Wersja [14221]
To jest stara wersja OWUWTransakcjachTransgranicznych utworzona przez MarcinKrzymuski, 2011-04-18 22:49:52.
Ogólne warunki umów w transakcjach transgranicznych
A. Dane makroekonomiczne
Wg DeStatis (Statistisches Bundesamt (Federal Statistical Office), Wiesbaden 10.3.2011) wartość obrotu handlowego między Polską a Niemcami wyniosła w 2010 r. 66.469,8 mln €. Polska importowała z Niemiec dobra i usługi za 38.053,3 mln €, zaś wyeksportowała dobra i usługi o wartości 28.416,4 mln €. Deficyt Polski wyniósł więc 9.636,9 €.
B. O.w.u. wg Konwencji o umowach międzynarodowej sprzedaży towarów (KonwCISG)
Konwencja Wiedeńska nie zwiera żadnych szczególnych regulacji dla o.w.u. Nie oznacza to jednak, że o.w.u. nie mają znaczenia dla międzynarodowych umów sprzedaży. Rozważyć należy zagadnienia związane z włączeniem o.w.u. do kontraktu (Einbeziehung) oraz ze skutecznością zapisów (Wirksamkeit der AGB).
1. Włączenie o.w.u. do umowy międzynarodowej sprzedaży towarów
Przyjmuje się, że w zakresie badania, czy dane zapisy o.w.u. stały się integralną częścią umowy, stosuje się reguły ogólne, art. 4 KonwCISG
2. Skuteczność o.w.u.
Natomiast dla oceny skuteczności danych zapisów KonwCISG nie zawiera żadnych postanowień. Natomiast wg art. 4 zd. 2 lit. a) KonwCISG skuteczność materialnoprawna nie podlega CISG lecz prawu ustalonemu wg zasad ogólnych (lex causae). Obecnie są to przepisy RozpUERzymI wzgl. art. 28 PrPrywMiędz w zw. z RozpUERzymI w zakresie, w jakim RozpUERzymI nie ma zastosowania wprost.
Przyjmuje się, że w zakresie badania, czy dane zapisy o.w.u. stały się integralną częścią umowy, stosuje się reguły ogólne, art. 4 KonwCISG
artykuł 4 KonwCISG
Niniejsza konwencja reguluje jedynie zawarcie umowy sprzedaży oraz prawa i obowiązki sprzedającego i kupującego, wynikające z takiej umowy. W szczególności, jeśli niniejsza konwencja w sposób wyraźny nie przewiduje inaczej, nie dotyczy ona:
(a) ważności umowy ani żadnego z jej postanowień lub jakichkolwiek zwyczajów,
(b) skutków, jakie może mieć umowa w odniesieniu do własności sprzedanych towarów.
i nast. Inaczej jest natomiast wówczas, gdy strony ustaliły inne reguły (art. 6 KonwCISGNiniejsza konwencja reguluje jedynie zawarcie umowy sprzedaży oraz prawa i obowiązki sprzedającego i kupującego, wynikające z takiej umowy. W szczególności, jeśli niniejsza konwencja w sposób wyraźny nie przewiduje inaczej, nie dotyczy ona:
(a) ważności umowy ani żadnego z jej postanowień lub jakichkolwiek zwyczajów,
(b) skutków, jakie może mieć umowa w odniesieniu do własności sprzedanych towarów.
artykuł 6 KonwCISG
Strony mogą wyłączyć zastosowanie niniejszej konwencji albo, z zastrzeżeniem artykułu 12, uchylić bądź zmienić skutki któregokolwiek z jej postanowień.
) albo w tym zakresie istnieją pomiędzy stronami albo generalnie w danej branży odmienne zwyczaje (art. 9 KonwCISGStrony mogą wyłączyć zastosowanie niniejszej konwencji albo, z zastrzeżeniem artykułu 12, uchylić bądź zmienić skutki któregokolwiek z jej postanowień.
artykuł 9 KonwCISG
(1) Strony są związane wszelkimi zwyczajami, które uzgodniły, oraz ustaloną między nimi praktyką.
