Protokół zmian strony KazusHipotekaNr7
Dodane:
L dokonał jednak czynności ufając treści KW, z której wynikało, że prawo nadal istnieje. W tym wypadku w rachubę wchodzi nabycie hipoteki na użytkowaniu wieczystym w dobrej wierze od nieuprawnionego na podstawie {{pu przepis="art. 5 UksWieczHip"}}. Przesłanki art. 5 są w tym wypadku spełnione, albowiem:
Usunięte:
Wersja [15664]
Czas edycji: 2012-03-03 18:28:51. Autor: PiotrZmyslony [poprawa linku (67 -> 68 UKsWieczHip)]Dodane:
- niezbędny jest wpis do księgi wieczystej ({{pu przepis="art. 67 UksWieczHip"}}).
Usunięte:
Dodane:
Zgodnie z {{pu przepis="art. 65 ust. 4 pkt 4 UKsWieczHip"}} możliwy jest także [[Subintabulat subintabulat]]. Do jego powstania niezbędne jest:
Usunięte:
Dodane:
Generalnie L może ustanowić subintabulat tylko na wierzytelności zabezpieczonej hipoteką. To oznacza, że wierzytelność a przeciwko L musiałaby być zabezpieczona hipoteką.
W tym wypadku jest to jednak o tyle problematyczne, że w chwili, kiedy A i L ustanawiali hipotekę, nie istniał już przedmiot hipoteki, gdyż użytkowanie wieczyste wygasło na skutek rozwiązania umowy rzez G ({{pu przepis="art. 240 KC"}}).
Z uwagi na brak przedmiotu zabezpieczenia hipoteka na rzecz L mogła nie powstać.
L dokonał jednak czynności w ufając treści KW, z której wynikało, że prawo nadal istnieje. W tym wypadku w rachubę wchodzi nabycie hipoteki na użytkowaniu wieczystym w dobrej wierze od nieuprawnionego na podstawie {{pu przepis="art. 5 UksWieczHip"}}. Przesłanki art. 5 są w tym wypadku spełnione, albowiem:
W tym wypadku jest to jednak o tyle problematyczne, że w chwili, kiedy A i L ustanawiali hipotekę, nie istniał już przedmiot hipoteki, gdyż użytkowanie wieczyste wygasło na skutek rozwiązania umowy rzez G ({{pu przepis="art. 240 KC"}}).
Z uwagi na brak przedmiotu zabezpieczenia hipoteka na rzecz L mogła nie powstać.
L dokonał jednak czynności w ufając treści KW, z której wynikało, że prawo nadal istnieje. W tym wypadku w rachubę wchodzi nabycie hipoteki na użytkowaniu wieczystym w dobrej wierze od nieuprawnionego na podstawie {{pu przepis="art. 5 UksWieczHip"}}. Przesłanki art. 5 są w tym wypadku spełnione, albowiem:
Usunięte:
Dodane:
//(i) wierzytelność L przeciwko A//
Wierzytelność wynika w tym wypadku z umowy pożyczki zawartej między L i A. Pytanie, jak na istnienie wierzytelności wpływa fakt, że strony umówiły się na odsetki w wys. 80% rocznie. Zgodnie z {{pu przepis="art. 359 § 2(1) KC"}} nie jest dopuszczalne przekraczanie czterokrotności stopy kredytu lombardowego. Skutkiem wykroczenia przeciw temu przepisowi nie jest jednak nieważność umowy. Dochodzi jedynie do zastąpienia odsetek lichwiarskich odsetkami w wys. maksymalnej (zob. {{pu przepis="art. 359 § 2(2) KC"}}). Wierzytelność zatem istnieje, leczy wysokość odsetek jest inna.
//(ii) zabezpieczenie hipoteczne wierzytelności L przeciwko A//
Generalnie L może ustanowić subintabulat tylko na wierzytelności zabezpieczonej hipoteką. W tym wypadku nie istniał jednak realnie przedmiot hipoteki, gdyż użytkowanie wieczyste wygasło na skutek rozwiązania umowy rzez G ({{pu przepis="art. 240 KC"}}), zanim powstała hipoteka w relacji A-L. Z uwagi na brak przedmiotu zabezpieczenia hipoteka na rzecz L mogła nie powstać. L dokonał jednak czynności w ufając treści KW, z której wynikało, że prawo nadal istnieje. W tym wypadku w rachubę wchodzi nabycie hipoteki na użytkowaniu wieczystym w dobrej wierze od nieuprawnionego na podstawie {{pu przepis="art. 5 UksWieczHip"}}. Przesłanki art. 5 są w tym wypadku spełnione, albowiem:
- sprzeczność KW z rzeczywistym stanem prawnym
(tutaj: użytkowanie wieczyste wg księgi wieczystej nadal istniało, choć rzeczywiście ustało na skutek rozwiązania umowy);
- dobra wiara L
(L był w dobrej wierze (arg. a contrario ex {{pu przepis="art. 6 ust. 2 UKsWieczHip"}})),
- odpłatność rozporządzenia
(ustanowienie hipoteki przez A na rzecz L) było odpłatne, gdyż L miał uzyskać odsetki, jako wynagrodzenie za korzystanie z jego kapitału przez A (zob. CzynnoscPrawnaOdplatna),
- brak wyłączenia rękojmi
(nie było ostrzeżenia o niezgodności KW z rzeczywistem stanem prawnym lub innej wzmianki).
Niemniej jednak oprócz tych przesłanek konieczne jest wpisanie hipoteki L do KW (co nastąpiło) oraz istnienie wierzytelności, którą hipoteka by zabezpieczała.
L nabył więc hipotekę w dobrej wierze od nieuprawnionego. Istniała więc tym samym wierzytelność zabezpieczona hipotecznie, która mogła być przedmiotem dalszej hipoteki (B-L).
