Protokół zmian strony ZmianyRegulacjiCieplownictwa2010
Dodane:
//do opracowania - wynik ankiety wśród czołowych przedsiębiorstw IGCP//
Usunięte:
Usunięte:
Dodane:
{{pu przepis="art. 222 KC"}}
Usunięte:
Dodane:
{{pu przepis="art. 45 PrEnerg"}}
Dodane:
Promocja i wspieranie kogeneracji są nie tylko przejawem woli politycznej ale również rezultatem obowiązków wynikających z prawa europejskiego [2].
[2] Por. dyrektywę 2004/8/WE ([[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=DD:12:03:32004L0008:PL:PDF szczegółowe dane i tekst w języku polskim]] - PDF).
[2] Por. dyrektywę 2004/8/WE ([[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=DD:12:03:32004L0008:PL:PDF szczegółowe dane i tekst w języku polskim]] - PDF).
Usunięte:
(1) Por. dyrektywę 2004/8/WE ([[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=DD:12:03:32004L0008:PL:PDF szczegółowe dane i tekst w języku polskim]] - PDF).
Dodane:
Po uchwaleniu przez Radę Ministrów dokumentu Ministerstwa Gospodarki "Polityka energetyczna Polski do 2030 roku" (poniżej określanego jako //Polityka energetyczna//) w dniu 10 listopada 2009 roku przystąpiono do prac nad zmianami w prawie energetycznym, które mają na celu umożliwienie osiągnięcia zawartych w ww. dokumencie celów. W zakresie ciepłownictwa dokument ten wyznacza następujące istotne ramy polityczne [1]:
[1] w wypadku braku innego wskazania cytaty zamieszczone poniżej odnoszą się do dokumentu "[[http://www.mg.gov.pl/files/upload/8134/Polityka%20energetyczna%20ost.pdf Polityka energetyczna Polski do 2030 roku]]" z dnia 10 listopada 2009 roku
[1] w wypadku braku innego wskazania cytaty zamieszczone poniżej odnoszą się do dokumentu "[[http://www.mg.gov.pl/files/upload/8134/Polityka%20energetyczna%20ost.pdf Polityka energetyczna Polski do 2030 roku]]" z dnia 10 listopada 2009 roku
Usunięte:
Dodane:
//wynik ankiety w IGCP//
Mając na uwadze przedstawione powyżej w skrócie istotne ramy polityczne oraz prawo europejskie, którego wpływ na ciepłownictwo przedstawiono [[CieplownictwoWplywPrawaUE w odrębnym artykule]], możliwe jest stworzenie założeń do regulacji ciepłownictwa w oparciu o równowagę między interesem społecznym, wytycznymi na szczeblu europejskim oraz wymogami biznesowymi przedsiębiorstw ciepłowniczych. I o ile nie ma większego znaczenia formalny kształt tej regulacji (odrębna ustawa o cieple sieciowym czy też włączenie w zapisy ustawy prawo energetyczne), to wyraźnie widoczna jest potrzeba uwzględnienia szczególnego charakteru technicznego i specyficznej roli społecznej ciepła sieciowego przy doborze kształtu regulacji od strony merytorycznej.
Mając na uwadze przedstawione powyżej w skrócie istotne ramy polityczne oraz prawo europejskie, którego wpływ na ciepłownictwo przedstawiono [[CieplownictwoWplywPrawaUE w odrębnym artykule]], możliwe jest stworzenie założeń do regulacji ciepłownictwa w oparciu o równowagę między interesem społecznym, wytycznymi na szczeblu europejskim oraz wymogami biznesowymi przedsiębiorstw ciepłowniczych. I o ile nie ma większego znaczenia formalny kształt tej regulacji (odrębna ustawa o cieple sieciowym czy też włączenie w zapisy ustawy prawo energetyczne), to wyraźnie widoczna jest potrzeba uwzględnienia szczególnego charakteru technicznego i specyficznej roli społecznej ciepła sieciowego przy doborze kształtu regulacji od strony merytorycznej.
