Protokół zmian strony KazusZlecenieNr2
Dodane:
K mógłby mieć przeciwko R roszczenie o odszkodowanie z {{pu przepis="art. 736 zd. 1 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 415 KC"}}. Chodzi tu o przypadek zaistnienia instytucji //[[CulpaInContrahendo culpa in contrahendo]]//.
W tym wypadku odszkodowanie obejmuje jednakże wyłącznie tzw. [[NegatywnyInteresUmowny negatywny interes umowny]] (Ogiegło w: PietrzykowskiKomentarzKC, wyd. 4, art. 736 nb. 1; RadwanskiPanowiczZobowiazania, 2012, nb. 362). Odszkodowanie może więc obejmować tylko koszty zw. z planowanym udzieleniem zlecenia. Nie ma więc podstawy do zasądzenia kwoty 200.000 zł
W tym wypadku odszkodowanie obejmuje jednakże wyłącznie tzw. [[NegatywnyInteresUmowny negatywny interes umowny]] (Ogiegło w: PietrzykowskiKomentarzKC, wyd. 4, art. 736 nb. 1; RadwanskiPanowiczZobowiazania, 2012, nb. 362). Odszkodowanie może więc obejmować tylko koszty zw. z planowanym udzieleniem zlecenia. Nie ma więc podstawy do zasądzenia kwoty 200.000 zł
Usunięte:
W tym wypadku odszkodowanie obejmuje jednakże wyłącznie tzw. [[NegatywnyInteresUmowny negatywny interes umowny]] (Ogiegło w: PietrzykowskiKomentarzKC, wyd. 4, art. 736 nb. 1). Odszkodowanie może więc obejmować tylko koszty zw. z planowanym udzieleniem zlecenia. Nie ma więc podstawy do zasądzenia kwoty 200.000 zł
Dodane:
Należy się zastanowić nad tym, czy podstawą roszczenia nie powinien być {{pu przepis="art. 471 KC"}}, gdyż mogło dojść do naruszenia obowiązku poinformowania o odmowie przyjęcia zlecenia. Taki pogląd reprezentowali niektórzy autorzy na podstawie art. 501 Kodeksu zobowiązań (zob. wskazania u Ogiegło w: PietrzykowskiKomentarzKC, wyd. 4, art. 736 nb. 1). Pogląd ten nie jest jednak słuszny, gdyż przesłanką roszczenia z {{pu przepis="art. 471 KC"}} jest istnienie stosunku zobowiązaniowego pomiędzy stronami. Tu jednak nie doszło do udzielenia zlecenia, gdyż R nie przyjął sprawy.
Usunięte:
Dodane:
((2)) Podstawa odpowiedzialności
Na podstawę odpowiedzialności składają się następujące przesłanki:
- szkoda,
- zdarzenie, które ją spowodowało oraz
- związek przyczynowo-skutkowy między zdarzeniem i szkodą.
((3)) szkoda
Szkodą ({{pu przepis="art. 361 § 2 KC"}}) jest w tym wypadku utrata możliwości (na skutek przedawnienia) wyegzekwowania roszczenia o przeniesienie własności, które K przysługiwało P. Wartość roszczenia odpowiadała wartości nieruchomości i wynosiła 200.000 zł. Taką stratę poniósł więc K.
((3)) zdarzenie
Zgodnie z {{pu przepis="art. 415 KC"}} zdarzeniem powodującym szkodę powinien być bezprawny i zawiniony czyn.
Czynem może być zarówno działanie jak i zaniechanie, pod warunkiem że rozpatrujemy czyn człowieka. Ponieważ R zaniechał zawiadomienia w terminie, należy rozważyć odpowiedzialność za zaniechanie. Za zaniechanie odpowiedzialność ponosić można jednak jedynie wówczas, gdy istniał prawny obowiązek działania. W tym wypadku obowiązek ten wynikał z ustawy, tj z {{pu przepis="art. 736 zd. 1 KC"}}.
((3)) związek przyczynowo-skutkowy
Szkoda jest normalnym następstwem zaniechania powiadomienia o nieprzyjęciu zlecenia przez radcę prawnego ({{pu przepis="art. 361 § 1 KC"}}).
((2)) Zakres odszkodowania:
W tym wypadku odszkodowanie obejmuje jednakże wyłącznie tzw. [[NegatywnyInteresUmowny negatywny interes umowny]] (Ogiegło w: PietrzykowskiKomentarzKC, wyd. 4, art. 736 nb. 1). Odszkodowanie może więc obejmować tylko koszty zw. z planowanym udzieleniem zlecenia. Nie ma więc podstawy do zasądzenia kwoty 200.000 zł
((2)) Wynik
W tym wypadku brak jest podstaw do zasądzenia równowartości nieruchomości, gdyż odszkodowanie ogranicza się do negatywnego interesu umownego.
