Protokół zmian strony KazusOdpowiedzialnoscHotelarzyNr1
Dodane:
1) Jak kształtowałaby się odpowiedzialność P, gdyby A był gościem, zaś kradzieży dokonał pracownik o.w., zaś oprócz wartości skradzionego auta, A żądałby także 10.000 zł za nowego laptopa?
Usunięte:
Dodane:
((2)) Roszczenie A przeciwko P o zapłatę 34.000 zł z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}}
((3)) powstanie roszczenia
A miałby wobec P roszczenie z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}}, gdyby A korzystał z usług hotelu lub podobnego zakładu.
Pensjonat jest obiektem hotelarskim, posiadającym co najmniej 7 pokoi, świadczącym dla swoich klientów całodzienne wyżywienie ({{pu przepis="art. 36 pkt 3 UUsługiTuryst"}}). Jest więc podobnym do hoteli zakładem w rozumieniu {{pu przepis="art. 846 KC"}}.
Utrzymującym hotel lub podobny zakład jest bez wątpienia jego właściciel. Może być to jednak każda podmiot (osoba fizyczna, prawna a także podmiot w rozum. {{pu przepis="art. 33(1) KC"}})), który prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług hotelarskich. Do istoty działalności gospodarczej w zakresie usług hotelarskich należy krótkotrwałe, ogólnie dostępne wynajmowanie domów, mieszkań, pokoi, miejsc noclegowych, a także miejsc na ustawienie namiotów lub przyczep samochodowych oraz świadczenie, w obrębie obiektu, usług z tym związanych, {{pu przepis="art. 3 pkt 8 UUsługiTuryst"}}.
Hotelarz ponosi odpowiedzialność wobec gościa - a więc osoby, która korzysta u usług hotelu lub podobnego zakładu. Należy ustalić, czy A zawarł z P tzw. umowę hotelową i utracony samochód stanowił "rzecz wniesioną". Ponieważ A był tylko odwiedzającym osoby które zawarły tzw. umowę hotelową, nie może być uważany za stronę takiej umowy i tym samym za gościa (wyrok SN z 8.2.2002, II CKN 672/00, niepubl.). Samochód nie był tym samym rzeczą wniesioną w rozumieniu {{pu przepis="art. 846 § 2 i § 3 KC"}}.
((3)) wynik
A nie był gościem, wobec czego roszczenie A przeciw P z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}} nie przysługuje.
((2)) Roszczenie z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}}
Roszczenie z tytułu nienależytego wykonania umowy przechowania przysługiwałoby, gdyby A i P zawarli skuteczną umowę przechowania samochodu.
((3)) powstanie roszczenia
Przedmiotem przechowania mogą być wyłącznie rzeczy ruchome oznaczone co do tożsamości (RadwanskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 412). Indywidualnie określony samochód osobowy jest rzeczą oznaczoną co do tożsamości.
Umowa przechowania ma charakter umowy realnej i wymaga wydania rzeczy (RadwanskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 415), co również nastąpiło, gdy A pozostawił samochód na parkingu.
Elementem konstytutywnym dla przechowania jest umówienie się o sprawowanie **pieczy** nad powierzoną rzeczą. Ponieważ jednak parking był niestrzeżony, nie było woli P do sprawowania pieczy nad autem A i tym samym woli zawarcia umowy przechowania (zob. wyrok SN z 20.3.1970 r., III CZP 2/70; wyrok SN z 6.6.1991, II CR 740/90; wyrok SN z 25.9.2002, I CKN 879/00).
((3)) wynik
A i P nie zawarli umowy przechowania, wobec czego roszczenie z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}} nie przysługuje.
((2)) Odpowiedzialność P z {{pu przepis="art. 659 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 471 KC"}}
Udostępnienie miejsca parkingowego na parkingu nie strzeżonym można by potraktować jako wynajęcie przestrzeni parkingowej. Odpowiedzialność z tytułu umowy najmu nie wchodzi jednak w grę choćby dlatego, że treścią najmu nie jest sprawowanie pieczy przez wynajmującego nad "rzeczami wniesionymi do przedmiotu najmu".
W tym wypadku odpowiedzialność za skradzione auto wynikałaby tylko z {{pu przepis="art. 471 KC"}}, {{pu przepis="art. 474 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}}, gdyż A i P zawarliby umowę przechowania.
((3)) powstanie roszczenia
A miałby wobec P roszczenie z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}}, gdyby A korzystał z usług hotelu lub podobnego zakładu.
Pensjonat jest obiektem hotelarskim, posiadającym co najmniej 7 pokoi, świadczącym dla swoich klientów całodzienne wyżywienie ({{pu przepis="art. 36 pkt 3 UUsługiTuryst"}}). Jest więc podobnym do hoteli zakładem w rozumieniu {{pu przepis="art. 846 KC"}}.
Utrzymującym hotel lub podobny zakład jest bez wątpienia jego właściciel. Może być to jednak każda podmiot (osoba fizyczna, prawna a także podmiot w rozum. {{pu przepis="art. 33(1) KC"}})), który prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług hotelarskich. Do istoty działalności gospodarczej w zakresie usług hotelarskich należy krótkotrwałe, ogólnie dostępne wynajmowanie domów, mieszkań, pokoi, miejsc noclegowych, a także miejsc na ustawienie namiotów lub przyczep samochodowych oraz świadczenie, w obrębie obiektu, usług z tym związanych, {{pu przepis="art. 3 pkt 8 UUsługiTuryst"}}.
