Wiki source for WyrokETSC45108
====Wyrok ETS z 25.3.2010, C-451/08====
**dane orzeczenia:** WYROK TRYBUNAŁU (trzecia izba) z dnia 25 marca 2010 r.
**sygn. akt:** C-451/08
**tryb postępowania:** wniosek o wydanie, na podstawie {{pu przepis="art. 234 TWE"}}, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Oberlandesgericht Düsseldorf (Niemcy)
**strony:** ""Helmut Müller GmbH przeciwko Bundesanstalt für Immobilienaufgaben, przy udziale: Gut Spascher Sand Immobilien GmbH, Miasta Wildeshausen""
**publikacja oficjalna:** Zbiór Orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE
**sentencja:**
1) Pojęcie „zamówienia publiczne na roboty budowlane” w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi, nie wymaga, by roboty będące przedmiotem zamówienia zostały wykonane materialnie lub fizycznie dla instytucji zamawiającej, jeżeli stanowią dla niej bezpośrednie przysporzenie w sensie gospodarczym. Dla spełnienia tej ostatniej przesłanki nie jest wystarczające wykonywanie przez instytucję zamawiającą kompetencji regulacyjnych w dziedzinie urbanizacji.
1) Pojęcie „zamówienia publiczne na roboty budowlane” w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2004/18 wymaga, by wykonawca bezpośrednio lub pośrednio zobowiązał się do wykonania robót będących przedmiotem zamówienia oraz, by istniała możliwość dochodzenia wykonania tego zobowiązania na drodze sądowej na zasadach określonych w prawie krajowym.
1) „Wymogi określone przez instytucję zamawiającą” w rozumieniu trzeciego wariantu podanego w art. 1 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2004/18 nie mogą oznaczać, że organ publiczny jedynie bada pewne przedkładane mu projekty budowlane lub wydaje decyzje należące do zakresu kompetencji w dziedzinie regulacji urbanistycznej.
1) W okolicznościach takich jak w sprawie przed sądem krajowym, wykluczona jest koncesja na roboty budowlane w rozumieniu art. 1 ust. 3 dyrektywy 2004/18.
1) W okolicznościach takich jak w sprawie przed sądem krajowym przepisy dyrektywy 2004/18 nie znajdują zastosowania do sytuacji, w której organ publiczny sprzedaje teren pewnemu przedsiębiorstwu, podczas gdy inny organ publiczny zamierza udzielić zamówienia publicznego na roboty budowlane na tym terenie, chociaż formalnie nie zdecydował jeszcze o udzieleniu tego zamówienia.
**cytowane przepisy:**
**dostępność:** na [[http://curia.europa.eu/jcms/jcms/j_6/ stronie]] Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości
**omówienia:**
b.d.
----
CategoryPrawoEuropejskieOrzecznictwo CategoryPrawoBudowlane CategoryZamowieniaPubliczneOrzecznictwo CategoryGospodarkaKomunalnaOrzecznictwo
**dane orzeczenia:** WYROK TRYBUNAŁU (trzecia izba) z dnia 25 marca 2010 r.
**sygn. akt:** C-451/08
**tryb postępowania:** wniosek o wydanie, na podstawie {{pu przepis="art. 234 TWE"}}, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Oberlandesgericht Düsseldorf (Niemcy)
**strony:** ""Helmut Müller GmbH przeciwko Bundesanstalt für Immobilienaufgaben, przy udziale: Gut Spascher Sand Immobilien GmbH, Miasta Wildeshausen""
**publikacja oficjalna:** Zbiór Orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE
**sentencja:**
1) Pojęcie „zamówienia publiczne na roboty budowlane” w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2004/18/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na roboty budowlane, dostawy i usługi, nie wymaga, by roboty będące przedmiotem zamówienia zostały wykonane materialnie lub fizycznie dla instytucji zamawiającej, jeżeli stanowią dla niej bezpośrednie przysporzenie w sensie gospodarczym. Dla spełnienia tej ostatniej przesłanki nie jest wystarczające wykonywanie przez instytucję zamawiającą kompetencji regulacyjnych w dziedzinie urbanizacji.
1) Pojęcie „zamówienia publiczne na roboty budowlane” w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2004/18 wymaga, by wykonawca bezpośrednio lub pośrednio zobowiązał się do wykonania robót będących przedmiotem zamówienia oraz, by istniała możliwość dochodzenia wykonania tego zobowiązania na drodze sądowej na zasadach określonych w prawie krajowym.
1) „Wymogi określone przez instytucję zamawiającą” w rozumieniu trzeciego wariantu podanego w art. 1 ust. 2 lit. b) dyrektywy 2004/18 nie mogą oznaczać, że organ publiczny jedynie bada pewne przedkładane mu projekty budowlane lub wydaje decyzje należące do zakresu kompetencji w dziedzinie regulacji urbanistycznej.
1) W okolicznościach takich jak w sprawie przed sądem krajowym, wykluczona jest koncesja na roboty budowlane w rozumieniu art. 1 ust. 3 dyrektywy 2004/18.
1) W okolicznościach takich jak w sprawie przed sądem krajowym przepisy dyrektywy 2004/18 nie znajdują zastosowania do sytuacji, w której organ publiczny sprzedaje teren pewnemu przedsiębiorstwu, podczas gdy inny organ publiczny zamierza udzielić zamówienia publicznego na roboty budowlane na tym terenie, chociaż formalnie nie zdecydował jeszcze o udzieleniu tego zamówienia.
**cytowane przepisy:**
**dostępność:** na [[http://curia.europa.eu/jcms/jcms/j_6/ stronie]] Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości
**omówienia:**
b.d.
----
CategoryPrawoEuropejskieOrzecznictwo CategoryPrawoBudowlane CategoryZamowieniaPubliczneOrzecznictwo CategoryGospodarkaKomunalnaOrzecznictwo
