Protokół zmian strony WyrokSNICK10203
Dodane:
CategoryOrzecznictwoSaduNajwyzszego CategoryZobowiazaniaUmowneOrzecznictwo
Usunięte:
Dodane:
CategoryOrzecznictwoSaduNajwyzszego CategoryZobowiazaniaUmowne
Usunięte:
Dodane:
====Wyrok SN z 14.1.2004, I CK 102/03====
**dane orzeczenia:** wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 stycznia 2004 r., sygn. akt I CK 102/03
**publikacja** b.d.
**tezy:**
1. Ponieważ w obowiązującym stanie prawnym Sąd Apelacyjny jest sądem merytorycznym, a więc rozpoznaje sprawę na nowo, to nie jest związany treścią zarzutów apelacyjnych.
2. Gwarancja jest umową zawieraną w zasadzie przez przyjęcie przez beneficjenta złożonej przez gwaranta oferty i może być umową odpłatną w sytuacji, w której sam beneficjent płaci gwarantowi prowizję. Jednak w wypadku, gdy na podstawie gwarancji beneficjent miał otrzymać przysporzenie w postaci zabezpieczenia zwrotu udzielonych kredytów kupieckich, natomiast gwarant nie otrzymywał żadnej korzyści majątkowej od beneficjenta gwarancji, a uzyskał ją od zleceniodawcy w wykonaniu umowy zlecenia udzielenia gwarancji, cechą charakterystyczną takiej gwarancji - o ile z treści tej umowy nie wynika co innego - jest jej abstrakcyjny charakter. Gwarant nie może bowiem wobec beneficjenta powoływać się na nieważność albo odpadnięcie przyczyny prawnej swego zobowiązania. Zobowiązanie gwaranta pozostaje więc nieakcesoryjne w odniesieniu do stosunku prawnego łączącego gwaranta ze zleceniodawcą. Gwarant nie jest uprawniony bowiem do podnoszenia przeciwko beneficjentowi jakichkolwiek zarzutów, które przysługują dłużnikowi ze stosunku podstawowego, co nie oznacza jednak, że nie przysługują mu zarzuty wynikające z samej umowy gwarancji.
**cytowane przepisy:**
- {{pu przepis="art. 65 KC"}}, {{pu przepis="art. 353(1) KC"}}, {{pu przepis="art. 511 KC"}}
- {{pu przepis="art. 378 KPC"}},
----
CategoryOrzecznictwoSaduNajwyzszego CategoryZobowiazaniaUmowne CategoryCzescOgolna
**dane orzeczenia:** wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 stycznia 2004 r., sygn. akt I CK 102/03
**publikacja** b.d.
**tezy:**
1. Ponieważ w obowiązującym stanie prawnym Sąd Apelacyjny jest sądem merytorycznym, a więc rozpoznaje sprawę na nowo, to nie jest związany treścią zarzutów apelacyjnych.
2. Gwarancja jest umową zawieraną w zasadzie przez przyjęcie przez beneficjenta złożonej przez gwaranta oferty i może być umową odpłatną w sytuacji, w której sam beneficjent płaci gwarantowi prowizję. Jednak w wypadku, gdy na podstawie gwarancji beneficjent miał otrzymać przysporzenie w postaci zabezpieczenia zwrotu udzielonych kredytów kupieckich, natomiast gwarant nie otrzymywał żadnej korzyści majątkowej od beneficjenta gwarancji, a uzyskał ją od zleceniodawcy w wykonaniu umowy zlecenia udzielenia gwarancji, cechą charakterystyczną takiej gwarancji - o ile z treści tej umowy nie wynika co innego - jest jej abstrakcyjny charakter. Gwarant nie może bowiem wobec beneficjenta powoływać się na nieważność albo odpadnięcie przyczyny prawnej swego zobowiązania. Zobowiązanie gwaranta pozostaje więc nieakcesoryjne w odniesieniu do stosunku prawnego łączącego gwaranta ze zleceniodawcą. Gwarant nie jest uprawniony bowiem do podnoszenia przeciwko beneficjentowi jakichkolwiek zarzutów, które przysługują dłużnikowi ze stosunku podstawowego, co nie oznacza jednak, że nie przysługują mu zarzuty wynikające z samej umowy gwarancji.
**cytowane przepisy:**
- {{pu przepis="art. 65 KC"}}, {{pu przepis="art. 353(1) KC"}}, {{pu przepis="art. 511 KC"}}
- {{pu przepis="art. 378 KPC"}},
----
CategoryOrzecznictwoSaduNajwyzszego CategoryZobowiazaniaUmowne CategoryCzescOgolna
Usunięte:
Dodane:
CategoryKosz
Usunięte:
**dane orzeczenia:** wyrok Sądu Najwyższego z dnia 31 marca 2004, r., sygn. akt: II CK 102/03
**publikacja:** LEX 303343
**tezy:**
1. Roszczenie o wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy może przysługiwać właścicielowi tylko wobec posiadacza (dzierżyciela przepisy {{pu przepis="art. 224 § 2 KC"}}, {{pu przepis="art. 225 KC"}} i {{pu przepis="art. 230 KC"}} nie wymieniają), który w danym okresie bezprawnie faktycznie władał rzeczą; mógłby zatem być w tym okresie biernie legitymowany w świetle {{pu przepis="art. 222 § 1 KC"}}. Jedyny wyjątek od tego należy dopuścić w sytuacji, w której w danym okresie rzeczą faktycznie władał dzierżyciel. W tej sytuacji zobowiązany do wynagrodzenia za korzystanie z rzeczy może być posiadacz, za którego dzierżyciel władał rzeczą. W takim bowiem układzie podmiotowym rzeczą faktycznie włada w istocie także posiadacz.
2. W sprawie o wynagrodzenie za korzystanie z lokalu wszczętej przez osobę, której przysługiwało do lokalu spółdzielcze własnościowe prawo, konieczne jest wykazanie przede wszystkim tego, że pozwany w okresie objętym pozwem władał faktycznie lokalem tak, iż powodowi przysługiwało wobec niego roszczenie o wydanie lokalu na podstawie odpowiednio stosowanego {{pu przepis="art. 222 § 1 KC"}}
----
CategoryOchronaWlasnosci CategoryOrzecznictwoSaduNajwyzszego
Dodane:
CategoryOchronaWlasnosci CategoryOrzecznictwoSaduNajwyzszego