Hotelarz ponosi odpowiedzialność wobec gościa - a więc osoby, która korzysta u usług hotelu lub podobnego zakładu. Należy ustalić, czy A zawarł z P tzw. umowę hotelową i utracony samochód stanowił "rzecz wniesioną". Ponieważ A był tylko odwiedzającym osoby które zawarły tzw. umowę hotelową, nie może być uważany za stronę takiej umowy i tym samym za gościa (wyrok SN z 8.2.2002, II CKN 672/00, niepubl.). Samochód nie był tym samym rzeczą wniesioną w rozumieniu {{pu przepis="art. 846 § 2 i § 3 KC"}}.
((3)) wynik
A nie był gościem, wobec czego roszczenie A przeciw P z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}} nie przysługuje.
((2)) Roszczenie z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}}
Roszczenie z tytułu nienależytego wykonania umowy przechowania przysługiwałoby, gdyby A i P zawarli skuteczną umowę przechowania samochodu.
((3)) powstanie roszczenia
Przedmiotem przechowania mogą być wyłącznie rzeczy ruchome oznaczone co do tożsamości (RadwanskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 412). Indywidualnie określony samochód osobowy jest rzeczą oznaczoną co do tożsamości.
Umowa przechowania ma charakter umowy realnej i wymaga wydania rzeczy (RadwanskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 415), co również nastąpiło, gdy A pozostawił samochód na parkingu.
Elementem konstytutywnym dla przechowania jest umówienie się o sprawowanie **pieczy** nad powierzoną rzeczą. Ponieważ jednak parking był niestrzeżony, nie było woli P do sprawowania pieczy nad autem A i tym samym woli zawarcia umowy przechowania (zob. wyrok SN z 20.3.1970 r., III CZP 2/70; wyrok SN z 6.6.1991, II CR 740/90; wyrok SN z 25.9.2002, I CKN 879/00).
((3)) wynik
A i P nie zawarli umowy przechowania, wobec czego roszczenie z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}} nie przysługuje.
((2)) Odpowiedzialność P z {{pu przepis="art. 659 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 471 KC"}}
Udostępnienie miejsca parkingowego na parkingu nie strzeżonym można by potraktować jako wynajęcie przestrzeni parkingowej. Odpowiedzialność z tytułu umowy najmu nie wchodzi jednak w grę choćby dlatego, że treścią najmu nie jest sprawowanie pieczy przez wynajmującego nad "rzeczami wniesionymi do przedmiotu najmu".
W tym wypadku odpowiedzialność za skradzione auto wynikałaby tylko z {{pu przepis="art. 471 KC"}}, {{pu przepis="art. 474 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}}, gdyż A i P zawarliby umowę przechowania.
Usunięte:
((3)) powstanie roszczenia
A miałby wobec P roszczenie z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}}, gdyby A korzystał z usług hotelu lub podobnego zakładu.
Pensjonat jest obiektem hotelarskim, posiadającym co najmniej 7 pokoi, świadczącym dla swoich klientów całodzienne wyżywienie ({{pu przepis="art. 36 pkt 3 UUsługiTuryst"}}). Jest więc podobnym do hoteli zakładem w rozumieniu {{pu przepis="art. 846 KC"}}.
Utrzymującym hotel lub podobny zakład jest bez wątpienia jego właściciel. Może być to jednak każda podmiot (osoba fizyczna, prawna a także podmiot w rozum. {{pu przepis="art. 33(1) KC"}})), który prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług hotelarskich. Do istoty działalności gospodarczej w zakresie usług hotelarskich należy krótkotrwałe, ogólnie dostępne wynajmowanie domów, mieszkań, pokoi, miejsc noclegowych, a także miejsc na ustawienie namiotów lub przyczep samochodowych oraz świadczenie, w obrębie obiektu, usług z tym związanych, {{pu przepis="art. 3 pkt 8 UUsługiTuryst"}}.
Hotelarz ponosi odpowiedzialność wobec gościa - a więc osoby, która korzysta u usług hotelu lub podobnego zakładu. Należy ustalić, czy A zawarł z P tzw. umowę hotelową i utracony samochód stanowił "rzecz wniesioną". Ponieważ A był tylko odwiedzającym osoby które zawarły tzw. umowę hotelową, nie może być uważany za stronę takiej umowy i tym samym za gościa (wyrok SN z 8.2.2002, II CKN 672/00, niepubl.). Samochód nie był tym samym rzeczą wniesioną w rozumieniu {{pu przepis="art. 846 § 2 i § 3 KC"}}.
((3)) wynik
A nie był gościem, wobec czego roszczenie A przeciw P z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}} nie przysługuje.
((2)) Roszczenie z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}}
Roszczenie z tytułu nienależytego wykonania umowy przechowania przysługiwałoby, gdyby A i P zawarli skuteczną umowę przechowania samochodu.
((3)) powstanie roszczenia
Przedmiotem przechowania mogą być wyłącznie rzeczy ruchome oznaczone co do tożsamości (RadwanskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 412). Indywidualnie określony samochód osobowy jest rzeczą oznaczoną co do tożsamości.
Umowa przechowania ma charakter umowy realnej i wymaga wydania rzeczy (RadwanskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 415), co również nastąpiło, gdy A pozostawił samochód na parkingu.