Dodane:
Istotnym motywem działania władzy państwowej w zakresie energetyki i przez to pojawiającym się wielokrotnie w //Polityce energetycznej// jest bezpieczeństwo energetyczne. Również zapotrzebowanie na ciepło - podobnie jak na każdy inny rodzaj energii - musi być zaspokojone w sposób ciągły; działania regulacyjne mają zatem za zadanie zapewnić **bezpieczeństwo dostaw** ciepła przy jednoczesnym
W zakresie sieci przesyłu i dystrybucji - również ciepła - w celu zapewnienia atrakcyjności inwestycji (przez przewidywalność jej opłacalności) i przez to rozwoju infrastruktury elementem polityki energetycznej jest **postulat precyzyjnej regulacji zwrotu z kapitału** przy inwestycjach sieciowych (por. s. 15). Ponadto planowanie inwestycji ma być w przyszłości łatwiejsze, co ma zostać ułatwione włączeniem samorządów w krąg podmiotów zobowiązanych do uwzględnienia kwestii zaopatrzenia w ciepło przy planowaniu przestrzennym (por. s. 15 oraz s. 6).
Nie do końca zrozumiałym elementem polityki energetycznej w tym kontekście jest postulat wprowadzenia nowych reguł regulacji cen przy pomocy mechanizmów cen referencyjnych czy regulacji bodźcowej (por. s. 15). Trudno jest bowiem stwierdzić (pozytywny) związek między metodami regulacyjnymi zmierzającymi do obniżania cen z zapewnieniem bezpieczeństwa dostaw energii, skoro wiadomym jest, że systemy energetyczne są tym kosztowniejsze, im wyższy poziom bezpieczeństwa mają zapewnić. Ponadto trudno jest pogodzić wspomniany wyżej cel precyzyjnego uregulowania poziomu zwrotu z kapitału z regulacją przez tzw. //benchmarking// czy też z regulacją bodźcową. Zawarcie tych - zdaniem autora sprzecznych z przytoczonymi powyżej - wytycznych regulacji energetyki będzie prawdopodobnie miało również wpływ na przyszły kształt przepisów i należy spodziewać się odejścia od regulacji kosztowej na korzyść regulacji bodźcowej (znacznie utrudniającej gospodarowanie w wypadku większości przedsiębiorstw ciepłowniczych). Trudności z nieprawidłowo zaprojektowanej regulacji bodźcowej mogą wyniknąć w szczególności w wypadku, gdy regulacja ta nie uwzględni szczególnych warunków lokalnych przedsiębiorstw lub też zostanie oparta wyłącznie na parametrach cenowych przy założeniu, że przedsiębiorstwa zdekapitalizowane mogą funkcjonować wiecznie bez inwestowania...
- ogólnej promocji wysokosprawnej kogeneracji (por. s. 27).
Promocja i wspieranie kogeneracji są nie tylko przejawem woli politycznej ale również rezultatem obowiązków wynikających z prawa europejskiego (1).
Branża ciepłownicza - podobnie jak cała energetyka - zostały włączone do kręgu adresatów zobowiązań europejskiego programu 3x20. Stąd wynika, iż ciepłownictwo będzie musiało również wygenerować oszczędności w zakresie zużycia energii i emisji gazów cieplarnianych. Dlatego też należy się spodziewać:
Zaopatrzenie w paliwa i energię jest bardziej efektywne, gdy efektywne są rynki, na których zaopatrzenie to jest realizowane. Stąd też jednym z celów polityki energetycznej jest rozwój mechanizmów rynkowych. W związku z powyższym również ceny ciepła mają być kształtowane w miarę możliwości przez rynek (por. s. 22).
----
(1) Por. dyrektywę 2004/8/WE ([[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=DD:12:03:32004L0008:PL:PDF szczegółowe dane i tekst w języku polskim]] - PDF).
W zakresie sieci przesyłu i dystrybucji - również ciepła - w celu zapewnienia atrakcyjności inwestycji (przez przewidywalność jej opłacalności) i przez to rozwoju infrastruktury elementem polityki energetycznej jest **postulat precyzyjnej regulacji zwrotu z kapitału** przy inwestycjach sieciowych (por. s. 15). Ponadto planowanie inwestycji ma być w przyszłości łatwiejsze, co ma zostać ułatwione włączeniem samorządów w krąg podmiotów zobowiązanych do uwzględnienia kwestii zaopatrzenia w ciepło przy planowaniu przestrzennym (por. s. 15 oraz s. 6).