Usunięte:
Generalnie L może ustanowić subintabulat tylko na wierzytelności zabezpieczonej hipoteką. W tym wypadku nie istniał jednak realnie przedmiot hipoteki, gdyż użytkowanie wieczyste wygasło na skutek rozwiązania umowy rzez G ({{pu przepis="art. 240 KC"}}), zanim powstała hipoteka w relacji A-L. Z uwagi na brak przedmiotu zabezpieczenia hipoteka na rzecz L mogła nie powstać. L dokonał jednak czynności w ufając treści KW, z której wynikało, że prawo nadal istnieje. W tym wypadku w rachubę wchodzi nabycie hipoteki na użytkowaniu wieczystym w dobrej wierze od nieuprawnionego na podstawie {{pu przepis="art. 5 UksWieczHip"}}. Przesłanki art. 5 są w tym wypadku spełnione, albowiem:
- sprzeczność KW z rzeczywistym stanem prawnym
(tutaj: użytkowanie wieczyste wg księgi wieczystej nadal istniało, choć rzeczywiście ustało na skutek rozwiązania umowy);
- dobra wiara L
(L był w dobrej wierze (arg. a contrario ex {{pu przepis="art. 6 ust. 2 UKsWieczHip"}})),
- odpłatność rozporządzenia
(ustanowienie hipoteki przez A na rzecz L) było odpłatne, gdyż L miał uzyskać odsetki, jako wynagrodzenie za korzystanie z jego kapitału przez A (zob. CzynnoscPrawnaOdplatna),
- brak wyłączenia rękojmi
(nie było ostrzeżenia o niezgodności KW z rzeczywistem stanem prawnym lub innej wzmianki).
Niemniej jednak oprócz tych przesłanek konieczne jest wpisanie hipoteki L do KW (co nastąpiło) oraz istnienie wierzytelności, którą hipoteka by zabezpieczała.
L nabył więc hipotekę w dobrej wierze od nieuprawnionego. Istniała więc tym samym wierzytelność zabezpieczona hipotecznie, która mogła być przedmiotem dalszej hipoteki (B-L).
Dodane:
Przedmiotem subintabulatu jest inna wierzytelność zabezpieczona hipotecznie. Należy więc zbadać, czy istniała wierzytelność w relacji A-L i czy była ona zabezpieczona hipoteką.
Generalnie L może ustanowić subintabulat tylko na wierzytelności zabezpieczonej hipoteką. W tym wypadku nie istniał jednak realnie przedmiot hipoteki, gdyż użytkowanie wieczyste wygasło na skutek rozwiązania umowy rzez G ({{pu przepis="art. 240 KC"}}), zanim powstała hipoteka w relacji A-L. Z uwagi na brak przedmiotu zabezpieczenia hipoteka na rzecz L mogła nie powstać. L dokonał jednak czynności w ufając treści KW, z której wynikało, że prawo nadal istnieje. W tym wypadku w rachubę wchodzi nabycie hipoteki na użytkowaniu wieczystym w dobrej wierze od nieuprawnionego na podstawie {{pu przepis="art. 5 UksWieczHip"}}. Przesłanki art. 5 są w tym wypadku spełnione, albowiem:
- sprzeczność KW z rzeczywistym stanem prawnym
(tutaj: użytkowanie wieczyste wg księgi wieczystej nadal istniało, choć rzeczywiście ustało na skutek rozwiązania umowy);
- dobra wiara L
(L był w dobrej wierze (arg. a contrario ex {{pu przepis="art. 6 ust. 2 UKsWieczHip"}})),
- odpłatność rozporządzenia
(ustanowienie hipoteki przez A na rzecz L) było odpłatne, gdyż L miał uzyskać odsetki, jako wynagrodzenie za korzystanie z jego kapitału przez A (zob. CzynnoscPrawnaOdplatna),
- brak wyłączenia rękojmi
(nie było ostrzeżenia o niezgodności KW z rzeczywistem stanem prawnym lub innej wzmianki).
Generalnie L może ustanowić subintabulat tylko na wierzytelności zabezpieczonej hipoteką. W tym wypadku nie istniał jednak realnie przedmiot hipoteki, gdyż użytkowanie wieczyste wygasło na skutek rozwiązania umowy rzez G ({{pu przepis="art. 240 KC"}}), zanim powstała hipoteka w relacji A-L. Z uwagi na brak przedmiotu zabezpieczenia hipoteka na rzecz L mogła nie powstać. L dokonał jednak czynności w ufając treści KW, z której wynikało, że prawo nadal istnieje. W tym wypadku w rachubę wchodzi nabycie hipoteki na użytkowaniu wieczystym w dobrej wierze od nieuprawnionego na podstawie {{pu przepis="art. 5 UksWieczHip"}}. Przesłanki art. 5 są w tym wypadku spełnione, albowiem:
- sprzeczność KW z rzeczywistym stanem prawnym
(tutaj: użytkowanie wieczyste wg księgi wieczystej nadal istniało, choć rzeczywiście ustało na skutek rozwiązania umowy);
- dobra wiara L
(L był w dobrej wierze (arg. a contrario ex {{pu przepis="art. 6 ust. 2 UKsWieczHip"}})),
- odpłatność rozporządzenia
(ustanowienie hipoteki przez A na rzecz L) było odpłatne, gdyż L miał uzyskać odsetki, jako wynagrodzenie za korzystanie z jego kapitału przez A (zob. CzynnoscPrawnaOdplatna),
- brak wyłączenia rękojmi
(nie było ostrzeżenia o niezgodności KW z rzeczywistem stanem prawnym lub innej wzmianki).
Usunięte:
Generalnie L może ustanowić subintabulat tylko na wierzytelności zabezpieczonej hipoteką. W tym wypadku nie istniał jednak realnie przedmiot hipoteki, gdyż użytkowanie wieczyste wygasło, zanim powstała hipoteka w relacji A-L. W grę wchodzi jednak nabycie hipoteki na użytkowaniu wieczystym w dobrej wierze od nieuprawnionego na podstawie {{pu przepis="art. 5 UksWieczHip"}}. Przesłanki art. 5 są w tym wypadku spełnione, albowiem:
- użytkowanie wieczyste wg księgi wieczystej nadal istniało,
- L był w dobrej wierze (arg. a contrario ex {{pu przepis="art. 6 ust. 2 UKsWieczHip"}}),
- rozporządzenie (ustanowienie hipoteki przez A na rzecz L) było odpłatne (zob. CzynnoscPrawnaOdplatna),
- brak było ostrzeżenia o niezgodności KW z rzeczywistem stanem prawnym lub innej wzmianki.
Dodane:
Subintabulat zabezpiecza w tym wypadku wierzytelność B przeciwko L.
L musiałby zawrzeć z B skuteczną umowę o ustanowienie subintabulatu.
