiązywania z dniem 31.12.2008 (nota bene, ten na rok 2008 też był opóźniony, więc też tak naprawdę nie powinien obowiązywać).//
((2)) Podmiotowy zakres obowiązku
Z {{pu przepis="art. 5 ust. 1 pkt 2 UZapobZwalczZakaż"}} wynika, iż poddawania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym w ramach Narodowego Programu Szczepień Ochronnych zobowiązane są osoby przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Zgodnie z {{pu przepis="art. 17 ust. 1 UZapobZwalczZakaż"}} do poddawania się szczepieniom ochronnym przeciw chorobom zakaźnym obowiązane są osoby, które określi minister właściwy do spraw zdrowia w drodze rozporządzenia ({{pu przepis="art. 17 ust. 10 pkt 2 UZapobZwalczZakaż"}}). Obecnie obowiązuje wciąż rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wykazu obowiązkowych szczepień ochronnych oraz zasad przeprowadzania i dokumentacji szczepień (opubl. w Dz.U. 2002 nr 237 poz. 2018). Przepisy tego rozporządzenia określają dość elastycznie okres, kiedy ma nastąpić dane szczepienie (np. dla błonicy dzieci i młodzieży okres szczepień trwa od 7 tygodnia życia do ukończenia 19 roku życia). Dopiero w komunikacie GIS jest wskazane, który ma to być dokładnie tydzień życia.
((1)) SANKCJE ZA ODMOWĘ PODDANIA SIĘ SZCZEPIENIU
Za niewypełnienie obowiązku poddania się szczepieniu obowiązkowemu są następujące sankcje:
((3)) grzywna w celu przymuszenia
Ponieważ obowiązek wynika wprost z ustawy ({{pu przepis="art. 5 ust. 1 pkt 2 UZapobZwalczZakaż"}}), to wg {{pu przepis="art. 3 ust. 1 UPostEgzAdm"}} jego wykonanie może być on egzekwowane wg przepisów tejże ustawy, które mówią o egzekucji należności niepieniężnych. Z {{pu przepis="art. 119 UPostEgzAdm"}} i nast. tej ustawy wynika, że taki obowiązek wymusza się przy pomocy tzw. grzywny w celu przymuszenia. Wynosi ona - jednorazowo - maksymalnie 10.000 zł. Może być nakładana wielokrotnie. Łączna suma wymierzonych grzywien nie może przekroczyć 50.000 zł ({{pu przepis="art. 121 UPostEgzAdm"}});
((3)) grzywna wg kodeksu wykroczeń
Grzywna do 1500 zł albo nagana z {{pu przepis="art. 115 KWykr"}} - tą karę wymierza sąd grodzki, jeżeli obowiązek szczepienia nie zostanie wykonany mimo grzywien w celu przymuszenia (o których w punkcie powyżej). Ten przepis jednak wg mnie (osobiście) nie może być zastosowany w przypadku odmowy zaszczepienia dzieci. Mówi się bowiem w nim, że "kto, nie poddaje się obowiązkowemu szczepieniu ochronnemu (...)". Zwłaszcza § 2 tego przepisu jest m. zdaniem bez sensu... Powinno być kto, sprawując pieczę nad osobą małoletnią lub bezradną, pomimo zastosowania środków egzekucji administracyjnej, nie poddaje JEJ (a nie "się"). Ewentualny argument do walki przed sądem.
((1)) WĄTPLIWOŚCI PRAWNE CO DO ZASADNOŚCI OBOWIĄZKU SZCZEPIEŃ
((2)) Naruszenie konkretnych praw i wolności obywatelskich
Konstytucja milczy na temat obowiązku szczepień. W {{pu przepis="art. 68 ust. 4 Konstytucja"}} nakłada na władze publiczne obowiązek zwalczania chorób epidemicznych. Oznacza to, jednak przede wszystkim walkę z epidemiami - także przy pomocy szczepień, a nie profilaktykę chorób choć niebezpiecznych to nie mających charakteru epidemicznego.
Obowiązek szczepień może naruszać następujące przepisy konstytucji: {{pu przepis="art. 48 Konstytucja"}}, {{pu przepis="art. 72 Konstytucja"}}, {{pu przepis="art. 53 Konstytucja"}} (jeżeli ktoś uważa, że szczepienie godzi w jego przekonania religijne), {{pu przepis="art. 30 Konstytucja"}} (jako ultima ratio). Na Konstytucję można powołać się bezpośrednio: {{pu przepis="art. 8 ust. 2 Konstytucja"}}.
((3)) naruszenie art. 30 Konstytucji
Obowiązek szczepień może godzić w art. 30 Konstytucji gwarantujący niezbywalne prawo do poszanowania godności człowieka. Obejmuje on także prawo do ochrony przed naruszeniem integralności cielesnej przez przerwanie tkanek (uszkodzenie ciała) i/lub przez wywołanie wprowadzeniem substancji do organizmu stanu patologicznego w rozumieniu stanu odbiegającego od normalnego (rozstrój zdrowia). Ten argument może być powołany wprost wobec organów, gdyż Konstytucję stosuje się bezpośrednio ({{pu przepis="art. 8 Konstytucja"}}) i każdy organ ma obowiązek działania w ramach prawa ({{pu przepis="art. 7 Konstytucja"}}). W ostateczności jest to materiał na skargę konstytucyjną.
Uwagi prawnoporównawcze: niemiecka ustawa federalna z 2001 r. zniosła obowiązek szczepień i wprowadziła zasadę szerokiej informacji i uświadamiania obywatelom potrzeby szczepień. Ostateczną decyzję natomiast podejmuje sam zainteresowany lub jego przedstawiciel ustawowy (w przypadku dzieci i innych nie posiadających pełnej zdolności do czynności prawnych). Istnieje tam specjalna komisja działająca przy instytucie R. Kocha oceniająca stan epidemiologiczny (STIKO - Ständige Impfkommission). W niemieckiej ustawie z 2001 r. wprowadzono natomiast obowiązek szczepień na wypadek epidemii.