Nie do końca zrozumiałym elementem polityki energetycznej w tym kontekście jest postulat wprowadzenia nowych reguł regulacji cen przy pomocy mechanizmów cen referencyjnych czy regulacji bodźcowej (por. s. 15). Trudno jest bowiem stwierdzić (pozytywny) związek między metodami regulacyjnymi zmierzającymi do obniżania cen z zapewnieniem bezpieczeństwa dostaw energii, skoro wiadomym jest, że systemy energetyczne są tym kosztowniejsze, im wyższy poziom bezpieczeństwa mają zapewnić. Ponadto trudno jest pogodzić wspomniany wyżej cel precyzyjnego uregulowania poziomu zwrotu z kapitału z regulacją przez tzw. //benchmarking// czy też z regulacją bodźcową. Zawarcie tych - zdaniem autora sprzecznych z przytoczonymi powyżej - wytycznych regulacji energetyki będzie prawdopodobnie miało również wpływ na przyszły kształt przepisów i należy spodziewać się odejścia od regulacji kosztowej na korzyść regulacji bodźcowej (znacznie utrudniającej gospodarowanie w wypadku większości przedsiębiorstw ciepłowniczych). Trudności z nieprawidłowo zaprojektowanej regulacji bodźcowej mogą wyniknąć w szczególności w wypadku, gdy regulacja ta nie uwzględni szczególnych warunków lokalnych przedsiębiorstw lub też zostanie oparta wyłącznie na parametrach cenowych przy założeniu, że przedsiębiorstwa zdekapitalizowane mogą funkcjonować wiecznie bez inwestowania...
- ogólnej promocji wysokosprawnej kogeneracji (por. s. 27).
Promocja i wspieranie kogeneracji są nie tylko przejawem woli politycznej ale również rezultatem obowiązków wynikających z prawa europejskiego (1).
Branża ciepłownicza - podobnie jak cała energetyka - zostały włączone do kręgu adresatów zobowiązań europejskiego programu 3x20. Stąd wynika, iż ciepłownictwo będzie musiało również wygenerować oszczędności w zakresie zużycia energii i emisji gazów cieplarnianych. Dlatego też należy się spodziewać:
Zaopatrzenie w paliwa i energię jest bardziej efektywne, gdy efektywne są rynki, na których zaopatrzenie to jest realizowane. Stąd też jednym z celów polityki energetycznej jest rozwój mechanizmów rynkowych. W związku z powyższym również ceny ciepła mają być kształtowane w miarę możliwości przez rynek (por. s. 22).
----
(1) Por. dyrektywę 2004/8/WE ([[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=DD:12:03:32004L0008:PL:PDF szczegółowe dane i tekst w języku polskim]] - PDF).
Usunięte:
W zakresie sieci przesyłu i dystrybucji - również ciepła - w celu zapewnienia atrakcyjności inwestycji (przez przewidywalność jej opłacalności) i przez to rozwoju infrastruktury konieczna jest precyzyjna regulacja zwrotu z kapitału przy inwestycjach sieciowych (por. s. 15). Ponadto planowanie inwestycji ma być w przyszłości łatwiejsze, co ma zostać ułatwione włączeniem samorządów w krąg podmiotów zobowiązanych do uwzględnienia kwestii zaopatrzenia w ciepło przy planowaniu przestrzennym (por. s. 15 oraz s. 6).
Nie do końca zrozumiałym elementem polityki energetycznej w tym kontekście jest postulat wprowadzenia nowych reguł regulacji cen przy pomocy mechanizmów cen referencyjnych czy regulacji bodźcowej (por. s. 15). Trudno jest bowiem stwierdzić (pozytywny) związek między metodami regulacyjnymi zmierzającymi do obniżania cen z zapewnieniem bezpieczeństwa dostaw energii, skoro wiadomym jest, że systemy energetyczne są tym kosztowniejsze, im wyższy poziom bezpieczeństwa mają zapewnić. Ponadto trudno jest pogodzić wspomniany wyżej cel precyzyjnego uregulowania poziomu zwrotu z kapitału z regulacją przez tzw. //benchmarking// czy bodźcową.
- ogólnej promocji wysokosprawnej kogeneracji (por. s. 27);
Branża ciepłownicza - podobnie jak cała energetyka - zostały włączone do kręgu adresatów zobowiązań europejskiego programu 3x20 %. Stąd wynika, iż ciepłownictwo będzie musiało również wygenerować oszczędności w zakresie zużycia energii i emisji gazów cieplarnianych. Dlatego też należy się spodziewać:
Zaopatrzenie w paliwa i energię jest bardziej efektywne, gdy efektywne są rynki, przez które zaopatrzenie to jest realizowane. Stąd też jednym z celów polityki energetycznej jest rozwój mechanizmów rynkowych. W związku z powyższym również ceny ciepła mają być kształtowane w miarę możliwości przez rynek (por. s. 22).