Na podstawę odpowiedzialności składają się następujące przesłanki:
- szkoda,
- zdarzenie, które ją spowodowało oraz
- związek przyczynowo-skutkowy między zdarzeniem i szkodą.
((3)) szkoda
Szkodą ({{pu przepis="art. 361 § 2 KC"}}) jest w tym wypadku utrata możliwości (na skutek przedawnienia) wyegzekwowania roszczenia o przeniesienie własności, które K przysługiwało P. Wartość roszczenia odpowiadała wartości nieruchomości i wynosiła 200.000 zł. Taką stratę poniósł więc K.
((3)) zdarzenie
Zgodnie z {{pu przepis="art. 415 KC"}} zdarzeniem powodującym szkodę powinien być bezprawny i zawiniony czyn.
Czynem może być zarówno działanie jak i zaniechanie, pod warunkiem że rozpatrujemy czyn człowieka. Ponieważ R zaniechał zawiadomienia w terminie, należy rozważyć odpowiedzialność za zaniechanie. Za zaniechanie odpowiedzialność ponosić można jednak jedynie wówczas, gdy istniał prawny obowiązek działania. W tym wypadku obowiązek ten wynikał z ustawy, tj z {{pu przepis="art. 736 zd. 1 KC"}}.
((3)) związek przyczynowo-skutkowy
Szkoda jest normalnym następstwem zaniechania powiadomienia o nieprzyjęciu zlecenia przez radcę prawnego ({{pu przepis="art. 361 § 1 KC"}}).
((2)) Zakres odszkodowania:
W tym wypadku odszkodowanie obejmuje jednakże wyłącznie tzw. [[NegatywnyInteresUmowny negatywny interes umowny]] (Ogiegło w: PietrzykowskiKomentarzKC, wyd. 4, art. 736 nb. 1). Odszkodowanie może więc obejmować tylko koszty zw. z planowanym udzieleniem zlecenia. Nie ma więc podstawy do zasądzenia kwoty 200.000 zł
((2)) Wynik
W tym wypadku brak jest podstaw do zasądzenia równowartości nieruchomości, gdyż odszkodowanie ogranicza się do negatywnego interesu umownego.
Usunięte:
Na podstawę odpowiedzialności składają się następujące przesłanki:
- szkoda,
- zdarzenie, które ją spowodowało oraz
- związek przyczynowo-skutkowy między zdarzeniem i szkodą.
((3)) szkoda
Szkodą ({{pu przepis="art. 361 § 2 KC"}}) jest w tym wypadku utrata możliwości (na skutek przedawnienia) wyegzekwowania roszczenia o przeniesienie własności, które K przysługiwało P. Wartość roszczenia odpowiadała wartości nieruchomości i wynosiła 200.000 zł. Taką stratę poniósł więc K.
((3)) zdarzenie
Zgodnie z {{pu przepis="art. 415 KC"}} zdarzeniem powodującym szkodę powinien być bezprawny i zawiniony czyn.
Czynem może być zarówno działanie jak i zaniechanie, pod warunkiem że rozpatrujemy czyn człowieka. Ponieważ R zaniechał zawiadomienia w terminie, należy rozważyć odpowiedzialność za zaniechanie. Za zaniechanie odpowiedzialność ponosić można jednak jedynie wówczas, gdy istniał prawny obowiązek działania. W tym wypadku obowiązek ten wynikał z ustawy, tj z {{pu przepis="art. 736 zd. 1 KC"}}.
((3)) związek przyczynowo-skutkowy
Szkoda jest normalnym następstwem zaniechania powiadomienia o nieprzyjęciu zlecenia przez radcę prawnego ({{pu przepis="art. 361 § 1 KC"}}).
((2)) Zakres odszkodowania:
W tym wypadku odszkodowanie obejmuje jednakże wyłącznie tzw. [[NegatywnyInteresUmowny negatywny interes umowny]] (Ogiegło w: PietrzykowskiKomentarzKC, wyd. 4, art. 736 nb. 1). Odszkodowanie może więc obejmować tylko koszty zw. z planowanym udzieleniem zlecenia. Nie ma więc podstawy do zasądzenia kwoty 200.000 zł
((2)) Wynik
W tym wypadku brak jest podstaw do zasądzenia równowartości nieruchomości, gdyż odszkodowanie ogranicza się do negatywnego interesu umownego.