**(aa) forma umowy o ustanowienie subinatabulatu**
Co do warunków formalnych takiej umowy zob. {{pu przepis="art. 108(5) UKsWieczHip"}} w zw. z {{pu przepis="art. 329 § 1 zd. 1 KC"}}. Konieczne jest więc zachowanie wymogów formalnych właściwych dla przenoszenia wierzytelności hipotecznej. Te z kolei zostały uregulowane w {{pu przepis="art. 79 UKsWieczHip"}}. Jak wynika z {{pu przepis="art. 79 § 1 zd. 2 UKsWieczHip"}} do przeniesienia wierzytelności hipotecznej niezbędny jest wpis do KW (konstytutywność wpisu). Tym samym również dla ustanowienia subintabulatu konieczne jest dokonanie jego wpisu do KW. Forma umowy (lub przynajmniej oświadczenia uprawnionego z tytułu wierzytelności zabezpieczonej hipotecznie (tutaj L)) budzi spory. Niektórzy, bazując na {{pu przepis="art. 245 § 2 KC"}}, wymagają formy aktu notarialnego dla oświadczenia uprawnionego wierzyciela (zob. wskazania u CieplaGonciarzUKsWieczHip, 2011, Art. 108(5) uw. 3). Pisuliński (PisulinskiHipotekaKaucyjna, str. 167) uważa, że wystarczająca jest forma pisemna z podpisami notarialnie poświadczonymi. W tym wypadku dochowano formy aktu notarialnego, wobec czego spór nie ma większego znaczenia.
**(bb) przedmiot umowy o subintabulat**
Jednakże trzeba pamiętać o tym, że w chwili gdy L i B ustanawiali subintabulat, nie było użytkowania wieczystego, które było przedmiotem hipoteki zabezpieczającej wierzytelność L przeciwko A, na której L ustanowił hipotekę na rzecz B. Zanim bowiem doszło do ustanowienia subintabulatu w relacji L - B, G wypowiedziała skutecznie umowę A, co spowodowało wygaśnięcie użytkowania wieczystego ({{pu przepis="art. 240 KC"}}). Powstaje pytanie o to, czy w chwili ustanawiania subintabulatu istniał jeszcze przedmiot, tzn. wierzytelność L przeciwko A zabezpieczona hipoteką.
Wierzytelność wynika w tym wypadku z umowy pożyczki zawartej między L i A. Pytanie, jak na istnienie wierzytelności wpływa fakt, że strony umówiły się na odsetki w wys. 80% rocznie. Zgodnie z {{pu przepis="art. 359 § 2(1) KC"}} nie jest dopuszczalne przekraczanie czterokrotności stopy kredytu lombardowego. Skutkiem wykroczenia przeciw temu przepisowi nie jest jednak nieważność umowy. Dochodzi jedynie do zastąpienia odsetek lichwiarskich odsetkami w wys. maksymalnej (zob. {{pu przepis="art. 359 § 2(2) KC"}}). Wierzytelność zatem istnieje, leczy wysokość odsetek jest inna.
Generalnie L może ustanowić subintabulat tylko na wierzytelności zabezpieczonej hipoteką. W tym wypadku nie istniał jednak realnie przedmiot hipoteki, gdyż użytkowanie wieczyste wygasło, zanim powstała hipoteka w relacji A-L. W grę wchodzi jednak nabycie hipoteki na użytkowaniu wieczystym w dobrej wierze od nieuprawnionego na podstawie {{pu przepis="art. 5 UksWieczHip"}}. Przesłanki art. 5 są w tym wypadku spełnione, albowiem:
- użytkowanie wieczyste wg księgi wieczystej nadal istniało,
- L był w dobrej wierze (arg. a contrario ex {{pu przepis="art. 6 ust. 2 UKsWieczHip"}}),
- rozporządzenie (ustanowienie hipoteki przez A na rzecz L) było odpłatne (zob. CzynnoscPrawnaOdplatna),
- brak było ostrzeżenia o niezgodności KW z rzeczywistem stanem prawnym lub innej wzmianki.
Niemniej jednak oprócz tych przesłanek konieczne jest wpisanie hipoteki L do KW (co nastąpiło) oraz istnienie wierzytelności, którą hipoteka by zabezpieczała.
L nabył więc hipotekę w dobrej wierze od nieuprawnionego. Istniała więc tym samym wierzytelność zabezpieczona hipotecznie, która mogła być przedmiotem dalszej hipoteki (B-L).
**(3) wpis subintabulatu do KW**
**(4) wynik pośredni**
L musiałby zawrzeć z B skuteczną umowę o ustanowienie subintabulatu.
**(aa) forma umowy o ustanowienie subinatabulatu**
Co do warunków formalnych takiej umowy zob. {{pu przepis="art. 108(5) UKsWieczHip"}} w zw. z {{pu przepis="art. 329 § 1 zd. 1 KC"}}. Konieczne jest więc zachowanie wymogów formalnych właściwych dla przenoszenia wierzytelności hipotecznej. Te z kolei zostały uregulowane w {{pu przepis="art. 79 UKsWieczHip"}}. Jak wynika z {{pu przepis="art. 79 § 1 zd. 2 UKsWieczHip"}} do przeniesienia wierzytelności hipotecznej niezbędny jest wpis do KW (konstytutywność wpisu). Tym samym również dla ustanowienia subintabulatu konieczne jest dokonanie jego wpisu do KW. Forma umowy (lub przynajmniej oświadczenia uprawnionego z tytułu wierzytelności zabezpieczonej hipotecznie (tutaj L)) budzi spory. Niektórzy, bazując na {{pu przepis="art. 245 § 2 KC"}}, wymagają formy aktu notarialnego dla oświadczenia uprawnionego wierzyciela (zob. wskazania u CieplaGonciarzUKsWieczHip, 2011, Art. 108(5) uw. 3). Pisuliński (PisulinskiHipotekaKaucyjna, str. 167) uważa, że wystarczająca jest forma pisemna z podpisami notarialnie poświadczonymi. W tym wypadku dochowano formy aktu notarialnego, wobec czego spór nie ma większego znaczenia.
**(bb) przedmiot umowy o subintabulat**
Jednakże trzeba pamiętać o tym, że w chwili gdy L i B ustanawiali subintabulat, nie było użytkowania wieczystego, które było przedmiotem hipoteki zabezpieczającej wierzytelność L przeciwko A, na której L ustanowił hipotekę na rzecz B. Zanim bowiem doszło do ustanowienia subintabulatu w relacji L - B, G wypowiedziała skutecznie umowę A, co spowodowało wygaśnięcie użytkowania wieczystego ({{pu przepis="art. 240 KC"}}). Powstaje pytanie o to, czy w chwili ustanawiania subintabulatu istniał jeszcze przedmiot, tzn. wierzytelność L przeciwko A zabezpieczona hipoteką.
