Protokół zmian strony KazusKredytKonsumenckiNr1
Dodane:
Ponieważ w tym wypadku mamy do czynienia z umową zawartą poza lokalem przedsiębiorstwa (zob. {{pu przepis="art. 1 ust. 2 UOchrPrKonsum"}}), odstąpienie ocenia się wg {{pu przepis="art. 2 UOchrPrKonsum"}} i nast. Wg tych przepisów wystarczy do odstąpienia wysłanie stosownego oświadczenia do sprzedawcy w terminie 10 dni od zawarcia umowy sprzedaży. Tak też się w kazusie stało.
Usunięte:
Dodane:
((2)) Powstanie roszczenia
Roszczenie o zwrot kwoty kredytu powstaje, gdy strony zawrą skuteczną umowę o udzielenie kredytu stosownie do regulacji {{pu przepis="art. 69 i nast. PrBank"}} oraz KC.
{{pu akt="PrBank"}}, poza treścią umowy określoną w {{pu przepis="art. 69 ust. 2 PrBank"}} nie reguluje bliżej trybu ani skuteczności umów kredytowych, wobec czego stosować należy przepisy KC oraz ustawy o kredycie konsumenckim ({{pu przepis="art. 2 ust. 2 pkt 2 UKredKonsum"}}). Tutaj można sprawdzić już możliwość zastosowania ustawy o kredycie konsumenckim z uwagi na szczególną treść, jaką ta umowa w tym wypadku musi zawierać z uwagi na przedmiot określony w art. 5. Ponieważ stan faktyczny nie zawiera żadnych szczególnych informacji, można to pominąć.
Niewątpliwie A i B złożyli na piśmie stosowne oświadczenia woli. Należy uznać, iż domokrążca D był upoważniony do zawierania umów w imieniu banku B.
Brak jest więc wątpliwości co do skuteczności zawarcia umowy kredytowej.
((2)) Brak wygaśnięcia roszczenia
Należy zbadać; czy nie zachodzą przesłanki świadczące o wygaśnięciu zobowiązania łączącego A i B a tym samym prowadzące do wygaśnięcia roszczenia.
W tym zakresie należy sprawdzić, jakie są skutki odstąpienia A od zawartej z D umowy. W grę wchodzą regulacje {{pu przepis="art. 16a UOchrPrKonsum"}} i nast., tzn. przepisy dotyczące umów zawieranych na odległość dotyczących usług finansowych z jednej strony oraz – z drugiej strony – przepisy ustawy o kredycie konsumenckim.
((3)) stosowanie UOchrPrKonsum
Zgodnie z {{pu przepis="art. 16a ust. 1 pkt 2 UOchrPrKonsum"}} dotyczy ona m. in. umów kredytu konsumenckiego. Niemniej jednak ustawa ta ogranicza swoje stosowanie do sytuacji, gdy umowy dot. usług finansowych zawierane są na odległość. Definicję umów zawieranych na odległość zawiera {{pu przepis="art. 6 UOchrPrKonsum"}}, do którego odsyła przepis {{pu przepis="art. 16e UOchrPrKonsum"}}. W tym stanie faktycznym wprawdzie umowa kredytu została zawarta w mieszkaniu A, ale za jednoczesną obecnością A i D. Ustawa nie dotyczy jednak umów kredytu konsumenckiego zawieranego poza lokalem przedsiębiorstwa.
Tym samym stosowanie UOchrPrKonsum nie jest możliwe.
((3)) stosowanie UKredKonsum
Należy zbadać więc możliwość zastosowania ustawy o kredycie konsumenckim.
**a. pojęcie kredytu konsumenckiego**
Umową kredytu konsumenckiego jest umowa, na mocy której przedsiębiorca w zakresie swojej działalności, zwany dalej "kredytodawcą", udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi kredytu w jakiejkolwiek postaci (art. 2 ust. 1), w tym w szczególności w postaci umowy kredytu bankowego ({{pu przepis="art. 2 ust. 2 pkt 2 UKredKonsum"}}). Tym samym w wypadku, gdy B jako przedsiębiorca ({{pu przepis="art. 43(1) KC"}}) udziela kredytu na zakup towaru przez konsumenta ({{pu przepis="art. 22(1) KC"}}) na cele prywatne.
**b. brak wyłączeń**
Umowa między A i B nie należy do grup wyłączonych spod zakresu stosowania ustawy o kredycie konsumenckim.