Dodane:
((1)) Roszczenie o odszkodowanie z {{pu przepis="art. 736 zd. 1 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 471 KC"}}
Należy się zastanowić nad tym, czy podstawą roszczenia nie powinien być {{pu przepis="art. 471 KC"}}, gdyż mogło dojść do nasuszenia obowiązku poinformowania o odmowie przyjęcia zlecenia. Taki pogląd reprezentowali niektórzy autorzy na podstawie art. 501 Kodeksu zobowiązań (zob. wskazania u Ogiegło w: PietrzykowskiKomentarzKC, wyd. 4, art. 736 nb. 1). Pogląd ten nie jest jednak słuszny, gdyż przesłanką roszczenia z {{pu przepis="art. 471 KC"}} jest istnienie stosunku zobowiązaniowego pomiędzy stronami. Tu jednak nie doszło do udzielenia zlecenia, gdyż R nie przyjął sprawy.
((1)) Roszczenie z {{pu przepis="art. 736 zd. 1 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 415 KC"}}
K mógłby mieć przeciwko R roszczenie o odszkodowanie z {{pu przepis="art. 736 zd. 1 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 415 KC"}}. Chodzi tu o przypadek zaistnienia instytucji //culpa in contrahendo//.
Szkodą ({{pu przepis="art. 361 § 2 KC"}}) jest w tym wypadku utrata możliwości (na skutek przedawnienia) wyegzekwowania roszczenia o przeniesienie własności, które K przysługiwało P. Wartość roszczenia odpowiadała wartości nieruchomości i wynosiła 200.000 zł. Taką stratę poniósł więc K.
Czynem może być zarówno działanie jak i zaniechanie, pod warunkiem że rozpatrujemy czyn człowieka. Ponieważ R zaniechał zawiadomienia w terminie, należy rozważyć odpowiedzialność za zaniechanie. Za zaniechanie odpowiedzialność ponosić można jednak jedynie wówczas, gdy istniał prawny obowiązek działania. W tym wypadku obowiązek ten wynikał z ustawy, tj z {{pu przepis="art. 736 zd. 1 KC"}}.
Szkoda jest normalnym następstwem zaniechania powiadomienia o nieprzyjęciu zlecenia przez radcę prawnego ({{pu przepis="art. 361 § 1 KC"}}).
W tym wypadku odszkodowanie obejmuje jednakże wyłącznie tzw. [[NegatywnyInteresUmowny negatywny interes umowny]] (Ogiegło w: PietrzykowskiKomentarzKC, wyd. 4, art. 736 nb. 1). Odszkodowanie może więc obejmować tylko koszty zw. z planowanym udzieleniem zlecenia. Nie ma więc podstawy do zasądzenia kwoty 200.000 zł
CategoryKazusyZlecenie CategoryOdpowiedzialnoscOdszkodowawcza
Należy się zastanowić nad tym, czy podstawą roszczenia nie powinien być {{pu przepis="art. 471 KC"}}, gdyż mogło dojść do nasuszenia obowiązku poinformowania o odmowie przyjęcia zlecenia. Taki pogląd reprezentowali niektórzy autorzy na podstawie art. 501 Kodeksu zobowiązań (zob. wskazania u Ogiegło w: PietrzykowskiKomentarzKC, wyd. 4, art. 736 nb. 1). Pogląd ten nie jest jednak słuszny, gdyż przesłanką roszczenia z {{pu przepis="art. 471 KC"}} jest istnienie stosunku zobowiązaniowego pomiędzy stronami. Tu jednak nie doszło do udzielenia zlecenia, gdyż R nie przyjął sprawy.
((1)) Roszczenie z {{pu przepis="art. 736 zd. 1 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 415 KC"}}
K mógłby mieć przeciwko R roszczenie o odszkodowanie z {{pu przepis="art. 736 zd. 1 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 415 KC"}}. Chodzi tu o przypadek zaistnienia instytucji //culpa in contrahendo//.
Szkodą ({{pu przepis="art. 361 § 2 KC"}}) jest w tym wypadku utrata możliwości (na skutek przedawnienia) wyegzekwowania roszczenia o przeniesienie własności, które K przysługiwało P. Wartość roszczenia odpowiadała wartości nieruchomości i wynosiła 200.000 zł. Taką stratę poniósł więc K.
Czynem może być zarówno działanie jak i zaniechanie, pod warunkiem że rozpatrujemy czyn człowieka. Ponieważ R zaniechał zawiadomienia w terminie, należy rozważyć odpowiedzialność za zaniechanie. Za zaniechanie odpowiedzialność ponosić można jednak jedynie wówczas, gdy istniał prawny obowiązek działania. W tym wypadku obowiązek ten wynikał z ustawy, tj z {{pu przepis="art. 736 zd. 1 KC"}}.
Szkoda jest normalnym następstwem zaniechania powiadomienia o nieprzyjęciu zlecenia przez radcę prawnego ({{pu przepis="art. 361 § 1 KC"}}).