Elementem konstytutywnym dla przechowania jest umówienie się o sprawowanie **pieczy** nad powierzoną rzeczą. Ponieważ jednak parking był niestrzeżony, nie było woli P do sprawowania pieczy nad autem A i tym samym woli zawarcia umowy przechowania (zob. wyrok SN z 20.3.1970 r., III CZP 2/70; wyrok SN z 6.6.1991, II CR 740/90; wyrok SN z 25.9.2002, I CKN 879/00).
((3)) wynik
A i P nie zawarli umowy przechowania, wobec czego roszczenie z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}} nie przysługuje.
((2)) Odpowiedzialność P z {{pu przepis="art. 659 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 471 KC"}}
Udostępnienie miejsca parkingowego na parkingu nie strzeżonym można by potraktować jako wynajęcie przestrzeni parkingowej. Odpowiedzialność z tytułu umowy najmu nie wchodzi jednak w grę choćby dlatego, że treścią najmu nie jest sprawowanie pieczy przez wynajmującego nad "rzeczami wniesionymi do przedmiotu najmu".
W tym wypadku odpowiedzialność za skradzione auto wynikałaby tylko z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}}, gdyż A i P zawarliby umowę przechowania.
Usunięte:
Dodane:
<<Zob. [[http://80.237.160.189/taris/?subsum=Y&subsumitem=4818&root=1&path=0-1-0-0-1-1-0-1-1-0-0-0-1-0-3&subsumsession=1448 Tais(R)]]<<
Usunięte:
Dodane:
<<Zob. [http://80.237.160.189/taris/?subsum=Y&subsumitem=4818&root=1&path=0-1-0-0-1-1-0-1-1-0-0-0-1-0-3&subsumsession=1448 Tais(R)]]<<
Usunięte:
Dodane:
((2)) Odpowiedzialność P z {{pu przepis="art. 659 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 471 KC"}}
Udostępnienie miejsca parkingowego na parkingu nie strzeżonym można by potraktować jako wynajęcie przestrzeni parkingowej. Odpowiedzialność z tytułu umowy najmu nie wchodzi jednak w grę choćby dlatego, że treścią najmu nie jest sprawowanie pieczy przez wynajmującego nad "rzeczami wniesionymi do przedmiotu najmu".
Udostępnienie miejsca parkingowego na parkingu nie strzeżonym można by potraktować jako wynajęcie przestrzeni parkingowej. Odpowiedzialność z tytułu umowy najmu nie wchodzi jednak w grę choćby dlatego, że treścią najmu nie jest sprawowanie pieczy przez wynajmującego nad "rzeczami wniesionymi do przedmiotu najmu".
Dodane:
CategoryKazusyOdpowiedzialnoscUtrzymujacychHotele
Usunięte:
Dodane:
A udał się w odwiedziny do znajomych przebywających w pensjonacie będącym własnością P. Przy wjeździe do tego ośrodka uiścił opłatę otrzymując od pracownika ośrodka pokwitowanie. Jak wynikało z cennika znajdującego się przy bramie wjazdowej była to opłata za wjazd samochodu osobowego. Zgodnie ze wskazaniami pracownika ośrodka skierował się na teren niestrzeżonego parkingu znajdującego się w pobliżu wjazdu do ośrodka i tam pozostawił pojazd. Po kilku godzinach okazało się, że samochód został skradziony.
<<Zob. [[http://80.237.160.189/taris/?path=0-1-0-0-1-0-2-0-2-4&subsumsession=0&root=1 Tais(R)]]<<
A miałby wobec P roszczenie z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}}, gdyby A korzystał z usług hotelu lub podobnego zakładu.
Pensjonat jest obiektem hotelarskim, posiadającym co najmniej 7 pokoi, świadczącym dla swoich klientów całodzienne wyżywienie ({{pu przepis="art. 36 pkt 3 UUsługiTuryst"}}). Jest więc podobnym do hoteli zakładem w rozumieniu {{pu przepis="art. 846 KC"}}.
Utrzymującym hotel lub podobny zakład jest bez wątpienia jego właściciel. Może być to jednak każda podmiot (osoba fizyczna, prawna a także podmiot w rozum. {{pu przepis="art. 33(1) KC"}})), który prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług hotelarskich. Do istoty działalności gospodarczej w zakresie usług hotelarskich należy krótkotrwałe, ogólnie dostępne wynajmowanie domów, mieszkań, pokoi, miejsc noclegowych, a także miejsc na ustawienie namiotów lub przyczep samochodowych oraz świadczenie, w obrębie obiektu, usług z tym związanych, {{pu przepis="art. 3 pkt 8 UUsługiTuryst"}}.
Hotelarz ponosi odpowiedzialność wobec gościa - a więc osoby, która korzysta u usług hotelu lub podobnego zakładu. Należy ustalić, czy A zawarł z P tzw. umowę hotelową i utracony samochód stanowił "rzecz wniesioną". Ponieważ A był tylko odwiedzającym osoby które zawarły tzw. umowę hotelową, nie może być uważany za stronę takiej umowy i tym samym za gościa (wyrok SN z 8.2.2002, II CKN 672/00, niepubl.). Samochód nie był tym samym rzeczą wniesioną w rozumieniu {{pu przepis="art. 846 § 2 i § 3 KC"}}.
A nie był gościem, wobec czego roszczenie A przeciw P z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}} nie przysługuje.
Roszczenie z tytułu nienależytego wykonania umowy przechowania przysługiwałoby, gdyby A i P zawarli skuteczną umowę przechowania samochodu.