((3)) naruszenie art. 31 Konstytucji
Obowiązek szczepień może jeszcze naruszać {{pu przepis="Art. 31 ust. 1 Konstytucja"}}. Wolność obejmuje także prawo do decydowania o swoim ciele i stanie zdrowia. Ponieważ życie i zdrowie są najwyższymi wartościami a obowiązek ich poszanowania wynika z godności człowieka, to każda ingerencja w to prawo, wymaga szczególnie dużej ostrożności ze strony państwa. Nakazanie wstrzykiwania sobie substancji jest bez wątpienia ingerencją w prawo wolności.
Ustęp 3 tego przepisu pozwala na ograniczenie prawa wolności w celu m.in. "ochrony zdrowia publicznego". Szczepienia nie są jednak po to, by leczyć z chorób, lecz mają charakter profilaktyczny. Osoby nieszczepione nie są zagrożeniem dla innych, bo zaszczepienie są uodpornieni. Dla niniejszej sprawy nie ma natomiast znaczenia, czy szczepienia są dobre czy szkodliwe. O tym powinien każdy móc zadecydować samemu na podstawie udzielonych mu wyczerpująco informacji. Państwo natomiast nie może nakładać na obywatela obowiązku wstrzykiwania sobie jakichkolwiek substancji i to bez jego zgody.
Jednakże ograniczenie to nie może iść daleko, aby naruszona została istota tego prawa. Zmuszanie do podania się zabiegom medycznym bez zgody narusza istotę tego prawa, gdyż pozbawia zainteresowanego decydowania o swoim losie w najważniejszej dla niego kwestii jaką jest życie i zdrowie.
((3)) naruszenie art. 2 Konstytucji
Można podnieść pewne zastrzeżenia natury formalno-prawnej (naruszenie : ponieważ komunikaty GIS nie są prawem powszechnie obowiązującym (zob. {{pu przepis="art. 87 Konstytucja"}}), nie mogą one wiązać obywateli, a jedynie podległe GIS organy, czyli powiatowe stacje epidemiologiczne. Byłby to zarzut naruszenia zasady demokratycznego państwa prawa wynikającej z {{pu przepis="art. 2 Konstytucja"}}.
((1)) ZGODA NA DOKONANIE SZCZEPIENIA
((2)) Zasady udzielania zgody
Zgodnie z {{pu przepis="art. 16 UPrawaPacjenta"}} pacjent ma prawo do wyrażenia zgody na udzielenie określonych świadczeń zdrowotnych lub odmowy takiej zgody, po uzyskaniu informacji. Świadczeniami zdrowotnymi są także szczepienia ochronne, co wynika z {{pu przepis="art. 3 pkt 12 UZOZ"}}. Wymóg zgody wynika jednak nie tylko z faktu poszanowania woli osoby, której zabieg dotyczy, ale służy także wyłączeniu bezprawności uszkodzenia ciała, które zabieg medyczny może powodować. Brak zgody na wykonanie zabiegu oznacza więc również, że dokonujący zabiegu dopuszcza się przestępstwa z {{pu przepis="art. 192 KK"}} jeżeli chodzi o dokonanie zabiegu leczniczego albo z {{pu przepis="art. 156 KK"}} lub {{pu przepis="art. 157 KK"}}, jeżeli chodzi o inne zabiegi.
Na temat skutecznego udzielenia zgody: http://www.prawoimedycyna.pl/index.php?str=artykul&id=50 (część I) oraz http://www.prawoimedycyna.pl/index.php?str=artykul&id=55 (część II).
((2)) Odpowiedzialność karna za zabieg dokonany bez zgody
((3)) odpowiedzialność z {{pu przepis="art. 192 KK"}}
Dla zagadnienia tutaj rozpatrywanego znaczenie ma pojęcie zabiegu leczniczego. „Zabieg” oznacza czynność, połączoną z różnego rodzaju interwencją w ciało pacjenta. Wykonanie szczepienia jest więc zabiegiem. Zabieg ma charakter „leczniczy” , jeżeli jego celem jest zniweczenie skutków stanu patologicznego wynikającego z choroby lub stanu pourazowego. Szczepienia ochronne, które służą profilaktyce nie mają więc charakteru leczniczego.
((3)) odpowiedzialność z {{pu przepis="art. 156 KK"}} lub {{pu przepis="art. 157 KK"}}
Jeżeli szczepienie nie jest zabiegiem leczniczym, to dokonanie takiego zabiegu bez zgody pacjenta prowadzi do odpowiedzialności prawnokarnej z tytułu uszkodzenia ciała. Ustawy wyłączają wymóg uzyskania zgody - i tym samym bezprawność czynu - w wypadkach określonych w {{pu przepis="art. 33 ust. 1 UZawódLekarzaDentysty"}}, {{pu przepis="art. 34 UZawódLekarzaDentysty"}} (ust. 6 i 7) oraz {{pu przepis="art. 35 UZawódLekarzaDentysty"}}. Są to wyłączne możliwości ingerencji bez zgody. Poza ustawą o zawodzie lekarza brak jest przepisów uprawniających do wykonywania świadczeń bez zgody lekarza.
----
CategoryPrawoAdministracyjne
Dodane:
Obowiązek szczepień może jeszcze naruszać {{pu przepis="Art. 31 ust. 1 Konstytucja"}}. Wolność obejmuje także prawo do decydowania o swoim ciele i stanie zdrowia. Ponieważ życie i zdrowie są najwyższymi wartościami a obowiązek ich poszanowania wynika z godności człowieka, to każda ingerencja w to prawo, wymaga szczególnie dużej ostrożności ze strony państwa. Nakazanie wstrzykiwania sobie substancji jest bez wątpienia ingerencją w prawo wolności.