Dodane:
//artykuł w opracowaniu - jego treść może jeszcze ulec zmianie//
Usunięte:
Dodane:
//Prof. [[WojciechLisiewicz Wojciech Lisiewicz]], Schmalkalden 2010//
Dodane:
Po uchwaleniu przez Radę Ministrów dokumentu Ministerstwa Gospodarki "Polityka energetyczna Polski do 2030 roku" (poniżej określanego jako //Polityka energetyczna//) w dniu 10 listopada 2009 roku przystąpiono do prac nad zmianami w prawie energetycznym, które mają na celu umożliwienie osiągnięcia zawartych w ww. dokumencie celów. W zakresie ciepłownictwa dokument ten wyznacza następujące istotne ramy polityczne (*) >>(*) w wypadku braku innego wskazania cytaty zamieszczone poniżej odnoszą się do dokumentu "[[http://www.mg.gov.pl/files/upload/8134/Polityka%20energetyczna%20ost.pdf Polityka energetyczna Polski do 2030 roku]]" z dnia 10 listopada 2009 roku;>>:
Usunięte:
Dodane:
((1)) Założenia dla regulacji ciepłownictwa
((1)) Doświadczenia z dotychczasową regulacją
((1)) Doświadczenia z dotychczasową regulacją
Dodane:
Po uchwaleniu przez Radę Ministrów dokumentu Ministerstwa Gospodarki "Polityka energetyczna Polski do 2030 roku" (poniżej określanego jako //Polityka energetyczna//) w dniu 10 listopada 2009 roku przystąpiono do prac nad zmianami w prawie energetycznym, które mają na celu umożliwienie osiągnięcia zawartych w ww. dokumencie celów. W zakresie ciepłownictwa dokument ten wyznacza następujące istotne ramy polityczne (*) >>(*) w wypadku braku innego wskazania cytaty zamieszczone poniżej odnoszą się do dokumentu "Polityka energetyczna Polski do 2030 roku" z dnia 10 listopada 2009 roku;>>:
W zakresie sieci przesyłu i dystrybucji - również ciepła - w celu zapewnienia atrakcyjności inwestycji (przez przewidywalność jej opłacalności) i przez to rozwoju infrastruktury konieczna jest precyzyjna regulacja zwrotu z kapitału przy inwestycjach sieciowych (por. s. 15). Ponadto planowanie inwestycji ma być w przyszłości łatwiejsze, co ma zostać ułatwione włączeniem samorządów w krąg podmiotów zobowiązanych do uwzględnienia kwestii zaopatrzenia w ciepło przy planowaniu przestrzennym (por. s. 15 oraz s. 6).
Nie do końca zrozumiałym elementem polityki energetycznej w tym kontekście jest postulat wprowadzenia nowych reguł regulacji cen przy pomocy mechanizmów cen referencyjnych czy regulacji bodźcowej (por. s. 15). Trudno jest bowiem stwierdzić (pozytywny) związek między metodami regulacyjnymi zmierzającymi do obniżania cen z zapewnieniem bezpieczeństwa dostaw energii, skoro wiadomym jest, że systemy energetyczne są tym kosztowniejsze, im wyższy poziom bezpieczeństwa mają zapewnić. Ponadto trudno jest pogodzić wspomniany wyżej cel precyzyjnego uregulowania poziomu zwrotu z kapitału z regulacją przez tzw. //benchmarking// czy bodźcową.
- preferowania efektywności energetycznej i wszelkich rozwiązań technologicznych poprawiających sprawność systemów energetycznych - zarówno przy wytwarzaniu jak i przesyle czy dystrybucji,
((2)) Rozwój rynków konkurencyjnych
Zaopatrzenie w paliwa i energię jest bardziej efektywne, gdy efektywne są rynki, przez które zaopatrzenie to jest realizowane. Stąd też jednym z celów polityki energetycznej jest rozwój mechanizmów rynkowych. W związku z powyższym również ceny ciepła mają być kształtowane w miarę możliwości przez rynek (por. s. 22).
W zakresie sieci przesyłu i dystrybucji - również ciepła - w celu zapewnienia atrakcyjności inwestycji (przez przewidywalność jej opłacalności) i przez to rozwoju infrastruktury konieczna jest precyzyjna regulacja zwrotu z kapitału przy inwestycjach sieciowych (por. s. 15). Ponadto planowanie inwestycji ma być w przyszłości łatwiejsze, co ma zostać ułatwione włączeniem samorządów w krąg podmiotów zobowiązanych do uwzględnienia kwestii zaopatrzenia w ciepło przy planowaniu przestrzennym (por. s. 15 oraz s. 6).