Umowa przechowania ma charakter umowy realnej i wymaga wydania rzeczy (RadwanskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 415), co również nastąpiło, gdy A pozostawił samochód na parkingu.
Elementem konstytutywnym dla przechowania jest umówienie się o sprawowanie **pieczy** nad powierzoną rzeczą. Ponieważ jednak parking był niestrzeżony, nie było woli P do sprawowania pieczy nad autem A i tym samym woli zawarcia umowy przechowania (zob. wyrok SN z 20.3.1970 r., III CZP 2/70; wyrok SN z 6.6.1991, II CR 740/90; wyrok SN z 25.9.2002, I CKN 879/00).
<<Zob. [[http://80.237.160.189/taris/?path=0-1-0-0-1-0-2-0-2-4&subsumsession=0&root=1 Tais(R)]]<<
A miałby wobec P roszczenie z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}}, gdyby A korzystał z usług hotelu lub podobnego zakładu.
Pensjonat jest obiektem hotelarskim, posiadającym co najmniej 7 pokoi, świadczącym dla swoich klientów całodzienne wyżywienie ({{pu przepis="art. 36 pkt 3 UUsługiTuryst"}}). Jest więc podobnym do hoteli zakładem w rozumieniu {{pu przepis="art. 846 KC"}}.
Utrzymującym hotel lub podobny zakład jest bez wątpienia jego właściciel. Może być to jednak każda podmiot (osoba fizyczna, prawna a także podmiot w rozum. {{pu przepis="art. 33(1) KC"}})), który prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług hotelarskich. Do istoty działalności gospodarczej w zakresie usług hotelarskich należy krótkotrwałe, ogólnie dostępne wynajmowanie domów, mieszkań, pokoi, miejsc noclegowych, a także miejsc na ustawienie namiotów lub przyczep samochodowych oraz świadczenie, w obrębie obiektu, usług z tym związanych, {{pu przepis="art. 3 pkt 8 UUsługiTuryst"}}.
Hotelarz ponosi odpowiedzialność wobec gościa - a więc osoby, która korzysta u usług hotelu lub podobnego zakładu. Należy ustalić, czy A zawarł z P tzw. umowę hotelową i utracony samochód stanowił "rzecz wniesioną". Ponieważ A był tylko odwiedzającym osoby które zawarły tzw. umowę hotelową, nie może być uważany za stronę takiej umowy i tym samym za gościa (wyrok SN z 8.2.2002, II CKN 672/00, niepubl.). Samochód nie był tym samym rzeczą wniesioną w rozumieniu {{pu przepis="art. 846 § 2 i § 3 KC"}}.
A nie był gościem, wobec czego roszczenie A przeciw P z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}} nie przysługuje.
Roszczenie z tytułu nienależytego wykonania umowy przechowania przysługiwałoby, gdyby A i P zawarli skuteczną umowę przechowania samochodu.
Umowa przechowania ma charakter umowy realnej i wymaga wydania rzeczy (RadwanskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 415), co również nastąpiło, gdy A pozostawił samochód na parkingu.
Elementem konstytutywnym dla przechowania jest umówienie się o sprawowanie **pieczy** nad powierzoną rzeczą. Ponieważ jednak parking był niestrzeżony, nie było woli P do sprawowania pieczy nad autem A i tym samym woli zawarcia umowy przechowania (zob. wyrok SN z 20.3.1970 r., III CZP 2/70; wyrok SN z 6.6.1991, II CR 740/90; wyrok SN z 25.9.2002, I CKN 879/00).
Usunięte:
A miałby wobec P roszczenie z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}}, gdyby zawarł z P tzw. umowę hotelową i utracony samochód stanowiłby “rzecz wniesioną”.
Umowa hotelowa jest zawierana między podmiotem zawodowo i odpłatnie świadczącym usługi hotelarskie (tj. krótkotrwałe, ogólnie dostępne wynajmowanie domów, mieszkań, pokoi, miejsc noclegowych, a także miejsc na ustawienie namiotów lub przyczep samochodowych oraz świadczenie, w obrębie obiektu, usług z tym związanych, {{pu przepis="art. 3 pkt 8 UUsługiTuryst"}}) z jednej strony i tzw. gościem z drugiej strony.
P niewątpliwie prowadziła usługi hotelarskie.
Zachodzą natomiast wątpliwości co do tego, czy A może być uznany za gościa. W pełni podzielić należy stanowisko, zgodnie z którym osoba tylko odwiedzająca podmiot tzw. umowy hotelowej, nie może być uważana za stronę takiej umowy (SN w wyroku z dnia 8.2.2002, II CKN 672/00, niepubl.).
Strony nie zawarły umowy hotelowej, wobec czego roszczenie A przeciw P z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}} nie przysługuje.
((2)) Wynik
A nie ma roszczenia z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}}.
Roszczenie z tytułu nienależytego wykonania umowy przechowania przysługiwałoby, gdyby A i P zawarli skuteczną umowę przechowania.
Umowa przechowania ma charakter umowy realnej i wymaga wydania rzeczy (RadwanskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 415), co również nastąpiło.
Ponieważ jednak parking był niestrzeżony, zaś elementem konstytutywnym dla przechowania jest umówienie się o sprawowanie **pieczy** nad powierzoną rzeczą, brak jest woli do zawarcia umowy przez P
Dodane:
((2)) Roszczenie A przeciwko P o zapłatę 34.000 zł z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}}
A miałby wobec P roszczenie z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}}, gdyby zawarł z P tzw. umowę hotelową i utracony samochód stanowiłby “rzecz wniesioną”.