Ustęp 3 tego przepisu pozwala na ograniczenie prawa wolności w celu m.in. "ochrony zdrowia publicznego". Szczepienia nie są jednak po to, by leczyć z chorób, lecz mają charakter profilaktyczny. Osoby nieszczepione nie są zagrożeniem dla innych, bo zaszczepienie są uodpornieni. Dla niniejszej sprawy nie ma natomiast znaczenia, czy szczepienia są dobre czy szkodliwe. O tym powinien każdy móc zadecydować samemu na podstawie udzielonych mu wyczerpująco informacji. Państwo natomiast nie może nakładać na obywatela obowiązku wstrzykiwania sobie jakichkolwiek substancji i to bez jego zgody.
Jednakże ograniczenie to nie może iść daleko, aby naruszona została istota tego prawa. Zmuszanie do podania się zabiegom medycznym bez zgody narusza istotę tego prawa, gdyż pozbawia zainteresowanego decydowania o swoim losie w najważniejszej dla niego kwestii jaką jest życie i zdrowie.
Ustęp 3 tego przepisu pozwala na ograniczenie prawa wolności w celu m.in. "ochrony zdrowia publicznego". Szczepienia nie są jednak po to, by leczyć z chorób, lecz mają charakter profilaktyczny. Osoby nieszczepione nie są zagrożeniem dla innych, bo zaszczepienie są uodpornieni. Dla niniejszej sprawy nie ma natomiast znaczenia, czy szczepienia są dobre czy szkodliwe. O tym powinien każdy móc zadecydować samemu na podstawie udzielonych mu wyczerpująco informacji. Państwo natomiast nie może nakładać na obywatela obowiązku wstrzykiwania sobie jakichkolwiek substancji i to bez jego zgody.
Jednakże ograniczenie to nie może iść daleko, aby naruszona została istota tego prawa. Zmuszanie do podania się zabiegom medycznym bez zgody narusza istotę tego prawa, gdyż pozbawia zainteresowanego decydowania o swoim losie w najważniejszej dla niego kwestii jaką jest życie i zdrowie.
Usunięte:
Dodane:
((2)) Zasady udzielania zgody
Zgodnie z {{pu przepis="art. 16 UPrawaPacjenta"}} pacjent ma prawo do wyrażenia zgody na udzielenie określonych świadczeń zdrowotnych lub odmowy takiej zgody, po uzyskaniu informacji. Świadczeniami zdrowotnymi są także szczepienia ochronne, co wynika z {{pu przepis="art. 3 pkt 12 UZOZ"}}. Wymóg zgody wynika jednak nie tylko z faktu poszanowania woli osoby, której zabieg dotyczy, ale służy także wyłączeniu bezprawności uszkodzenia ciała, które zabieg medyczny może powodować. Brak zgody na wykonanie zabiegu oznacza więc również, że dokonujący zabiegu dopuszcza się przestępstwa z {{pu przepis="art. 192 KK"}} jeżeli chodzi o dokonanie zabiegu leczniczego albo z {{pu przepis="art. 156 KK"}} lub {{pu przepis="art. 157 KK"}}, jeżeli chodzi o inne zabiegi.
((2)) Odpowiedzialność karna za zabieg dokonany bez zgody
((3)) odpowiedzialność z {{pu przepis="art. 192 KK"}}
Dla zagadnienia tutaj rozpatrywanego znaczenie ma pojęcie zabiegu leczniczego. „Zabieg” oznacza czynność, połączoną z różnego rodzaju interwencją w ciało pacjenta. Wykonanie szczepienia jest więc zabiegiem. Zabieg ma charakter „leczniczy” , jeżeli jego celem jest zniweczenie skutków stanu patologicznego wynikającego z choroby lub stanu pourazowego. Szczepienia ochronne, które służą profilaktyce nie mają więc charakteru leczniczego.
((3)) odpowiedzialność z {{pu przepis="art. 156 KK"}} lub {{pu przepis="art. 157 KK"}}
Jeżeli szczepienie nie jest zabiegiem leczniczym, to dokonanie takiego zabiegu bez zgody pacjenta prowadzi do odpowiedzialności prawnokarnej z tytułu uszkodzenia ciała. Ustawy wyłączają wymóg uzyskania zgody - i tym samym bezprawność czynu - w wypadkach określonych w {{pu przepis="art. 33 ust. 1 UZawódLekarzaDentysty"}}, {{pu przepis="art. 34 UZawódLekarzaDentysty"}} (ust. 6 i 7) oraz {{pu przepis="art. 35 UZawódLekarzaDentysty"}}. Są to wyłączne możliwości ingerencji bez zgody. Poza ustawą o zawodzie lekarza brak jest przepisów uprawniających do wykonywania świadczeń bez zgody lekarza.
Zgodnie z {{pu przepis="art. 16 UPrawaPacjenta"}} pacjent ma prawo do wyrażenia zgody na udzielenie określonych świadczeń zdrowotnych lub odmowy takiej zgody, po uzyskaniu informacji. Świadczeniami zdrowotnymi są także szczepienia ochronne, co wynika z {{pu przepis="art. 3 pkt 12 UZOZ"}}. Wymóg zgody wynika jednak nie tylko z faktu poszanowania woli osoby, której zabieg dotyczy, ale służy także wyłączeniu bezprawności uszkodzenia ciała, które zabieg medyczny może powodować. Brak zgody na wykonanie zabiegu oznacza więc również, że dokonujący zabiegu dopuszcza się przestępstwa z {{pu przepis="art. 192 KK"}} jeżeli chodzi o dokonanie zabiegu leczniczego albo z {{pu przepis="art. 156 KK"}} lub {{pu przepis="art. 157 KK"}}, jeżeli chodzi o inne zabiegi.
((2)) Odpowiedzialność karna za zabieg dokonany bez zgody
((3)) odpowiedzialność z {{pu przepis="art. 192 KK"}}
Dla zagadnienia tutaj rozpatrywanego znaczenie ma pojęcie zabiegu leczniczego. „Zabieg” oznacza czynność, połączoną z różnego rodzaju interwencją w ciało pacjenta. Wykonanie szczepienia jest więc zabiegiem. Zabieg ma charakter „leczniczy” , jeżeli jego celem jest zniweczenie skutków stanu patologicznego wynikającego z choroby lub stanu pourazowego. Szczepienia ochronne, które służą profilaktyce nie mają więc charakteru leczniczego.