Wierzytelność wynika w tym wypadku z umowy pożyczki zawartej między L i A. Pytanie, jak na istnienie wierzytelności wpływa fakt, że strony umówiły się na odsetki w wys. 80% rocznie. Zgodnie z {{pu przepis="art. 359 § 2(1) KC"}} nie jest dopuszczalne przekraczanie czterokrotności stopy kredytu lombardowego. Skutkiem wykroczenia przeciw temu przepisowi nie jest jednak nieważność umowy. Dochodzi jedynie do zastąpienia odsetek lichwiarskich odsetkami w wys. maksymalnej (zob. {{pu przepis="art. 359 § 2(2) KC"}}). Wierzytelność zatem istnieje, leczy wysokość odsetek jest inna.
Generalnie L może ustanowić subintabulat tylko na wierzytelności zabezpieczonej hipoteką. W tym wypadku nie istniał jednak realnie przedmiot hipoteki, gdyż użytkowanie wieczyste wygasło, zanim powstała hipoteka w relacji A-L. W grę wchodzi jednak nabycie hipoteki na użytkowaniu wieczystym w dobrej wierze od nieuprawnionego na podstawie {{pu przepis="art. 5 UksWieczHip"}}. Przesłanki art. 5 są w tym wypadku spełnione, albowiem:
- użytkowanie wieczyste wg księgi wieczystej nadal istniało,
- L był w dobrej wierze (arg. a contrario ex {{pu przepis="art. 6 ust. 2 UKsWieczHip"}}),
- rozporządzenie (ustanowienie hipoteki przez A na rzecz L) było odpłatne (zob. CzynnoscPrawnaOdplatna),
- brak było ostrzeżenia o niezgodności KW z rzeczywistem stanem prawnym lub innej wzmianki.
Niemniej jednak oprócz tych przesłanek konieczne jest wpisanie hipoteki L do KW (co nastąpiło) oraz istnienie wierzytelności, którą hipoteka by zabezpieczała.
L nabył więc hipotekę w dobrej wierze od nieuprawnionego. Istniała więc tym samym wierzytelność zabezpieczona hipotecznie, która mogła być przedmiotem dalszej hipoteki (B-L).
**(3) wpis subintabulatu do KW**
**(4) wynik pośredni**
Usunięte:
L musiałby zawrzeć z B skuteczną umowę o ustanowienie subintabulatu. Co do warunków formalnych takiej umowy zob. {{pu przepis="art. 108(5) UKsWieczHip"}} w zw. z {{pu przepis="art. 329 § 1 zd. 1 KC"}}. Konieczne jest więc zachowanie wymogów formalnych właściwych dla przenoszenia wierzytelności hipotecznej. Te z kolei zostały uregulowane w {{pu przepis="art. 79 UKsWieczHip"}}. Jak wynika z {{pu przepis="art. 79 § 1 zd. 2 UKsWieczHip"}} do przeniesienia wierzytelności hipotecznej niezbędny jest wpis do KW (konstytutywność wpisu). Tym samym również dla ustanowienia subintabulatu konieczne jest dokonanie jego wpisu do KW. Forma umowy (lub przynajmniej oświadczenia uprawnionego z tytułu wierzytelności zabezpieczonej hipotecznie (tutaj L)) budzi spory. Niektórzy, bazując na {{pu przepis="art. 245 § 2 KC"}}, wymagają formy aktu notarialnego dla oświadczenia uprawnionego wierzyciela (zob. wskazania u CieplaGonciarzUKsWieczHip, 2011, Art. 108(5) uw. 3). Pisuliński (PisulinskiHipotekaKaucyjna, str. 167) uważa, że wystarczająca jest forma pisemna z podpisami notarialnie poświadczonymi. W tym wypadku dochowano formy aktu notarialnego, wobec czego spór nie ma większego znaczenia.
**(3) uprawnienie L do ustanowienia subintabulatu**
Jednakże trzeba pamiętać o tym, że w chwili gdy L i B ustanawiali subintabulat, nie było użytkowania wieczystego, które było przedmiotem hipoteki zabezpieczającej wierzytelność L przeciwko A, na której L ustanowił hipotekę na rzecz B. Zanim bowiem doszło do ustanowienia subintabulatu w relacji L - B, G wypowiedziała skutecznie umowę A, co spowodowało wygaśnięcie użytkowania wieczystego ({{pu przepis="art. 240 KC"}}).
Generalnie L może ustanowić subintabulat tylko na wierzytelności zabezpieczonej hipoteką. W tym wypadku nie istniał jednak realnie przedmiot hipoteki, gdyż użytkowanie wieczyste wygasło, zanim powstała hipoteka w relacji A-L. W grę wchodzi jednak nabycie hipoteki na użytkowaniu wieczystym w dobrej wierze od nieuprawnionego na podstawie {{pu przepis="art. 5 UksWieczHip"}}. Przesłanki art. 5 są w tym wypadku spełnione, albowiem:
- użytkowanie wieczyste wg księgi wieczystej nadal istniało,
- L był w dobrej wierze (arg. a contrario ex {{pu przepis="art. 6 ust. 2 UKsWieczHip"}}),
- rozporządzenie (ustanowienie hipoteki przez A na rzecz L) było odpłatne (zob. CzynnoscOdplatna),
- brak było ostrzeżenia o niezgodności KW z rzeczywistem stanem prawnym lub innej wzmianki.
Niemniej jednak oprócz tych przesłanek konieczne jest wpisanie hipoteki L do KW (co nastąpiło) oraz istnienie wierzytelności, którą hipoteka by zabezpieczała.
L nabył więc hipotekę w dobrej wierze od nieuprawnionego. Istniała więc tym samym wierzytelność zabezpieczona hipotecznie, która mogła być przedmiotem dalszej hipoteki (B-L).
**(4) wpis subintabulatu do KW**
**(5) wynik pośredni**
Dodane:
W październiku 2006 r. to L zawarł z bankiem B pisemną umowę o udzielenie kredytu w wys. 200.000 zł. Jako zabezpieczenie kredytu L ustanowił notarialnie na rzecz B hipotekę na jego własnej wierzytelności wobec A. Zabezpieczenie to również zostało wpisane do księgi wieczystej.
((3)) ustanowienie hipoteki na wierzytelności B przeciwko L
Konieczne jest ustalenie, czy hipoteka na wierzytelności B przeciwko L w ogóle została ustanowiona.
