Protokół zmian strony EUWTPomocPubliczna
Dodane:
((1)) Środki finansowe (szczególnie INTERREG) uzsykane przez EUWT a pomoc publiczna
Kolejnym źródłem finansowania są programy Europejskiej Współpracy Terytorialnej (tzw. INTERREG). Środki z tych programów EUWT może uzyskać jako wyłączny beneficjent (art. 12 ust. 3 rozp. 1299/2013). Uzyskuje je na podstawie decyzji właściwej instytucji lub komitetu sterującego po przeprowadzeniu odpowiedniego postępowania.
Środki ETZ pochodzą z EFRR a tym samym z budżetu UE (Art. 4 ust. 1 rozp. o EWT, Art. 92 ust. 9 rozp 1303/2013). Zatem są co do zasady środkami unijnymi a nie państw członkowskich. Mimo to uważa się, że środki uzyskiwane przez beneficjentów programów INTERREG są środkami państwowymi. Wynika to stąd, że dysponentami środków INTERREG są państwa członkowskie, które dokonują alokacji tych środków mając przy tym pewną swobodę w decydowaniu, jakie projekty i w jakiej wysokości zostaną dofinansowane. Inaczej jest w przypadku środków np. programu Horyzont 2020, COSME, środki Europejskiego Banku Inwestycyjnego itp. gdzie instytucją zarządzającą jest tylko i wyłącznie Komisja (Mestmäcker/Schweiter, 2016, Art. 107 Rn. 284; Groeben, von der /Schwarze/Maria Segura Catalán AEUV Art. 107 Rn. 30). Konkretne wykorzystanie tych środków zostało jednak w gestii państw członkowskich (Mederer in: von der Groeben/Schwarze/Hatje, Europäisches Unionsrecht, 2015 Vorbemerkung Rn. 16.). Tym samym są to środki, na których sposób wydawania wpływ mają państwa członkowskie i które dysponują w tym zakresie pewną swobodą (Groeben, von der /Schwarze/Maria Segura Catalán AEUV Art. 107 Rn. 30; por. też pkt 10 rozp. 1303/2013).
((1)) Pomoc de minimis w EWT
>>Zob. rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z 20.10.2015 r., w sprawie udzielania pomocy de minimis oraz pomocy publicznej w ramach programów Europejskiej Współpracy Terytorialnej na lata 2014–2020 ([[http://dziennikustaw.gov.pl/DU/2015/1760/1 Dz.U. 2015 poz. 1760]]>>
Kolejnym źródłem finansowania są programy Europejskiej Współpracy Terytorialnej (tzw. INTERREG). Środki z tych programów EUWT może uzyskać jako wyłączny beneficjent (art. 12 ust. 3 rozp. 1299/2013). Uzyskuje je na podstawie decyzji właściwej instytucji lub komitetu sterującego po przeprowadzeniu odpowiedniego postępowania.
Środki ETZ pochodzą z EFRR a tym samym z budżetu UE (Art. 4 ust. 1 rozp. o EWT, Art. 92 ust. 9 rozp 1303/2013). Zatem są co do zasady środkami unijnymi a nie państw członkowskich. Mimo to uważa się, że środki uzyskiwane przez beneficjentów programów INTERREG są środkami państwowymi. Wynika to stąd, że dysponentami środków INTERREG są państwa członkowskie, które dokonują alokacji tych środków mając przy tym pewną swobodę w decydowaniu, jakie projekty i w jakiej wysokości zostaną dofinansowane. Inaczej jest w przypadku środków np. programu Horyzont 2020, COSME, środki Europejskiego Banku Inwestycyjnego itp. gdzie instytucją zarządzającą jest tylko i wyłącznie Komisja (Mestmäcker/Schweiter, 2016, Art. 107 Rn. 284; Groeben, von der /Schwarze/Maria Segura Catalán AEUV Art. 107 Rn. 30). Konkretne wykorzystanie tych środków zostało jednak w gestii państw członkowskich (Mederer in: von der Groeben/Schwarze/Hatje, Europäisches Unionsrecht, 2015 Vorbemerkung Rn. 16.). Tym samym są to środki, na których sposób wydawania wpływ mają państwa członkowskie i które dysponują w tym zakresie pewną swobodą (Groeben, von der /Schwarze/Maria Segura Catalán AEUV Art. 107 Rn. 30; por. też pkt 10 rozp. 1303/2013).
