Protokół zmian strony GoldPlating
Dodane:
//work in progress//
((1)) Dopuszczalność i skutki
((2)) Dopuszczalność
W zasadzie gold plating jest prawnie dopuszczalny, o ile zachowane są standardy wynikające z aktów podlegających transpozycji (głównie dyrektywy, ale nie wyłącznie). Państwa członkowskie decydują, jak daleko chcą się posunąć w implementacji przepisów. Zgodnie z [[http://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=celex%3A12012E%2FTXT art. 288 ust. 3 TFUE]] mają one prawo decydować o formie i środkach, przy pomocy których wykonają swoje obowiązki.
O dopuszczalności powinna w pierwszym rzędzie decydować sama dyrektywa. Czasem przewiduje się tzw. klauzule otwierające, które wyraźnie pozwalają na odmienne regulacje ("jeżeli prawo krajowe to przewiduje", "jeżeli prawo krajowe ni reguluje inaczej" itp.). Jeżeli brak jest jednak tego typu postanowień, konieczne jest dokonanie wykładni. Należy przy tym pamiętać o tym, że dyrektywy zmierzające do **minimalnej harmonizacji** z reguły pozostawiają większe pole działania dla państw członkowskich. Wyznaczają one minimalny standard w minimalnym zakresie regulacji. Natomiast w przypadku **pełnej harmonizacji** pole manewru dla państw członkowskich będzie niewielkie, jeżeli w ogóle będzie do pogodzenia z celem regulacji.
Uzasadnienie odstępstw od przepisów unijnych przewidują również traktaty. Do najważniejszych postanowień zaliczyć trzeba art. 114 TFUE, art. 169 ust. 4 TFUE, art. 193 TFUE.
Ponadto przepisy implementujące muszą mieć na celu osiągnięcie rezultatu zamierzonego przez prawodawcę unijnego (art. 288 ust. 3 TFUE).
((2)) Skutki niedopuszczalnego wyjścia poza ramy dyrektywy
Zjawisko staje się jednak niepożądane, gdy generuje dodatkowe koszty lub nakłady administracyjne.
W tym wypadku wchodzi w rachubę odpowiedzialność państwa członkowskiego na podstawie art. 258 TFUE (naruszenie traktatów).
W szerokim ujęciu nadmierna transpozycja dyrektywy jest sprzeczna z prawem wtórnym już wtedy, gdy prawodawca krajowy wychodzi ponad jej zapisy, mimo że dyrektywa nie przewiduje tzw. klauzul otwierających (por. Riehm, JZ 2006, S. 1035 (1037) wg [[https://beck-online.beck.de/?typ=reference&Y=300&Z=EUR&B=2009&S=444 BurmeisterStaebeEuR2009]], 449). W innym ujęciu dopuszczalność wyjścia ponad postanowienia dyrektywy zależy od wykładni historycznej oraz celowościowej , przy czym wykładnia ta ma być zgodna z prawem pierwotnym ([[https://beck-online.beck.de/?typ=reference&Y=300&Z=EUR&B=2009&S=444 BurmeisterStaebeEuR2009]], 450).
Dyrektywa 2008/98 została wydana na podstawie {{pu przepis="art. 175 ust. 1 TWE"}} (obecnie art. 192 ust. 1 TFUE). W zakresie ochrony środowiska TFUE przewiduje kilka możliwości odstępstw od regulacji unijnych. Opcja przewidziana w art. 192 ust.2 TFUE dotyczy odstępstw poniżej ustalonych w dyrektywie standardów ochrony i ma charakter przejściowy. Natomiast wyjście ponad standardy (opting up) dopuszczalne jest z kolei przy zachowaniu wymogów przewidzianych obecnie w art. 193 TFUE. Stworzenie bardziej rygorystycznych środków ochronnych nie stanowi więc nadmiernej transpozycji, o ile mieści się w zakresie wyznaczonym art. 193 TFUE. >>Ponadto wprowadzenie odmiennych standardów krajowych umożliwia art. 114 ust. 5 TFUE. >>
Regulacja przewidziana w {{pu przepis="art. 6d UPorzCzystGm"}} może być zatem usprawiedliwiona, jeżeli:
1) prawo unijne nie zamyka się na odmienne rozwiązania,
1) prawo krajowe przewiduje bardziej rygorystyczne środki ochronne
1) regulacje krajowe są zgodne z innymi zasadami traktatowymi (art. 193 TFUE).