**c. skutki stosowania ustawy**
Należy się wobec tego zastanowić, jakie skutki wywołuje stosowanie ustawy o kredycie konsumenckim w stanie faktycznym. Zgodnie z {{pu przepis="art. 12 UKredKonsum"}} odstąpienie przez konsumenta od umowy o nabycie określonej rzeczy lub usługi na podstawie umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa lub na odległość jest skuteczne także wobec umowy o kredyt konsumencki. Tym samym roszczenie o spłatę kredytu wygasa, jeżeli nabywca skutecznie odstąpi od umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa lub na odległość.
Skuteczność tego odstąpienia zależy tym razem od spełnienia przesłanek opisanych w ustawie o ochronie niektórych praw konsumentów.
Ponieważ w tym wypadku mamy do czynienia z umową zawartą poza lokalem przedsiębiorstwa (zob. {{pu przepis="art. 1 ust. 2 UOchrPrKonsum"}}), odstąpienie ocenia się wg {{pu przepis="art. 2 UKredKonsum"}} i nast. Wg tych przepisów wystarczy do odstąpienia wysłanie stosownego oświadczenia do sprzedawcy w terminie 10 dni od zawarcia umowy sprzedaży. Tak też się w kazusie stało.
Tym samym na skutek odstąpienia od umowy wg ustawy o ochronie niektórych praw konsumentów, nastąpiło również odstąpienie od umowy kredytowej i zobowiązanie wygasło.
((2)) Wynik
B nie może domagać się od A spłaty kredytu.
Roszczenie o zwrot kwoty kredytu powstaje, gdy strony zawrą skuteczną umowę o udzielenie kredytu stosownie do regulacji {{pu przepis="art. 69 i nast. PrBank"}} oraz KC.
{{pu akt="PrBank"}}, poza treścią umowy określoną w {{pu przepis="art. 69 ust. 2 PrBank"}} nie reguluje bliżej trybu ani skuteczności umów kredytowych, wobec czego stosować należy przepisy KC oraz ustawy o kredycie konsumenckim ({{pu przepis="art. 2 ust. 2 pkt 2 UKredKonsum"}}). Tutaj można sprawdzić już możliwość zastosowania ustawy o kredycie konsumenckim z uwagi na szczególną treść, jaką ta umowa w tym wypadku musi zawierać z uwagi na przedmiot określony w art. 5. Ponieważ stan faktyczny nie zawiera żadnych szczególnych informacji, można to pominąć.
Niewątpliwie A i B złożyli na piśmie stosowne oświadczenia woli. Należy uznać, iż domokrążca D był upoważniony do zawierania umów w imieniu banku B.
Brak jest więc wątpliwości co do skuteczności zawarcia umowy kredytowej.
((2)) Brak wygaśnięcia roszczenia
Należy zbadać; czy nie zachodzą przesłanki świadczące o wygaśnięciu zobowiązania łączącego A i B a tym samym prowadzące do wygaśnięcia roszczenia.
W tym zakresie należy sprawdzić, jakie są skutki odstąpienia A od zawartej z D umowy. W grę wchodzą regulacje {{pu przepis="art. 16a UOchrPrKonsum"}} i nast., tzn. przepisy dotyczące umów zawieranych na odległość dotyczących usług finansowych z jednej strony oraz – z drugiej strony – przepisy ustawy o kredycie konsumenckim.
((3)) stosowanie UOchrPrKonsum
Zgodnie z {{pu przepis="art. 16a ust. 1 pkt 2 UOchrPrKonsum"}} dotyczy ona m. in. umów kredytu konsumenckiego. Niemniej jednak ustawa ta ogranicza swoje stosowanie do sytuacji, gdy umowy dot. usług finansowych zawierane są na odległość. Definicję umów zawieranych na odległość zawiera {{pu przepis="art. 6 UOchrPrKonsum"}}, do którego odsyła przepis {{pu przepis="art. 16e UOchrPrKonsum"}}. W tym stanie faktycznym wprawdzie umowa kredytu została zawarta w mieszkaniu A, ale za jednoczesną obecnością A i D. Ustawa nie dotyczy jednak umów kredytu konsumenckiego zawieranego poza lokalem przedsiębiorstwa.
Tym samym stosowanie UOchrPrKonsum nie jest możliwe.
((3)) stosowanie UKredKonsum
Należy zbadać więc możliwość zastosowania ustawy o kredycie konsumenckim.
