Protokół zmian strony KazusDzieloNr6
Dodane:
{{pu przepis="Art. 1 USprzedKonsum"}} dotyczy wyłącznie rzeczy ruchomych. Rzeczą ruchomą jest każdy przedmiot materialny, wyodrębniony z przyrody w ten sposób, że może być samodzielnym przedmiotem obrotu prawnego i który nie stanowi nieruchomości (zob. więcej w skrypcie pt. [[Ruchomosc Rzecz ruchoma]]).
Usunięte:
Dodane:
Na klatce schodowej wywieszono ogłoszenie następującej treści: “Lokatorzy! Promocja! Informujemy, iż istnieje możliwość zamontowania drzwi wejściowych w cenie 949 zł. Cena obejmuje drzwi (dwustronnie oklejone), ościeżnicę, wizjer, zamek antywłamaniowy. Kontakt: tel.” Lokator L skontaktował się z firmą i zamówił drzwi. 3.4.2009 r. przyszli przedstawiciele firmy F, którzy spisali z L stosowną umowę, w której jednak nie poinformowano L o możliwości odstąpienia, pobrali 300 zł zaliczki i umówili się na montaż drzwi na 7.5.2009 r. Przez ostatni weekend L nabrał wątpliwości, albowiem pojawiły się ogłoszenia konkurencyjnej firmy, oferującej takie same drzwi ale w cenie 899 zł. W dniu 7.5.2009 r. po przyjściu przedstawicieli firmy F do L, ten poinformował ich, że nie jest już zainteresowany ich ofertą i prosi o zwrot 300 zł. Przedstawiciele firmy przyjęli do wiadomości, iż L nie chce już ich drzwi, ale pieniędzy oddawać nie zamierzają.
2. Czy L mógłby domagać się naprawy w sytuacji, gdyby zgodził się na zamontowanie drzwi dnia 7.5.2009 r., jednakże po 7.9.2009 r. okazało się, że same drzwi nie są wadliwe, ale zostały nieprawidłowo zamontowane, a L zgłosił ten fakt firmie F dopiero 5.11.2009 r.?//
2. Czy L mógłby domagać się naprawy w sytuacji, gdyby zgodził się na zamontowanie drzwi dnia 7.5.2009 r., jednakże po 7.9.2009 r. okazało się, że same drzwi nie są wadliwe, ale zostały nieprawidłowo zamontowane, a L zgłosił ten fakt firmie F dopiero 5.11.2009 r.?//
Usunięte:
2. Czy L mógłby domagać się naprawy w sytuacji, gdyby zgodził się na zamontowanie drzwi dnia 7.5.2006 r., jednakże po 7.9.2006 r. okazało się, że same drzwi nie są wadliwe, ale zostały nieprawidłowo zamontowane, a L zgłosił ten fakt firmie F dopiero 5.11.2006 r.?//
Dodane:
((2)) Podstawa odstąpienia
W niniejszym przypadku podstawę odstąpienia mógłby stanowić {{pu przepis="art. 2 ust. 1 zd. 1 UOchrPrKonsum"}}. Możliwość zastosowania tego przepisu zależy jednak od tego, czy w danym przypadku mamy do czynienia z umową cywilnoprawną mieszczącą się w zakresie stosowania {{pu akt="UOchrPrKonsum"}}.
((3)) umowa cywilnoprawna
Niewątpliwie strony podpisały umowę o charakterze cywilnoprawnym (świadczy o tym przede wszystkim równorzędność stron – partnerów kontraktu – oraz uzgodnienie ekwiwalentnych świadczeń wzajemnych). Jest to umowa nienazwana, łącząca w sobie elementy umowy sprzedaży (sprzedaż drzwi) oraz umowy o dzieło (montaż drzwi).
Ponieważ punkt ciężkości, jeżeli chodzi o wartość świadczenia, leży w zakresie montażu tych drzwi, należy uznać, że w danej umowie przeważa element umowy o dzieło. Montaż drzwi jest (materialnym) rezultatem indywidualnej działalności człowieka, czyli [[Dzielo dziełem]] w rozumieniu {{pu przepis="art. 627 KC"}}.
Punkt ciężkości leży więc w zakresie umowy o dzieło.
((3)) w zakresie UOchrPrKonsum
Zakresem zastosowania {{pu akt="UOchrPrKonsum"}} objęte są umowy konsumenckie, zawarte poza lokalem przedsiębiorstwa. Przesłanką negatywną jest brak wyłączenia na mocy {{pu przepis="art. 5 UOchrPrKonsum"}}.
Przez umowy konsumenckie rozumie się takie umowy zobowiązujące, w których po jednej stronie występuje przedsiębiorca, a po drugiej – konsument (RadwanskiPanowiczZobowiazania, nb. 422). Bez wątpienia L jest konsumentem (zob. {{pu przepis="art. 22(1) KC"}}) a firma F przedsiębiorcą (zob. {{pu przepis="art. 43(1) KC"}}).
{{pu przepis="Art. 2 ust. 1 zd. 1 UOchrPrKonsum"}} uprawnia od odstąpienia tylko wówczas, gdy umowa zawarta była poza lokalem przedsiębiorstwa.
Zawarcie umowy proponowanej przez oferenta następuje przez przyjęcie oferty przez jej adresata (oblata) (DoliwaCzescOgolna, nb. 703). W naszym przypadku nastąpiło to dopiero po złożeniu stosownych oświadczeń woli w mieszkaniu L. Wywieszenie ogłoszenia stanowi jedynie [[InvitatioAdOfferendum invitatio ad offerendum]] i nie stanowi oferty zawarcia umowy.
{{pu przepis="Art. 1 ust. 2 UOchrPrKonsum"}} wskazuje na z kolei to, iż przez lokal przedsiębiorstwa rozumieć należy miejsce przeznaczone do obsługiwania publiczności i oznaczone zgodnie z przepisami o działalności gospodarczej. Na pewno więc nie jest lokalem przedsiębiorstwa prywatne mieszkanie L, w którym podpisał on umowę.
Umowa zwarta pomiędzy L i F nie należy do katalogu umów wymienionych w {{pu przepis="art. 5 UOchrPrKonsum"}}. W szczególności nie stanowi umowy o prace budowlane w rozumieniu {{pu przepis="art. 5 pkt 4 UOchrPrKonsum"}} (wyjaśnienie tego pojęcia zob. w {{pu przepis="art. 3 pkt 7 PrBudow"}}).
((2)) Oświadczenie o odstąpieniu
Dla skutecznego odstąpienia od umowy konieczne jest złożenie w odpowiednim terminie stosownego oświadczenia woli, z którego wynikać będzie zamiar odstąpienia.
((3)) oświadczenie woli
Oświadczeniem woli (o.w.) jest uzewnętrzniona wola (podmiotu prawa cywilnego) wywołania określonych skutków cywilnoprawnych (DoliwaCzescOgolna, nb. 481). L musi więc złożyć świadomie oświadczenie, z którego wynikać będzie wola odstąpienia od zawartej umowy (zob. {{pu przepis="art. 60 KC"}}).
((3)) treść
Treścią oświadczenia woli musi być wyrażenie woli odstąpienia. Ponieważ oświadczenie woli może wyrażać wolę w każdy dostateczny sposób ({{pu przepis="art. 60 KC"}}), nie musi zawierać wprost stwierdzenia “odstępuję”, ale każde inne wyrażenie, wskazujące jednoznacznie na zamiar rozwiązania umowy (np. “rezygnuję”, “żądam zwrotu”).
((3)) złożenie
Zgodnie z {{pu przepis="art. 61 § 1 zd. 1 KC"}} oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią.
W pierwszym rzędzie trzeba więc ustalić, czy chodzi tu o oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie. Uznaje się, że taka konieczność występuje, kiedy kształtuje ono lub wpływa na sytuację prawną tej innej osoby, zwłaszcza wtedy, gdy bez jej udziału czynność prawna nie może dojść do skutku (DoliwaCzescOgolna, nb. 488). W niniejszej sytuacji oświadczenie woli o odstąpieniu od umowy musi być więc złożone wobec firmy, gdyż musi ona mieć świadomość, czy jest dalej związana stosunkiem zobowiązaniowym czy też nie.
Należy uznać, że o.w. jest skutecznie złożone wtedy, gdy zostało nadane, doszło do adresata i nie zostało odwołane. Do odstąpienia od umowy L musi więc wyrazić o.w. i sprawić, aby trafiło ono do adresata tak, aby miał realną możliwość zapoznania się z nim. Nie może go także odwołać (zob. {{pu przepis="art. 61 § 1 zd. 2 KC"}}.
((3)) forma
O.w. o odstąpieniu od umowy zwartej poza lokalem przedsiębiorstwa musi zostać złożone na piśmie ({{pu przepis="art. 2 ust. 1 zd. 1 UOchrPrKOnsum"}}). Jest to forma ad probationem (zob. {{pu przepis="art. 73 § 1 KC"}}), co oznacza, że o.w. złożone bez zachowania tej formy będzie ważne.
((2)) Wysłanie w terminie
Z {{pu przepis="art. 2 UOchrPrKonsum"}} wynika, iż o.w. o odstąpieniu od umowy musi być wysłane w ciągu 10 dni od dnia zawarcia umowy. O.w. wysłane po tym terminie jest bezskuteczne.
Ponieważ umowa została zawarta 5 maja 2005 r. termin 10 dni minął 15 maja 2005 r. Nie oznacza to jednak, iż L został w ten sposób pozbawiony swoich uprawnień. Z {{pu przepis="art. 4 UOchrPrKonsum"}} wynika bowiem, że termin ten nie rozpoczyna swojego biegu, jeżeli konsument nie został poinformowany o prawie odstąpienia. 10-dniowy okres rozpoczyna w takim wypadku swój bieg dopiero od dnia uzyskania informacji o prawie do odstąpienia. Oznacza to, że termin ten zacznie biec dopiero w dniu udzielenia mu porady o prawie odstąpienia. Sposób liczenia terminów określonych w dniach uregulowany został w {{pu przepis="art. 111 KC"}}. Z drugiej jednak strony termin odstąpienia o umowy jest ograniczony terminem prekluzyjnym 3 miesięcy od dnia wykonania umowy. Po tym terminie, nawet jeżeli brak było pouczenia o prawie odstąpienia, uprawnienie wygasa (podyktowane jest to przede wszystkim koniecznością ochrony obrotu prawnego, a dodatkowo faktem, że osoba, która w ciągu 3 miesięcy od wykonania usługi nie zgłasza zastrzeżeń przyjmuje ją jako spełniającą wymagania).
((2)) Wynik
L należy pouczyć, że przysługuje mu ustawowe prawo do odstąpienia od umowy, które powinien wykonać w terminie 10 dni od dnia uzyskania informacji o nim, oraz prawo zwrotu wpłaconej kwoty, jeżeli skutecznie skorzysta ze wspomnianego uprawnienia.
((2)) Stosowanie USprzedKonsum
Należy najpierw zastanowić się nad stosowaniem ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej:
((3)) umowa konsumencka
Jako że L jest konsumentem a F przedsiębiorcą mamy do czynienia z umową konsumencką wg {{pu przepis="art. 1 ust. 1 USprzedKonsum"}}.
((3)) rodzaj kontraktu
Generalnie - jak tytuł i treść {{pu przepis="art. 1 ust. 1 USprzedKonsum"}} wskazują - ustawa dotyczy umów sprzedaży. W kazusie mamy do czynienia z umową, wg której F nie tylko sprzedaje L drzwi lecz także je montuje. Mamy więc do czynienia z typem mieszanym umowy. Powstaje więc problem stosowania ustawy do takich typów umów.
Problem stosowania ustawy o sprzedaży konsumenckiej do umów (konsumenckich) o dzieło rozstrzyga przepis {{pu przepis="art. 627(1) KC"}}.
((3)) rzecz ruchoma
{{pu przepis="Art. 1 USprzedKonsum"}} dotyczy wyłącznie rzeczy ruchomych. Rzeczą ruchomą jest każdy przedmiot materialny, wyodrębniony z przyrody w ten sposób, że może być samodzielnym przedmiotem obrotu prawnego i który nie stanowi nieruchomości.
Drzwi są ruchomością do chwili ich montażu. Z momentem ich osadzenia w murze stają się bowiem (podobnie jak okna) częścią składową [[Nieruchomosc nieruchomości]] (gruntowej/budynkowej/lokalowej), która - zgodnie z {{pu przepis="art. 47 KC"}} - nie może być przedmiotem osobnego obrotu.
Przymiot bycia rzeczą ruchomą należy więc oceniać na moment montażu rzeczy w nieruchomości.
((3)) wynik pośredni
L może powołać się na przepisy ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej.
((2)) Przesłanki roszczenia z {{pu przepis="art. 8 ust. 1 USprzedKonsum"}}
Żądanie doprowadzenia montażu do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę wchodzi w grę, jeżeli mamy do czynienia z niezgodnością z umową a naprawa nie jest niemożliwa lub nie wymaga nadmiernych kosztów.
((3)) niezgodność z umową
Wprawdzie same drzwi nie wykazywały żadnych negatywnych odstępstw, ale wadliwy był ich montaż. Zgodnie z {{pu przepis="art. 6 USprzedKonsum"}} za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową uważa się również nieprawidłowość w jego zamontowaniu, jeżeli czynności te zostały wykonane w ramach umowy przez sprzedawcę lub inną osobę.
Wadliwy montaż mieści się więc w ramach ustawy.
((3)) możliwość naprawy
Naprawa drzwi jest możliwa i nie pociąga za sobą nadmiernych kosztów, gdyż wymontowanie drzwi ze ściany i zamontowanie ich na nowo, nie jest operacją nadzwyczaj skomplikowaną.
((3)) brak wygaśnięcia uprawnień
Zgodnie z {{pu przepis="art. 9 USprzedKonsum"}} zgłoszenie niezgodności powinno nastąpić w ciągu dwóch miesięcy od stwierdzenia niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową. Ponieważ stwierdzenie niezgodności nastąpiło 7.9.2004 a zgłoszenie 5.11.2004 - L zmieścił się w terminie.
L zmieścił się także w dwuletnim okresie obowiązywania rękojmi wg {{pu przepis="art. 10 ust. 1 zd. 1 USprzedKonsum"}}.
((2)) Wynik
L mógłby domagać się naprawy nieprawidłowego montażu. Dopóki uprawnienie to mu przysługuje, odstąpienie od umowy lub obniżenie ceny nie wchodzą w grę ({{pu przepis="art. 8 ust. 4 zd. 1 USprzedKonsum"}}).
W niniejszym przypadku podstawę odstąpienia mógłby stanowić {{pu przepis="art. 2 ust. 1 zd. 1 UOchrPrKonsum"}}. Możliwość zastosowania tego przepisu zależy jednak od tego, czy w danym przypadku mamy do czynienia z umową cywilnoprawną mieszczącą się w zakresie stosowania {{pu akt="UOchrPrKonsum"}}.
((3)) umowa cywilnoprawna
Niewątpliwie strony podpisały umowę o charakterze cywilnoprawnym (świadczy o tym przede wszystkim równorzędność stron – partnerów kontraktu – oraz uzgodnienie ekwiwalentnych świadczeń wzajemnych). Jest to umowa nienazwana, łącząca w sobie elementy umowy sprzedaży (sprzedaż drzwi) oraz umowy o dzieło (montaż drzwi).