Umowa hotelowa jest zawierana między podmiotem zawodowo i odpłatnie świadczącym usługi hotelarskie (tj. krótkotrwałe, ogólnie dostępne wynajmowanie domów, mieszkań, pokoi, miejsc noclegowych, a także miejsc na ustawienie namiotów lub przyczep samochodowych oraz świadczenie, w obrębie obiektu, usług z tym związanych, {{pu przepis="art. 3 pkt 8 UUsługiTuryst"}}) z jednej strony i tzw. gościem z drugiej strony.
Zachodzą natomiast wątpliwości co do tego, czy A może być uznany za gościa. W pełni podzielić należy stanowisko, zgodnie z którym osoba tylko odwiedzająca podmiot tzw. umowy hotelowej, nie może być uważana za stronę takiej umowy (SN w wyroku z dnia 8.2.2002, II CKN 672/00, niepubl.).
Strony nie zawarły umowy hotelowej, wobec czego roszczenie A przeciw P z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}} nie przysługuje.
((2)) Roszczenie z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}}
Przedmiotem przechowania mogą być wyłącznie rzeczy ruchome oznaczone co do tożsamości (RadwanskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 412). Indywidualnie określony samochód osobowy jest rzeczą oznaczoną co do tożsamości.
Ponieważ jednak parking był niestrzeżony, zaś elementem konstytutywnym dla przechowania jest umówienie się o sprawowanie **pieczy** nad powierzoną rzeczą, brak jest woli do zawarcia umowy przez P
W tym wypadku odpowiedzialność za skradzione auto wynikałaby tylko z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}}, gdyż A i P zawarliby umowę przechowania.
Odpowiedzialność za laptopa zachodziłaby na tej samej podstawie, pod warunkiem, iż P wiedział o laptopie w aucie. Przechowawca musi bowiem wiedzieć, jakie przedmioty bierze na przechowanie i nad jakimi ma sprawować pieczę (por. RadwanskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 416).
W tym wypadku odpowiada sam O wg zasad opisanych w odpowiedzi na pytanie 3. P nie ponosi zaś żadnej odpowiedzialności za O, gdyż jest on (O) samodzielnym przedsiębiorcą, który świadczy osobną usługę dla A, nie powiązaną z usługami hotelarskimi świadczonymi przez P (por. {{pu przepis="art. 474 KC"}}).
CategoryKazusyOdpowiedzialnoscUtrzymujacychHotele CategoryKazusyPrawoCywilne
A miałby wobec P roszczenie z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}}, gdyby zawarł z P tzw. umowę hotelową i utracony samochód stanowiłby “rzecz wniesioną”.
Umowa hotelowa jest zawierana między podmiotem zawodowo i odpłatnie świadczącym usługi hotelarskie (tj. krótkotrwałe, ogólnie dostępne wynajmowanie domów, mieszkań, pokoi, miejsc noclegowych, a także miejsc na ustawienie namiotów lub przyczep samochodowych oraz świadczenie, w obrębie obiektu, usług z tym związanych, {{pu przepis="art. 3 pkt 8 UUsługiTuryst"}}) z jednej strony i tzw. gościem z drugiej strony.
Zachodzą natomiast wątpliwości co do tego, czy A może być uznany za gościa. W pełni podzielić należy stanowisko, zgodnie z którym osoba tylko odwiedzająca podmiot tzw. umowy hotelowej, nie może być uważana za stronę takiej umowy (SN w wyroku z dnia 8.2.2002, II CKN 672/00, niepubl.).
Strony nie zawarły umowy hotelowej, wobec czego roszczenie A przeciw P z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}} nie przysługuje.
((2)) Roszczenie z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}}
Przedmiotem przechowania mogą być wyłącznie rzeczy ruchome oznaczone co do tożsamości (RadwanskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 412). Indywidualnie określony samochód osobowy jest rzeczą oznaczoną co do tożsamości.
Ponieważ jednak parking był niestrzeżony, zaś elementem konstytutywnym dla przechowania jest umówienie się o sprawowanie **pieczy** nad powierzoną rzeczą, brak jest woli do zawarcia umowy przez P
W tym wypadku odpowiedzialność za skradzione auto wynikałaby tylko z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}}, gdyż A i P zawarliby umowę przechowania.
Odpowiedzialność za laptopa zachodziłaby na tej samej podstawie, pod warunkiem, iż P wiedział o laptopie w aucie. Przechowawca musi bowiem wiedzieć, jakie przedmioty bierze na przechowanie i nad jakimi ma sprawować pieczę (por. RadwanskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 416).
W tym wypadku odpowiada sam O wg zasad opisanych w odpowiedzi na pytanie 3. P nie ponosi zaś żadnej odpowiedzialności za O, gdyż jest on (O) samodzielnym przedsiębiorcą, który świadczy osobną usługę dla A, nie powiązaną z usługami hotelarskimi świadczonymi przez P (por. {{pu przepis="art. 474 KC"}}).
CategoryKazusyOdpowiedzialnoscUtrzymujacychHotele CategoryKazusyPrawoCywilne
Usunięte:
A miałby wobec P roszczenie z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}}, gdyby zawarł z P umowę hotelową i utracony samochód stanowiłby “rzecz wniesioną”.