Nie do końca zrozumiałym elementem polityki energetycznej w tym kontekście jest postulat wprowadzenia nowych reguł regulacji cen przy pomocy mechanizmów cen referencyjnych czy regulacji bodźcowej (por. s. 15). Trudno jest bowiem stwierdzić (pozytywny) związek między metodami regulacyjnymi zmierzającymi do obniżania cen z zapewnieniem bezpieczeństwa dostaw energii, skoro wiadomym jest, że systemy energetyczne są tym kosztowniejsze, im wyższy poziom bezpieczeństwa mają zapewnić. Ponadto trudno jest pogodzić wspomniany wyżej cel precyzyjnego uregulowania poziomu zwrotu z kapitału z regulacją przez tzw. //benchmarking// czy bodźcową.
- preferowania efektywności energetycznej i wszelkich rozwiązań technologicznych poprawiających sprawność systemów energetycznych - zarówno przy wytwarzaniu jak i przesyle czy dystrybucji,
((2)) Rozwój rynków konkurencyjnych
Zaopatrzenie w paliwa i energię jest bardziej efektywne, gdy efektywne są rynki, przez które zaopatrzenie to jest realizowane. Stąd też jednym z celów polityki energetycznej jest rozwój mechanizmów rynkowych. W związku z powyższym również ceny ciepła mają być kształtowane w miarę możliwości przez rynek (por. s. 22).
Usunięte:
W zakresie sieci przesyłu i dystrybucji - również ciepła - w celu zapewnienia atrakcyjności inwestycji i przez to rozwoju infrastruktury konieczne jest
Dodane:
- zastosowaniu technologii przyjaznych dla środowiska (por. s. 14).
W zakresie sieci przesyłu i dystrybucji - również ciepła - w celu zapewnienia atrakcyjności inwestycji i przez to rozwoju infrastruktury konieczne jest
((2)) Ochrona środowiska, redukcja emisji
Branża ciepłownicza - podobnie jak cała energetyka - zostały włączone do kręgu adresatów zobowiązań europejskiego programu 3x20 %. Stąd wynika, iż ciepłownictwo będzie musiało również wygenerować oszczędności w zakresie zużycia energii i emisji gazów cieplarnianych. Dlatego też należy się spodziewać:
- pełnego objęcia wytwarzania ciepła systemem handlu prawami do emisji CO2,
- zaostrzenia norm emisji dla wszystkich źródeł wytwarzania ciepła,
W zakresie sieci przesyłu i dystrybucji - również ciepła - w celu zapewnienia atrakcyjności inwestycji i przez to rozwoju infrastruktury konieczne jest
((2)) Ochrona środowiska, redukcja emisji
Branża ciepłownicza - podobnie jak cała energetyka - zostały włączone do kręgu adresatów zobowiązań europejskiego programu 3x20 %. Stąd wynika, iż ciepłownictwo będzie musiało również wygenerować oszczędności w zakresie zużycia energii i emisji gazów cieplarnianych. Dlatego też należy się spodziewać:
- pełnego objęcia wytwarzania ciepła systemem handlu prawami do emisji CO2,
- zaostrzenia norm emisji dla wszystkich źródeł wytwarzania ciepła,
Usunięte:
-
Dodane:
((1)) Ramy polityczne zmian regulacyjnych
Po uchwaleniu przez Radę Ministrów dokumentu Ministerstwa Gospodarki "Polityka energetyczna Polski do 2030 roku" (poniżej określanego jako //Polityka energetyczna//) w dniu 10 listopada 2009 roku przystąpiono do prac nad zmianami w prawie energetycznym, które mają na celu umożliwienie osiągnięcia zawartych w ww. dokumencie celów. W zakresie ciepłownictwa dokument ten wyznacza następujące ramy polityczne (*) >>(*) w wypadku braku innego wskazania cytaty zamieszczone poniżej odnoszą się do dokumentu "Polityka energetyczna Polski do 2030 roku" z dnia 10 listopada 2009 roku;>>:
((2)) Bezpieczeństwo zaopatrzenia w ciepło
Zapotrzebowanie na ciepło - podobnie jak na każdy inny rodzaj energii - musi być zaspokojone w sposób ciągły; działania regulacyjne mają zatem za zadanie zapewnić **bezpieczeństwo dostaw** ciepła przy jednoczesnym
- możliwie daleko idącym wykorzystaniu krajowych zasobów energii jak i