Ponieważ punkt ciężkości, jeżeli chodzi o wartość świadczenia, leży w zakresie montażu tych drzwi, należy uznać, że w danej umowie przeważa element umowy o dzieło. Montaż drzwi jest (materialnym) rezultatem indywidualnej działalności człowieka, czyli [[Dzielo dziełem]] w rozumieniu {{pu przepis="art. 627 KC"}}.
Punkt ciężkości leży więc w zakresie umowy o dzieło.
((3)) w zakresie UOchrPrKonsum
Zakresem zastosowania {{pu akt="UOchrPrKonsum"}} objęte są umowy konsumenckie, zawarte poza lokalem przedsiębiorstwa. Przesłanką negatywną jest brak wyłączenia na mocy {{pu przepis="art. 5 UOchrPrKonsum"}}.
Przez umowy konsumenckie rozumie się takie umowy zobowiązujące, w których po jednej stronie występuje przedsiębiorca, a po drugiej – konsument (RadwanskiPanowiczZobowiazania, nb. 422). Bez wątpienia L jest konsumentem (zob. {{pu przepis="art. 22(1) KC"}}) a firma F przedsiębiorcą (zob. {{pu przepis="art. 43(1) KC"}}).
{{pu przepis="Art. 2 ust. 1 zd. 1 UOchrPrKonsum"}} uprawnia od odstąpienia tylko wówczas, gdy umowa zawarta była poza lokalem przedsiębiorstwa.
Zawarcie umowy proponowanej przez oferenta następuje przez przyjęcie oferty przez jej adresata (oblata) (DoliwaCzescOgolna, nb. 703). W naszym przypadku nastąpiło to dopiero po złożeniu stosownych oświadczeń woli w mieszkaniu L. Wywieszenie ogłoszenia stanowi jedynie [[InvitatioAdOfferendum invitatio ad offerendum]] i nie stanowi oferty zawarcia umowy.
{{pu przepis="Art. 1 ust. 2 UOchrPrKonsum"}} wskazuje na z kolei to, iż przez lokal przedsiębiorstwa rozumieć należy miejsce przeznaczone do obsługiwania publiczności i oznaczone zgodnie z przepisami o działalności gospodarczej. Na pewno więc nie jest lokalem przedsiębiorstwa prywatne mieszkanie L, w którym podpisał on umowę.
Umowa zwarta pomiędzy L i F nie należy do katalogu umów wymienionych w {{pu przepis="art. 5 UOchrPrKonsum"}}. W szczególności nie stanowi umowy o prace budowlane w rozumieniu {{pu przepis="art. 5 pkt 4 UOchrPrKonsum"}} (wyjaśnienie tego pojęcia zob. w {{pu przepis="art. 3 pkt 7 PrBudow"}}).
((2)) Oświadczenie o odstąpieniu
Dla skutecznego odstąpienia od umowy konieczne jest złożenie w odpowiednim terminie stosownego oświadczenia woli, z którego wynikać będzie zamiar odstąpienia.
((3)) oświadczenie woli
Oświadczeniem woli (o.w.) jest uzewnętrzniona wola (podmiotu prawa cywilnego) wywołania określonych skutków cywilnoprawnych (DoliwaCzescOgolna, nb. 481). L musi więc złożyć świadomie oświadczenie, z którego wynikać będzie wola odstąpienia od zawartej umowy (zob. {{pu przepis="art. 60 KC"}}).
((3)) treść
Treścią oświadczenia woli musi być wyrażenie woli odstąpienia. Ponieważ oświadczenie woli może wyrażać wolę w każdy dostateczny sposób ({{pu przepis="art. 60 KC"}}), nie musi zawierać wprost stwierdzenia “odstępuję”, ale każde inne wyrażenie, wskazujące jednoznacznie na zamiar rozwiązania umowy (np. “rezygnuję”, “żądam zwrotu”).
((3)) złożenie
Zgodnie z {{pu przepis="art. 61 § 1 zd. 1 KC"}} oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią.
W pierwszym rzędzie trzeba więc ustalić, czy chodzi tu o oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie. Uznaje się, że taka konieczność występuje, kiedy kształtuje ono lub wpływa na sytuację prawną tej innej osoby, zwłaszcza wtedy, gdy bez jej udziału czynność prawna nie może dojść do skutku (DoliwaCzescOgolna, nb. 488). W niniejszej sytuacji oświadczenie woli o odstąpieniu od umowy musi być więc złożone wobec firmy, gdyż musi ona mieć świadomość, czy jest dalej związana stosunkiem zobowiązaniowym czy też nie.
Należy uznać, że o.w. jest skutecznie złożone wtedy, gdy zostało nadane, doszło do adresata i nie zostało odwołane. Do odstąpienia od umowy L musi więc wyrazić o.w. i sprawić, aby trafiło ono do adresata tak, aby miał realną możliwość zapoznania się z nim. Nie może go także odwołać (zob. {{pu przepis="art. 61 § 1 zd. 2 KC"}}.
((3)) forma
O.w. o odstąpieniu od umowy zwartej poza lokalem przedsiębiorstwa musi zostać złożone na piśmie ({{pu przepis="art. 2 ust. 1 zd. 1 UOchrPrKOnsum"}}). Jest to forma ad probationem (zob. {{pu przepis="art. 73 § 1 KC"}}), co oznacza, że o.w. złożone bez zachowania tej formy będzie ważne.
((2)) Wysłanie w terminie
Z {{pu przepis="art. 2 UOchrPrKonsum"}} wynika, iż o.w. o odstąpieniu od umowy musi być wysłane w ciągu 10 dni od dnia zawarcia umowy. O.w. wysłane po tym terminie jest bezskuteczne.
Ponieważ umowa została zawarta 5 maja 2005 r. termin 10 dni minął 15 maja 2005 r. Nie oznacza to jednak, iż L został w ten sposób pozbawiony swoich uprawnień. Z {{pu przepis="art. 4 UOchrPrKonsum"}} wynika bowiem, że termin ten nie rozpoczyna swojego biegu, jeżeli konsument nie został poinformowany o prawie odstąpienia. 10-dniowy okres rozpoczyna w takim wypadku swój bieg dopiero od dnia uzyskania informacji o prawie do odstąpienia. Oznacza to, że termin ten zacznie biec dopiero w dniu udzielenia mu porady o prawie odstąpienia. Sposób liczenia terminów określonych w dniach uregulowany został w {{pu przepis="art. 111 KC"}}. Z drugiej jednak strony termin odstąpienia o umowy jest ograniczony terminem prekluzyjnym 3 miesięcy od dnia wykonania umowy. Po tym terminie, nawet jeżeli brak było pouczenia o prawie odstąpienia, uprawnienie wygasa (podyktowane jest to przede wszystkim koniecznością ochrony obrotu prawnego, a dodatkowo faktem, że osoba, która w ciągu 3 miesięcy od wykonania usługi nie zgłasza zastrzeżeń przyjmuje ją jako spełniającą wymagania).
((2)) Wynik
L należy pouczyć, że przysługuje mu ustawowe prawo do odstąpienia od umowy, które powinien wykonać w terminie 10 dni od dnia uzyskania informacji o nim, oraz prawo zwrotu wpłaconej kwoty, jeżeli skutecznie skorzysta ze wspomnianego uprawnienia.
((2)) Stosowanie USprzedKonsum
Należy najpierw zastanowić się nad stosowaniem ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej:
((3)) umowa konsumencka
Jako że L jest konsumentem a F przedsiębiorcą mamy do czynienia z umową konsumencką wg {{pu przepis="art. 1 ust. 1 USprzedKonsum"}}.
((3)) rodzaj kontraktu
Generalnie - jak tytuł i treść {{pu przepis="art. 1 ust. 1 USprzedKonsum"}} wskazują - ustawa dotyczy umów sprzedaży. W kazusie mamy do czynienia z umową, wg której F nie tylko sprzedaje L drzwi lecz także je montuje. Mamy więc do czynienia z typem mieszanym umowy. Powstaje więc problem stosowania ustawy do takich typów umów.
Problem stosowania ustawy o sprzedaży konsumenckiej do umów (konsumenckich) o dzieło rozstrzyga przepis {{pu przepis="art. 627(1) KC"}}.
((3)) rzecz ruchoma
{{pu przepis="Art. 1 USprzedKonsum"}} dotyczy wyłącznie rzeczy ruchomych. Rzeczą ruchomą jest każdy przedmiot materialny, wyodrębniony z przyrody w ten sposób, że może być samodzielnym przedmiotem obrotu prawnego i który nie stanowi nieruchomości.
Drzwi są ruchomością do chwili ich montażu. Z momentem ich osadzenia w murze stają się bowiem (podobnie jak okna) częścią składową [[Nieruchomosc nieruchomości]] (gruntowej/budynkowej/lokalowej), która - zgodnie z {{pu przepis="art. 47 KC"}} - nie może być przedmiotem osobnego obrotu.
Przymiot bycia rzeczą ruchomą należy więc oceniać na moment montażu rzeczy w nieruchomości.
((3)) wynik pośredni
L może powołać się na przepisy ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej.
((2)) Przesłanki roszczenia z {{pu przepis="art. 8 ust. 1 USprzedKonsum"}}
Żądanie doprowadzenia montażu do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę wchodzi w grę, jeżeli mamy do czynienia z niezgodnością z umową a naprawa nie jest niemożliwa lub nie wymaga nadmiernych kosztów.
((3)) niezgodność z umową
Wprawdzie same drzwi nie wykazywały żadnych negatywnych odstępstw, ale wadliwy był ich montaż. Zgodnie z {{pu przepis="art. 6 USprzedKonsum"}} za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową uważa się również nieprawidłowość w jego zamontowaniu, jeżeli czynności te zostały wykonane w ramach umowy przez sprzedawcę lub inną osobę.
Wadliwy montaż mieści się więc w ramach ustawy.
((3)) możliwość naprawy
Naprawa drzwi jest możliwa i nie pociąga za sobą nadmiernych kosztów, gdyż wymontowanie drzwi ze ściany i zamontowanie ich na nowo, nie jest operacją nadzwyczaj skomplikowaną.
((3)) brak wygaśnięcia uprawnień
Zgodnie z {{pu przepis="art. 9 USprzedKonsum"}} zgłoszenie niezgodności powinno nastąpić w ciągu dwóch miesięcy od stwierdzenia niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową. Ponieważ stwierdzenie niezgodności nastąpiło 7.9.2004 a zgłoszenie 5.11.2004 - L zmieścił się w terminie.
L zmieścił się także w dwuletnim okresie obowiązywania rękojmi wg {{pu przepis="art. 10 ust. 1 zd. 1 USprzedKonsum"}}.
((2)) Wynik
L mógłby domagać się naprawy nieprawidłowego montażu. Dopóki uprawnienie to mu przysługuje, odstąpienie od umowy lub obniżenie ceny nie wchodzą w grę ({{pu przepis="art. 8 ust. 4 zd. 1 USprzedKonsum"}}).
Usunięte:
W niniejszym przypadku podstawę odstąpienia mógłby stanowić {{pu przepis="art. 2 ust. 1 zd. 1 UOchrPrKonsum"}}. Możliwość zastosowania tego przepisu zależy jednak od tego, czy w danym przypadku mamy do czynienia z umową cywilnoprawną mieszczącą się w zakresie stosowania {{pu akt="UOchrPrKonsum"}}.
((3)) umowa cywilnoprawna
Niewątpliwie strony podpisały umowę o charakterze cywilnoprawnym (świadczy o tym przede wszystkim równorzędność stron – partnerów kontraktu – oraz uzgodnienie ekwiwalentnych świadczeń wzajemnych). Jest to umowa nienazwana, łącząca w sobie elementy umowy sprzedaży (sprzedaż drzwi) oraz umowy o dzieło (montaż drzwi). Można także zastanawiać się nad kwalifikacją tej umowy jako umowy sprzedaży, gdyż cena sprzedaży przeważała nad wartością wykonanej usługi - montażu.
Doświadczenie życiowe pokazuje jednak, że w takich przypadkach jak ten, główna wartość leży w zakresie montażu tych drzwi. Zamontowanie drzwi jest materialnym rezultatem indywidualnej działalności człowieka, czyli [[Dzielo dziełem]] wg {{pu przepis="art. 627 KC"}}.
Punkt ciężkości leży więc w zakresie umowy o dzieło.
((3)) w zakresie UOchrPrKonsum
Zakresem zastosowania {{pu akt="UOchrPrKonsum"}} objęte są umowy konsumenckie, zawarte poza lokalem przedsiębiorstwa. Przesłanką negatywną jest brak wyłączenia na mocy {{pu przepis="art. 5 UOchrPrKonsum"}}.
Przez umowy konsumenckie rozumie się takie umowy zobowiązujące, w których po jednej stronie występuje przedsiębiorca, a po drugiej – konsument (RadwanskiPanowiczZobowiazania, nb. 422). Bez wątpienia L jest konsumentem (zob. {{pu przepis="art. 22(1) KC"}}) a firma F przedsiębiorcą (zob. {{pu przepis="art. 43(1) KC"}}).
{{pu przepis="Art. 2 ust. 1 zd. 1 UOchrPrKonsum"}} uprawnia od odstąpienia tylko wówczas, gdy umowa zawarta była poza lokalem przedsiębiorstwa.
Zawarcie umowy proponowanej przez oferenta następuje przez przyjęcie oferty przez jej adresata (oblata) (DoliwaCzescOgolna, nb. 703). W naszym przypadku nastąpiło to dopiero po złożeniu stosownych oświadczeń woli w mieszkaniu L. Wywieszenie ogłoszenia stanowi jedynie invitatio ad offerendum i nie stanowi oferty zawarcia umowy.
{{pu przepis="Art. 1 ust. 2 UOchrPrKonsum"}} wskazuje na z kolei to, iż przez lokal przedsiębiorstwa rozumieć należy miejsce przeznaczone do obsługiwania publiczności i oznaczone zgodnie z przepisami o działalności gospodarczej. Na pewno więc nie jest lokalem przedsiębiorstwa prywatne mieszkanie L, w którym podpisał on umowę.
Umowa zwarta pomiędzy L i F nie należy do katalogu umów wymienionych w {{pu przepis="art. 5 UOchrPrKonsum"}}. W szczególności nie stanowi umowy o prace budowlane w rozumieniu art. 5 pkt 4 (wyjaśnienie tego pojęcia zob. w {{pu przepis="art. 3 pkt 7 PrBudow"}}).
((2)) Oświadczenie o odstąpieniu
Dla skutecznego odstąpienia od umowy konieczne jest złożenie w odpowiednim terminie stosownego oświadczenia woli, z którego wynikać będzie zamiar odstąpienia.
((3)) oświadczenie woli
Oświadczeniem woli (o.w.) jest uzewnętrzniona wola (podmiotu prawa cywilnego) wywołania określonych skutków cywilnoprawnych (DoliwaCzescOgolna, nb. 481). L musi więc złożyć świadomie oświadczenie, z którego wynikać będzie wola odstąpienia od zawartej umowy (zob. {{pu przepis="art. 60 KC"}}).
((3)) treść
Treścią oświadczenia woli musi być wyrażenie woli odstąpienia. Ponieważ oświadczenie woli może wyrażać wolę w każdy dostateczny sposób ({{pu przepis="art. 60 KC"}}), nie musi zawierać wprost stwierdzenia “odstępuję”, ale każde inne wyrażenie, wskazujące jednoznacznie na zamiar rozwiązania umowy (np. “rezygnuję”, “żądam zwrotu”).