((1)) Pomoc de minimis w EWT
>>Zob. rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z 20.10.2015 r., w sprawie udzielania pomocy de minimis oraz pomocy publicznej w ramach programów Europejskiej Współpracy Terytorialnej na lata 2014–2020 ([[http://dziennikustaw.gov.pl/DU/2015/1760/1 Dz.U. 2015 poz. 1760]]>>
Usunięte:
Kolejnym źródłem finansowania są programy Europejskiej Współpracy Terytorialnej (tzw. INTERREG). Srodki z tych programów EUWT może uzyskać jako wyłączny beneficjent (art. 12 ust. 3 rozp. 1299/2013). Uzyskuje je na podstawie decyzji właściwej instytucji lub komitetu sterującego po przeprowadzeniu odpowiedniego postępowania.
Srodki ETZ pochodzą z EFRR a tym samym z budżetu UE (Art. 4 ust. 1 rozp. o EWT, Art. 92 ust. 9 rozp 1303/2013). Zatem są co do zasady środkami unijnymi a nie państw członkowskich. Mimo to uważa się, że środki uzyskiwane przez beneficjentów programów INTERREG są środkami państwowymi. Wynika to stąd, że dysponentami środków INTERREG są państwa członkowskie, które dokonują alokacji tych środków mając przy tym pewną swobodę w decydowaniu, jakie projekty i w jakiej wysokości zostaną dofinansowane. Inaczej jest w przypadku środków np. programu Horyzont 2020, COSME, środki Europejskiego Banku Inwestycyjnego itp. gdzie instytucją zarządzającą jest tylko i wyłącznie Komisja (Mestmäcker/Schweiter, 2016, Art. 107 Rn. 284; Groeben, von der /Schwarze/Maria Segura Catalán AEUV Art. 107 Rn. 30). Konkretne wykorzystanie tych środków zostało jednak w gestii państw członkowskich (Mederer in: von der Groeben/Schwarze/Hatje, Europäisches Unionsrecht, 2015 Vorbemerkung Rn. 16.). Tym samym są to środki, na których sposób wydawania wpływ mają państwa członkowskie i które dysponują w tym zakresie pewną swobodą (Groeben, von der /Schwarze/Maria Segura Catalán AEUV Art. 107 Rn. 30; por. też pkt 10 rozp. 1303/2013).
Dodane:
Srodki ETZ pochodzą z EFRR a tym samym z budżetu UE (Art. 4 ust. 1 rozp. o EWT, Art. 92 ust. 9 rozp 1303/2013). Zatem są co do zasady środkami unijnymi a nie państw członkowskich. Mimo to uważa się, że środki uzyskiwane przez beneficjentów programów INTERREG są środkami państwowymi. Wynika to stąd, że dysponentami środków INTERREG są państwa członkowskie, które dokonują alokacji tych środków mając przy tym pewną swobodę w decydowaniu, jakie projekty i w jakiej wysokości zostaną dofinansowane. Inaczej jest w przypadku środków np. programu Horyzont 2020, COSME, środki Europejskiego Banku Inwestycyjnego itp. gdzie instytucją zarządzającą jest tylko i wyłącznie Komisja (Mestmäcker/Schweiter, 2016, Art. 107 Rn. 284; Groeben, von der /Schwarze/Maria Segura Catalán AEUV Art. 107 Rn. 30). Konkretne wykorzystanie tych środków zostało jednak w gestii państw członkowskich (Mederer in: von der Groeben/Schwarze/Hatje, Europäisches Unionsrecht, 2015 Vorbemerkung Rn. 16.). Tym samym są to środki, na których sposób wydawania wpływ mają państwa członkowskie i które dysponują w tym zakresie pewną swobodą (Groeben, von der /Schwarze/Maria Segura Catalán AEUV Art. 107 Rn. 30; por. też pkt 10 rozp. 1303/2013).