((3)) odpowiedzialność z {{pu przepis="art. 156 KK"}} lub {{pu przepis="art. 157 KK"}}
Jeżeli szczepienie nie jest zabiegiem leczniczym, to dokonanie takiego zabiegu bez zgody pacjenta prowadzi do odpowiedzialności prawnokarnej z tytułu uszkodzenia ciała. Ustawy wyłączają wymóg uzyskania zgody - i tym samym bezprawność czynu - w wypadkach określonych w {{pu przepis="art. 33 ust. 1 UZawódLekarzaDentysty"}}, {{pu przepis="art. 34 UZawódLekarzaDentysty"}} (ust. 6 i 7) oraz {{pu przepis="art. 35 UZawódLekarzaDentysty"}}. Są to wyłączne możliwości ingerencji bez zgody. Poza ustawą o zawodzie lekarza brak jest przepisów uprawniających do wykonywania świadczeń bez zgody lekarza.
Usunięte:
Dodane:
Zgodnie z {{pu przepis="art. 16 UPrawaPacjenta"}} pacjent ma prawo do wyrażenia zgody na udzielenie określonych świadczeń zdrowotnych lub odmowy takiej zgody, po uzyskaniu informacji. Świadczeniami zdrowotnymi są także szczepienia ochronne, co wynika z {{pu przepis="art. 3 pkt 12 UZOZ"}}. Wymóg zgody wynika jednak nie tylko z faktu poszanowania woli osoby, której zabieg dotyczy, ale służy także wyłączeniu bezprawności uszkodzenia ciała, które zabieg medyczny może powodować. Brak zgody na wykonanie zabiegu oznacza więc również, że dokonujący zabiegu dopuszcza się przestępstwa z {{pu przepis="art. 192 KK"}} ({{pu przepis="art. 156 KK"}} lub {{pu przepis="art. 157 KK"}} są wyłączone).
Usunięte:
Dodane:
Uwagi prawnoporównawcze: niemiecka ustawa federalna z 2001 r. zniosła obowiązek szczepień i wprowadziła zasadę szerokiej informacji i uświadamiania obywatelom potrzeby szczepień. Ostateczną decyzję natomiast podejmuje sam zainteresowany lub jego przedstawiciel ustawowy (w przypadku dzieci i innych nie posiadających pełnej zdolności do czynności prawnych). Istnieje tam specjalna komisja działająca przy instytucie R. Kocha oceniająca stan epidemiologiczny (STIKO - Ständige Impfkommission). W niemieckiej ustawie z 2001 r. wprowadzono natomiast obowiązek szczepień na wypadek epidemii.
Obowiązek szczepień może jeszcze naruszać {{pu przepis="Art. 31 ust. 1 Konstytucja"}}. Ustęp 3 tego przepisu pozwala jednak na ograniczenie prawa wolności w celu "ochrony zdrowia publicznego". Jednakże ograniczenie to nie może iść daleko, aby naruszona została istota tego prawa. Zmuszanie do podania się zabiegom medycznym bez zgody narusza istotę tego prawa, gdyż pozbawia zainteresowanego decydowania o swoim losie w najważniejszej dla niego kwestii jaką jest życie i zdrowie.
Obowiązek szczepień może jeszcze naruszać {{pu przepis="Art. 31 ust. 1 Konstytucja"}}. Ustęp 3 tego przepisu pozwala jednak na ograniczenie prawa wolności w celu "ochrony zdrowia publicznego". Jednakże ograniczenie to nie może iść daleko, aby naruszona została istota tego prawa. Zmuszanie do podania się zabiegom medycznym bez zgody narusza istotę tego prawa, gdyż pozbawia zainteresowanego decydowania o swoim losie w najważniejszej dla niego kwestii jaką jest życie i zdrowie.
Usunięte:
W niemieckiej ustawie z 2001 r. wprowadzono natomiast obowiązek szczepień na wypadek epidemii.
Obowiązek szczepień może jeszcze naruszać {{pu przepis="Art. 31 ust. 1 Konstytucja"}}. Ustęp 3 tego przepisu pozwala jednak na ograniczenie prawa wolności w celu "ochrony zdrowia publicznego". Jednakże ograniczenie to nie może iść daleko, aby naruszona została istota tego prawa.
Dodane:
Zgodnie z {{pu przepis="art. 16 UPrawaPacjenta"}} pacjent ma prawo do wyrażenia zgody na udzielenie określonych świadczeń zdrowotnych lub odmowy takiej zgody, po uzyskaniu informacji. Świadczeniami zdrowotnymi są także szczepienia ochronne, co wynika z {{pu przepis="art. 3 pkt 12 UZOZ"}}. Wymóg zgody wynika jednak nie tylko z faktu poszanowania woli osoby, której zabieg dotyczy, ale służy także wyłączeniu bezprawności uszkodzenia ciała, które zabieg medyczny może powodować. Brak zgody na wykonanie zabiegu oznacza więc również, że dokonujący zabiegu dopuszcza się przestępstwa z {{pu przepis="art. 156 KK"}} lub {{pu przepis="art. 157 KK"}}.
Na temat skutecznego udzielenia zgody: http://www.prawoimedycyna.pl/index.php?str=artykul&id=50 (część I) oraz http://www.prawoimedycyna.pl/index.php?str=artykul&id=55 (część II).
Na temat skutecznego udzielenia zgody: http://www.prawoimedycyna.pl/index.php?str=artykul&id=50 (część I) oraz http://www.prawoimedycyna.pl/index.php?str=artykul&id=55 (część II).