((3)) złożenie
Zgodnie z {{pu przepis="art. 61 § 1 zd. 1 KC"}} oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią.
W pierwszym rzędzie trzeba więc ustalić, czy chodzi tu o oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie. Uznaje się, że taka konieczność występuje, kiedy kształtuje ono lub wpływa na sytuację prawną tej innej osoby, zwłaszcza wtedy, gdy bez jej udziału czynność prawna nie może dojść do skutku (DoliwaCzescOgolna, nb. 488). W niniejszej sytuacji oświadczenie woli o odstąpieniu od umowy musi być więc złożone wobec firmy, gdyż musi ona mieć świadomość, czy jest dalej związana stosunkiem zobowiązaniowym czy też nie.
Należy uznać, że o.w. jest skutecznie złożone wtedy, gdy zostało nadane, doszło do adresata i nie zostało odwołane. Do odstąpienia od umowy L musi więc wyrazić o.w. i sprawić, aby trafiło ono do adresata tak, aby miał realną możliwość zapoznania się z nim. Nie może go także odwołać (zob. {{pu przepis="art. 61 § 1 zd. 2 KC"}}.
((3)) forma
O.w. o odstąpieniu od umowy zwartej poza lokalem przedsiębiorstwa musi zostać złożone na piśmie ({{pu przepis="art. 2 ust. 1 zd. 1 UOchrPrKOnsum"}}). Jest to forma ad probationem (zob. {{pu przepis="art. 73 § 1 KC"}}), co oznacza, że o.w. złożone bez zachowania tej formy będzie ważne.
((2)) Wysłanie w terminie
Z {{pu przepis="art. 2 UOchrPrKonsum"}} wynika, iż o.w. o odstąpieniu od umowy musi być wysłane w ciągu 10 dni od dnia zawarcia umowy. O.w. wysłane po tym terminie jest bezskuteczne.
Ponieważ umowa została zawarta 5 maja 2005 r. termin 10 dni minął 15 maja 2005 r. Nie oznacza to jednak, iż L został w ten sposób pozbawiony swoich uprawnień. Z {{pu przepis="art. 4 UOchrPrKonsum"}} wynika bowiem, że termin ten nie rozpoczyna swojego biegu, jeżeli konsument nie został poinformowany o prawie odstąpienia. 10-dniowy okres rozpoczyna w takim wypadku swój bieg dopiero od dnia uzyskania informacji o prawie do odstąpienia. Oznacza to, że termin ten zacznie biec dopiero w dniu udzielenia mu porady o prawie odstąpienia. Sposób liczenia terminów określonych w dniach uregulowany został w {{pu przepis="art. 111 KC"}}. Z drugiej jednak strony termin odstąpienia o umowy jest ograniczony terminem prekluzyjnym 3 miesięcy od dnia wykonania umowy. Po tym terminie, nawet jeżeli brak było pouczenia o prawie odstąpienia, uprawnienie wygasa (podyktowane jest to przede wszystkim koniecznością ochrony obrotu prawnego, a dodatkowo faktem, że osoba, która w ciągu 3 miesięcy od wykonania usługi nie zgłasza zastrzeżeń przyjmuje ją jako spełniającą wymagania).
((2)) Wynik
L należy pouczyć, że przysługuje mu ustawowe prawo do odstąpienia od umowy, które powinien wykonać w terminie 10 dni od dnia uzyskania informacji o nim, oraz prawo zwrotu wpłaconej kwoty, jeżeli skutecznie skorzysta ze wspomnianego uprawnienia.
((2)) Stosowanie USprzedKonsum
Należy najpierw zastanowić się nad stosowaniem ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej:
((3)) umowa konsumencka
Jako że L jest konsumentem a F przedsiębiorcą mamy do czynienia z umową konsumencką wg {{pu przepis="art. 1 ust. 1 USprzedKonsum"}}.
((3)) rodzaj kontraktu
Generalnie - jak tytuł i treść {{pu przepis="art. 1 ust. 1 USprzedKonsum"}} wskazują - ustawa dotyczy umów sprzedaży. W kazusie mamy do czynienia z umową, wg której F nie tylko sprzedaje L drzwi lecz także je montuje. Mamy więc do czynienia z typem mieszanym umowy. Powstaje więc problem stosowania ustawy do takich typów umów.
Problem stosowania ustawy o sprzedaży konsumenckiej do umów (konsumenckich) o dzieło rozstrzyga przepis {{pu przepis="art. 627(1) KC"}}.
((3)) rzecz ruchoma
{{pu przepis="Art. 1 USprzedKonsum"}} dotyczy wyłącznie rzeczy ruchomych. Rzeczą ruchomą jest każdy przedmiot materialny, wyodrębniony z przyrody w ten sposób, że może być samodzielnym przedmiotem obrotu prawnego i który nie stanowi nieruchomości.
Drzwi są ruchomością do chwili ich montażu. Z momentem ich osadzenia w murze stają się bowiem (podobnie jak okna) częścią składową [[Nieruchomosc nieruchomości]] (gruntowej/budynkowej/lokalowej), która - zgodnie z {{pu przepis="art. 47 KC"}} - nie może być przedmiotem osobnego obrotu.
Przymiot bycia rzeczą ruchomą należy więc oceniać na moment montażu rzeczy w nieruchomości.
((3)) wynik pośredni
L może powołać się na przepisy ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej.
((2)) Przesłanki roszczenia z {{pu przepis="art. 8 ust. 1 USprzedKonsum"}}
Żądanie doprowadzenia montażu do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę wchodzi w grę, jeżeli mamy do czynienia z niezgodnością z umową a naprawa nie jest niemożliwa lub nie wymaga nadmiernych kosztów.
((3)) niezgodność z umową
Wprawdzie same drzwi nie wykazywały żadnych negatywnych odstępstw, ale wadliwy był ich montaż. Zgodnie z {{pu przepis="art. 6 USprzedKonsum"}} za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową uważa się również nieprawidłowość w jego zamontowaniu, jeżeli czynności te zostały wykonane w ramach umowy przez sprzedawcę lub inną osobę.
Wadliwy montaż mieści się więc w ramach ustawy.
((3)) możliwość naprawy
Naprawa drzwi jest możliwa i nie pociąga za sobą nadmiernych kosztów, gdyż wymontowanie drzwi ze ściany i zamontowanie ich na nowo, nie jest operacją nadzwyczaj skomplikowaną.
((3)) brak wygaśnięcia uprawnień
Zgodnie z {{pu przepis="art. 9 USprzedKonsum"}} zgłoszenie niezgodności powinno nastąpić w ciągu dwóch miesięcy od stwierdzenia niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową. Ponieważ stwierdzenie niezgodności nastąpiło 7.9.2004 a zgłoszenie 5.11.2004 - L zmieścił się w terminie.
L zmieścił się także w dwuletnim okresie obowiązywania rękojmi wg {{pu przepis="art. 10 ust. 1 zd. 1 USprzedKonsum"}}.
((2)) Wynik
L mógłby domagać się naprawy nieprawidłowego montażu. Dopóki uprawnienie to mu przysługuje, odstąpienie od umowy lub obniżenie ceny nie wchodzą w grę ({{pu przepis="art. 8 ust. 4 zd. 1 USprzedKonsum"}}).
Dodane:
Ustalono, że wartość drzwi to ok 200 zł, robocizny - 500 zł. Reszta była marżą dla organizatora akcji.
Dodane:
Żądanie doprowadzenia montażu do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę wchodzi w grę, jeżeli mamy do czynienia z niezgodnością z umową a naprawa nie jest niemożliwa lub nie wymaga nadmiernych kosztów.
Usunięte:
Dodane:
==umowa poza lokalem przedsiębiorstwa, kwalifikacja umów mieszanych, stosowanie przepisów o ochronie konsumenta do umów mieszanych==
((1)) STAN FAKTYCZNY
((1)) ROZWIĄZANIE - PYTANIE 1
Lokator L mógłby żądać zwrotu wpłaconych 300 zł, gdyby przysługiwało mu odpowiednie roszczenie o zwrot. Podstawą roszczenia może być w tym wypadku {{pu przepis="art. 2 ust. 3 zd. 2 UochrPrKonsum"}}. Warunkiem jest tu skuteczne odstąpienie od zawartej z firmą F umowy o sprzedaż i montaż drzwi. Wymaga to jednak, aby istniała w tym wypadku podstawa do odstąpienia i L złożył skuteczne oświadczenie woli o odstąpieniu od umowy.
((3)) umowa cywilnoprawna
Niewątpliwie strony podpisały umowę o charakterze cywilnoprawnym (świadczy o tym przede wszystkim równorzędność stron – partnerów kontraktu – oraz uzgodnienie ekwiwalentnych świadczeń wzajemnych). Jest to umowa nienazwana, łącząca w sobie elementy umowy sprzedaży (sprzedaż drzwi) oraz umowy o dzieło (montaż drzwi). Można także zastanawiać się nad kwalifikacją tej umowy jako umowy sprzedaży, gdyż cena sprzedaży przeważała nad wartością wykonanej usługi - montażu.
Doświadczenie życiowe pokazuje jednak, że w takich przypadkach jak ten, główna wartość leży w zakresie montażu tych drzwi. Zamontowanie drzwi jest materialnym rezultatem indywidualnej działalności człowieka, czyli [[Dzielo dziełem]] wg {{pu przepis="art. 627 KC"}}.
Punkt ciężkości leży więc w zakresie umowy o dzieło.
((3)) w zakresie UOchrPrKonsum
Zakresem zastosowania {{pu akt="UOchrPrKonsum"}} objęte są umowy konsumenckie, zawarte poza lokalem przedsiębiorstwa. Przesłanką negatywną jest brak wyłączenia na mocy {{pu przepis="art. 5 UOchrPrKonsum"}}.
Przez umowy konsumenckie rozumie się takie umowy zobowiązujące, w których po jednej stronie występuje przedsiębiorca, a po drugiej – konsument (RadwanskiPanowiczZobowiazania, nb. 422). Bez wątpienia L jest konsumentem (zob. {{pu przepis="art. 22(1) KC"}}) a firma F przedsiębiorcą (zob. {{pu przepis="art. 43(1) KC"}}).
{{pu przepis="Art. 2 ust. 1 zd. 1 UOchrPrKonsum"}} uprawnia od odstąpienia tylko wówczas, gdy umowa zawarta była poza lokalem przedsiębiorstwa.
Zawarcie umowy proponowanej przez oferenta następuje przez przyjęcie oferty przez jej adresata (oblata) (DoliwaCzescOgolna, nb. 703). W naszym przypadku nastąpiło to dopiero po złożeniu stosownych oświadczeń woli w mieszkaniu L. Wywieszenie ogłoszenia stanowi jedynie invitatio ad offerendum i nie stanowi oferty zawarcia umowy.
{{pu przepis="Art. 1 ust. 2 UOchrPrKonsum"}} wskazuje na z kolei to, iż przez lokal przedsiębiorstwa rozumieć należy miejsce przeznaczone do obsługiwania publiczności i oznaczone zgodnie z przepisami o działalności gospodarczej. Na pewno więc nie jest lokalem przedsiębiorstwa prywatne mieszkanie L, w którym podpisał on umowę.
Umowa zwarta pomiędzy L i F nie należy do katalogu umów wymienionych w {{pu przepis="art. 5 UOchrPrKonsum"}}. W szczególności nie stanowi umowy o prace budowlane w rozumieniu art. 5 pkt 4 (wyjaśnienie tego pojęcia zob. w {{pu przepis="art. 3 pkt 7 PrBudow"}}).
((3)) oświadczenie woli
Oświadczeniem woli (o.w.) jest uzewnętrzniona wola (podmiotu prawa cywilnego) wywołania określonych skutków cywilnoprawnych (DoliwaCzescOgolna, nb. 481). L musi więc złożyć świadomie oświadczenie, z którego wynikać będzie wola odstąpienia od zawartej umowy (zob. {{pu przepis="art. 60 KC"}}).
((3)) treść
Treścią oświadczenia woli musi być wyrażenie woli odstąpienia. Ponieważ oświadczenie woli może wyrażać wolę w każdy dostateczny sposób ({{pu przepis="art. 60 KC"}}), nie musi zawierać wprost stwierdzenia “odstępuję”, ale każde inne wyrażenie, wskazujące jednoznacznie na zamiar rozwiązania umowy (np. “rezygnuję”, “żądam zwrotu”).
((3)) złożenie
Zgodnie z {{pu przepis="art. 61 § 1 zd. 1 KC"}} oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią.
W pierwszym rzędzie trzeba więc ustalić, czy chodzi tu o oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie. Uznaje się, że taka konieczność występuje, kiedy kształtuje ono lub wpływa na sytuację prawną tej innej osoby, zwłaszcza wtedy, gdy bez jej udziału czynność prawna nie może dojść do skutku (DoliwaCzescOgolna, nb. 488). W niniejszej sytuacji oświadczenie woli o odstąpieniu od umowy musi być więc złożone wobec firmy, gdyż musi ona mieć świadomość, czy jest dalej związana stosunkiem zobowiązaniowym czy też nie.
Należy uznać, że o.w. jest skutecznie złożone wtedy, gdy zostało nadane, doszło do adresata i nie zostało odwołane. Do odstąpienia od umowy L musi więc wyrazić o.w. i sprawić, aby trafiło ono do adresata tak, aby miał realną możliwość zapoznania się z nim. Nie może go także odwołać (zob. {{pu przepis="art. 61 § 1 zd. 2 KC"}}.
((3)) forma
O.w. o odstąpieniu od umowy zwartej poza lokalem przedsiębiorstwa musi zostać złożone na piśmie ({{pu przepis="art. 2 ust. 1 zd. 1 UOchrPrKOnsum"}}). Jest to forma ad probationem (zob. {{pu przepis="art. 73 § 1 KC"}}), co oznacza, że o.w. złożone bez zachowania tej formy będzie ważne.
((3)) umowa konsumencka
Jako że L jest konsumentem a F przedsiębiorcą mamy do czynienia z umową konsumencką wg {{pu przepis="art. 1 ust. 1 USprzedKonsum"}}.
((3)) rodzaj kontraktu
Generalnie - jak tytuł i treść {{pu przepis="art. 1 ust. 1 USprzedKonsum"}} wskazują - ustawa dotyczy umów sprzedaży. W kazusie mamy do czynienia z umową, wg której F nie tylko sprzedaje L drzwi lecz także je montuje. Mamy więc do czynienia z typem mieszanym umowy. Powstaje więc problem stosowania ustawy do takich typów umów.
Problem stosowania ustawy o sprzedaży konsumenckiej do umów (konsumenckich) o dzieło rozstrzyga przepis {{pu przepis="art. 627(1) KC"}}.
((3)) rzecz ruchoma
{{pu przepis="Art. 1 USprzedKonsum"}} dotyczy wyłącznie rzeczy ruchomych. Rzeczą ruchomą jest każdy przedmiot materialny, wyodrębniony z przyrody w ten sposób, że może być samodzielnym przedmiotem obrotu prawnego i który nie stanowi nieruchomości.