**a. pojęcie kredytu konsumenckiego**
Umową kredytu konsumenckiego jest umowa, na mocy której przedsiębiorca w zakresie swojej działalności, zwany dalej "kredytodawcą", udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi kredytu w jakiejkolwiek postaci (art. 2 ust. 1), w tym w szczególności w postaci umowy kredytu bankowego ({{pu przepis="art. 2 ust. 2 pkt 2 UKredKonsum"}}). Tym samym w wypadku, gdy B jako przedsiębiorca ({{pu przepis="art. 43(1) KC"}}) udziela kredytu na zakup towaru przez konsumenta ({{pu przepis="art. 22(1) KC"}}) na cele prywatne.
**b. brak wyłączeń**
Umowa między A i B nie należy do grup wyłączonych spod zakresu stosowania ustawy o kredycie konsumenckim.
**c. skutki stosowania ustawy**
Należy się wobec tego zastanowić, jakie skutki wywołuje stosowanie ustawy o kredycie konsumenckim w stanie faktycznym. Zgodnie z {{pu przepis="art. 12 UKredKonsum"}} odstąpienie przez konsumenta od umowy o nabycie określonej rzeczy lub usługi na podstawie umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa lub na odległość jest skuteczne także wobec umowy o kredyt konsumencki. Tym samym roszczenie o spłatę kredytu wygasa, jeżeli nabywca skutecznie odstąpi od umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa lub na odległość.
Skuteczność tego odstąpienia zależy tym razem od spełnienia przesłanek opisanych w ustawie o ochronie niektórych praw konsumentów.
Ponieważ w tym wypadku mamy do czynienia z umową zawartą poza lokalem przedsiębiorstwa (zob. {{pu przepis="art. 1 ust. 2 UOchrPrKonsum"}}), odstąpienie ocenia się wg {{pu przepis="art. 2 UKredKonsum"}} i nast. Wg tych przepisów wystarczy do odstąpienia wysłanie stosownego oświadczenia do sprzedawcy w terminie 10 dni od zawarcia umowy sprzedaży. Tak też się w kazusie stało.
Tym samym na skutek odstąpienia od umowy wg ustawy o ochronie niektórych praw konsumentów, nastąpiło również odstąpienie od umowy kredytowej i zobowiązanie wygasło.
((2)) Wynik
B nie może domagać się od A spłaty kredytu.
Usunięte:
Roszczenie o zwrot kwoty kredytu powstaje, gdy strony zawrą skuteczną umowę o udzielenie kredytu stosownie do regulacji {{pu przepis="art. 69 i nast. PrBank"}} oraz KC.
{{pu akt="PrBank"}}, poza treścią umowy określoną w {{pu przepis="art. 69 ust. 2 PrBank"}} nie reguluje bliżej trybu ani skuteczności umów kredytowych, wobec czego stosować należy przepisy KC oraz ustawy o kredycie konsumenckim ({{pu przepis="art. 2 ust. 2 pkt 2 UKredKonsum"}}). Tutaj można sprawdzić już możliwość zastosowania ustawy o kredycie konsumenckim z uwagi na szczególną treść, jaką ta umowa w tym wypadku musi zawierać z uwagi na przedmiot określony w art. 5. Ponieważ stan faktyczny nie zawiera żadnych szczególnych informacji, można to pominąć.
Niewątpliwie A i B złożyli na piśmie stosowne oświadczenia woli. Należy uznać, iż domokrążca D był upoważniony do zawierania umów w imieniu banku B.
Brak jest więc wątpliwości co do skuteczności zawarcia umowy kredytowej.
((2)) Brak wygaśnięcia roszczenia
Należy zbadać; czy nie zachodzą przesłanki świadczące o wygaśnięciu zobowiązania łączącego A i B a tym samym prowadzące do wygaśnięcia roszczenia.
W tym zakresie należy sprawdzić, jakie są skutki odstąpienia A od zawartej z D umowy. W grę wchodzą regulacje {{pu przepis="art. 16a UOchrPrKonsum"}} i nast., tzn. przepisy dotyczące umów zawieranych na odległość dotyczących usług finansowych z jednej strony oraz – z drugiej strony – przepisy ustawy o kredycie konsumenckim.