Umowa hotelowa jest zawierana między podmiotem utrzymującym zarobkowo hotele lub podobne zakłady, tzn. zawodowo i odpłatnie świadczące usługi hotelarskie tj. krótkotrwałe, ogólnie dostępne wynajmowanie domów, mieszkań, pokoi, miejsc noclegowych, a także miejsc na ustawienie namiotów lub przyczep samochodowych oraz świadczenie, w obrębie obiektu, usług z tym związanych ({{pu przepis="art. 3 pkt 8 UUsługiTuryst"}}) z jednej strony i tzw. gościem z drugiej strony.
Zachodzą natomiast wątpliwości co do tego, czy A może być uznany za gościa. W pełni podzielić należy jednak stanowisko, zgodnie z którym osoba odwiedzająca jedynie podmiot tzw. umowy hotelowej, nie może być uważana za stronę takiej umowy (SN w wyroku z dnia 8.2.2002, II CKN 672/00, niepubl.).
Strony nie zawarły umowy hotelowej, wobec czego roszczenie A przeciw P z art. 846 § 1 nie przysługuje.
((2)) Roszczenie z art. 471 w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}}
A i P musieliby zawrzeć skuteczną umowę przechowania.
Przedmiotem przechowania mogą być wyłącznie rzeczy ruchome oznaczone co do tożsamości (RadwanskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 412), co miało miejsce.
Ponieważ jednak parking był niestrzeżony, zaś elementem konstytutywnym dla przechowania jest sprawowanie **pieczy** nad powierzoną rzeczą, brak jest woli do zawarcia umowy przez P
W tym wypadku odpowiedzialność za skradzione auto wynikałaby tylko z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}}, gdyby A i P zawarli umowę przechowania. Odpowiedzialność za laptopa wchodziłaby w grę również na tej podstawie, pod warunkiem, iż P wiedział o laptopie w aucie. Przechowawca musi bowiem wiedzieć, jakie przedmioty bierze na przechowanie i nad jakimi ma sprawować pieczę (por. RadwanskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 416).
W tym wypadku odpowiada sam O wg zasad opisanych w odpowiedzi na pytanie 3. P nie ponosi zaś żadnej odpowiedzialności za O, gdyż jest on (O) samodzielnym przedsiębiorcą (por. {{pu przepis="art. 474 KC"}}).
CategoryKazusyPrawoCywilne
Dodane:
A żąda od P odszkodowania w wysokości odpowiadającej wartości utraconego samochodu, tzn. 34.000 zł. P odpowiada, że nie może ponosić winy za złodzieja, gdyż i P i jego pracownicy dochowali należytej staranności.//
1) Czy A przysługuje wobec P roszczenie w podniesionej wysokości?
1) Czy odszkodowanie przysługiwałoby, gdyby A był gościem o.w.?
1) Jak kształtowałaby się odpowiedzialność P, gdyby kradzieży dokonał pracownik o.w., zaś oprócz wartości skradzionego auta, A żądałby także 10.000 zł za nowego laptopa?
1) Jak kształtowałaby się odpowiedzialność o.w., gdyby parking strzeżony był prowadzony przez osobę fizyczną – O – w ramach jej działalności gospodarczej, niezależnej od o.w.?
//
1) Czy A przysługuje wobec P roszczenie w podniesionej wysokości?
1) Czy odszkodowanie przysługiwałoby, gdyby A był gościem o.w.?
1) Jak kształtowałaby się odpowiedzialność P, gdyby kradzieży dokonał pracownik o.w., zaś oprócz wartości skradzionego auta, A żądałby także 10.000 zł za nowego laptopa?
1) Jak kształtowałaby się odpowiedzialność o.w., gdyby parking strzeżony był prowadzony przez osobę fizyczną – O – w ramach jej działalności gospodarczej, niezależnej od o.w.?
//
Usunięte:
1) //Czy A przysługuje wobec P roszczenie w podniesionej wysokości?//
// 1) Czy odszkodowanie przysługiwałoby, gdyby A był gościem o.w.?//
// 1) Jak kształtowałaby się odpowiedzialność P, gdyby kradzieży dokonał pracownik o.w., zaś oprócz wartości skradzionego auta, A żądałby także 10.000 zł za nowego laptopa?//
// 1) Jak kształtowałaby się odpowiedzialność o.w., gdyby parking strzeżony był prowadzony przez osobę fizyczną – O – w ramach jej działalności gospodarczej, niezależnej od o.w.?//
Dodane:
====Kazus nr 1 dotyczący odpowiedzialności podmiotów utrzymujących hotele i podobne zakłady====
Usunięte:
Dodane:
1) //Czy A przysługuje wobec P roszczenie w podniesionej wysokości?//
// 1) Czy odszkodowanie przysługiwałoby, gdyby A był gościem o.w.?//
// 1) Jak kształtowałaby się odpowiedzialność P, gdyby kradzieży dokonał pracownik o.w., zaś oprócz wartości skradzionego auta, A żądałby także 10.000 zł za nowego laptopa?//
// 1) Jak kształtowałaby się odpowiedzialność o.w., gdyby parking strzeżony był prowadzony przez osobę fizyczną – O – w ramach jej działalności gospodarczej, niezależnej od o.w.?//
// 1) Czy odszkodowanie przysługiwałoby, gdyby A był gościem o.w.?//
// 1) Jak kształtowałaby się odpowiedzialność P, gdyby kradzieży dokonał pracownik o.w., zaś oprócz wartości skradzionego auta, A żądałby także 10.000 zł za nowego laptopa?//
// 1) Jak kształtowałaby się odpowiedzialność o.w., gdyby parking strzeżony był prowadzony przez osobę fizyczną – O – w ramach jej działalności gospodarczej, niezależnej od o.w.?//
Usunięte:
2.Czy odszkodowanie przysługiwałoby, gdyby A był gościem o.w.?