Drzwi są ruchomością do chwili ich montażu. Z momentem ich osadzenia w murze stają się bowiem (podobnie jak okna) częścią składową [[Nieruchomosc nieruchomości]] (gruntowej/budynkowej/lokalowej), która - zgodnie z {{pu przepis="art. 47 KC"}} - nie może być przedmiotem osobnego obrotu.
Przymiot bycia rzeczą ruchomą należy więc oceniać na moment montażu rzeczy w nieruchomości.
((3)) wynik pośredni
L może powołać się na przepisy ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej.
Żądanie doprowadzenia montażu do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę wchodzi w grę, jeżeli mamy do czynienia z niezgodnością z umową a naprawa nie jest niemożliwe lub nie wymaga nadmiernych kosztów.
Zgodnie z {{pu przepis="art. 9 USprzedKonsum"}} zgłoszenie niezgodności powinno nastąpić w ciągu dwóch miesięcy od stwierdzenia niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową. Ponieważ stwierdzenie niezgodności nastąpiło 7.9.2004 a zgłoszenie 5.11.2004 - L zmieścił się w terminie.
((1)) STAN FAKTYCZNY
((1)) ROZWIĄZANIE - PYTANIE 1
Lokator L mógłby żądać zwrotu wpłaconych 300 zł, gdyby przysługiwało mu odpowiednie roszczenie o zwrot. Podstawą roszczenia może być w tym wypadku {{pu przepis="art. 2 ust. 3 zd. 2 UochrPrKonsum"}}. Warunkiem jest tu skuteczne odstąpienie od zawartej z firmą F umowy o sprzedaż i montaż drzwi. Wymaga to jednak, aby istniała w tym wypadku podstawa do odstąpienia i L złożył skuteczne oświadczenie woli o odstąpieniu od umowy.
((3)) umowa cywilnoprawna
Niewątpliwie strony podpisały umowę o charakterze cywilnoprawnym (świadczy o tym przede wszystkim równorzędność stron – partnerów kontraktu – oraz uzgodnienie ekwiwalentnych świadczeń wzajemnych). Jest to umowa nienazwana, łącząca w sobie elementy umowy sprzedaży (sprzedaż drzwi) oraz umowy o dzieło (montaż drzwi). Można także zastanawiać się nad kwalifikacją tej umowy jako umowy sprzedaży, gdyż cena sprzedaży przeważała nad wartością wykonanej usługi - montażu.
Doświadczenie życiowe pokazuje jednak, że w takich przypadkach jak ten, główna wartość leży w zakresie montażu tych drzwi. Zamontowanie drzwi jest materialnym rezultatem indywidualnej działalności człowieka, czyli [[Dzielo dziełem]] wg {{pu przepis="art. 627 KC"}}.
Punkt ciężkości leży więc w zakresie umowy o dzieło.
((3)) w zakresie UOchrPrKonsum
Zakresem zastosowania {{pu akt="UOchrPrKonsum"}} objęte są umowy konsumenckie, zawarte poza lokalem przedsiębiorstwa. Przesłanką negatywną jest brak wyłączenia na mocy {{pu przepis="art. 5 UOchrPrKonsum"}}.
Przez umowy konsumenckie rozumie się takie umowy zobowiązujące, w których po jednej stronie występuje przedsiębiorca, a po drugiej – konsument (RadwanskiPanowiczZobowiazania, nb. 422). Bez wątpienia L jest konsumentem (zob. {{pu przepis="art. 22(1) KC"}}) a firma F przedsiębiorcą (zob. {{pu przepis="art. 43(1) KC"}}).
{{pu przepis="Art. 2 ust. 1 zd. 1 UOchrPrKonsum"}} uprawnia od odstąpienia tylko wówczas, gdy umowa zawarta była poza lokalem przedsiębiorstwa.
Zawarcie umowy proponowanej przez oferenta następuje przez przyjęcie oferty przez jej adresata (oblata) (DoliwaCzescOgolna, nb. 703). W naszym przypadku nastąpiło to dopiero po złożeniu stosownych oświadczeń woli w mieszkaniu L. Wywieszenie ogłoszenia stanowi jedynie invitatio ad offerendum i nie stanowi oferty zawarcia umowy.
{{pu przepis="Art. 1 ust. 2 UOchrPrKonsum"}} wskazuje na z kolei to, iż przez lokal przedsiębiorstwa rozumieć należy miejsce przeznaczone do obsługiwania publiczności i oznaczone zgodnie z przepisami o działalności gospodarczej. Na pewno więc nie jest lokalem przedsiębiorstwa prywatne mieszkanie L, w którym podpisał on umowę.
Umowa zwarta pomiędzy L i F nie należy do katalogu umów wymienionych w {{pu przepis="art. 5 UOchrPrKonsum"}}. W szczególności nie stanowi umowy o prace budowlane w rozumieniu art. 5 pkt 4 (wyjaśnienie tego pojęcia zob. w {{pu przepis="art. 3 pkt 7 PrBudow"}}).
((3)) oświadczenie woli
Oświadczeniem woli (o.w.) jest uzewnętrzniona wola (podmiotu prawa cywilnego) wywołania określonych skutków cywilnoprawnych (DoliwaCzescOgolna, nb. 481). L musi więc złożyć świadomie oświadczenie, z którego wynikać będzie wola odstąpienia od zawartej umowy (zob. {{pu przepis="art. 60 KC"}}).
((3)) treść
Treścią oświadczenia woli musi być wyrażenie woli odstąpienia. Ponieważ oświadczenie woli może wyrażać wolę w każdy dostateczny sposób ({{pu przepis="art. 60 KC"}}), nie musi zawierać wprost stwierdzenia “odstępuję”, ale każde inne wyrażenie, wskazujące jednoznacznie na zamiar rozwiązania umowy (np. “rezygnuję”, “żądam zwrotu”).
((3)) złożenie
Zgodnie z {{pu przepis="art. 61 § 1 zd. 1 KC"}} oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią.
W pierwszym rzędzie trzeba więc ustalić, czy chodzi tu o oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie. Uznaje się, że taka konieczność występuje, kiedy kształtuje ono lub wpływa na sytuację prawną tej innej osoby, zwłaszcza wtedy, gdy bez jej udziału czynność prawna nie może dojść do skutku (DoliwaCzescOgolna, nb. 488). W niniejszej sytuacji oświadczenie woli o odstąpieniu od umowy musi być więc złożone wobec firmy, gdyż musi ona mieć świadomość, czy jest dalej związana stosunkiem zobowiązaniowym czy też nie.
Należy uznać, że o.w. jest skutecznie złożone wtedy, gdy zostało nadane, doszło do adresata i nie zostało odwołane. Do odstąpienia od umowy L musi więc wyrazić o.w. i sprawić, aby trafiło ono do adresata tak, aby miał realną możliwość zapoznania się z nim. Nie może go także odwołać (zob. {{pu przepis="art. 61 § 1 zd. 2 KC"}}.
((3)) forma
O.w. o odstąpieniu od umowy zwartej poza lokalem przedsiębiorstwa musi zostać złożone na piśmie ({{pu przepis="art. 2 ust. 1 zd. 1 UOchrPrKOnsum"}}). Jest to forma ad probationem (zob. {{pu przepis="art. 73 § 1 KC"}}), co oznacza, że o.w. złożone bez zachowania tej formy będzie ważne.
((3)) umowa konsumencka
Jako że L jest konsumentem a F przedsiębiorcą mamy do czynienia z umową konsumencką wg {{pu przepis="art. 1 ust. 1 USprzedKonsum"}}.
((3)) rodzaj kontraktu
Generalnie - jak tytuł i treść {{pu przepis="art. 1 ust. 1 USprzedKonsum"}} wskazują - ustawa dotyczy umów sprzedaży. W kazusie mamy do czynienia z umową, wg której F nie tylko sprzedaje L drzwi lecz także je montuje. Mamy więc do czynienia z typem mieszanym umowy. Powstaje więc problem stosowania ustawy do takich typów umów.
Problem stosowania ustawy o sprzedaży konsumenckiej do umów (konsumenckich) o dzieło rozstrzyga przepis {{pu przepis="art. 627(1) KC"}}.
((3)) rzecz ruchoma
{{pu przepis="Art. 1 USprzedKonsum"}} dotyczy wyłącznie rzeczy ruchomych. Rzeczą ruchomą jest każdy przedmiot materialny, wyodrębniony z przyrody w ten sposób, że może być samodzielnym przedmiotem obrotu prawnego i który nie stanowi nieruchomości.
Drzwi są ruchomością do chwili ich montażu. Z momentem ich osadzenia w murze stają się bowiem (podobnie jak okna) częścią składową [[Nieruchomosc nieruchomości]] (gruntowej/budynkowej/lokalowej), która - zgodnie z {{pu przepis="art. 47 KC"}} - nie może być przedmiotem osobnego obrotu.
Przymiot bycia rzeczą ruchomą należy więc oceniać na moment montażu rzeczy w nieruchomości.
((3)) wynik pośredni
L może powołać się na przepisy ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej.
Żądanie doprowadzenia montażu do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę wchodzi w grę, jeżeli mamy do czynienia z niezgodnością z umową a naprawa nie jest niemożliwe lub nie wymaga nadmiernych kosztów.
Zgodnie z {{pu przepis="art. 9 USprzedKonsum"}} zgłoszenie niezgodności powinno nastąpić w ciągu dwóch miesięcy od stwierdzenia niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową. Ponieważ stwierdzenie niezgodności nastąpiło 7.9.2004 a zgłoszenie 5.11.2004 - L zmieścił się w terminie.
Usunięte:
((1)) Odpowiedź na pyt. 1
Lokator L mógłby żądać zwrotu wpłaconych 300 zł, gdyby przysługiwało mu odpowiednie roszczenie o zwrot. Podstawą roszczenia może być w tym wypadku {{pu przepis="art. 2 ust. 3 zd. 2 UochrPrKonsum"}} w zw. z {{pu przepis="art. 494 KC"}}. Warunkiem jest tu skuteczne odstąpienie od zawartej z firmą F umowy o sprzedaż i montaż drzwi. Wymaga to jednak, aby istniała w tym wypadku podstawa do odstąpienia i L złożył skuteczne oświadczenie woli o odstąpieniu od umowy.
((3)) umowa cywilnoprawna
Niewątpliwie strony podpisały umowę o charakterze cywilnoprawnym (świadczy o tym przede wszystkim równorzędność stron – partnerów kontraktu – oraz uzgodnienie ekwiwalentnych świadczeń wzajemnych). Jest to umowa nienazwana, łącząca w sobie elementy umowy sprzedaży (sprzedaż drzwi) oraz umowy o dzieło (montaż drzwi). Można także zastanawiać się nad kwalifikacją jako umowa sprzedaży, gdyż cena sprzedaży przeważała nad wartością wykonanej usługi - montażu. Dla ostatecznej oceny kazusu nie ma to jednak większego znaczenia.
((3)) w zakresie UOchrPrKonsum
Zakresem zastosowania {{pu akt="UOchrPrKonsum"}} objęte są umowy konsumenckie, zawarte poza lokalem przedsiębiorstwa. Przesłanką negatywną jest brak wyłączenia na mocy {{pu przepis="art. 5 UOchrPrKonsum"}}.
Przez umowy konsumenckie rozumie się takie umowy zobowiązujące, w których po jednej stronie występuje przedsiębiorca, a po drugiej – konsument (RadwanskiPanowiczZobowiazania, nb. 422). Bez wątpienia L jest konsumentem (zob. {{pu przepis="art. 22(1) KC"}}) a firma F przedsiębiorcą (zob. {{pu przepis="art. 43(1) KC"}}).
{{pu przepis="Art. 2 ust. 1 zd. 1 UOchrPrKonsum"}} uprawnia od odstąpienia tylko wówczas, gdy umowa zawarta była poza lokalem przedsiębiorstwa.
Zawarcie umowy proponowanej przez oferenta następuje przez przyjęcie oferty przez jej adresata (oblata) (DoliwaCzescOgolna, nb. 703). W naszym przypadku nastąpiło to dopiero po złożeniu stosownych oświadczeń woli w mieszkaniu L. Wywieszenie ogłoszenia stanowi jedynie invitatio ad offerendum i nie stanowi oferty zawarcia umowy.
Art. 1 ust. 2 ustawy wskazuje na z kolei to, iż przez lokal przedsiębiorstwa rozumieć należy miejsce przeznaczone do obsługiwania publiczności i oznaczone zgodnie z przepisami o działalności gospodarczej. Na pewno więc nie jest lokalem przedsiębiorstwa prywatne mieszkanie L, w którym podpisał on umowę.
Umowa zwarta pomiędzy L i F nie należy do katalogu umów wymienionych w {{pu przepis="art. 5 UOchrPrKonsum"}}. W szczególności nie stanowi umowy o prace budowlane w rozumieniu art. 5 pkt 4 (wyjaśnienie tego pojęcia zob. w {{pu przepis="art. 3 pkt 7 PrBudow"}}).
((3)) oświadczenie woli
Oświadczeniem woli (o.w.) jest uzewnętrzniona wola (podmiotu prawa cywilnego) wywołania określonych skutków cywilnoprawnych (DoliwaCzescOgolna, nb. 481). L musi więc złożyć świadomie oświadczenie, z którego wynikać będzie wola odstąpienia od zawartej umowy (zob. {{pu przepis="art. 60 KC"}}).
((3)) treść
Treścią oświadczenia woli musi być wyrażenie woli odstąpienia. Ponieważ oświadczenie woli może wyrażać wolę w każdy dostateczny sposób ({{pu przepis="art. 60 KC"}}), nie musi zawierać wprost stwierdzenia “odstępuję”, ale każde inne wyrażenie, wskazujące jednoznacznie na zamiar rozwiązania umowy (np. “rezygnuję”, “żądam zwrotu”).
((3)) złożenie
Zgodnie z {{pu przepis="art. 61 § 1 zd. 1 KC"}} oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią.
W pierwszym rzędzie trzeba więc ustalić, czy chodzi tu o oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie. Uznaje się, że taka konieczność występuje, kiedy kształtuje ono lub wpływa na sytuację prawną tej innej osoby, zwłaszcza wtedy, gdy bez jej udziału czynność prawna nie może dojść do skutku (DoliwaCzescOgolna, nb. 488). W niniejszej sytuacji oświadczenie woli o odstąpieniu od umowy musi być więc złożone wobec firmy, gdyż musi ona mieć świadomość, czy jest dalej związana stosunkiem zobowiązaniowym czy też nie.
Należy uznać, że o.w. jest skutecznie złożone wtedy, gdy zostało nadane, doszło do adresata i nie zostało odwołane. Do odstąpienia od umowy L musi więc wyrazić o.w. i sprawić, aby trafiło ono do adresata tak, aby miał realną możliwość zapoznania się z nim. Nie może go także odwołać (zob. {{pu przepis="art. 61 § 1 zd. 2 KC"}}.
((3)) forma
O.w. o odstąpieniu od umowy zwartej poza lokalem przedsiębiorstwa musi zostać złożone na piśmie ({{pu przepis="art. 2 ust. 1 zd. 1 UOchrPrKOnsum"}}). Jest to forma ad probationem (zob. {{pu przepis="art. 73 § 1 KC"}}), co oznacza, że o.w. złożone bez zachowania tej formy będzie ważne.
((3)) umowa konsumencka
Jako że L jest konsumentem a F przedsiębiorcą mamy do czynienia z umową konsumencką wg {{pu przepis="art. 1 ust. 1 USprzedKonsum"}}.