((3)) stosowanie UOchrPrKonsum
Zgodnie z {{pu przepis="art. 16a ust. 1 pkt 2 UOchrPrKonsum"}} dotyczy ona m. in. umów kredytu konsumenckiego. Niemniej jednak ustawa ta ogranicza swoje stosowanie do sytuacji, gdy umowy dot. usług finansowych zawierane są na odległość. Definicję umów zawieranych na odległość zawiera {{pu przepis="art. 6 UOchrPrKonsum"}}, do którego odsyła przepis {{pu przepis="art. 16e UOchrPrKonsum"}}. W tym stanie faktycznym wprawdzie umowa kredytu została zawarta w mieszkaniu A, ale za jednoczesną obecnością A i D. Ustawa nie dotyczy jednak umów kredytu konsumenckiego zawieranego poza lokalem przedsiębiorstwa.
Tym samym stosowanie UOchrPrKonsum nie jest możliwe.
((3)) stosowanie UKredKonsum
Należy zbadać więc możliwość zastosowania ustawy o kredycie konsumenckim.
**a. pojęcie kredytu konsumenckiego**
Umową kredytu konsumenckiego jest umowa, na mocy której przedsiębiorca w zakresie swojej działalności, zwany dalej "kredytodawcą", udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi kredytu w jakiejkolwiek postaci (art. 2 ust. 1), w tym w szczególności w postaci umowy kredytu bankowego ({{pu przepis="art. 2 ust. 2 pkt 2 UKredKonsum"}}). Tym samym w wypadku, gdy B jako przedsiębiorca ({{pu przepis="art. 43(1) KC"}}) udziela kredytu na zakup towaru przez konsumenta ({{pu przepis="art. 22(1) KC"}}) na cele prywatne.
**b. brak wyłączeń**
Umowa między A i B nie należy do grup wyłączonych spod zakresu stosowania ustawy o kredycie konsumenckim.
**c. skutki stosowania ustawy**
Należy się wobec tego zastanowić, jakie skutki wywołuje stosowanie ustawy o kredycie konsumenckim w stanie faktycznym. Zgodnie z {{pu przepis="art. 12 UKredKonsum"}} odstąpienie przez konsumenta od umowy o nabycie określonej rzeczy lub usługi na podstawie umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa lub na odległość jest skuteczne także wobec umowy o kredyt konsumencki. Tym samym roszczenie o spłatę kredytu wygasa, jeżeli nabywca skutecznie odstąpi od umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa lub na odległość.
Skuteczność tego odstąpienia zależy tym razem od spełnienia przesłanek opisanych w ustawie o ochronie niektórych praw konsumentów.
Ponieważ w tym wypadku mamy do czynienia z umową zawartą poza lokalem przedsiębiorstwa (zob. {{pu przepis="art. 1 ust. 2 UOchrPrKonsum"}}), odstąpienie ocenia się wg {{pu przepis="art. 2 UKredKonsum"}} i nast. Wg tych przepisów wystarczy do odstąpienia wysłanie stosownego oświadczenia do sprzedawcy w terminie 10 dni od zawarcia umowy sprzedaży. Tak też się w kazusie stało.
Tym samym na skutek odstąpienia od umowy wg ustawy o ochronie niektórych praw konsumentów, nastąpiło również odstąpienie od umowy kredytowej i zobowiązanie wygasło.
((2)) Wynik
B nie może domagać się od A spłaty kredytu.
Dodane:
CategoryKazusyKredytKonsumencki CategoryOchronaKonsumenta
Usunięte:
Dodane:
Umową kredytu konsumenckiego jest umowa, na mocy której przedsiębiorca w zakresie swojej działalności, zwany dalej "kredytodawcą", udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi kredytu w jakiejkolwiek postaci (art. 2 ust. 1), w tym w szczególności w postaci umowy kredytu bankowego ({{pu przepis="art. 2 ust. 2 pkt 2 UKredKonsum"}}). Tym samym w wypadku, gdy B jako przedsiębiorca ({{pu przepis="art. 43(1) KC"}}) udziela kredytu na zakup towaru przez konsumenta ({{pu przepis="art. 22(1) KC"}}) na cele prywatne.
Usunięte:
Dodane:
{{pu akt="PrBank"}}, poza treścią umowy określoną w {{pu przepis="art. 69 ust. 2 PrBank"}} nie reguluje bliżej trybu ani skuteczności umów kredytowych, wobec czego stosować należy przepisy KC oraz ustawy o kredycie konsumenckim ({{pu przepis="art. 2 ust. 2 pkt 2 UKredKonsum"}}). Tutaj można sprawdzić już możliwość zastosowania ustawy o kredycie konsumenckim z uwagi na szczególną treść, jaką ta umowa w tym wypadku musi zawierać z uwagi na przedmiot określony w art. 5. Ponieważ stan faktyczny nie zawiera żadnych szczególnych informacji, można to pominąć.