Zgodnie z {{pu przepis="art. 65 ust. 4 pkt 4 UKsWieczHip"}} możliwy jest także [[Subintabulat subintabulat]]. Do jego powstanie niezbędne jest:
- istnienie wierzytelności zabezpieczonej subintabulatem,
- umowa między uprawnionym wierzycielem wierzytelności hipotecznej i dalszym wierzycielem oraz
- niezbędny jest wpis do księgi wieczystej ({{pu przepis="art. 68 UksWieczHip"}}).
**(1) wierzytelność zabezpieczona subintabulatem**
Wierzytelność wynika w tym wypadku z umowy pożyczki zawartej między L i A. Pytanie, jak na istnienie wierzytelności wpływa fakt, że strony umówiły się na odsetki w wys. 80% rocznie. Zgodnie z {{pu przepis="art. 359 § 2(1) KC"}} nie jest dopuszczalne przekraczanie czterokrotności stopy kredytu lombardowego. Skutkiem wykroczenia przeciw temu przepisowi nie jest jednak nieważność umowy. Dochodzi jedynie do zastąpienia odsetek lichwiarskich odsetkami w wys. maksymalnej (zob. {{pu przepis="art. 359 § 2(2) KC"}}). Wierzytelność zatem istnieje, leczy wysokość odsetek jest inna.
**(2) umowa o ustanowienie subintabulatu**
L musiałby zawrzeć z B skuteczną umowę o ustanowienie subintabulatu. Co do warunków formalnych takiej umowy zob. {{pu przepis="art. 108(5) UKsWieczHip"}} w zw. z {{pu przepis="art. 329 § 1 zd. 1 KC"}}. Konieczne jest więc zachowanie wymogów formalnych właściwych dla przenoszenia wierzytelności hipotecznej. Te z kolei zostały uregulowane w {{pu przepis="art. 79 UKsWieczHip"}}. Jak wynika z {{pu przepis="art. 79 § 1 zd. 2 UKsWieczHip"}} do przeniesienia wierzytelności hipotecznej niezbędny jest wpis do KW (konstytutywność wpisu). Tym samym również dla ustanowienia subintabulatu konieczne jest dokonanie jego wpisu do KW. Forma umowy (lub przynajmniej oświadczenia uprawnionego z tytułu wierzytelności zabezpieczonej hipotecznie (tutaj L)) budzi spory. Niektórzy, bazując na {{pu przepis="art. 245 § 2 KC"}}, wymagają formy aktu notarialnego dla oświadczenia uprawnionego wierzyciela (zob. wskazania u CieplaGonciarzUKsWieczHip, 2011, Art. 108(5) uw. 3). Pisuliński (PisulinskiHipotekaKaucyjna, str. 167) uważa, że wystarczająca jest forma pisemna z podpisami notarialnie poświadczonymi. W tym wypadku dochowano formy aktu notarialnego, wobec czego spór nie ma większego znaczenia.
**(3) uprawnienie L do ustanowienia subintabulatu**
Jednakże trzeba pamiętać o tym, że w chwili gdy L i B ustanawiali subintabulat, nie było użytkowania wieczystego, które było przedmiotem hipoteki zabezpieczającej wierzytelność L przeciwko A, na której L ustanowił hipotekę na rzecz B. Zanim bowiem doszło do ustanowienia subintabulatu w relacji L - B, G wypowiedziała skutecznie umowę A, co spowodowało wygaśnięcie użytkowania wieczystego ({{pu przepis="art. 240 KC"}}).
Generalnie L może ustanowić subintabulat tylko na wierzytelności zabezpieczonej hipoteką. W tym wypadku nie istniał jednak realnie przedmiot hipoteki, gdyż użytkowanie wieczyste wygasło, zanim powstała hipoteka w relacji A-L. W grę wchodzi jednak nabycie hipoteki na użytkowaniu wieczystym w dobrej wierze od nieuprawnionego na podstawie {{pu przepis="art. 5 UksWieczHip"}}. Przesłanki art. 5 są w tym wypadku spełnione, albowiem:
- użytkowanie wieczyste wg księgi wieczystej nadal istniało,
- L był w dobrej wierze (arg. a contrario ex {{pu przepis="art. 6 ust. 2 UKsWieczHip"}}),
- rozporządzenie (ustanowienie hipoteki przez A na rzecz L) było odpłatne (zob. CzynnoscOdplatna),
- brak było ostrzeżenia o niezgodności KW z rzeczywistem stanem prawnym lub innej wzmianki.
Niemniej jednak oprócz tych przesłanek konieczne jest wpisanie hipoteki L do KW (co nastąpiło) oraz istnienie wierzytelności, którą hipoteka by zabezpieczała.
L nabył więc hipotekę w dobrej wierze od nieuprawnionego. Istniała więc tym samym wierzytelność zabezpieczona hipotecznie, która mogła być przedmiotem dalszej hipoteki (B-L).
**(4) wpis subintabulatu do KW**
Wpis subintabulatu na rzez B nastąpił, co wynika ze stanu faktycznego.
**(5) wynik pośredni**
Skutkiem tego jest, iż bank B skutecznie ustanowił subintabulat na wierzytelności L przeciw A.
Wymagalna musiałaby być także wierzytelność L wobec A ({{pu przepis="art. 108(1) UKsWieczHip"}}). Ponieważ uzgodniony został termin zwrotu pożyczki (31.5.2007 r.), w dniu gdy B dochodzi sprzedaży nieruchomości wierzytelność L wobec A jest wymagalna.
((1)) Wynik
((3)) ustanowienie hipoteki na wierzytelności B przeciwko L
Konieczne jest ustalenie, czy hipoteka na wierzytelności B przeciwko L w ogóle została ustanowiona.
Zgodnie z {{pu przepis="art. 65 ust. 4 pkt 4 UKsWieczHip"}} możliwy jest także [[Subintabulat subintabulat]]. Do jego powstanie niezbędne jest:
- istnienie wierzytelności zabezpieczonej subintabulatem,
- umowa między uprawnionym wierzycielem wierzytelności hipotecznej i dalszym wierzycielem oraz
- niezbędny jest wpis do księgi wieczystej ({{pu przepis="art. 68 UksWieczHip"}}).