((3)) rodzaj kontraktu
Generalnie - jak tytuł i treść {{pu przepis="art. 1 ust. 1 USprzedKonsum"}} wskazują - ustawa dotyczy umów sprzedaży. W kazusie mamy do czynienia z umową, wg której F nie tylko sprzedaje L drzwi lecz także je montuje. Mamy więc do czynienia z typem mieszanym umowy. Powstaje więc problem stosowania ustawy do takich typów umów.
Z jednej strony należałoby ustalić, gdzie leży punkt ciężkości umowy. Jeżeli leżałby w zakresie sprzedaży, to stosowanie ustawy nie powinno być kwestionowane. Wyznacznikiem punktu ciężkości dla danego kontraktu może być np. wartość poszczególnych świadczeń. Gdyby wartość drzwi była więc większa od wartości usługi polegającej na montażu, to punkt ciężkości leżałby w zakresie sprzedaży. Doświadczenie życiowe pokazuj jednak, że w takich przypadkach jak ten, główna wartość leży w zakresie montażu tych drzwi. Zamontowanie drzwi jest materialnym rezultatem indywidualnej działalności człowieka, czyli dziełem wg {{pu przepis="art. 627 KC"}}. Punkt ciężkości leży więc w zakresie umowy o dzieło.
Problem stosowania ustawy o sprzedaży konsumenckiej do umów (konsumenckich) o dzieło rozstrzyga przepis {{pu przepis="art. 627(1) KC"}}.
((3)) rzecz ruchoma
{{pu przepis="Art. 1 USprzedKonsum"}} dotyczy wyłącznie rzeczy ruchomych. Rzeczą ruchomą jest każdy przedmiot materialny, wyodrębniony z przyrody w ten sposób, że może być samodzielnym przedmiotem obrotu prawnego i który nie stanowi nieruchomości.
Drzwi są ruchomością do chwili ich montażu. Z momentem ich osadzenia w murze stają się bowiem (podobnie jak okna) częścią składową nieruchomości (gruntowej/budynkowej/lokalowej), która - zgodnie z {{pu przepis="art. 47 KC"}} - nie może być przedmiotem osobnego obrotu.
Przymiot bycia rzeczą ruchomą należy więc oceniać na moment montażu rzeczy w nieuchomości.
((3)) wynik pośredni
L może powołać się na przepisy ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej.
Ządanie doprowadzenia montażu do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę wchodzi w grę, jeżeli mamy do czynienia z niezgodnością z umową a naprawa nie jest niemożliwe lub nie wymaga nadmiernych kosztów.
Zgodnie z {{pu przepis="art. 9 USprzedKonsum"}} zgłoszenie niezgodności powinno nastąpić w ciągu wóch miesięcy od stwierdzenia niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową. Ponieważ stwierdzenie niezgodności nastąpiło 7.9.2004 a złoszenie 5.11.2004 - L zmieścił się w terminie.
Dodane:
Na klatce schodowej wywieszono ogłoszenie następującej treści: “Lokatorzy! Promocja! Informujemy, iż istnieje możliwość zamontowania drzwi wejściowych w cenie 949 zł. Cena obejmuje drzwi (dwustronnie oklejone), ościeżnicę, wizjer, zamek antywłamaniowy. Kontakt: tel.” Lokator L skontaktował się z firmą i zamówił drzwi. 3.4.2006 r. przyszli przedstawiciele firmy F, którzy spisali z L stosowną umowę, w której jednak nie poinformowano L o możliwości odstąpienia, pobrali 300 zł zaliczki i umówili się na montaż drzwi na 7.5.2006 r. Przez ostatni weekend L nabrał wątpliwości, albowiem pojawiły się ogłoszenia konkurencyjnej firmy, oferującej takie same drzwi ale w cenie 899 zł. W dniu 7.5.2006 r. po przyjściu przedstawicieli firmy F do L, ten poinformował ich, że nie jest już zainteresowany ich ofertą i prosi o zwrot 300 zł. Przedstawiciele firmy przyjęli do wiadomości, iż L nie chce już ich drzwi, ale pieniędzy oddawać nie zamierzają.
//1. Czy w tej sytuacji L może żądać od F zwrotu 300 zł?
2. Czy L mógłby domagać się naprawy w sytuacji, gdyby zgodził się na zamontowanie drzwi dnia 7.5.2006 r., jednakże po 7.9.2006 r. okazało się, że same drzwi nie są wadliwe, ale zostały nieprawidłowo zamontowane, a L zgłosił ten fakt firmie F dopiero 5.11.2006 r.?//
((1)) Odpowiedź na pyt. 1
Lokator L mógłby żądać zwrotu wpłaconych 300 zł, gdyby przysługiwało mu odpowiednie roszczenie o zwrot. Podstawą roszczenia może być w tym wypadku {{pu przepis="art. 2 ust. 3 zd. 2 UochrPrKonsum"}} w zw. z {{pu przepis="art. 494 KC"}}. Warunkiem jest tu skuteczne odstąpienie od zawartej z firmą F umowy o sprzedaż i montaż drzwi. Wymaga to jednak, aby istniała w tym wypadku podstawa do odstąpienia i L złożył skuteczne oświadczenie woli o odstąpieniu od umowy.
((2)) Podstawa odstąpienia
W niniejszym przypadku podstawę odstąpienia mógłby stanowić {{pu przepis="art. 2 ust. 1 zd. 1 UOchrPrKonsum"}}. Możliwość zastosowania tego przepisu zależy jednak od tego, czy w danym przypadku mamy do czynienia z umową cywilnoprawną mieszczącą się w zakresie stosowania {{pu akt="UOchrPrKonsum"}}.
((3)) umowa cywilnoprawna
Niewątpliwie strony podpisały umowę o charakterze cywilnoprawnym (świadczy o tym przede wszystkim równorzędność stron – partnerów kontraktu – oraz uzgodnienie ekwiwalentnych świadczeń wzajemnych). Jest to umowa nienazwana, łącząca w sobie elementy umowy sprzedaży (sprzedaż drzwi) oraz umowy o dzieło (montaż drzwi). Można także zastanawiać się nad kwalifikacją jako umowa sprzedaży, gdyż cena sprzedaży przeważała nad wartością wykonanej usługi - montażu. Dla ostatecznej oceny kazusu nie ma to jednak większego znaczenia.
((3)) w zakresie UOchrPrKonsum
Zakresem zastosowania {{pu akt="UOchrPrKonsum"}} objęte są umowy konsumenckie, zawarte poza lokalem przedsiębiorstwa. Przesłanką negatywną jest brak wyłączenia na mocy {{pu przepis="art. 5 UOchrPrKonsum"}}.
Przez umowy konsumenckie rozumie się takie umowy zobowiązujące, w których po jednej stronie występuje przedsiębiorca, a po drugiej – konsument (RadwanskiPanowiczZobowiazania, nb. 422). Bez wątpienia L jest konsumentem (zob. {{pu przepis="art. 22(1) KC"}}) a firma F przedsiębiorcą (zob. {{pu przepis="art. 43(1) KC"}}).
{{pu przepis="Art. 2 ust. 1 zd. 1 UOchrPrKonsum"}} uprawnia od odstąpienia tylko wówczas, gdy umowa zawarta była poza lokalem przedsiębiorstwa.
Zawarcie umowy proponowanej przez oferenta następuje przez przyjęcie oferty przez jej adresata (oblata) (DoliwaCzescOgolna, nb. 703). W naszym przypadku nastąpiło to dopiero po złożeniu stosownych oświadczeń woli w mieszkaniu L. Wywieszenie ogłoszenia stanowi jedynie invitatio ad offerendum i nie stanowi oferty zawarcia umowy.
Art. 1 ust. 2 ustawy wskazuje na z kolei to, iż przez lokal przedsiębiorstwa rozumieć należy miejsce przeznaczone do obsługiwania publiczności i oznaczone zgodnie z przepisami o działalności gospodarczej. Na pewno więc nie jest lokalem przedsiębiorstwa prywatne mieszkanie L, w którym podpisał on umowę.
Umowa zwarta pomiędzy L i F nie należy do katalogu umów wymienionych w {{pu przepis="art. 5 UOchrPrKonsum"}}. W szczególności nie stanowi umowy o prace budowlane w rozumieniu art. 5 pkt 4 (wyjaśnienie tego pojęcia zob. w {{pu przepis="art. 3 pkt 7 PrBudow"}}).
((2)) Oświadczenie o odstąpieniu
Dla skutecznego odstąpienia od umowy konieczne jest złożenie w odpowiednim terminie stosownego oświadczenia woli, z którego wynikać będzie zamiar odstąpienia.
((3)) oświadczenie woli
Oświadczeniem woli (o.w.) jest uzewnętrzniona wola (podmiotu prawa cywilnego) wywołania określonych skutków cywilnoprawnych (DoliwaCzescOgolna, nb. 481). L musi więc złożyć świadomie oświadczenie, z którego wynikać będzie wola odstąpienia od zawartej umowy (zob. {{pu przepis="art. 60 KC"}}).
((3)) treść
Treścią oświadczenia woli musi być wyrażenie woli odstąpienia. Ponieważ oświadczenie woli może wyrażać wolę w każdy dostateczny sposób ({{pu przepis="art. 60 KC"}}), nie musi zawierać wprost stwierdzenia “odstępuję”, ale każde inne wyrażenie, wskazujące jednoznacznie na zamiar rozwiązania umowy (np. “rezygnuję”, “żądam zwrotu”).
((3)) złożenie
Zgodnie z {{pu przepis="art. 61 § 1 zd. 1 KC"}} oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią.
W pierwszym rzędzie trzeba więc ustalić, czy chodzi tu o oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie. Uznaje się, że taka konieczność występuje, kiedy kształtuje ono lub wpływa na sytuację prawną tej innej osoby, zwłaszcza wtedy, gdy bez jej udziału czynność prawna nie może dojść do skutku (DoliwaCzescOgolna, nb. 488). W niniejszej sytuacji oświadczenie woli o odstąpieniu od umowy musi być więc złożone wobec firmy, gdyż musi ona mieć świadomość, czy jest dalej związana stosunkiem zobowiązaniowym czy też nie.
Należy uznać, że o.w. jest skutecznie złożone wtedy, gdy zostało nadane, doszło do adresata i nie zostało odwołane. Do odstąpienia od umowy L musi więc wyrazić o.w. i sprawić, aby trafiło ono do adresata tak, aby miał realną możliwość zapoznania się z nim. Nie może go także odwołać (zob. {{pu przepis="art. 61 § 1 zd. 2 KC"}}.
((3)) forma
O.w. o odstąpieniu od umowy zwartej poza lokalem przedsiębiorstwa musi zostać złożone na piśmie ({{pu przepis="art. 2 ust. 1 zd. 1 UOchrPrKOnsum"}}). Jest to forma ad probationem (zob. {{pu przepis="art. 73 § 1 KC"}}), co oznacza, że o.w. złożone bez zachowania tej formy będzie ważne.
((2)) Wysłanie w terminie
Z {{pu przepis="art. 2 UOchrPrKonsum"}} wynika, iż o.w. o odstąpieniu od umowy musi być wysłane w ciągu 10 dni od dnia zawarcia umowy. O.w. wysłane po tym terminie jest bezskuteczne.
Ponieważ umowa została zawarta 5 maja 2005 r. termin 10 dni minął 15 maja 2005 r. Nie oznacza to jednak, iż L został w ten sposób pozbawiony swoich uprawnień. Z {{pu przepis="art. 4 UOchrPrKonsum"}} wynika bowiem, że termin ten nie rozpoczyna swojego biegu, jeżeli konsument nie został poinformowany o prawie odstąpienia. 10-dniowy okres rozpoczyna w takim wypadku swój bieg dopiero od dnia uzyskania informacji o prawie do odstąpienia. Oznacza to, że termin ten zacznie biec dopiero w dniu udzielenia mu porady o prawie odstąpienia. Sposób liczenia terminów określonych w dniach uregulowany został w {{pu przepis="art. 111 KC"}}. Z drugiej jednak strony termin odstąpienia o umowy jest ograniczony terminem prekluzyjnym 3 miesięcy od dnia wykonania umowy. Po tym terminie, nawet jeżeli brak było pouczenia o prawie odstąpienia, uprawnienie wygasa (podyktowane jest to przede wszystkim koniecznością ochrony obrotu prawnego, a dodatkowo faktem, że osoba, która w ciągu 3 miesięcy od wykonania usługi nie zgłasza zastrzeżeń przyjmuje ją jako spełniającą wymagania).
((2)) Wynik
L należy pouczyć, że przysługuje mu ustawowe prawo do odstąpienia od umowy, które powinien wykonać w terminie 10 dni od dnia uzyskania informacji o nim, oraz prawo zwrotu wpłaconej kwoty, jeżeli skutecznie skorzysta ze wspomnianego uprawnienia.
((1)) Odpowiedź na pyt. 2
L mogłyby przysługiwać wobec L przede wszystkim roszczenie o doprowadzenia do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę z {{pu przepis="art. 8 ust. 1 zd. 1 USprzedKonsum"}}.
((2)) Stosowanie USprzedKonsum
Należy najpierw zastanowić się nad stosowaniem ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej:
((3)) umowa konsumencka
Jako że L jest konsumentem a F przedsiębiorcą mamy do czynienia z umową konsumencką wg {{pu przepis="art. 1 ust. 1 USprzedKonsum"}}.
((3)) rodzaj kontraktu
Generalnie - jak tytuł i treść {{pu przepis="art. 1 ust. 1 USprzedKonsum"}} wskazują - ustawa dotyczy umów sprzedaży. W kazusie mamy do czynienia z umową, wg której F nie tylko sprzedaje L drzwi lecz także je montuje. Mamy więc do czynienia z typem mieszanym umowy. Powstaje więc problem stosowania ustawy do takich typów umów.
Z jednej strony należałoby ustalić, gdzie leży punkt ciężkości umowy. Jeżeli leżałby w zakresie sprzedaży, to stosowanie ustawy nie powinno być kwestionowane. Wyznacznikiem punktu ciężkości dla danego kontraktu może być np. wartość poszczególnych świadczeń. Gdyby wartość drzwi była więc większa od wartości usługi polegającej na montażu, to punkt ciężkości leżałby w zakresie sprzedaży. Doświadczenie życiowe pokazuj jednak, że w takich przypadkach jak ten, główna wartość leży w zakresie montażu tych drzwi. Zamontowanie drzwi jest materialnym rezultatem indywidualnej działalności człowieka, czyli dziełem wg {{pu przepis="art. 627 KC"}}. Punkt ciężkości leży więc w zakresie umowy o dzieło.
Problem stosowania ustawy o sprzedaży konsumenckiej do umów (konsumenckich) o dzieło rozstrzyga przepis {{pu przepis="art. 627(1) KC"}}.
((3)) rzecz ruchoma
{{pu przepis="Art. 1 USprzedKonsum"}} dotyczy wyłącznie rzeczy ruchomych. Rzeczą ruchomą jest każdy przedmiot materialny, wyodrębniony z przyrody w ten sposób, że może być samodzielnym przedmiotem obrotu prawnego i który nie stanowi nieruchomości.