W tym wypadku odszkodowanie obejmuje jednakże wyłącznie tzw. [[NegatywnyInteresUmowny negatywny interes umowny]] (Ogiegło w: PietrzykowskiKomentarzKC, wyd. 4, art. 736 nb. 1). Odszkodowanie może więc obejmować tylko koszty zw. z planowanym udzieleniem zlecenia. Nie ma więc podstawy do zasądzenia kwoty 200.000 zł
CategoryKazusyZlecenie CategoryOdpowiedzialnoscOdszkodowawcza
Usunięte:
K mógłby mieć przeciwko R roszczenie o odszkodowanie z {{pu przepis="art. 736 zd. 1 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 415 KC"}}.
Szkodą jest w tym wypadku utrata możliwości (na skutek przedawnienia) wyegzekwowania roszczenia o przeniesienie własności, które K przysługiwało P. Wartość roszczenia odpowiadała wartości nieruchomości i wynosiła 200.000 zł. Taką stratę poniósł więc K.
Czynem może być zarówno działanie jak i zaniechanie, pod warunkiem że rozpatrujemy czyn człowieka. Ponieważ R zaniechał zawiadomienia w terminie, należy rozważyć odpowiedzialność za zaniechanie. Za zaniechanie odpowiedzialność ponosić można jednak jedynie wówczas, gdy istniał prawny obowiązek działania. W tym wypadku wynikał on właśnie z {{pu przepis="art. 736 zd. 1 KC"}}.
Szkoda jest normalnym następstwem zaniechania powiadomienia o nieprzyjęciu zlecenia przez radcę prawnego.
W tym wypadku odszkodowanie obejmuje jednakże wyłącznie tzw. [[NegatywnyInteresUmowny negatywny interes umowny]] (tylko koszty zw. z planowanym udzieleniem zlecenia). Nie ma więc podstawy do zasądzenia kwoty 200.000 zł
CategoryKazusyZlecenie
Dodane:
W tym wypadku odszkodowanie obejmuje jednakże wyłącznie tzw. [[NegatywnyInteresUmowny negatywny interes umowny]] (tylko koszty zw. z planowanym udzieleniem zlecenia). Nie ma więc podstawy do zasądzenia kwoty 200.000 zł
Usunięte:
Dodane:
W tym wypadku odszkodowanie obejmuje jednakże wyłącznie tzw. **[[NegatywnyInteresUmowny negatywny interes umowny]]** (tylko koszty zw. z planowanym udzieleniem zlecenia). Nie ma więc podstawy do zasądzenia kwoty 200.000 zł
Usunięte:
Dodane:
W sytuacji opisanej w kazusie 1 (KazusZlecenieNr1) K udał się więc w marcu 2007 r. do radcy prawnego R, aby zlecić mu prowadzenie procesu przeciwko P. R po rozmowie z K powiedział, iż zastanowi się nad prowadzeniem tej sprawy, albowiem jej wynik nie do końca był dla niego jasny. R jednak szybko o niej zapomniał i dopiero 16.5.2007 r. zawiadomił K o odmowie jej prowadzenia. W tej sytuacji K sam wniósł powództwo do sądu. Na rozprawie dnia 28.5.2007 r. P podniósł zarzut przedawnienia roszczenia, który sąd uwzględnił i oddalił żądanie K.
Na podstawę odpowiedzialności składają się następujące przesłanki:
- szkoda,
- zdarzenie, które ją spowodowało oraz
- związek przyczynowo-skutkowy między zdarzeniem i szkodą.
W tym wypadku odszkodowanie obejmuje jednakże wyłącznie tzw. **negatywny interes umowny** (tylko koszty zw. z planowanym udzieleniem zlecenia). Nie ma więc podstawy do zasądzenia kwoty 200.000 zł
Na podstawę odpowiedzialności składają się następujące przesłanki:
- szkoda,
- zdarzenie, które ją spowodowało oraz
- związek przyczynowo-skutkowy między zdarzeniem i szkodą.
W tym wypadku odszkodowanie obejmuje jednakże wyłącznie tzw. **negatywny interes umowny** (tylko koszty zw. z planowanym udzieleniem zlecenia). Nie ma więc podstawy do zasądzenia kwoty 200.000 zł
Usunięte:
W tym wypadku odszkodowanie obejmuje jednakże wyłącznie tzw. negatywny interes umowny (tylko koszty zw. z planowanym udzieleniem zlecenia). Nie ma więc podstawy do zasądzenia kwoty 200.000 zł
Dodane:
K mógłby mieć przeciwko R roszczenie o odszkodowanie z {{pu przepis="art. 736 zd. 1 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 415 KC"}}.