Usunięte:
Na ten temat: http://www.prawoimedycyna.pl/index.php?str=artykul&id=50
Dodane:
==podstawy prawne, sankcje, wątpliwości prawne==
Usunięte:
Dodane:
((3)) naruszenie art. 30 Konstytucji
Obowiązek szczepień może godzić w art. 30 Konstytucji gwarantujący niezbywalne prawo do poszanowania godności człowieka. Obejmuje on także prawo do ochrony przed naruszeniem integralności cielesnej przez przerwanie tkanek (uszkodzenie ciała) i/lub przez wywołanie wprowadzeniem substancji do organizmu stanu patologicznego w rozumieniu stanu odbiegającego od normalnego (rozstrój zdrowia). Ten argument może być powołany wprost wobec organów, gdyż Konstytucję stosuje się bezpośrednio ({{pu przepis="art. 8 Konstytucja"}}) i każdy organ ma obowiązek działania w ramach prawa ({{pu przepis="art. 7 Konstytucja"}}). W ostateczności jest to materiał na skargę konstytucyjną.
Uwagi prawnoporównawcze: niemiecka ustawa federalna z 2001 r. zniosła obowiązek szczepień i wprowadziła zasadę szerokiej informacji i uświadamiania obywatelom potrzeby szczepień. Ostateczną decyzję natomiast podejmuje sam zainteresowany lub jego przedstawiciel ustawowy (w przypadku dzieci i innych nie posiadających pełnej zdolności do czynności prawnych). Istnieje tam specjalna komisja działająca bodajże przy instytucie R. Kocha.
W niemieckiej ustawie z 2001 r. wprowadzono natomiast obowiązek szczepień na wypadek epidemii.
((3)) naruszenie art. 31 Konstytucji
Obowiązek szczepień może jeszcze naruszać {{pu przepis="Art. 31 ust. 1 Konstytucja"}}. Ustęp 3 tego przepisu pozwala jednak na ograniczenie prawa wolności w celu "ochrony zdrowia publicznego". Jednakże ograniczenie to nie może iść daleko, aby naruszona została istota tego prawa.
((3)) naruszenie art. 2 Konstytucji
Można podnieść pewne zastrzeżenia natury formalno-prawnej (naruszenie : ponieważ komunikaty GIS nie są prawem powszechnie obowiązującym (zob. {{pu przepis="art. 87 Konstytucja"}}), nie mogą one wiązać obywateli, a jedynie podległe GIS organy, czyli powiatowe stacje epidemiologiczne. Byłby to zarzut naruszenia zasady demokratycznego państwa prawa wynikającej z {{pu przepis="art. 2 Konstytucja"}}.
Obowiązek szczepień może godzić w art. 30 Konstytucji gwarantujący niezbywalne prawo do poszanowania godności człowieka. Obejmuje on także prawo do ochrony przed naruszeniem integralności cielesnej przez przerwanie tkanek (uszkodzenie ciała) i/lub przez wywołanie wprowadzeniem substancji do organizmu stanu patologicznego w rozumieniu stanu odbiegającego od normalnego (rozstrój zdrowia). Ten argument może być powołany wprost wobec organów, gdyż Konstytucję stosuje się bezpośrednio ({{pu przepis="art. 8 Konstytucja"}}) i każdy organ ma obowiązek działania w ramach prawa ({{pu przepis="art. 7 Konstytucja"}}). W ostateczności jest to materiał na skargę konstytucyjną.
Uwagi prawnoporównawcze: niemiecka ustawa federalna z 2001 r. zniosła obowiązek szczepień i wprowadziła zasadę szerokiej informacji i uświadamiania obywatelom potrzeby szczepień. Ostateczną decyzję natomiast podejmuje sam zainteresowany lub jego przedstawiciel ustawowy (w przypadku dzieci i innych nie posiadających pełnej zdolności do czynności prawnych). Istnieje tam specjalna komisja działająca bodajże przy instytucie R. Kocha.
W niemieckiej ustawie z 2001 r. wprowadzono natomiast obowiązek szczepień na wypadek epidemii.
((3)) naruszenie art. 31 Konstytucji
Obowiązek szczepień może jeszcze naruszać {{pu przepis="Art. 31 ust. 1 Konstytucja"}}. Ustęp 3 tego przepisu pozwala jednak na ograniczenie prawa wolności w celu "ochrony zdrowia publicznego". Jednakże ograniczenie to nie może iść daleko, aby naruszona została istota tego prawa.
((3)) naruszenie art. 2 Konstytucji
Można podnieść pewne zastrzeżenia natury formalno-prawnej (naruszenie : ponieważ komunikaty GIS nie są prawem powszechnie obowiązującym (zob. {{pu przepis="art. 87 Konstytucja"}}), nie mogą one wiązać obywateli, a jedynie podległe GIS organy, czyli powiatowe stacje epidemiologiczne. Byłby to zarzut naruszenia zasady demokratycznego państwa prawa wynikającej z {{pu przepis="art. 2 Konstytucja"}}.
Usunięte:
Dodane:
Na ten temat: http://www.prawoimedycyna.pl/index.php?str=artykul&id=50
Dodane:
((1)) ZGODA NA DOKONANIE SZCZEPIENIA
Zgodnie z {{pu przepis="art. 16 UPrawaPacjenta"}} pacjent ma prawo do wyrażenia zgody na udzielenie określonych świadczeń zdrowotnych lub odmowy takiej zgody, po uzyskaniu informacji. Świadczeniami zdrowotnymi są także szczepienia ochronne, co wynika z {{pu przepis="art. 3 pkt 12 UZOZ"}}.
Zgodnie z {{pu przepis="art. 16 UPrawaPacjenta"}} pacjent ma prawo do wyrażenia zgody na udzielenie określonych świadczeń zdrowotnych lub odmowy takiej zgody, po uzyskaniu informacji. Świadczeniami zdrowotnymi są także szczepienia ochronne, co wynika z {{pu przepis="art. 3 pkt 12 UZOZ"}}.
Usunięte:
Zob. argumentacja w Niemczech: http://www.juraconcept.net/Lehre/Arbeiten/oer030310.htm
Dodane:
((1)) PODSTAWY PRAWNE DLA OBOWIĄZKU SZCZEPIEŃ OCHRONNYCH
Obowiązek poddania się szczepieniom ochronnym wynika wprost z ustawy {{pu akt="UZapobZwalczZakaż"}}. Obowiązująca ustawa z 2008 r. przewiduje szczepienia obowiązkowe ({{pu przepis="art. 17 UZapobZwalczZakaż"}}) i zalecane ({{pu przepis="art. 19 UZapobZwalczZakaż"}}).