Drzwi są ruchomością do chwili ich montażu. Z momentem ich osadzenia w murze stają się bowiem (podobnie jak okna) częścią składową nieruchomości (gruntowej/budynkowej/lokalowej), która - zgodnie z {{pu przepis="art. 47 KC"}} - nie może być przedmiotem osobnego obrotu.
Przymiot bycia rzeczą ruchomą należy więc oceniać na moment montażu rzeczy w nieuchomości.
((3)) wynik pośredni
L może powołać się na przepisy ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej.
((2)) Przesłanki roszczenia z {{pu przepis="art. 8 ust. 1 USprzedKonsum"}}
Ządanie doprowadzenia montażu do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę wchodzi w grę, jeżeli mamy do czynienia z niezgodnością z umową a naprawa nie jest niemożliwe lub nie wymaga nadmiernych kosztów.
((3)) niezgodność z umową
Wprawdzie same drzwi nie wykazywały żadnych negatywnych odstępstw, ale wadliwy był ich montaż. Zgodnie z {{pu przepis="art. 6 USprzedKonsum"}} za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową uważa się również nieprawidłowość w jego zamontowaniu, jeżeli czynności te zostały wykonane w ramach umowy przez sprzedawcę lub inną osobę.
Wadliwy montaż mieści się więc w ramach ustawy.
((3)) możliwość naprawy
Naprawa drzwi jest możliwa i nie pociąga za sobą nadmiernych kosztów, gdyż wymontowanie drzwi ze ściany i zamontowanie ich na nowo, nie jest operacją nadzwyczaj skomplikowaną.
((3)) brak wygaśnięcia uprawnień
Zgodnie z {{pu przepis="art. 9 USprzedKonsum"}} zgłoszenie niezgodności powinno nastąpić w ciągu wóch miesięcy od stwierdzenia niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową. Ponieważ stwierdzenie niezgodności nastąpiło 7.9.2004 a złoszenie 5.11.2004 - L zmieścił się w terminie.
L zmieścił się także w dwuletnim okresie obowiązywania rękojmi wg {{pu przepis="art. 10 ust. 1 zd. 1 USprzedKonsum"}}.
((2)) Wynik
L mógłby domagać się naprawy nieprawidłowego montażu. Dopóki uprawnienie to mu przysługuje, odstąpienie od umowy lub obniżenie ceny nie wchodzą w grę ({{pu przepis="art. 8 ust. 4 zd. 1 USprzedKonsum"}}).
CategoryKazusyOchronaKonsumenta CategoryKazusyDzielo
//1. Czy w tej sytuacji L może żądać od F zwrotu 300 zł?
2. Czy L mógłby domagać się naprawy w sytuacji, gdyby zgodził się na zamontowanie drzwi dnia 7.5.2006 r., jednakże po 7.9.2006 r. okazało się, że same drzwi nie są wadliwe, ale zostały nieprawidłowo zamontowane, a L zgłosił ten fakt firmie F dopiero 5.11.2006 r.?//
((1)) Odpowiedź na pyt. 1
Lokator L mógłby żądać zwrotu wpłaconych 300 zł, gdyby przysługiwało mu odpowiednie roszczenie o zwrot. Podstawą roszczenia może być w tym wypadku {{pu przepis="art. 2 ust. 3 zd. 2 UochrPrKonsum"}} w zw. z {{pu przepis="art. 494 KC"}}. Warunkiem jest tu skuteczne odstąpienie od zawartej z firmą F umowy o sprzedaż i montaż drzwi. Wymaga to jednak, aby istniała w tym wypadku podstawa do odstąpienia i L złożył skuteczne oświadczenie woli o odstąpieniu od umowy.
((2)) Podstawa odstąpienia
W niniejszym przypadku podstawę odstąpienia mógłby stanowić {{pu przepis="art. 2 ust. 1 zd. 1 UOchrPrKonsum"}}. Możliwość zastosowania tego przepisu zależy jednak od tego, czy w danym przypadku mamy do czynienia z umową cywilnoprawną mieszczącą się w zakresie stosowania {{pu akt="UOchrPrKonsum"}}.
((3)) umowa cywilnoprawna
Niewątpliwie strony podpisały umowę o charakterze cywilnoprawnym (świadczy o tym przede wszystkim równorzędność stron – partnerów kontraktu – oraz uzgodnienie ekwiwalentnych świadczeń wzajemnych). Jest to umowa nienazwana, łącząca w sobie elementy umowy sprzedaży (sprzedaż drzwi) oraz umowy o dzieło (montaż drzwi). Można także zastanawiać się nad kwalifikacją jako umowa sprzedaży, gdyż cena sprzedaży przeważała nad wartością wykonanej usługi - montażu. Dla ostatecznej oceny kazusu nie ma to jednak większego znaczenia.
((3)) w zakresie UOchrPrKonsum
Zakresem zastosowania {{pu akt="UOchrPrKonsum"}} objęte są umowy konsumenckie, zawarte poza lokalem przedsiębiorstwa. Przesłanką negatywną jest brak wyłączenia na mocy {{pu przepis="art. 5 UOchrPrKonsum"}}.
Przez umowy konsumenckie rozumie się takie umowy zobowiązujące, w których po jednej stronie występuje przedsiębiorca, a po drugiej – konsument (RadwanskiPanowiczZobowiazania, nb. 422). Bez wątpienia L jest konsumentem (zob. {{pu przepis="art. 22(1) KC"}}) a firma F przedsiębiorcą (zob. {{pu przepis="art. 43(1) KC"}}).
{{pu przepis="Art. 2 ust. 1 zd. 1 UOchrPrKonsum"}} uprawnia od odstąpienia tylko wówczas, gdy umowa zawarta była poza lokalem przedsiębiorstwa.
Zawarcie umowy proponowanej przez oferenta następuje przez przyjęcie oferty przez jej adresata (oblata) (DoliwaCzescOgolna, nb. 703). W naszym przypadku nastąpiło to dopiero po złożeniu stosownych oświadczeń woli w mieszkaniu L. Wywieszenie ogłoszenia stanowi jedynie invitatio ad offerendum i nie stanowi oferty zawarcia umowy.
Art. 1 ust. 2 ustawy wskazuje na z kolei to, iż przez lokal przedsiębiorstwa rozumieć należy miejsce przeznaczone do obsługiwania publiczności i oznaczone zgodnie z przepisami o działalności gospodarczej. Na pewno więc nie jest lokalem przedsiębiorstwa prywatne mieszkanie L, w którym podpisał on umowę.
Umowa zwarta pomiędzy L i F nie należy do katalogu umów wymienionych w {{pu przepis="art. 5 UOchrPrKonsum"}}. W szczególności nie stanowi umowy o prace budowlane w rozumieniu art. 5 pkt 4 (wyjaśnienie tego pojęcia zob. w {{pu przepis="art. 3 pkt 7 PrBudow"}}).
((2)) Oświadczenie o odstąpieniu
Dla skutecznego odstąpienia od umowy konieczne jest złożenie w odpowiednim terminie stosownego oświadczenia woli, z którego wynikać będzie zamiar odstąpienia.
((3)) oświadczenie woli
Oświadczeniem woli (o.w.) jest uzewnętrzniona wola (podmiotu prawa cywilnego) wywołania określonych skutków cywilnoprawnych (DoliwaCzescOgolna, nb. 481). L musi więc złożyć świadomie oświadczenie, z którego wynikać będzie wola odstąpienia od zawartej umowy (zob. {{pu przepis="art. 60 KC"}}).
((3)) treść
Treścią oświadczenia woli musi być wyrażenie woli odstąpienia. Ponieważ oświadczenie woli może wyrażać wolę w każdy dostateczny sposób ({{pu przepis="art. 60 KC"}}), nie musi zawierać wprost stwierdzenia “odstępuję”, ale każde inne wyrażenie, wskazujące jednoznacznie na zamiar rozwiązania umowy (np. “rezygnuję”, “żądam zwrotu”).
((3)) złożenie
Zgodnie z {{pu przepis="art. 61 § 1 zd. 1 KC"}} oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią.
W pierwszym rzędzie trzeba więc ustalić, czy chodzi tu o oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie. Uznaje się, że taka konieczność występuje, kiedy kształtuje ono lub wpływa na sytuację prawną tej innej osoby, zwłaszcza wtedy, gdy bez jej udziału czynność prawna nie może dojść do skutku (DoliwaCzescOgolna, nb. 488). W niniejszej sytuacji oświadczenie woli o odstąpieniu od umowy musi być więc złożone wobec firmy, gdyż musi ona mieć świadomość, czy jest dalej związana stosunkiem zobowiązaniowym czy też nie.
Należy uznać, że o.w. jest skutecznie złożone wtedy, gdy zostało nadane, doszło do adresata i nie zostało odwołane. Do odstąpienia od umowy L musi więc wyrazić o.w. i sprawić, aby trafiło ono do adresata tak, aby miał realną możliwość zapoznania się z nim. Nie może go także odwołać (zob. {{pu przepis="art. 61 § 1 zd. 2 KC"}}.
((3)) forma
O.w. o odstąpieniu od umowy zwartej poza lokalem przedsiębiorstwa musi zostać złożone na piśmie ({{pu przepis="art. 2 ust. 1 zd. 1 UOchrPrKOnsum"}}). Jest to forma ad probationem (zob. {{pu przepis="art. 73 § 1 KC"}}), co oznacza, że o.w. złożone bez zachowania tej formy będzie ważne.
((2)) Wysłanie w terminie
Z {{pu przepis="art. 2 UOchrPrKonsum"}} wynika, iż o.w. o odstąpieniu od umowy musi być wysłane w ciągu 10 dni od dnia zawarcia umowy. O.w. wysłane po tym terminie jest bezskuteczne.
Ponieważ umowa została zawarta 5 maja 2005 r. termin 10 dni minął 15 maja 2005 r. Nie oznacza to jednak, iż L został w ten sposób pozbawiony swoich uprawnień. Z {{pu przepis="art. 4 UOchrPrKonsum"}} wynika bowiem, że termin ten nie rozpoczyna swojego biegu, jeżeli konsument nie został poinformowany o prawie odstąpienia. 10-dniowy okres rozpoczyna w takim wypadku swój bieg dopiero od dnia uzyskania informacji o prawie do odstąpienia. Oznacza to, że termin ten zacznie biec dopiero w dniu udzielenia mu porady o prawie odstąpienia. Sposób liczenia terminów określonych w dniach uregulowany został w {{pu przepis="art. 111 KC"}}. Z drugiej jednak strony termin odstąpienia o umowy jest ograniczony terminem prekluzyjnym 3 miesięcy od dnia wykonania umowy. Po tym terminie, nawet jeżeli brak było pouczenia o prawie odstąpienia, uprawnienie wygasa (podyktowane jest to przede wszystkim koniecznością ochrony obrotu prawnego, a dodatkowo faktem, że osoba, która w ciągu 3 miesięcy od wykonania usługi nie zgłasza zastrzeżeń przyjmuje ją jako spełniającą wymagania).
((2)) Wynik
L należy pouczyć, że przysługuje mu ustawowe prawo do odstąpienia od umowy, które powinien wykonać w terminie 10 dni od dnia uzyskania informacji o nim, oraz prawo zwrotu wpłaconej kwoty, jeżeli skutecznie skorzysta ze wspomnianego uprawnienia.
((1)) Odpowiedź na pyt. 2
L mogłyby przysługiwać wobec L przede wszystkim roszczenie o doprowadzenia do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę z {{pu przepis="art. 8 ust. 1 zd. 1 USprzedKonsum"}}.
((2)) Stosowanie USprzedKonsum
Należy najpierw zastanowić się nad stosowaniem ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej:
((3)) umowa konsumencka
Jako że L jest konsumentem a F przedsiębiorcą mamy do czynienia z umową konsumencką wg {{pu przepis="art. 1 ust. 1 USprzedKonsum"}}.
((3)) rodzaj kontraktu
Generalnie - jak tytuł i treść {{pu przepis="art. 1 ust. 1 USprzedKonsum"}} wskazują - ustawa dotyczy umów sprzedaży. W kazusie mamy do czynienia z umową, wg której F nie tylko sprzedaje L drzwi lecz także je montuje. Mamy więc do czynienia z typem mieszanym umowy. Powstaje więc problem stosowania ustawy do takich typów umów.
Z jednej strony należałoby ustalić, gdzie leży punkt ciężkości umowy. Jeżeli leżałby w zakresie sprzedaży, to stosowanie ustawy nie powinno być kwestionowane. Wyznacznikiem punktu ciężkości dla danego kontraktu może być np. wartość poszczególnych świadczeń. Gdyby wartość drzwi była więc większa od wartości usługi polegającej na montażu, to punkt ciężkości leżałby w zakresie sprzedaży. Doświadczenie życiowe pokazuj jednak, że w takich przypadkach jak ten, główna wartość leży w zakresie montażu tych drzwi. Zamontowanie drzwi jest materialnym rezultatem indywidualnej działalności człowieka, czyli dziełem wg {{pu przepis="art. 627 KC"}}. Punkt ciężkości leży więc w zakresie umowy o dzieło.
Problem stosowania ustawy o sprzedaży konsumenckiej do umów (konsumenckich) o dzieło rozstrzyga przepis {{pu przepis="art. 627(1) KC"}}.
((3)) rzecz ruchoma
{{pu przepis="Art. 1 USprzedKonsum"}} dotyczy wyłącznie rzeczy ruchomych. Rzeczą ruchomą jest każdy przedmiot materialny, wyodrębniony z przyrody w ten sposób, że może być samodzielnym przedmiotem obrotu prawnego i który nie stanowi nieruchomości.
Drzwi są ruchomością do chwili ich montażu. Z momentem ich osadzenia w murze stają się bowiem (podobnie jak okna) częścią składową nieruchomości (gruntowej/budynkowej/lokalowej), która - zgodnie z {{pu przepis="art. 47 KC"}} - nie może być przedmiotem osobnego obrotu.
Przymiot bycia rzeczą ruchomą należy więc oceniać na moment montażu rzeczy w nieuchomości.
((3)) wynik pośredni
L może powołać się na przepisy ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej.
((2)) Przesłanki roszczenia z {{pu przepis="art. 8 ust. 1 USprzedKonsum"}}
Ządanie doprowadzenia montażu do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę wchodzi w grę, jeżeli mamy do czynienia z niezgodnością z umową a naprawa nie jest niemożliwe lub nie wymaga nadmiernych kosztów.
((3)) niezgodność z umową
Wprawdzie same drzwi nie wykazywały żadnych negatywnych odstępstw, ale wadliwy był ich montaż. Zgodnie z {{pu przepis="art. 6 USprzedKonsum"}} za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową uważa się również nieprawidłowość w jego zamontowaniu, jeżeli czynności te zostały wykonane w ramach umowy przez sprzedawcę lub inną osobę.
Wadliwy montaż mieści się więc w ramach ustawy.
((3)) możliwość naprawy
Naprawa drzwi jest możliwa i nie pociąga za sobą nadmiernych kosztów, gdyż wymontowanie drzwi ze ściany i zamontowanie ich na nowo, nie jest operacją nadzwyczaj skomplikowaną.
((3)) brak wygaśnięcia uprawnień
Zgodnie z {{pu przepis="art. 9 USprzedKonsum"}} zgłoszenie niezgodności powinno nastąpić w ciągu wóch miesięcy od stwierdzenia niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową. Ponieważ stwierdzenie niezgodności nastąpiło 7.9.2004 a złoszenie 5.11.2004 - L zmieścił się w terminie.