Usunięte:
Dodane:
Potrzebna jest więc w tym zakresie korekta funkcjonalno-celowościowa. Środki EWT służą wszakże inicjatywom o charakterze transgranicznym. W większości przypadków chodzi o sytuacje, gdy bez pomocy publicznej inicjatywa nie zostanie zrealizowana ze względu na jej nieopłacalność (koszty dwujęzycznej infrastruktury, tłumaczy, transportu, niwelowania różnic faktycznych i prawnych itd.). Właśnie celem EWT jest wspieranie transgranicznych przedsięwzięć, które inaczej nie zostałyby zrealizowane. Funkcja przepisów o pomocy publicznej jest natomiast to, aby zapobiegać zniekształceniom na rynku wewnętrznym przez wspieranie podmiotów
Biorąc pod uwagę czynniki obiektywne (empirycznie weryfikowalne), takie jak krąg adresatów, do których jest skierowana oferta, obszar realizacji przedsięwzięcia, immanentna wielojęzyczność oferty itd. bez wątpienia mamy do czynienia ze stanem faktycznym relewantnym dla wymiany handlowej. Z drugiej jednak strony pomoc publiczna nie generuje barier dla inwestycji podmiotów prywatnych, gdyż rynek prywatnych inicjatyw transgranicznych w zasadzie nie istnieje. Dopiero dzięki wsparciu z funduszy EWT oferta zostaje w ogóle wygenerowana. Bez wsparcia działalność transgraniczna nie ma sensu ekonomicznego.
Biorąc pod uwagę czynniki obiektywne (empirycznie weryfikowalne), takie jak krąg adresatów, do których jest skierowana oferta, obszar realizacji przedsięwzięcia, immanentna wielojęzyczność oferty itd. bez wątpienia mamy do czynienia ze stanem faktycznym relewantnym dla wymiany handlowej. Z drugiej jednak strony pomoc publiczna nie generuje barier dla inwestycji podmiotów prywatnych, gdyż rynek prywatnych inicjatyw transgranicznych w zasadzie nie istnieje. Dopiero dzięki wsparciu z funduszy EWT oferta zostaje w ogóle wygenerowana. Bez wsparcia działalność transgraniczna nie ma sensu ekonomicznego.
Usunięte:
Biorąc pod uwagę czynniki obiektywne (empirycznie weryfikowalne), takie jak krąg adresatów, do których jest skierowana oferta, obszar realizacji przedsięwzięcia, immanentna wielojęzyczność oferty itd. bez wątpienia mamy do czynienia ze stanem faktycznym relewantnym dla wymiany handlowej. Z drugiej jednak strony pomoc publiczna nie generuje barier dla inwestycji podmiotów prywatnych, gdyż rynek prywatnych inicjatyw transgranicznych w zasadzie nie istnieje. Dopiero dzięki wsparciu z funduszy EWT oferta zostaje w ogóle wygenerowana. Bez wsparcia działalność nie ma sensu ekonomicznego.
Dodane:
Na zbieg przepisów związanych z funduszami strukturalnymi i przepisami o pomocy publicznej wskazuje Art. 37 ust. 1 podust. 2 rozp 1303/2013.
((2)) Środki państwowe
((2)) Przedsiębiorstwo
((2)) Wpływ na handel między państwami członkowskimi
Generalnie przyjmuje się, że wsparcie dla przedsiębiorstwa aktywnego w obrocie transgranicznym //per se// wypełnia przesłankę wpływu na wymianę handlową między państwami członkowskimi i to nawet wtedy, gdy dofinansowana jest inna działalność aniżeli transgraniczna (Herrmann, KommJur 2016, s. 204 i wskazane tam orzecznictwo). Zatem nawet lokalnie realizowana działalność w obszarze przygranicznym spełnia kryterium wpływu na handel między państwami członkowskimi (decyzja Komisji nr 1999/705/EG z 20.7.1999; decyzja Komisji z 23.7.2014, SA.33045, nb. 40). Dotychczas rozważania w tym zakresie szły w stronę weryfikacji, na ile przedsiębiorstwo, które otrzymało wsparcie, działa wyłącznie na rynku lokalnym. Ograniczenie się do lokalnego obszaru implikuje brak wpływu na handel między członkami UE. Przyjmuje się nawet, że drobny udział klientów z zagranicy nie wyklucza czysto lokalnego charakteru działalności.