**(1) wierzytelność zabezpieczona subintabulatem**
Wierzytelność wynika w tym wypadku z umowy pożyczki zawartej między L i A. Pytanie, jak na istnienie wierzytelności wpływa fakt, że strony umówiły się na odsetki w wys. 80% rocznie. Zgodnie z {{pu przepis="art. 359 § 2(1) KC"}} nie jest dopuszczalne przekraczanie czterokrotności stopy kredytu lombardowego. Skutkiem wykroczenia przeciw temu przepisowi nie jest jednak nieważność umowy. Dochodzi jedynie do zastąpienia odsetek lichwiarskich odsetkami w wys. maksymalnej (zob. {{pu przepis="art. 359 § 2(2) KC"}}). Wierzytelność zatem istnieje, leczy wysokość odsetek jest inna.
**(2) umowa o ustanowienie subintabulatu**
L musiałby zawrzeć z B skuteczną umowę o ustanowienie subintabulatu. Co do warunków formalnych takiej umowy zob. {{pu przepis="art. 108(5) UKsWieczHip"}} w zw. z {{pu przepis="art. 329 § 1 zd. 1 KC"}}. Konieczne jest więc zachowanie wymogów formalnych właściwych dla przenoszenia wierzytelności hipotecznej. Te z kolei zostały uregulowane w {{pu przepis="art. 79 UKsWieczHip"}}. Jak wynika z {{pu przepis="art. 79 § 1 zd. 2 UKsWieczHip"}} do przeniesienia wierzytelności hipotecznej niezbędny jest wpis do KW (konstytutywność wpisu). Tym samym również dla ustanowienia subintabulatu konieczne jest dokonanie jego wpisu do KW. Forma umowy (lub przynajmniej oświadczenia uprawnionego z tytułu wierzytelności zabezpieczonej hipotecznie (tutaj L)) budzi spory. Niektórzy, bazując na {{pu przepis="art. 245 § 2 KC"}}, wymagają formy aktu notarialnego dla oświadczenia uprawnionego wierzyciela (zob. wskazania u CieplaGonciarzUKsWieczHip, 2011, Art. 108(5) uw. 3). Pisuliński (PisulinskiHipotekaKaucyjna, str. 167) uważa, że wystarczająca jest forma pisemna z podpisami notarialnie poświadczonymi. W tym wypadku dochowano formy aktu notarialnego, wobec czego spór nie ma większego znaczenia.
**(3) uprawnienie L do ustanowienia subintabulatu**
Jednakże trzeba pamiętać o tym, że w chwili gdy L i B ustanawiali subintabulat, nie było użytkowania wieczystego, które było przedmiotem hipoteki zabezpieczającej wierzytelność L przeciwko A, na której L ustanowił hipotekę na rzecz B. Zanim bowiem doszło do ustanowienia subintabulatu w relacji L - B, G wypowiedziała skutecznie umowę A, co spowodowało wygaśnięcie użytkowania wieczystego ({{pu przepis="art. 240 KC"}}).
Generalnie L może ustanowić subintabulat tylko na wierzytelności zabezpieczonej hipoteką. W tym wypadku nie istniał jednak realnie przedmiot hipoteki, gdyż użytkowanie wieczyste wygasło, zanim powstała hipoteka w relacji A-L. W grę wchodzi jednak nabycie hipoteki na użytkowaniu wieczystym w dobrej wierze od nieuprawnionego na podstawie {{pu przepis="art. 5 UksWieczHip"}}. Przesłanki art. 5 są w tym wypadku spełnione, albowiem:
- użytkowanie wieczyste wg księgi wieczystej nadal istniało,
- L był w dobrej wierze (arg. a contrario ex {{pu przepis="art. 6 ust. 2 UKsWieczHip"}}),
- rozporządzenie (ustanowienie hipoteki przez A na rzecz L) było odpłatne (zob. CzynnoscOdplatna),
- brak było ostrzeżenia o niezgodności KW z rzeczywistem stanem prawnym lub innej wzmianki.
Niemniej jednak oprócz tych przesłanek konieczne jest wpisanie hipoteki L do KW (co nastąpiło) oraz istnienie wierzytelności, którą hipoteka by zabezpieczała.
L nabył więc hipotekę w dobrej wierze od nieuprawnionego. Istniała więc tym samym wierzytelność zabezpieczona hipotecznie, która mogła być przedmiotem dalszej hipoteki (B-L).
**(4) wpis subintabulatu do KW**
Wpis subintabulatu na rzez B nastąpił, co wynika ze stanu faktycznego.
**(5) wynik pośredni**
Skutkiem tego jest, iż bank B skutecznie ustanowił subintabulat na wierzytelności L przeciw A.
Wymagalna musiałaby być także wierzytelność L wobec A ({{pu przepis="art. 108(1) UKsWieczHip"}}). Ponieważ uzgodniony został termin zwrotu pożyczki (31.5.2007 r.), w dniu gdy B dochodzi sprzedaży nieruchomości wierzytelność L wobec A jest wymagalna.
((1)) Wynik
Usunięte:
Problem jednak w tym, czy ta hipoteka została skutecznie ustanowiona na wierzytelności B przeciwko L. Zgodnie z {{pu przepis="art. 65 ust. 4 pkt 4 UKsWieczHip"}} możliwy jest także [[Subintabulat subintabulat]]. Powstaje on na mocy umowy między uprawnionym wierzycielem wierzytelności hipotecznej i dalszym wierzycielem. Do powstania subintabulatu niezbędny jest wpis do księgi wieczystej ({{pu przepis="art. 68 UksWieczHip"}}).
W tej sytuacji rodzi się tylko pytanie o to czy L był uprawnionym do ustanawiania hipoteki na wierzytelności zabezpieczonej hipoteką na nieruchomości, gdyż w chwili ustanawiania tej hipoteki, G wypowiedziała skutecznie umowę A, a więc brakowało użytkowania wieczystego, które było przedmiotem hipoteki.