((1)) Przykłady
Za granicą: w Niemczech uregulowanie rękojmi za wady rzeczy sprzedanej nie tylko wobec konsumentów, ale dla wszystkich przypadków sprzedaży, przy okazji implementacji dyrektywy o ochronie praw konsumentów.
((1)) Dopuszczalność i skutki
((2)) Dopuszczalność
W zasadzie gold plating jest prawnie dopuszczalny, o ile zachowane są standardy wynikające z aktów podlegających transpozycji (głównie dyrektywy, ale nie wyłącznie). Państwa członkowskie decydują, jak daleko chcą się posunąć w implementacji przepisów. Zgodnie z [[http://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/?uri=celex%3A12012E%2FTXT art. 288 ust. 3 TFUE]] mają one prawo decydować o formie i środkach, przy pomocy których wykonają swoje obowiązki.
O dopuszczalności powinna w pierwszym rzędzie decydować sama dyrektywa. Czasem przewiduje się tzw. klauzule otwierające, które wyraźnie pozwalają na odmienne regulacje ("jeżeli prawo krajowe to przewiduje", "jeżeli prawo krajowe ni reguluje inaczej" itp.). Jeżeli brak jest jednak tego typu postanowień, konieczne jest dokonanie wykładni. Należy przy tym pamiętać o tym, że dyrektywy zmierzające do **minimalnej harmonizacji** z reguły pozostawiają większe pole działania dla państw członkowskich. Wyznaczają one minimalny standard w minimalnym zakresie regulacji. Natomiast w przypadku **pełnej harmonizacji** pole manewru dla państw członkowskich będzie niewielkie, jeżeli w ogóle będzie do pogodzenia z celem regulacji.
Uzasadnienie odstępstw od przepisów unijnych przewidują również traktaty. Do najważniejszych postanowień zaliczyć trzeba art. 114 TFUE, art. 169 ust. 4 TFUE, art. 193 TFUE.
Ponadto przepisy implementujące muszą mieć na celu osiągnięcie rezultatu zamierzonego przez prawodawcę unijnego (art. 288 ust. 3 TFUE).
((2)) Skutki niedopuszczalnego wyjścia poza ramy dyrektywy
Zjawisko staje się jednak niepożądane, gdy generuje dodatkowe koszty lub nakłady administracyjne.
W tym wypadku wchodzi w rachubę odpowiedzialność państwa członkowskiego na podstawie art. 258 TFUE (naruszenie traktatów).
W szerokim ujęciu nadmierna transpozycja dyrektywy jest sprzeczna z prawem wtórnym już wtedy, gdy prawodawca krajowy wychodzi ponad jej zapisy, mimo że dyrektywa nie przewiduje tzw. klauzul otwierających (por. Riehm, JZ 2006, S. 1035 (1037) wg [[https://beck-online.beck.de/?typ=reference&Y=300&Z=EUR&B=2009&S=444 BurmeisterStaebeEuR2009]], 449). W innym ujęciu dopuszczalność wyjścia ponad postanowienia dyrektywy zależy od wykładni historycznej oraz celowościowej , przy czym wykładnia ta ma być zgodna z prawem pierwotnym ([[https://beck-online.beck.de/?typ=reference&Y=300&Z=EUR&B=2009&S=444 BurmeisterStaebeEuR2009]], 450).