W przypadku, gdy stwierdzony zostanie wyłącznie lokalny charakter działalności gospodarczej realizowanej przez beneficjenta, bada się jeszcze, na ile pomoc publiczna nie tworzy barier w dostępie do rynku. Być może jest tak, że brak zainteresowania podmiotów zagranicznych wynika z faktu, że jeden z podmiotów uzyskał wsparcie, co powoduje, iż konkurencja o rynek nie ma uzasadnienia. W sytuacji, gdy międzynarodowe przedsiębiorstwa inwestują w lokalne przedsięwzięcia (np. płatne parkingi, hale do wspinaczki itp.) nie należy więc z góry zakładać, że pomoc publiczna nie ma wypływu na transgraniczną wymianę handlową.
W przypadku projektów dofinansowanych z programów INTERREG możemy mieć do czynienia z wyłącznie lokalnym obszarem oddziaływania wspieranej działalności. Z tym że w tym wypadku lokalny obszar wykonywania działalności oznacza obszar pogranicza przynajmniej dwóch krajów realizujących program kooperacyjny. Z tej przyczyny oferta przedsiębiorcy jest z natury rzeczy skierowana do klientów z różnych państw. Zatem pierwsze kryterium od razu prowadzi do wniosku, że każda pomoc dla przedsiębiorstw z programu INTERREG ma wpływ na wymianę handlową i stanowi niedozwoloną pomoc publiczną.
Potrzebna jest więc w tym zakresie korekta funkcjonalno-celowościowa. Środki EWT służą wszakże inicjatywom o charakterze transgranicznym. W większości przypadków chodzi o sytuacje, gdy bez pomocy publicznej inicjatywa nie zostanie zrealizowana ze względu na jej nieopłacalność (koszty dwujęzycznej infrastruktury, tłumaczy, transportu, niwelowania różnic faktycznych i prawnych itd.). Właśnie celem EWT jest wspieranie transgranicznych przedsięwzięć, które inaczej nie zostałyby zrealizowane.
Biorąc pod uwagę czynniki obiektywne (empirycznie weryfikowalne), takie jak krąg adresatów, do których jest skierowana oferta, obszar realizacji przedsięwzięcia, immanentna wielojęzyczność oferty itd. bez wątpienia mamy do czynienia ze stanem faktycznym relewantnym dla wymiany handlowej. Z drugiej jednak strony pomoc publiczna nie generuje barier dla inwestycji podmiotów prywatnych, gdyż rynek prywatnych inicjatyw transgranicznych w zasadzie nie istnieje. Dopiero dzięki wsparciu z funduszy EWT oferta zostaje w ogóle wygenerowana. Bez wsparcia działalność nie ma sensu ekonomicznego.
((2)) Środki państwowe
((2)) Przedsiębiorstwo
((2)) Wpływ na handel między państwami członkowskimi
Generalnie przyjmuje się, że wsparcie dla przedsiębiorstwa aktywnego w obrocie transgranicznym //per se// wypełnia przesłankę wpływu na wymianę handlową między państwami członkowskimi i to nawet wtedy, gdy dofinansowana jest inna działalność aniżeli transgraniczna (Herrmann, KommJur 2016, s. 204 i wskazane tam orzecznictwo). Zatem nawet lokalnie realizowana działalność w obszarze przygranicznym spełnia kryterium wpływu na handel między państwami członkowskimi (decyzja Komisji nr 1999/705/EG z 20.7.1999; decyzja Komisji z 23.7.2014, SA.33045, nb. 40). Dotychczas rozważania w tym zakresie szły w stronę weryfikacji, na ile przedsiębiorstwo, które otrzymało wsparcie, działa wyłącznie na rynku lokalnym. Ograniczenie się do lokalnego obszaru implikuje brak wpływu na handel między członkami UE. Przyjmuje się nawet, że drobny udział klientów z zagranicy nie wyklucza czysto lokalnego charakteru działalności.
W przypadku, gdy stwierdzony zostanie wyłącznie lokalny charakter działalności gospodarczej realizowanej przez beneficjenta, bada się jeszcze, na ile pomoc publiczna nie tworzy barier w dostępie do rynku. Być może jest tak, że brak zainteresowania podmiotów zagranicznych wynika z faktu, że jeden z podmiotów uzyskał wsparcie, co powoduje, iż konkurencja o rynek nie ma uzasadnienia. W sytuacji, gdy międzynarodowe przedsiębiorstwa inwestują w lokalne przedsięwzięcia (np. płatne parkingi, hale do wspinaczki itp.) nie należy więc z góry zakładać, że pomoc publiczna nie ma wypływu na transgraniczną wymianę handlową.
