====Przesłanki skutecznego wyboru prawa w świetle rozporządzenia Rzym I====
==rozważania na tle {{pu przepis="art. 3 RozpUERzymI"}} ==

((1)) Przesłanki skutecznego wyboru prawa
Wybór prawa może nastąpić w sposób wyraźny albo dorozumiany (konkludentny)

	((2)) Oświadczenia woli
	Wyboru dokonywa się przez złożenie zgodnych oświadczeń woli. Ważność oświadczeń woli bada się wg przesłanek prawa wskazanego jako statut (kwalifikacja wg lex causae).
	
	((2)) Konkludentny wybór prawa
	Wybór konkludentny może wynikać z zachowania stron albo okoliczności sprawy. Wg {{pu przepis="art. 3 ust. 1 RozpUERzymI"}} konkludentny wybór prawa lex fori ma miejsce wówczas, gdy strony umówiły się na właściwość sądu Państwa Członkowskiego UE. 

((1)) Ograniczenia
Ograniczenia wynikają z przepisów imperatywnych państwa członkowskiego lub prawa wspólnotowego ({{pu przepis="art. 3 RozpUERzymI"}} - zob. ust. 4 i 5). Regulacje te są odpowiednikiem art. 7 Konwencji Rzymskiej z 1980 r..

	((2)) Przepisy wymuszające swoje zastosowanie należące państwa członkowskiego
	Wybór prawa nie może prowadzić do ominięcia przepisów bezwzględnie obowiązujących w państwie członkowskim, na obszarze którego znajdują się wszystkie elementy stanu faktycznego. W takim wypadku sąd stosujący prawo wskazane przez strony nie może pominąć norm bezwzględnie obowiązujących w sferze międzynarodowej, wynikających z porządku prawnego państwa, na obszarze którego zrealizowany został cały stan faktyczny sprawy. 
	
	((2)) Przepisy wymuszające swoje zastosowanie mające swe źródło w prawie wspólnotowym
	Wybór przez strony prawa kraju, które nie jest członkiem UE, nie może prowadzić do ominięcia przepisów wymuszające swoje zastosowanie wynikających z prawa wspólnotowego.
	
	((2)) Przepisy wymuszające swoje zastosowanie należące do //lex fori//
	Stosownie do {{pu przepis="art. 9 ust. 2 RozpUERzymI"}} zastosowanie przepisów prawa wskazanego na mocy rozporządzenia Rzym I, nie powoduje wykluczenia stosowania przepisów wymuszające swoje zastosowanie należących do //lex fori//. Ta zasada była wcześniej wyrażona w art. 7 ust. 2 Konwencji Rzymskiej z 1980 r. 
	
	((2)) Pojęcie przepisów wymuszających swoje zastosowanie
	Pojęcie [[PrzepisyWymuszajaceSwojaWlasciwosc przepisów wymuszających swoje zastosowanie]] wyjaśnia {{pu przepis="art. 9 ust. 1 RozpUERzymI"}}. Są nimi takie przepisy o charakterze imperatywnym, które "stanowią tak istotny element ochrony organizacji politycznej, społecznej lub gospodarczej państwa, że mają zastosowanie w każdej sytuacji objętej zakresem ich stosowania, niezależnie od innego prawa właściwego dla umowy zgodnie z niniejszym rozporządzeniem". Definicja ta wynika pośrednio z [[http://curia.europa.eu/jurisp/cgi-bin/form.pl?lang=pl orzeczenia ETS]] w sprawie Arblade (sygn. C-396/96). W akapicie 34 tego wyroku definiuje się przepisy bezwzględnie obowiązujące jako: "Regelungen, die durch zwingende Gründe des Allgemeininteresses gerechtfertigt sind und für alle im Hoheitsgebiet des Aufnahmemitgliedstaats tätigen Personen oder Unternehmen gelten, soweit dieses Interesse nicht durch die Vorschriften geschützt wird, denen der Dienstleistende in dem Mitgliedstaat unterliegt, in dem er ansässig ist". 
 
((1)) Zakres wyboru prawa
Wybór prawa może dotyczyć całego zobowiązania jak i jego części ({{pu przepis="art. 3 ust. 1 zd. 4 RozpUERzymI"}}).
Prawem właściwym może być prawo każdego państwa członkowskiego jak i innego państwa, jak również "przepisy i zasady prawa materialnego umownego, uznane na poziomie międzynarodowym lub wspólnotowym).

((1)) Zmiana statutu
Zmiana wybranego przez strony statutu zobowiązaniowego jest możliwa ({{pu przepis="art. 3 ust. 3 RozpUERzymI"}}).
----
CategoryRozporzadzenieRzymI