L zmieścił się także w dwuletnim okresie obowiązywania rękojmi wg {{pu przepis="art. 10 ust. 1 zd. 1 USprzedKonsum"}}.
((2)) Wynik
L mógłby domagać się naprawy nieprawidłowego montażu. Dopóki uprawnienie to mu przysługuje, odstąpienie od umowy lub obniżenie ceny nie wchodzą w grę ({{pu przepis="art. 8 ust. 4 zd. 1 USprzedKonsum"}}).
CategoryKazusyOchronaKonsumenta CategoryKazusyDzielo
Usunięte:
CategoryKazusyDzielo
Dodane:
((1)) Rozwiązanie
Usunięte:
//1. Czy w tej sytuacji L może żądać od F zwrotu 300 zł?
2. Czy L mógłby domagać się naprawy w sytuacji, gdyby zgodził się na zamontowanie drzwi dnia 7.5.2006 r., jednakże po 7.9.2006 r. okazało się, że same drzwi nie są wadliwe, ale zostały nieprawidłowo zamontowane, a L zgłosił ten fakt firmie F dopiero 5.11.2006 r.?//
((1)) Odpowiedź na pyt. 1
Lokator L mógłby żądać zwrotu wpłaconych 300 zł, gdyby przysługiwało mu odpowiednie roszczenie o zwrot. Podstawą roszczenia może być w tym wypadku {{pu przepis="art. 2 ust. 3 zd. 2 UochrPrKonsum"}} w zw. z {{pu przepis="art. 494 KC"}}. Warunkiem jest tu skuteczne odstąpienie od zawartej z firmą F umowy o sprzedaż i montaż drzwi. Wymaga to jednak, aby istniała w tym wypadku podstawa do odstąpienia i L złożył skuteczne oświadczenie woli o odstąpieniu od umowy.
((2)) Podstawa odstąpienia
W niniejszym przypadku podstawę odstąpienia mógłby stanowić {{pu przepis="art. 2 ust. 1 zd. 1 UOchrPrKonsum"}}. Możliwość zastosowania tego przepisu zależy jednak od tego, czy w danym przypadku mamy do czynienia z umową cywilnoprawną mieszczącą się w zakresie stosowania UOchrPrKonsum.
((3)) umowa cywilnoprawna
Niewątpliwie strony podpisały umowę o charakterze cywilnoprawnym (świadczy o tym przede wszystkim równorzędność stron – partnerów kontraktu – oraz uzgodnienie ekwiwalentnych świadczeń wzajemnych). Jest to umowa nienazwana, łącząca w sobie elementy umowy sprzedaży (sprzedaż drzwi) oraz umowy o dzieło (montaż drzwi).
((3)) w zakresie UOchrPrKonsum
Zakresem zastosowania UOchrPrKonsum objęte są umowy konsumenckie, zawarte poza lokalem przedsiębiorstwa. Przesłanką negatywną jest brak wyłączenia na mocy {{pu przepis="art. 5 UOchrPrKonsum"}}.
Przez umowy konsumenckie rozumie się takie umowy zobowiązujące, w których po jednej stronie występuje przedsiębiorca, a po drugiej – konsument (RadwanskiPanowiczZobowiazania, nb. 422). Bez wątpienia L jest konsumentem (zob. {{pu przepis="art. 221 KC"}}) a firma F przedsiębiorcą (zob. {{pu przepis="art. 431 KC"}}).
{{pu przepis="Art. 2 ust. 1 zd. 1 UOchrPrKonsum"}} uprawnia od odstąpienia tylko wówczas, gdy umowa zawarta była poza lokalem przedsiębiorstwa.
Zawarcie umowy proponowanej przez oferenta następuje przez przyjęcie oferty przez jej adresata (oblata) (DoliwaCzescOgolna, nb. 703). W naszym przypadku nastąpiło to dopiero po złożeniu stosownych oświadczeń woli w mieszkaniu L. Wywieszenie ogłoszenia stanowi jedynie invitatio ad offerendum i nie stanowi oferty zawarcia umowy.
Art. 1 ust. 2 ustawy wskazuje na z kolei to, iż przez lokal przedsiębiorstwa rozumieć należy miejsce przeznaczone do obsługiwania publiczności i oznaczone zgodnie z przepisami o działalności gospodarczej. Na pewno więc nie jest lokalem przedsiębiorstwa prywatne mieszkanie L, w którym podpisał on umowę.
Umowa zwarta pomiędzy L i F nie należy do katalogu umów wymienionych w {{pu przepis="art. 5 UOchrPrKonsum"}}. W szczególności nie stanowi umowy o prace budowlane w rozumieniu art. 5 pkt 4 (wyjaśnienie tego pojęcia zob. w {{pu przepis="art. 3 pkt 7 PrBudow"}}).
((2)) Oświadczenie o odstąpieniu
Dla skutecznego odstąpienia od umowy konieczne jest złożenie w odpowiednim terminie stosownego oświadczenia woli, z którego wynikać będzie zamiar odstąpienia.
((3)) oświadczenie woli
Oświadczeniem woli (o.w.) jest uzewnętrzniona wola (podmiotu prawa cywilnego) wywołania określonych skutków cywilnoprawnych (DoliwaCzescOgolna, nb. 481). L musi więc złożyć świadomie oświadczenie, z którego wynikać będzie wola odstąpienia od zawartej umowy (zob. {{pu przepis="art. 60 KC"}}).
((3)) treść
Treścią oświadczenia woli musi być wyrażenie woli odstąpienia. Ponieważ oświadczenie woli może wyrażać wolę w każdy dostateczny sposób ({{pu przepis="art. 60 KC"}}), nie musi zawierać wprost stwierdzenia “odstępuję”, ale każde inne wyrażenie, wskazujące jednoznacznie na zamiar rozwiązania umowy (np. “rezygnuję”, “żądam zwrotu”).
((3)) złożenie
Zgodnie z {{pu przepis="art. 61 § 1 zd. 1 KC"}} oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią.
W pierwszym rzędzie trzeba więc ustalić, czy chodzi tu o oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie. Uznaje się, że taka konieczność występuje, kiedy kształtuje ono lub wpływa na sytuację prawną tej innej osoby, zwłaszcza wtedy, gdy bez jej udziału czynność prawna nie może dojść do skutku (DoliwaCzescOgolna, nb. 488). W niniejszej sytuacji oświadczenie woli o odstąpieniu od umowy musi być więc złożone wobec firmy, gdyż musi ona mieć świadomość, czy jest dalej związana stosunkiem zobowiązaniowym czy też nie.
Należy uznać, że o.w. jest skutecznie złożone wtedy, gdy zostało nadane, doszło do adresata i nie zostało odwołane. Do odstąpienia od umowy L musi więc wyrazić o.w. i sprawić, aby trafiło ono do adresata tak, aby miał realną możliwość zapoznania się z nim. Nie może go także odwołać (zob. {{pu przepis="art. 61 § 1 zd. 2 KC"}}.
((3)) forma
O.w. o odstąpieniu od umowy zwartej poza lokalem przedsiębiorstwa musi zostać złożone na piśmie ({{pu przepis="art. 2 ust. 1 zd. 1 UOchrPrKOnsum"}}). Jest to forma ad probationem (zob. {{pu przepis="art. 73 § 1 KC"}}), co oznacza, że o.w. złożone bez zachowania tej formy będzie ważne.
((2)) Wysłanie w terminie
Z {{pu przepis="art. 2 UOchrPrKonsum"}} wynika, iż o.w. o odstąpieniu od umowy musi być wysłane w ciągu 10 dni od dnia zawarcia umowy. O.w. wysłane po tym terminie jest bezskuteczne.
Ponieważ umowa została zawarta 5 maja 2005 r. termin 10 dni minął 15 maja 2005 r. Nie oznacza to jednak, iż L został w ten sposób pozbawiony swoich uprawnień. Z {{pu przepis="art. 4 UOchrPrKonsum"}} wynika bowiem, że termin ten nie rozpoczyna swojego biegu, jeżeli konsument nie został poinformowany o prawie odstąpienia. 10-dniowy okres rozpoczyna w takim wypadku swój bieg dopiero od dnia uzyskania informacji o prawie do odstąpienia. Oznacza to, że termin ten zacznie biec dopiero w dniu udzielenia mu porady o prawie odstąpienia. Sposób liczenia terminów określonych w dniach uregulowany został w {{pu przepis="art. 111 KC"}}. Z drugiej jednak strony termin odstąpienia o umowy jest ograniczony terminem prekluzyjnym 3 miesięcy od dnia wykonania umowy. Po tym terminie, nawet jeżeli brak było pouczenia o prawie odstąpienia, uprawnienie wygasa (podyktowane jest to przede wszystkim koniecznością ochrony obrotu prawnego, a dodatkowo faktem, że osoba, która w ciągu 3 miesięcy od wykonania usługi nie zgłasza zastrzeżeń przyjmuje ją jako spełniającą wymagania).
((2)) Wynik
L należy pouczyć, że przysługuje mu ustawowe prawo do odstąpienia od umowy, które powinien wykonać w terminie 10 dni od dnia uzyskania informacji o nim, oraz prawo zwrotu wpłaconej kwoty, jeżeli skutecznie skorzysta ze wspomnianego uprawnienia.
((1)) Odpowiedź na pyt. 2
L mogłyby przysługiwać wobec L przede wszystkim roszczenie o doprowadzenia do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę z {{pu przepis="art. 8 ust. 1 zd. 1 USprzedKonsum"}}.
((2)) Stosowanie USprzedKonsum
Należy najpierw zastanowić się nad stosowaniem ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej:
((3)) umowa konsumencka
Jako że L jest konsumentem a F przedsiębiorcą mamy do czynienia z umową konsumencką wg {{pu przepis="art. 1 ust. 1 USprzedKonsum"}}.
((3)) rodzaj kontraktu
Generalnie - jak tytuł i treść {{pu przepis="art. 1 ust. 1 USprzedKonsum"}} wskazują - ustawa dotyczy umów sprzedaży. W kazusie mamy do czynienia z umową, wg której F nie tylko sprzedaje L drzwi lecz także je montuje. Mamy więc do czynienia z typem mieszanym umowy. Powstaje więc problem stosowania ustawy do takich typów umów.
Z jednej strony należałoby ustalić, gdzie leży punkt ciężkości umowy. Jeżeli leżałby w zakresie sprzedaży, to stosowanie ustawy nie powinno być kwestionowane. Wyznacznikiem punktu ciężkości dla danego kontraktu może być np. wartość poszczególnych świadczeń. Gdyby wartość drzwi była więc większa od wartości usługi polegającej na montażu, to punkt ciężkości leżałby w zakresie sprzedaży. Doświadczenie życiowe pokazuj jednak, że w takich przypadkach jak ten, główna wartość leży w zakresie montażu tych drzwi. Zamontowanie drzwi jest materialnym rezultatem indywidualnej działalności człowieka, czyli dziełem wg {{pu przepis="art. 627 KC"}}. Punkt ciężkości leży więc w zakresie umowy o dzieło.
Problem stosowania ustawy o sprzedaży konsumenckiej do umów (konsumenckich) o dzieło rozstrzyga przepis {{pu przepis="art. 627(1) KC"}}.
((3)) rzecz ruchoma
{{pu przepis="Art. 1 USprzedKonsum"}} dotyczy wyłącznie rzeczy ruchomych. Rzeczą ruchomą jest każdy przedmiot materialny, wyodrębniony z przyrody w ten sposób, że może być samodzielnym przedmiotem obrotu prawnego i który nie stanowi nieruchomości.
Drzwi są ruchomością do chwili ich montażu. Z momentem ich osadzenia w murze stają się bowiem (podobnie jak okna) częścią składową nieruchomości (gruntowej/budynkowej/lokalowej), która - zgodnie z {{pu przepis="art. 47 KC"}} - nie może być przedmiotem osobnego obrotu.
Przymiot bycia rzeczą ruchomą należy więc oceniać na moment montażu rzeczy w nieuchomości.
((3)) wynik pośredni
L może powołać się na przepisy ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej.
((2)) Przesłanki roszczenia z {{pu przepis="art. 8 ust. 1 USprzedKonsum"}}
Ządanie doprowadzenia montażu do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę wchodzi w grę, jeżeli mamy do czynienia z niezgodnością z umową a naprawa nie jest niemożliwe lub nie wymaga nadmiernych kosztów.
((3)) niezgodność z umową
Wprawdzie same drzwi nie wykazywały żadnych negatywnych odstępstw, ale wadliwy był ich montaż. Zgodnie z {{pu przepis="art. 6 USprzedKonsum"}} za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową uważa się również nieprawidłowość w jego zamontowaniu, jeżeli czynności te zostały wykonane w ramach umowy przez sprzedawcę lub inną osobę.
Wadliwy montaż mieści się więc w ramach ustawy.
((3)) możliwość naprawy
Naprawa drzwi jest możliwa i nie pociąga za sobą nadmiernych kosztów, gdyż wymontowanie drzwi ze ściany i zamontowanie ich na nowo, nie jest operacją nadzwyczaj skomplikowaną.
((3)) brak wygaśnięcia uprawnień
Zgodnie z {{pu przepis="art. 9 USprzedKonsum"}} zgłoszenie niezgodności powinno nastąpić w ciągu wóch miesięcy od stwierdzenia niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową. Ponieważ stwierdzenie niezgodności nastąpiło 7.9.2004 a złoszenie 5.11.2004 - L zmieścił się w terminie.
L zmieścił się także w dwuletnim okresie obowiązywania rękojmi wg {{pu przepis="art. 10 ust. 1 zd. 1 USprzedKonsum"}}.
((2)) Wynik
L mógłby domagać się naprawy nieprawidłowego montażu. Dopóki uprawnienie to mu przysługuje, odstąpienie od umowy lub obniżenie ceny nie wchodzą w grę ({{pu przepis="art. 8 ust. 4 zd. 1 USprzedKonsum"}}).
Dodane:
Jako że L jest konsumentem a F przedsiębiorcą mamy do czynienia z umową konsumencką wg {{pu przepis="art. 1 ust. 1 USprzedKonsum"}}.
Usunięte:
Dodane:
((1)) Odpowiedź na pyt. 1
((1)) Odpowiedź na pyt. 2
L mogłyby przysługiwać wobec L przede wszystkim roszczenie o doprowadzenia do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę z {{pu przepis="art. 8 ust. 1 zd. 1 USprzedKonsum"}}.
((2)) Stosowanie USprzedKonsum
Należy najpierw zastanowić się nad stosowaniem ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej:
((3)) umowa konsumencka
Jako że L kest konsumentem a F przedsiębiorcą mamy do czynienia z umową konsumencką wg {{pu przepis="art. 1 ust. 1 USprzedKonsum"}}.
((3)) rodzaj kontraktu
Generalnie - jak tytuł i treść {{pu przepis="art. 1 ust. 1 USprzedKonsum"}} wskazują - ustawa dotyczy umów sprzedaży. W kazusie mamy do czynienia z umową, wg której F nie tylko sprzedaje L drzwi lecz także je montuje. Mamy więc do czynienia z typem mieszanym umowy. Powstaje więc problem stosowania ustawy do takich typów umów.