W przypadku projektów dofinansowanych z programów INTERREG możemy mieć do czynienia z wyłącznie lokalnym obszarem oddziaływania wspieranej działalności. Z tym że w tym wypadku lokalny obszar wykonywania działalności oznacza obszar pogranicza przynajmniej dwóch krajów realizujących program kooperacyjny. Z tej przyczyny oferta przedsiębiorcy jest z natury rzeczy skierowana do klientów z różnych państw. Zatem pierwsze kryterium od razu prowadzi do wniosku, że każda pomoc dla przedsiębiorstw z programu INTERREG ma wpływ na wymianę handlową i stanowi niedozwoloną pomoc publiczną.
Potrzebna jest więc w tym zakresie korekta funkcjonalno-celowościowa. Środki EWT służą wszakże inicjatywom o charakterze transgranicznym. W większości przypadków chodzi o sytuacje, gdy bez pomocy publicznej inicjatywa nie zostanie zrealizowana ze względu na jej nieopłacalność (koszty dwujęzycznej infrastruktury, tłumaczy, transportu, niwelowania różnic faktycznych i prawnych itd.). Właśnie celem EWT jest wspieranie transgranicznych przedsięwzięć, które inaczej nie zostałyby zrealizowane.
Biorąc pod uwagę czynniki obiektywne (empirycznie weryfikowalne), takie jak krąg adresatów, do których jest skierowana oferta, obszar realizacji przedsięwzięcia, immanentna wielojęzyczność oferty itd. bez wątpienia mamy do czynienia ze stanem faktycznym relewantnym dla wymiany handlowej. Z drugiej jednak strony pomoc publiczna nie generuje barier dla inwestycji podmiotów prywatnych, gdyż rynek prywatnych inicjatyw transgranicznych w zasadzie nie istnieje. Dopiero dzięki wsparciu z funduszy EWT oferta zostaje w ogóle wygenerowana. Bez wsparcia działalność nie ma sensu ekonomicznego.
Usunięte:
Na zbieg przepisów związanych z funduszami strukturalnymi i przepisami o pomocy publicznej wskazuje Art. 37 ust. 1 podust. 2 rozp 1303/2013.
Dodane:
Na zbieg przepisów związanych z funduszami strukturalnymi i przepisami o pomocy publicznej wskazuje Art. 37 ust. 1 podust. 2 rozp 1303/2013.
Generalnie uważa się, że środki uzyskiwane przez beneficjentów programów INTERREG są środkami państwowymi, które należy kwalifikować jako pomoc publiczną. Wynika to stąd, że dysponentami środków INTERREG są państwa członkowskie, które dokonują alokacji tych środków mając przy tym pewną swobodę w decydowaniu, jakie projekty i w jakiej wysokości zostaną dofinansowane. Inaczej jest w przypadku środków np. programu Horyzont 2020, gdzie instytucją zarządzającą jest tylko i wyłącznie Komisja.
W przypadku środków INTERREG krytyczną przesłanką będzie także status beneficjenta jako przedsiębiorcy. Beneficjentami środków INTERREG mogą być bowiem niemal wyłącznie podmioty publiczne (jednostki samorządu terytorialnego, ich związki, podmioty, których organem prowadzącym są podmioty publicznoprawne itd.). W tym wypadku trzeba będzie dokładnie rozróżnić, kiedy mamy do czynienia z działalnością gospodarczą a kiedy z działalnością publiczną takiej jednostki (exercising public powers und public authorities). W tym zakresie zob. nb. 10 Zawiadomienia Komisji w sprawie pojęcia pomocy państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ([[http://eur-lex.europa.eu/legal-content/pl/TXT/PDF/?uri=CELEX:52016XC0719(05)&from=pl Dz.Urz. C 262 z 19.7.2016, s. 1–50]]).
Natomiast w przypadku projektów INTERREG szczególnego znaczenia nabiera przesłanka "wpływu udzielonej pomocy na wymianę handlową między Państwami Członkowskimi" (art. 107 TFUE). O ile bowiem w projektach wewnątrzkrajowych o charakterze lokalnym interakcje z międzynarodową wymianą handlową są nikłe, tak w przypadku Europejskiej Współpracy Terytorialnej akurat element transgraniczny jest najważniejszy. Wspierane są bowiem wyłącznie przedsięwzięcia o charakterze transgranicznym.