Usunięte:
Dodane:
Zgodnie z {{pu przepis="art. 16a ust. 1 pkt 2 UOchrPrKonsum"}} dotyczy ona m. in. umów kredytu konsumenckiego. Niemniej jednak ustawa ta ogranicza swoje stosowanie do sytuacji, gdy umowy dot. usług finansowych zawierane są na odległość. Definicję umów zawieranych na odległość zawiera {{pu przepis="art. 6 UOchrPrKonsum"}}, do którego odsyła przepis {{pu przepis="art. 16e UOchrPrKonsum"}}. W tym stanie faktycznym wprawdzie umowa kredytu została zawarta w mieszkaniu A, ale za jednoczesną obecnością A i D. Ustawa nie dotyczy jednak umów kredytu konsumenckiego zawieranego poza lokalem przedsiębiorstwa.
Usunięte:
Dodane:
W tym zakresie należy sprawdzić, jakie są skutki odstąpienia A od zawartej z D umowy. W grę wchodzą regulacje {{pu przepis="art. 16a UOchrPrKonsum"}} i nast., tzn. przepisy dotyczące umów zawieranych na odległość dotyczących usług finansowych z jednej strony oraz – z drugiej strony – przepisy ustawy o kredycie konsumenckim.
Zgodnie z {{pu przepis="art. 16a ust. 1 pkt 2 UOchrPrKonsum"}} dotyczy ona m. in. umów kredytu konsumenckiego. Niemniej jednak ustawa ta ogranicza swoje stosowanie do sytuacji, gdy umowy dot. usług finansowych zawierane są na odległość. Definicję umów zawieranych na odległość zawiera {{pu przepis="art. 6 UOchrPrKonsum"}}, do którego odsyła przepis art. 16e. W tym stanie faktycznym wprawdzie umowa kredytu została zawarta w mieszkaniu A, ale za jednoczesną obecnością A i D. Ustawa nie dotyczy jednak umów kredytu konsumenckiego zawieranego poza lokalem przedsiębiorstwa.
Umową kredytu konsumenckiego jest umowa, na mocy której przedsiębiorca w zakresie swojej działalności, zwany dalej "kredytodawcą", udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi kredytu w jakiejkolwiek postaci (art. 2 ust. 1), w tym w szczególności w postaci umowy kredytu bankowego ({{pu przepis="art. 2 ust. 2 pkt 2 UKredKonsum"}}). Tym samym w wypadku, gdy B jako przedsiębiorca ({{pu przepis="art. 431 KC"}}) udziela kredytu na zakup towaru przez konsumenta ({{pu przepis="art. 22(1) KC"}}) na cele prywatne.
Należy się wobec tego zastanowić, jakie skutki wywołuje stosowanie ustawy o kredycie konsumenckim w stanie faktycznym. Zgodnie z {{pu przepis="art. 12 UKredKonsum"}} odstąpienie przez konsumenta od umowy o nabycie określonej rzeczy lub usługi na podstawie umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa lub na odległość jest skuteczne także wobec umowy o kredyt konsumencki. Tym samym roszczenie o spłatę kredytu wygasa, jeżeli nabywca skutecznie odstąpi od umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa lub na odległość.
Ponieważ w tym wypadku mamy do czynienia z umową zawartą poza lokalem przedsiębiorstwa (zob. {{pu przepis="art. 1 ust. 2 UOchrPrKonsum"}}), odstąpienie ocenia się wg {{pu przepis="art. 2 UKredKonsum"}} i nast. Wg tych przepisów wystarczy do odstąpienia wysłanie stosownego oświadczenia do sprzedawcy w terminie 10 dni od zawarcia umowy sprzedaży. Tak też się w kazusie stało.
Zgodnie z {{pu przepis="art. 16a ust. 1 pkt 2 UOchrPrKonsum"}} dotyczy ona m. in. umów kredytu konsumenckiego. Niemniej jednak ustawa ta ogranicza swoje stosowanie do sytuacji, gdy umowy dot. usług finansowych zawierane są na odległość. Definicję umów zawieranych na odległość zawiera {{pu przepis="art. 6 UOchrPrKonsum"}}, do którego odsyła przepis art. 16e. W tym stanie faktycznym wprawdzie umowa kredytu została zawarta w mieszkaniu A, ale za jednoczesną obecnością A i D. Ustawa nie dotyczy jednak umów kredytu konsumenckiego zawieranego poza lokalem przedsiębiorstwa.