((2)) Zakres i terminy szczepień
Wykaz i terminy szczepień obowiązkowych ogłasza Główny Inspektor Sanitarny w formie komunikatu jako Program Szczepień Ochronnych na dany rok, ze szczegółowymi wskazaniami dotyczącymi stosowania poszczególnych szczepionek ({{pu przepis="art. 17 ust. 11 UZapobZwalczZakaż"}}). Szef GIS opublikował Program na rok 2009 dopiero 1.4.2009, choć wg ustawy miał być ogłoszony do dnia 31.10.2008. Skutki opóźnienia nie są jasne. //Pobieżnie analizując należy stwierdzić, że skoro jest spóźniony, to nie powinien obowiązywać, gdyż nie było możliwości przygotowania się do niego. Natomiast komunikat na rok 2008 nie obowiązuje, bo skończył się okres jego obowiązywania z dniem 31.12.2008 (nota bene, ten na rok 2008 też był opóźniony, więc też tak naprawdę nie powinien obowiązywać).//
((2)) Podmiotowy zakres obowiązku
Z {{pu przepis="art. 5 ust. 1 pkt 2 UZapobZwalczZakaż"}} wynika, iż poddawania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym w ramach Narodowego Programu Szczepień Ochronnych zobowiązane są osoby przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Zgodnie z {{pu przepis="art. 17 ust. 1 UZapobZwalczZakaż"}} do poddawania się szczepieniom ochronnym przeciw chorobom zakaźnym obowiązane są osoby, które określi minister właściwy do spraw zdrowia w drodze rozporządzenia ({{pu przepis="art. 17 ust. 10 pkt 2 UZapobZwalczZakaż"}}). Obecnie obowiązuje wciąż rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wykazu obowiązkowych szczepień ochronnych oraz zasad przeprowadzania i dokumentacji szczepień (opubl. w Dz.U. 2002 nr 237 poz. 2018). Przepisy tego rozporządzenia określają dość elastycznie okres, kiedy ma nastąpić dane szczepienie (np. dla błonicy dzieci i młodzieży okres szczepień trwa od 7 tygodnia życia do ukończenia 19 roku życia). Dopiero w komunikacie GIS jest wskazane, który ma to być dokładnie tydzień życia.
((1)) SANKCJE ZA ODMOWĘ PODDANIA SIĘ SZCZEPIENIU
Za niewypełnienie obowiązku poddania się szczepieniu obowiązkowemu są następujące sankcje:
((3)) grzywna w celu przymuszenia
Ponieważ obowiązek wynika wprost z ustawy ({{pu przepis="art. 5 ust. 1 pkt 2 UZapobZwalczZakaż"}}), to wg {{pu przepis="art. 3 ust. 1 UPostEgzAdm"}} jego wykonanie może być on egzekwowane wg przepisów tejże ustawy, które mówią o egzekucji należności niepieniężnych. Z {{pu przepis="art. 119 UPostEgzAdm"}} i nast. tej ustawy wynika, że taki obowiązek wymusza się przy pomocy tzw. grzywny w celu przymuszenia. Wynosi ona - jednorazowo - maksymalnie 10.000 zł. Może być nakładana wielokrotnie. Łączna suma wymierzonych grzywien nie może przekroczyć 50.000 zł ({{pu przepis="art. 121 UPostEgzAdm"}});
((3)) grzywna wg kodeksu wykroczeń
Grzywna do 1500 zł albo nagana z {{pu przepis="art. 115 KWykr"}} - tą karę wymierza sąd grodzki, jeżeli obowiązek szczepienia nie zostanie wykonany mimo grzywien w celu przymuszenia (o których w punkcie powyżej). Ten przepis jednak wg mnie (osobiście) nie może być zastosowany w przypadku odmowy zaszczepienia dzieci. Mówi się bowiem w nim, że "kto, nie poddaje się obowiązkowemu szczepieniu ochronnemu (...)". Zwłaszcza § 2 tego przepisu jest m. zdaniem bez sensu... Powinno być kto, sprawując pieczę nad osobą małoletnią lub bezradną, pomimo zastosowania środków egzekucji administracyjnej, nie poddaje JEJ (a nie "się"). Ewentualny argument do walki przed sądem.
((1)) WĄTPLIWOŚCI PRAWNE CO DO ZASADNOŚCI OBOWIĄZKU SZCZEPIEŃ
((2)) Naruszenie konkretnych praw i wolności obywatelskich
Konstytucja milczy na temat obowiązku szczepień. W {{pu przepis="art. 68 ust. 4 Konstytucja"}} nakłada na władze publiczne obowiązek zwalczania chorób epidemicznych. Oznacza to, jednak przede wszystkim walkę z epidemiami - także przy pomocy szczepień, a nie profilaktykę chorób choć niebezpiecznych to nie mających charakteru epidemicznego.
Obowiązek szczepień może naruszać następujące przepisy konstytucji: {{pu przepis="art. 48 Konstytucja"}}, {{pu przepis="art. 72 Konstytucja"}}, {{pu przepis="art. 53 Konstytucja"}} (jeżeli ktoś uważa, że szczepienie godzi w jego przekonania religijne), {{pu przepis="art. 30 Konstytucja"}} (jako ultima ratio). Na Konstytucję można powołać się bezpośrednio: {{pu przepis="art. 8 ust. 2 Konstytucja"}}.
Można podnieść pewne zastrzeżenia natury formalno-prawnej (naruszenie : ponieważ komunikaty GIS nie są prawem powszechnie obowiązującym (zob. {{pu przepis="art. 87 Konstytucja"}}), nie mogą one wiązać obywateli, a jedynie podległe GIS organy, czyli powiatowe stacje epidemiologiczne.