Generalnie uważa się, że środki uzyskiwane przez beneficjentów programów INTERREG są środkami państwowymi, które należy kwalifikować jako pomoc publiczną. Wynika to stąd, że dysponentami środków INTERREG są państwa członkowskie, które dokonują alokacji tych środków mając przy tym pewną swobodę w decydowaniu, jakie projekty i w jakiej wysokości zostaną dofinansowane. Inaczej jest w przypadku środków np. programu Horyzont 2020, gdzie instytucją zarządzającą jest tylko i wyłącznie Komisja.
W przypadku środków INTERREG krytyczną przesłanką będzie także status beneficjenta jako przedsiębiorcy. Beneficjentami środków INTERREG mogą być bowiem niemal wyłącznie podmioty publiczne (jednostki samorządu terytorialnego, ich związki, podmioty, których organem prowadzącym są podmioty publicznoprawne itd.). W tym wypadku trzeba będzie dokładnie rozróżnić, kiedy mamy do czynienia z działalnością gospodarczą a kiedy z działalnością publiczną takiej jednostki (exercising public powers und public authorities). W tym zakresie zob. nb. 10 Zawiadomienia Komisji w sprawie pojęcia pomocy państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ([[http://eur-lex.europa.eu/legal-content/pl/TXT/PDF/?uri=CELEX:52016XC0719(05)&from=pl Dz.Urz. C 262 z 19.7.2016, s. 1–50]]).
Natomiast w przypadku projektów INTERREG szczególnego znaczenia nabiera przesłanka "wpływu udzielonej pomocy na wymianę handlową między Państwami Członkowskimi" (art. 107 TFUE). O ile bowiem w projektach wewnątrzkrajowych o charakterze lokalnym interakcje z międzynarodową wymianą handlową są nikłe, tak w przypadku Europejskiej Współpracy Terytorialnej akurat element transgraniczny jest najważniejszy. Wspierane są bowiem wyłącznie przedsięwzięcia o charakterze transgranicznym.
Usunięte:
Dodane:
CategoryEUWTPrzepisy CategoryEUWTZagadnieniaPraktyczne CategoryPomocPubliczna
Usunięte:
Dodane:
Kolejnym źródłem finansowania są programy Europejskiej Współpracy Terytorialnej (tzw. INTERREG). Srodki z tych programów EUWT może uzyskać jako wyłączny beneficjent (art. 12 ust. 3 rozp. 1299/2013). Uzyskuje je na podstawie decyzji właściwej instytucji lub komitetu sterującego po przeprowadzeniu odpowiedniego postępowania.
((2)) Przepisy wspólne
Na zbieg przepisów związanych z funduszami strukturalnmi i przepisami o pomocy publicznej wskazuje Art. 37 ust. 1 podust. 2 rozp 1303/2013
((2)) Przepisy wspólne
Na zbieg przepisów związanych z funduszami strukturalnmi i przepisami o pomocy publicznej wskazuje Art. 37 ust. 1 podust. 2 rozp 1303/2013
Usunięte:
Dodane:
Kolejnym zagadnieniem jest to, czy powierzenie EUWT funkcji Instytucji zarządzającej ({{pu przepis="art. 7 ust. 2 RozpWEEUWT"}}; pkt 32 preambuły roz. 1299/2013, art. 22 rozp. 1299/2013) zmienia postrzeganie środków przez niego alokowanych nie jako środków państwowych ale jako środków przyznawanych przez instytucje unijne. W takim wypadku można byłoby zaprzeczyć istnieniu pomocy publicznej z uwagi na brak pierwszej przesłanki "środki państwowe".
Usunięte:
Dodane:
Kolejnym zagadnieniem jest to, czy powierzenie EUWT funkcji Instytucji zarządzającej ({{pu przepis="art. 7 RozpWEEUWT"}}; pkt 32 preambuły roz. 1299/2013, art. 22 rozp. 1299/2013) zmienia postrzeganie środków przez niego alokowanych nie jako środków państwowych ale jako środków przyznawanych przez instytucje unijne. W takim wypadku można byłoby zaprzeczyć istnieniu pomocy publicznej z uwagi na brak pierwszej przesłanki "środki państwowe".
