Wiki source for NiemozliwoscPierwotnaSwiadczenia
====Niemożliwość pierwotna świadczenia====
Gdy wykonanie umowy było niemożliwe już przed jej zawarciem, umowa jest na mocy {{pu przepis="art. 387 § 1 KC"}} nieważna i nie rodzi żadnych konsekwencji. Strony są traktowane, jak gdyby nigdy nie zawarły umowy. Ewentualną zapłatę czy inne świadczenia muszą sobie wzajemnie zwrócić jako nienależne ({{pu przepis="art. 405 KC"}}).
Niemożliwość ma miejsce wtedy, gdy umówiono się, że zostanie wykonana czynność niemożliwa ze względu na prawa natury (np. przewiezienie osoby na Marsa), gdy obiecano przekazanie rzeczy nieistniejącej lub ustalono podobnie nierealny obowiązek. Powody niemożliwości mogą być różne, jednak z niemożliwością w rozumieniu {{pu przepis="art. 387 § 1 KC"}} mamy do czynienia wyłącznie wtedy, gdy ma ona charakter obiektywny, tzn. gdy umowy nie mógłby wykonać nikt, a nie tylko strona umowy. Osoba obiecująca czynność zasadniczo możliwą, jednak nie mogąca jej sama wykonać, ponosi za to pełną odpowiedzialność.
Przy ustalaniu, czy świadczenie było niemożliwe już przed zawarciem umowy nie ma znaczenia, czy strony o tym wiedziały, czy też nie. Dlatego gdy wykonanie pewnych prac (umowa o dzieło) od początku nie było możliwe ze względu na właściwości rzeczy, na której prace miały być wykonane, to zastosowanie ma {{pu przepis="art. 387 § 1 KC"}} niezależnie od tego, czy strony okoliczność znały, czy też dowiedziały się o niej dopiero po zawarciu umowy, czy nawet po rozpoczęciu prac. To, czy dana strona wiedziała o niemożliwości wykonania umowy może powodować jedynie roszczenia odszkodowawcze drugiej strony wg {{pu przepis="art. 387 § 2 KC"}}.
----
CategoryNiemozliwoscSwiadczenia CategoryLeksykonN
Gdy wykonanie umowy było niemożliwe już przed jej zawarciem, umowa jest na mocy {{pu przepis="art. 387 § 1 KC"}} nieważna i nie rodzi żadnych konsekwencji. Strony są traktowane, jak gdyby nigdy nie zawarły umowy. Ewentualną zapłatę czy inne świadczenia muszą sobie wzajemnie zwrócić jako nienależne ({{pu przepis="art. 405 KC"}}).
Niemożliwość ma miejsce wtedy, gdy umówiono się, że zostanie wykonana czynność niemożliwa ze względu na prawa natury (np. przewiezienie osoby na Marsa), gdy obiecano przekazanie rzeczy nieistniejącej lub ustalono podobnie nierealny obowiązek. Powody niemożliwości mogą być różne, jednak z niemożliwością w rozumieniu {{pu przepis="art. 387 § 1 KC"}} mamy do czynienia wyłącznie wtedy, gdy ma ona charakter obiektywny, tzn. gdy umowy nie mógłby wykonać nikt, a nie tylko strona umowy. Osoba obiecująca czynność zasadniczo możliwą, jednak nie mogąca jej sama wykonać, ponosi za to pełną odpowiedzialność.
Przy ustalaniu, czy świadczenie było niemożliwe już przed zawarciem umowy nie ma znaczenia, czy strony o tym wiedziały, czy też nie. Dlatego gdy wykonanie pewnych prac (umowa o dzieło) od początku nie było możliwe ze względu na właściwości rzeczy, na której prace miały być wykonane, to zastosowanie ma {{pu przepis="art. 387 § 1 KC"}} niezależnie od tego, czy strony okoliczność znały, czy też dowiedziały się o niej dopiero po zawarciu umowy, czy nawet po rozpoczęciu prac. To, czy dana strona wiedziała o niemożliwości wykonania umowy może powodować jedynie roszczenia odszkodowawcze drugiej strony wg {{pu przepis="art. 387 § 2 KC"}}.
----
CategoryNiemozliwoscSwiadczenia CategoryLeksykonN