W grę wchodzi jednak nabycie hipoteki w dobrej wierze od nieuprawnionego ({{pu przepis="art. 5 UksWieczHip"}}). Przesłanki art. 5 są w tym wypadku spełnione, albowiem użytkowanie wieczyste na skutek wypowiedzenia przez G wygasło, lecz wg księgi wieczystej nadal istniało. W tej sytuacji L był w dobrej wierze (arg. a contrario ex {{pu przepis="art. 6 ust. 2 UKsWieczHip"}}). Nie było to także rozporządzenie nieodpłatne (czynność jest odpłatna, jeżeli strona, która dokonała na rzecz drugiej przysporzenia otrzymuje lub ma otrzymać w zamian za nie korzyść majątkową, stanowiącą ekwiwalent tego przysporzenia, A. Wolter, (cyt. za DoliwaCzescOgolna, nb. 521)). Niemniej jednak oprócz tych przesłanek konieczne jest wpisanie hipoteki do KW (co nastąpiło) oraz istnienie wierzytelności, którą hipoteka by zabezpieczała. Wierzytelność wynika w tym wypadku z umowy pożyczki zawartej między L i A. Pytanie, jak na istnienie wierzytelności wpływa fakt, że strony umówiły się na odsetki w wys. 80% rocznie, co zgodnie z {{pu przepis="art. 359 § 2(1) KC"}} nie jest dopuszczalne. Skutkiem wykroczenia przeciw temu przepisowi nie jest jednak nieważność umowy. Dochodzi jedynie do zastąpienia odsetek lichwiarskich odsetkami w wys. maksymalnej (zob. {{pu przepis="art. 359 § 2(2) KC"}}). Wierzytelność zatem istnieje, leczy wysokość odsetek jest inna.
L nabył więc hipotekę w dobrej wierze od nieuprawnionego. Skutkiem tego jest, iż bank skutecznie ustanowił subintabulat na wierzytelności L przeciw A.
Wymagalna musiałaby być także wierzytelność L wobec A. Ponieważ uzgodniony został termin zwrotu pożyczki (31.5.2007 r.), w dniu gdy B dochodzi sprzedaży nieruchomości wierzytelność L wobec A jest wymagalna.
((2)) Wynik
Dodane:
((2)) Wymagalność wierzytelności zabezpieczonej hipoteką na wierzytelności hipotecznej
Wymagalność ocenia się zgodnie z regułami dot. zobowiązań, a więc stosownie do {{pu przepis="art. 455 KC"}}. Zgodnie z umową wierzytelność stawała się wymagalna m.in. wówczas, gdy B skutecznie ją wypowiedział. Tak stało się dnia 2.9.2007 r. Wierzytelność B przeciw L byłaby więc w chwili żądania sprzedaży nieruchomości wymagalna.
Problem jednak w tym, czy ta hipoteka została skutecznie ustanowiona na wierzytelności B przeciwko L. Zgodnie z {{pu przepis="art. 65 ust. 4 pkt 4 UKsWieczHip"}} możliwy jest także [[Subintabulat subintabulat]]. Powstaje on na mocy umowy między uprawnionym wierzycielem wierzytelności hipotecznej i dalszym wierzycielem. Do powstania subintabulatu niezbędny jest wpis do księgi wieczystej ({{pu przepis="art. 68 UksWieczHip"}}).
W tej sytuacji rodzi się tylko pytanie o to czy L był uprawnionym do ustanawiania hipoteki na wierzytelności zabezpieczonej hipoteką na nieruchomości, gdyż w chwili ustanawiania tej hipoteki, G wypowiedziała skutecznie umowę A, a więc brakowało użytkowania wieczystego, które było przedmiotem hipoteki.
W grę wchodzi jednak nabycie hipoteki w dobrej wierze od nieuprawnionego ({{pu przepis="art. 5 UksWieczHip"}}). Przesłanki art. 5 są w tym wypadku spełnione, albowiem użytkowanie wieczyste na skutek wypowiedzenia przez G wygasło, lecz wg księgi wieczystej nadal istniało. W tej sytuacji L był w dobrej wierze (arg. a contrario ex {{pu przepis="art. 6 ust. 2 UKsWieczHip"}}). Nie było to także rozporządzenie nieodpłatne (czynność jest odpłatna, jeżeli strona, która dokonała na rzecz drugiej przysporzenia otrzymuje lub ma otrzymać w zamian za nie korzyść majątkową, stanowiącą ekwiwalent tego przysporzenia, A. Wolter, (cyt. za DoliwaCzescOgolna, nb. 521)). Niemniej jednak oprócz tych przesłanek konieczne jest wpisanie hipoteki do KW (co nastąpiło) oraz istnienie wierzytelności, którą hipoteka by zabezpieczała. Wierzytelność wynika w tym wypadku z umowy pożyczki zawartej między L i A. Pytanie, jak na istnienie wierzytelności wpływa fakt, że strony umówiły się na odsetki w wys. 80% rocznie, co zgodnie z {{pu przepis="art. 359 § 2(1) KC"}} nie jest dopuszczalne. Skutkiem wykroczenia przeciw temu przepisowi nie jest jednak nieważność umowy. Dochodzi jedynie do zastąpienia odsetek lichwiarskich odsetkami w wys. maksymalnej (zob. {{pu przepis="art. 359 § 2(2) KC"}}). Wierzytelność zatem istnieje, leczy wysokość odsetek jest inna.
L nabył więc hipotekę w dobrej wierze od nieuprawnionego. Skutkiem tego jest, iż bank skutecznie ustanowił subintabulat na wierzytelności L przeciw A.
((2)) Wymagalność wierzytelności hipotecznej
Wymagalna musiałaby być także wierzytelność L wobec A. Ponieważ uzgodniony został termin zwrotu pożyczki (31.5.2007 r.), w dniu gdy B dochodzi sprzedaży nieruchomości wierzytelność L wobec A jest wymagalna.
Wymagalność ocenia się zgodnie z regułami dot. zobowiązań, a więc stosownie do {{pu przepis="art. 455 KC"}}. Zgodnie z umową wierzytelność stawała się wymagalna m.in. wówczas, gdy B skutecznie ją wypowiedział. Tak stało się dnia 2.9.2007 r. Wierzytelność B przeciw L byłaby więc w chwili żądania sprzedaży nieruchomości wymagalna.
Problem jednak w tym, czy ta hipoteka została skutecznie ustanowiona na wierzytelności B przeciwko L. Zgodnie z {{pu przepis="art. 65 ust. 4 pkt 4 UKsWieczHip"}} możliwy jest także [[Subintabulat subintabulat]]. Powstaje on na mocy umowy między uprawnionym wierzycielem wierzytelności hipotecznej i dalszym wierzycielem. Do powstania subintabulatu niezbędny jest wpis do księgi wieczystej ({{pu przepis="art. 68 UksWieczHip"}}).
W tej sytuacji rodzi się tylko pytanie o to czy L był uprawnionym do ustanawiania hipoteki na wierzytelności zabezpieczonej hipoteką na nieruchomości, gdyż w chwili ustanawiania tej hipoteki, G wypowiedziała skutecznie umowę A, a więc brakowało użytkowania wieczystego, które było przedmiotem hipoteki.