Usunięte:
Dodane:
Kolejnym zagadnieniem jest to, czy powierzenie EUWT funkcji Instytucji zarządzającej (art. 7 RozpEUEUWT; pkt 32 preambuły roz. 1299/2013, art. 22 rozp. 1299/2013) zmienia postrzeganie środków przez niego alokowanych nie jako środków państwowych ale jako środków przyznawanych przez instytucje unijne. W takim wypadku można byłoby zaprzeczyć istnieniu pomocy publicznej z uwagi na brak pierwszej przesłanki "środki państwowe".
Usunięte:
Dodane:
((1)) Status prawny składek i wkładów do EUWT
Składki wnoszone przez członków na podstawie konwencji i statutu nie stanowią pomocy publicznej.
Aporty i wkłady również nie stanowią pomocy publicznej, o ile zdają "test inwestora prywatnego", który jest jednym z kryteriów uznania świadczeń za pomoc publiczną.
Innego rodzaju wsparcie (dofinansowania, ułatwienia itd) ze strony członków również musi być rozpatrywane w kontekście pomocy publicznej.
((1)) Srodki finansowe (szczególnie INTERREG) uzsykane przez EUWT a pomoc publiczna
Kolejnym źródłem finansowania są programy Europejskiej Współpracy Terytorialnej (tzw. INTERREG). Srodki z tych programów EUWT może uzyskać jako wyłączny beneficjent (art. 12 ust. 3 rozp. 1299/2013). Uzyskuje je na podstawie decyzji właściwej instytucji lub komitetu sterującego po przeprowadzeniu odpowiedniego postępowania. W zakresie wyboru
((1)) Zarządzanie środkami INTERREG przez EUWT
Kolejnym zagadnieniem jest to, czy powierzenie EUWT funkcji Instytucji zarządzającej (art. 7 RozpUEWUET; pkt 32 preambuły roz. 1299/2013, art. 22 rozp. 1299/2013) zmienia postrzeganie środków przez niego alokowanych nie jako środków państwowych ale jako środków przyznawanych przez instytucje unijne. W takim wypadku można byłoby zaprzeczyć istnieniu pomocy publicznej z uwagi na brak pierwszej przesłanki "środki państwowe".
CategoryEUWTPrzepisy CategoryEUWTZagadnieniaPraktyczne
Składki wnoszone przez członków na podstawie konwencji i statutu nie stanowią pomocy publicznej.
Aporty i wkłady również nie stanowią pomocy publicznej, o ile zdają "test inwestora prywatnego", który jest jednym z kryteriów uznania świadczeń za pomoc publiczną.
Innego rodzaju wsparcie (dofinansowania, ułatwienia itd) ze strony członków również musi być rozpatrywane w kontekście pomocy publicznej.
((1)) Srodki finansowe (szczególnie INTERREG) uzsykane przez EUWT a pomoc publiczna
Kolejnym źródłem finansowania są programy Europejskiej Współpracy Terytorialnej (tzw. INTERREG). Srodki z tych programów EUWT może uzyskać jako wyłączny beneficjent (art. 12 ust. 3 rozp. 1299/2013). Uzyskuje je na podstawie decyzji właściwej instytucji lub komitetu sterującego po przeprowadzeniu odpowiedniego postępowania. W zakresie wyboru
((1)) Zarządzanie środkami INTERREG przez EUWT
Kolejnym zagadnieniem jest to, czy powierzenie EUWT funkcji Instytucji zarządzającej (art. 7 RozpUEWUET; pkt 32 preambuły roz. 1299/2013, art. 22 rozp. 1299/2013) zmienia postrzeganie środków przez niego alokowanych nie jako środków państwowych ale jako środków przyznawanych przez instytucje unijne. W takim wypadku można byłoby zaprzeczyć istnieniu pomocy publicznej z uwagi na brak pierwszej przesłanki "środki państwowe".
CategoryEUWTPrzepisy CategoryEUWTZagadnieniaPraktyczne
Usunięte:
((1)) Srodki finansowe (szczególnie INTERREG) a pomoc publiczna
Czy pozyskane przez EUWT środki zewnętrzne należy kwalifikować jako pomoc publiczną i jakie są - w razie pozytywnej odpowiedzi - tego konsekwencje?
CategoryEUWTPrzepisy CategoryPrawoPracy CategoryEUWTZagadnieniaPraktyczne