((1)) INNE INFORMACJE
Zob. argumentacja w Niemczech: http://www.juraconcept.net/Lehre/Arbeiten/oer030310.htm
Obowiązek poddania się szczepieniom ochronnym wynika wprost z ustawy {{pu akt="UZapobZwalczZakaż"}}. Obowiązująca ustawa z 2008 r. przewiduje szczepienia obowiązkowe ({{pu przepis="art. 17 UZapobZwalczZakaż"}}) i zalecane ({{pu przepis="art. 19 UZapobZwalczZakaż"}}).
((2)) Zakres i terminy szczepień
Wykaz i terminy szczepień obowiązkowych ogłasza Główny Inspektor Sanitarny w formie komunikatu jako Program Szczepień Ochronnych na dany rok, ze szczegółowymi wskazaniami dotyczącymi stosowania poszczególnych szczepionek ({{pu przepis="art. 17 ust. 11 UZapobZwalczZakaż"}}). Szef GIS opublikował Program na rok 2009 dopiero 1.4.2009, choć wg ustawy miał być ogłoszony do dnia 31.10.2008. Skutki opóźnienia nie są jasne. //Pobieżnie analizując należy stwierdzić, że skoro jest spóźniony, to nie powinien obowiązywać, gdyż nie było możliwości przygotowania się do niego. Natomiast komunikat na rok 2008 nie obowiązuje, bo skończył się okres jego obowiązywania z dniem 31.12.2008 (nota bene, ten na rok 2008 też był opóźniony, więc też tak naprawdę nie powinien obowiązywać).//
((2)) Podmiotowy zakres obowiązku
Z {{pu przepis="art. 5 ust. 1 pkt 2 UZapobZwalczZakaż"}} wynika, iż poddawania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym w ramach Narodowego Programu Szczepień Ochronnych zobowiązane są osoby przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Zgodnie z {{pu przepis="art. 17 ust. 1 UZapobZwalczZakaż"}} do poddawania się szczepieniom ochronnym przeciw chorobom zakaźnym obowiązane są osoby, które określi minister właściwy do spraw zdrowia w drodze rozporządzenia ({{pu przepis="art. 17 ust. 10 pkt 2 UZapobZwalczZakaż"}}). Obecnie obowiązuje wciąż rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wykazu obowiązkowych szczepień ochronnych oraz zasad przeprowadzania i dokumentacji szczepień (opubl. w Dz.U. 2002 nr 237 poz. 2018). Przepisy tego rozporządzenia określają dość elastycznie okres, kiedy ma nastąpić dane szczepienie (np. dla błonicy dzieci i młodzieży okres szczepień trwa od 7 tygodnia życia do ukończenia 19 roku życia). Dopiero w komunikacie GIS jest wskazane, który ma to być dokładnie tydzień życia.
((1)) SANKCJE ZA ODMOWĘ PODDANIA SIĘ SZCZEPIENIU
Za niewypełnienie obowiązku poddania się szczepieniu obowiązkowemu są następujące sankcje:
((3)) grzywna w celu przymuszenia
Ponieważ obowiązek wynika wprost z ustawy ({{pu przepis="art. 5 ust. 1 pkt 2 UZapobZwalczZakaż"}}), to wg {{pu przepis="art. 3 ust. 1 UPostEgzAdm"}} jego wykonanie może być on egzekwowane wg przepisów tejże ustawy, które mówią o egzekucji należności niepieniężnych. Z {{pu przepis="art. 119 UPostEgzAdm"}} i nast. tej ustawy wynika, że taki obowiązek wymusza się przy pomocy tzw. grzywny w celu przymuszenia. Wynosi ona - jednorazowo - maksymalnie 10.000 zł. Może być nakładana wielokrotnie. Łączna suma wymierzonych grzywien nie może przekroczyć 50.000 zł ({{pu przepis="art. 121 UPostEgzAdm"}});
((3)) grzywna wg kodeksu wykroczeń
Grzywna do 1500 zł albo nagana z {{pu przepis="art. 115 KWykr"}} - tą karę wymierza sąd grodzki, jeżeli obowiązek szczepienia nie zostanie wykonany mimo grzywien w celu przymuszenia (o których w punkcie powyżej). Ten przepis jednak wg mnie (osobiście) nie może być zastosowany w przypadku odmowy zaszczepienia dzieci. Mówi się bowiem w nim, że "kto, nie poddaje się obowiązkowemu szczepieniu ochronnemu (...)". Zwłaszcza § 2 tego przepisu jest m. zdaniem bez sensu... Powinno być kto, sprawując pieczę nad osobą małoletnią lub bezradną, pomimo zastosowania środków egzekucji administracyjnej, nie poddaje JEJ (a nie "się"). Ewentualny argument do walki przed sądem.
((1)) WĄTPLIWOŚCI PRAWNE CO DO ZASADNOŚCI OBOWIĄZKU SZCZEPIEŃ
((2)) Naruszenie konkretnych praw i wolności obywatelskich
Konstytucja milczy na temat obowiązku szczepień. W {{pu przepis="art. 68 ust. 4 Konstytucja"}} nakłada na władze publiczne obowiązek zwalczania chorób epidemicznych. Oznacza to, jednak przede wszystkim walkę z epidemiami - także przy pomocy szczepień, a nie profilaktykę chorób choć niebezpiecznych to nie mających charakteru epidemicznego.
Obowiązek szczepień może naruszać następujące przepisy konstytucji: {{pu przepis="art. 48 Konstytucja"}}, {{pu przepis="art. 72 Konstytucja"}}, {{pu przepis="art. 53 Konstytucja"}} (jeżeli ktoś uważa, że szczepienie godzi w jego przekonania religijne), {{pu przepis="art. 30 Konstytucja"}} (jako ultima ratio). Na Konstytucję można powołać się bezpośrednio: {{pu przepis="art. 8 ust. 2 Konstytucja"}}.
Można podnieść pewne zastrzeżenia natury formalno-prawnej (naruszenie : ponieważ komunikaty GIS nie są prawem powszechnie obowiązującym (zob. {{pu przepis="art. 87 Konstytucja"}}), nie mogą one wiązać obywateli, a jedynie podległe GIS organy, czyli powiatowe stacje epidemiologiczne.