3.Jak kształtowałaby się odpowiedzialność P, gdyby kradzieży dokonał pracownik o.w., zaś oprócz wartości skradzionego auta, A żądałby także 10.000 zł za nowego laptopa?
4.Jak kształtowałaby się odpowiedzialność o.w., gdyby parking strzeżony był prowadzony przez osobę fizyczną – O – w ramach jej działalności gospodarczej, niezależnej od o.w.?**
Brak różnic
Dodane:
W tym wypadku odpowiedzialność za skradzione auto wynikałaby tylko z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}}, gdyby A i P zawarli umowę przechowania. Odpowiedzialność za laptopa wchodziłaby w grę również na tej podstawie, pod warunkiem, iż P wiedział o laptopie w aucie. Przechowawca musi bowiem wiedzieć, jakie przedmioty bierze na przechowanie i nad jakimi ma sprawować pieczę (por. RadwanskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 416).
Usunięte:
Odpowiedzialność za laptopa wchodziłaby w grę również na tej podstawie, pod warunkiem, iż P wiedział o laptopie w aucie. Przechowawca musi bowiem wiedzieć, jakie przedmioty bierze na przechowanie i nad jakimi ma sprawować pieczę (por. RadwanskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 416).
Dodane:
W tym wypadku odpowiada sam O wg zasad opisanych w odpowiedzi na pytanie 3. P nie ponosi zaś żadnej odpowiedzialności za O, gdyż jest on (O) samodzielnym przedsiębiorcą (por. {{pu przepis="art. 474 KC"}}).
Usunięte:
Dodane:
Ponieważ jednak parking był niestrzeżony, zaś elementem konstytutywnym dla przechowania jest sprawowanie **pieczy** nad powierzoną rzeczą, brak jest woli do zawarcia umowy przez P
Usunięte:
Dodane:
Przedmiotem przechowania mogą być wyłącznie rzeczy ruchome oznaczone co do tożsamości (RadwanskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 412), co miało miejsce.
Usunięte:
Dodane:
((2)) Roszczenie A przeciwko P o zapłatę 34.000 zł z {{pu przepis="art. 846 KC"}}
((3)) powstanie roszczenia
A miałby wobec P roszczenie z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}}, gdyby zawarł z P umowę hotelową i utracony samochód stanowiłby “rzecz wniesioną”.
Umowa hotelowa jest zawierana między podmiotem utrzymującym zarobkowo hotele lub podobne zakłady, tzn. zawodowo i odpłatnie świadczące usługi hotelarskie tj. krótkotrwałe, ogólnie dostępne wynajmowanie domów, mieszkań, pokoi, miejsc noclegowych, a także miejsc na ustawienie namiotów lub przyczep samochodowych oraz świadczenie, w obrębie obiektu, usług z tym związanych ({{pu przepis="art. 3 pkt 8 UUsługiTuryst"}}) z jednej strony i tzw. gościem z drugiej strony.
P niewątpliwie prowadziła usługi hotelarskie.
Zachodzą natomiast wątpliwości co do tego, czy A może być uznany za gościa. W pełni podzielić należy jednak stanowisko, zgodnie z którym osoba odwiedzająca jedynie podmiot tzw. umowy hotelowej, nie może być uważana za stronę takiej umowy (SN w wyroku z dnia 8.2.2002, II CKN 672/00, niepubl.).
((3)) wynik
Strony nie zawarły umowy hotelowej, wobec czego roszczenie A przeciw P z art. 846 § 1 nie przysługuje.
((2)) Wynik
A nie ma roszczenia z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}}.
((2)) Roszczenie z art. 471 w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}}
Roszczenie z tytułu nienależytego wykonania umowy przechowania przysługiwałoby, gdyby A i P zawarli skuteczną umowę przechowania.
((3)) powstanie roszczenia
A i P musieliby zawrzeć skuteczną umowę przechowania.
Przedmiotem przechowania mogą być wyłącznie rzeczy ruchome oznaczone co do tożsamości RadwańskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 412), co miało miejsce.
Umowa przechowania ma charakter umowy realnej i wymaga wydania rzeczy (RadwanskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 415), co również nastąpiło.
Ponieważ jednak chodziło wyłącznie o opłatę za wjazd za parking był niestrzeżony, zaś elementem konstytutywnym dla przechowania jest sprawowanie pieczy nad powierzoną rzeczą, brak jest woli do zawarcia umowy przez P
((3)) wynik
A i P nie zawarli umowy przechowania, wobec czego roszczenie z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}} nie przysługuje.
W tym wypadku odpowiedzialność na podstawie {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}} (korzystna, bo nie zależna od winy) nie wchodzi w grę, bo zgodnie z {{pu przepis="art. 846 § 4 KC"}} samochód nie jest rzeczą wniesioną.
Odpowiedzialność z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}} także nie zachodzi, gdyż nie zawarta została umowa przechowania.
W tym wypadku odpowiedzialność za skradzione auto wynikałaby z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}}.