(2) Przy braku odmiennego porozumienia stron uważa się, że strony przyjmują w sposób dorozumiany stosowanie do ich umowy lub do sposobu jej zawarcia zwyczajów, które znały lub powinny były znać i które są w handlu międzynarodowym ogólnie znane i powszechnie stosowane przez strony do umów tego rodzaju w danej dziedzinie handlu.
) (Burghard Piltz, AGB in UN-Kaufverträgen, IHR 2004 Nr. 4).(1) Strony są związane wszelkimi zwyczajami, które uzgodniły, oraz ustaloną między nimi praktyką.
(2) Przy braku odmiennego porozumienia stron uważa się, że strony przyjmują w sposób dorozumiany stosowanie do ich umowy lub do sposobu jej zawarcia zwyczajów, które znały lub powinny były znać i które są w handlu międzynarodowym ogólnie znane i powszechnie stosowane przez strony do umów tego rodzaju w danej dziedzinie handlu.
2. Skuteczność o.w.u.
Natomiast dla oceny skuteczności danych zapisów KonwCISG nie zawiera żadnych postanowień. Natomiast wg art. 4 zd. 2 lit. a) KonwCISG skuteczność materialnoprawna nie podlega CISG lecz prawu ustalonemu wg zasad ogólnych (lex causae). Obecnie są to przepisy RozpUERzymI wzgl. art. 28 PrPrywMiędz w zw. z RozpUERzymI w zakresie, w jakim RozpUERzymI nie ma zastosowania wprost.
C. Kontrakty poza CISG
Pozostałe, tj. nie podpadające pod zakres zastosowania KonwCISG (zob. art. 1 KonwCISG
artykuł 1 KonwCISG
(1) Niniejsza konwencja ma zastosowanie do umów sprzedaży towarów między stronami mającymi siedziby handlowe w różnych państwach:
(a) jeżeli państwa te są Umawiającymi się Państwami lub
(b) jeżeli normy międzynarodowego prawa prywatnego wskazują na ustawodawstwo Umawiającego się Państwa, jako prawo właściwe.
(2) Fakt posiadania przez strony swoich siedzib handlowych w różnych państwach nie będzie uwzględniany, jeżeli nie wynika on z umowy lub z jakichkolwiek stosunków handlowych między stronami lub też z informacji ujawnionej przez strony w jakimkolwiek czasie przed zawarciem lub w chwili zawarcia umowy.
(3) Przy określaniu zakresu stosowania niniejszej konwencji ani przynależność państwowa stron, ani ich status cywilnoprawny lub handlowy, ani też charakter cywilnoprawny lub handlowy umowy nie będą brane pod uwagę.
i art. 2 KonwCISG(1) Niniejsza konwencja ma zastosowanie do umów sprzedaży towarów między stronami mającymi siedziby handlowe w różnych państwach:
(a) jeżeli państwa te są Umawiającymi się Państwami lub
(b) jeżeli normy międzynarodowego prawa prywatnego wskazują na ustawodawstwo Umawiającego się Państwa, jako prawo właściwe.
(2) Fakt posiadania przez strony swoich siedzib handlowych w różnych państwach nie będzie uwzględniany, jeżeli nie wynika on z umowy lub z jakichkolwiek stosunków handlowych między stronami lub też z informacji ujawnionej przez strony w jakimkolwiek czasie przed zawarciem lub w chwili zawarcia umowy.
(3) Przy określaniu zakresu stosowania niniejszej konwencji ani przynależność państwowa stron, ani ich status cywilnoprawny lub handlowy, ani też charakter cywilnoprawny lub handlowy umowy nie będą brane pod uwagę.
artykuł 2 KonwCISG
Niniejszej konwencji nie stosuje się do sprzedaży:
(a) towarów zakupionych do użytku osobistego, rodzinnego lub do użytku w gospodarstwie domowym, jeśli sprzedający, w jakimkolwiek czasie przed zawarciem umowy lub w chwili jej zawarcia, nie wiedział i nie powinien był wiedzieć, że towary zostały zakupione do użytku w jakimkolwiek z tych celów;
(b) na licytacji;
(c) w drodze egzekucji lub w inny sposób przez organy wymiaru sprawiedliwości;
(d) udziałów, akcji, tytułów inwestycyjnych, papierów wartościowych lub pieniędzy;
(e) okrętów, statków, poduszkowców i statków powietrznych;
(f) energii elektrycznej.