- zastosowaniu technologii przyjaznych dla środowiska (por. s. 14);
((2)) Promocja kogeneracji
//Polityka energetyczna// przewiduje szereg działań mających na celu rozbudowę mocy kogeneracyjnej. Wyraźnie wspomniane zostały działania w formie:
- przechodzenia od ciepłowni miejskich (rozproszonych) do źródeł kogeneracyjnych (scentralizowanych) (por. s. 14);
- ogólnej promocji wysokosprawnej kogeneracji (por. s. 27);
Po uchwaleniu przez Radę Ministrów dokumentu Ministerstwa Gospodarki "Polityka energetyczna Polski do 2030 roku" (poniżej określanego jako //Polityka energetyczna//) w dniu 10 listopada 2009 roku przystąpiono do prac nad zmianami w prawie energetycznym, które mają na celu umożliwienie osiągnięcia zawartych w ww. dokumencie celów. W zakresie ciepłownictwa dokument ten wyznacza następujące ramy polityczne (*) >>(*) w wypadku braku innego wskazania cytaty zamieszczone poniżej odnoszą się do dokumentu "Polityka energetyczna Polski do 2030 roku" z dnia 10 listopada 2009 roku;>>:
((2)) Bezpieczeństwo zaopatrzenia w ciepło
Zapotrzebowanie na ciepło - podobnie jak na każdy inny rodzaj energii - musi być zaspokojone w sposób ciągły; działania regulacyjne mają zatem za zadanie zapewnić **bezpieczeństwo dostaw** ciepła przy jednoczesnym
- możliwie daleko idącym wykorzystaniu krajowych zasobów energii jak i
- zastosowaniu technologii przyjaznych dla środowiska (por. s. 14);
((2)) Promocja kogeneracji
//Polityka energetyczna// przewiduje szereg działań mających na celu rozbudowę mocy kogeneracyjnej. Wyraźnie wspomniane zostały działania w formie:
- przechodzenia od ciepłowni miejskich (rozproszonych) do źródeł kogeneracyjnych (scentralizowanych) (por. s. 14);
- ogólnej promocji wysokosprawnej kogeneracji (por. s. 27);
Usunięte:
- zapotrzebowanie na ciepło - podobnie jak na każdy inny rodzaj energii - musi być zaspokojone w sposób ciągły; działania regulacyjne mają zatem za zadanie zapewnić **bezpieczeństwo dostaw** ciepła przy jednoczesnym 1) możliwie daleko idącym wykorzystaniu krajowych zasobów jak i 2) zastosowaniu technologii przyjaznych dla środowiska (por. s. 14 //Polityki energetycznej//);
Dodane:
Po uchwaleniu przez Radę Ministrów dokumentu Ministerstwa Gospodarki "Polityka energetyczna Polski do 2030 roku" (poniżej określanego jako //Polityka energetyczna//) w dniu 10 listopada 2009 roku przystąpiono do prac nad zmianami w prawie energetycznym, które mają na celu umożliwienie osiągnięcia zawartych w ww. dokumencie celów. W zakresie ciepłownictwa dokument ten wyznacza następujące ramy polityczne:
- zapotrzebowanie na ciepło - podobnie jak na każdy inny rodzaj energii - musi być zaspokojone w sposób ciągły; działania regulacyjne mają zatem za zadanie zapewnić **bezpieczeństwo dostaw** ciepła przy jednoczesnym 1) możliwie daleko idącym wykorzystaniu krajowych zasobów jak i 2) zastosowaniu technologii przyjaznych dla środowiska (por. s. 14 //Polityki energetycznej//);
- zapotrzebowanie na ciepło - podobnie jak na każdy inny rodzaj energii - musi być zaspokojone w sposób ciągły; działania regulacyjne mają zatem za zadanie zapewnić **bezpieczeństwo dostaw** ciepła przy jednoczesnym 1) możliwie daleko idącym wykorzystaniu krajowych zasobów jak i 2) zastosowaniu technologii przyjaznych dla środowiska (por. s. 14 //Polityki energetycznej//);
Usunięte:
Dodane:
Po uchwaleniu przez Radę Ministrów dokumentu Ministerstwa Gospodarki "Polityka energetyczna Polski do 2030 roku" w dniu 10 listopada 2009 roku przystąpiono do prac nad zmianami w prawie energetycznym, które mają na celu umożliwienie osiągnięcia zawartych w ww. dokumencie celów. W zakresie ciepłownictwa dokument ten wyznacza następujące ramy polityczne:
-
-