((1)) INNE INFORMACJE
Zob. argumentacja w Niemczech: http://www.juraconcept.net/Lehre/Arbeiten/oer030310.htm
Usunięte:
Źródłem prawa w Polsce są akty wymienione w {{pu przepis="art. 87 Konstytucja"}}, tzn: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia.
((2)) Konstytucja
Konstytucja milczy na temat szczepień. Ewentualne przepisy, które można by powołać w walce z organami to: {{pu przepis="art. 48 Konstytucja"}}, {{pu przepis="art. 72 Konstytucja"}} i - ostatecznie - {{pu przepis="art. 53 Konstytucja"}}, jeżeli ktoś uważa, że szczepienie godzi w jego przekonania religijne. Na Kkonstytucję można powołać się bezpośrednio: art. 8 tejże.
((2)) Ustawy
Obowiązująca ustawa z 2008 r. przewiduje szczepienia obowiązkowe (art. 17 UZapobZwalczZakaż) i zalecane (art. 19 UZapobZwalczZakaż).
Dalej będzie wyłącznie o obowiązkowych.
((3)) wykaz obowiązkowych szczepień i kalendarz
Ich wykaz ogłasza Główny Inspektor Sanitarny ogłasza w formie komunikatu jako Program Szczepień Ochronnych na dany rok, ze szczegółowymi wskazaniami dotyczącymi stosowania poszczególnych szczepionek (art. 17 ust. 11 UZapobZwalczZakaż). Szef GIS opublikował Program dopiero 1.4.2009, choć Program na 2009 miał być ogłoszony do 31.10.2008. Pobieżnie analizując należy stwierdzić, że skoro jest spóźniony, to nie powinien obowiązywać, gdyż nie było możliwości przygotowania się do niego. Natomiast komunikat na rok 2008 nie obowiązuje, bo skończył się okres jego obowiązywania z dniem 31.12.2008 (nota bene, ten na rok 2008 też był opóźniony, więc też tak naprawdę nie powinien obowiązywać).
((3)) obowiązek szczepienia
Zgodnie z art. 17 ust. 1 UZapobZwalczZakaż do poddawania się szczepieniom ochronnym przeciw chorobom zakaźnym obowiązane są osoby, które określi minister właściwy do spraw zdrowia w drodze rozporządzenia (art. 17 ust. 10 pkt 2 UZapobZwalczZakaż).
Dodatkowo z art. 5 ust. 1 pkt 2 UZapobZwalczZakaż wynika, iż poddawania się obowiązkowym szczepieniom ochronnym w ramach Narodowego Programu Szczepień Ochronnych zobowiązane są osoby przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
((3)) sankcje
Za niewypełnienie obowiązku poddania się szczepieniu są następujące sankcje:
1) ponieważ obowiązek wynika wprost z ustawy (art. 5 ust. 1 pkt 2 UZapobZwalczZakaż), to wg art. 3 ust. 1 UPostEgzAdm jego wykonanie może być on egzekwowane wg przepisów tejże ustawy, które mówią o egzekucji należności niepieniężnych. Z art. 119 UPostEgzAdm i nast. tej ustawy wynika, że taki obowiązek wymusza się przy pomocy tzw. grzywny w celu przymuszenia. Wynosi ona - jednorazowo - maksymalnie 10.000 zł. Może być nakładana wielokrotnie. Łączna suma wymierzonych grzywien nie może przekroczyć 50.000 zł (art. 121 UPostEgzAdm);
2) grzywna do 1500 zł albo nagana z {{pu przepis="art. 115 KWykr"}} - tą karę wymierza sąd grodzki, jeżeli obowiązek szczepienia nie zostanie wykonany mimo grzywien w celu przymuszenia (o których w punkcie powyżej). Ten przepis jednak wg mnie (osobiście) nie może być zastosowany w przypadku odmowy zaszczepienia dzieci. Mówi się bowiem w nim, że "kto, nie poddaje się obowiązkowemu szczepieniu ochronnemu (...)". Zwłaszcza § 2 tego przepisu jest m. zdaniem bez sensu... Powinno być kto, sprawując pieczę nad osobą małoletnią lub bezradną, pomimo zastosowania środków egzekucji administracyjnej, nie poddaje JEJ (a nie "się"). Ewentualny argument do walki przed sądem.
((2)) Ratyfikowane umowy międzynarodowe
Nie są znane żadne, które by mówiły coś o obowiązku szczepień.
((2)) Rozporządzenia
Wspomniałem już o rozporządzeniu MZdr, które ma określać osoby, które mają się poddać szczepieniom ochronnym. Nie zostało ono wydane po wejściu w życie {{pu akt="UZapobZwalczZakaż"}} z 2008 r., ale na mocy art. 69 UZapobZwalczZakaż nadal obowiązuje rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wykazu obowiązkowych szczepień ochronnych oraz zasad przeprowadzania i dokumentacji szczepień (Dz.U. 2002 nr 237 poz. 2018). Przepisy tego rozporządzenia określają dość elastycznie okres, kiedy ma nastąpić dane szczepienie (np. dla błonicy dzieci i młodzieży od 7 tygodnia życia do ukończenia 19 roku życia). Dopiero w komunikacie GIS jest wskazane, który ma to być dokładnie tydzień życia.
Tu miałbym pewne zastrzeżenia natury formalno-prawnej: ponieważ komunikaty GUS nie są prawem powszechnie obowiązującym (zob. {{pu przepis="art. 87 Konstytucja"}}), nie mogą one wiązać obywateli, a jedynie podległe GIS organy, czyli Sanepid. Nas może wiązać jedynie rozporządzenie ministra, a to daje dość duże pole manewru.
((2)) Prawo europejskie
Prawo europejskie ma pierwszeństwo w stosowaniu przed prawem narodowym (czyli polskim), jeżeli przepisy prawa krajowego są z nim sprzeczne. Niestety, nie ma chyba żadnego aktu na płaszczyźnie europejskiej, który mówiłby o prawie do decyzji o wyborze szczepień.
