Likwidacja granic w regionach przygranicznych - Europejskie Ugrupowanie Współpracy Terytorialnej (EUWT) jako instrument współpracy terytorialnej jednostek samorządu terytorialnego w Europie

Jurysdykcja wg rozporządzenia 44/2001/WE (Bruksela I)

zasady wyznaczania właściwości sądu w międzynarodowych sprawach cywilnych i handlowych

A. Właściwość wyłączna
W pierwszym rzędzie należy sprawdzić, czy w sprawie cywilnej (handlowej) nie zachodzi wypadek właściwości wyłącznej. Sprawy, w których wyłącznie właściwe są sądy jednego państwa, wymienia art. 22. Należą do nich sprawy, których przedmiotem jest:

• prawa rzeczowe na nieruchomościach oraz w niktórych sprawach o najem lub dzierżawę nieruchomości,
• ważność, nieważność lub rozwiązanie spółki lub osoby prawnej albo ważność decyzji ich organów,
• ważność wpisów do rejestrów publicznych,
• rejestracja lub ważność patentów, znaków towarowych, wzorów i modeli, jak również podobnych praw wymagających zgłoszenia lub zarejestrowania oraz
• wykonanie orzeczeń.

B. Umowa prorogacyjna
Dalej należy sprawdzić, czy strony nie zawarły umowy o oddanie sprawy pod właściwość sądów określonego państwa. Zasady i skuteczność umów jurysdykcyjnych bada się w świetle art. 23 rozporządzenia.

C. Właściwość szczególna
W razie braku regulacji wynikających z powyższych zasad, należy zwrócić się do przepisów o właściwości szczególnej, tj. do art. 5 - 7.

D. Właściwość przemienna
W niektórych sprawach możliwe jest wytoczenie sprawy przed inny sąd, niż sąd właściwości ogólnej dłużnika. Należą tutaj sprawy dotyczące:

• ubezpieczenia (art. 8 - 14),
• umów zawartych przez konsumentów (art. 15 - 17) [uwaga, polskie tłumaczenie nie wiedzieć czemu używa sformułowania "umowy między konsumentami],
• indywidualnych umów o pracę (art. 18 - 21).

---

CategoryRozporzadzenieBrukselaI