Odpowiedzialność za laptopa wchodziłaby w grę również na tej podstawie, pod warunkiem, iż P wiedział o laptopie w aucie. Przechowawca musi bowiem wiedzieć, jakie przedmioty bierze na przechowanie i nad jakimi ma sprawować pieczę (por. RadwanskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 416).
W tym wypadku odpowiada sam O wg zasad opisanych w odpowiedzi na pytanie 3. P nie ponosi zaś żadnej odpowiedzialności za O, gdyż jest on (O) samodzielnym przedsiębiorcą.
((3)) powstanie roszczenia
A miałby wobec P roszczenie z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}}, gdyby zawarł z P umowę hotelową i utracony samochód stanowiłby “rzecz wniesioną”.
Umowa hotelowa jest zawierana między podmiotem utrzymującym zarobkowo hotele lub podobne zakłady, tzn. zawodowo i odpłatnie świadczące usługi hotelarskie tj. krótkotrwałe, ogólnie dostępne wynajmowanie domów, mieszkań, pokoi, miejsc noclegowych, a także miejsc na ustawienie namiotów lub przyczep samochodowych oraz świadczenie, w obrębie obiektu, usług z tym związanych ({{pu przepis="art. 3 pkt 8 UUsługiTuryst"}}) z jednej strony i tzw. gościem z drugiej strony.
P niewątpliwie prowadziła usługi hotelarskie.
Zachodzą natomiast wątpliwości co do tego, czy A może być uznany za gościa. W pełni podzielić należy jednak stanowisko, zgodnie z którym osoba odwiedzająca jedynie podmiot tzw. umowy hotelowej, nie może być uważana za stronę takiej umowy (SN w wyroku z dnia 8.2.2002, II CKN 672/00, niepubl.).
((3)) wynik
Strony nie zawarły umowy hotelowej, wobec czego roszczenie A przeciw P z art. 846 § 1 nie przysługuje.
((2)) Wynik
A nie ma roszczenia z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}}.
((2)) Roszczenie z art. 471 w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}}
Roszczenie z tytułu nienależytego wykonania umowy przechowania przysługiwałoby, gdyby A i P zawarli skuteczną umowę przechowania.
((3)) powstanie roszczenia
A i P musieliby zawrzeć skuteczną umowę przechowania.
Przedmiotem przechowania mogą być wyłącznie rzeczy ruchome oznaczone co do tożsamości RadwańskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 412), co miało miejsce.
Umowa przechowania ma charakter umowy realnej i wymaga wydania rzeczy (RadwanskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 415), co również nastąpiło.
Ponieważ jednak chodziło wyłącznie o opłatę za wjazd za parking był niestrzeżony, zaś elementem konstytutywnym dla przechowania jest sprawowanie pieczy nad powierzoną rzeczą, brak jest woli do zawarcia umowy przez P
((3)) wynik
A i P nie zawarli umowy przechowania, wobec czego roszczenie z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}} nie przysługuje.
W tym wypadku odpowiedzialność na podstawie {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}} (korzystna, bo nie zależna od winy) nie wchodzi w grę, bo zgodnie z {{pu przepis="art. 846 § 4 KC"}} samochód nie jest rzeczą wniesioną.
Odpowiedzialność z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}} także nie zachodzi, gdyż nie zawarta została umowa przechowania.
W tym wypadku odpowiedzialność za skradzione auto wynikałaby z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}}.
Odpowiedzialność za laptopa wchodziłaby w grę również na tej podstawie, pod warunkiem, iż P wiedział o laptopie w aucie. Przechowawca musi bowiem wiedzieć, jakie przedmioty bierze na przechowanie i nad jakimi ma sprawować pieczę (por. RadwanskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 416).
W tym wypadku odpowiada sam O wg zasad opisanych w odpowiedzi na pytanie 3. P nie ponosi zaś żadnej odpowiedzialności za O, gdyż jest on (O) samodzielnym przedsiębiorcą.
Dodane:
====Kazus dotyczący odpowiedzialności podmiotów utrzymujących hotele i podobne zakłady====
**1.Czy A przysługuje wobec P roszczenie w podniesionej wysokości?
4.Jak kształtowałaby się odpowiedzialność o.w., gdyby parking strzeżony był prowadzony przez osobę fizyczną – O – w ramach jej działalności gospodarczej, niezależnej od o.w.?**
((1)) Odpowiedź na pytanie 1
((1)) Odpowiedź na pytanie 2
((1)) Odpowiedź na pytanie 3
((1)) Odpowiedź na pytanie 4
----
CategoryKazusyPrawoCywilne
**1.Czy A przysługuje wobec P roszczenie w podniesionej wysokości?
4.Jak kształtowałaby się odpowiedzialność o.w., gdyby parking strzeżony był prowadzony przez osobę fizyczną – O – w ramach jej działalności gospodarczej, niezależnej od o.w.?**
((1)) Odpowiedź na pytanie 1
((1)) Odpowiedź na pytanie 2
((1)) Odpowiedź na pytanie 3
((1)) Odpowiedź na pytanie 4
----
CategoryKazusyPrawoCywilne
Usunięte:
1.Czy A przysługuje wobec P roszczenie w podniesionej wysokości?
4.Jak kształtowałaby się odpowiedzialność o.w., gdyby parking strzeżony był prowadzony przez osobę fizyczną – O – w ramach jej działalności gospodarczej, niezależnej od o.w.?
Dodane:
====Kazus====