Dyrektywa 2008/98 została wydana na podstawie {{pu przepis="art. 175 ust. 1 TWE"}} (obecnie art. 192 ust. 1 TFUE). W zakresie ochrony środowiska TFUE przewiduje kilka możliwości odstępstw od regulacji unijnych. Opcja przewidziana w art. 192 ust.2 TFUE dotyczy odstępstw poniżej ustalonych w dyrektywie standardów ochrony i ma charakter przejściowy. Natomiast wyjście ponad standardy (opting up) dopuszczalne jest z kolei przy zachowaniu wymogów przewidzianych obecnie w art. 193 TFUE. Stworzenie bardziej rygorystycznych środków ochronnych nie stanowi więc nadmiernej transpozycji, o ile mieści się w zakresie wyznaczonym art. 193 TFUE. >>Ponadto wprowadzenie odmiennych standardów krajowych umożliwia art. 114 ust. 5 TFUE. >>
Regulacja przewidziana w {{pu przepis="art. 6d UPorzCzystGm"}} może być zatem usprawiedliwiona, jeżeli:
1) prawo unijne nie zamyka się na odmienne rozwiązania,
1) prawo krajowe przewiduje bardziej rygorystyczne środki ochronne
1) regulacje krajowe są zgodne z innymi zasadami traktatowymi (art. 193 TFUE).
((1)) Przykłady
Za granicą: w Niemczech uregulowanie rękojmi za wady rzeczy sprzedanej nie tylko wobec konsumentów, ale dla wszystkich przypadków sprzedaży, przy okazji implementacji dyrektywy o ochronie praw konsumentów.
Usunięte:
W zasadzie gold plating jest prawnie dopuszczalny, o ile zachowane są standardy wynikające z aktów podlegających transpozycji (głównie dyrektywy, ale nie wyłącznie). Państwa członkowskie decydują, jak daleko chcą się posunąć w implementacji przepisów.
Zjawisko staje się jednak niepożądane, gdy generuje dodatkowe koszty lub nakłady administracyjne.
Dodane:
Katalizatorem dla zajęcia się tym zagadnieniem jest "[[http://ec.europa.eu/smart-regulation/index_pl.htm Porozumienie międzyinstytucjonalne w sprawie lepszego stanowienia prawa]]" z 16.12.2015.
((1)) Analiza
W zasadzie gold plating jest prawnie dopuszczalny, o ile zachowane są standardy wynikające z aktów podlegających transpozycji (głównie dyrektywy, ale nie wyłącznie). Państwa członkowskie decydują, jak daleko chcą się posunąć w implementacji przepisów.
Zjawisko staje się jednak niepożądane, gdy generuje dodatkowe koszty lub nakłady administracyjne.
((1)) Analiza
W zasadzie gold plating jest prawnie dopuszczalny, o ile zachowane są standardy wynikające z aktów podlegających transpozycji (głównie dyrektywy, ale nie wyłącznie). Państwa członkowskie decydują, jak daleko chcą się posunąć w implementacji przepisów.
Zjawisko staje się jednak niepożądane, gdy generuje dodatkowe koszty lub nakłady administracyjne.
Usunięte:
Dodane:
W j. angielskim: Gold-plating describes a process by which a Member State which has to transpose EU Directives into its national law, or has to implement EU legislation, uses the opportunity to impose additional requirements, obligations or standards on the addresses of its national law that go beyond the requirements or standards foreseen in the transposed EU legislation (Komisja, Better Regulation Guidelines, [[http://ec.europa.eu/smart-regulation/guidelines/docs/swd_br_guidelines_en.pdf SWD(2015) 110 final]], s. 89).