Z jednej strony należałoby ustalić, gdzie leży punkt ciężkości umowy. Jeżeli leżałby w zakresie sprzedaży, to stosowanie ustawy nie powinno być kwestionowane. Wyznacznikiem punktu ciężkości dla danego kontraktu może być np. wartość poszczególnych świadczeń. Gdyby wartość drzwi była więc większa od wartości usługi polegającej na montażu, to punkt ciężkości leżałby w zakresie sprzedaży. Doświadczenie życiowe pokazuj jednak, że w takich przypadkach jak ten, główna wartość leży w zakresie montażu tych drzwi. Zamontowanie drzwi jest materialnym rezultatem indywidualnej działalności człowieka, czyli dziełem wg {{pu przepis="art. 627 KC"}}. Punkt ciężkości leży więc w zakresie umowy o dzieło.
Problem stosowania ustawy o sprzedaży konsumenckiej do umów (konsumenckich) o dzieło rozstrzyga przepis {{pu przepis="art. 627(1) KC"}}.
((3)) rzecz ruchoma
{{pu przepis="Art. 1 USprzedKonsum"}} dotyczy wyłącznie rzeczy ruchomych. Rzeczą ruchomą jest każdy przedmiot materialny, wyodrębniony z przyrody w ten sposób, że może być samodzielnym przedmiotem obrotu prawnego i który nie stanowi nieruchomości.
Drzwi są ruchomością do chwili ich montażu. Z momentem ich osadzenia w murze stają się bowiem (podobnie jak okna) częścią składową nieruchomości (gruntowej/budynkowej/lokalowej), która - zgodnie z {{pu przepis="art. 47 KC"}} - nie może być przedmiotem osobnego obrotu.
Przymiot bycia rzeczą ruchomą należy więc oceniać na moment montażu rzeczy w nieuchomości.
((3)) wynik pośredni
L może powołać się na przepisy ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej.
((2)) Przesłanki roszczenia z {{pu przepis="art. 8 ust. 1 USprzedKonsum"}}
Ządanie doprowadzenia montażu do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę wchodzi w grę, jeżeli mamy do czynienia z niezgodnością z umową a naprawa nie jest niemożliwe lub nie wymaga nadmiernych kosztów.
((3)) niezgodność z umową
Wprawdzie same drzwi nie wykazywały żadnych negatywnych odstępstw, ale wadliwy był ich montaż. Zgodnie z {{pu przepis="art. 6 USprzedKonsum"}} za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową uważa się również nieprawidłowość w jego zamontowaniu, jeżeli czynności te zostały wykonane w ramach umowy przez sprzedawcę lub inną osobę.
Wadliwy montaż mieści się więc w ramach ustawy.
((3)) możliwość naprawy
Naprawa drzwi jest możliwa i nie pociąga za sobą nadmiernych kosztów, gdyż wymontowanie drzwi ze ściany i zamontowanie ich na nowo, nie jest operacją nadzwyczaj skomplikowaną.
((3)) brak wygaśnięcia uprawnień
Zgodnie z {{pu przepis="art. 9 USprzedKonsum"}} zgłoszenie niezgodności powinno nastąpić w ciągu wóch miesięcy od stwierdzenia niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową. Ponieważ stwierdzenie niezgodności nastąpiło 7.9.2004 a złoszenie 5.11.2004 - L zmieścił się w terminie.
L zmieścił się także w dwuletnim okresie obowiązywania rękojmi wg {{pu przepis="art. 10 ust. 1 zd. 1 USprzedKonsum"}}.
L mógłby domagać się naprawy nieprawidłowego montażu. Dopóki uprawnienie to mu przysługuje, odstąpienie od umowy lub obniżenie ceny nie wchodzą w grę ({{pu przepis="art. 8 ust. 4 zd. 1 USprzedKonsum"}}).
((1)) Odpowiedź na pyt. 2
L mogłyby przysługiwać wobec L przede wszystkim roszczenie o doprowadzenia do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę z {{pu przepis="art. 8 ust. 1 zd. 1 USprzedKonsum"}}.
((2)) Stosowanie USprzedKonsum
Należy najpierw zastanowić się nad stosowaniem ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej:
((3)) umowa konsumencka
Jako że L kest konsumentem a F przedsiębiorcą mamy do czynienia z umową konsumencką wg {{pu przepis="art. 1 ust. 1 USprzedKonsum"}}.
((3)) rodzaj kontraktu
Generalnie - jak tytuł i treść {{pu przepis="art. 1 ust. 1 USprzedKonsum"}} wskazują - ustawa dotyczy umów sprzedaży. W kazusie mamy do czynienia z umową, wg której F nie tylko sprzedaje L drzwi lecz także je montuje. Mamy więc do czynienia z typem mieszanym umowy. Powstaje więc problem stosowania ustawy do takich typów umów.
Z jednej strony należałoby ustalić, gdzie leży punkt ciężkości umowy. Jeżeli leżałby w zakresie sprzedaży, to stosowanie ustawy nie powinno być kwestionowane. Wyznacznikiem punktu ciężkości dla danego kontraktu może być np. wartość poszczególnych świadczeń. Gdyby wartość drzwi była więc większa od wartości usługi polegającej na montażu, to punkt ciężkości leżałby w zakresie sprzedaży. Doświadczenie życiowe pokazuj jednak, że w takich przypadkach jak ten, główna wartość leży w zakresie montażu tych drzwi. Zamontowanie drzwi jest materialnym rezultatem indywidualnej działalności człowieka, czyli dziełem wg {{pu przepis="art. 627 KC"}}. Punkt ciężkości leży więc w zakresie umowy o dzieło.
Problem stosowania ustawy o sprzedaży konsumenckiej do umów (konsumenckich) o dzieło rozstrzyga przepis {{pu przepis="art. 627(1) KC"}}.
((3)) rzecz ruchoma
{{pu przepis="Art. 1 USprzedKonsum"}} dotyczy wyłącznie rzeczy ruchomych. Rzeczą ruchomą jest każdy przedmiot materialny, wyodrębniony z przyrody w ten sposób, że może być samodzielnym przedmiotem obrotu prawnego i który nie stanowi nieruchomości.
Drzwi są ruchomością do chwili ich montażu. Z momentem ich osadzenia w murze stają się bowiem (podobnie jak okna) częścią składową nieruchomości (gruntowej/budynkowej/lokalowej), która - zgodnie z {{pu przepis="art. 47 KC"}} - nie może być przedmiotem osobnego obrotu.
Przymiot bycia rzeczą ruchomą należy więc oceniać na moment montażu rzeczy w nieuchomości.
((3)) wynik pośredni
L może powołać się na przepisy ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej.
((2)) Przesłanki roszczenia z {{pu przepis="art. 8 ust. 1 USprzedKonsum"}}
Ządanie doprowadzenia montażu do stanu zgodnego z umową przez nieodpłatną naprawę wchodzi w grę, jeżeli mamy do czynienia z niezgodnością z umową a naprawa nie jest niemożliwe lub nie wymaga nadmiernych kosztów.
((3)) niezgodność z umową
Wprawdzie same drzwi nie wykazywały żadnych negatywnych odstępstw, ale wadliwy był ich montaż. Zgodnie z {{pu przepis="art. 6 USprzedKonsum"}} za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową uważa się również nieprawidłowość w jego zamontowaniu, jeżeli czynności te zostały wykonane w ramach umowy przez sprzedawcę lub inną osobę.
Wadliwy montaż mieści się więc w ramach ustawy.
((3)) możliwość naprawy
Naprawa drzwi jest możliwa i nie pociąga za sobą nadmiernych kosztów, gdyż wymontowanie drzwi ze ściany i zamontowanie ich na nowo, nie jest operacją nadzwyczaj skomplikowaną.
((3)) brak wygaśnięcia uprawnień
Zgodnie z {{pu przepis="art. 9 USprzedKonsum"}} zgłoszenie niezgodności powinno nastąpić w ciągu wóch miesięcy od stwierdzenia niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową. Ponieważ stwierdzenie niezgodności nastąpiło 7.9.2004 a złoszenie 5.11.2004 - L zmieścił się w terminie.
L zmieścił się także w dwuletnim okresie obowiązywania rękojmi wg {{pu przepis="art. 10 ust. 1 zd. 1 USprzedKonsum"}}.
L mógłby domagać się naprawy nieprawidłowego montażu. Dopóki uprawnienie to mu przysługuje, odstąpienie od umowy lub obniżenie ceny nie wchodzą w grę ({{pu przepis="art. 8 ust. 4 zd. 1 USprzedKonsum"}}).
Usunięte:
Dodane:
//1. Czy w tej sytuacji L może żądać od F zwrotu 300 zł?
2. Czy L mógłby domagać się naprawy w sytuacji, gdyby zgodził się na zamontowanie drzwi dnia 7.5.2006 r., jednakże po 7.9.2006 r. okazało się, że same drzwi nie są wadliwe, ale zostały nieprawidłowo zamontowane, a L zgłosił ten fakt firmie F dopiero 5.11.2006 r.?//
2. Czy L mógłby domagać się naprawy w sytuacji, gdyby zgodził się na zamontowanie drzwi dnia 7.5.2006 r., jednakże po 7.9.2006 r. okazało się, że same drzwi nie są wadliwe, ale zostały nieprawidłowo zamontowane, a L zgłosił ten fakt firmie F dopiero 5.11.2006 r.?//
Usunięte:
2. Czy L mógłby domagać się naprawy w sytuacji, gdyby zgodził się na zamontowanie drzwi dnia 7.5.2006 r., jednakże po 7.9.20006 r. okazało się, że same drzwi nie są wadliwe, ale zostały nieprawidłowo zamontowane, a L zgłosił ten fakt firmie F dopiero 5.11.2006 r.?
Dodane:
O.w. o odstąpieniu od umowy zwartej poza lokalem przedsiębiorstwa musi zostać złożone na piśmie ({{pu przepis="art. 2 ust. 1 zd. 1 UOchrPrKOnsum"}}). Jest to forma ad probationem (zob. {{pu przepis="art. 73 § 1 KC"}}), co oznacza, że o.w. złożone bez zachowania tej formy będzie ważne.
Usunięte:
Dodane:
O.w. o odstąpieniu od umowy zwartej poza lokalem przedsiębiorstwa musi zostać złożone na piśmie ({{pu przepis="art. 2 ust. 1 zd. 1 UOchrPrKOnsum"}}). Jest to forma ad probationem (zob. {{pu przepis="art. 73 § 1 KC"}}), co oznacza, że o.w. złożone bez zachowania tej formy będzie ważne, ale L może mieć – w razie postępowania sądowego – kłopoty z wykazaniem, iż złożył oświadczenie woli. Zgodnie z regułą dowodową {{pu przepis="art. 6 KC"}} jego bowiem będzie obciążał dowód wykazania, iż takie oświadczenie zostało przez niego złożone. Należy więc poradzić mu także dochowanie tej formy.
Usunięte:
Dodane:
Przez umowy konsumenckie rozumie się takie umowy zobowiązujące, w których po jednej stronie występuje przedsiębiorca, a po drugiej – konsument (RadwanskiPanowiczZobowiazania, nb. 422). Bez wątpienia L jest konsumentem (zob. {{pu przepis="art. 221 KC"}}) a firma F przedsiębiorcą (zob. {{pu przepis="art. 431 KC"}}).
Zawarcie umowy proponowanej przez oferenta następuje przez przyjęcie oferty przez jej adresata (oblata) (DoliwaCzescOgolna, nb. 703). W naszym przypadku nastąpiło to dopiero po złożeniu stosownych oświadczeń woli w mieszkaniu L. Wywieszenie ogłoszenia stanowi jedynie invitatio ad offerendum i nie stanowi oferty zawarcia umowy.
Oświadczeniem woli (o.w.) jest uzewnętrzniona wola (podmiotu prawa cywilnego) wywołania określonych skutków cywilnoprawnych (DoliwaCzescOgolna, nb. 481). L musi więc złożyć świadomie oświadczenie, z którego wynikać będzie wola odstąpienia od zawartej umowy (zob. {{pu przepis="art. 60 KC"}}).
W pierwszym rzędzie trzeba więc ustalić, czy chodzi tu o oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie. Uznaje się, że taka konieczność występuje, kiedy kształtuje ono lub wpływa na sytuację prawną tej innej osoby, zwłaszcza wtedy, gdy bez jej udziału czynność prawna nie może dojść do skutku (DoliwaCzescOgolna, nb. 488). W niniejszej sytuacji oświadczenie woli o odstąpieniu od umowy musi być więc złożone wobec firmy, gdyż musi ona mieć świadomość, czy jest dalej związana stosunkiem zobowiązaniowym czy też nie.
Zawarcie umowy proponowanej przez oferenta następuje przez przyjęcie oferty przez jej adresata (oblata) (DoliwaCzescOgolna, nb. 703). W naszym przypadku nastąpiło to dopiero po złożeniu stosownych oświadczeń woli w mieszkaniu L. Wywieszenie ogłoszenia stanowi jedynie invitatio ad offerendum i nie stanowi oferty zawarcia umowy.
Oświadczeniem woli (o.w.) jest uzewnętrzniona wola (podmiotu prawa cywilnego) wywołania określonych skutków cywilnoprawnych (DoliwaCzescOgolna, nb. 481). L musi więc złożyć świadomie oświadczenie, z którego wynikać będzie wola odstąpienia od zawartej umowy (zob. {{pu przepis="art. 60 KC"}}).
W pierwszym rzędzie trzeba więc ustalić, czy chodzi tu o oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie. Uznaje się, że taka konieczność występuje, kiedy kształtuje ono lub wpływa na sytuację prawną tej innej osoby, zwłaszcza wtedy, gdy bez jej udziału czynność prawna nie może dojść do skutku (DoliwaCzescOgolna, nb. 488). W niniejszej sytuacji oświadczenie woli o odstąpieniu od umowy musi być więc złożone wobec firmy, gdyż musi ona mieć świadomość, czy jest dalej związana stosunkiem zobowiązaniowym czy też nie.
Usunięte:
Zawarcie umowy proponowanej przez oferenta następuje przez przyjęcie oferty przez jej adresata (oblata) (Doliwa, Prawo cywilne – część ogólna, nb. 703). W naszym przypadku nastąpiło to dopiero po złożeniu stosownych oświadczeń woli w mieszkaniu L. Wywieszenie ogłoszenia stanowi jedynie invitatio ad offerendum i nie stanowi oferty zawarcia umowy.
Oświadczeniem woli (o.w.) jest uzewnętrzniona wola (podmiotu prawa cywilnego) wywołania określonych skutków cywilnoprawnych (Doliwa, Prawo cywilne – część ogólna, nb. 481). L musi więc złożyć świadomie oświadczenie, z którego wynikać będzie wola odstąpienia od zawartej umowy (zob. {{pu przepis="art. 60 KC"}}).
W pierwszym rzędzie trzeba więc ustalić, czy chodzi tu o oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie. Uznaje się, że taka konieczność występuje, kiedy kształtuje ono lub wpływa na sytuację prawną tej innej osoby, zwłaszcza wtedy, gdy bez jej udziału czynność prawna nie może dojść do skutku (Doliwa, Prawo cywilne – część ogólna, nb. 488). W niniejszej sytuacji oświadczenie woli o odstąpieniu od umowy musi być więc złożone wobec firmy, gdyż musi ona mieć świadomość, czy jest dalej związana stosunkiem zobowiązaniowym czy też nie.
