Likwidacja granic w regionach przygranicznych - Europejskie Ugrupowanie Współpracy Terytorialnej (EUWT) jako instrument współpracy terytorialnej jednostek samorządu terytorialnego w Europie

Przesłanki skutecznego wyboru prawa w świetle rozporządzenia Rzym I

rozważania na tle art. 3 ProjKERzymI

A. Przesłanki skutecznego wyboru prawa
Wybór prawa może nastąpić w sposób wyraźny albo dorozumiany (konkludentny)

1. Oświadczenia woli
Wyboru dokonywa się przez złożenie zgodnych oświadczeń woli. Ważność oświadczeń woli bada się wg przesłanek prawa wskazanego jako statut (kwalifikacja wg lex causae).

2. Konkludentny wybór prawa
Wybór konkludentny może wynikać z zachowania stron albo okoliczności sprawy. Wg art. 3 ust. 1 ProjKERzymI konkludentny wybór prawa lex fori ma miejsce wówczas, gdy strony umówiły się na właściwość sądu Państwa Członkowskiego UE.

B. Ograniczenia
Ograniczenia wynikają z przepisów imperatywnych państwa członkowskiego lub prawa wspólnotowego (art. 3 ust. 4 i 5 ProjKERzymI). Regulacje te są odpowiednikiem art. 7 Konwencji Rzymskiej z 1980 r..

1. Przepisy imperatywne państwa członkowskiego
Wybór prawa nie może prowadzić do ominięcia przepisów bezwzględnie obowiązujących w państwie członkowskim, na obszarze którego znajdują się wszystkie elementy stanu faktycznego. W takim wypadku sąd stosujący prawo wskazane przez strony nie może pominąć norm o charakterze ius cogens, wynikających z porządku prawnego państwa, na obszarze którego zrealizowany został cały stan faktyczny sprawy.
O tym , czy przepisy mają charakter kogentny

2. Przepisy imperatywne prawa wspólnotowego
Wybór przez strony prawa kraju, które nie jest członkiem UE, nie może prowadzić do ominięcia przepisów bezwzględnie obowiązujących wynikających z prawa wspólnotowego.

3. Przepisy imperatywne lex fori
Stosownie do art. 8 ust. 2 zastosowanie przepisów prawa wskazanego na mocy rozporządzenia Rzym I, nie powoduje wykluczenia stosowania przepisów ius cogens, należących do lex fori. Ta zasada była wcześniej wyrażona w art. 7 ust. 2 Konwencji Rzymskiej z 1980 r. Przepisy, których regulacja ta dotyczy były w Konwencji określane jako przepisy bezwzględnie obowiązujące na płaszczyźnie międzynarodowej (niem. international zwingende Normen).

4. Pojęcie przepisów bezwzględnie obowiązujących
Pojęcie przepisów bezwzględnie obowiązujących wyjaśnia art. 8 ust. 1. Są nimi takie przepisy o charakterze imperatywnym, które "stanowią tak istotny element ochrony organizacji politycznej, społecznej lub gospodarczej państwa, że mają zastosowanie w każdej sytuacji objętej zakresem ich stosowania, niezależnie od innego prawa właściwego dla umowy zgodnie z niniejszym rozporządzeniem". Definicja ta wynika pośrednio z orzeczenie ETS w sprawie Arblade (sygn. C-396/96). W akapicie 34 tego wyroku definiuje się przepisy bezwzględnie obowiązujące jako: "Regelungen, die durch zwingende Gründe des Allgemeininteresses gerechtfertigt sind und für alle im Hoheitsgebiet des Aufnahmemitgliedstaats tätigen Personen oder Unternehmen gelten, soweit dieses Interesse nicht durch die Vorschriften geschützt wird, denen der Dienstleistende in dem Mitgliedstaat unterliegt, in dem er ansässig ist".

C. Zakres wyboru prawa
Wybór prawa może dotyczyć całego zobowiązania jak i jego części (art. 3 ust. 1 zd. 4 ProjKERzymI).
Prawem właściwym może być prawo każdego państwa członkowskiego jak i innego państwa, jak również "przepisy i zasady prawa materialnego umownego, uznane na poziomie międzynarodowym lub wspólnotowym).

D. Zmiana statutu
Zmiana wybranego przez strony statutu zobowiązaniowego jest możliwa (art. 3 ust. 3 ProjKERzymI).

---

CategoryRozporzadzenieRzymI