W grę wchodzi jednak nabycie hipoteki w dobrej wierze od nieuprawnionego ({{pu przepis="art. 5 UksWieczHip"}}). Przesłanki art. 5 są w tym wypadku spełnione, albowiem użytkowanie wieczyste na skutek wypowiedzenia przez G wygasło, lecz wg księgi wieczystej nadal istniało. W tej sytuacji L był w dobrej wierze (arg. a contrario ex {{pu przepis="art. 6 ust. 2 UKsWieczHip"}}). Nie było to także rozporządzenie nieodpłatne (czynność jest odpłatna, jeżeli strona, która dokonała na rzecz drugiej przysporzenia otrzymuje lub ma otrzymać w zamian za nie korzyść majątkową, stanowiącą ekwiwalent tego przysporzenia, A. Wolter, (cyt. za DoliwaCzescOgolna, nb. 521)). Niemniej jednak oprócz tych przesłanek konieczne jest wpisanie hipoteki do KW (co nastąpiło) oraz istnienie wierzytelności, którą hipoteka by zabezpieczała. Wierzytelność wynika w tym wypadku z umowy pożyczki zawartej między L i A. Pytanie, jak na istnienie wierzytelności wpływa fakt, że strony umówiły się na odsetki w wys. 80% rocznie, co zgodnie z {{pu przepis="art. 359 § 2(1) KC"}} nie jest dopuszczalne. Skutkiem wykroczenia przeciw temu przepisowi nie jest jednak nieważność umowy. Dochodzi jedynie do zastąpienia odsetek lichwiarskich odsetkami w wys. maksymalnej (zob. {{pu przepis="art. 359 § 2(2) KC"}}). Wierzytelność zatem istnieje, leczy wysokość odsetek jest inna.
L nabył więc hipotekę w dobrej wierze od nieuprawnionego. Skutkiem tego jest, iż bank skutecznie ustanowił subintabulat na wierzytelności L przeciw A.
((2)) Wymagalność wierzytelności hipotecznej
Wymagalna musiałaby być także wierzytelność L wobec A. Ponieważ uzgodniony został termin zwrotu pożyczki (31.5.2007 r.), w dniu gdy B dochodzi sprzedaży nieruchomości wierzytelność L wobec A jest wymagalna.
Usunięte:
Wymagalność ocenia się zgodnie z regułami dot. zobowiązań, a więc stosownie do {{pu przepis="art. 455 KC"}}. Zgodnie z umową wierzytelność stawała się wymagalna m.in. wówczas, gdy B skutecznie ją wypowiedział. Tak stało się dnia 2.9.2007 r. Wierzytelność B wobec L byłaby więc w chwili żądania sprzedaży nieruchomości wymagalna.
Problem jednak w tym, czy ta hipoteka została skutecznie ustanowiona na wierzytelności B wobec L. Zgodnie z {{pu przepis="art. 65 ust. 4 pkt 4 UKsWieczHip"}} możliwy jest także [[Subintabulat subintabulat]]. Powstaje on na mocy umowy między uprawnionym wierzycielem wierzytelności hipotecznej i dalszym wierzycielem. Ponadto niezbędny jest wpis do księgi wieczystej ({{pu przepis="art. 68 UksWieczHip"}}).
W tej sytuacji powstaje tylko pytanie o to czy L był uprawnionym wierzycielem wierzytelności zabezpieczonej hipoteką na nieruchomości, gdyż w chwili ustanawiania tej hipoteki, G wypowiedziała skutecznie umowę A.
W grę wchodzi jednak nabycie hipoteki w dobrej wierze od nieuprawnionego ({{pu przepis="art. 5 UksWieczHip"}}). Przesłanki art. 5 są w tym wypadku spełnione, albowiem użytkowanie wieczyste na skutek wypowiedzenia przez G wygasło, lecz wg księgi wieczystej nadal istniało. W tej sytuacji L był w dobrej wierze (arg. a contrario ex {{pu przepis="art. 6 ust. 2 UKsWieczHip"}}). Nie było to także rozporządzenie nieodpłatne (czynność jest odpłatna, jeżeli strona, która dokonała na rzecz drugiej przysporzenia otrzymuje lub ma otrzymać w zamian za nie korzyść majątkową, stanowiącą ekwiwalent tego przysporzenia, A. Wolter, (cyt. za Doliwa, nb. 521)). Niemniej jednak oprócz tych przesłanek konieczne jest wpisanie hipoteki do KW, co nastąpiło oraz istnienie wierzytelności, którą hipoteka by zabezpieczała.
Wierzytelność może wynikać z umowy pożyczki zawartej między L i A. Pytanie, jak na istnienie wierzytelności wpływa fakt, że strony umówiły 100% odsetki, co zgodnie z {{pu przepis="art. 359 § 2(1) KC"}} nie jest dopuszczalne, albowiem nie mogły one przekraczać 28%. Skutkiem wykroczenia przeciw temu przepisowi jest zastąpienie odsetek lichwiarskich odsetkami w wys. maksymalnej (zob. {{pu przepis="art. 359 § 2(2) KC"}}). Wierzytelność zatem istnieje.
L nabył więc hipotekę w dobrej wierze od nieuprawnionego. Skutkiem tego jest, iż bank skutecznie ustanowił subintabulat na wierzytelności L przeciw A.
((2)) Wymagalność wierzytelności hipotecznej
Wymagalna musiałaby być także wierzytelność L wobec A. Ponieważ uzgodniony został termin zwrotu pożyczki (31.5.2007 r.), w dniu gdy B dochodzi sprzedaży nieruchomości wierzytelność L wobec A jest wymagalna.
Dodane:
CategoryKazusyHipoteka CategoryOdsetki
Usunięte:
Dodane:
Problem jednak w tym, czy ta hipoteka została skutecznie ustanowiona na wierzytelności B wobec L. Zgodnie z {{pu przepis="art. 65 ust. 4 pkt 4 UKsWieczHip"}} możliwy jest także [[Subintabulat subintabulat]]. Powstaje on na mocy umowy między uprawnionym wierzycielem wierzytelności hipotecznej i dalszym wierzycielem. Ponadto niezbędny jest wpis do księgi wieczystej ({{pu przepis="art. 68 UksWieczHip"}}).
Usunięte:
Dodane:
==kazus dot. [[Subintabulat subintabulatu]] wg {{pu przepis="art. 108(1) i nast. UKsWieczHip"}} ==
