Likwidacja granic w regionach przygranicznych - Europejskie Ugrupowanie Współpracy Terytorialnej (EUWT) jako instrument współpracy terytorialnej jednostek samorządu terytorialnego w Europie

1. Bezpieczeństwo zaopatrzenia w ciepło
Zapotrzebowanie na ciepło - podobnie jak na każdy inny rodzaj energii - musi być zaspokojone w sposób ciągły; działania regulacyjne mają zatem za zadanie zapewnić bezpieczeństwo dostaw ciepła przy jednoczesnym

• możliwie daleko idącym wykorzystaniu krajowych zasobów energii jak i
• zastosowaniu technologii przyjaznych dla środowiska (por. s. 14).

W zakresie sieci przesyłu i dystrybucji - również ciepła - w celu zapewnienia atrakcyjności inwestycji (przez przewidywalność jej opłacalności) i przez to rozwoju infrastruktury konieczna jest precyzyjna regulacja zwrotu z kapitału przy inwestycjach sieciowych (por. s. 15). Ponadto planowanie inwestycji ma być w przyszłości łatwiejsze, co ma zostać ułatwione włączeniem samorządów w krąg podmiotów zobowiązanych do uwzględnienia kwestii zaopatrzenia w ciepło przy planowaniu przestrzennym (por. s. 15 oraz s. 6).

Nie do końca zrozumiałym elementem polityki energetycznej w tym kontekście jest postulat wprowadzenia nowych reguł regulacji cen przy pomocy mechanizmów cen referencyjnych czy regulacji bodźcowej (por. s. 15). Trudno jest bowiem stwierdzić (pozytywny) związek między metodami regulacyjnymi zmierzającymi do obniżania cen z zapewnieniem bezpieczeństwa dostaw energii, skoro wiadomym jest, że systemy energetyczne są tym kosztowniejsze, im wyższy poziom bezpieczeństwa mają zapewnić. Ponadto trudno jest pogodzić wspomniany wyżej cel precyzyjnego uregulowania poziomu zwrotu z kapitału z regulacją przez tzw. benchmarking czy bodźcową.

2. Promocja kogeneracji
Polityka energetyczna przewiduje szereg działań mających na celu rozbudowę mocy kogeneracyjnej. Wyraźnie wspomniane zostały działania w formie:

• przechodzenia od ciepłowni miejskich (rozproszonych) do źródeł kogeneracyjnych (scentralizowanych) (por. s. 14);
• ogólnej promocji wysokosprawnej kogeneracji (por. s. 27);

3. Ochrona środowiska, redukcja emisji
Branża ciepłownicza - podobnie jak cała energetyka - zostały włączone do kręgu adresatów zobowiązań europejskiego programu 3x20 %. Stąd wynika, iż ciepłownictwo będzie musiało również wygenerować oszczędności w zakresie zużycia energii i emisji gazów cieplarnianych. Dlatego też należy się spodziewać:

• pełnego objęcia wytwarzania ciepła systemem handlu prawami do emisji CO2,
• zaostrzenia norm emisji dla wszystkich źródeł wytwarzania ciepła,
• preferowania efektywności energetycznej i wszelkich rozwiązań technologicznych poprawiających sprawność systemów energetycznych - zarówno przy wytwarzaniu jak i przesyle czy dystrybucji,

4. Rozwój rynków konkurencyjnych
Zaopatrzenie w paliwa i energię jest bardziej efektywne, gdy efektywne są rynki, przez które zaopatrzenie to jest realizowane. Stąd też jednym z celów polityki energetycznej jest rozwój mechanizmów rynkowych. W związku z powyższym również ceny ciepła mają być kształtowane w miarę możliwości przez rynek (por. s. 22).