Katalizatorem dla zajęcia się tym zagadnieniem jest "[[http://ec.europa.eu/smart-regulation/index_pl.htm Porozumienie międzyinstytucjonalne w sprawie lepszego stanowienia prawa]]" z 16.12.2015
Katalizatorem dla zajęcia się tym zagadnieniem jest "[[http://ec.europa.eu/smart-regulation/index_pl.htm Porozumienie międzyinstytucjonalne w sprawie lepszego stanowienia prawa]]" z 16.12.2015
Dodane:
((1)) Pojęcie
W prawie europejskim określane jako nadmierna (przesadna) implementacja (transpozycja) dyrektywy unijnej do porządku prawnego kraju członkowskiego. Polega na wyjściu przez ustawodawcę krajowego poza ramy dyrektywy poprzez wprowadzenie dodatkowych przepisów albo surowszych regulacji, niż wymagałoby tego prawo podlegające transpozycji.
((1)) Formy
Może mieć postać **niewłaściwej** albo **właściwej** transpozycji (w j. niem. unechte/echte überschießende Umsetzung).
W prawie europejskim określane jako nadmierna (przesadna) implementacja (transpozycja) dyrektywy unijnej do porządku prawnego kraju członkowskiego. Polega na wyjściu przez ustawodawcę krajowego poza ramy dyrektywy poprzez wprowadzenie dodatkowych przepisów albo surowszych regulacji, niż wymagałoby tego prawo podlegające transpozycji.
((1)) Formy
Może mieć postać **niewłaściwej** albo **właściwej** transpozycji (w j. niem. unechte/echte überschießende Umsetzung).
Usunięte:
W prawie europejskim określane jako nadmierna (przesadna) implementacja (transpozycja) dyrektywy unijnej do porządku prawnego kraju członkowskiego. Polega na wyjściu przez ustawodawcę krajowego poza ramy dyrektywy. Może mieć postać **niewłaściwej** albo **właściwej** transpozycji (w j. niem. unechte/echte überschießende Umsetzung).
Dodane:
((2)) Niewłaściwa nadmierna implementacja
Dla pierwszej z nich charakterystyczne jest to, że państwo członkowskie przy okazji wdrażania dyrektywy do porządku krajowego reguluje także materię niezwiązaną lub słabo związaną z przedmiotem regulacji dyrektywy.
((2)) właściwa nadmierna implementacja
Natomiast w drugim wychodzi poza minimalne ramy wyznaczone dyrektywą, ale nie zmienia przedmiotu regulacji.
Przykładem takiego działania jest w Polsce {{pu przepis="art. 6d ust. 1 UPorzCzystGm"}}, który ogranicza możliwości odbierania i zagospodarowania odpadów komunalnych przez gminy.
Dla pierwszej z nich charakterystyczne jest to, że państwo członkowskie przy okazji wdrażania dyrektywy do porządku krajowego reguluje także materię niezwiązaną lub słabo związaną z przedmiotem regulacji dyrektywy.
((2)) właściwa nadmierna implementacja
Natomiast w drugim wychodzi poza minimalne ramy wyznaczone dyrektywą, ale nie zmienia przedmiotu regulacji.
Przykładem takiego działania jest w Polsce {{pu przepis="art. 6d ust. 1 UPorzCzystGm"}}, który ogranicza możliwości odbierania i zagospodarowania odpadów komunalnych przez gminy.
Usunięte:
Dla pierwszej z nich charakterystyczne jest to, że państwo członkowskie przy okazji wdrażania dyrektywy do porządku krajowego reguluje także materię niezwiązaną lub słabo związaną z przedmiotem regulacji dyrektywy.
((2)) właściwa nadmierna implementacja
Natomiast w drugim wychodzi poza minimalne ramy wyznaczone dyrektywą, ale nie zmienia przedmiotu regulacji.
Przykładem takiego działania jest w Polsce {{pu przepis="art. 6d ust. 1 UPorzCzystGm"}}, który ogranicza możliwości odbierania i zagospodarowania odpadów komunalnych przez gminy.
Dodane:
Terminu "nadmierna transpozycja" użyto w j. polskim np. w opinii rzecznika generalnego JULIANE KOKOTT przedstawionej w dniu 16 lipca 2009 r. w sprawa C‑352/08 nb. 30.