), kontrakty, podlegają ocenie wg prawa krajowego, ustalonego na podstawie norm kolizyjnych. Są nimi obecnie normy RozpUERzymI albo ustawy z 2011 r. PrPrywMiędz.Niniejszej konwencji nie stosuje się do sprzedaży:
(a) towarów zakupionych do użytku osobistego, rodzinnego lub do użytku w gospodarstwie domowym, jeśli sprzedający, w jakimkolwiek czasie przed zawarciem umowy lub w chwili jej zawarcia, nie wiedział i nie powinien był wiedzieć, że towary zostały zakupione do użytku w jakimkolwiek z tych celów;
(b) na licytacji;
(c) w drodze egzekucji lub w inny sposób przez organy wymiaru sprawiedliwości;
(d) udziałów, akcji, tytułów inwestycyjnych, papierów wartościowych lub pieniędzy;
(e) okrętów, statków, poduszkowców i statków powietrznych;
(f) energii elektrycznej.
1. Prawo właściwe wg KonwCISG
Wg rozp. Rzym I (593/2008) umowa podlega prawu:
Z reguły jednak chodzi o umowy sprzedaży (dóbr lub praw) albo umowy o usługi. Te umowy podlegają następującym łącznikom:Wg rozp. Rzym I (593/2008) umowa podlega prawu:
- wybranemu przez strony (art. 3 RozpUERzymIart. 3 RozpUERzymI) albo
1. Umowa podlega prawu wybranemu przez strony. Wybór prawa jest dokonany wyraźnie lub w sposób jednoznaczny wynika z postanowień umowy lub okoliczności sprawy. Strony mogą dokonać wyboru prawa właściwego dla całej umowy lub tylko dla jej części.
2. Strony mogą w każdym czasie umówić się, że umowa podlega prawu innemu niż to, które dla tej umowy było uprzednio właściwe na podstawie wcześniejszego wyboru dokonanego zgodnie z niniejszym artykułem lub na podstawie innych przepisów niniejszego rozporządzenia. Zmiana prawa właściwego dokonana przez strony po zawarciu umowy nie narusza ważności umowy ze względu na formę w rozumieniu art. 11 ani praw osób trzecich.
3. W przypadku gdy wszystkie inne elementy stanu faktycznego w chwili dokonywania wyboru prawa właściwego są zlokalizowane w państwie innym niż państwo, którego prawo zostało wybrane, dokonany przez strony wybór nie narusza stosowania tych przepisów prawa tego innego państwa, których nie można wyłączyć w drodze umowy.
4. W przypadku gdy wszystkie inne elementy stanu faktycznego w chwili dokonywania wyboru prawa właściwego są zlokalizowane w jednym lub więcej państwach członkowskich, dokonany przez strony wybór prawa właściwego innego niż prawo państwa członkowskiego nie narusza stosowania przepisów prawa wspólnotowego, w odpowiednich przypadkach w kształcie, w jakim zostały one wdrożone w państwie członkowskim sądu, których nie można wyłączyć w drodze umowy.
5. Do oceny istnienia i ważności porozumienia stron w przedmiocie prawa właściwego stosuje się przepisy art. 10, 11 i 13. - prawu państwa, w którym strona zobowiązana do spełnienia świadczenia charakterystycznego dla umowy ma miejsce zwykłego pobytu, chyba że normy szczególne rozporządzenia przewidują inny łącznik. Normy szczególne, zawierające inne łączniki, zostały ustanowione dla umów przewozu, umów konsumenckich, umów ubezpieczenia i indywidualnych umów o pracę. Te nie mają większego znaczenia dla obrotu profesjonalnego.
- umowa sprzedaży towarów podlega prawu państwu, w którym sprzedawca ma miejsce zwykłego pobytu;
- umowa o świadczenie usług podlega prawu państwa, w którym usługodawca ma miejsce zwykłego pobytu (art. 4 ust. 1 lit. a) i b) RozpUERzymI).
Na tej stronie nie ma komentarzy