Umową kredytu konsumenckiego jest umowa, na mocy której przedsiębiorca w zakresie swojej działalności, zwany dalej "kredytodawcą", udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi kredytu w jakiejkolwiek postaci (art. 2 ust. 1), w tym w szczególności w postaci umowy kredytu bankowego ({{pu przepis="art. 2 ust. 2 pkt 2 UKredKonsum"}}). Tym samym w wypadku, gdy B jako przedsiębiorca ({{pu przepis="art. 431 KC"}}) udziela kredytu na zakup towaru przez konsumenta ({{pu przepis="art. 22(1) KC"}}) na cele prywatne.
Należy się wobec tego zastanowić, jakie skutki wywołuje stosowanie ustawy o kredycie konsumenckim w stanie faktycznym. Zgodnie z {{pu przepis="art. 12 UKredKonsum"}} odstąpienie przez konsumenta od umowy o nabycie określonej rzeczy lub usługi na podstawie umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa lub na odległość jest skuteczne także wobec umowy o kredyt konsumencki. Tym samym roszczenie o spłatę kredytu wygasa, jeżeli nabywca skutecznie odstąpi od umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa lub na odległość.
Ponieważ w tym wypadku mamy do czynienia z umową zawartą poza lokalem przedsiębiorstwa (zob. {{pu przepis="art. 1 ust. 2 UOchrPrKonsum"}}), odstąpienie ocenia się wg {{pu przepis="art. 2 UKredKonsum"}} i nast. Wg tych przepisów wystarczy do odstąpienia wysłanie stosownego oświadczenia do sprzedawcy w terminie 10 dni od zawarcia umowy sprzedaży. Tak też się w kazusie stało.
Usunięte:
Zgodnie z art. 16a ust. 1 pkt 2 tejże ustawy dotyczy ona m. in. umów kredytu konsumenckiego. Niemniej jednak ustawa ta ogranicza swoje stosowanie do sytuacji, gdy umowy dot. usług finansowych zawierane są na odległość. Definicję umów zawieranych na odległość zawiera art. 6 ustawy, do którego odsyła przepis art. 16e. W tym stanie faktycznym wprawdzie umowa kredytu została zawarta w mieszkaniu A, ale za jednoczesną obecnością A i D. Ustawa nie dotyczy jednak umów kredytu konsumenckiego zawieranego poza lokalem przedsiębiorstwa.
Umową kredytu konsumenckiego jest umowa, na mocy której przedsiębiorca w zakresie swojej działalności, zwany dalej "kredytodawcą", udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi kredytu w jakiejkolwiek postaci (art. 2 ust. 1), w tym w szczególności w postaci umowy kredytu bankowego (art. 2 ust. 2 pkt 2). Tym samym w wypadku, gdy B jako przedsiębiorca ({{pu przepis="art. 431 KC"}}) udziela kredytu na zakup towaru przez konsumenta ({{pu przepis="art. 221 KC"}}) na cele prywatne.
Należy się wobec tego zastanowić, jakie skutki wywołuje stosowanie ustawy o kredycie konsumenckim w stanie faktycznym. Zgodnie z art. 12 odstąpienie przez konsumenta od umowy o nabycie określonej rzeczy lub usługi na podstawie umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa lub na odległość jest skuteczne także wobec umowy o kredyt konsumencki. Tym samym roszczenie o spłatę kredytu wygasa, jeżeli nabywca skutecznie odstąpi od umowy zawartej poza lokalem przedsiębiorstwa lub na odległość.
Ponieważ w tym wypadku mamy do czynienia z umową zawartą poza lokalem przedsiębiorstwa (zob. {{pu przepis="art. 1 ust. 2 UOchrPrKonsum"}}), odstąpienie ocenia się wg art. 2 i nast. Wg tych przepisów wystarczy do odstąpienia wysłanie stosownego oświadczenia do sprzedawcy w terminie 10 dni od zawarcia umowy sprzedaży. Tak też się w kazusie stało.
Dodane:
CategoryKazusyKredytKonsumencki CategoryKazusyOchronaKonsumenta
